The case of the missing fractals - Alex Rosenthal and George Zaidan

Çeviri: Senanur Çetgin Gözden geçirme: Gözde Alpçetin

It was a night like any other night,

Oldukça sıradan bir geceydi,

except here I was climbing the platonic peaks

ikinci buluşmasında platonikliğinin doruğuna çıkmaya çalışan

like Romeo on a second date.

Romeo gibi tırmanmam dışında.

(ugh)

(Ah!)

I was there for the dame.

Bir kadın için oradaydım.

Gözleri sanal sayılar gibiydi

She had eyes like imaginary numbers

and curves that went on forever.

ve sonsuz kıvrımları vardı.

Eve gitmek istediğini söyledi.

Said she wanted to go home.

Yardım edebileceğimi,

Said I could help.

Said the pay was good.

ücretin iyi olduğunu söyledi.

Didn't say anything about climbing a...

Tırmanmakla ilgili bir şey dememişti...

Voice: "Who's there?"

Ses: "Kim var orada?"

Manny Brot: "Manny Brot, private eye."

Manny Brot: ''Many Brot, özel dedektif.''

Voice: "What are you doing here?"

Ses: ''Ne yapıyorsun burada?''

"A pretty number sent me to find a stolen dingus."

''Güzel bir sayı çalınmış bir şeyi bulmam için gönderdi beni.

Voice: "Well, to enter the cave,

Ses: ''Pekala, mağaraya girmek için üç bilmecemi cevaplamalısın.''

you must answer my riddles three."

What was it with riddles,

Bilmecelerle derdi ne,

and why do they always come in threes?

hem neden hep 3 bilmece sorulur ki?

"Is it an egg?"

''O bir yumurta mı?''

"No. Why would it be an egg?"

''Hayır, neden bir yumurta olsun ki?''

"It's usually an egg."

''Genelde yumurta olur da.''

"What can I hold in my hand, but has zero area?"

''Alanı olmadığı halde elle tutabileceğim şey nedir?''

"Is it a dodo egg?"

''Dodo yumurtası mı?''

"It's not an egg!"

''Yumurta değil dedim!''

I took out the rock that had nearly brained me before

Daha önce neredeyse beynime kadar giren taşı çıkardım ve kafa yormaya başladım.

and gave it a hard ponder.

The size of the rising bump on my conk

Alnımın üzerinde büyüyen şişlik, bu şeyin büyük bir alanı;

said to me that this thing had area,

and a lot of it.

hatta daha fazlasının olduğunu söyledi.

But what if I carved out a triangle from this side here?

Peki ya tam şuradan bir üçgen şekli oyarsam?

As any mook could see,

Herhangi bir aptalın bile görebileceği gibi bu üçgenin alanı

this triangle had a quarter of the area of the full triangle.

normal bir üçgenin bir bölü dördü kadardır.

I did the same thing again with each of the smaller triangles.

Aynı şeyi tekrardan daha küçük üçgenlerle yaptım.

Again, a quarter of the remaining area -- gone.

Yeniden, kalan alanın dörtte biri gitti

And I just kept going.

ve yapmaya devam ettim.

After an infinite number of cuts,

Sonsuz sayıdaki kesitlerden sonra,

I was satisfied that my triangle had zero area.

üçgenimin içinde boş alan kalmamasından dolayı memnun olmuştum.

A bounded shape with zero area.

Sıfır boşluğa sahip bir geometrik şekil.

Now, it's not often that I surprise myself,

Şimdi ise yalnızca kendimi şaşırtmıyordum;

but my own two mitts had created something crazy,

aynı zamanda odaklanma eldivenlerim çılgın ve yeni bir şey üretmişti.

and new.

"Very good. (ahem)

''Çok iyi. (Öhm)

Now, show me a shape with finite area,

Şimdi, bana alanı sınırlı fakat çevresi sonsuz uzunlukta olan bir şekil göster.''

but an infinitely long perimeter."

"Let me get this straight.

''Şunu açıklığa kavuşturalım.

If I want to make a snip in the border of this shape,

Eğer bu şeklin kenarından kırpmak istersem,

smooth it out, and lay it on the ground ... "

düzleştirir ve yere koyarsam...''

"It would go on for ... "

''Bu şekil..."

"Wait 'til I'm through, and then you can talk.

''Ben cevabımı bitirene kadar bekle, sonra konuşabilirsin

It would go on forever."

Bu sonsuza kadar gider.''

"Are you through?"

''Cevabın bu kadar mı?''

"Yeah."

''Evet.''

