How motivation can fix public systems | Abhishek Gopalka

Çeviri: Ahsen Çelebi Gözden geçirme: Sara Ozturk

Take a minute

Bir daklikalığına durun

and think of yourself as the leader of a country.

ve kendinizi bir ülkenin lideri olarak hayal edin.

And let's say one of your biggest priorities

Diyelim ki en büyük önceliklerinizden biri

is to provide your citizens with high-quality healthcare.

vatandaşlarınıza yüksek kaliteli sağlık hizmeti sunmak.

How would you go about it?

Peki bu durumda ne yapardınız?

Build more hospitals?

Daha fazla hastane,

Open more medical colleges?

daha fazla tıp fakültesi açar,

Invest in clinical innovation?

tıbbi yeniliklere yatırım mı yapardınız?

But what if your country's health system was fundamentally broken?

Peki ya ülkenizin sağlık sistemi temelinden çürükse?

Whether it's doctor absenteeism,

Ya doktorlar artık işe gelmese,

drug stock-outs or poor quality of care.

ya ilaç stoğu bitse, kalite düşse.

Where would you start then?

O zaman nereden başlardınız?

I'm a management consultant,

Ben yönetim danışmanıyım

and for the last three years,

ve son 3 yıldır Hindistan'daki Rajastan eyaletinin

I've been working on a project

sağlık hizmetlerini geliştirmek amacıyla bir proje üzerinde çalışıyorum.

to improve the public heath system of Rajasthan,

a state in India.

And during the course of the project,

Bu proje esnasında büyük bir şey keşfettik.

we actually discovered something profound.

More doctors, better facilities, clinical innovation --

Daha çok doktor, daha iyi binalar, klinik yenilikler

they are all important.

bunların hepsi çok önemli.

But nothing changes without one key ingredient.

Ama bir temel unsur olmadan hiçbir şey değişmiyor:

Motivation.

Motivasyon.

But motivation is a tricky thing.

Ama motivasyon da riskli bir unsur.

If you've led a team, raised a child or tried to change a personal habit,

Bir ekip yönettiyseniz, çocuk büyüttüyseniz

ya da kişisel bir alışkanlığınızı değiştirmek istediyseniz

you know that motivation doesn't just appear.

teşvikin öylece ortaya çıkmadığını bilirsiniz.

Something has to change to make you care.

Sizin öneminizi kazanmak için bir şeyin değişmesi gereklidir.

And if there's one thing that all of us humans care about,

Bütün insanların önemsediği bir şey var:

it's an inherent desire to shine in front of society.

Bir topluluğun önünde, içten gelen bir parlama arzusu.

So that's exactly what we did.

Bu yüzden yaptığımız şey tam olarak bu.

We decided to focus on the citizen:

Biz, sistemin öncelikli hizmet etmesi gerekenler olan

the people who the system was supposed to serve in the first place.

vatandaşlar üzerine odaklandık.

And today, I'd like to tell you

Bugün de size motivasyonu tetiklemek için vatandaşları kullanmanın

how Rajasthan has transformed its public health system dramatically

Rajasthan'ın sağlık sistemini nasıl büyük ölçüde değiştirdiğini anlatmak istiyorum.

by using the citizen to trigger motivation.

Now, Rajasthan is one of India's largest states,

Rajasthan yaklaşık 80 milyonluk nüfusuyla

with a population of nearly 80 million.

Hindistan'ın en büyük eyaletlerinden biri.

That's larger than the United Kingdom.

Birleşik Krallık'tan daha geniş.

But the similarities probably end there.

Fakat muhtemelen tek benzerliği bu.

In 2016, when my team was called in

2016'da ekibim Rajasthan sağlık sistemiyle çalışmak üzere çağrıldığında

to start working with the public health system of Rajasthan,

we found it in a state of crisis.

eyaleti buhran içinde bulduk.

For example, the neonatal mortality rate --

Örneğin yenidoğan mortalite hızı,

that's the number of newborns who die before their first month birthday --

yani henüz bir ayını doldurmayan bebeklerin ölüm oranı,

was 10 times higher than that of the UK.

Birleşik Krallık'ın on katı fazlaydı.

No wonder then that citizens were saying,

Vatandaşların ''Ben hastaneye yaklaşmak bile istemiyorum.''

