How I responded to sexism in gaming with empathy - Lilian Chen

Çeviri: Giray Başbuğ Gözden geçirme: Gözde Alpçetin

Peking House is my family-owned Chinese restaurant in Willimantic, Connecticut,

Peking House Willimantic, Connecticut'taki

where I spent nearly 20 years growing up, before we sold it.

satmadan önce yaklaşık 20 yıl boyunca büyüdüğüm ailemin Çin restoranıydı.

My brother and I spent most of our time

Kardeşimle zamanımızın çoğunu "ofis" denen arkadaki bir odada geçirdik.

in the room in the back called "the office."

"The office" was really just a storage room,

"Ofis" aslında yalnızca bir depoydu

but it had our gaming systems,

ama oyun sistemimizi de barındırıyordu

and the game that we played the most was called Super Smash Brothers Melee.

ve en çok oynadığımız oyunun adı Super Smash Bros Melee idi.

For those who don't know,

Bilmeyeniniz varsa

Super Smash Brothers Melee is an older fighting game

Super Smash Bros Melee,

Nintendo GameCube için yapılmış eski bir dövüş oyunu.

made for the Nintendo GameCube.

My brother and I spent hours playing this game,

Kardeşimle bu oyuna o kadar saatlerimizi harcadık ki

so much that we even challenged restaurant customers to matches.

restoran müşterilerine bile meydan okuyorduk.

Eventually, my friends dragged me out to a local tournament,

Eninde sonunda arkadaşlarım

where I ended up placing 13th out of 33.

beni 33 kişiden 13. olduğum yerel bir turnuvaya sürükledi.

Not bad, but definitely far from the best.

Fena değil ama mükemmelden kesinlikle oldukça uzak.

After training with higher level players,

Yüksek seviyede oyuncularla çalışarak

and taking notes on matches I found online,

ve internette bulduğum maçlardan notlar çıkararak

I started to travel to national tournaments,

ulusal turnuvalara seyahat etmeye başladım

and before I knew it,

ve ben ne olduğunu anlayamadan

I was being whisked around the United States at the age of 17,

17 yaşımda Birleşik Devletler'de fır dönmeye başlamıştım,

all because of a video game.

hepsi bir oyun sayesindeydi.

Totally living the dream life, right?

Tam anlamıyla rüya hayat, değil mi?

This is how I ran head first

Bu, rekabetçi Super Smash Bros Melee topluluğuna bodoslama dalışım.

into the competitive Super Smash Brothers Melee community,

a scene that I've been a part of for nearly ten years.

Neredeyse on yıldır parçası olduğum bir manzara.

I'm sure that when I say competitive gaming,

Eminim rekabetçi oyun dediğimde

you guys are imagining a room of people hunched over their laptops.

laptoplarına gömülmüş bir oda dolusu insan düşünüyorsunuz.

Sometimes it can look like that,

Bazen o şekilde görünebilir

but more often it looks something like this.

ama genelde buna benziyor.

(Laughter)

(Kahkaha)

Because Smash Brothers Melee is such an old game,

Çünkü Super Smash Brothers Melee o kadar eski bir oyun ki

it requires those big, boxy TVs to be played on.

oynamak için o eski, kutu benzeri televizyonlar gerekiyor.

Our players are so dedicated,

Oyuncularımız o kadar azimli ki

that they will actually lug these things onto their flights as carry-ons.

uçuşlarında bunları yanlarında taşıyorlar.

(Laughter)

(Kahkaha)

The community is also absurdly diverse.

Topluluk ise şaşılacak derecede çeşitli.

This is a photo of Apex, an annual tournament held in New Jersey.

Bu, her yıl New Jersey'de düzenlenen turnuva Apex'den bir kare.

In 2013, over 1500 people showed up from 16 different countries.

2013'te, 16 farklı ülkeden 1.500'den fazla insan katıldı.

I feel like if 16 countries are flying out to New Jersey,

Eğer 16 ülke New Jersey'e uçuyorsa

that's saying something.

burada bir olay vardır.

Sorry, New Jersey.

Üzgünüm, New Jersey.

(Laughter)

(Kahkaha)

In the gaming community,

Oyun topluluğunda

I was known by my gamer tag "_milktea,"

takma adım "_milktea" olarak biliniyordum

but in real life, I was still very much just Lilian.

ancak gerçek hayatta hala yalnızca Lilian'dım.

