Adam Davidson: What we learned from teetering on the fiscal cliff

Translator: Morton Bast Reviewer: Thu-Huong Ha

Μετάφραση: Toula Papapantou Επιμέλεια: Mary Keramida

So a friend of mine who's a political scientist,

Ένας φίλος μου που είναι πολιτικός επιστήμονας,

he told me several months ago

μου περιέγραψε πριν από αρκετούς μήνες

exactly what this month would be like.

ακριβώς πως θα ήταν αυτός ο μήνας.

He said, you know, there's this fiscal cliff coming,

Ξέρεις, μου είπε, πλησιάζει ο δημοσιονομικός γκρεμός

it's going to come at the beginning of 2013.

θα φτάσουμε εκεί στις αρχές του 2013.

Both parties absolutely need to resolve it,

Φυσικά και τα δύο κόμματα πρέπει απαραιτήτως να το λύσουν,

but neither party wants to be seen as the first to resolve it.

αλλά κανένα από τα δύο δεν θέλει να θεωρηθεί ότι ξεκίνησε πρώτο.

Neither party has any incentive to solve it a second before it's due,

Κανένα από τα δύο κόμματα δεν έχει κίνητρα για να το λύσει λίγο πριν φτάσουμε εκεί,

so he said, December, you're just going to see lots of

έτσι είπε ότι το Δεκέμβριο θα δούμε πολλές

angry negotiations, negotiations breaking apart,

οργισμένες διαπραγματεύσεις, διαπραγματεύσεις που θα χαλάσουν,

reports of phone calls that aren't going well,

αναφορές για τηλεφωνήματα που δεν πήγαν καλά,

people saying nothing's happening at all,

ανθρώπους να ισχυρίζονται ότι δεν συμβαίνει τίποτα,

and then sometime around Christmas or New Year's,

και κάποια στιγμή γύρω στα Χριστούγεννα ή το Νέο Έτος,

we're going to hear, "Okay, they resolved everything."

θα ακούσουμε: «Εντάξει, το πρόβλημα λύθηκε».

He told me that a few months ago. He said he's 98 percent positive they're going to resolve it,

Αυτό μου το είπε πριν από μερικούς μήνες. Ήταν 98 τοις εκατό σίγουρος ότι θα το έλυναν,

and I got an email from him today saying, all right,

και σήμερα μου έστειλε ένα email που έλεγε, εντάξει,

we're basically on track, but now I'm 80 percent positive

βασικά μπήκαμε σε τροχιά αλλά τώρα είμαι 80 τοις εκατό σίγουρος

that they're going to resolve it.

ότι θα το λύσουν.

And it made me think. I love studying

Αυτό με έβαλε σε σκέψη. Μου αρέσει να μελετώ

these moments in American history

αυτές τις στιγμές της αμερικανικής ιστορίας

when there was this frenzy of partisan anger,

όταν υπάρχει αυτή η τρέλα της φανατισμένης οργής,

that the economy was on the verge of total collapse.

ότι η οικονομία ήταν στα πρόθυρα της καταστροφής.

The most famous early battle was Alexander Hamilton

Η πιο γνωστή διαμάχη, από τις πρώτες, ήταν του Αλεξάντερ Χάμιλτον

and Thomas Jefferson over what the dollar would be

και του Τόμας Τζέφερσον σχετικά με το τι θα ήταν το δολάριο

and how it would be backed up, with Alexander Hamilton

και πώς θα υποστηρίζονταν, με τον Αλεξάντερ Χάμιλτον

saying, "We need a central bank, the First Bank of the United States,

να ισχυρίζεται: «Χρειαζόμαστε μια κεντρική τράπεζα, την Πρώτη Τράπεζα των Ην.Πολιτειών,

or else the dollar will have no value.

αλλιώς το δολάριο δεν θα έχει αξία.

This economy won't work,"

Αυτού του είδους η οικονομία δεν θα λειτουργήσει»

and Thomas Jefferson saying, "The people won't trust that.

και ο Τόμας Τζέφερσον να λέει: «Ο κόσμος δεν τα εμπιστεύεται αυτά.

They just fought off a king. They're not going to accept some central authority."

Μόλις βγήκαν από μάχη εναντίον της μοναρχίας. Δεν πρόκειται να δεχτούν κάποια κεντρική εξουσία».

This battle defined the first 150 years of the U.S. economy,

Αυτή η αντιπαλότητα προσδιόρισε τα πρώτα 150 χρόνια της οικονομίας των Ην.Πολιτειών,

and at every moment, different partisans saying,

με διαφορετικούς θιασώτες να λένε κάθε φορά:

"Oh my God, the economy's about to collapse,"

«Ω Θεέ μου, η οικονομία θα καταρρεύσει»

and the rest of us just going about, spending our bucks

και όλοι εμείς απλά θα ξοδεύουμε τα δολάριά μας

on whatever it is we wanted to buy.

σε ό,τι νομίζουμε ότι θέλουμε να αγοράσουμε.

To give you a quick primer on where we are,

Θα κάνω μια σύντομη εισαγωγή για το που είμαστε,

a quick refresher on where we are.

μια γρήγορη υπενθύμιση για το που βρισκόμαστε.

So the fiscal cliff, I was told

Μου είπαν λοιπόν ότι ο δημοσιονομικός γκρεμός

that that's too partisan a thing to say,

είναι πολύ φανατισμένος όρος για να χρησιμοποιείται,

although I can't remember which party it's supporting or attacking.

αν και δεν θυμάμαι ποιο κόμμα υποστηρίζει ή αντιτίθεται.

People say we should call it the fiscal slope,

Καλύτερα να το λέμε δημοσιονομική απόκλιση

or we should call it an austerity crisis,

ή κρίση λιτότητας,

but then other people say, no, that's even more partisan.

αλλά κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως, όχι, αυτό είναι ακόμη πιο φανατικό.

