Greg Lynn: How calculus is changing architecture

Greg Lynn İle Mimaride Kalkülüs Üzerine

Çeviri: Ugur Aktemur Gözden geçirme: Diba Szamosi

What I thought I would talk about today

Bugün hakkında konuşmayı düşündüğüm şey,

is the transition from one mode

tabiat hakkında bir düşünce biçiminden

of thinking about nature

mimarinin izlediği bir diğerine

to another that's tracked by architecture.

geçiş hakkında olacak.

What's interesting about architects is,

Mimarların ilginç bir özelliği de,

we always have tried to justify beauty

biz daima güzelliği

by looking to nature,

tabiata başvurarak düzenlemeye çalıştık,

and arguably, beautiful architecture

ve muhtemelen, güzel mimari

has always been looking at a model of nature.

daima bir tabiat modelini andırıyordu.

So, for roughly 300 years,

Böylece, neredeyse 300 yıl boyunca,

the hot debate in architecture

mimarideki bu sıcak tartışma

was whether the number five

beş rakamının mı

or the number seven

yoksa yedi rakamının mı

was a better proportion to think about architecture,

mimari için en uygun oran olduğu hakkındaydı

because the nose was one-fifth of your head,

çünkü burnumuz başımızın beşte biri oranındadır

or because your head was one-seventh of your body.

ya da başımız bedenimizin yedide biridir.

And the reason that that was the model

Ve tabiattaki güzeliğin

of beauty and of nature

oranının bu olmasının sebebi

was because the decimal point had not been invented yet --

ondalık sayıların henüz keşfedilmemiş olmasıydı.

it wasn't the 16th century --

Henüz 16. yüzyıl değildi

and everybody had to dimension a building

ve herkesin bir binayı bölmelere ayırarak

in terms of fractions,

boyutlandırması gerekiyordu

so a room would be dimensioned

böylece bir oda binanın ön cephesinin

as one-fourth of a facade;

dörtte biri oranında boyutlandırılabilir

the structural dais of that might be dimensioned as 10 units,

gölgeliğin yapısı 10 birim olarak boyutlandırılabilir

and you would get down to the small elements

ve siz de daha küçük unsurlara

by fractional subdivision:

parselasyon işlemiyle devam edebilirdiniz:

finer and finer and finer.

daha düzgün ve daha düzgün ve daha düzgün...

In the 15th century, the decimal point was invented;

15. yüzyılda ondalık sistem icat edildi:

architects stopped using fractions,

mimarlar bölümlendirme işini terkettiler

and they had a new model of nature.

ve ellerinde tabiatın yeni bir modeli vardı.

So, what's going on today

Böylece, günümüzde

is that there's a model of natural form

kalkülüs temelli

which is calculus-based

ve dijital araçları kullanan

and which is using digital tools,

ve güzellik ve biçim hakkındaki düşünce şeklimize

and that has a lot of implications

birçok etkileri olan

to the way we think about beauty and form,

tabi biçim modeli var.

and it has a lot of implications in the way we think about nature.

Ve tabiat hakkındaki düşüncemize birçok etkisi var.

The best example of this would probably be the Gothic,

Buna en iyi örnek muhtemelen Gothic olabilir,

and the Gothic was invented after the invention of calculus,

Gothic kalkülüsün keşfinden sonra bulunmuştur.

although the Gothic architects

Aslında Gothic mimarları

weren't really using calculus to define their forms.

biçimlerini tanımlamak için kalkülüs kullanmıyorladı.

But what was important is,

Fakat asıl önemli olan

the Gothic moment in architecture was the first time

mimaride Gothic dönemi, biçim açısından

that force and motion was thought of in terms of form.

kuvvet ve hareketin birlikte düşünüldüğü ilk dönemdi.

So, examples like Christopher Wren's King's Cross:

Mesela Chriistopher Wren'in Kralın Haçı örneğinde olduğu gibi:

you can see that the structural forces of the vaulting

tonozların yapısal kuvvetlerinin

get articulated as lines, so you're really actually seeing

doğrusal olarak eklemlendiğini görebilirsiniz,

the expression of structural force and form.

aslında gördüğünüz şey yapısal kuvvet ve biçimin ifadesidir.

