Learn English Vocabulary Daily #20.1 — British English Podcast

Hello, and welcome to The English Like a Native Podcast.

سلام، و به پادکست انگلیسی مانند یک بومی خوش آمدید.

My name is Anna and you're listening to Week 20, Day 1 of Your English Five a Day.

نام من آنا است و شما در حال گوش دادن به Week 20, Day 1 English Five a Day هستید.

This is the series that aims to increase your active vocabulary by

این مجموعه ای است که هدف آن افزایش دایره لغات فعال شما با

deep diving into five pieces every day of the week from Monday to Friday.

غواصی عمیق به پنج قسمت در هر روز هفته از دوشنبه تا جمعه است.

So, let's start today's list with the adverb nowadays, nowadays.

بنابراین، بیایید لیست امروز را با قید nowadays, nowadays شروع کنیم.

We spell this N O W A D A Y S.

ما این را N O W A D A Y S می نویسیم

Nowadays.

.

Nowadays.

این روزها.

Nowadays means at the present time.

امروزه یعنی در زمان حال.

Right now, in this current time.

در حال حاضر، در این زمان کنونی.

Nowadays, as opposed to in the past.

امروزه بر خلاف گذشته. در

Here's an example sentence,

اینجا یک جمله مثال وجود دارد،

"I like to bake my own bread nowadays, it always tastes better

"این روزها من دوست دارم نان خودم را بپزم ، همیشه طعم بهتری

than the shop-bought stuff."

نسبت به چیزهای خریداری شده در مغازه دارد."

What are you up to nowadays?

این روزها مشغول چه کاری هستید؟

That's something I tend to ask a friend if I haven't seen them for a very long time.

این چیزی است که من تمایل دارم از یک دوست بپرسم که آیا مدت زیادی است که آنها را ندیده ام.

What are you up to nowadays?

این روزها مشغول چه کاری هستید؟

Nowadays, I'm quite busy with my two sons and with my business.

این روزها، من درگیر دو پسرم و کارم هستم.

Making podcasts, creating YouTube videos, dealing with my course students.

ساخت پادکست، ایجاد ویدیوهای یوتیوب، برخورد با دانشجویان دوره من.

I say dealing with them as if they're naughty students!

میگم جوری باهاشون برخورد کن که انگار شاگرد شیطونی هستن!

They're not.

They're very wonderful, amazing and dedicated students.

آنها نیستند.

آنها دانش آموزان بسیار فوق العاده، شگفت انگیز و فداکاری هستند.

And I don't have to deal with them, but I do have to deal with

و من مجبور نیستم با آنها سر و کار داشته باشم ، اما باید با

administration around that business.

مدیریت پیرامون آن تجارت سر و کار داشته باشم.

And then teach my students and support my students and guide

و سپس به شاگردانم آموزش بدهم و از شاگردانم حمایت کنم و

them as a good teacher does.

مانند یک معلم خوب آنها را راهنمایی کنم.

So, nowadays I'm very busy with all of that.

بنابراین، این روزها من بسیار درگیر همه اینها هستم.

What are you up to nowadays?

این روزها مشغول چه کاری هستید؟ به سراغ

Moving on to our next word, it's an adjective and it is clammy, clammy.

کلمه بعدی خود می رویم، این یک صفت است و clammy، clammy است.

We spell this C L A M M Y.

ما این را C L A M M Y.

Clammy.

Clammy می نویسیم.

If something is described as clammy then it's unpleasant;

اگر چیزی به عنوان آب پز توصیف شود، ناخوشایند است.

it's a bit sticky and a bit wet.

کمی چسبنده و کمی مرطوب است.

So, you tend to talk about yourself being clammy or a person being clammy.

بنابراین، شما تمایل دارید که در مورد خودتان یا فردی که حالت مرطوبی دارد صحبت کنید.

It's your skin that's clammy.

این پوست شما است که لطیف است.

So, if you're a bit sweaty, basically, or if you have been out in the rain and

بنابراین، اگر اساساً کمی عرق کرده‌اید، یا اگر زیر باران بیرون رفته‌اید و

your skin's a bit wet, even after you've dried off a bit, your skin is still

پوستتان کمی خیس است، حتی بعد از اینکه کمی خشک شده‌اید، پوستتان هنوز

a bit wet, you can say you're clammy.

کمی خیس است، می‌توانید بگویید آب پز هستند

But usually, you're clammy because of sweat.

اما معمولاً به دلیل تعریق لخت می شوید.