So I just call it the self-imposed, self-destructive

Γι' αυτό λοιπόν την αποκαλώ αυτοεπιβληθείσα, αυτοκαταστροφική

arbitrary deadline about resolving an inevitable problem.

αυθαίρετη ημερομηνία λήξης για την επίλυση ενός αναπόφευκτου προβλήματος.

And this is what the inevitable problem looks like.

Να λοιπόν η εικόνα αυτού του αναπόφευκτου προβλήματος.

So this is a projection of U.S. debt as a percentage

Αυτό εδώ είναι μια προβολή του χρέους των Ην. Πολιτειών ως ποσοστού

of our overall economy, of GDP.

της συνολικής μας οικονομίας, του ΑΕΠ.

The light blue dotted line represents

Αυτή η σιέλ γραμμή με τις βούλες

the Congressional Budget Office's best guess

αντιπροσωπεύει τις καλύτερες προβλέψεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου

of what will happen if Congress really doesn't do anything,

για το τι θα συμβεί αν το Κογκρέσο δεν κάνει τίποτα,

and as you can see, sometime around 2027,

και όπως βλέπετε, κάπου κοντά στο 2027,

we reach Greek levels of debt,

φτάνουμε στα επίπεδα χρέους της Ελλάδας,

somewhere around 130 percent of GDP,

κάπου κοντά στο 13 τοις εκατό το Α Ε Π

which tells you that some time in the next 20 years,

πράγμα που δείχνει ότι κάποια στιγμή στα επόμενα 20 χρόνια,

if Congress does absolutely nothing,

αν το Κογκρέσο δεν κάνει τίποτα απολύτως,

we're going to hit a moment where the world's investors,

θα φτάσουμε στο σημείο όπου οι παγκόσμιοι επενδυτές,

the world's bond buyers, are going to say,

οι παγκόσμιοι αγοραστές ομολόγων, θα πουν:

"We don't trust America anymore. We're not going to lend them any money,

«Δεν εμπιστευόμαστε πλέον την Αμερική. Δεν πρόκειται να τους δανείσουμε χρήματα,

except at really high interest rates."

παρά μόνο με υψηλά επιτόκια».

And at that moment our economy collapses.

Τότε η οικονομία μας θα καταρρεύσει.

But remember, Greece is there today.

Μην ξεχνάτε, η Ελλάδα είναι σ΄αυτό το σημείο σήμερα.

We're there in 20 years. We have lots and lots of time

Εμείς θα είμαστε εκεί σε 30 χρόνια. Έχουμε άπλετο χρόνο

to avoid that crisis,

για να αποφύγουμε εκείνη την κρίση,

and the fiscal cliff was just one more attempt

και ο δημοσιονομικός γκρεμός ήταν μια ακόμη προσπάθεια

at trying to force the two sides to resolve the crisis.

να αναγκάσει τις δύο πλευρές να βρουν λύση στην κρίση.

Here's another way to look at exactly the same problem.

Ορίστε και ένας άλλος τρόπος για να δούμε το ίδιο ακριβώς πρόβλημα.

The dark blue line is how much the government spends.

Η σκούρα μπλε γραμμή δείχνει τα ποσά εξόδων της Κυβέρνησης.

The light blue line is how much the government gets in.

Η σιέλ γραμμή δείχνει τα ποσά εσόδων.

And as you can see, for most of recent history,

Όπως διαπιστώνετε, τις περισσότερες φορές στην πρόσφατη ιστορία μας,

except for a brief period, we have consistently spent

με εξαίρεση μικρά διαστήματα, συστηματικά ξοδεύουμε

more than we take in. Thus the national debt.

περισσότερα από όσα εισπράττουμε. Έτσι δημιουργείται το εθνικό χρέος.

But as you can also see, projected going forward,

Διαπιστώνετε ακόμη, αν κοιτάξουμε μπροστά,

the gap widens a bit and raises a bit,

ότι το χάσμα διευρύνεται λίγο και μεγαλώνει

and this graph is only through 2021.

και αυτό το γράφημα αφορά στη χρήση του 2021.

It gets really, really ugly out towards 2030.

Γίνεται πολύ, πολύ άσχημο κοντά στο 2030.

And this graph sort of sums up what the problem is.

Τούτο εδώ το γράφημα ανακεφαλαιώνει ποιο είναι το πρόβλημα.

The Democrats, they say, well, this isn't a big deal.

Οι Δημοκρατικοί, λένε, ε καλά δεν είναι μεγάλο θέμα.

We can just raise taxes a bit and close that gap,

Μπορούμε να αυξήσουμε λίγο τους φόρους και να κλείσουμε το χάσμα,

especially if we raise taxes on the rich.

ειδικά αν αυξήσουμε τους φόρους των πλουσίων.

The Republicans say, hey, no, no, we've got a better idea.

Οι Ρεπουμπλικάνοι λένε, όχι, έχουμε μια καλύτερη ιδέα.

Why don't we lower both lines?

Γιατί δεν κατεβάζουμε και τις δύο γραμμές;

Why don't we lower government spending and lower government taxes,

Γιατί δεν μειώνουμε τα έξοδα και τους φόρους της κυβέρνησης;

and then we'll be on an even more favorable

και τότε θα βρεθούμε σε ακόμη πιο ευνοϊκή

long-term deficit trajectory?

μακροπρόθεσμη τροχιά χρέους;

And behind this powerful disagreement between

Πίσω λοιπόν από αυτή την ισχυρή διαφωνία ανάμεσα

how to close that gap,

στο πώς να γεφυρωθεί το χάσμα,

there's the worst kind of cynical party politics,

βρίσκεται η πολιτική του χειρότερου είδους κυνικών κομμάτων,

the worst kind of insider baseball, lobbying, all of that stuff,

του χειρότερου είδους των παικτών με εσωτερική πληροφόρηση, του λόμπι και όλα τα σχετικά

but there's also this powerfully interesting,

όπως επίσης και αυτή η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα

respectful disagreement between

σεβαστή διαφωνία ανάμεσα

two fundamentally different economic philosophies.