Much later, Robert Maillart's bridges,

Çok sonraları, Robert Maillart'ın

which optimize structural form

parabola benzeyen bir kalkülüs eğrisi ile

with a calculus curvature almost like a parabola.

yapısal biçimi optimize eden köprüleridir.

The Hanging Chain models of Antonio Gaudi,

Katalan mimar,

the Catalan architect.

Antonio Gaudi'nin Sarkık Zincir modelleri.

The end of the 19th century, beginning of the 20th century,

19. yüzyılın sonu, 20. yüzyılın başında,

and how that Hanging Chain model

Sarkık Zincir modeli

translates into archways

nasıl da kemerlere

and vaulting.

ve tonoza dönüşüyor.

So, in all of these examples,

Şimdi tüm bu örneklerde

structure is the determining force.

yapı en belirgin güçtür.

Frei Otto was starting to use foam bubble diagrams

Frei Otto, Mannheim Konser Salonunu vücuda getirmek için

and foam bubble models to generate his Mannheim Concert Hall.

köpük balon şemalar ve modeller kullanmaya başlıyordu.

Interestingly, in the last 10 years

İlginçtir, son 10 yıl içinde

Norman Foster used a similar heat thermal transfer model

Norman Foster Ulusal Müze'nin çatısını modellemek için

to generate the roof of the National Gallery,

yapı mühendisi Chris Williams ile birlikte

with the structural engineer Chris Williams.

benzer bir termal ısı transfer modeli kullandı.

In all these examples,

Tüm bu örneklerde

there's one ideal form,

tek bir ideal biçim var,

because these are thought in terms of structure.

çünkü bunlar yapısal açıdan düşünülür.

And as an architect, I've always found these kinds of systems

Bir mimar olarak, bu tür sistemlerin daima

very limiting, because I'm not interested in ideal forms

sınırlayıcı olduğunu düşündüm çünkü ideal biçimlerle ilgilenmiyordum

and I'm not interested in optimizing to some perfect moment.

ve mükemmel anı optmize etmek ilgimi çekmiyordu.

So, what I thought I would bring up is

Sonra ne ortaya çıkarabilirim diye düşündüğümde

another component that needs to be thought of,

başka bir bileşen düşünülmesi gerekir dedim.

whenever you think about nature,

her ne zaman tabiat hakkında düşünseniz,

and that's basically the invention of

temel olarak bu genetik evrim içinde

generic form in genetic evolution.

umumi biçimin keşfidir.

My hero is actually not Darwin;

Kahramanım aslında Darwin değil;

it's a guy named William Bateson,

William Bateson adında bir adam,

father of Greg Bateson, who was here for a long time in Monterey.

Greg Bateson'un babası, uzun zaman burada Monterey de yaşamıştı.

And he was what you'd call a teratologist:

Kendisi bir teratoloji uzmanıydı.

he looked at all of the monstrosities and mutations

Kurallar ve kanunlar keşfetmek için genel kaidelere bakmaktansa

to find rules and laws, rather than looking at the norms.

tüm ucubelikleri ve gen değişimlerini inceledi.

So, instead of trying to find the ideal type

Böylece ideal tipi

or the ideal average,

ya da ortalama ideali bulmak yerine

he'd always look for the exception. So, in this example,

daima istisnaları inceledi. Şimdi, bu örnekte,

which is an example of what's called Bateson's Rule,

ki Bateson Kanunu diye adlandırılır,

he has two kinds of mutations of a human thumb.

insan başparmağının iki çeşit değişimi vardır.

When I first saw this image, 10 years ago,

Bu imgeyi 10 yıl önce ilk defa gördüğümde

I actually found it very strange and beautiful at the same time.

aynı zamanda hem çok tuhaf hem de çok güzel buldum.

Beautiful, because it has symmetry.

Güzeldi çünkü bir simetriye sahipti.

So, what he found is that in all cases of thumb mutations,

Bulduğu şey, her parmak mutasyonu durumunda,

instead of having a thumb,

bir parmağa sahip olmak yerine,

you would either get another opposable thumb,

hemen karşısında başka bir parmağa sahip oluyordunuz

or you would get four fingers.

ya da dört parmağınız oluyordu.

So, the mutations reverted to symmetry.

Böylece mutasyon bir simetriye dönüşüyordu.

