Can you transplant a head to another body? - Max G. Levy

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Kanhaiya Verma

On March 14th, 1970, Robert White and his team carted two small monkeys

၁၉၇၀ ခုနှစ်၊ မတ်လ ၁၄ ရက်နေ့မှာ၊ Robert White နဲ့ အဖွဲ့ဟာ မျောက်ငယ်နှစ်ကောင်ကို

into an operating room.

ခွဲစိတ်ခန်းထဲ သယ်ဆောင်လာခဲ့ကြတယ်။

The neurosurgeon lay on the verge of an ambitious experiment,

အာရုံကြောခွဲစိတ်ကုဆရာဝန်က ဆယ်စုနှစ်ချီတဲ့ ရည်မှန်းချက်ကြီးတဲ့

decades in the making, which was bizarre,

စမ်းသပ်မှုတစ်ခု စတင်တော့မှာပါ၊

if not pulled straight from his own fever dream.

သူ့ရဲ့ကယောင်ကတမ်း စိတ်ကူးကနေ သာမဟုတ်ရင်၊ ဒါက ခပ်ဆန်းဆန်းပါ။

White’s objective?

White’s ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်လား။

Connect the head of Monkey A to the body of Monkey B,

မျောက် A ရဲ့ ခေါင်း ကို မျောက် B ရဲ့ ကိုယ်နဲ့ဆက်သွယ်ဖို့ပါ၊

in what he considered a whole-body transplant.

တစ်ကိုယ်လုံးာ အစားထိုးကုသမှုလို့ သူ ယူဆထားတာပါ။

White’s ultimate goal was to one day perform this surgery on humans.

White ရဲ့ အန္တိမ ပန်းတိုင်က တစ်နေ့ လူတွေမှာ ဒီလိုခွဲစိတ်ကုသမှုလုပ်ဖို့ပါ။

While disturbing, the idea of a body transplant

စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စရာပေမဲ့၊ ကိုယ်ခန္ဓာ အစားထိုးကုသမှု အယူအဆက

raises ethical, biological, and philosophical questions—

ဒီနေ့တိုင် ဆွေးနွေးနေဆဲဖြစ်တဲ့၊ သက်ရှိ သဘာဝနဲ့ သိပ္ပံပညာ

on the nature of life and the limits of science—

ကန့်သတ်ချက်တွေပေါ်က ကျင့်ဝတ်၊ ဇီဝဗေဒနဲ့ ဒဿနဆိုင်ရာ

that are still discussed today.

မေးခွန်းတွေကို ပေါ်ပေါက်စေတယ်။

But first, is it even medically possible?

ဒါပေမဲ့ ပထမဆုံး၊ ဒါက ဆေးဘက်ဆိုင်ရာအရတောင် ဖြစ်နိုင်လား။

White's surgery faced several technical hurdles.

White ရဲ့ ခွဲစိတ်က နည်းပညာဆိုင်ရာ အတားအဆီးးအများကြီးကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်။

For one thing, it guaranteed paralysis

တစ်ခုရှိတာက၊ ပြတ်နေတဲ့ ကျောရိုးနဗ်ကြောကို

as no doctor then— or now— could reconnect a severed spinal cord.

ပြန်ဆက်နိုင်တဲ့ ဆရာဝန်မရှိဖူးတာကြောင့် ဒါက သွက်ချာပါဒကို အာမခံခဲ့တယ်။

But White, a practicing neurosurgeon,

ဒါပေမဲ့ လက်တွေ့ကုနေတဲ့ အာရုံကြောခွဲစိတ်ကုဆရာဝန်၊ White က

thought the surgery could be life-saving

ကျောရိုးနဗ်ကြော ထိခိုက်မှုတွေ ဒါမှမဟုတ် ALS လို

for his patients with spinal cord injuries or progressive mobility diseases like ALS.

အဆင့်ဆင့် ရွေ့လျားမှု ရောဂါတွေရှိတဲ့ လူနာတွေအတွက် အသက်ကယ်နိုင်တယ်လို့ ယူဆတယ်။

These patients often face multi-organ failures and paralysis,

ဒီလူနာတွေက အင်္ဂါပေါင်းစုံပျက်ယွင်းမှုနဲ့ သွက်ချာပါဒကို မကြာခဏ ရင်ဆိုင်ရလေ့ရှိတော့၊

so with a body transplant,

ကိုယ်ခန္ဓာအစားထိုးတာနဲ့ဆို၊

he hoped to save their lives by replacing all of their organs at once.

