How to see more and care less: The art of Georgia O'Keeffe - Iseult Gillespie

Çeviri: Can Boysan Gözden geçirme: Esra Çakmak

A canvas drenched in sunset hues, colors radiating like flame.

Gün batımı renkleriyle ıslatılmış bir tuval, renkler alev gibi ışık saçıyor.

At first glance, this painting may appear to be an impossible, abstract image.

İlk bakışta bu resim imkânsız ve soyut bir görüntü gibi görünebilir.

But a closer look reveals the tender stems,

Fakat yakından bakarsak bir Kana çiçeğinin ince sapları,

lush petals and velvety texture of a Canna Lily.

yemyeşil yaprakları ve kadifemsi dokusu ortaya çıkıyor.

This metamorphosis of natural subjects into abstract geometry

Doğal nesnelerin soyut geometrik başkalaşımları,

is commonplace in the work of Georgia O’Keeffe—

Amerikalı devrimci bir ressam ve heykeltıraş olan

the revolutionary American painter and sculptor.

Georgia O'Keeffe'nin eserlerinde sıradan bir şey.

But the magic behind this transformation remains

Fakat bu başkalaşımın ardındaki sihir,

just as elusive as the artist herself.

sanatçının kendisi kadar anlaşılmaz.

Born in Wisconsin in 1887, O’Keeffe spent her childhood plucking wildflowers

1887'de Wisconsin'de doğan O'Keeffe, çocukluğunu resmetmek için

and arranging fruits to paint.

kır çiçekleri toplayarak ve meyveleri düzenleyerek geçirdi.

At seventeen, she moved to Chicago to study at the prestigious Art Institute.

On yedi yaşındayken

saygın bir kurum olan Sanat Enstitüsünde öğrenim görmek için Chicago'ya taşındı.

Her teachers trained her to faithfully reproduce reality

Öğretmenleri ona, Avrupalı ustaların gelenekleri çerçevesinde

in the conventions of European masters.

gerçekliğe sadık kalarak yeniden üretmeyi öğretti.

Although she enjoyed the solitude and precision of this work,

Bu işteki yalnızlıktan ve hassasiyetten keyif almasına rağmen

O’Keeffe felt little personal connection to it.

O'Keeffe, işe yönelik çok az kişisel bağ hissetti.

After moving to New York, she was increasingly drawn to the clean lines,

New York'a taşındıktan sonra biçimli hatlara daha çok yakınlaştı

striking composition and vivid colors of Japanese art.

ve Japon sanatının canlı renkleri ile kompozisyonunu işledi.

O’Keeffe kısa süre sonra bir öğretmen buldu

O’Keeffe soon found a teacher whose lessons inspired her

ve o öğretmenin dersleri bu ilgisini pratiğe dökmesi yolunda ona ilham verdi.

to put those interests into practice.

Unlike her previous teachers,

Önceki öğretmenlerinin aksine,

Arthur Wesley Dow,

Arthur Wesley Dow urged his students to focus on more abstract representations

daha çok ışığın, biçimin ve rengin soyut tasvirlerine odaklanmaları için

of light, shape, and color.

öğrencilerini teşvik etti.

These lessons manifested in O’Keeffe’s first series of abstract drawings.

Bu dersler, O’Keeffe'in ilk soyut çizimlerini ortaya koydu.

Rendered in charcoal, they present a series of undulating lines,

Kara kalemle resmedilen çizimler,

bir dizi dalgalı hatlardan, kalın gölgelerden

bold shading and billowing clouds.

ve sigara dumanı gibi yükselen bulutlardan oluşuyordu.

These drawings defy easy classification—

Bu çizimler, kolay sınıflandırmaya karşı koyuyor --

doğanın belirli bir özelliğine atıfta bulunmayı öneriyor

suggesting, but never quite matching, any specific natural reference.

fakat asla onunla tamamen örtüşmüyor.

Earlier European painters in the Cubist tradition

Kübizm geleneğinin eski Avrupalı ressamları

had employed rigid geometry to abstract external subjects.

dışsal özneleri soyutlamak için sabit geometrik şekiller kullandılar.

But here, O’Keeffe employed the shapes and rhythms of nature

Fakat O’Keeffe, kendi içsel hissiyatlarını yakalamak için

to capture her internal feelings.

doğanın ritimlerini ve şekillerini kullandı.

Experiments like these would soon become a cornerstone

Böyle deneyler,

Amerikan Modernizmi denen akımın kısa sürede temel taşları oldu.

of an artistic movement called American Modernism.

Although no single style defines Modernist painting,

Tek bir stil Modernist resmi tarif edemese de

stilin savunucuları,

its proponents shared a desire to challenge the realist traditions

resim eğitimine hakim olan realist geleneğe meydan okuma konusunda

that dominated art education.

ortak bir arzuyu paylaştılar.

Beginning in the late 1910’s, Modernist painting

1910'ların sonlarından başlayarak

Modernist resimde Amerikan ruhunun derinine inmek için

often used geometric shapes and bold colors

sıklıkla geometrik şekiller ve koyu renkler kullanıldı.

to probe the American psyche.