And Bateson invented

Ve böylece Bateson

the concept of symmetry breaking,

simetri bozumu kavramını keşfetti.

which is that

Şöyle ki;

wherever you lose information in a system,

ne zaman bir sistem içinde bir bilgi kaybına uğrasanız,

you revert back to symmetry.

simetriye geri dönüyordunuz.

So, symmetry wasn't the sign of order and organization --

Simetri düzen ve tertibin işareti değildi -

which is what I was always understanding, and as is an architect --

ki bir mimar olarak ben öyle anlıyordum,

symmetry was the absence of information.

simetri bilginin yokluğuydu.

So, whenever you lost information, you'd move to symmetry;

Bilgiyi kaybettiğinizde, simetriye ulaşıyordunuz.

whenever you added information to a system, you would break symmetry.

Ve ne zaman bir sisteme bilgi eklerseniz, simetriyi bozuyordunuz.

So, this whole idea of natural form shifted at that moment

Böylece tüm tabi biçim düşüncesi o anda

from looking for ideal shapes

ideal şekillere bakmaktan

to looking for a combination of

bilgi ve umumi biçimin

information and generic form.

kaynaşmasına dönüştü.

You know, literally after seeing that image,

Bilirsiniz, tam olarak bu imgeyi,

and finding out what Bateson was working with,

ve Bateson'un üzerinde çalıştığı şeyi gördüğümüzde,

we started to use these rules for symmetry breaking and branching

mimari biçimi düşünmeye başlamak için

to start to think about architectural form.

bu kuralları simetri bozumu ve yayılma için kullanmaya başladık.

To just talk for a minute about the

Şu an kullanmakta olduğumuz

digital mediums that we're using now

dijital araçlar hakkında bir dakika konuşmak

and how they integrate calculus:

ve kalkülüse nasıl entegre olduklarını anlatmak gerekiyor.

the fact that they're calculus-based

Kalkülüs temelli olduklarından

means that we don't have to think about dimension

ideal birimler

in terms of ideal units

ya da düzgün elemanlar açısından

or discreet elements.

boyutları düşünmemiz gerekmiyor

So, in architecture we deal with

Mimaride biz,

big assemblies of components,

bileşenlerin montajıyla ilgileniriz,

so there might be up to, say,

Yani diyebilirim ki

50,000 pieces of material

oturuyor olduğunuz bu odada

in this room you're sitting in right now

düzenlenmesi gereken

that all need to get organized.

50.000 parça materyal vardır.

Now, typically you'd think that they would all be the same:

Şimdi, hepsinin aynı olduğunu düşünebilirsiniz

like, the chairs you're sitting in would all be the same dimension.

mesela oturduğunuz sandalyeler aynı boyutta olmaları gerekir.

You know, I haven't verified this, but it's the norm

Bunu doğrulamadım fakat her sandalyenin

that every chair would be a slightly different dimension,

çok az boyut farkı olduğu bir kaidedir

because you'd want to space them all out for everybody's sight lines.

çünkü herkesin görüş açısı için aralarında boşluk bırakırsınız.

The elements that make up the ceiling grid and the lighting,

Izgara tavanı ve ışıklandırmayı oluşturan unsurların hepsi

they're all losing their modular quality,

modüler özelliklerini kaybediyorlar ve

and moving more and more to these infinitesimal dimensions.

sonsuz küçük boyutlara daha da fazla yaklaşıyorlar.

That's because we're all using calculus tools

Çünkü hepimiz üretim ve dizayn için

for manufacturing and for design.

kalkülüs araçları kullanıyoruz.

Calculus is also a mathematics of curves.

Kalkülüs aynı zamanda kıvrımların matematiğidir.

So, even a straight line, defined with calculus, is a curve.

Hatta kalkülüs ile tanımlanan düz bir çizgi bile bir kıvrımdır.

It's just a curve without inflection.

Sadece eğimsiz bir kıvrımdır.

So, a new vocabulary of form

Böylece tüm dizayn sahalarında

is now pervading all design fields:

yeni bir lügatçe hakim oluyor.

whether it's automobiles, architecture, products, etc.,

Bu ister otomobil olsun, ister mimari ya da endüstriyel ürünler v.s.

it's really being affected by this digital medium of curvature.

Hepsi bu dijital eğrilme araçlarından etkileniyor.