အင်္ဂါအားလုံးကို ချက်ချင်းအစားထိုးရင်း အသက်တွေ ကယ်တင်ဖို့ သူ မျှော်လင့်ခဲ့တယ်။

But paralysis wasn't the only challenge.

ဒါပေမဲ့ သွက်ချာပါဒရောဂါက တစ်ခုတည်းသော စိန်ခေါ်မှု မဟုတ်ဘူး။

Due to their high energy demands,

မြင့်မားတဲ့ စွမ်းအင်လိုအပ်တဲ့အတွက်

brain cells require a constant supply of oxygenated blood to survive.

ဦးနှောက်ဆဲလ်တွေဟာ ဆက်ရှင်ဖို့ အောက်ဆီဂျင် ပေးထားတဲ့ မပြတ် သွေးအထောက်အပံ့ လိုအပ်တယ်။

Yet the transplant surgery would likely interrupt the brain’s oxygen flow

ဒါပေမဲ့ အစားထိုး ခွဲစိတ်မှုက ဦးနှောက်ရဲ့ အောက်ဆီဂျင် စီးဆင်းမှုကို နာရီနဲ့ချီကာ

for hours.

အလျဉ်ပြတ်စေမှာပါ။

But White had an idea.

ဒါပေမဲ့ White မှာ စိတ်ကူးတစ်ခု ရှိခဲ့တယ်။

When the brain is cold,

ဦးနှောက်က အေးနေတဲ့အခါ၊

its metabolism slows down and it relies less on oxygen.

၎င်းရဲဇီဝဖြစ်စဉ်က နှေးသွားပြီး အောက်ဆီဂျင်ကို အားထားမှု လျော့နည်းတယ်။

Experimenting on dogs and monkeys,

ခွေးတွေနဲ့ မျောက်တွေကို စမ်းသပ်ကြည့်ရင်း၊

White optimized a brain-cooling technique

ဦးနှောက် သွေးစီးဆင်းမှုကို စိစစ်ရွေးနုတ်ကာ

where the brain’s blood flow was selectively chilled and halted,

အေးစိမ့်၊ ရပ်တန့်စေတဲ့ နည်းစနစ်ကို White က ပိုကောင်းစေခဲ့ပြီး

while the rest of the body’s blood remained warm and circulated.

ကျန်တဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာရဲ့သွေးက ဆက်ပြီး နွေးထွေး၊ ပျံ့နှံ့နေတယ်။

Then, in 1964, White successfully cooled the brain of a human patient

ဒီနောက် ၁၉၆၄ ခုနှစ်မှာ White က အသက်အန္တရာယ်ရှိတဲ့ ဦးနှောက်အကျိတ်ရှိနေတဲ့

with a life-threatening brain tumor into “suspended animation” at 11°C.

လူနာရဲ့ ဦးနှောက်ကို ၁၁°စီမှာ “ဆိုင်းနေတဲ့ လှုပ်ရှားမှု” ဆီ အောင်မြင်စွာ အေးစေခဲ့တယ်။

Whereas normally the surgical team would have just 3 to 5 minutes

ပုံမှန်အနေနဲ့၊ ခွဲစိတ်ကုသမှုအဖွဲ့ဟာ အကျိတ်ကို ဖယ်ရှားဖို့ ၃ မိနစ် ကနေ

to remove the tumor,

၅ မိနစ်သာ ကြာမှာဖြစ်ပေမဲ့၊

with this new technique,

ဒီနည်းစနစ် အသစ်နဲ့ကျတော့၊

they operated for over an hour without causing damage.

သူတို့ဟာ ထိခိုက်မှုမဖြစ်စေဘဲ၊ တစ်နာရီကျော်ကြာ လုပ်ဆောင်ခဲ့တယ်။

Brain cooling revolutionized the field of neurosurgery

ဦးနှောက် အအေးခံတာက အာရုံကြောခွဲစိတ်ကုသမှု နယ်ပယ်ကို ပြောင်းလဲစေခဲ့ပြီး

and put White one step closer to his body transplant goal.