"Hey, I don't want to go to a public health facility."

demelerine şaşırmamak gerekir.

In India, if you wanted to see a doctor in a public health facility,

Hindistan'da, eğer sağlık kurumunda bir doktora görünmek istiyorsanız

you would go to a "PHC," or "primary health center."

sağlık ocağına gidersiniz.

And at least 40 patients are expected to go to a PHC every day.

Her gün en az kırk hastanın sağlık ocağına gitmesi beklenir.

But in Rajasthan, only one out of four PHCs

Fakat Rajasthan'daki sağlık ocaklarına

was seeing this minimum number of patients.

bu sayının sadece dörtte biri kadar hasta uğruyor.

In other words, people had lost faith in the system.

Başka bir deyişle, insanlar bu sisteme olan inançlarını kaybetmiş vaziyetteler.

When we delved deeper,

Daha derine daldığımızda temelde yatan sorunun

we realized that lack of accountability is at the core of it.

sorumluluk alma eksikliği olduğunu fark ettik.

Picture this.

Şunu bir düşünün,

Sudha, a daily-wage earner,

gündelikçi işçi olan Sudha bir yaşındaki kızının

realizes that her one-year-old daughter

dizanteriden müzdarip olduğunu fark ediyor.

is suffering from uncontrollable dysentery.

So she decides to take the day off.

Bir gün işe gitmemeye karar veriyor.

That's a loss of about 350 rupees or five dollars.

Kaybı yaklaşık 350 rupi yani 5 dolar kadar.

And she picks up her daughter in her arms

Evladını kucağına alıyor

and walks for five kilometers to the government PHC.

ve sağlık ocağına götürmek için beş kilometre yürüyor.

But the doctor isn't there.

Fakat doktor orada değil.

So she takes the next day off, again,

Ertesi gün de tekrar işe gidemiyor,

and comes back to the PHC.

yine sağlık ocağının yolunu tutuyor.

This time, the doctor is there,

Bu sefer doktor var

but the pharmacist tells her

fakat eczacı, Sudha'nın alması gereken ücretsiz ilaçların,

that the free drugs that she's entitled to have run out,

zamanında tekrar sipariş vermeyi unuttukları için

because they forgot to reorder them on time.

ellerinde kalmadığını söylüyor.

So now, she rushes to the private medical center,

Sudha telaşla özel hastaneye koşuyor

and as she's rushing there,

ve koşarken görüyor ki

looking at her daughter's condition worsening with every passing hour,

kızının durumu her geçen saat daha da kötüye gidiyor

she can't help but wonder

ve elinden hiçbir şey gelmiyor.

if she should have gone to the private medical center

Sonra acaba ilk başta özel bir sağlık merkezine gitseydi

in the first place

and payed the 350 rupees for the consultation and drugs.

ve muayene ve ilaçlar için 350 rupi ödeseydi

daha mı iyi olurdu diye düşünmeden edemiyor.

No one is held accountable for this incredible failure of the system.

Bu son derece başarısız sistemin sorumluluğunu kimse almıyor.

Costing time, money and heartache to Sudha.

Sudha'nın zaman ve para israfı ve çektiği acıların sorumluluğunu.

And this is something that just had to be fixed.

İşte bu onarılmak zorunda.

Now, as all good consultants,

Tüm yetkin danışmanlar olarak veriye dayalı incelemelerin

we decided that data-driven reviews

had to be the answer to improve accountability.

sorumluluk duygusunu geliştirmesi gerektiğine karar verdik.

So we created these fancy performance dashboards

Bu amaçla sağlık kurumlarını inceleme toplantılarını çok daha etkili kılmak için

to help make the review meetings of the health department

icraat kontrol panellerini tasarladık.

much more effective.

But nothing changed.

Fakat hiçbir şey değişmedi.

Discussion after discussion,

Saatlerce süren tartışmalar,

meeting after meeting,

günlerce süren toplantılar yaptık

nothing changed.

ve hiçbir şey değişmedi.

And that's when it struck me.

İşte o zaman kafama dank etti.

You see, public systems

Halk sağlığının, tıpkı bizim değerlendirme toplantılarımız gibi

have always been governed through internal mechanisms,

her zaman iç mekanizmayla kontrol edildiğini görüyorsunuz.

like review meetings.

