What is the rarest color in nature? - Victoria Hwang

Translator: VetrivelFoundation LATS Reviewer: Young Translators

Every color you see in front of you can be found in nature.

உங்களுக்கு முன்னால் நீங்கள் பார்க்கும் ஒவ்வொரு நிறமும் இயற்கையில் காணலாம்.

Some plant, animal, or mineral bears almost every hue imaginable.

சில தாவரங்கள், விலங்குகள்,தாதுக்கள் கற்பனை செய்யக்கூடிய ஒவ்வொரு சாயலையும் கொண்டுள்ளன.

But which of these colors are you least likely to see in the natural world?

ஆனால் இந்த நிறங்களில் எது இயற்கை உலகில் நீங்கள் குறைவாக பார்க்க முடியும்?

There are two factors that drive the rarity of color in nature:

இயற்கையில் நிறத்தின் அரிதான தன்மையை இயக்கும் இரண்டு காரணிகள் உள்ளன:

physics and evolution.

இயற்பியல் மற்றும் பரிணாமம்.

Let’s start with physics.

இயற்பியலுடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

Colors are generated when wavelengths of light interact with objects,

ஒளியின் அலைநீளங்கள் பொருள்களுடன் தொடர்பு கொள்ளும்போது வண்ணங்கள் உருவாக்கப்படுகின்றன

and most of the colors you’ve seen outside a screen

மேலும் திரைக்கு வெளியே நீங்கள் பார்த்த பெரும்பாலான வண்ணங்கள்

were produced in one of two ways.

இரண்டு வழிகளில் ஒன்றில் தயாரிக்கப்படுகின்றன.

In absorption-based colors,

உறிஞ்சுதல் அடிப்படையிலான வண்ணங்களில்,

certain wavelengths are absorbed by an object, while others are not.

சில அலைநீளங்கள் ஒரு பொருளால் உறிஞ்சப்படுகின்றன, மற்றவை அல்ல.

The result is a matte final color generated by these leftover light waves.

இதன் விளைவாக இந்த எஞ்சிய ஒளி அலைகளால் உருவான ஒரு கலவையான இறுதி நிறமாகும்.

Most naturally occurring colors fall into this category,

பல பழங்கள் மற்றும் பூக்கள் உட்பட இயற்கையாக நிகழும்

including those of many fruits and flowers.

வண்ணங்கள் இந்த வகைக்குள் அடங்கும்.

Plants are full of compounds called pigments that absorb light waves

தாவரங்கள் ஒளிச்சேர்க்கையின் ஒரு பகுதியாக ஒளி அலைகளை உறிஞ்சும் நிறமிகள்

as part of photosynthesis,

எனப்படும் சேர்மங்களால் நிறைந்துள்ளன,

the process by which they convert sunlight into energy.

இதன் மூலம் அவை சூரிய ஒளியை ஆற்றலாக மாற்றுகின்றன.

While different plants have evolved different pigments

வெவ்வேறு தாவரங்கள் வெவ்வேறு நிறமிகளை உருவாக்கி

that result in different colors,

வெவ்வேறு வண்ணங்களை உருவாக்கினாலும்,

higher energy wavelengths are more easily absorbed than lower energy ones.

குறைந்த ஆற்றலை விட அதிக ஆற்றல் அலைநீளங்கள் எளிதில் உறிஞ்சப்படுகின்றன.

And blue light has some of the highest energy wavelengths

மேலும் நீல ஒளியானது புலப்படும் நிறமாலையில் அதிக ஆற்றல்

in the visible spectrum.

அலைநீளங்களைக் கொண்டுள்ளது.

Numerous pigments have evolved to absorb blue light,

நீல ஒளியை உறிஞ்சுவதற்கு ஏராளமான நிறமிகள் உருவாகியுள்ளன,

including chlorophyll, which absorbs blue and red wavelengths

குளோரோபில் உட்பட, இது நீலம் மற்றும் சிவப்பு அலைநீளங்களை உறிஞ்சி

to produce nature’s trademark green.

இயற்கையின் முத்திரையான பச்சை நிறத்தை உருவாக்குகிறது.

However, green light is still fairly energetic,

இருப்பினும், பச்சை ஒளியானது இன்னும் ஆற்றல் மிக்கது,

and the most common class of pigments evolved to absorb these wavelengths

மேலும் இந்த அலைநீளங்களையும் உறிஞ்சும் வகையில் மிகவும் பொதுவான வகை

as well.