Some people have quite clammy hands, don't they?

برخی از افراد دست های کاملاً لطیفی دارند، اینطور نیست؟

Some people tend to sweat quite a lot on the palms of their hands, and

برخی از افراد تمایل دارند تا کف دست‌هایشان زیاد عرق کنند و

that can make them feel uncomfortable when shaking hands with somebody.

این باعث می‌شود هنگام دست دادن با کسی احساس ناراحتی کنند.

"Sorry, I've got clammy hands.

"ببخشید، من دست های لطیف دارم.

So sorry."

پس ببخشید." آیا

Do you suffer with clamminess, do you tend to get clammy?

از سردی رنج می برید، آیا تمایل به آب پز شدن دارید؟

I don't like really wearing long-sleeved T-shirts, especially in the summer, or if

من واقعاً دوست ندارم تی شرت های آستین بلند بپوشم، به خصوص در تابستان، یا اگر

I think I'm going to be going on the tube, or on the train at a busy time during

فکر می کنم قرار است در ساعت شلوغی در زمان شلوغی در مترو یا قطار بروم

rush hour, because I get quite sweaty.

، زیرا خیلی حالم خوب است. عرق کرده

I get quite clammy under my arms, and if I'm wearing a T-shirt,

زیر بغلم کاملاً لخت می شوم و اگر تی شرت بپوشم به

it just seems to get really bad.

نظر می رسد واقعاً بد می شود.

I can't believe I'm talking about my armpit sweat here.

باورم نمی‌شود که اینجا در مورد عرق زیر بغلم صحبت می‌کنم.

I'm sharing everything with you.

من همه چیز را با شما به اشتراک می گذارم.

But yes, I get quite clammy under the arms, so I don't like to wear

اما بله، زیر بغلم کاملاً لخت می شود ، بنابراین دوست ندارم

long-sleeved T-shirts in the warm weather.

در هوای گرم تی شرت های آستین بلند بپوشم.

Right, so a lot of personal sharing there.

درست است، بنابراین اشتراک‌گذاری شخصی زیادی وجود دارد.

Let's go on to our example sentence,

بیایید به جمله مثال خود ادامه دهیم،

"When I was young, I used to make my hands and face feel clammy so my Mum thought I

"وقتی جوان بودم، دست ها و صورتم را لخت می کردم، بنابراین مادرم فکر می کرد که من

was ill and had to keep me off school!"

بیمار هستم و مجبورم از تحصیل منصرف شوم!"

Alright, moving on to another adjective and it is nauseous, nauseous.

بسیار خوب، به یک صفت دیگر می رویم و این حالت تهوع آور است.

Nauseous.

حالت تهوع.

This one has a funny spelling.

این یکی املای بامزه ای داره

Listen to this: N A U S E O U S.

به این گوش کن: N A U S E O U S.

Nauseous.

حالت تهوع. در مقایسه با تلفظ،

It has a very unusual spelling compared to the pronunciation.

املای بسیار غیر معمولی دارد .

Nauseous.

حالت تهوع.

Nauseous.

حالت تهوع.

If you feel nauseous, or if you are nauseous, then you feel sick.

اگر حالت تهوع دارید، یا اگر حالت تهوع دارید، پس احساس بیماری می کنید.

Like you might vomit.

مثل اینکه ممکن است استفراغ کنید

Sometimes, because you're unwell, you might feel nauseous, or it might be

گاهی اوقات، به دلیل ناخوشی، ممکن است حالت تهوع داشته باشید، یا ممکن است

the effect of medication, or too much food, particularly too much sweet food.

اثر دارو، یا غذای زیاد، به ویژه غذاهای شیرین بیش از حد باشد.

Maybe food that has gone bad can make you feel nauseous.

شاید غذایی که بد شده است باعث ایجاد حالت تهوع در شما شود.

Sometimes bad news or people's unappealing behaviour can make you feel nauseous.

گاهی اوقات اخبار بد یا رفتار نامطلوب افراد می تواند باعث ایجاد حالت تهوع در شما شود.

Here's an example sentence,

این یک جمله مثال است،

"The doctor told me that these tablets may make me feel dizzy and nauseous."

"دکتر به من گفت که این قرص ها ممکن است باعث سرگیجه و حالت تهوع من شوند."

Okay, so, nauseous.

باشه پس حالت تهوع داره

Hopefully you don't feel nauseous right now, but let's move on in case you do.

امیدواریم در حال حاضر حالت تهوع نداشته باشید ، اما اگر احساس کردید، بیایید ادامه دهیم.

