The surprising scent of the world’s largest flower - Daniel Nickrent

Çeviri: gözde bulgan Gözden geçirme: esra kurul

Deep inside the Sumatran rainforest, a carrion fly descends,

Sumatran yağmur ormanlarına bir leş sineği alçalır,

guided by the scent of its favorite place to lay eggs:

yumurtalarını bırakacağı en sevdiği yerin kokusunu izler:

dead and rotting animal carcasses.

ölü ve çürüyen hayvan leşlerine.

But when it lands, it isn’t on liquefying flesh,

Ama iniş yaptığında, çürüyen et üzerinde değil,

but instead on the world’s biggest, and perhaps strangest, flower—

dünyanın en büyük ve en tuhaf çiçeği üzerindedir—

Rafflesia arnoldii.

Rafflesia Arnoldii

Rafflesia is a genus of over 30 species

Rafflesia, Güneydoğu Asya’nın tropikal ormanlarında bulunan

found across the tropical forests of Southeast Asia.

30′dan fazla türe sahip olan bir cinstir.

While its smallest representative has a flower only a few centimeters wide,

En küçük temsilcisinin çiçeği sadece birkaç santimetre genişliğindedir,

its biggest weighs seven kilograms and spans over a meter wide.

en büyüğü ise yedi kilogram ağırlığındadır ve bir metre genişliğindedir.

And its putrid aroma isn’t the only thing that sets these plants apart—

Ve keskin kokusu, bu bitkileri farklı kılan tek şey değildir.

all Rafflesia are parasites.

Tüm Rafflesia’lar parazittir.

For most of its life, the Rafflesia plant exists as an endophyte,

Rafflesia bitkisi yaşamının çoğunluğunda, endofit olarak var olur,

a single thin strand of almost uniform cells beneath the bark of its host.

konakçısının kabuğu altında eşit hücrelerden oluşan ince bir ipliktir.

It strictly infects Tetrastigma,

Yalnızca üzüm asmasına benzeyen büyük sarmaşıkların

a genus of large vines related to the grape.

bir cinsi olan Tetrastigma’yı enfekte eder.

Like typical leafy plants, the host Tetrastigma’s cells contain chloroplasts.

Bitkilere benzer konakçı Tetrastigma hücrelerinde kloroplast içerir.

These organelles convert sunlight into energy

Bu organeller güneş ışığını enerjiye dönüştürür

and are each equipped with their own DNA.

ve her biri kendine özgü DNA’sı ile donatılmıştır.

Rafflesia’s plastids, on the other hand, appear to have lost their DNA,

Öte yandan Rafflesia’nın plastidleri, DNA’larını kaybetmiş görünüyor,

and with it the ability to photosynthesize.

ve bununla birlikte fotosentez yapabilme yeteneğini de.

This sort of loss is incredibly rare.

Bu tür kayıplar inanılmaz derecede nadirdir.

With no roots and no ability to produce its own food,

Kökleri olmayan ve kendi besinini üretme yeteneği olmayan Rafflesia

Rafflesia is completely dependent on its host,

tamamen konakçısına bağımlıdır,

siphoning the Tetrastigma’s water and nutrients to fuel its own growth.

Tetrastigma’nın su ve besinlerini kendi büyümesi için emer.

And Rafflesia’s propensity for theft doesn’t end there.

Rafflesia’nın hırsızlık eğilimi burada bitmiyor.

Using a process known as horizontal gene transfer, or HGT,

Yatay gen transferi veya HGT olarak bilinen bir işlemi kullanan Rafflesia

Rafflesia has stolen quite a bit of genetic material from its host

konakçısından oldukça fazla genetik materyal çalmıştır

and other plants in its habitat.

ve yaşam alanındaki diğer bitkilerden de.

While HGT is well known in bacteria,

HGT, bakterilerde iyi bilinirken,

it has only recently been documented in parasitic plants.

parazit bitkilerde sadece yakın zamanda belgelenmiştir.

And scientists are still trying to understand

Ve bilim adamları hala bu DNA transferinin

exactly how this DNA transfer happens.

tam olarak nasıl gerçekleştiğini anlamaya çalışıyor.

Rafflesia appears to utilize several of these stolen sequences

Rafflesia, çalınan bu dizilerin birkaçını

as if they were their own,

kendi dizileri gibi kullanıyor,

transcribing the DNA into RNA and then translating it into proteins,

DNA’yı RNA’ya çevirip sonra bunu proteinlere dönüştürerek,

which are used in key cellular processes.

bu proteinleri ana hücresel süreçlerde kullanıyor.

