Birds Aren’t Real? How a Conspiracy Takes Flight | Peter McIndoe | TED

Translator: Jimmy Tangjaitrong Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Hi, I'm Peter.

สวัสดีครับ ผมชื่อปีเตอร์

And six years ago,

หกปีที่แล้ว

I received information that changed the course of the rest of my life.

ผมได้รับข้อมูล ที่เปลี่ยนเส้นทางชีวิตทั้งหมดของผม

From 1969 through 2001,

ตั้งแต่ปี 1969 จนถึงปี 2001

the US government murdered over 12 billion birds

รัฐบาลสหรัฐฯ ได้ทำการสังหารนก ไปกว่า 12,000 ล้านตัว

in the American skies.

บนน่านฟ้าของสหรัฐอเมริกา

They did this using poisonous toxins dropped from airplanes

พวกเขาทำเช่นนี้ด้วยการทิ้งสารพิษ ลงมาจากเครื่องบิน

that was contagious and murdered all of the birds

ซึ่งแพร่กระจาย และฆ่านกเหล่านั้นทั้งหมด

over the course of about 40 years.

ตลอดระยะเวลาประมาณ 40 ปี

Now, I know this is not the public understanding of this

ผมรู้ว่านี่ไม่ใช่ความเข้าใจของสาธารณชน เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้

and may sound absurd,

และมันอาจฟังดูไร้สาระ

but please just bear with me and keep an open mind

แต่ได้โปรดอดทนกับผม และเปิดใจให้กว้าง

and just be respectful, please, as I share this information with you.

และโปรดให้ความเคารพ ในขณะที่ผมแชร์ข้อมูลนี้กับคุณ

I know a lot of you may be wondering

ผมรู้ว่าพวกคนหลายคนคงสงสัยว่า

why would the government kill 12 billion birds?

ทำไมรัฐบาลต้องสังหารนก ถึง 12,000 ล้านตัว

It seems like an awful lot of trouble for a government to go through.

มันดูเหมือนจะเป็นภาระอันใหญ่หลวง ที่รัฐบาลจะต้องลุยทำ

The reason is as devastating as it is simple.

เหตุผลนั้นช่างเลวร้าย และง่ายดายพอ ๆ กัน

For each bird the government killed,

สำหรับนกแต่ละตัวที่รัฐบาลฆ่า

they replaced it with a surveillance drone replica in disguise

จะถูกแทนที่ด้วยโดรนสอดแนมจำลอง

designed to spy on the American people.

ที่ออกแบบมาเพื่อสอดแนมชาวอเมริกัน

Now ...

เอาล่ะ

Some may say,

บางคนอาจจะพูดว่า

if you're the government, at least,

หรืออย่างน้อยรัฐบาลก็พูดว่า

that this is a worthy sacrifice, these 12 billion lives,

มันเป็นการเสียสละที่คุ้มค่า 12,000 ล้านชีวิต

for the safety of the people, right?

เพื่อความปลอดภัยของประชาชน ใช่ไหมครับ

I don't know about that,

ไม่รู้สินะ

it seems like a pretty serious limit on our freedom,

มันดูเหมือนเป็นการจำกัดเสรีภาพ ของพวกเราอย่างร้ายแรง

wouldn't you agree?

หรือคุณไม่เห็นด้วยครับ

The proof that birds are robots is all around us, if you start looking.

ข้อพิสูจน์ว่านกเป็นหุ่นยนต์นั้น อยู่รอบตัวเรา หากคุณเริ่มสังเกต

For starters, birds charge their batteries on power lines --

เริ่มต้นด้วย นกจะชาร์จแบตเตอรี่บนสายไฟ --

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So they can refuel up high

พวกมันจึงสามารถเติมไฟในที่สูง

and they can watch the civilians, you know.

และเฝ้าดูพลเรือนได้

They also track civilians using a liquid tracking device.

พวกมันยังติดตามพลเรือน โดยใช้อุปกรณ์ติดตามที่เป็นของเหลว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

You ever wonder why birds poop on your car?

คุณเคยสงสัยไหมว่า ทำไมนกถึงอึบนรถของคุณ

Do you need more evidence?

คุณต้องการหลักฐานเพิ่มเติมไหม

Really, I can go all day up here.

เอาจริง ๆ ผมพูดได้ทั้งวันนะ

Who here has seen a baby pigeon?

มีใครในที่นี้ เคยเห็นลูกนกพิราบบ้าง

You haven't, have you?

ไม่เคยใช่ไหมล่ะ

It's weird.

แปลกเนอะ

There's all these adult pigeons where are all the babies?

มีแต่นกพิราบโตเต็มวัย พวกลูกนกหายไปไหน

They come out of the factory as adults, so ...

พวกมันออกจากโรงงานมา แบบโตเต็มวัยแล้ว เพราะฉะนั้น...

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

There's no organic growth, you know.

จึงไม่มีการเติบโตตามธรรมชาติเลย

It's a smoking gun.

