The dark history of werewolves - Craig Thomson

Translator: Girija Arumugam Reviewer: Ahamed Shyam F

In the fall of 1589, the town of Bedburg, Germany,

1589 இலையுதிர்காலத்தில், பெட்பர்க் நகரம், ஜெர்மனி,

held a highly publicized trial.

பொதுமக்கள் முன்னிலையில், விசாரணையை நடத்தியது.

Peter Stubbe was accused of several gruesome crimes,

பீட்டர் ஸ்டப் மீது பல கொடூரமான குற்றங்கள் சாட்டப்பட்டிருந்தது,

including murder, assault, and cannibalism.

கொலை, தாக்குதல், மற்றும் நரமாமிசமும் இதில் அடங்கும்.

But perhaps the most sinister accusation of them all,

ஆனால், அதையும் தாண்டிய ஒரு மோசமான குற்றச்சாட்டு,

was of being a werewolf.

அவர் ஒரு ஓநாய் என்பதாகும்.

In his confession, Peter claimed that the devil had given him a magic girdle,

பீட்டர் தனது வாக்குமூலத்தில், சைத்தான் தனக்கு ஒரு மந்திர கச்சையை தந்ததாகவும்,

which allowed him to transform into a wolf and perform his horrific acts.

அது அவனை ஓநாயாக மாற்றி கொடூர குற்றங்களை செய்ய வைத்ததாகவும் கூறினான்

Stories of werewolves existed well before this trial and continue to live on today.

ஓநாய்களின் கதைகள் அதற்கும் முன்பும், இந்த காலத்திலும் தொடர்கிறது.

அவை பெரும்பாலும், ஐரோப்பிய இலக்கியம் மற்றும் நாட்டுப்புறவியலில் கூறப்படுகிறது,

They’re especially prominent in European literature and folklore,

and often found in cultures where the wolf is the largest natural predator.

மற்றும் ஓநாய்கள் அதிகம் வேட்டையாடும் கலாச்சாரங்களில் கூறப்படுகிறது.

Over the years, the image of the werewolf has continuously evolved,

பல ஆண்டுகளாக, ஓநாயின் உருவம் தொடர்ந்து மருவியுள்ளது,

often reflecting the fears and prejudices of that time.

பெரும்பாலும் அக்காலகட்டத்தின் அச்சங்கள், மற்றும் பாரபட்சங்களை பிரதிபலிக்கிறது

ஆரம்பகால இலக்கியங்களில் ஓநாய்கள், அனுதாபகரமானதாக சித்தரிக்கப்பட்டிருந்தன:

In early literature, werewolves were sometimes painted as sympathetic figures:

victims of curses who longed to return to their human form.

மனித உருவத்திற்கு வர ஏங்கும் சாபத்தில் சிக்கியவர்களாக கூறப்பட்டது.

In the story of Gilgamesh,

கில்காமேஷின் கதையில்,

one of the earliest written accounts of werewolves from over 4.000 years ago,

இது 4,000 ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய ஓநாய் கதைகளில் ஒன்று,

a shepherd falls in love with the goddess of love, Ishtar,

அதில் ஒரு மேய்ப்பன் காதல் தெய்வம், இஷ்தார் மீது காதல் கொள்கிறான்,

who transforms him into a wolf when she grows tired of his affection.

அவள் அவனை விட்டு விலக நினைக்கும்போது, ஓநாயாக மாறுகிறான்.

In this and several other stories that followed,

இதில் மற்றும் இது போன்ற பல பின் வந்த கதைகளில்,

werewolves were often men who had fallen prey to deceitful, alluring women.

பெரும்பாலும் பெண்களால் வஞ்சிக்கப்பட்ட ஆண்களே ஓநாய்களாக மாறுகிறார்கள்.

In the medieval story of “Bisclavret,”

“பிஸ்க்லாவ்ரெட்” என்ற இடைக்காலக் கதையில்

a knight is trapped in wolf form by the cunning of his wife,

மனைவி தந்திரமாக, ஒரு மாவீரனை ஓநாய் வடிவத்தில் சிக்கவைத்து,

who leaves him to elope with another man.

வேறொருவனுடன் ஓடிவிடுகிறாள்.