"So show me that shape then."

''O zaman bana şekli göster.''

Mmm ... I hadn't been this stuck

Hmm.. 58'deki Rubik küp fiyaskosundan beri böylesine zorlanmamıştım.

since the Rubik's Cube fiasco of '58.

All the shapes I knew had perimeters.

Bildiğim tüm şekillerin çevresi vardı.

Circles: 2πr. Triangles: sum of their sides.

Çemberler: 2πr. Üçgenler: Tüm kenarların toplamı.

What's this?

O da nedir?

An angle.

Bir açı.

An angle from heaven.

Cennetten bir açı.

What if I were to pinch each side, like so.

Her kenarı şu şekilde çimdiklersem

A third of the way through, just so.

3 te 1'ini, aynı bu şekilde

And do it again,

ve bunu tekrar yaparsam

and again,

tekrar,

and again.

ve tekrardan.

After each pinch, the perimeter got a third longer

Her çimdikten sonra çevresi 3 kat uzuyordu

because where there had been three line segments,

çünkü 3 çizgi parçası olan yerlerde,

now there were four.

şu anda 4 tane vardı.

As for the area,

Alana gelince her çimdik daha fazla üçgen ortaya çıkarıyordu, doğru.

every pinch made more triangles, that's true.

But those triangles were getting smaller and smaller.

Fakat bu üçgenler gitgide küçülüyordu.

You could say that the area was converging,

Çevrenin kontrolsüzce aşırı hoşgörülü bir doğum günü palyaçosu gibi büyürken

approaching a fixed number,

while the perimeter was just getting bigger and bigger,

alanın gitgide daraldığını,

uncontrollably ballooning like an overindulgent birthday clown.

sabit bir sayıya yakınlaştığını söylemek mümkündü.

After infinity pinches, flimflam, there it was:

Sonsuz çimdikten sonra, saçmalık işte oradaydı:

Finite area, but infinite perimeter.

Sınırlı alan fakat sonsuz çevre.

Now that is a piece of work.

İşte bu da bu işin bir parçası.

"Oh, you're good. (ahem) Riddle three:

''Oo, sen gayet iyisin. (Öhm). Bilmece 3:

Show me a picture that if I magnify it under my microscope,

''Bana mikroskobumun altında, ne kadar yakınlaştırsam da

I'll keep seeing the original picture,

orijinal halini görmeye devam edeceğim bir resim göster.''

no matter how much I zoom in."

"You're a strange little man."

''Sen tuhaf küçük bir adamsın.''

"Thank you."

''Teşekkür ederim.''

I was out of ideas,

Fikirlerim tükenmişti,

so I looked at my muse, my complex Dora.

sonra ilham perim, karmaşık Dora'ma baktım.

Voice: "Who's the dame?"

''Bu kadın da kim?'' dedi ve sonra bana çarptı.

And then it hit me.

"She's a heart breaker, my fractal femme fatale.

''O kalp kıran biri; benim fraktal baştan çıkarıcı kadınım.

Will she do?"

''İyi olacak mı?''

"Yes, she'll do just fine."

''Elbette, o gayet iyi olacak''

(lightning)

(Şimşek)

It was dark, and at first I thought the cave was empty,

Karanlıktı ve ilk olarak mağaranın boş olduğunu düşündüm

but then I noticed: the box.

fakat sonradan varlığını fark ettim: Kutu.

The dame had played me like a triangle.

Kadın benimle bir üçgen gibi oynamıştı.

She had told me she wanted to go home.

Bana eve gitmek istediğini söylemişti.

(Lightning)

(Şimşek)

What she really wanted was to bring her home here.

Asıl istediği şey ise beni evine, yani buraya getirmekti.

The fractals spread everywhere.

Fraktallar her yere yayıldı.

Most of them the same

Onlara ne kadar derin bakarsanız bakın, hepsi aynıydı;

no matter how deep you looked at them,

like Dora's mugshot.

aynı Dora'nın sabıka fotoğrafı gibi.

Some had infinitely long perimeters,

Bazıları sonsuz uzunlukta çevreye sahipti, bazıları alansız ve hacimsiz objelerdi;

others were objects with no area or volume,

all of them created through infinite repetition.

hepsi ise sonsuz tekrarla yaratıldı.

So, you wanted to know what fractals are?

Fraktalların ne olduğunu öğrenmek mi istemiştin?

Pekala ufaklık, onlar rüyaları yaratan şeylerdir.

Well, kid, they're the stuff that dreams are made of.

(Music)

(Müzik)