O’Keeffe threw herself into these experiments —

O’Keeffe kendini bu deneylere adeta attı

but she was reluctant to share her new work.

fakat yeni eserlerini paylaşma konusunda isteksizdi.

Yine de, bir arkadaşı, O'Keeffe'in yaptığı kara kalem resimleri,

However, when a friend sent her charcoals to the art dealer Alfred Stieglitz,

galerici Alfred Stieglitz'e gönderince

he became entranced.

Stieglitz mest oldu.

In 1916, he arranged for a grand exhibition in New York.

Stieglitz, 1916'da New York'ta büyük bir sergi düzenledi.

This marked the beginning of O’Keeffe’s career as a popular artist—

Bu sergi, O'Keeffe'in hem popüler bir ressam olarak kariyerinin,

and a relationship that would lead to marriage in 1924.

hem de 1924'te evlilikle sonuçlanacak olan ilişkisinin başlamasının işaretiydi.

Marriage didn’t diminish O’Keeffe’s taste for solitude.

Evlilik, O'Keeffe'in yalnızlık tutkusunu azaltmadı.

She travelled widely to teach,

Öğretmenlik amacıyla sıklıkla seyahat etti

and often retreated to paint for months at a time.

ve bir kerede aylarca resim yapmak için sıklıkla inzivaya çekildi.

Whether she was exploring the craggy canyons of Texas,

Teksas'ın sarp kanyonlarını,

Güney Karolina'nın sessiz ormanlarını

the quiet forests of South Carolina, or the sun-bleached desert of New Mexico,

ya da New Mexico'nun güneşe bulanmış çöllerini keşfetse de

her creative process was based on ritual and close observation.

onun yaratıcılık süreci ritüellere ve yakın gözlemlere dayanıyordu.

She paid meticulous attention to small details,

Küçük detaylara titiz itinayla yaklaştı

and spent hours mixing paints to create exactly the right colors.

ve doğru renkleri yaratmak için boyaları karıştırarak saatler harcadı.

When she found the perfect hue, she’d record it

Kusursuz renk tonunu bulduğunda

in her ever-growing collection of handmade color cards.

renkleri, sürekli büyüyen el yapımı renk kartı koleksiyonuna ekledi.

O’Keeffe also experimented with perspective to celebrate objects

O'Keeffe, sıklıkla gözden kaçan objeleri herkese tanıtmak için

that were often overlooked.

perspektif deneyleri yaptı.

In "Rams Head with Hollyhock,"

"Rams Head with Hollyhock" adlı resminde

she places a weathered skull and a delicate flower

parçalanmış kafatası ile narin bir çiçeği,

high above the hills below.

yükselen tepelerin üzerine yerleştirdi.

This massive skull overshadows the landscape,

Bu devasa kafatası manzarayı gölgede bırakıyor,

casting both the skeleton and the mountains in a new, eerie light.

hem iskeleti, hem de dağları

yeni ve ürkütücü bir ışıkla ortaya koyuyor.

The public was captivated by her unique perspective and secretive behavior.

Halk, onun eşsiz perspektifinden ve gizemli davranışından büyülenmişti.

She was particularly praised for her massive flower paintings,

Devasa çiçek resimleriyle özellikle övülüyordu,

bu resimler,

ranging from fiery poppies to ghostly calla lillies.

kıpkırmızı gelinciklerden, hayalete benzer kalla zambaklarına dek uzanıyordu.

Stieglitz and other critics of the time were infatuated by Freudian psychology,

Stieglitz ve dönemin diğer eleştirmenleri, Freudyen psikolojiye adeta bayıldılar

and were quick to link these paintings to female genitalia.

ve bu resimleri kadın organıyla bağdaştırmada aceleci davrandılar.

But O’Keeffe dismissed such interpretations.

Fakat O'Keeffe, böylesi yorumları reddetti.

She resented the male gaze that dominated the art world,

Resim dünyasındaki erkek egemenliğine gücenmişti

and demanded her work be respected

ve eserlerinde yer alan doğal dünyanın duygusal çağrışımından dolayı

for its emotional evocation of the natural world.

kendisine saygı duyulması için ısrarcı olmuştu.

Eventually, O’Keeffe settled down in New Mexico,

Sonunda, O'Keeffe New Mexico eyaletine yerleşti,

near one of her favorite artist retreats.

orası onun en sevdiği inziva yerlerinden biriydi.

In her 70’s, her eyesight began to fail,

70'li yaşlarında gözleri bozulmaya başladı

but she continued to mine the landscape’s mysteries in new, tactile mediums.

fakat yeni ve dokunsal ortamlardaki manzaranın gizemlerini

kazıp çıkarmayı sürdürdü.

O’Keeffe kept creating until her death at 98,

98 yaşındaki ölümüne dek O'Keeffe üretmeye devam etti

and is remembered as the “Mother of American Modernism.”

ve "Amerikan Modernizminin Anası" olarak hatırlanıyor.

Decades on, her work retains its wild energy—

Onun eserleri, vahşi enerjisini

and O’Keeffe her personal mystique.

O'Keeffe de bireysel hünerini on yıllardır koruyor.