The next word is a verb and it is fire.

کلمه بعدی فعل است و آتش است.

Now, normally when you think of the verb fire, then you think of

حالا، معمولاً وقتی به فعل آتش فکر می کنید، به این فکر می کنید که

releasing someone from their job.

یک نفر را از کارش رها کنید.

So you're telling someone they no longer have a job, you are firing them.

بنابراین شما به کسی می گویید که دیگر شغلی ندارد، او را اخراج می کنید.

However, I'm going to give you a different version today.

با این حال، امروز یک نسخه متفاوت را به شما ارائه خواهم کرد.

There is a version of fire as a verb, which means to, like emote, to create

نسخه ای از آتش به صورت فعل وجود دارد که به معنای ایجاد

an excitement in someone or to create a strong feeling, to cause a strong feeling.

هیجان در کسی یا ایجاد احساس قوی، ایجاد احساس قوی است.

So, if something fires your emotions, then it starts it, it creates it, it causes it.

بنابراین، اگر چیزی احساسات شما را تحریک می کند، آن را شروع می کند، آن را ایجاد می کند، باعث آن می شود.

So, I might say,

بنابراین، ممکن است بگویم،

"This picture really fires my imagination."

"این تصویر واقعا تخیل من را تحریک می کند."

So, it kind of starts and causes my imagination to start working.

بنابراین، به نوعی شروع می شود و باعث می شود تخیل من شروع به کار کند.

Or,

یا

"His voice really fired her anger."

«صدای او واقعاً خشم او را برانگیخت».

So, the sound of someone's voice caused me to feel more angry.

بنابراین، صدای یک نفر باعث عصبانیت من شد.

So, it's a less commonly used version of fire, but one that I've introduced today.

بنابراین، این نسخه ای است که کمتر مورد استفاده قرار می گیرد ، اما من امروز معرفی کرده ام.

So, here's another example sentence,

بنابراین، در اینجا یک جمله مثال دیگر وجود دارد،

"When I talk to my kids about treasure hunting on the beach, it

"وقتی من با بچه هایم در مورد گنج یابی در ساحل صحبت می کنم،

fires their imagination and they are excited about what they might find.

تخیل آنها را تحریک می کند و آنها از آنچه ممکن است پیدا کنند هیجان زده می شوند.

I hope we get more than a few shells!"

امیدوارم که ما بیشتر از چند صدف بدست آوریم!"

Okay, next on the list, rather last on today's list, is a phrasal verb

بسیار خوب، بعدی در لیست، به جای آخرین در لیست امروز، یک فعل عبارتی است

and it is fight off, to fight off.

و مبارزه کردن، مبارزه کردن است.

Today this phrasal verb is about fighting off illness.

امروزه این فعل عبارتی در مورد مبارزه با بیماری است.

Illness, because you can use fight off for a few different things, but if you

بیماری، زیرا شما می توانید از مبارزه برای چند چیز مختلف استفاده کنید، اما اگر در حال

are fighting something off, you are overcoming it or becoming free of it.

مبارزه با چیزی هستید، بر آن غلبه کرده اید یا از آن رها می شوید.

So, let me just spell it, just to make sure you haven't misheard me.

بنابراین، بگذارید فقط املای آن را بنویسم، فقط برای اینکه مطمئن شوم به من اشتباه نشنیده اید.

Two words, the first word, fight, F I G H T.

دو کلمه، کلمه اول، مبارزه، F I G H T.

The second word, off, O F F, fight off.

کلمه دوم، off، O F F، مبارزه کردن.

So, you fight off a virus or any kind of illness.

بنابراین، شما با یک ویروس یا هر نوع بیماری مبارزه می کنید.

You fight it off.

شما با آن مبارزه کنید.

Your body and your immune system work hard to get rid of it, to overcome it.

بدن و سیستم ایمنی شما سخت کار می کنند تا از شر آن خلاص شوند و بر آن غلبه کنند.

Okay, when was the last time you were ill?

خوب، آخرین باری که مریض شدید کی بود؟

How long did it take you to fight off that illness?

چقدر طول کشید تا با آن بیماری مبارزه کنید؟ در

Here's an example sentence,

اینجا یک جمله مثال است،

"It took me three weeks to fight off my last cold, I spent most of

"سه هفته طول کشید تا آخرین سرماخوردگی ام را از بین ببرم، بیشتر

the time wrapped up on the sofa!"