σε δύο στη βάση τους διαφορετικές οικονομικές φιλοσοφίες.

And I like to think, when I picture how Republicans

Μου αρέσει να σκέφτομαι, όταν φαντάζομαι πώς οι Ρεπουμπλικάνοι

see the economy, what I picture is just some amazingly

βλέπουν την οικονομία, αυτό που φαντάζομαι είναι

well-engineered machine, some perfect machine.

μια εκπληκτικά καλοστημένη μηχανή, μια τέλεια μηχανή.

Unfortunately, I picture it made in Germany or Japan,

Δυστυχώς, τη φαντάζομαι να έχει κατασκευαστεί στη Γερμανία ή την Ιαπωνία,

but this amazing machine that's constantly scouring

αλλά αυτή η εκπληκτική μηχανή που συνεχώς τρέχει

every bit of human endeavor and taking resources,

κάθε πλευρά της ανθρώπινης προσπάθειας και μετακινεί

money, labor, capital, machinery,

χρήματα, εργασία, κεφάλαιο, μηχανές,

away from the least productive parts and towards the more productive parts,

από τα λιγότερο παραγωγικά κομμάτια προς τα περισσότερο παραγωγικά,

and while this might cause temporary dislocation,

και ενώ αυτό μπορεί να προκαλέσει προσωρινή μετατόπιση,

what it does is it builds up the more productive areas

αυτό που κάνει είναι ότι οικοδομεί τις πιο παραγωγικές περιοχές

and lets the less productive areas fade away and die,

και αφήνει τις λιγότερο παραγωγικές να σβήνουν και να χάνονται,

and as a result the whole system is so much more efficient,

και ως αποτέλεσμα όλο το σύστημα είναι αποτελεσματικότερο,

so much richer for everybody.

και πλουσιότερο για όλους.

And this view generally believes that there is a role for government,

Αυτή η αντίληψη πιστεύει γενικά ότι υπάρχει ένας ρόλος στην κυβέρνηση,

a small role, to set the rules so people aren't lying

ένας μικρός ρόλος, να θέτει τους κανόνες έτσι ώστε ο κόσμος να μην ψεύδεται,

and cheating and hurting each other,

να μην εξαπατά και κυνηγά ο ένας τον άλλο,

maybe, you know, have a police force and a fire department

μπορεί, βέβαια, να υπάρχει μια αστυνομική δύναμη και μια πυροσβεστική

and an army, but to have a very limited reach

και ένας στρατός, αλλά να έχουν περιορισμένη πρόσβαση

into the mechanisms of this machinery.

στους μηχανισμούς αυτής της μηχανής.

And when I picture how Democrats and Democratic-leaning

Φαντάζομαι μετά, τους Δημοκρατικούς και πώς

economists picture this economy,

οι Δημοκρατικοί οικονομολόγοι φαντάζονται αυτή την οικονομία,

most Democratic economists are, you know, they're capitalists,

ξέρετε, οι περισσότεροι Δημοκρατικοί οικονομολόγοι είναι καπιταλιστές,

they believe, yes, that's a good system a lot of the time.

πιστεύουν, ναι, ότι αυτό είναι ένα καλό σύστημα διαχρονικά.

It's good to let markets move resources to their more productive use.

Είναι καλό να επιτρέπεις στις αγορές να μετακινούν τις πηγές σε περισσότερο παραγωγική χρήση.

But that system has tons of problems.

Το σύστημα όμως αυτό έχει πάμπολλα προβλήματα.

Wealth piles up in the wrong places.

Ο πλούτος συγκεντρώνεται σε λάθος μέρη.

Wealth is ripped away from people who shouldn't be called unproductive.

Ο πλούτος αποσπάται από ανθρώπους που δεν θα έπρεπε να ονομάζονται μη παραγωγικοί.

That's not going to create an equitable, fair society.

Αυτό δεν πρόκειται να δημιουργήσει μια ισότιμη, δίκαιη κοινωνία.

That machine doesn't care about the environment,

Αυτή η μηχανή δεν νοιάζεται για το περιβάλλον,

about racism, about all these issues

για το ρατσισμό, για όλα αυτά τα θέματα,

that make this life worse for all of us,

που χειροτερεύουν τη ζωή πολλών από εμάς,

and so the government does have a role to take resources

και έτσι η κυβέρνηση έχει ένα ρόλο να πάρει τις πηγές

from more productive uses, or from richer sources,

από πιο παραγωγικές χρήσεις ή από πλουσιότερες πηγές,

and give them to other sources.

και να τις αποδώσει σε άλλες πηγές.

And when you think about the economy through these two different lenses,

Όταν λοιπόν βλέπουμε την οικονομία μέσα από αυτούς τους δύο διαφορετικούς φακούς,

you understand why this crisis is so hard to solve,

καταλαβαίνουμε γιατί είναι τόσο δύσκολο να λυθεί η κρίση,

because the worse the crisis gets, the higher the stakes are,

διότι όσο περισσότερο χειροτερεύει, τόσο τα συμφέροντα ανεβαίνουν

the more each side thinks they know the answer

όσο περισσότερο κάθε πλευρά νομίζει ότι ξέρει την απάντηση

and the other side is just going to ruin everything.

τόσο η άλλη πλευρά θα τα καταστρέψει όλα.

And I can get really despairing. I've spent a lot

Εγώ απογοητεύομαι. Για μεγάλο χρονικό διάστημα

of the last few years really depressed about this,

με έθλιβαν αυτά τα πράγματα,

until this year, I learned something that

μέχρι φέτος, που έμαθα κάτι που με ενθουσίασε.

I felt really excited about. I feel like it's really good news,

Νιώθω ότι τα νέα είναι καλά

and it's so shocking, I don't like saying it, because I think

και είναι τόσο σοκαριστικά που δεν θέλω να μιλάω για αυτά

people won't believe me.

γιατί νομίζω ότι ο κόσμος δεν θα με πιστέψει.