The intricacies of scale that come out of that --

Burun ve yüz örneğinde olduğu gibi

you know, in the example of the nose to the face,

bugün ortaya çıkan bu ölçek karmaşasında

there's a fractional part-to-whole idea.

oransal bir parçadan bütüne fikri mevcut.

With calculus, the whole idea

Kalkülüs ile tüm bu parselasyon fikri

of subdivision is more complex,

daha da karmaşıklaşıyor,

because the whole and the parts are one continuous series.

çünkü bütün ve parçalar bir tek süreğen dizidir.

It's too early in the morning for a lecture on calculus,

Kalkülüs dersi vermek için saat çok erken, biliyorum,

so I brought some images to just describe how that works.

bu yüzden nasıl olduğunu göstermek için bazı resimler getirdim.

This is a Korean church that we did in Queens.

Bu Queens'te yaptığımız bir Kore kilisesi.

And in this example, you can see

Bu örnekte görebileceğiniz gibi

that the components of this stair are repetitive,

basamakların bileşenleri kendini yineliyor,

but they're repetitive without being modular.

fakat bu yinelemeyi modüler olmadan yapıyorlar.

Each one of the elements in this structure

Bu yapıdaki her eleman

is a unique distance and dimension,

özgün mesafeye ve boyuta sahip

and all of the connections are unique angles.

ve tüm bağlatıların açıları da özgün.

Now, the only way we could design that,

Bunu bir tek şekilde dizayn edebilirdik,

or possibly construct it,

ya da muhtemelen inşa edebilirdik,

is by using a calculus-based definition

bu da formun kalkülüs temelli

of the form.

tanımlamasını kullanarak.

It also is much more dynamic,

Aynı zamanda oldukça dinamik,

so that you can see that the same form opens and closes

böylece etrafında ilerlediğinizde

in a very dynamic way as you move across it,

aynı biçimin oldukça dinamik şekilde açılıp kapandığını görebiliyorsunuz

because it has this quality of vector in motion

çünkü bu nitelikte inşa edilmiş

built into it.

hareket eden bir taşıyıcıya sahip.

So the same space that appears to be a kind of closed volume,

Bir çeşit kapalı hacim gibi görünen aynı boşluk,

when seen from the other side becomes a kind of open vista.

diğer taraftan bakıldığında bir çeşit açık manzaraya dönüşüyor.

And you also get a sense of

Aynı zamanda boşlukta görsel bir hareket varmış

visual movement in the space,

hissine kapılıyorsunuz.

because every one of the elements is changing in a pattern,

çünkü her bir element bir motif içinde hareket ediyor,

so that pattern leads your eye towards the altar.

böylece bu motif gözünüzü mihraba doğru yönlendiriyor.

I think that's one of the main changes,

Sanırım bu en temel değişikliklerden birisi,

also, in architecture:

özellikle de mimaride.

that we're starting to look now not for some ideal form,

böylece ideal olmayan bir biçime bakmaya başlıyoruz,

like a Latin cross for a church,

mesela kilisedeki bir Latin haçı gibi,

but actually all the traits of a church:

fakat aslında kilisenin tüm boyutlarıına bakıyoruz.

so, light that comes from behind from an invisible source,

görünmez bir kaynağın arkasından gelen ışık,

directionality that focuses you towards an altar.

mihraba doğru dikkatinizi yönlendiriyor.

It turns out it's not rocket science

kutsal bir boşluk dizayn etmenin

to design a sacred space.

roket teknolojisi olmadığı ortaya çıkıyor.

You just need to incorporate a certain number of traits

Sadece bazı boyutları çok özel bir genetik yolla

in a very kind of genetic way.

birleştirmeniz gerekiyor.

So, these are the different perspectives of that interior,

Bunlar iç kısmın değişik perspektifleri,

which has a very complex

basit bir biçimde fakat

set of orientations all in a simple form.

çok karmaşık bir yerleşim şekilleri var.

In terms of construction and manufacturing,

imalat ve mimari açısından güzel bir örnek de,

this is a kilometer-long housing block

70'lerde Amsterdam'da inşa edilen

that was built in the '70s in Amsterdam.

bir kilometre uzunluğundaki bu taş bloktur.

And here we've broken the 500 apartments

Ve burada da 500 bağımız bölümü

up into small neighborhoods,

küçük parçalara ayırdık

and differentiated those neighborhoods.

ve bu parçaları dönüştürdük.