وقت را روی مبل پیچیده بودم!"

Alright, so that's our five for today.

خوب، پس این پنج مورد امروز ماست.

Let's recap.

بیایید خلاصه کنیم.

We started with the adverb nowadays, which means at this present time.

ما با قید در حال حاضر شروع کردیم، یعنی در این زمان.

Then we moved on to the adjective, clammy, clammy, which is the unpleasantly

سپس به سمت صفت clammy, clammy رفتیم که

sticky and slightly wet sensation.

احساس چسبندگی ناخوشایند و کمی مرطوب است.

Clammy.

آبدار.

Then we had the adjective nauseous, nauseous, which means you feel

سپس صفت تهوع، تهوع را داشتیم، به این معنی که شما احساس

sick, like you're going to vomit.

بیماری می کنید، انگار قرار است استفراغ کنید.

We had the verb fire, but meaning exciting or causing a strong emotion in someone.

ما فعل آتش را داشتیم، اما به معنای هیجان انگیز کردن یا ایجاد یک احساس قوی در کسی.

And then we had the phrasal verb fight off in relation to

و سپس فعل عبارتی fight off را در رابطه با

illness, meaning getting over it, overcoming it, and being free of it.

بیماری داشتیم، به معنای غلبه بر آن، غلبه بر آن و رهایی از آن.

So let's now do this for pronunciation.

پس بیایید این کار را برای تلفظ انجام دهیم.

Repeat after me.

بعد از من تکرار کن

Nowadays.

این روزها.

Nowadays.

این روزها.

Clammy.

آبدار.

Clammy.

آبدار.

Nauseous.

حالت تهوع.

Nauseous.

حالت تهوع.

Fire.

آتش.

Fire.

آتش.

Fight off.

مبارزه کن

Fight off.

مبارزه کن

Very good.

خیلی خوب.

Now, if I'm feeling a little bit sick, I think I might actually vomit.

حالا، اگر کمی احساس بیماری کنم، فکر می‌کنم ممکن است واقعاً استفراغ کنم.

What adjective could you give me?

چه صفتی می توانید به من بدهید؟

Nauseous.

حالت تهوع.

I'm feeling nauseous.

حالت تهوع دارم

And not only that, my whole body is a little bit sticky

و نه تنها این، تمام بدن من کمی چسبنده

and slightly wet with sweat.

و کمی خیس از عرق است. از

What adjective could you use to describe that unpleasant moistness?

چه صفتی می توانید برای توصیف آن رطوبت ناخوشایند استفاده کنید؟

Clammy.

آبدار.

Yes, I'm nauseous and clammy.

بله حالت تهوع دارم و حالت تهوع دارم

Now, in the old days, in the past, people who felt nauseous

اکنون، در قدیم، در گذشته، افرادی را که حالت تهوع

and clammy were just sent into...

و لختگی داشتند، به تنهایی به اتاقی می فرستادند...

uh, isolation, into a room on their own and left to deal

اوه، انزوا، و رها می کردند تا

with it, whatever it may be.

با آن برخورد کنند، هر چه که باشد.

But at this time now, at this present time, there are other things we can do,

اما در این زمان، در این زمان کنونی، کارهای دیگری هم می توانیم انجام دهیم،

medicines and diagnosis and doctors.

داروها و تشخیص و پزشکان.

What adverb would I use to talk about this present time?

برای صحبت در مورد این زمان حال از چه قیدی استفاده کنم؟

Nowadays.

این روزها.

Absolutely.

Nowadays, if you're feeling nauseous and clammy, then there are

کاملا.

امروزه، اگر احساس تهوع و سردرگمی دارید،

resources available to help you.

منابعی برای کمک به شما وجود دارد.

There are doctors that can give you a nice diagnosis, tell you exactly

پزشکانی هستند که می توانند تشخیص خوبی به شما بدهند، دقیقاً به شما بگویند که

what's wrong with you and provide you with some medicine and hopefully, with

چه مشکلی دارید و مقداری دارو در اختیار شما قرار می دهند و امیدوارم با

the advice and the medication, you will be able to overcome your illness.

مشاوره و دارو بتوانید بر بیماری خود غلبه کنید.

What phrasal verb can we use instead of saying 'overcome'?

به جای گفتن «غلبه بر» از چه فعل عبارتی می توانیم استفاده کنیم؟

Fight off.

مبارزه کن

Fight off.