But here's what I learned.

Να λοιπόν τι έμαθα.

The American people, taken as a whole,

Οι Αμερικανοί, στο σύνολο,

when it comes to these issues, to fiscal issues,

όταν πρόκειται για τέτοια θέματα, για δημοσιονομικά θέματα,

are moderate, pragmatic centrists.

είναι μετριοπαθείς, πραγματιστές, κεντρώοι.

And I know that's hard to believe, that the American people

Μπορεί να είναι εύκολο να το πιστέψει κανείς, ότι οι Αμερικανοί

are moderate, pragmatic centrists.

είναι μετριοπαθείς, πραγματιστές, κεντρώοι.

But let me explain what I'm thinking.

Θα σας εξηγήσω τι εννοώ.

When you look at how the federal government spends money,

Όταν βλέπει κανείς πώς ξοδεύει χρήματα η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση

so this is the battle right here,

εδώ φαίνεται η διαμάχη,

55 percent, more than half, is on Social Security,

55 τοις εκατό, περισσότερα από τα μισά, στην Κοινωνική Ασφάλιση,

Medicare, Medicaid, a few other health programs,

την Ιατρική και Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε μερικά άλλα προγράμματα υγείας,

20 percent defense, 19 percent discretionary,

20 τοις εκατό στην άμυνα, 19 τοις εκατό διαθέσιμες δαπάνες,

and six percent interest.

και 6 τοις εκατό τόκους.

So when we're talking about cutting government spending,

Όταν λοιπόν αναφερόμαστε στην περικοπή των κυβερνητικών δαπανών

this is the pie we're talking about,

για αυτή την πίτα μιλάμε,

and Americans overwhelmingly, and it doesn't matter

και οι Αμερικανοί συντριπτικά, και δεν έχει σημασία

what party they're in, overwhelmingly like

σε ποιο κόμμα ανήκουν, συντριπτικά τους αρέσει

that big 55 percent chunk.

αυτό το κομμάτι του 55 τοις εκατό.

They like Social Security. They like Medicare.

Τους αρέσει η Κοινωνική Ασφάλιση. Τους αρέσει η Ιατρική φροντίδα.

They even like Medicaid, even though that goes to the poor and indigent,

Ακόμη και η Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αν και πάει στους φτωχούς και

which you might think would have less support.

που μπορεί να θεωρείτε ότι υποστηρίζονται λιγότερο.

And they do not want it fundamentally touched,

Δεν επιθυμούν να αλλαχθεί στη βάση του,

although the American people are remarkably comfortable,

αν και οι Αμερικανοί είναι αρκετά άνετοι

and Democrats roughly equal to Republicans,

τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι,

with some minor tweaks to make the system more stable.

με μικρές διαφοροποιήσεις για να κάνουν το σύστημα πιο σταθερό.

Social Security is fairly easy to fix.

Η Κοινωνική Ασφάλιση είναι εύκολο να ρυθμιστεί.

The rumors of its demise are always greatly exaggerated.

Οι φήμες για το θάνατό της είναι πάντα υπερβολικές.

So gradually raise Social Security retirement age,

Σταδιακά λοιπόν αυξήστε την ηλικία της Κοινωνικής Ασφάλισης,

maybe only on people not yet born.

πιθανόν μόνο σε εκείνους που δεν γεννήθηκαν ακόμη.

Americans are about 50/50,

Οι Αμερικάνοι είναι 50/50,

whether they're Democrats or Republicans.

είτε είναι Δημοκρατικοί είτε Ρεπουμπλικάνοι.

Reduce Medicare for very wealthy seniors,

Μειώστε την Ιατρική περίθαλψη μόνο για τους πλούσιους της τρίτης ηλικίας,

seniors who make a lot of money. Don't even eliminate it. Just reduce it.

αυτούς που βγάζουν πολλά. Μην την απαλείψετε. Απλώς μειώστε την.

People generally are comfortable with it, Democrats and Republicans.

Ο κόσμος είναι άνετος, τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι.

Raise medical health care contributions?

Αυξήστε τη συμμετοχή στην ιατρική περίθαλψη;

Everyone hates that equally, but Republicans

Όλοι το απεχθάνονται το ίδιο, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι

and Democrats hate that together.

και οι Δημοκρατικοί το μισούν από κοινού.

And so what this tells me is, when you look at

Αυτό λοιπόν που καταλαβαίνω, όταν βλέπω

the discussion of how to resolve our fiscal problems,

τη συζήτηση για το πώς θα λυθούν τα δημοσιονομικά μας προβλήματα,

we are not a nation that's powerfully divided on the major, major issue.

δεν είμαστε ένα έθνος που είναι ισχυρά διηρημένο στο κυρίαρχο, κυρίαρχο θέμα.

We're comfortable with it needing some tweaks, but we want to keep it.

Είμαστε άνετοι στην αντιμετώπισή του με μερικές αποκλίσεις, αλλά θέλουμε να το διατηρήσουμε.

We're not open to a discussion of eliminating it.

Δεν είμαστε ανοιχτοί σε συζήτηση για την εξάλειψή του.

Now there is one issue that is hyper-partisan,

Υπάρχει ένα θέμα που είναι σούπερ φανατικό

and where there is one party that is just spend, spend, spend,

και όπου υπάρχει ένα κόμμα που λέει απλώς, ξοδέψτε, ξοδέψτε, ξοδέψτε,

we don't care, spend some more,

δεν μας νοιάζει, ξοδέψτε κι άλλα,

and that of course is Republicans

και αυτό ασφαλώς είναι οι Ρεπουμπλικάνοι

when it comes to military defense spending.

όταν πρόκειται για δαπάνες της στρατιωτικής άμυνας.

They way outweigh Democrats.

Ξεπερνούν του Δημοκρατικούς.

The vast majority want to protect military defense spending.

Η μεγάλη πλειοψηφία θέλει να προστατεύσει τις στρατιωτικές δαπάνες.

