How generational stereotypes hold us back at work | Leah Georges

Translator: Ivana Korom Reviewer: Krystian Aparta

Çeviri: Serdar Cülük Gözden geçirme: Gözde Alpçetin

So, for the first time in America's modern history,

Amerika'nın modern tarihinde ilk kez

we have five generations interacting at work.

birbirleriyle etkileşimde olan beş jenerasyon var.

The veterans, born between 1922 and 1943,

1922 ile 1943 yılları arasında doğmuş olan gaziler,

are known as the Greatest Generation, the matures, the silents.

Mükemmel Jenerasyon olarak bilinirler, olgun ve sessiz.

They're known for their self-sacrifice,

Onlar fedakarlıklarıyla bilinirler,

respect for authority and work as its own reward.

otoriteye saygılıdırlar ve öz saygıları için çalışırlar.

The boomers came shortly after, born between 1944 and 1960.

Boomers kısa bir zaman sonra dünyaya geldiler; 1944 ile 1960 arası.

Bu jenerasyon çok çalışkan olmalarıyla nitelendirilmiştir.

This is a generation characterized by hard work.

In fact, we can thank this generation for the term "workaholic."

Doğrusu, işkolik terimi için bu jenerasyona teşekkür edebiliriz.

They appreciate competition, they love effective communication.

Rekabeti takdir ederler ve etkili iletişimi severler.

And they're thinking towards retirement, if they haven't retired already.

Eğer henüz emekli olmamışlarsa emekliliği düşünürler.

Generation X is known as the lost generation

X jenerasyonu 1961 ile 1980 yılları arasında doğan kayıp jenerasyon,

the latchkey generation, born between 1961 and 1980.

annesi babası çalıştığı için yalnız kalan jenerasyon olarak bilinir.

This is the smallest generation,

Bu en küçük jenerasyondur,

sandwiched between boomers and the big millennials.

Boomers ve büyük Y kuşağı arasında kalmıştır.

More parents were divorced in this generation

Önceki herhangi bir jenerasyona kıyasla

bu jenerasyonda daha çok ebeveyn boşanmıştır.

than any generation prior.

They also were the first generation to tell us about work-life balance,

Onlar iş ve hayat dengesi hakkında konuşan

and the first to really ask for that in the workplace.

ve bunu iş yerinde isteyen ilk kişilerdi.

And then millennials -- you know, the everybody-gets-a-ribbon generation --

Ve de Y jenerasyonu -- ''herkes bir kurdele alır'' jenerasyonu --

born between 1981 and 2000.

1981 ve 2000 yılları arasında doğmuşlardır.

Never knew a time where technology wasn't present in the home.

Teknolojinin olmadığı bir zamanı asla bilmeyen bir nesil.

They're incredibly pragmatic, they're hopeful and they're determined.

İnanılmaz derecede faydacılar, umutlular ve azimliler.

Dünyayı değiştireceklerini düşünüyorlar,

They think they're going to change the world,

doğrusu, ben de onların bunu yapacağına inanıyorum.

in fact, I believe they're going to do it.

They might be a little bit idealistic sometimes,

Bazen az biraz idealist olabiliyorlar

but in just the last several years,

ama sadece son birkaç yılda Y jenerasyonu, X jenerasyonunu geçerek

we've seen millennials overtake Generation X

to be the most represented generation in the workforce.

iş dünyasındaki en büyük jenerasyon oldular.

In fact, more than one in three people in the United States labor force

Doğrusu, ABD'nin iş gücünün üçte birinden fazlası Y jenerasyonu.

is a millennial.

And soon to join us there, Generation Z, born since 2000,

2000 ve sonrası doğumlu Z jenerasyonu sonunda bize katılıyor.

our high school interns or soon to be high school graduates.

Şimdilik lise stajlarındalar. Yahut yakında mezun olacaklar.