مبارزه کن

Absolutely, you will fight off the illness with the help of your doctor

مطمئناً با کمک پزشک خود

who is available nowadays to help deal with your nausea, if you feel

که امروزه در دسترس است برای مقابله با حالت تهوع شما، در صورت احساس

nauseous, and your clammy skin.

تهوع، و پوست لطیف شما، با این بیماری مبارزه خواهید کرد.

If, however, when you try to make a doctor's appointment, despite being

با این حال، اگر با وجود حالت

nauseous and clammy, the receptionist takes one look at you and says,

تهوع و لختگی، وقتی سعی می‌کنید وقت دکتر بگیرید، مسئول پذیرش یک نگاه به شما می‌اندازد و می‌گوید: "به نظر من

"You look absolutely fine to me.

کاملاً خوب به نظر می‌رسی.

You don't need to see a doctor.

نیازی نیست به پزشک مراجعه کنید. به

Go home."

خانه بروید. "

That would cause you to feel very angry and just affronted, you'd be so

این باعث می‌شود شما خیلی عصبانی شوید و فقط مورد آزار و اذیت قرار بگیرید،

flabbergasted by this woman who thinks she can decide whether you're well or not.

از این زنی که فکر می‌کند می‌تواند تصمیم بگیرد که حال شما خوب است یا نه، بسیار متحیر می‌شوید. در این سناریوی خاص

What verb could I use instead of cause in this particular scenario?

به جای علت از چه فعل می توانم استفاده کنم ؟

She caused you to feel angry and flabbergasted.

او باعث شد که شما احساس عصبانیت و مبهوت کنید.

What verb could you use?

از چه فعل می توانید استفاده کنید؟

She fired.

او شلیک کرد.

Yes, she fired an anger in me that I've never felt before.

بله، او عصبانیتی را در من ایجاد کرد که قبلاً هرگز آن را احساس نکرده بودم. او می گوید:

"How dare she tell me my nauseous feelings and my clammy skin

"چطور جرأت می کند به من بگوید که احساس تهوع من و پوست لخت من جای

are nothing to worry about.

نگرانی ندارد.

She doesn't know if I'm fighting off a serious illness or not.

او نمی داند که آیا در حال مبارزه با یک بیماری جدی هستم یا نه.

Nowadays, I should see a doctor if I need to see a doctor.

امروزه اگر نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشم، باید به پزشک مراجعه کنم.

I shouldn't be blocked by this receptionist."

من نباید توسط این مسئول پذیرش بلاک شوم."

Okay.

باشه.

How very silly.

چقدر احمقانه

I hope you found that useful.

امیدوارم که مفید بوده باشید

Let's bring it all together in a little story.

بیایید همه را در یک داستان کوچک با هم بیاوریم.

So, there I was, minding my own business, when out of nowhere, this feeling hits me.

بنابراین، آنجا بودم که به کار خودم فکر می کردم، زمانی که از هیچ، این احساس به من دست می دهد.

You know, one of those moments where everything's normal, and then — bam!

می دانید، یکی از آن لحظاتی است که همه چیز عادی است، و سپس - بم!

It's like you're suddenly in the middle of a horror movie.

انگار ناگهان وسط یک فیلم ترسناک هستید.

I'm talking full-on, clammy skin, heart racing like I've

من دارم با پوست کاملاً لطیف و لطیف صحبت می‌کنم ، قلبم می‌تپد که انگار

just sprinted for my life.

برای زندگی‌ام دوی سرعت دویده‌ام.

And let me tell you, nothing prepares you for that first wave of sheer panic.

و بگذارید به شما بگویم، هیچ چیز شما را برای اولین موج وحشت محض آماده نمی کند.

It's like nowadays, we've all heard about panic attacks, right?

مثل این است که امروزه همه ما در مورد حملات پانیک شنیده ایم، درست است؟

But living it?

اما زندگی کردن؟

That's a whole other story.

این یک داستان دیگر است.

My heart was doing the tango in my chest, and I swear I could

قلبم در قفسه سینه‌ام تانگو می‌کرد، و قسم می‌خورم که می‌توانستم تک تک

feel every single beat, thumping away like it was trying to escape.

ضربان‌هایم را حس کنم، مثل اینکه می‌خواهد فرار کند.

My hands drenched, as if I'd just washed them and forgot about the towel part.

دستانم خیس شده بودند، انگار تازه آنها را شسته بودم و قسمت حوله را فراموش کرده بودم.

Classic me, right?