I won't go into too much description of any of these projects,

Bu projenin detaylarına girmeyeceğim,

but what you can see is that

fakat görmeniz gereken şey

the escalators and elevators

insanları binanın dış yüzeyi boyunca dolaştıran

that circulate people along the face of the building

yürüyen merdiven ve asansörler

are all held up by

122 taşıyıcı kirişle

122 structural trusses.

birbirini destekliyor.

Because we're using escalators

İnsanları taşımak için

to move people,

yürüyen merdiven kullandığımızdan

all of these trusses are picking up diagonal loads.

tüm bu kirişler köşegen yük alıyorlar.

So, every one of them is a little bit different-shaped

Bu sebeple bina boyunca ilerlediğinizde

as you move down the length of the building.

her biri farklı bir şekil alıyor.

So, working with

Bentley ve MicroStation

Bentley and MicroStation,

ile çalışırken

we've written a custom piece of software

tüm bileşenlerin ağlarını

that networks all of the components together

bilgi yığınlarıyla birbirine bağlayan

into these chunks of information,

özel bir yazılım geliştirdik.

so that if we change any element

böylece bina boyunca

along the length of the building,

herhangi bir elemanı değiştirdiğimizde

not only does that change distribute

bu değişim

through each one of the trusses,

her bir kirişe dağılmakla kalmıyor

but each one of the trusses then distributes that information

aynı zamanda her bir kiriş bu bilgiyi

down the length of the entire facade of the building.

binanın tüm cephelerine dağıtıyordu.

So it's a single calculation

Böylece binanın her bileşeni için

for every single component of the building

eklediğimiz şeyler

that we're adding onto.

tek bir hesaplamadan ibaret.

So, it's tens of millions of calculations

Bir çelik yapı ile başka bir çelik yapı arasındaki

just to design one connection between a piece of structural steel

bir bağlantıyı dizayn etmek için

and another piece of structural steel.

onlarca milyon hesaplama demektir.

But what it gives us is a harmonic

Fakat elde ettiğimiz şey

and synthesized

tüm bu bileşenlerin birbirleri ile

relationship of all these components, one to another.

ahenkli ve sentezlenmiş uyumudur.

This idea has, kind of, brought me into doing

Bu fikir beni bazı ürünleri

some product design,

dizayn etmeye yöneltti.

and it's because design firms

Dizayn firmalarının

that have connections to architects,

mimarlarla bağlantısı olduğundan

like, I'm working with Vitra, which is a furniture company,

mesela ben bir mobilya şirketi olan Vitra ile,

and Alessi, which is a houseware company.

ve ev eşyaları üreten Alessi ile çalışıyorum.

They saw this actually solving a problem:

Onlar bunun bir problemi çözdüğünü gördüler:

this ability to differentiate components

bu beceri bileşenleri farklılaştırıyor

but keep them synthetic.

fakat sentetik kalmalarını sağlıyordu.

So, not to pick on BMW,

BMW'yi eleştirmek

or to celebrate them,

ya da onları yüceltmeye niyetlenmiyorum,

but take BMW as an example.

fakat örnek olarak BMW'yi ele alalım.

They have to, in 2005,

2005 yılında

have a distinct identity

tüm araç modelleri için

for all their models of cars.

belirgin bir kimlik sahibi olmak zorundalar.

So, the 300 series, or whatever their newest car is,

Mesela 300 serisi, ya da en yeni seri hangisi ise

the 100 series that's coming out,

ya da çıkmak üzere olan 100 serisi,

has to look like the 700 series,

700 serilerine benzemek zorunda,

at the other end of their product line,

üretim hatlarının diğer ucunda,

so they need a distinct, coherent identity,

bu sebeple belirgin ve uyumlu bir kimliğe ihtiyaçları var,

which is BMW.

bu da BMW'dir.

At the same time, there's a person paying 30,000 dollars

Aynı anda, bir adam 300 serisi bir araç için

for a 300-series car,

30 bin dolar ödüyor,

and a person paying 70,000 dollars

ve bir başkası 700 serisi için

for a 700 series,

70 bin dolar ödüyor

and that person paying more than double

ve iki katından fazla ödeyen bu adam

doesn't want their car to look too much like

aracının en ucuz segmentteki araç ile

the bottom-of-the-market car.

aynı görünmesini istemiyor.