Now, if you open any internet browser,

Şu an, herhangi bir internet tarayıcısını açıp

look at Amazon,

Amazon'a bakarsanız,

search any of your favorite search engines,

yahut herhangi bir favori arama motoruna,

you might assume there's a literal war in the workplace, right?

iş yerinde gerçek bir savaş olduğunu sanabilirsiniz, değil mi?

We see blog topics like

Şu şekilde blog konuları görüyoruz:

"Seventeen reasons why millennials are the worst generation."

''Y kuşağının en kötü nesil olmasının on yedi nedeni.''

Ve ''Baby bommers her şeyi herkes için neden berbat etti''

And "Why baby boomers have ruined it for everybody."

Or "Bridging the great generational divide."

Veya "Büyük nesiller arasındaki bölünmeyi aşmak."

It's like turning into this "West Side Story,"

Bu iş batı yakası hikayelerine dönüşüyor.

like, boomers come in one door,

Bommers bir kapıdan giriyor, Y kuşağı başka bir kapıdan giriyor

millennials come in another door, the lobby,

they just fight with each other all day, complain, go home, do the same,

ve lobide gün boyu kavga ediyorlar. Yakınıyorlar, eve gidiyorlar,

aynı şeyi yapıyorlar ve işe geri geliyorlar, doğru mu?

come back to work, right?

Well, so what if I told you these generations may not exist?

Peki, size bu jenerasyonların var olmadığını söylesem?

I've been spending some time thinking about this and researching this,

Bu konu hakkında düşündüm, araştırmalarda bulundum,

and fellow researchers and I aren't exactly sure

çalışmaları takip ettim

ve gerçekten bu jenerasyonların olduğuna emin olamadım.

that these generations are real.

And in fact, if we can agree that these groups even exist,

Doğrusu, bu jenerasyonların var olduğu konusunda anlaşabilsek bile

we certainly don't agree who belongs in them.

bu jenerasyonlara kimlerin dahil olduğu konusunda hem fikir değiliz.

And they span something like 20 years.

Jenerasyonlar 20 yıl gibi bir süreye yayılıyorlar.

So at whatever point in history,

Yani, tarihin her hangi bir noktasında,

a one-year-old and a 20-year-old are said to share the same value system,

bir yaşındaki ve yirmi yaşındaki bireyler aynı değer sistemine sahip,

to want the same things at work,

iş yerinde aynı şeyleri istiyorlar,

to have the same stereotypes working for and against them.

iş hakkın aynı ön yargılara sahipler ve onlara karşı aynı ön yargılar var.

And in fact, different areas of the world define these generations differently.

Aslında dünyanın farklı yerlerinde bu jenerasyonlar farklı tanımlanıyor.

So we can't even compare generations across various areas of the world.

Yani, dünyanın farklı bölgelerindeki nesilleri bile kıyaslayamıyoruz.

And these stereotypes about each generation

Her jenerasyon hakkındaki bu ön yargılar

have, in a lot of ways, created this self-fulfilling prophecy,

birçok yönden bir araya gelerek bu kendini besleyen kehaneti yarattı.

that people begin to act as if they're part of that generation

İnsanlar sanki o kuşağın parçası gibi rol yapmaya başladılar

because we've said out loud that generation is real.

çünkü biz sesli bir şekilde jenerasyonlar gerçektir dedik.

I'm not so sure that it is.

Öyle olduğundan emin değilim.

Aslında jenerasyonlar hakkındaki fikir ABD kültürüne derinden gömüldü.

And in fact, this idea of generations

has become deeply embedded in United States culture.

When we talk generations,

Jenerasyonlar hakkında konuşmaya başladığımızda

people know exactly what we're talking about.

insan tam olarak ne hakkında konuştuğumuzu biliyorlar.

In fact, people have a lot of thoughts and feelings

Doğrusu, insanlar jenerasyonlar hakkında birçok düşünceye sahipler.

about each of these generations.

Size bunu nasıl bildiğimi anlatacağım.

And I'll tell you how I know this.

