Meet Julia Delmedico

Transcriber: Andrea McDonough Reviewer: Jessica Ruby

Translator: shayma sarbast Reviewer: Daban Q Jaff

I'm Julia, and I'm 17.

من جوڵیام، حەڤدە ساڵم.

My parents are from Argentina,

خێزانەکەم خەڵکی ئەرجەنتینن،

and I've grown up in Manhattan my whole life

و لە مەنھاتن گەورە بوومە

and go to school in the Bronx.

و رۆیشتم بۆ خوێندگە برۆنکس.

I think a lot of high schools

پێموایە زۆرێک لە خوێندگە ئامادەیەکان

are trying to get their students

ھەوڵ دەدەن خوێندکارەکانیان وەربگێرین

into the best colleges.

لە باشترین زانکۆ.

And because the way students are being measured

و ئەو ڕێگەی خوێندکارانی پێ پێوانە دەکرێت

is through numbers that are so harsh,

بەھۆی ژمارەکانە ئەوە باشە،

I think public schools are killing creativity.

پێموایە خوێندگە گشتێەکان داھێنان لەناو دەبەن.

They're quantifying students.

ئەوان تەنھا ھەندێ لە خوێندکارەکانیان

Students are only given an incentive

ئەو خوێندکارانەی کە ھاندەرێن

to learn for a good grade,

بۆ ئەوی فێربوون لە پێناو نمرەی باش

but nothing more.

ھچی تر نا.

I probably just skim the surface

دەشێت تەنھا بە روواڵەت بێت

just to pass exams a lot of the time.

ھەمووکات تەنھا بۆ دەرچوونە لە تاقیکردنەوەکان .

'Cause what you hear mostly in the hallways

لەبەر ئەوەی ئەوەی گوێت لیە زیاتر لە ڕاڕەو

are what projects are due,

چ پرۆژەیەک داواکراوە،

what grades you got,

چ نمرەیەکت وەرگرت،

how you're going to fit it all in your day.

چۆن دەیگونجنێت لەگەڵ ھەموو رۆژەکەت.

And, in class, half the students have their head down sleeping

لە پۆلدا، نیوەی خوێندکاران خەوتوون

because they've been up all night

لەبەر ئەوەی تەواوی رۆژەکە بەخەبەر بوون

trying to study for their exams.

بۆ ئەوەی بخوێنن بۆ تاقیکردنەوەکەیان.

The only support we really get

تەنها ھاندرە کە ھەمانە

is from our guidance counselors

تاکە رابەر خۆمانێن

about which college to apply to,

چ زانکۆیەک پێشکەش دەکەێت،

what classes to take.

چ پۆلی وەردەگیریت

"You need an AP science if you want to go to nahdahdah."

پێوستە بە زانست دەبێت بۆ چوون نانانا."

But that's not me.

من ئاوانیم.

I'm very, very much engaged in art history

من زۆر. زۆر بەستراوم بە مێژووی ھونەر

and 'mic/mac', which is micro/macroeconomics.

یان میک\ماک، کامەیان مایکرۆیۆ کامەیان ماکرۆیە.

Both the teachers are extremely intelligent,

ھەموو مامۆستاکانیان زۆر زیرەکن.

and they like to talk about what they know about the subject.

حەز دەکەن لەسەر ئەو بابەتانە قسە بکەن کە دەزانن.

My 'mic/mac' teacher, he sits at his desk,

مامۆستای 'میک\ماک، لە ژوورەکەی دادەنێشێت،

and he gives not only all his opinions,

ئەو تەنھا بیرۆکەی خۆی نادات،

but all the videos he's watched,

ھەموو ڤیدیۆکانی کە سەیرکردوە،

all the articles he's read,

ھەموو ووتارانەی کە خوێندویتەوە،

everything that's going on right now

ھەموو شتێک کە ئێستا روودەدات

that's somehow related,

پەیوەندیان ھەیە،

and pulls everything out of the air

ھەموو شتێک رادەکێشێت لە ھەوادا

and brings it all in to the topic that we're talking about,

ھەمووی کۆ دەکاتەوە بۆ بابەتەی کە قسەی لەسەر دەکەین،

which will not be tested on

کە تاقیکردنەوەی تێدا نییە

but makes the topic something real.

وا لە بابەتە کە دەکات ڕاستی بێت.

I never imagined myself to enjoy economics.

ھەرگیز وابیرم نەکردووتەوەکە چێژ لە ئابووری وەربگرم

The best way I learn is in an actual, hands-on experience,

باشتیرن رێگە بۆ فێربوون راھێنانە لەسەر ئەزموون.

something that can bring me out of the classroom.

ئەوە تاکە ھۆکارە کە بم باتە دەرەوەی پۆل.

I think the best kind of education

پێموایە باشتیرن جۆری فێرکردنە

is one that teaches you how to speak

کە فێربیت چۆن قسە بکەیت

and think for yourself.

و بیرکردنەوە لە خۆت.

That's much more valuable

ئەوە زۆر نرخی ھەیە

than just passing your exams.

لەوەی کە تەنھا لە تاقێکردنەوە دەربچیت.