That's 20 percent of the budget,

Πρόκειται για το 20 τοις εκατό του προϋπολογισμού,

and that presents a more difficult issue.

και αποτελεί ένα δυσκολότερο θέμα.

I should also note that the [discretionary] spending,

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι [διαθέσιμες] δαπάνες,

which is about 19 percent of the budget,

που αποτελούν το 19 τοις εκατό του προϋπολογισμού,

that is Democratic and Republican issues,

δηλαδή θέματα και για τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους,

so you do have welfare, food stamps, other programs

έχουμε λοιπόν πρόνοια, κουπόνια σίτισης, άλλα προγράμματα

that tend to be popular among Democrats,

που τείνουν να είναι δημοφιλή στις τάξεις των Δημοκρατικών,

but you also have the farm bill and all sorts of Department of Interior

έχουμε όμως και τον αγροτικό νόμο και όλα τα κίνητρα από το Υπουργείο των Εσωτερικών,

inducements for oil drilling and other things,

για εξόρυξη πετρελαίου και άλλα,

which tend to be popular among Republicans.

που τείνουν να είναι δημοφιλή στις τάξεις των Ρεπουμπλικάνων.

Now when it comes to taxes, there is more disagreement.

Τώρα, όσον αφορά στους φόρους, υπάρχει μεγαλύτερη διαφωνία.

That's a more partisan area.

Αυτή είναι η πιο φανατισμένη περιοχή.

You have Democrats overwhelmingly supportive

Έχουμε τους Δημοκρατικούς να υποστηρίζουν συντριπτικά

of raising the income tax on people who make 250,000 dollars a year,

την αύξηση του φόρου εισοδήματος σε ανθρώπους που βγάζουν πάνω από 250.000 δολάρια το χρόνο.

Republicans sort of against it, although if you break it out by income,

Οι Ρεπουμπλικάνοι κατά κάποιο τρόπο αντιτίθενται σε αυτό, παρότι αν το πας με το εισόδημα,

Republicans who make less than 75,000 dollars a year like this idea.

οι Ρεπουμπλικάνοι που βγάζουν λιγότερα από 75.000 δολάρια το χρόνο αγαπούν την ιδέα.

So basically Republicans who make more than 250,000 dollars a year don't want to be taxed.

Βασικά λοιπόν, οι Ρεπουμπλικάνοι που βγάζουν περισσότερα από 250.000 δολάρια το χρόνο δεν θέλουν να φορολογηθούν.

Raising taxes on investment income, you also see

Η αύξηση των φόρων στη βάση των εισοδημάτων από επενδύσεις, βλέπουμε επίσης

about two thirds of Democrats but only one third of Republicans

ότι τα δύο τρίτα των Δημοκρατικών αλλά μόνο το ένα τρίτο των Ρεπουμπλικάνων

are comfortable with that idea.

είναι άνετοι με την ιδέα.

This brings up a really important point, which is that

Από εδώ προκύπτει κάτι σημαντικό, που είναι

we tend in this country to talk about Democrats

ότι σε αυτή τη χώρα τείνουμε να μιλάμε για τους Δημοκρατικούς

and Republicans and think there's this little group

και τους Ρεπουμπλικάνους και υπάρχει και αυτή η μικρή ομάδα

over there called independents that's, what, two percent?

των ανεξάρτητων που είναι, δυο τοις εκατό;

If you add Democrats, you add Republicans,

Αν προσθέσετε τους Δημοκρατικούς, προσθέσετε και τους Ρεπουμπλικάνους,

you've got the American people.

έχετε τον αμερικανικό λαό.

But that is not the case at all.

Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα.

And it has not been the case for most of modern American history.

Ούτε ήταν στο μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας μας.

Roughly a third of Americans say that they are Democrats.

Κατά προσέγγιση το ένα τρίτο των Αμερικανών λένε ότι είναι Δημοκρατικοί.

Around a quarter say that they are Republicans.

Περίπου το ένα τέταρτο λένε ότι είναι Ρεπουμπλικάνοι.

A tiny little sliver call themselves libertarians, or socialists,

Ένα πολύ μικρό ποσοστό αυτοαποκαλούνται φιλελεύθεροι ή σοσιαλιστές,

or some other small third party,

ή κάποιο άλλο μικρό κόμμα,

and the largest block, 40 percent, say they're independents.

και το μεγαλύτερο κομμάτι, 40 τοις εκατό, λένε ότι είναι ανεξάρτητοι.

So most Americans are not partisan,

Οι περισσότεροι Αμερικανοί λοιπόν δεν είναι φανατισμένοι,

and most of the people in the independent camp

και οι περισσότεροι του ανεξάρτητου στρατόπεδου

fall somewhere in between, so even though we have

πέφτουν κάπου ανάμεσα, έτσι αν και έχουμε

tremendous overlap between the views on these fiscal issues

τεράστιες επικαλύψεις ανάμεσα στις απόψεις για τα δημοσιονομικά θέματα

of Democrats and Republicans,

των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων,

we have even more overlap when you add in the independents.

έχουμε περισσότερες επικαλύψεις όταν προσθέσουμε και τους ανεξάρτητους.

Now we get to fight about all sorts of other issues.

Έχουμε βέβαια να παλεύουμε και για διάφορα άλλα θέματα.

We get to hate each other on gun control

Φτάνουμε να μισούμε ο ένας τον άλλον για τον έλεγχο των όπλων

and abortion and the environment,

και τις εκτρώσεις και το περιβάλλον,

but on these fiscal issues, these important fiscal issues,

αλλά για τα δημοσιονομικά θέματα, αυτά τα σημαντικά δημοσιονομικά θέματα

we just are not anywhere nearly as divided as people say.

δεν είμαστε και τόσο διχασμένοι όσο νομίζουν.

And in fact, there's this other group of people

Στην πραγματικότητα, υπάρχει αυτή η άλλη ομάδα ανθρώπων

who are not as divided as people might think,

που δεν είναι τόσο διχασμένοι όσο θεωρείται,

and that group is economists.