நிறமிகள் உருவாகின.

There are over 1,100 types of carotenoids,

1,100 க்கும் மேற்பட்ட வகையான கரோட்டினாய்டுகள் உள்ளன,

pigments which absorb high energy blue and green light,

அவை உயர் ஆற்றல் நீலம் மற்றும் பச்சை ஒளியை உறிஞ்சும் நிறமிகள்,

while leaving behind the lower energy red and yellow light.

குறைந்த ஆற்றல் சிவப்பு மற்றும் மஞ்சள் ஒளியை விட்டுச் செல்கின்றன.

While carotenoids are present in most green plants,

பெரும்பாலான பசுமையான தாவரங்களில் கரோட்டினாய்டுகள் இருந்தாலும்,

they only become visible each fall when chlorophyll gets broken down

குளிர்காலத்திற்கான ஆற்றலைச் சேமிக்க குளோரோபில் மறையும் போது

to save energy for the winter.

மட்டுமே அவை ஒவ்வொரு இலையுதிர்காலத்திலும் தெரியும்.

But whether they’re working alone or side by side,

ஆனால் அவை தனியாக அல்லது ஒன்றாக வேலை செய்தாலும்,

these pigments absorb blue light in virtually all plants.

இந்த நிறமிகள் கிட்டத்தட்ட அனைத்து தாவரங்களிலும் நீல ஒளியை உறிஞ்சிவிடும்.

Even fruits and flowers that appear blue

நீல நிறத்தில் தோன்றும் பழங்கள் மற்றும் பூக்கள் கூட

actually have pigments that are red or purple,

சிவப்பு அல்லது ஊதா நிறமிகளைக் கொண்டிருக்கின்றன,

and only truly turn blue under specific chemical conditions.

மேலும் குறிப்பிட்ட இரசாயன நிலைமைகளின் கீழ் மட்டுமே உண்மையிலேயே நீல நிறமாக மாறும்.

So, is blue the rarest color in nature?

எனவே, நீலமானது இயற்கையில் அரிதான நிறமா?

Not quite.

முற்றிலும் இல்லை.

Absorption is just one of the two main ways light generates color.

ஒளி நிறத்தை உருவாக்கும் இரண்டு முக்கிய வழிகளில் ஒன்று உறிஞ்சுதல்.

In the second method, some wavelengths are scattered and amplified—

இரண்டாவது முறையில், சில அலைநீளங்கள் சிதறி மற்றும் பெருக்கப்படுகின்றன -

overpowering the others to determine an object's final color.

ஒரு பொருளின் இறுதி நிறத்தைத் தீர்மானிக்க மற்றவற்றைக் கட்டுப்படுத்துகிறது.

These structural colors occur

நம்மைச் சுற்றியுள்ள சில பொருட்கள் நுண்ணிய

because some objects around us are made of microscopic particles

துகள்களால் ஆனவை என்பதால் இந்த கட்டமைப்பு சார்ந்த நிறங்கள் ஏற்படுகின்றன,

which can form nanostructures that interfere with visible light.

அவை புலப்படும் ஒளியில் குறுக்கிடக்கூடிய நானோ கட்டமைப்புகளை உருவாக்குகின்றன.

For example, this feather has no blue pigments in it.

உதாரணமாக, இந்த இறகுகளில் நீல நிறமிகள் இல்லை.

But when light strikes it, the electrons within its nanostructure

ஆனால் ஒளி அதைத் தாக்கும் போது, ​​ அதன் நானோ கட்டமைப்பில்

vibrate at the same frequency as the weight.

உள்ள எலக்ட்ரான்கள் எடையின் அதே அதிர்வெண்ணில் அதிர்வுறும்.

This makes the particles send out a new wave with the same frequency,

இது துகள்கள் அதே அதிர்வெண்ணுடன் ஒரு புதிய அலையை அனுப்புகிறது,

starting a chain reaction that amplifies and scatters blue light.

இது ஒரு சங்கிலி எதிர்வினையைத் தொடங்கி, அது நீல ஒளியைப் பெருக்கி சிதறடிக்கிறது.

Nanostructures of various shapes and sizes scatter different wavelengths,

பல்வேறு வடிவங்களின் நானோ கட்டமைப்புகள் வெவ்வேறு அலைநீளங்களைச் சிதறடிக்கும்,

but they typically scatter high-energy wavelengths most easily—

ஆனால் அவை பொதுவாக உயர் ஆற்றல் அலைநீளங்களை மிக எளிதாகச் சிதறடிக்கின்றன—

making blue the most common structural color.