คาหนังคาเขาครับ

Over the years,

หลายปีที่ผ่านมา

as I began putting this information together,

ขณะที่ผมเริ่มรวบรวมข้อมูลเหล่านี้

I began realizing the extent of all this.

ผมเริ่มตระหนักถึงขอบเขต ของเรื่องราวทั้งหมด

And there were times I wished I never even learned this.

และมีหลายครั้งที่ผมหวังว่า ผมไม่ได้รู้เรื่องพวกนี้เลย

My life would be so much easier.

ชีวิตผมคงง่ายกว่านี้

You know, I remember before I knew this information, I was happier,

ผมยังจำได้ว่า ก่อนที่ผมจะรู้ข้อมูลดังกล่าว ผมเคยมีความสุขกว่านี้

my steps were lighter, you know.

ผมสบายอกสบายใจมากกว่านี้

But I always come back to this.

แต่ผมก็มักจะวนกลับมาเรื่องนี้

It is my moral obligation

มันเป็นหน้าที่ทางศีลธรรมของผม

as one of the few privileged enough to know this,

ในฐานะหนึ่งในไม่กี่คน ที่มีโอกาสได้รับรู้เรื่องนี้

to share it with you, the blind sheep, you know.

ที่จะแบ่งปันข้อมูล ให้กับพวกเต่าตุ่นอย่างพวกคุณ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And that's what I've been doing for years now.

และนั่นคือสิ่งที่ผมทำมาตลอดหลายปี

I'm a part of a movement called Birds Aren't Real.

ผมเป็นส่วนหนึ่งของขบวนการที่มีชื่อว่า “นกไม่มีอยู่จริง”

And in 2021,

และในปี 2021

I was promoted to public information officer for the movement.

ผมก็ได้รับการเลื่อนขั้นให้เป็น เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของขบวนการนี้

It's the honor of my life.

มันเป็นเกียรติในชีวิตของผม

I had one job.

ผมมีหน้าที่เดียว

Oh, thank you, thank you.

โอ้ ขอบคุณครับ ขอบคุณ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณ

My one job was to deprogram the public from the bird lie.

หน้าที่ของผมคือช่วยให้ประชาชน หลุดพ้นจากอิทธิพลของเรื่องโกหกเกี่ยวกับนก

And deprogram is a very specific word because you all are programmed.

“หลุดพ้น” เป็นคำที่ตั้งใจเลือกมา เพราะพวกคุณทุกคนกำลังต้องมนต์สะกด

You know that, right?

คุณรู้ตัวใช่ไหมครับ

We live in a pro-bird civilization drenched in propaganda.

เราอาศัยอยู่ในอารยธรรมที่สนับสนุนนก ซึ่งเต็มไปด้วยโฆษณาชวนเชื่อ

For instance, every state has a state bird,

ตัวอย่างเช่น ทุกรัฐมีนกประจำรัฐ

the national mascot is a bald eagle,

มาสคอตประจำชาติคือนกอินทรีหัวขาว

presidents don't talk, they tweet,

ประธานาธิบดีไม่พูด แต่กลับทวีต

then the tweets are covered on the bird-logo media.

แล้วทวีตดังกล่าวก็ถูกคลุมด้วยโลโก้นก

Once I knew this, my first order of business

เมื่อผมรู้เรื่องนี้ สิ่งแรกที่ผมทำ

was to get the information out to the American people,

ก็คือการเผยแพร่ข้อมูลออกไปสู่ชาวอเมริกัน

get off the internet into the real world.

แล้วนำอินเทอร์เน็ต ออกสู่โลกแห่งความเป็นจริง

So that's what I did.

นั่นคือสิ่งที่ผมทำ

I bought a van,

ผมซื้อรถตู้

covered it in decals with facts.

ที่ติดสติ๊กเกอร์แจงข้อเท็จจริง

I wanted to turn the highway into an information highway,

ผมต้องการเปลี่ยนทางหลวง ให้เป็นทางหลวงแห่งข้อมูล

awaken the people.

เพื่อปลุกผู้คนให้ตื่นรู้

I went city to city, holding rallies,

ผมเดินทางไปตามเมืองต่าง ๆ จัดการชุมนุม

meeting up with our thousands of supporters, growing by the day.

พบปะกับผู้สนับสนุนหลายพันคนของเรา ซึ่งเติบโตขึ้นทุกวัน

And I was putting up billboards wherever we went,

และผมก็ติดป้ายโฆษณา ในทุกที่ที่เราไป

sharing our simple but powerful message.

แบ่งปันข้อความที่เรียบง่ายแต่ทรงพลัง

Look how beautiful it is.

ดูสิว่ามันสวยงามขนาดไหน

Now, the government,

แล้วทางรัฐบาล

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

the government did take note of what we were doing

ทางรัฐบาลก็รู้ถึงสิ่งที่เรากำลังทำกันอยู่

and they sent some intimidators to try and deter us from our mission.

พวกเขาได้ส่งผู้ข่มขู่ มาพยายามขัดขวางภารกิจของเรา

You can see them right there.

พวกมันอยู่ตรงนั้นไง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But we did not fold.

แต่เราไม่อ่อนข้อ

We kept on going.