I did the thing

Her yürekli Amerikalı'nın ve akademik anlamda az olgun kişilerin

that every red-blooded American and pre-tenure academic does

soruları olduğunda yaptığı şeyi yaptım.

when they have a question.

Bazı şeyleri Google'a yazdım.

I Googled some stuff.

And this is what I learned.

Bu ise oradan öğrendiğim şey:

Google is based on algorithms,

Google algoritmalara dayanıyor,

and they provide you with commonly searched terms,

ve size çoğunlukla kullanılan bazı terimleri sunuyor

or suggested hits, based on what other people are searching

veya aynı konu hakkındaki diğer insanların popüler aramalarını öneriyor.

surrounding the same topic.

Bu durum bana insanların jenerasyonlar hakkında

And it gave me a really good sense of what people think

about each of these generations.

ne düşündükleri konusunda iyi bir his verdi.

Take a look.

Hadi bir göz atalım.

I learned that baby boomers are conservative,

Öğrendim ki; baby boomers çok muhafazakar.

that Americans think they're stupid.

Amerikalılar aptal olduklarını düşünüyor.

The worst generation, they're angry,

En kötü jenerasyon, çok sinirliler,

apparently they're racist and they're so important.

görünüşe göre ırkçı ve çok önemliler.

Looking at Generation X,

X jenerasyonuna bakalım.

X jenerasyonunun kinik bir grup olduğunu öğrendim,

I learned Generation X is a cynical group,

they're angry,

onlar kızgınlar,

they're known as the lost generation -- we know this;

kayıp jenerasyon olarak biliniyorlar,

bunu biz de biliyoruz; en küçük jenerasyon.

they're the smallest generation.

Apparently, they're stupid too.

Görünüşte onlar da aptallar.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And mostly, they're frustrated with baby boomers.

Çoğunlukla, baby boomers ile birlikte hakları yenmiş.

Alright, millennials, this is what I learned about us.

Pekala, sırada Y jenerasyonu. Bunlar bizim hakkımızda öğrendiklerim.

So, we're obsessed with food.

Yiyeceklere takıntılarımız var.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

We're also stupid, ah!

Biz de ayrıca aptalız,

tembeliz, hassasız, kovulmuşuz,

We're lazy, we're sensitive, we're fired,

ayrıca nefret edilenleriz ve önemli olduğumuzu düşünüyoruz.

we're also hated, and we think we're important.

And perhaps the most terrifying search result on the internet --

Bu, muhtemelen internetteki en berbat arama sonucu.

Generation Z is screwed.

Z jenerasyonu ise hapı yutmuş.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

OK, so, for five years, I've been talking to leaders and followers

Beş yıldır çok çeşitli kuruluşların liderleri ve takipçileriyle konuşuyorum.

across a wide variety of organizations.

And this is what I've come to realize.

Farkına vardığım şey ise şu:

Generations haven't become part of the conversation --

Jenerasyonlar, konuşmaların parçası haline gelmedi,

generations have become the conversation at work.

jenerasyonlar işteyken konuşmanın kendisi haline geldi.

What I've learned

Öğrendiğim şey ise:

is that we're working under the assumption that those Google results are true.

Google arama sonuçlarının doğru olduğu varsayımı altında çalışıyoruz.

And so, what I think is that organizations are now desperate

Böylece; organizasyonlar, birden çok jenerasyonun olduğu

to figure out how to "manage" the multigenerational workplace.

iş yerlerini nasıl yönetecekleri bulmakta çaresiz kalıyorlar.

"Manage" it.

''Yönet''

We manage all sorts of things.

Her türlü şeyi yönetiyoruz.

We're preparing for this wave of millennials to come to work.

Şu anda Y jenerasyonu dalgasına hazırlanmaktayız.

So we prepare for hurricanes, right?

Kasırgalara hazırlanıyoruz, değil mi?

We prepare to take the MCAT, we prepare for natural disasters.

MCAT sınavını geçmeye hazırlanıyoruz, doğal bir afete hazırlanıyoruz.

Why are we preparing for 23-year-olds to come to work?