So they have to also discriminate between these products.

Bu sebeple bu ürünlerde bir farklılık yaratmak zorundalar.

So, as manufacturing

İmalat sanayi

starts to allow more

daha fazla dizayn

design options,

seçeneği sunuyor,

this problem gets exacerbated,

bütün ve parçaların bu problemi

of the whole and the parts.

daha da şiddetlenmiş durumda.

Now, as an architect, part-to-whole relationships

Şimdi bir mimar olarak, parçadan bütüne ilişkisi

is all I think about,

şu an için tek düşündüğüm şey,

but in terms of product design

fakat ürün dizaynı açısından,

it's becoming more and more of an issue for companies.

şirketler için daha büyük sorun haline geliyor.

So, the first kind of test product we did

İlk test ürünümüzü

was with Alessi,

Alessi ile ürettik ki,

which was for a coffee and tea set.

bir kahve ve çay setiydi.

It's an incredibly expensive coffee and tea set;

Oldukça pahalı bir kahve ve çay setiydi.

we knew that at the beginning. So, I actually went to some people I knew

Başından beri biliyorduk. Bu sebeple San Diego'da

down south in San Diego,

tanıdığım bazı insanlara gittim

and we used an exploded

ve uzay endüstrisinde de kullanılan

titanium forming method

köpüren titanyum şekillendirme

that's used in the aerospace industry.

metodunu kullandık.

Basically what we can do,

Temel olarak yaptığımız şey

is just cut a graphite mold,

bir karbon kalıp hazırlamak...

put it in an oven, heat it to 1,000 degrees,

ve bir fırına koyup 1,000 derecede

gently inflate titanium that's soft,

yumuşak titanyumu şişirip

and then explode it at the last minute into this form.

köpürterek son dakikada bu biçime sokmaktı.

But what's great about it is,

Fakat asıl güzel olan

the forms are only a few hundred dollars.

kalıplar sadece birkaç yüz dolardı.

The titanium's several thousand dollars, but the forms are very cheap.

Titanyum ise birkaç bin dolar ama kalıplar çok ucuzdu.

So, we designed a system here

Böylece karşılıklı değişebilen

of eight curves that could be swapped,

sekiz kıvrımlı bir sistem dizayn ettik.

very similar to that housing project I showed you,

size gösterdiğim ev projesine çok benziyor,

and we could recombine those together,

ve hepsini tekrar biraraya getirebilirdik.

so that we always had ergonomic shapes

aynı hacime sahip ergonomik şekillere

that always had the same volume

her zaman sahiptik

and could always be produced in the same way.

ve bunlar aynı yöntemle her zaman üretilebilirdi.

That way, each one of these tools we could pay for with

Bu şekilde, birkaç yüz dolara temin edebildiğimiz

a few hundred dollars,

bu araçların her biriyle

and get incredible variation in the components.

bileşenlerde inanılmaz çeşitlilik elde edebiliyorduk.

And this is one of those examples of the sets.

Bu çeşitlilik örneklerinden birisi de bu.

So, for me, what was important is that

Benim için önemli olan şey

this coffee set --

sadece bir demlik ve çaydanıktan oluşan

which is just a coffee pot, a teapot,

bu kahve seti

and those are the pots sitting on a tray --

ve tepsi üzerindeki diğer demlikler

that they would have a coherence --

bir bütünlük arz ediyorlardı

so, they would be Greg Lynn Alessi coffee pots --

bunlara Greg Lynn Alessi kahve takımları diyebiliriz --

but that everyone who bought one

bunları satın alan her kimse

would have a one-of-a-kind object that was unique in some way.

bir şekilde eşi benzeri olmayan bir ürün satın almış olacaktı.

To go back to architecture,

Mimariye dönecek olursak,

what's organic about architecture as a field,

ürün tasarımının aksine

unlike product design,

mimariyi canlı tutan şey

is this whole issue of holism

bu bütünsellik fikridir

and of monumentality is really our realm.

ve anıtsallık fikri bizim dünyamızdır.

Like, we have to design things which are coherent as a single object,

Mesela, bütünsellik arzeden tek bir obje dizayn etmemiz gerekir,

but also break down into small rooms

aynı zamanda küçük haznelere ayrılabilmelidir

and have an identity of both the big scale

ve büyük ölçekte ve küçük ölçekte

and the small scale.

bir kimliğe sahip olmalıdır.