Other early stories explored fears about the darker side of human nature,

பிற ஆரம்பகால கதைகள் அச்சங்களையும், மனித இயல்பின் மறுபக்கத்தையும் ஆராய்ந்தன,

including taboos such as cannibalism and murder.

இதில் நரமாமிசம் மற்றும் கொலைகளும் அடங்கும்.

In ancient Greek mythology,

பண்டைய கிரேக்க புராணத்தில்,

King Lycaon was transformed into a wolf by Zeus,

லைகான் மன்னர், ஜீயூஸால் ஓநாயாக மாற்றப்பட்டார்.

after he attempted to trick the god into eating human flesh.

ஜீயூஸை ஏமாற்றி மனித மாமிசம் உண்ண வைத்ததற்கான தண்டனை அது.

As Catholicism spread throughout Europe,

கத்தோலிக்க மதம் ஐரோப்பா முழுவதும் பரவிய நிலையில்,

werewolves became increasingly linked to magic, sorcery, and pagan belief.

ஓநாய்கள், மந்திரம், சூனியம் மற்றும் பேகன் நம்பிக்கைகளில் அதிகமாக இணைக்கப்பட்டன.

By the 16th century, many people struggled separating werewolf fiction from fact.

16ம் நூற்றாண்டிற்குள், ஓநாய் குறித்த உண்மை எது புனைகதை எது என பிரிப்பது கடினமானது

Political, economic, and religious upheavals

அரசியல், பொருளாதார, மற்றும் மத எழுச்சிகள்,

gave rise to the infamous European witch trials.

புகழ்பெற்ற ஐரோப்பிய சூனியக்காரிகளின் விசாரணைகளை உருவாக்கியது.

And while witches were the main targets, in some areas,

பெரும்மாலும் சூனியக்காரிகளே முக்கிய இலக்குகள் என்றாலும், சில பகுதிகளில்,

alleged werewolves like Peter Stubbe were also tried and executed.

பீட்டர் ஸ்டப் போன்ற ஓநாய்களூம், குற்றம் சாட்டப்பட்டு தண்டிக்கப்பட்டனர்.

Today, some historians view the trials as driven by a fear of outsiders,

இன்று, சில வரலாற்றாசிரியர்கள், இந்த விசாரணைகளை, வெளியாட்கள் மீதான பயம்,

as well as society's early attempts to understand brutal crimes.

மற்றும் கொடூர குற்றங்களை அறிய, சமூகத்தின் ஆரம்பகால முயற்சிகளாக பார்க்கின்றனர்.

While public belief in werewolves died down by the 17th century

17 ஆம் நூற்றாண்டில், ஓநாய்கள் மீதான பொது நம்பிக்கை மறைந்தன.

as medicine and psychology advanced,

மேம்பட்ட மருத்துவம் மற்றும் உளவியல் இதற்கு காரணம்.

the myth would re-emerge in literature.

ஆயினும் புராண இலக்கியங்களில் அது தொடர்ந்தது.

By the Victorian period, werewolves had transformed again,

விக்டோரியன் காலத்தில், ஓநாய்கள் மீண்டும் உருமாறின,

often embodying fears of moral and psychological decay.

பெரும்பாலும் தார்மீக அச்சங்களையும் உளவியல் சிதைவுகளையும் உள்ளடக்கியது.

In George Reynolds’s “Wagner the Wehrwolf,”

ஜார்ஜ் ரெனால்ட்ஸின் “வாக்னர் தி வேர்வுல்ஃப்” கதையில்

the protagonist makes a pact with the devil to achieve eternal youth.

நித்திய இளமை பெற கதாநாயகன் சாத்தனுடன் ஒப்பந்தம் செய்து கொள்கிறான்.

But in return, he transforms into a violent howling wolf

ஆனால் பதிலுக்கு அவன் அதுவும் ஒவ்வொரு மாதத்தின் முடிவிலும்,

at the end of every month.

கொடூரமாக ஊளையிடும் ஓநாயாக மாறுகிறான்.

By the mid-20th century,

20 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில்,

werewolves found a new home to haunt— the silver screen.

ஓநாய்கள் வேட்டையாட ஒரு புதிய வழியை அடைந்தன - வெள்ளித்திரை.

Here, the werewolf began to take its modern form.

இங்கே ஓநாய்கள், நவீன வடிவம் எடுக்க ஆரம்பித்தன.