White ကို သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစားထိုးကုသမှု ပန်းတိုင်နဲ့ခြေတစ်လှမ်း ပိုနီးကပ်လာစေတာပါ။

But this vision was fraught with serious ethical concerns.

ဒါပေမဲ့ ဒီအမြင်က ကျင့်ဝတ်ဆိုင်ရာ စိုးရိမ်မှုတွေနဲ့ ဗျာများနေတယ်။

What conditions would justify such an experimental surgery,

အားအင်ကုန်ခမ်းတဲ့နာကျင်မှုနဲ့ အာရုံကြောဆိုင်ရာ ထိခိုက်မှု ဖြစ်စေနိုင်တဲ့

that could result in debilitating pain and neurological damage?

ဒီလိုစမ်းသပ်ခွဲစိတ်ကုသမှုမျိုးကို ဘယ်အခြေအနေတွေက ကျိုးကြောင်းပြမှာလဲ။

And how many animals would have to die to prove it was possible?

ဖြစ်နိုင်တာကို သက်သေပြဖို့ တိရစ္ဆာန်ဘယ်နှစ်ကောင် သေပေးရမလဲ။

At the time, bioethics was still an emerging field.

အဲဒီအချိန်က ဇီဝဆေးပညာကျင့်ဝတ်က ပေါ်ထွန်းစ နယ်ပယ်တစ်ခု ဖြစ်နေတုန်းပါ။

Nevertheless, numerous critics, including many in the scientific community,

ဒါပေမဲ့ သိပ္ပံအသိုင်းအဝန်းထဲက လူများစွာ အပါအဝင် ဝေဖန်ရေးသမားများစွာက White ရဲ့

recognized the cruelty of White's research and strongly opposed it.

သုတေသနရဲ့ကြမ်းကြုတ်မှုကို အသိအမှတ်ပြုပြီး အပြင်းအထန် ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြတယ်။

Yet White continued to gain approval from agencies like the NIH.

သို့တိုင် White က NIH လို အေဂျင်စီတွေက ထောက်ခံမှုကို ဆက်လက်ရရှိ ခဲ့တယ်။

And by 1970, he was ready to attempt a monkey body transplant.

၁၉၇၀ ခုနှစ်အရောက်မှာ မျောက်ခန္ဓာကိုယ် အစားထိုးဖို့ ကြိုးစားတာက အသင့်ဖြစ်နေပါပြီ။

First Monkey A was installed with temporary blood vessels—

ပထမမျောက် A ကို ယာယီ သွေးကြောတွေတွေနဲ့ တပ်ဆင်ထားတယ်။

coils of plastic tubes that tethered the head to the body.

ခန္ဓာကိုယ်မှာ ခေါင်းကို ချည်ထားတဲ့ ပလတ်စတစ်ပြွန် အခွေတွေပါ။

Plastic tube by plastic tube, the team connected Body B to Head A,

ပလတ်စတစ်ပြွန်တစ်ခုချင်းကနေ၊ အဖွဲ့ဟာ ခန္ဓာကိုယ် B ကို ခေါင်း A နဲ့ ဆက်ပြီးနောက်

and then waited for the subject to awake from anesthesia.

မေ့ဆေးပေးထားတာနေတာကနေ အစမ်းသပ်ခံကိုနိုးထဖို့ စောင့်ခဲ့ကြတယ်။

The monkey did— alive, paralyzed, and extremely distressed.

မျောက်က တကယ် အသက်ရှင်ခဲ့တာပါ၊ သွက်ချာပါဒလိုက်ပြီး စိတ်သောကရောက်ခဲ့တယ်။

According to the team, the monkey could see, smell, hear,

အဖွဲ့ရဲ့ အဆိုအရ မျောက်က မြင်နိုင်၊ အနံ့ခံနိုင်၊ ကြားနိုင်ကာ

and even tried to bite off one of the doctors’ fingers.

ဆရာဝန်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေကိုတောင် ကိုက်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ်။

White felt this proved that the operation could work.

ခွဲစိတ်မှုက အလုပ်ဖြစ်နိုင်တာကို သက်သေပြတာလို့ White ခံစားခဲ့ရတယ်။

The brain appeared to survive a head transplant

ဦးခေါင်းအစားထိုးကုသမှုမှာ ဦးနှောက်က ဆက်ရှင်နေပုံရပြီး

and, with high doses of drugs, could live without immune rejection.