When I was 17, I was shy and quiet,

17 yaşımdayken çekingen ve sessizdim ve sınıf arkadaşlarım tarafından

and I was often bullied by my classmates for being different, for being Asian.

farklı olduğum için, Asyalı olduğum için zorbalığa uğrardım.

Some of them made fun of the clothes I wore.

Bazıları, giydiğim kıyafetlerle alay etti.

Others asked me out on dates as a joke.

Diğerleri, şaka olarak çıkma teklifi etti.

Another called me a Chinese prostitute.

Bir diğeri beni Çinli kahpe olarak çağırdı.

But when I was "_milktea,"

Ama ben "_milktea" iken

I was part of a community that welcomed and accepted me.

beni hoş karşılayan, kucaklayan bir topluluğun parçasıydım.

Except what's missing from this picture?

Bir şey dışında. Bu fotoğrafta ne eksik?

Do you see any women?

Hiç kadın görüyor musunuz?

When the gender imbalance is this large, social dynamics can become a bit skewed.

Cinsiyet dengesizliği bu ölçüdeyken toplum dinamikleri birazcık bozulabilir.

You get a lot more attention than you normally would.

Normalde alacağınızdan çok daha fazla ilgi toplarsınız.

[milktea is an angel]

[milktea bir melek]

At the time, I didn't understand why I was getting this attention.

Zamanında, neden bu kadar ilgi topladığımı anlamamıştım.

I just knew that it was so much better than what I was dealing with at school.

Bildiğim tek şey okulda başa çıktığım şeyden çok daha iyiydi.

[I love Milktea.]

[Milktea'yi seviyorum.]

Here's one of my favorites.

İşte favorilerimden biri.

[Milktea chan you are really attractive.]

[Milktea chan çok çekicisin.]

[If I had to rate you for beauty I give you a 8 out of 10]

[Güzelliğini değerlendirseydim 10 üzerinden 8 verirdim.]

[Only because I've been crushing on another girl for a long time]

[Tek sebebi uzun süredir başka bir kızdan hoşlanmam.]

(Laughter)

(Kahkaha)

But then, things took a turn for the worse.

Ancak sonrasında işler kötüye gitmeye başladı.

[Why is everyone blaming milktea lol?]

[Neden herkes milktea'yi suçluyor lol?]

[She is a harlot.]

[Çünkü o bir kahpe.]

[She doesn't like Smash, she just wants attention.]

[Smash'i sevmiyor yalnızca ilgi istiyor.]

Sonra bu tarz yorumlar görmeye başladım.

And then you started to see comments like this.

[çünkü camiada ineklerin fantezileri dışında bir yerin olmadı]

[coz you're only known in the scene for being the subject of nerdy fantasies]

[suck a **** in crappy smasher's dreams]

[rezil smashçilerin hayalinde ****** ye]

Over years, I began internalizing all of this,

Yıllar boyunca tüm bunları içime attım,

and then I took these attitudes and projected them onto other women.

sonrasında bu tavırları kendim alıp diğer kadınlara yansıttım.

"Ew, why is she so girly? Is she even a real gamer?"

"Öğk, neden bu kadar kız gibi? Gerçekten bir oyuncu mu ki?"

I felt my voice shrinking and the resent growing inside of me,

Sesimin kaybolduğunu ve içimdeki kırgınlığın büyüdüğünü hissettim,

and eventually, I distanced myself from the Smash community altogether.

sonunda kendimi Smash topluluğundan tamamen uzaklaştırdım.

Fast forward a few years.

Birkaç yıl ileri saralım.

I landed my first job in New York City.

New York'ta ilk işime başladım.

There, I realized that sexist behavior didn't have to be the norm.

Orada anladım ki cinsiyetçi yaklaşım standart olmak zorunda değildi.

But nevertheless, I stayed quiet and withdrawn.

Ama yine de sessiz kalıp geri çekildim.

Public speaking? Never going to happen.

Toplum önünde konuşmak mı? Asla.

(Laughter)

(Kahkaha)

But then, this Facebook comment appeared in my feed.

Ancak sonra, bu facebook yorumu ana sayfamda belirdi.

[Stop chalking up the terror of the internet to the Smash community.]

[İnternetteki terörü Smash topluluğuna yıkmayı kesin.]

[In general, we're very accepting of females]

[Genel olarak kadınlara karşı kucaklayıcıyız.]

I swear, at that very moment,

Yemin ederim, tam da o an içimdeki pısırık anında küle döndü.

my inner wallflower spontaneously combusted.