After living some time embedded in the host vine,

Konakçı sarmaşıkta gömülü bir süre yaşadıktan sonra,

Rafflesia emerges as a single bud,

Rafflesia tek bir tomurcuk olarak ortaya çıkar,

which then takes several months, or even a year, to reach full size.

ardından tam boyutuna ulaşması birkaç ay, hatta bir yıl alır.

When it opens, its fleshy maroon petals

Açıldığında, etli bordo yaprakları

emit several foul-smelling sulfur-containing compounds.

kötü kokulu kükürt içeren bileşikler yaymaya başlar.

The evolutionary reason for this odor is relatively straightforward:

Bu kokunun evrimsel nedeni nispeten basittir:

to attract pollinators.

tozlayıcıları cezbetmek içindir.

For most species of Rafflesia, single flowers are either male or female.

Rafflesia’nın çoğu türünde, tek çiçekler ya erkek ya da dişidir.

So, to produce a seed,

Bu nedenle, bir tohum üretmek için

pollen must be transferred from one flower to the next.

polen bir çiçekten diğerine taşınmalıdır.

The rotten stench is ideal for attracting corpse-loving carrion flies,

Çürük kokusu, ceset seven leş sineklerini çekmek için idealdir,

and the massive size of the flower may help broadcast it

ve çiçeğin büyük boyutu durgun yağmur ormanı havasında

through the stagnant rainforest air.

kokuyu yaymaya yardımcı olabilir.

A deceived fly will explore the flower’s interior,

Aldanan bir sinek, çiçeğin içini keşfedecek,

laying thousands of ill-fated eggs.

talihsiz yumurta bırakacaktır.

But during the fly’s visit,

Ancak sineğin ziyareti sırasında,

the male Rafflesia’s liquid pollen may end up on the fly’s back where it dries.

erkek Rafflesia’nın sıvı poleni, sineğin sırtına düşüp kuruyacaktır.

If the fly encounters an open female Rafflesia flower,

Eğer sinek açık bir dişi Rafflesia çiçeğiyle karşılaşırsa,

the pollen will rehydrate when rubbed against the flower’s damp stigma,

polen, çiçeğin nemli dişi organına sürtüldüğünde yeniden su alacak,

completing cross-pollination.

ve çapraz tozlaşmasını tamamlar.

A pollinated Rafflesia flower gradually withers and turns black,

Tozlaşmış bir Rafflesia çiçeği yavaşça solup siyaha döner,

but this doesn't mean it's dead.

ancak bu öldüğü anlamına gelmez.

Over several months, a fruit forms which contains thousands of tiny seeds.

Birkaç ay boyunca binlerce minik tohum içeren bir meyve oluşur.

But what disperses these seeds is still debated,

Ancak bu tohumların nasıl dağıldığı hala tartışma konusudur,

with hypotheses ranging from elephants to rodents to ants.

hipotezler fillerden kemirgenlere, karıncalara kadar uzanıyor.

We do know that the seeds have an oily appendage called an elaiosome,

Tohumların üzerinde elaiosom adı verilen yağlı bir ek yapı bulunuyor,

a structure ants often feed to their larvae.

karıncaların sıklıkla larvalarına beslediği bir yapı.

And scientists have even observed ants carrying Rafflesia seeds.

Ve bilim adamları Rafflesia tohumları taşıyan karıncaları bile gözlemlediler.

But what happens to the Rafflesia seeds once inside the ant nest remains unclear.

Ama karınca yuvasına giren tohumlara ne olduğu bilinmiyor.

In any case, nobody has seen Rafflesia seeds germinate,

Kimse Rafflesia tohumlarının çimlenişini görememiştir,

or attach to and infect a host root.

veya bir konakçı köküne yapıştığını ve enfekte ettiğini görememiştir.

Because this crucial step of their development is still not fully understood,

Gelişimlerinin bu önemli adımı hala tam olarak anlaşılmadığından,

cultivation of Rafflesia is difficult.

Rafflesia’nın yetiştirilmesi zordur.

Despite many attempts, botanists from around the globe

Pek çok denemeye rağmen, dünya çapındaki botanikçiler

have been largely unsuccessful at growing Rafflesia

doğal yaşam alanının dışından gelen tohumlar ile

from seeds outside its natural habitat.

Rafflesia yetiştirmede büyük ölçüde başarısız oldular.

As these tropical forests are under threat,

Bu tropikal ormanlar tehdit altındayken,

we’re at risk of losing Rafflesia,

Rafflesia’yı kaybetme riskiyle karşı karşıyayız,

and our ability to unravel some of its many remaining secrets.

ve çözülmemiş sırlarını da çözebilmek elimizden kayıp gidiyor.