ဆေးပမာဏ အများကြီးနဲ့အတူ ကိုယ်ခံအား ငြင်းဆန်မှုမရှိဘဲ ရှင်သန်နိုင်တယ်။

But had White performed a body transplant on Monkey A?

ဒါပေမဲ့ White က မျောက် A ပေါ်မှာ ခန္ဓာကိုယ်အစားထိုးကုသမှု လုပ်ခဲ့သလား။

Or was it a head transplant on Monkey B?

ဒါမှမဟုတ် မျောက် B မှာ ဦးခေါင်းအစားထိုးခဲ့တာလား။

The surgery raises questions about the mind-body divide

ခွဲစိတ်ကုသမှုက နှစ်ထောင်ချီ ငြင်းခုံခဲ့တဲ့ စိတ်- ကိုယ် ပိုင်းခြားမှုနဲ့ပတ်သက်တဲ့

that have been debated for millennia.

မေးခွန်းတွေ ပေါ်ပေါက်စေတယ်။

While modern neuroscience supports the central role of the brain

မျက်မှောက်ခေတ် အာရုံကြောသိပ္ပံက လူတွေရဲ့အသိစိတ်ကို တည်ဆောက်ပေးရာမှာ

in building out our consciousness,

ဦးနှောက်ရဲ့ အဓိက ကဏ္ဍကို ထောက်ပံ့ပေမဲ့၊

discoveries about gut neurons and the microbiome

အဖြေက ပိုရှုပ်ထွေးနိုင်လောက်တယ်လို့ ဝမ်းဗိုက်နဗ်ကြောတွေနဲ့

suggest that the answer may be more complicated.

အဏုဇီဝရုပ်တွေအကြောင်း ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုတွေက ညွှန်းနေတယ်။

Does part of the “self” reside outside of the mind?

“ပင်ကိုစိတ်” တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းက စိတ်ရဲ့ပြင်ပမှာ တည်ရှိနေတာလား။

The body and brain are interconnected by circuits and signaling systems;

ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဦးနှောက်ကို ပတ်လမ်းတွေ၊ အချက်ပြစနစ်တွေနဲ့ အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်ထားတယ်။

so, what is lost by separating the two?

ဒီတော့ ဒီနှစ်ခုကို ခွဲထုတ်တာကနေ ဘာ ပျောက်ဆုံးသွားတာလဲ။

As a neurosurgeon, White performed more than 10,000 brain operations

အာရုံကြောခွဲစိတ်ကုဆရာဝန်အနေနဲ့ White ဟာ ၁၉၉၈ ခုနှစ်မှာ အငြိမ်းစားမယူခင်အထိ

before retiring in 1998—

ခွဲစိတ်ကုသမှု ၁၀,၀၀၀ ကျော် လုပ်ခဲ့ပေမဲ့၊

but never the human head transplant he dreamed of.

သူ အိပ်မက်မက်ခဲ့တဲ့ လူ့ဦးခေါင်း အစားထိုးကုသမှု တစ်ခါမှ မလုပ်ခဲ့ဘူး။

Since then, several scientists have expressed interest in picking up

ဒီအချိန်ကစပြီး သိပ္ပံပညာရှင်များစွာက White ချန်ထားခဲ့တာကနေ ပြန်စဖို့ စိတ်ဝင်စားတာကို

where White left off, reviving unfinished debates.

ဖော်ပြခဲ့ကြပြီး မပြီးသေးတဲ့ အချေအတင် ဆွေးနွေးမှုတွေ ပြန်ပေါ်လာတယ်။

Even if a doctor could successfully connect a patient’s head

ဆရာဝန်တစ်ယောက်က လူနာရဲ့ခေါင်းကို အလှူရှင်ရဲ့ ကိုယ်မှာ

to a donor’s body,

အောင်မြင်စွာ ချိတ်ဆက်နိုင်တာတောင်၊

who of the two would emerge?

ဒီနှစ်ယောက်မှာ ပေါ်လာမှာက ဘယ်သူလဲ။

And is extending a life always worth the cost?

အသက်တစ်ချောင်းကို ဆွဲဆန့်တာက အမြဲ ထိုက်တန်ပါရဲ့လား။