Architects tend to work with signature,

Mimarlar imza atmaya meyillidirler,

so that an architect needs a signature

bu yüzden her mimarın bir imzaya ihtiyacı vardır

and that signature has to work across the scale of houses

ve bu imza evlerde, gökdelenlerde

up to, say, skyscrapers,

kendini göstermelidir,

and that problem of signatures is a thing we're very good at maintaining

ve bu imza problemi bizim çok iyi ayarladığımız

and working with; and intricacy,

ve çalıştığımız bir şeydir; ve tabi ki...

which is the relationship of, say,

binanın şekliyle, yapısıyla, pencereleriyle

the shape of a building, its structure, its windows,

rengiyle, motifiyle alakalı olan karmaşa da öyle.

its color, its pattern. These are real architectural problems.

Bunlar gerçek mimari sorunlardır.

So, my kind of hero for this in the natural world

Bu tabi dünyada benim kahramanım ise

are these tropical frogs.

bu tropik kurbağalardır.

I got interested in them because they're the most

Bunlarla ilgilendim çünkü bunlar

extreme example

bir yüzeyin dokusu

of a surface where

ve deseninin

the texture and the -- let's call it the decoration --

-- hadi buna desen diyelim --

I know the frog doesn't think of it as decoration, but that's how it works --

Biliyorum kurbağa bunun desen olduğunu düşünmez, fakat böyle kabul edelim --

are all intricately connected to one another.

birbirlerine girift bir şekilde bağlıdırlar.

So a change in the form

Biçimdeki herhangi bir değişim

indicates a change in the color pattern.

renk motifinde de bir değişimin göstergesidir.

So, the pattern and the form aren't the same thing,

Motif ve biçim aynı şeyler değildir,

but they really work together and are fused

fakat birlikte hareket edip

in some way.

bir şekilde kaynaşırlar.

So, when doing a center

Kosta Rika'da ulusal parklar için

for the national parks in Costa Rica,

bir merkez inşa ederken

we tried to use that idea of a gradient color

bu tedricen değişen renkler...

and a change in texture

ve yapı bina yüzeyi boyunca hareket ettiğinde

as the structure moves across the surface of the building.

değişebilen doku fikrini kullandık.

We also used a continuity of change

Ayrıca bir sergi salonundan ulusal tarih müzesine doğru

from a main exhibition hall to a natural history museum,

değişimin sürekliliğini temin ettik.

so it's all one continuous change

Bu tüm yapıda meydana gelen

in the massing,

yek vücud bir sürekli değişimdi,

but within that massing are very different kinds of spaces and forms.

fakat bu kütle içinde çok değişik boşluk ve biçimler vardı.

In a housing project in Valencia, Spain, we're doing,

İspanya Valencia'da bir ev projesinde,

the different towers of housing fused together

birbiriyle kaynaşmış değişik kuleler yapıyoruz,

in shared curves so you get a single mass,

paylaşımlı kıvrımlarla tek bir kütle elde ediyorsunuz,

like a kind of monolith,

aynı tek bir monolit yapı gibi,

but it breaks down into individual elements.

fakat aynı zamanda münferit elemanlara ayrılıyor.

And you can see that that change in massing

Ve gördüğünüz gibi bu kütledeki değişim

also gives all 48 of the apartments

48 bağımsız bölüme

a unique shape and size,

eşsiz bir şekil ve boyut veriyor,

but always within a, kind of, controlled limit,

fakat daima bir çeşit kontrollü sınır dahilinde,

an envelope of change.

değişen bir dış kabuk.

I work with a group of other architects.

Bir grup mimarla çalışıyorum.

We have a company called United Architects.

Mimarlar Birliği adında bir şirketimiz var.

We were one of the finalists for the World Trade Center site design.

Dünya Ticaret Merkezi bina tasarımında finalistlerden biriydik.

And I think this just shows how

Sanırım bu bizim

we were approaching

yüksek ölçekli yapılar problemine

the problem of incredibly large-scale construction.

nasıl yaklaştığımızı gösteriyor.

We wanted to make a kind of Gothic cathedral

Dünya Ticaret Merkezi kalıntı sahasına

around the footprints of the World Trade Center site.

bir çeşit Gothic katedral yapmaya çalıştık.

