The true story behind the legend of the 47 Rōnin - Adam Clulow

Çeviri: Güzide Nisa Nur Saygılı Gözden geçirme: Selin Tüfekçi

“Do you remember my grudge from these past days?”

“Geçmiş günlerdeki kinimi hatırlıyor musun?” diye haykırdı

cried Asano Naganori, lord of Akō domain,

Akō bölgesi lideri Asano Naganori,

his gaze fixed on Kira Yoshinaka, a senior master of ceremony.

bakışları bir tören ustası olan Kira Yoshinaka’ya odaklandı.

Asano extended his short sword, charged through the castle corridor,

Asano kısa kılıcını uzattı, kale koridorundan geçti

and struck Kira.

ve Kira'yı vurdu.

While the wound wasn’t fatal, its consequences would be.

Yara ölümcül olmasa da sonuçları öyle olacaktı.

The incident took place in April 1701 in Edo, Japan— modern-day Tokyo.

Olay Nisan 1701′de Japonya’nın Edo kentinde, günümüz Tokyosunda yaşandı.

The Tokugawa military government had gained power about a century before.

Tokugawa askeri hükümeti yaklaşık bir asır önce iktidara gelmişti.

This ushered in a period of peace and stability

Bu, savaş beyleri ve samurayları yüzünden

following the Warring States or Sengoku era,

sürekli katliam ve çatışmaların damgasını vurduğu

which was marked by constant bloodshed and conflict

Savaşan Devletler veya Sengoku döneminden sonra

wrought by warlords and their samurai.

barış ve istikrar döneminin habercisi olmuştu.

To secure their rule,

Yönetimlerini güvende tutmak için

the Tokugawa government aimed to tame the samurai class.

Tokugawa hükümeti samuray sınıfını dize getirmeye çalıştı.

Individual samurai carried two swords and served a single lord till death,

Bir samuray iki kılıç taşırdı ve ölene dek tek kişiye hizmet ederdi,

but their duties became primarily bureaucratic and administrative.

ama görevleri öncelikle bürokratik ve idari hale geldi.

Meanwhile, Tokugawa legal practice stipulated that both sides

O sırada Tokugawa kanunları iki tarafın da şiddetli

bir anlaşmazlık durumunda disiplinli olmalarını şart koşuyordu.

would be disciplined in the event of a violent quarrel.

However, when officials convened following Asano's attack on Kira,

Ancak görevliler Asano’yu Kira’ya saldırısı için mahkemeye çağırdığında

they decided to punish only Asano, the incident’s perpetrator.

yalnızca olayın faili olan Asano’yu cezalandırmaya karar verdiler.

They ordered Asano to commit seppuku, or ritual suicide.

Asano’ya seppukuyu ya da intihar ritüelini yapmasını emrettiler.

But they didn’t stop there.

Fakat orada durmadılar.

They also commanded the seizure of Asano’s castle,

Ayrıca Asano’nun kalesinin ele geçirilmesini, evinin dağıtılmasını

the disbandment of his house, and the arrest of his younger brother.

ve erkek kardeşinin tutuklanmasını emrettiler.

The news traveled quickly back to Asano’s domain.

Haber hızla Asano’nun bölgesine ulaştı.

Overnight, the roughly 300 samurai in Asano’s retainer band

Kısa sürede Asano’nun emrindeki 300 samuray, kendilerini

found themselves dispossessed of their homes and stipends

evlerinden ve maaşlarından edilmiş,

and turned into rōnin, or masterless samurai.

ve rōnin, yani sahipsiz samuray olarak buldular.

They didn’t know why Asano attacked Kira— no one did.

Asano'nun Kira'ya neden saldırdığını bilmiyorlardı. Kimse bilmiyordu.

Some have speculated that Asano refused to pay a bribe to Kira,

Bazıları, Asano’nun kendisine görgü kuralları konusunda

rehberlik etmesi gereken Kira’ya rüşvet vermeyi reddettiğini, bu yüzden de

who was supposed to be guiding him in proper etiquette,

so Kira humiliated him;

Kira’nın onu küçük düşürdüğünü iddia etti;

others, that Asano had simply “gone mad.”

diğerleri, Asano’nun basitçe “delirdiğini” iddia etti.

This left the samurai of Akō domain in crisis,

Bu, Akō bölgesindeki samurayları

facing a tension that lay at the very heart of the Tokugawa period.

Tokugawa döneminin kalbinde olan gerilimle yüzleşiyordu.

They were a privileged class of warriors

Onlar samuray sadakati, kahramanlık ve savaş zaferi gibi

inundated with epic legends of samurai loyalty, heroism, and martial glory.

destansı efsanelerle dolu ayrıcalıklı bir savaşçı sınıfıydı.

But they were forbidden from using violence—

Ancak şiddete başvurmaları yasaklandı --

their traditional role at once celebrated and restricted.

geleneksel rolleri hem kutlandı hem de sınırlandırıldı.