I started writing blog posts that talked about my experiences

Toplulukta yaşadığım deneyimler ve sorunlar hakkında

and issues I had faced within the community,

blog yazıları yazmaya başladım

and to my surprise, they went viral within our scene.

ve şaşırtıcı şekilde camiada çok ses getirdi.

A well-known fighting game website picked up one of my posts

İyi bilinen bir dövüş oyunu sitesi paylaşımlarımdan birini kaptı

and later on, Polygon, a gaming site, covered my future work.

ve ardından Polygon, bir oyun sitesi, gelecek çalışmalarımı karşıladı.

All of this led to the creation of The New Meta,

Bunların hepsi, NYU Game Center ile beraber kurup yönettiğim

a panel that I cofounded and moderated with the NYU Game Center.

"The New Meta" panelinin oluşmasına zemin hazırladı.

We roped in tons of women from different gaming communities

Çeşitli oyun topluluklarından çok sayıda kadını

to talk about issues of sexism within gaming.

oyun dünyasındaki cinsiyetçilik sorunları hakkında konuşmaları için ikna ettik.

But the entire panel's point was to raise awareness

Ancak tüm panelin amacı

erkek oyuncuları aşağılamayacak şekilde farkındalık yaratmaktı.

in a way that did not shame male gamers.

As a woman, I was sexist,

Bir kadın olarak kendi cinsime karşı cinsiyetçi,

and even misogynistic, against my own gender.

hatta kadın düşmanıydım.

Sometimes, when you've been immersed in an environment for long enough,

Bazen, bir çevrede uzun süre bulununca

it can be hard to differentiate between harmful behaviors and normal ones.

zararlı davranışlar ile normal olanları ayırmak zor olabiliyor.

While some gamers are intentionally malicious,

Bazı oyuncular kötü niyetli olsa da

some may not even realize

bazıları cinsiyetçi davrandığının

that they're perpetuating sexist behaviors in the first place.

farkında bile olmayabiliyor.

Empathizing with these gamers is more productive

Bu oyuncularla empati kurmak

than outright dismissing them.

onları direkt kovmaktan daha verimli.

Initiate a conversation.

Diyalog kurun.

Deconstruct these behaviors,

Size ne kadar apaçık görünse de

no matter how obvious they might seem to you.

bu davranışları yıkın

And please, leave the accusatory tone behind.

ve lütfen, suçlayıcı söylemi ardınızda bırakın.

If I had been dismissed as a sexist neckbeard,

Eğer ben cinsiyetçi bir boşboğaz olarak baştan savılsaydım

I wouldn't be on this stage talking to you right now.

şu anda bu sahnede sizinle konuşuyor olmazdım.

And to my surprise,

Şaşırtıcıdır ki

I found that people were willing to change, and they wanted to help.

insanların değişmeye hazır olduğunu, yardımcı olmak istediklerini gördüm.

[Bir erkek olarak, eSpor'daki kızlara nasıl eşit davranırım?]

[As a guy, how to treat girls in eSports equally?]

[Trying my hardest, but advice would help.]

[Elimden geleni yapıyorum ama tavsiye fena olmaz.]

And whenever I had any doubts, I started to receive feedback like this.

Ne zaman şüpheye kapılsam buna benzer geri bildirimle karşılaştım.

[I got a few female Smashers into the scene because of you.]

[Senin sayende birkaç kız Smashçi aramıza katıldı.]

This entire experience has shown me

Tüm bu deneyim bana gösterdi ki

that my silence only further enabled sexism within gaming.

sessiz kalışım, oyunlardaki cinsiyetçiliği yalnızca derinleştirdi.

Nobody is perfect.

Kimse mükemmel değil.

Internalizing biases and becoming lost in them is deceptively easy.

Önyargıları içinize atıp onlarda kaybolmak aldatıcı şekilde kolay.

By being vocal,

Sesinizi çıkararak

you force yourself and those around you

kendinizi ve çevrenizdekileri

to reevaluate their actions and their perceptions.

eylemlerini ve algılarını tekrar değerlendirmek için zorluyorsunuz.

Everyone in this room has a voice.

Bu odadaki herkesin bir sesi var.

You have to use it, and you have to use it responsibly.

Onu kullanmalısınız ve onu sorumlu bir şekilde kullanmalısınız.

Not only can you provoke change,

Yalnız değişime teşvik etmeyecek,

but you can empower others to do so, too.

diğerlerini de bu yola sokacaksınız.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)