23 yaşındakilerin işe gelmesine neden hazırlanıyoruz?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I've talked to these organizations,

Bu organizasyonlarla konuştum ve yaptıkları harika şeyleri duydum:

and I've heard amazing things that they're doing

to create a workspace for everybody to get along

Herkesin iyi geçinebileceği, kişilerin kendilerini özerk

and to have autonomy and to feel like they're thriving.

ve gelişiyor hissettikleri çalışma alanları yaratmak gibi.

But I've also heard some really incredibly harebrained ideas

Fakat çok nesilli iş yerlerini yönetmek için ortaya atılan

about how to navigate the multigenerational workplace.

gerçekten aptalca şeyler de duydum.

Are you ready?

Hazır mısınız?

This is what I saw.

İşte gördüğüm şey:

I visited an organization,

Bir organizasyonu ziyaret ettim,

and they adopted this idea that if you can see it, you can be it.

eğer görebilirsen olabilirsin adlı bir felsefeyi benimsemişler.

A really important concept.

Gerçekten önemli bir kavram.

But I think they blew it.

Ama bence batırdılar.

The put pictures on the walls of the ideal multigenerational workplace,

İdeal çok nesilli iş yerinin fotoğraflarını duvara asmışlar

because if you can see it, you can be it.

çünkü onu görebilirseniz olabilirsiniz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Or like this one.

Veya bunun gibi bir şey.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Like, I don't even want to work here.

Böyle bir işte çalışmak bile istemem.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

You don't get to wear color here, apparently,

Görünüşe göre burada renk giymiyorsun,

and HR seriously has problems with people jumping in heels,

İK'nin insanların topuklularla zıplaması gibi ciddi sorunları var.

I promise you that, OK?

Bunu garanti ediyorum.

I talked to an organization who recently decided

Yakın zamanda Y kuşağını elde tutmak amaçlı

against putting a ball pit in the break room

mola odasına top çukuru koyma

because that's how you retain millennials.

fikrinin kabul edilmediği bir iş yeriyle konuştum.

We're 30, not three.

Biz 30 yaşındayız 3 değil.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And in fact, I know a young, at the time, millennial,

Doğrusu, tanıdığım Y kuşağından genç bir kıza şöyle söylenmişti:

who was told that if she wanted people to take her seriously,

eğer insanların onu ciddiye almasını istiyorsa,

just because she was a millennial, she would have to do this --

sadece Y kuşağı olduğu için,

şunu yapması gerekiyordu: vatka kullanmak.

wear shoulder pads.

Yes.

Evet.

People younger than her and older than her wouldn't take her seriously

Eğer o vatkaları kullanmazsa

ondan daha yaşlı ve daha genç kişiler onu ciddiye almazlar.

unless she wore shoulder pads.

Straight-out-of-the-80s,

Açıkça bu 80'lerin tarzı,

can't-even-buy-them-anywhere shoulder pads.

hiçbir yerden satın bile alamadığınız vatkalar.

This young woman had two graduate degrees.

Bu genç kız iki yüksek lisansa sahip.

This young woman was me.

Bu genç kız bendim.

And this is the best we came up with?

Geldiğimiz en iyi sonuç bu mu?

How to navigate the multigenerational workplace ... is shoulder pads?

Çok nesilli yerleri nasıl yöneteceğiz?

Vatkalarla mı?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So, this is also what I've learned talking to organizations

Organizasyonlara konuşmamdan öğrendiğim diğer bir şey ise

that employ a wide range of people of various ages.

çeşitli yaşlarda geniş bir yelpazede insan istihdam edildiğidir.

We are so much more similar than we are different.

Farklı olduğumuzdan çok daha benzeriz.

And we're hearing this consistently.

Ve bizler bunu sürekli duyuyoruz.

People want work that matters, they want flexibility,

İnsanlar önemli işler yapmak istiyor, esneklik istiyor,

they want support, they want appreciation,

destekçi istiyorlar, takdir istiyorlar,

they want better coffee.

daha iyi kahve istiyorlar.