και αυτή είναι η ομάδα των οικονομολόγων.

I talk to a lot of economists, and back in the '70s

Συζητώ με πολλούς οικονομολόγους και αν πάμε πίσω στις δεκαετίες του '70

and '80s it was ugly being an economist.

και του '80, θεωρείτο άσχημο πράγμα να είναι κανείς οικονομολόγος.

You were in what they called the saltwater camp,

Ανήκες σε αυτό που αποκαλούνταν το στρατόπεδο του αλμυρού νερού,

meaning Harvard, Princeton, MIT, Stanford, Berkeley,

δηλαδή Χάρβαρντ, Πρίνστον, ΜΙΤ, Στάνφορντ, Μπέρκλεϊ,

or you were in the freshwater camp, University of Chicago,

ή ανήκες στο στρατόπεδο του γλυκού νερού,

University of Rochester.

Πανεπιστήμιο του Σικάγο, Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ.

You were a free market capitalist economist

Ήσουν καπιταλιστής οικονομολόγος της ελεύθερης αγοράς

or you were a Keynesian liberal economist,

ή ήσουν Κεϊνσιανός φιλελεύθερος οικονομολόγος,

and these people didn't go to each other's weddings,

και αυτοί οι άνθρωποι δεν πήγαιναν ο ένας στον γάμο του άλλου,

they snubbed each other at conferences.

υποτιμούσουν αλλήλους στα συνέδρια.

It's still ugly to this day, but in my experience,

Και στις μέρες μας ακόμη θεωρείται άσχημο, αλλά απ' όσο γνωρίζω,

it is really, really hard to find an economist under 40

είναι πολύ, πολύ δύσκολο να βρείτε οικονομολόγο κάτω των 40

who still has that kind of way of seeing the world.

που να εξακολουθεί να έχει τέτοια άποψη για τον κόσμο.

The vast majority of economists -- it is so uncool

Η μεγάλη πλειοψηφία των οικονομολόγων-- είναι τόσο

to call yourself an ideologue of either camp.

παρωχημένο να αποκαλείς τον εαυτό σου ιδεολόγο του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

The phrase that you want, if you're a graduate student

Η φράση που θέλεις, αν είσαι φοιτητής

or a postdoc or you're a professor,

ή μεταδιδακτορικός ή αν είσαι καθηγητής,

a 38-year-old economics professor, is, "I'm an empiricist.

ένας 38χρονος καθηγητής, είναι «Είμαι εμπειριστής.

I go by the data."

Βαδίζω με τα δεδομένα».

And the data is very clear.

Τα δε δεδομένα είναι σαφή.

None of these major theories have been completely successful.

Καμία από αυτές τις θεωρίες δεν ήταν πλήρως επιτυχημένη.

The 20th century, the last hundred years,

Ο 20ος αιώνας, τα τελευταία εκατό χρόνια,

is riddled with disastrous examples

ταλαιπωρήθηκε με καταστροφικά παραδείγματα

of times that one school or the other tried to explain

σε εποχές που η μια ή η άλλη σχολή προσπαθούσε να εξηγήσει

the past or predict the future

το παρελθόν ή να προβλέψει το μέλλον

and just did an awful, awful job,

και έκανε απλώς μια φρικτή, φρικτή δουλειά,

so the economics profession has acquired some degree of modesty.

έτσι το επάγγελμα του οικονομολόγου απόκτησε μετριοφροσύνη σε κάποιο βαθμό.

They still are an awfully arrogant group of people, I will assure you,

Εξακολουθούν να είναι μια ομάδα τρομερά αλαζόνων ανθρώπων, σας διαβεβαιώνω,

but they're now arrogant about their impartiality,

τώρα όμως είναι αλαζόνες για την αμεροληψία τους,

and they, too, see a tremendous range of potential outcomes.

και βλέπουν και αυτοί μια τρομακτική ποικιλία πιθανών αποτελεσμάτων.

And this nonpartisanship is something that exists,

Αυτός ο μη φανατισμός είναι κάτι υπαρκτό,

that has existed in secret

και υπήρχε σε μυστικό επίπεδο

in America for years and years and years.

στην Αμερική για πάρα πολλά χρόνια.

I've spent a lot of the fall talking to the three major

Πέρασα μεγάλο μέρος του φθινοπώρου συνομιλώντας με τις τρεις μεγαλύτερες

organizations that survey American political attitudes:

οργανώσεις δημοσκοπήσεων των αμερικανικών πολιτικών στάσεων,

Pew Research,

η Πιού Ρίσερτς,

the University of Chicago's National Opinion Research Center,

το Κέντρο Έρευνας Εθνικής Γνώμης του Πανεπιστημίου του Σικάγο,

and the most important but the least known

και η σπουδαιότερη αλλά λιγότερο γνωστή

is the American National Election Studies group

είναι η ομάδα Μελετών των Εθνικών Αμερικανικών Εκλογών

that is the world's longest, most respected poll of political attitudes.

που είναι η μακροβιότερη και η πιο αξιοσέβαστη εταιρεία δημοσκοπήσεων στον κόσμο.

They've been doing it since 1948,

Ασχολούνται με αυτά από το 1948

and what they show consistently throughout

και αυτά που δείχνουν σταθερά από τότε

is that it's almost impossible to find Americans

είναι ότι είναι σχεδόν αδύνατο να βρει κανείς Αμερικανούς

who are consistent ideologically,

που να έχουν σταθερή ιδεολογία,

who consistently support, "No we mustn't tax,

που να υποστηρίζουν με συνέπεια: «Όχι, δεν πρέπει να φορολογούμε,

and we must limit the size of government,"

και πρέπει να περιορίσουμε το μέγεθος της κυβέρνησης»

or, "No, we must encourage government to play a larger role

ή «Όχι, πρέπει να ενθαρρύνουμε την κυβέρνηση να παίξει έναν μεγαλύτερο ρόλο

in redistribution and correcting the ills of capitalism."