நீல நிறத்தை மிகவும் பொதுவான கட்டமைப்பு சார்ந்த நிறமாக மாற்றுகிறது.

Meanwhile, low-energy wavelengths like red are only weakly scattered.

சிவப்பு போன்ற குறை-ஆற்றல் அலைநீளங்கள் பலவீனமாக மட்டுமே சிதறடிக்கப்படுகின்றன.

Even when something evolves specific nanostructures

சிவப்பு ஒளியை வலுவாகச் சிதறடிக்கும் குறிப்பிட்ட நானோ கட்டமைப்புகள்

that strongly scatter red light

உருவாகும்போது கூட அவை மற்ற

they still resonate with other wavelengths,

அலைநீளங்களுடன் எதிரொலித்து, வெளிச்சம் மற்றும்

only appearing red at some angles of illumination and observation.

கவனிப்பின் சில கோணங்களில் மட்டுமே சிவப்பு நிறத்தில் தோன்றும்.

This gives us two contenders for nature’s rarest color:

இது இயற்கையின் அரிதான நிறத்திற்கான இரண்டு போட்டியாளர்களை நமக்கு வழங்குகிறது

absorption-based matte blues and structural iridescent reds.

உறிஞ்சுதல் அடிப்படையிலான மேட் நீலம் மற்றும் கட்டமைப்பு சார்ந்த சிவப்பு.

Between these two, structural reds are much rarer.

இந்த இரண்டிற்கும் இடையில், கட்டமைப்பு சிவப்புகள் மிகவும் அரிதானவை.

Only a handful of animals and rocks scatter red light

ஒரு சில விலங்குகள் மற்றும் பாறைகள் மட்டுமே சிவப்பு ஒளியை சிதறடிக்கின்றன,

and none of them scatter red light exclusively.

அவை எதுவும் பிரத்தியேகமாக சிவப்பு ஒளியை சிதறடிக்கவில்லை.

But since red and blue are rare in one way and common in another,

ஆனால் சிவப்பு மற்றும் நீலம் ஒரு விதத்தில் அரிதானவை மற்றும் பொதுவானவை என்பதால்,

we actually end up seeing both colors quite often.

இரண்டு வண்ணங்களையும் நாம் அடிக்கடி பார்க்கிறோம்.

So what color is least likely to be generated

எனவே கட்டமைப்பு மற்றும் உறிஞ்சுதல் அடிப்படையிலான வடிவங்களில்

in structural and absorption-based forms?

எந்த வண்ணம் உருவாக்கப்பட வாய்ப்பில்லை?

The answer is violet.

பதில் வயலட் ஆகும்.

Not to be confused with purple, which is just a combination of red and blue light,

ஊதா நிறத்துடன் குழப்பமடையக்கூடாது, இது சிவப்பு மற்றும் நீல ஒளியின் கலவையாகும்,

violet occupies a small portion of the visible light spectrum.

வயலட் புலப்படும் ஒளி நிறமாலையில் ஒரு சிறிய பகுதியை ஆக்கிரமித்துள்ளது.

There are only a few nanostructures precise enough

வயலட் ஒளியை பிரத்தியேகமாக சிதறடிக்கும் அளவுக்கு

to exclusively scatter violet light.

சில நானோ கட்டமைப்புகள் மட்டுமே உள்ளன.

And violet wavelengths are even more energetic than blue ones,

மேலும் வயலட் அலைநீளங்கள் நீல நிறத்தை விட அதிக ஆற்றல் கொண்டவை,

making them likely to be absorbed by pigment.

இதனால் அவை நிறமியால் உறிஞ்சப்பட வாய்ப்புள்ளது.

So if you ever stumble onto the iridescent violet wings

எனவே நீங்கள் எப்போதாவது ஒரு ஊதா எம்பெரர் பட்டாம்பூச்சியின்

of a purple emperor butterfly,

மாறுபட்ட வயலட் நிற இறக்கைகளை பார்த்தால்,

take a second to appreciate one of nature’s rarest spectacles.

இயற்கையின் அரிய காட்சிகளில் ஒன்றைப் பாராட்ட ஒரு நிமிடம் ஒதுக்குங்கள்.