And over time,

Zamanla halka karşı sorumluluklarının etkisi azalıyor.

their accountability to the citizen has been diluted.

So why not bring the citizen back into the equation,

Peki neden vatandaşları, belki de vatandaş vaatlerini kullanarak

perhaps by using the citizen promises?

eşit hale getirmiyoruz?

Couldn't that trigger motivation?

Bu motivasyonu tetiklemez mi?

We started with what I like to call the coffee shop strategy.

''Kafe stratejileri'' olarak adlandırmayı sevdiğim şeyle başlayacağız.

You've probably seen one of these signs in a coffee shop,

Kafelerdeki şu yazılardan birini elbet görmüşsünüzdür.

which says,

"If you don't get your receipt, the coffee is free."

''Eğer fişinizi vermediysek kahveniz ücretsiz.''

Now, the cashier has no option

Kasiyerin size her defasında fişinizi vermek dışında bir şansı yok.

but to give you a receipt each time.

So we took this strategy and applied it to Rajasthan.

Biz de bu stratejiyi aldık ve Rajasthan'a uyarladık.

We worked with the government

Eyalet çevresindeki 300 sağlık ocağını canlandırmak için hükümetle beraber

on a program to revive 300 PHCs across the state,

bir program üzerine çalıştık.

and we got them to paint very clear citizen promises along the wall.

Sağlık ocaklarının duvarlarını çok net vatandaş vaatleriyle doldurduk.

"We assure you that you will have a doctor each time."

''Her zaman bir doktora ulaşacağınızı temin ederiz.''

"We assure you that you will get your free drugs each time."

''Her zaman ücretsiz ilaçlarınıza ulaşacağınızı temin ederiz.''

"We assure you

''Her zaman ücretsiz muayene edileceğinizi garanti ederiz.''

that you will get your free diagnostics each time."

And finally, we worked with elected representatives

Sonunda, bu canlanan sağlık ocaklarını çoğaltmak için

to launch these revived PHCs,

büyük bir gürültüyle yöre halkına vaatler sunan

who shared the citizen promises with the community

seçilmiş siyasilerle çalıştık.

with a lot of fanfare.

Now, the promise was out there in the open.

Vaatler açıkça ortada, gözümüzün önündeydi.

Failure would be embarrassing.

Başarısızlık utanç vericiydi.

The system had to start delivering.

Sistem buna bir çözüm bulmak zorundaydı.

And deliver it did.

Bir çözüm buldu.

Doctor availability went up,

Doktor istihdamı arttırıldı,

medicines came on hand,

ilaç stokları çoğaltıldı ve sonuç olarak

and as a result,

patient visits went up by 20 percent in less than a year.

tedaviye başvuran hasta sayısı bir yıldan az bir sürede %20 arttı.

The public health system was getting back into business.

Sağlık sistemi iş görür hale gelmişti.

But there was still a long distance to go.

Fakat hala yapılacak çok fazla iş vardı.

Change isn't that easy.

Değişim bu kadar kolay değil.

An exasperated doctor once told me,

Bir seferinde usanmış bir doktor

"I really want to transform the maternal health in my community,

''Buradaki anne sağlığını iyileştirmek istiyorum

but I just don't have enough nurses."

fakat yeterli miktarda hemşirem yok'' demişti.

Now, resources like nurses

Hemşire gibi insan kaynakları, doktorların rapor verdiği

are actually controlled by administrative officers

yöneticiler tarafından kontrol ediliyor.

who the doctors report to.

And while the doctors were now motivated,

Doktorlar her ne kadar motive olsalar da

the administrative officers simply weren't motivated enough

yöneticiler doktorlara yardımcı olmak için yeteri kadar motive değiller.

to help the doctors.

This is where the head of the public health department,

İşte bu noktada sağlık bakanı Veenu Gupta, dahiyane bir fikir üretti.

Ms. Veenu Gupta, came up with a brilliant idea.

A monthly ranking of all districts.

Her bölgeyi aylık başarısına göre sıralamak.

And this ranking would assess the performance of every district

Bu sıralama, her bölgeyi hem büyük hastalıklar

on each major disease

hem de büyük tedaviler üzerinden değerlendirecekti.

and each major procedure.