And to do that, we tried to connect up

Böylelikle beş farklı kule sistemini

the five towers into a single system.

birbirine bağlamayı denedik.

And we looked at, from the 1950s on,

1950'lerden bu yana

there were numerous examples of other architects

birçok farklı mimarın da

trying to do the same thing.

aynı şeyi denediğini gördük.

We really approached it at the level

Beş ayrı kuleyi inşa edeceğimiz yerde

of the typology of the building,

binanın tipolojine uygun

where we could build these five separate towers,

şekilde hareket ettik.

but they would all join at the 60th floor

Fakat hepsi 60. katta birleşeceklerdi

and make a kind of single monolithic mass.

ve bir çeşit monoblok kütle meydana getireceklerdi.

With United Architects, also,

Mimarlar Birliği ile

we made a proposal for the European Central Bank headquarters

aynı sistemi kullanan Avrupa Merkez Bankası

that used the same system,

genel merkezi için teklifte bulunduk,

but this time in a much more monolithic mass,

fakat bu sefer daha büyük

like a sphere.

küresel bir monolitik kütle için.

But again, you can see this, kind of,

Yine, burada gördüğünüz gibi,

organic fusion

çok sayıda bina elemanından oluşan

of multiple building elements

bir çeşit organik füzyon ile

to make a thing which is whole, but breaks down into smaller parts,

inanılmaz şekilde organik bir yolla

but in an incredibly organic way.

bir şeyi küçük parçalara bölünebilen bir bütün haline getirmeye çalıştık.

Finally, I'd like to just show you

Son olarak, dijital imalat yapmanın bazı etkilerini

some of the effects of using digital fabrication.

sizlere göstermek istiyorum.

About six years ago, I bought one of these CNC mills,

Altı yıl kadar önce, genç çalışanların model imal ederken

to just replace, kind of,

parmaklarını kesmelerine mani olmak için

young people cutting their fingers off all the time building models.

bu CNC tezgahlarından birini satın aldım.

And I also bought a laser cutter

Ayrıca bir lazer kesici satın alarak

and started to fabricate within my own shop,

kendi dükkanımda imalata başladım.

kind of, large-scale building elements and models,

Direk kendimizin işleyeceği

where we could go directly to the tooling.

bir çeşit büyük ölçekli eleman ve model imalatı.

What I found out is that the tooling,

İşlemeyi yaparken keşfettiğim şey

if you intervened in the software,

yazılıma müdahale ettiğimizde

actually produced decorative effects.

aslında dekoratif etkiler elde ettiğimizdi.

So, for these interiors, like this shop in Stockholm, Sweden,

Mesela şu iç mekanlarda bunu elde ettik;

or this installation wall in the Netherlands

İsveç Stokholm'de ki bu dükkan,

at the Netherlands Architecture Institute,

ya da Hollanda Mimarlık Enstitüsünde,

we could use the texture that the tool would leave

tezgahın bize sunduğu dokuyu

to produce a lot of the spatial effects,

üç boyutlu efektler üretmek için kullanabilirdik

and we could integrate the texture of the wall

kullandığımız materyal ile

with the form of the wall with the material.

duvarın dokusunu duvarın biçimiyle entegre edebilirdik.

So, in vacuum-formed plastic, in fiberglass,

Vakum biçimli plastiğe, fiberglasa,

and then even at the level of structural steel,

hatta doğrusal ve modüler olduğunu düşündüğünüz

which you think of as being linear and modular.

yapısal çeliğe bile uygulanabilir.

The steel industry is so far

Çelik endüstrisi tasarım endüstrisinin

ahead of the design industry

oldukça önünde.

that if you take advantage of it

Eğer bundan yeterince yararlanırsanız

you can even start to think of beams and columns

kiriş ve kolonların tek bir sistem içinde

all rolled together into a single system

birbirine eklemlenebildiğini düşünmeye başlarsınız..

which is highly efficient,

ki bu yöntem oldukça etkili

but also produces decorative effects

aynı zamanda dekoratif efektler...

and formal effects

ve biçimsel efektler üretir.

that are very beautiful and organic.

Bu efektler oldukça güzel ve canlıdır.

Thanks very much.

Çok teşekkürler.