Describing the invisible properties of gas - Brian Bennett

Transcriber: tom carter Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: sadegh zabihi Reviewer: Mary Jane

Every minute of every day,

هر دقیقه از هر روز،

you breathe without even thinking about it.

نفس می‌کشید بدون اینکه حتی به آن فکر کنید.

Your body does it on its own, from the day you're born until the day you die.

بدن شما خود این کار را از روز تولد تا روز مرگتان انجام می‌دهد.

You have muscles contract to bring oxygen, a gas,

ماهیچه‌هایی منقبض می‌شوند تا اکسیژن، یک گاز،

into your lungs, which is then transferred by your bloodstream to every cell in your body.

به درون ریه‌هایتان بیاید، و از آنجا با جریان خون به تمام سلول‌های بدن برسد.

Gases are strange.

گازها عجیب هستند.

We can't see them, but we know they're there because we can feel them.

نمی‌توانیم آنها را ببینیم، اما می‌دانیم هستند چون می‌توانیم حسشان کنیم.

What we experience as wind is really trillions and trillions of gas molecules slamming into your body.

چیزی که به عنوان باد تجربه می‌کنیم در واقع میلیاردها میلیارد مولکول گاز است که به بدن شما برخورد می‌کند.

And it feels good, right?

و حس خوبی دارد، نه؟

Science is based on observation.

علم بر پایه مشاهدات است.

Unfortunately, we cannot observe gases with our eyes -- they're too small.

متاسفانه، نمی‌توانیم گازها را با چشممان ببینیم -- خیلی کوچک هستند.

We have to use our other senses to make observations and draw conclusions.

باید از سایر حواسمان برای مشاهده و نتیجه‌گیری استفاده کنیم.

Observations are then compiled, and we create a model.

بعد مشاهدات جمع می‌شوند و یک مدل ایجاد می‌شود.

No, not that kind of model.

نه، نه این مدل.

A model is a way scientists describe the properties of physical phenomena.

مدل روشی است که دانشمندان برای توصیف ویژگی‌های یک پدیده فیزیکی استفاده می‌کنند.

First, gases always move in a straight line.

اول، گازها همیشه در خط صاف حرکت می‌کنند.

We don't really have anything to demonstrate this with because gravity always pulls objects down.

هیچ چیزی برای بررسی این نداریم چون گرانش همه چیز را به سمت پایین می‌کشد.

So imagine a bullet fired from a gun, and that bullet goes on at a constant speed in a perfectly straight line.

پس تصور کنید یک گلوله از یک سلاح شلیک شده و با سرعتی ثابت در خطی کاملا مستقیم حرکت می‌کند.

That would be like a gas molecule.

این شبیه یک مولکول گاز است.

Second, gases are so small, they occupy no volume on their own.

دوم، گازها بسیار کوچک هستند و خودشان هیچ حجمی را اشغال نمی‌کنند.

As a group they do, blow up any balloon and you can see how that volume changes.

به صورت گروهی اشغال می‌کنند، یک بادکنک را باد کنید تا ببینید حجم چطور تغییر می‌کند.

But single gases have no volume compared to other forms of matter.

اما یک گاز تنها در مقایسه با سایر حالت‌های ماده هیچ حجمی ندارد.

Rather than calculating such a small amount of matter, we just call it zero for simplicity.

به جای محاسبه مقدار به آن کوچکی، برای ساده سازی آن را صفر در نظر می‌گیریم.

Third, if gas molecules collide, and they do -- remember, these are assumptions --

سوم، اگر مولکول‌های گاز برخورد کنند -- یادتان باشد این‌ها فرضیات هستند --

their energy remains constant.

انرژی آنها ثابت می‌ماند.

An easy way to demonstrate this is by dropping a soccer ball with a tennis ball balanced on top.

راهی ساده برای نمایش این انداختن یک توپ فوتبال است که یک توپ تنیس روی آن قرار گرفته باشد.

Because the soccer ball is bigger, it has more potential energy,

از آنجا که توپ فوتبال بزرگتر است، انرژی پتانسیل بیشتری دارد،

and the energy from the larger ball is transferred to the smaller tennis ball

و انرژی توپ بزرگتر به توپ تنیس منتقل می‌شود

and it flies away when that energy is transferred.

و وقتی آن انرژی منتقل شد به پرواز درمی‌آید.

The total energy stays the same.

انرژی در کل ثابت می‌ماند.

Gases work the same way.

گازها هم همین طور هستند.

If they collide, smaller particles will speed up, larger particles will slow down.

اگر برخورد کنند، سرعت ذرات کوچک‌تر افزایش یافته و سرعت ذرات بزرگتر کم می‌شود.

The total energy is constant.

انرژی کل ثابت می‌ماند.

Fourth, gases do not attract one another, and they don't like to touch.

چهارم، گازها یکدیگر را جذب نمی‌کنند و از تماس خوششان نمی‌آید.

But remember rule three. In reality, they do collide.

اما قانون سوم را به یاد بیاورید. در واقعیت آنها برخورد می‌کنند.

Finally, gases have energy that is proportional to the temperature.

در نهایت، انرژی گازها با دما متناسب است.

The higher the temperature, the higher the energy the gases have.

هرچه دما بالاتر برود انرژی گاز هم بیشتر می‌شود.

The crazy thing is that at the same temperature, all gases have the same energy.

نکته جالب این است که در دمای یکسان، همه گازها انرژی یکسان دارند.

It doesn't depend on the type of gas, just the temperature that gas is at.

ربطی به نوع گاز ندارد، فقط به دمای آن مربوط است.

Keep in mind this is a model for the way gas particles behave, and based on our observations,

یادتان باشد که این مدل رفتار ذرات گاز بر اساس مشاهدات است،

gases always move in straight lines.

گازها همیشه در خط صاف حرکت می‌کنند.

They're so small, that they're not measurable on their own,

آنقدر کوچک هستند که به تنهایی قابل اندازه‌گیری نیستند،

and they don't interact with one another.

و با هم تعاملی ندارند.

But if they do bump into one another, that energy is transferred from one particle to another,

اما اگر با هم برخورد کنند، انرژی از یک ذره به ذره دیگر منتقل می‌شود،

and the total amount never changes.

و مقدار کلی هیچ وقت تغییر نمی‌کند.

Temperature has a major effect, and in fact,

دما اثری عمده دارد، و در واقع،

all gases at the same temperature have the same average energy.

انرژی میانگین تمام گازها در دمای یکسان برابر است.

Whew! I need to go catch my breath.

هیوو! باید بروم نفسی بکشم.