When to use apostrophes - Laura McClure

Translator: sadegh zabihi Reviewer: Mary Jane

Is it a flying comma, or a quotation mark chopped in half?

یک ویرگول معلق است، یا یک علامت نقل قول که از وسط نصف شده؟

Either way, you may already be well-versed in how to use the apostrophe,

هر کدام که باشد ممکن است کاملا بدانید چه وقت از آپاستروف استفاده کنید،

but here's a quick refresher on its usage.

به هر حال اینجا مروری سریع بر کاربردهای آن می‌شود.

The apostrophe can be used in three ways:

آپاستروف به سه صورت مورد استفاده قرار می‌گیرد:

to mark possession,

برای نشان دادن مالکیت،

to mark contraction,

برای مختصر کردن،

to mark the plural of single letters.

برای نشان دادن جمع حروف تک.

Most of the time, if you see an apostrophe hovering helpfully near a word,

بیشتر اوقات، اگر یک آپاستروف را برای کمک بالای یک کلمه ببینید،

it's trying to mark possession or contraction.

برای نشان دادن مالکیت یا اختصار به کار رفته است.

First, let's look at how the apostrophe marks possession.

اول، بیایید ببینیم آپاستروف چطور مالکیت را نشان می‌دهد.

As you can see, the placement of this punctuation mark

می‌بینید که جایگاه این نشانه نگارشی

can really change the meaning of a sentence.

چقدر می‌تواند معنای یک جمله را تغییر دهد.

"Those robots in the sand are my sister's."

«آن روبات‌های در شن متعلق به خواهر من هستند.»

"Those robots in the sand are my sisters.'"

«آن روبات‌های در شن متعلق به خواهرهای من هستند.»

"Those robots in the sand are my sisters."

«آن روبات‌های در شن خواهرهای من هستند.»

When showing possession, the apostrophe belongs next to the noun

در هنگام نشان دادن مالکیت آپاستروف بعد از اسمی می‌آید

that owns or possesses something.

که مالک یا صاحب چیزی است.

The noun can be singular or plural.

اسم می‌تواند مفرد یا جمع باشد.

Proper nouns work, too.

درباره اسامی خاص هم به کار می‌رود.

So if Lucy needs to get her robots under control before they cause mayhem,

پس اگر لوسی بخواهد روبات‌هایش را پیش از آنکه آشوب به پا کنند تحت کنترل درآورد،

those dangerous creatures would be "Lucy's robots."

آن موجودات خطرناک «روبات‌های لوسی» خواهند بود.

But what if Lucy was Lucas?

اما اگر لوسی لوکاس بود چطور؟

Would we write "Lucas' robots" or "Lucas's robots"?

آیا می‌نویسیم «Lucas' robots» یا «Lucas's robots»؟

And what if Lucas gave his robots to the Robinsons family?

و اگر لوکاس روبات‌هایش را به خانواده رابینسون بدهد چطور؟

Would it be "The Robinsons' robots," or "The Robinsons's robots"?

آیا می‌نویسیم «The Robinsons' robots» یا «The Robinsons's robots»؟

The truth is, even grammar nerds disagree on the right thing to do.

حقیقت این است که حتی خوره‌های دستور زبان هم بر شیوه درست آن توافق ندارند.

The use of 's after a proper noun ending in s is a style issue,

استفاده از آپاستروف بعد از یک اسم خاص منتهی به s یک مسئله سبکی است،

not a hard and fast grammar rule.

نه یک قانون سخت و سریع دستوری.

It's a conundrum without a simple answer.

مسئله ایست بدون یک پاسخ واحد.

Professional writers solve this problem by learning what's considered correct

نویسندگان حرفه‌ای با نگاه کردن به آنچه برای انتشار درست است

for a publication, and doing that.

این مسئله را حل می‌کنند.

The important thing is to pick one style

نکته مهم این است که یک شیوه را برگزیده

and stick with it throughout a piece of writing.

و در تمام یک نوشته آن را رعایت کنیم.

One more wrinkle.

یک نکته دیگر.

Certain pronouns already have possession built in

بعضی ضمیرها مفهوم مالکیت را در خود دارند

and don't need an apostrophe.

و دیگر به آپاستروف نیاز ندارند.

Remembering that will help you avoid one of the trickiest snags in English grammar:

به یاد داشتن آن به شما کمک می‌کند از یکی از غلط‌های پر تکرار دستور انگلیسی اجتناب کنید:

its vs. it's.

its در برابر it's.

"It's" only take an apostrophe when it's a contraction for "it is" or "it has."

«it's» فقط زمانی آپاستروف می‌گیرد که مخفف «it is» یا «it has» باشد.

If you can replace "it's" with one of those two phrases,

اگر می‌توانید «it's» را با یکی از این دو عبارت جایگزین کنید،

use the apostrophe.

از آپاستروف استفاده کنید.

If you're showing possession, leave it out.

اگر می‌خواهید مالکیت را نشان دهید، استفاده نکنید.

Otherwise, contractions are pretty straightforward.

غیر از این، مخفف‌ها کاملاً ساده هستند.

The apostrophe stands in for missing letters,

آپاستروف به جای حروف حذف شده قرار می‌گیرد،

and lets common phrases squash into a single word.

و استفاده از یک کلمه به جای عبارت‌های پر کاربرد را ممکن می‌سازد.

In rare cases, you can have a double contraction,

در موارد نادر، ممکن است مخفف مضاعف داشته باشید،

though those generally aren't accepted in writing,

اما آنها به طور کلی در نوشتار پذیرفته نیستند،

with the exception of dialogue.

مگر در نوشتن مکالمه.

So it's possessive, it's often followed by s's,

پس مضاف‌الیه است، معمولاً به دنبال آن s می‌آید،

and it's sometimes tricky when it comes to its usage.

و وقتی پای استفاده از آن در میان است ممکن است دشوار باشد.

It's the apostrophe.

این است آپاستروف.