But here's the best part.

En iyi kısmı da şuydu ki

We made the ranking go public.

bu sıralamayı halka da açacaktık.

We put the ranking on the website,

İnternet sitelerinde,

we put the ranking on social media,

sosyal medyada yayımlayacaktık.

and before you knew it, the media got involved,

Daha ne olduğunu anlayamadan basın, hangi bölgenin başarısız,

with newspaper articles on which districts were doing well

hangi bölgenin başarılı olduğunu gazete makalelerinde yayınlıyordu.

and which ones weren't.

And we didn't just want the rankings

Biz sadece en başarılı ve başarısız bölgeleri etkilemek için

to impact the best- and the worst-performing districts.

sıralama yapmak istemiyorduk.

We wanted the rankings to motivate every district.

Her bir bölgeyi motive edecek bir sıralama yapmak istiyorduk.

So we took inspiration from soccer leagues,

Bu amaçla futbol liglerinden ilham aldık

and created a three-tiered ranking system,

ve üç aşamalı bir sıralama sistemi inşa ettik.

whereby every quarter,

Bu vasıtayla her sıralamada

if a district's performance were to decline,

eğer bölgenin performansı düşüşe geçerse

you could get relegated to the lower tier.

bir alt kümeye düşüyordu.

But if the district's performance were to improve,

Eğer bölgenin performansı iyileşirse

you could get promoted to the premiere league.

bir üst lige geçebiliyordu.

The rankings were a big success.

Bu sıralama çok büyük bir başarıydı.

It generated tremendous excitement,

Muazzam bir heyecan yarattı

and districts began vying with each other to be known as exemplars.

ve bölgeler parmakla gösterilen bölge olabilmek için rekabete tutuştu.

It's actually very simple, if you think about it.

Aslında düşündüğünüzde çok basit bir sistem.

If the performance data is only being reviewed by your manager

Eğer performans verileriniz kendi yöneticiniz tarafından

in internal settings,

bölgesel parametrelerle kontrol ediliyorsa

it simply isn't motivating enough.

yeteri kadar motive edici olamıyor.

But if that data is out there,

Fakat eğer verileriniz halka açılıp

in the open, for the community to see,

dışarıdan da gözlemlenebilirse çok farklı bir tablo ortaya çıkıyor.

that's a very different picture.

That just unlocks a competitive spirit

Bu sadece her birimizin içindeki

which is inherent in each and every one of us.

rekabetçi ruhu ortaya çıkartıyor.

So now, when you put these two together,

''Kahve Stratejileri'' ve halk rekabetçiliğini

the coffee shop strategy and public competition,

bir araya getirdiğinizde

you now had a public health system

vatandaşların sağlık koşullarını iyileştirmeye çok daha motive olan

which was significantly more motivated to improve citizen health.

bir sağlık sistemine sahip oldunuz.

And now that you had a more motivated health system,

Bu aslında destek vermeye şimdi daha hazır bir sistem.

it was actually a system that was now much more ready for support.

Çünkü kaynakları, verileri veya yetkinlikleri iyileştirmek olsun,

Because now, there is a pull for the support,

whether it's resources, data or skill building.

desteklenecek daha fazla alan var.

Let me share an example.

Bir örnek vereyim.

I was once at a district meeting in the district of Ajmer.

Ajmer'de bir bölge toplantısındaydım.

This is one of the districts that had been rising rapidly

Ajmer sıralamada hızla yükselen bölgelerden biri.

in the rankings.

And there were a group of passionate doctors

Ekiplerine nasıl daha iyi destek verebileceklerini tartışan

who were discussing ideas on how to better support their teams.

bir grup azimli doktor vardı.

One of the doctors had up-skilled health workers

Bir tanesi hemşire noksanlığıyla mücadele etmek için

to tackle the problem of nurse shortages.

nitelikli sağlık çalışanlarının önemine değiniyordu.

Another doctor was using WhatsApp in creative ways

Bir diğeri ekibindeki diğer çalışanlarla bilgi ve fikir paylaşımı için

to share information and ideas with his frontline workers.

yaratıcı bir şekilde WhatsApp kullanıyordu.

For example,

Örneğin, aşıları eksik olan çocuklar nerede?

where are the children who are missing from immunization?