For example, the idea that the curse could be transmitted through bites

உதாரணமாக, ஓநாயின் சாபம், கடித்தால் பரவும் என்றும்,

and triggered by a full moon

பௌர்ணமி அன்று உக்கிரமாக மாறும் என்றும்

was first popularized with the 1935 film “Werewolf of London.”

முதலில் பிரபலப்படுத்தியது, 1935ம் ஆண்டின் “வேர்வுல்ஃப் ஆஃப் லண்டன்” திரைப்படம்.

Produced in the United States,

அமெரிக்காவில் தயாரிக்கப்பட்ட இப்படம்,

the film identifies the werewolf infection as originating from the east—

ஓநாய் நோய்த்தொற்று, கிழக்கிலிருந்து தோன்றியதாக அடையாளம் காட்டுகிறது-

specifically Tibet.

குறிப்பாக திபெத்திலிருந்து.

This mirrored xenophobic fears of the time—

இது அந்த நேரத்தின் இனவெறி அச்சத்தை பிரதிபலித்தது-

that East Asian immigrants into North America and Europe

வட அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பாவிற்கு புலம் பெயர்ந்த கிழக்கு ஆசியாவினர்,

அவர்களின் ஸ்திரத்தன்மை மற்றும் அதிகாரத்தை அச்சுறுத்தியதாக பிரதிபலித்தது.

threatened the stability and power of the west.

Werewolf hunters adopted silver as their weapon of choice

பின்னர் ஓநாய்களை வேட்டையாட, வெள்ளி ஆயுதம் பயன்படுத்தத் தொடங்கினர்.

after its use in 1941′s “The Wolf Man.”

இதற்கு உதவியது, 1941ல் “தி ஓநாய் மனிதன்” திரைப்படம்.

Written by Jewish writer Curt Siodmak,

இதை எழுதியவர், யூத எழுத்தாளர் கர்ட் ஸியோட்மாக்,

the film is viewed by many scholars as an allegory for Nazi brutality.

இப்படம் நாஸி மிருகத்தனத்திற்கு உருவகமாக, பல அறிஞர்களால் பார்க்கப்படுகிறது,

In the film, a pentagram appears on the palm of the werewolf’s next victim,

படத்தில், ஓநாயின் அடுத்து பலியாளின் உள்ளங்கையில் ஒரு பென்டாகிராம் தோன்றும்,

which is thought to allude to the compulsory Star of David badges

இது நட்சத்திர டேவிட் பேட்ஜ்களை குறிப்பதாக கருதப்படுகிறது.

found in Europe during the 1930 and 40s.

இவை 1930 மற்றும் 40களில் ஐரோப்பாவில் காணப்பட்டவை.

Since the 1950s, cinematic werewolves have frequently infected

1950களில் இருந்து, சினிமா ஓநாய்கள் கதைகள் மாறின

a new group of victims:

அவை புதிய குழுக்களை உருவாக்கின:

the teenager.

வாலிபர்கள்.

Here, werewolves are often symbols of male aggression

இங்கே, ஓநாய்கள் பெரும்பாலும் ஆண் ஆக்கிரமிப்பின் சின்னங்களாகவும்

and the uncertainty of adolescence.

இளம்பருவத்தின் நிச்சயமற்ற தன்மையையும் பிரதிபலித்தது.

By the end of the century,

நூற்றாண்டின் இறுதியில்,

some films began to use the beastly transformation

சில படங்கள், மிருகத்தனமான மாற்றத்தை

to explore themes of puberty,

பருவமடைதல் கருப்பொருளாக்கின.

occasionally with a distinctly feminist perspective.

அவ்வப்போது, தனித்தன்மையான பெண்ணியக் கண்ணோட்டமும் வெளிப்பட்டது.

Yet, like all great monsters, the werewolf lives on,

இருப்பினும், எல்லா பெரிய அரக்கர்களைப் போலவும் ஓநாய் தொடர்ந்து வாழ்கிறது,

and will continue changing to fit its future audience’s needs.

காலத்திற்கு ஏற்ப பொருத்தமாக மாறிக்கொண்டே இருக்கும்.

But, for the time being, it may be best to stock up on silver,

ஆனால், தற்போதைக்கு, வெள்ளிக்கு பலியாகி, ரோட்டில் திரிந்து, நிலவிற்கு பயப்படலாம்.

keep to the road, and beware the moon.