But none of these things are tied to a generation.

Fakat bunların hiçbiri jenerasyonlar ile ilgili değil.

Elbette, insanların istediklerinde küçük farklılıklar görüyoruz.

Now, sure, we see small differences in what people want.

20 ve 60 yaşındaki insanların eve gidince farklı şeyler yaptıklarını biliyoruz.

We know 20-year-olds and 60-year-olds go home and do different things.

They have different values.

Farklı değer sistemine sahipler.

At least when it comes to things happening outside of work.

En azından iş dışında olan şeyler söz konusu olduğunda.

But I think what's happened

Ama bence olan şey şu:

is that this focus on generational cohorts,

jenerasyonla ilgili duruma odaklandıkça

these groups of people,

bu ''insan grupları''

has created a space where we just forgot that people are people.

insanların sadece insan olduğunu unuttuğumuz bir alan yarattı.

''İnsan insandır.''

And to know who they really are, who we really work with,

Gerçekte kim olduklarını, gerçekte kimlerle çalıştığımızı bilmek için,

we have to figure out how to better navigate

bu çok nesiller içeren iş yerlerinde top çukurlarından daha iyi

this multigenerational workplace

nasıl yöneteceğimizi bulmak zorundayız.

than ball pits.

Call me one of those idealist millennials, but I think we can get there.

Bana idealist Y kuşağından birisi diyebilirsiniz.

Ancak bence o noktaya gelebiliriz.

And I don't think the idea is too terribly difficult.

Fikrin çok zor olduğunu sanmıyorum.

What if we radically, simply, not easily,

Ya radikal bir şekilde, basit ve kolay olmayan,

meet people where they are?

insanlarla tanışırsak?

Individualize our approach.

Yaklaşımımızı kişiselleştirin.

I've never met a generation.

Ben hiçbir jenerasyonla tanışmadım.

I've had a lot of conversations

Belirli bir nesil türü ile özdeşleşen insanlarla çok fazla sohbet ettik.

with people who happened to identify with a specific generational cohort.

I know that 80-year-olds text message

Ben 80 yaşındakilerin kısa mesajını

ve 23 yaşındaki çocuklarının battaniye ördüğünü biliyorum.

and 23-year-olds crochet blankets.

None of these things are stereotypical of that generation, right?

Bunların hiçbiri bu kuşakların klişelerinden değil, değil mi?

Nilofer Merchant -- she's a thought leader in innovation --

Nilofer Merchant, yenilikte bir düşünce lideridir.

she tells us we have to meet people in their onlyness,

Kendisi, bize insanlarla onların yalnızlıkları sırasında

that is, that spot in the world where only we stand,

tanışmamız gerktiğini söyledi.

Yani, eşsiz geçmişimizin, deneyimlerimizin ve umutlarımızın

as a function of our unique history, our experiences and our hopes.

bir yansıması olarak durduğumuz dünyadaki o noktada.

But this requires flexibility and curiosity.

Ancak bu esneklik ve merak gerektirir.

And what happens when we meet people in their onlyness,

İnsanlarla kendi yalnızlıklarında tanıştığımızda ne olur?

only the spot in the world that they stand,

Dünyada durdukları tek noktada?

we learn that that boomer who is just acting "angry" at work all the time

Sürekli iş yerinde kızgın rolü yapan boomer jenerasyonundan kişilerin

is scared.

korktuğunu öğreniyoruz.

Because he's worked every day since he was 16 years old,

Çünkü 16 yaşından beri her gün çalışıyor

and on a Monday, sooner than he can imagine,

ve pazartesi günü, tahmin edebileceğinden daha erken bir zamanda

he'll never go to work again.

bir daha asla işe gitmeyecek.

He's got plans.

Planları var.

It's going to take like a week and a half

Emeklilik listesindeki her şeyi yapmak bir buçuk hafta kadar sürecek.

to do all the things on that retirement list.

But then what?

Peki ya sonra?