στην αναδιανομή και να διορθώσει τα στραβά του καπιταλισμού».

Those groups are very, very small.

Εκείνες οι ομάδες ήταν πολύ, πολύ μικρές.

The vast majority of people, they pick and choose,

Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, διαλέγουν και παίρνουν,

they see compromise and they change over time

βλέπουν, συμβιβάζονται και αλλάζουν με τον καιρό

when they hear a better argument or a worse argument.

όταν ακούν ένα καλύτερο επιχείρημα ή ένα χειρότερο επιχείρημα.

And that part of it has not changed.

Αυτό το κομμάτι δεν έχει αλλάξει.

What has changed is how people respond to vague questions.

Αυτό που άλλαξε είναι η αντίδραση του κόσμου σε ασαφή ερωτήματα.

If you ask people vague questions, like,

Αν υποβάλετε ασαφή ερωτήματα στον κόσμο όπως:

"Do you think there should be more government or less government?"

«Πιστεύετε ότι πρέπει να περιορίσουμε ή όχι την κυβέρνηση;»

"Do you think government should" — especially if you use loaded language --

«Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε» --ιδιαίτερα αν χρησιμοποιείτε φορτισμένη γλώσσα--

"Do you think the government should provide handouts?"

«Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να παρέχει επιδόματα;»

Or, "Do you think the government should redistribute?"

Η «Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να αναδιανείμει;»

Then you can see radical partisan change.

Τότε διαπιστώνετε ριζικά φανατισμένες αλλαγές.

But when you get specific, when you actually ask

Όταν όμως γίνεστε συγκεκριμένοι, όταν ρωτάτε στην πραγματικότητα

about the actual taxing and spending issues under consideration,

για την πραγματική φορολογία και τις δαπάνες που είναι στα σκαριά

people are remarkably centrist,

ο κόσμος είναι σημαντικά προς το κέντρο

they're remarkably open to compromise.

είναι πολύ ανοιχτοί στον συμβιβασμό.

So what we have, then, when you think about the fiscal cliff,

Αυτό που συμβαίνει, λοιπόν, όταν σκεφτόμαστε το δημοσιονομικό γκρεμό,

don't think of it as the American people fundamentally

μην τον σκέφτεστε όπως ότι οι Αμερικανοί βασικά

can't stand each other on these issues

δεν αντέχουν αλλήλους σε τέτοια θέματα

and that we must be ripped apart

και ότι θα πρέπει να διαχωριστούμε

into two separate warring nations.

σε δύο μαχόμενα έθνη.

Think of it as a tiny, tiny number of ancient economists

Φανταστείτε ότι ένας απειροελάχιστος αριθμός παλαιών οικονομολόγων

and misrepresentative ideologues have captured the process.

και διαστρεβλωτών ιδεολόγων έχουν πιάσει τη διαδικασία.

And they've captured the process through familiar ways,

Έχουν πιάσει τη διαδικασία διαμέσου οικείων τρόπων,

through a primary system which encourages

διαμέσου ενός πρωταρχικού συστήματος που ενθαρρύνει

that small group of people's voices,

τις φωνές της μικρής εκείνης ομάδας,

because that small group of people,

γιατί εκείνη η μικρή ομάδα,

the people who answer all yeses or all noes

οι άνθρωποι που απαντούν όλα τα ναι και όλα τα όχι

on those ideological questions,

σε εκείνες τις ιδεολογικές ερωτήσεις,

they might be small but every one of them has a blog,

μπορεί να είναι μικρή ομάδα αλλά καθένας τους έχει ένα μπλογκ,

every one of them has been on Fox or MSNBC in the last week.

καθένας τους έχει εμφανιστεί στο Fox ή το MSNBC την περασμένη εβδομάδα.

Every one of them becomes a louder and louder voice,

Καθένας τους αποκτά όλο και δυνατότερη φωνή,

but they don't represent us.

αλλά δεν μας αντιπροσωπεύουν.

They don't represent what our views are.

Δεν αντιπροσωπεύουν τις απόψεις μας.

And that gets me back to the dollar,

Αυτό με φέρνει πίσω στο δολάριο

and it gets me back to reminding myself that

και με φέρνει πίσω για να υπενθυμίσω στον εαυτό μου ότι

we know this experience.

γνωρίζουμε την εμπειρία.

We know what it's like

Ξέρουμε πώς είναι

to have these people on TV, in Congress,

να έχεις αυτούς τους ανθρώπους στην τηλεόραση, στο Κογκρέσο,

yelling about how the end of the world is coming

να ωρύονται για το πώς έρχεται το τέλος του κόσμου

if we don't adopt their view completely,

αν δεν υιοθετήσουμε εντελώς την άποψή τους,

because it's happened about the dollar

διότι συνέβη με το δολάριο

ever since there's been a dollar.

από τότε που υπάρχει.

We had the battle between Jefferson and Hamilton.

Είχαμε τη μάχη ανάμεσα στον Τζέφερσον και τον Χάμιλτον.

In 1913, we had this ugly battle over the Federal Reserve,

Το 1913 είχαμε αυτή την άσχημη μάχη για το Ομοσπονδιακό Απόθεμα,

when it was created, with vicious, angry arguments

όταν δημιουργήθηκε, με εσφαλμένα, οργισμένα επιχειρήματα

over how it would be constituted,

για τον τρόπο θεσμοθέτησής του

and a general agreement that the way it was constituted

και μια γενική συμφωνία ότι ο τρόπος που θεσμοθετήθηκε

was the worst possible compromise,

ήταν ο καλύτερος δυνατός συμβιβασμός,

a compromise guaranteed to destroy this valuable thing,

ένας συμβιβασμός που εγγυάται την καταστροφή αυτού του πολύτιμου πράγματος

this dollar, but then everyone agreeing, okay,

αυτού του δολαρίου, αλλά έπειτα όλοι να συμφωνούν, εντάξει,

so long as we're on the gold standard, it should be okay.