Some of Asano’s samurai said they should peacefully comply with government orders;

Asano’nun samuraylarından bazıları sakince hükümet emrine uymaları gerektiğini,

others, that they should immediately follow their lord into death.

diğerleri ise kumandanları gibi hemen ölmeleri gerektiğini söylüyordu.

One faction, led by Horibe Yasubei,

Horibe Yasubei liderliğindeki bir grup

argued that they must see their lord’s apparent wishes through by killing Kira,

Asano’nun düşmanı hayatta kaldığı sürece

onurlarının lekeleneceğini belirterek, Kira’yı öldürerek

claiming that so long as Asano’s enemy was alive,

kumandanlarının açık dileğini yerine getirmeleri gerektiğini savundu.

they were dishonored.

However, the effective leader of Akō domain’s samurai, Ōishi Yoshio,

Ancak Akō bölgesinin nüfuzlu samuray lideri Ōishi Yoshio,

resmi emirlere uydukları sürece Tokugawa yöneticilerin merhamet edip,

believed that if they complied with official orders,

Tokugawa authorities might show mercy and permit Asano’s brother to succeed him.

kardeşinin yerine geçmesine izin verebileceğine inanıyordu.

So, the samurai peacefully surrendered the castle.

Böylece samuraylar barışçıl bir şekilde kaleyi teslim etti.

But their hopes were dashed when Tokugawa officials placed Asano’s brother

Fakat umutları, Tokugawa hükümeti, onları durumlarını düzeltemeyecek hâlde bırakarak

in another family’s custody,

Asano’nun kardeşini

leaving them without a path to restore their status.

başka bir ailenin velayetine verince suya düştü.

Most accepted the government’s terms.

Çoğu, hükümetin şartlarını kabul etti.

But in the end, 47 of Asano’s samurai, including Horibe and Ōishi, didn’t.

Ancak sonunda Horibe ve Ōishi’nin de içinde bulunduğu 47 samuray kabul etmedi.

And instead of formally asking permission to take revenge

Hükümetten resmi kan davası sisteminden

via the government’s vendetta system,

intikam için izin almak yerine

they began plotting to kill Kira covertly.

gizlice Kira’yı öldürmek için plan yapmaya koyuldular.

Almost two years after Asano’s death,

Asano’nun ölümünden neredeyse iki yıl sonra,

the rōnin, led by Ōishi, broke into Kira’s residence

Ōishi liderliğindeki rōninler Kira’nın evini bastılar,

and killed 16 of his samurai and wounded 23 others

Kira’yı öldürmeden önce 16 samurayı öldürüp

before beheading Kira himself.

23 tanesini yaraladılar.

They presented Kira's head at Asano's grave,

Kira’nın kafasını Asano’nun mezarına getirdiler,

then surrendered to the Tokugawa officials,

sonra Tokugawa görevlilerinin etrafını çevirdiler ve

justifying their violence by saying they couldn't live under the same heaven

efendilerinin düşmanıyla aynı gök kubbeyi paylaşmayacaklarını söyleyip

as their lord’s enemy.

saldırılarını doğruladılar.

The rōnin’s actions created considerable problems for the Tokugawa government.

Rōninlerin eylemleri Tokugawa hükümeti için önemli sorunlar yarattı.

The rōnin had broken the peace and a range of laws.

Rōninler barışı ve bir dizi yasayı bozmuştu.

But authorities also knew the importance of honor and loyalty among samurai.

Ancak yetkililer samuraylar arasında onur ve sadakatin önemini de biliyorlardı.

After weeks of deliberations, officials decided the rōnin could be praised—

Haftalar süren tartışmalar sonrası rōninlerin övülmeye layık olduğuna,

ancak cezalandırılmaları gerektiğine karar verdiler.

but must be punished.

They were permitted to commit seppuku,

Onlar için onurlu bir ölüm yöntemi olan seppuku yapmalarına izin verildi

which offered them honorable deaths, and they were laid to rest next to Asano.

ve Asano’nun yanına gömüldüler.

But their story soon morphed into legend.

Fakat öyküleri efsaneye dönüştü.

Within weeks, it was dramatized for the stage.

Haftalar içinde, tiyatroya uyarlandı.

And soon after, scholars began debating the rōnin’s actions,

Hemen ardından uzmanlar rōninlerin eylemlerini tartışmaya başladı,

some praising them as perfectly loyal and dutiful samurai;

kimisi onları sadık ve itaatkâr samuraylar olarak överken,

others condemning them as delusional criminals.

diğerleri kuruntulu suçlular olarak kınadı.

Over the next three centuries,

Sonraki üç yüzyıl boyunca,

Japan continued examining and adapting the story—

Japonya, resmi bir karar verildikten uzun zaman sonra,

in theater, film, propaganda, and beyond—

öyküyü inceleyip, tiyatroya, filme, propagandaya ve daha fazlasına uyarlamaya,

grappling with the tensions between law and culture, past and present,

kanun ve kültür, geçmiş ve günümüz arasındaki gerilimle boğuşmaya,

and repeatedly relitigating the incident

ve olayı tekrar tekrar tartışmaya

long after an official verdict was rendered.

devam etti.