What if we give a little bit of grace

Birazcık korkmuş olabilecek birine az biraz incelik gösterebilsek?

to the person that might be a little scared?

Or that Generation X-er

Veya X jenerasyonuna;

who has four drop-offs, three kids, two hands,

dört bir yandan bir şeyler yapmaya çalışan, üç çocuklu, iki elli

and is just trying to keep the wheels on the bus.

ve sadece otobüse tutunmaya çalışan...

Sure, maybe she's a little aloof at work.

Tabii, belki de işte biraz ilgisiz.

Maybe she's a little independent, maybe she's exhausted.

Belki biraz bağımsız, belki de çok yorgun.

Or that millennial

Veya işe başladıktan iki ay sonra zam isteyen Y jenerasyonuna.

who asks for a raise after two months because they're "entitled?"

Well, maybe it's because that generation has more debt

Bunun sebebi belki de diğer tüm jenerasyonlara göre

than any generation before them, coming out of college,

üniversiteyi bitirdikten sonra en çok borcu olan nesil olmasıdır.

and they just need the money

Belki de sadece kirayı ödemeye devam edebilmek için paraya ihtiyaçları var.

to keep going, to pay rent.

And suddenly, when you meet people in their onlyness,

Ve aniden insanlara yakından tanıştığında,

that spot in the world only they stand,

sahip oldukları özü gördüğünde,

we're not talking about a generation anymore.

artık jenerasyonlar hakkında konuşmayı kesiyorsunuz.

We're talking about Jim or Jen or Candice.

Sadece; Jim, Jen ya da Candice hakkında konuşuyorsunuz.

And so here's my challenge to us.

İşte burada verdiğim mücadele şu:

Pick a person, just one, and explore their onlyness.

Birini seç, sadece bir tane ve onun özünü keşfet.

And then learn.

Onu tanı.

And then in the moments where it's appropriate, teach.

Sonra uygun zamanlarda, yetiştir.

And figure out what they bring to work that no one else can bring to work,

Sonra onların işe ne katabileceklerini, kimsenin ne katamayacağını anla.

Çünkü işi zenginleştiren de bu.

because that's what makes work richer.

And then do it again.

Bunu yeninden yap.

And do it again.

Ve yeniden yap.

And then some day, we're not working with generations anymore.

Ve sonra bir gün, artık jenerasyonlarla çalışmak diye bir şey kalmayacak.

We're working with people.

İnsanlarla çalışacağız.

And so to really understand the beauty of the multigenerational workplace,

Çok nesilli iş yerlerinin güzelliğini gerçekten anlamak,

I think we just have to meet people where they are.

sadece insanlarla tanışmaktır.

And that doesn't require that we unpack and live there with them.

Bu, açılıp orada onlarla birlikte yaşamamızı gerektirmiyor.

But we might find, at least on occasion, it's a beautiful place to visit.

En azından bazen, ziyaret etmek için güzel bir yer bulabiliriz.

And so I think there's just no need

Bence, böylece hangi neslin en kızgın olduğunu tartışmaya gerek yok.

to argue about which generation is the most angry

or the most entitled or the most so obsessed with food.

Veya en yetkin ve yemeklere en takıntılı olanın hangisi olduğunu.

We all come to the classroom, to work, back to our homes,

Hepimiz okula, işe ve sonra evlerimize gidiyoruz.

a little bit tired and a little bit tattered sometimes.

bazen biraz yorgun ve biraz bakımsız.

Maybe let's just do our best to humbly meet people where they are,

Belki de insanlarla mütevazi şekilde tanışmak için en iyisini yapmalıyız.

how they show up that day,

oldukları halleriyle.

generation and all.

And in those moments

Nesiller arası savaşın hissedildiği bu zamanlarda

where it can feel a little bit like intergenerational warfare,

I think we can at least all agree

hepimizin vatkaların çözüm olmadığı konusunda

that shoulder pads aren't the solution.

hem fikir olduğumuzu düşünüyorum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)