من کلاسیک، درسته؟

But then, the room started spinning, and not in a "had one too many

اما پس از آن، اتاق شروع به چرخیدن کرد، و نه به روشی که «در مهمانی خیلی زیاد بود

at the party kind" of way, more like, "I'm about to faint in the

»، بیشتر شبیه «در

cereal aisle of the supermarket."

راهروی غلات سوپرمارکت دارم غش می‌کنم».

And let me paint you a picture of the main event: the bonfire.

و اجازه دهید تصویری از رویداد اصلی برای شما ترسیم کنم: آتش سوزی.

Not the cosy sit-around-and-roast-marshmallows kind.

نه از نوع مارشمالوهای دنج نشستن و برشته شده.

No, this was the intense emotion kind, the sort that engulfs you when

نه، این از نوع احساسات شدید بود ، از نوعی که وقتی

you're in the thick of a panic attack.

درگیر یک حمله وحشت شدید هستید.

It was as if something fired fear and anxiety through every vein

انگار چیزی ترس و اضطراب را در تمام رگ های

in my body, and forgot to check in with my rational mind first.

بدنم جاری کرد و فراموش کردم ابتدا با ذهن منطقی ام چک کنم.

In a desperate attempt to fight off this invisible monster, I tried everything.

در تلاشی ناامیدکننده برای مبارزه با این هیولای نامرئی، همه چیز را امتحان کردم.

Deep breaths, counting backwards from a hundred, even picturing my

نفس های عمیق، شمارش معکوس از صد، حتی به تصویر کشیدن

happy place, which, for the record, is on a beach, far away from any

مکان شاد من، که برای ثبت، در ساحل است، به دور از هر

form of anxiety-inducing stimuli.

گونه محرک های اضطراب آور.

But oh so nauseous!

اما اوه خیلی تهوع آور!

Yeah, that was a delightful addition to the party.

بله، این یک افزودنی لذت بخش به مهمانی بود.

Nothing says "panic attack" quite like feeling like you're going

هیچ چیزی شبیه "حمله پانیک" نمی گوید که احساس می کنید

to hurl at any given moment.

در هر لحظه قرار است پرتاب کنید.

But here's the thing — after what felt like an eternity, but was probably more

اما نکته اینجاست - بعد از مدتی که ابدیت به نظر می‌رسید، اما احتمالاً بیش

like ten minutes, it started to fade.

از ده دقیقه بود، شروع به محو شدن کرد.

The racing heart, the dizziness, the overwhelming fear — it all began

ضربان قلب، سرگیجه، ترس طاقت فرسا - همه چیز شروع

to ebb away, leaving me standing there, feeling like I'd just gone 10

به فروکش کرد و من را رها کرد و همانجا ایستادم و احساس می کردم که 10

rounds with a heavyweight champion.

راند با یک قهرمان سنگین وزن رفته ام.

Exhausted, sure, but still standing.

خسته، مطمئنا، اما همچنان ایستاده است.

So, yeah, panic attacks are no joke.

بنابراین، بله، حملات پانیک شوخی نیست.

They come out of nowhere, knock you off your feet, and leave you feeling drained.

آنها از ناکجاآباد می آیند، شما را از پا در می آورند و احساس خستگی را به شما می دهند.

But if there's one thing I've learned, it's that they don't define you.

اما اگر یک چیز را یاد گرفته باشم، این است که آنها شما را تعریف نمی کنند.

You fight them off, pick yourself up, and keep going.

شما با آنها مبارزه می کنید، خود را جمع می کنید و ادامه می دهید.

Because, at the end of the day, we're all a lot stronger than we think.

زیرا، در پایان روز، همه ما بسیار قوی تر از آن چیزی هستیم که فکر می کنیم.

And that brings us to the end of Week 20, Day 1.

و این ما را به پایان هفته 20، روز اول می رساند.

I do hope you enjoyed this episode.

امیدوارم از این قسمت لذت برده باشید.

If you did, can you do me a favour and remember to recommend this podcast to

اگر این کار را کردید، می‌توانید به من لطف کنید و یادتان باشد که این پادکست را به

any of your English-learning friends.

هر یک از دوستان انگلیسی‌آموز خود توصیه کنید.

That would really, really help me out and I'd greatly appreciate it.

این واقعاً واقعاً به من کمک می کند و من بسیار از آن متشکرم.

I look forward to tickling your eardrums tomorrow.

من مشتاقانه منتظر هستم تا فردا پرده گوش شما را قلقلک دهم.

Until then, take very good care and goodbye.

تا اون موقع خیلی مواظب باش و خداحافظ.