And how do you convince the mothers

Anneleri çocuklarına aşı yaptırmaya nasıl ikna edebiliriz?

to actually bring their children for immunization?

And because their teams were now significantly motivated,

Şimdi ekipleri son derece motive edildiği için

they were simply lapping up the support,

basit bir şekilde destek topluyorlardı,

because they wanted to perform better and better.

çünkü hep daha iyi performans sergilemek istiyorlardı.

Broken systems certainly need more resources and tools.

Çökmüş sistemler hep daha çok kaynağa ve araca ihtiyaç duyarlar.

But they won't drive much impact

Fakat eğer ilk başta motivasyonu tetiklemeye çalışmazsanız

if you don't first address the motivation challenge.

bunların çok da bir etkisi olmuyor.

Once the motivation tide begins to shift,

Motivasyon dalgası değişmeye başladığında

that's when you get the real returns off resources and tools.

kaynak ve araçların gerçek getirilerini o zaman alabilirsiniz.

But I still haven't answered a key question.

Fakat anahtar soruyu hala cevaplamadım.

What happened to the performance of Rajasthan's public health system?

Rajasthan sağlık sisteminin akıbeti ne oldu?

In 2016, when our work began,

Çalışmalarımızın başladığı 2016 yılında

the government of India and the World Bank

hükümet ve Dünya Bankası bir halk sağlığı endeksi yayınladı.

came out with a public health index.

Rajasthan was ranked 20th out of 21 large states.

Rajasthan 21 büyük eyaletten 20. olmuştu.

But in 2018,

Fakat 2018'de,

when the next ranking came out,

bir sonraki sıralamalar açıklandığında

Rajasthan showed one of the highest improvements

Rajasthan, Hindistan'daki büyük eyaletler arasındaki

among all large states in India,

en büyük sıçramalardan birini göstermişti.

leapfrogging four positions.

Dört lig birden atlamıştı.

For example, it showed one of the highest reductions

Örneğin, bebek ölüm oranlarında

in neonatal mortality,

her yıl 3.000 yeni doğan hayatını kurtararak

with 3,000 additional newborn lives being saved every year.

en büyük düşüşlerden birini göstermişti.

Typically, public health transformations take a long time, even decades.

Genel olarak, sağlık sistemindeki değişimler çok uzun zaman alır.

But this approach had delivered results

Fakat bu yaklaşım bizi iki yıl içinde sonuca götürdü.

in two years.

But here's the best part.

En iyi kısmı da şu ki

There is actually nothing Rajasthan-specific about what we learned.

sadece Rajasthan'a özgü bir şey keşfetmedik.

In fact, this approach of using the citizen to trigger motivation

Aslında motivasyonu tetiklemek için vatandaşları kullanmak

is not even limited to public health systems.

sadece sağlık sistemiyle kısıtlanacak bir şey değil.

I sincerely believe that if there is any public system,

Tüm samimiyetimle inanıyorum ki

herhangi bir ülkede,

in any country,

herhangi bir ölü sistem varsa

that is in inertia,

oraya motivasyonu yeniden aşılamamız gerekiyor.

then we need to bring back the motivation.

And a great way to trigger the motivation

Motivasyonu tetiklemenin müthiş bir yolu da

is to increase transparency to the citizen.

halka karşı daha şeffaf olmak.

We can do this with education

Bunu eğitimle, sağlık önlemleriyle hatta siyasi temsilcilerimizle yapabiliriz.

and sanitation and even political representation.

Government schools can compete publicly on the basis of student enrollment.

Devlet okulları öğrenci kaydı temelinde,

Cities and towns, on the basis of cleanliness.

iller ve ilçeler temizlik temelinde alenen rekabet edebilir.

And politicians on the basis of a scorecard

Siyasiler kurumsal karneler ve vatandaşların

of how exactly they're improving citizen lives.

yaşam standartlarını iyileştirmeleri üzerine rekabet edebilir.

There are many broken systems out there in the world.

Dünyada çökmüş çok fazla sistem var.

We need to bring back their motivation.

Motivasyonlarını geri kazandırmalıyız.

The citizen is waiting.

Vatandaş bunu bekliyor.

We must act today.

Hemen şimdi bir adım atmalıyız.

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)