στο βαθμό που έχουμε τη χρυσή τομή, είναι εντάξει.

The Fed can't mess it up so badly.

Η Fed δεν μπορεί να τα κάνει τόσο χάλια.

But then we got off the gold standard for individuals

Μετά όμως ξεφύγαμε από τη χρυσή τομή για τα άτομα

during the Depression and we got off the gold standard

στη διάρκεια της Ύφεσης και ξεφύγαμε από τη χρυσή τομή

as a source of international currency coordination

ως πηγής διεθνούς νομισματικού συντονισμού

during Richard Nixon's presidency.

στη διάρκεια της προεδρίας του Νίξον.

Each of those times, we were on the verge of complete collapse.

Σε κάθε μια από εκείνες τς εποχές είμαστε στο χείλος πλήρους καταστροφής.

And nothing happened at all.

Τίποτα δεν συνέβη.

Throughout it all, the dollar has been

Στη διάρκεια όλων αυτών, το δολάριο

one of the most long-standing,

ήταν από τα μακροβιότερα

stable, reasonable currencies,

σταθερότερα, μετριοπαθή νομίσματα,

and we all use it every single day,

και το χρησιμοποιούμε κάθε μέρα.

no matter what the people screaming about tell us,

ανεξάρτητα από αυτά που μας λένε όσοι φωνασκούν,

no matter how scared we're supposed to be.

ανεξάρτητα από το πόσο φοβισμένοι θα έπρεπε να είμαστε.

And this long-term fiscal picture that we're in right now,

Αυτή λοιπόν η μακροπρόθεσμη δημοσιονομική εικόνα μέσα στην οποία βρισκόμαστε τώρα,

I think what is most maddening about it is,

νομίζω αυτό που μας τρελαίνει για αυτήν είναι

if Congress were simply able

ότι αν το Κογκρέσο ήταν απλώς ικανό

to show not that they agree with each other,

να δείξει όχι ότι συμφωνούν μεταξύ τους,

not that they're able to come up with the best possible compromise,

όχι ότι είναι ικανοί να καταλήξουν στον καλύτερο δυνατό συμβιβασμό,

but that they are able to just begin the process

αλλά ότι είναι ικανοί απλώς να ξεκινήσουν τη διαδικασία

towards compromise, we all instantly are better off.

προς το συμβιβασμό, όλοι μας αμέσως είμαστε καλύτερα.

The fear is that the world is watching.

Ο φόβος είναι ότι ο κόσμος παρακολουθεί.

The fear is that the longer we delay any solution,

Ο φόβος είναι ότι όσο περισσότερο καθυστερούμε μια λύση,

the more the world will look to the U.S.

τόσο περισσότερο ο κόσμος στρέφει το βλέμμα στις Η.Π.Α.

not as the bedrock of stability in the global economy,

όχι ως το θεμέλιο της σταθερότητας στην παγκόσμια οικονομία,

but as a place that can't resolve its own fights,

αλλά ως ένα μέρος που δεν μπορεί να ρυθμίσει τις δικές του αντιπαλότητες,

and the longer we put that off, the more we make the world nervous,

και όσο περισσότερο το αναβάλλουμε τόσο περισσότερο ο κόσμος γίνεται νευρικός,

the higher interest rates are going to be,

τόσο υψηλότερα θα ανεβαίνουν τα επιτόκια,

the quicker we're going to have to face a day

τόσο συντομότερα θα βρεθούμε να

of horrible calamity.

αντιμετωπίσουμε την ημέρα της τρομερής καταστροφής.

And so just the act of compromise itself,

Έτσι λοιπόν και μόνο η πράξη του συμβιβασμού αυτή καθαυτή

and sustained, real compromise,

μιλάμε για ανεκτό, πραγματικό συμβιβασμό,

would give us even more time,

θα μας έδινε περισσότερο χρόνο,

would allow both sides even longer to spread out the pain

θα επέτρεπε και στις δύο πλευρές να κλιμακώσουν τον πόνο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα,

and reach even more compromise down the road.

και να φτάσουν σε μεγαλύτερο συμβιβασμό στο τέλος.

So I'm in the media. I feel like my job to make this happen

Είμαι στα μίντια. Νιώθω ότι είναι δουλειά μου να βοηθήσω να πραγματοποιηθεί,

is to help foster the things that seem to lead to compromise,

είναι να ενθαρρύνω τα πράγματα που φαίνεται να οδηγούν σε συμβιβασμό,

to not talk about this in those vague and scary terms

να μην μιλάω για αυτά με εκείνους τους ασαφείς και τρομακτικούς όρους

that do polarize us,

που σίγουρα μας πολώνουν,

but to just talk about it like what it is,

αλλά απλώς να αναφέρομαι σ' αυτό όπως πραγματικά είναι,

not an existential crisis,

όχι μια υπαρξιακή κρίση,

not some battle between two fundamentally different religious views,

όχι μια μάχη ανάμεσα σε δύο από τη βάση τους διαφορετικές θρησκευτικές αντιλήψεις,

but a math problem, a really solvable math problem,

αλλά ένα πρόβλημα μαθηματικών, ένα πραγματικό επιλύσιμο πρόβλημα μαθηματικών,

one where we're not all going to get what we want

ένα πρόβλημα όπου δεν πρόκειται όλοι να πάρουμε αυτό που θέλουμε

and one where, you know, there's going to be a little pain to spread around.

και ένα, που ξέρετε, θα υπάρξει λίγος πόνος για να διασκορπιστεί.

But the more we address it as a practical concern,

Όσο περισσότερο το αντιμετωπίζουμε ως μια πρακτική ανησυχία,

the sooner we can resolve it,

τόσο συντομότερα θα το λύσουμε,

and the more time we have to resolve it, paradoxically.

και τόσο περισσότερο χρόνο, παραδόξως, θα έχουμε να το λύσουμε

Thank you. (Applause)

Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)