เราลุยไปข้างหน้าต่อ

We started holding rallies at some of the most evil pro-bird corporations

เราเริ่มจัดการชุมนุม ณ องค์กร ที่สนับสนุนนกที่ชั่วร้ายที่สุดในโลก

in the world, starting with Twitter,

โดยเริ่มที่ทวิตเตอร์

where we brought hundreds out to protest their pro-bird logo.

ซึ่งเราได้นำผู้คนหลายร้อยคน ออกมาประท้วงโลโก้ที่สนับสนุนนก

Months later, we brought 500 people out to CNN headquarters

หลายเดือนต่อมา เรานำคน 500 คน มาที่สำนักงานใหญ่สำนักข่าวซีเอ็นเอ็น

to demand fairer coverage for bird truthers on air.

เพื่อเรียกร้องให้มีการรายงานข่าว ที่เป็นธรรมยิ่งขึ้น

สำหรับผู้ที่รู้ความจริงเกี่ยวกับนก

Then just last year,

แล้วเมื่อปีที่แล้วนี้เอง

we brought 2,000 people out to Washington Square in New York City

เรานำคน 2,000 คน ออกไปที่จัตุรัสวอชิงตันในนครนิวยอร์ก

to demand that the mayor shut down every pigeon in the city.

เพื่อเรียกร้องให้นายกเทศมนตรี จัดการกับนกพิราบทุกตัวในเมือง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Here's what that looked like.

ภาพเหตุการณ์เป็นประมาณนี้

(Crowd shouting) Birds aren't real!

(เสียงฝูงชนตะโกน) นกไม่มีอยู่จริง!

Birds aren't real!

นกไม่มีอยู่จริง!

Birds aren't real!

นกไม่มีอยู่จริง!

Birds aren't real!

นกไม่มีอยู่จริง!

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Can't even tell you how that felt.

บอกคุณไม่ได้จริง ๆ ว่าตื้นตันแค่ไหน

I took that video standing on the top of the van, megaphone in hand,

ผมถ่ายวิดีโอนั้น โดยยืนอยู่บนรถตู้ มีโทรโข่งอยู่ในมือ

knowing we were awakening a country that needs it so badly.

โดยรู้ว่าเรากำลังปลุกประเทศ ที่ต้องการการตื่นตัวอย่างยิ่ง

I can't think of anything more beautiful.

ผมไม่คิดว่าจะมีอะไร ที่สวยงามไปกว่านี้อีกแล้ว

OK, let me start this talk over.

เอาล่ะ ผมขอเริ่มต้นทอล์กนี้ใหม่

I do not actually believe that birds are robots.

ผมไม่ได้เชื่อจริง ๆ หรอกนะว่า นกเป็นหุ่นยนต์

And everyone else in this picture is also in on the bit.

และคนอื่น ๆ ในรูปนี้ ก็มีส่วนร่วมในมุกนี้ด้วย

This is a character that I played for four years.

นี่คือตัวละครที่ผมเล่นมาเป็นเวลาสี่ปี

The leader of a fake movement with fake evidence and a fake history.

ผู้นำขบวนการหลอก ๆ ที่ใช้หลักฐานปลอมและมีประวัติปลอม

Our goal was to convince the public

เป้าหมายของเราคือการโน้มน้าวสาธารณชนว่า

that our satirical movement was a real one.

ขบวนการสุดเสียดสีของเรามีอยู่จริง

And see if the media would believe what we were saying.

และดูว่าสื่อจะเชื่อในสิ่งที่เราพูดหรือไม่

To do this, I played this character that I just showed you.

เพื่อที่จะทำสิ่งนี้ ผมต้องเล่นเป็นตัวละคร ที่ผมเพิ่งแสดงให้คุณชม

We held rallies, put up billboards.

เราจัดการชุมนุม ตั้งป้ายโฆษณา

We even sent the media a lot of fake evidence.

เราส่งหลักฐานปลอมจำนวนมากให้สื่ออีกด้วย

We hired an old actor to pose as an ex-CIA agent

เราจ้างนักแสดงมากประสบการณ์ มาสวมบทเป็นอดีตเจ้าหน้าที่ซีไอเอ

confessing to his crimes.

สารภาพความผิดของเขา

เราได้ส่งอีเมลรั่วไหลครั้งประวัติศาสตร์ ซึ่งถูกเรียกว่า “ประตูเล้าสัตว์ปีก”

We sent them a historic email leak called "Poultry Gate"

that came out of the Pentagon,

ซึ่งออกมาจากเพนตากอน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

where we forged hundreds of fake emails

โดยที่เราปลอมแปลงอีเมลหลายร้อยฉบับ

exposing elites and government officials in the bird drone surveillance plot.

เพื่อเปิดโปงชนชั้นสูงและเจ้าหน้าที่รัฐ ในแผนการสอดแนมด้วยโดรนนก

It didn't take much to convince the media.

เราใช้เวลาไม่นานในการโน้มน้าวสื่อ

After just one summer holding rallies like this,

หลังจากผ่านไปเพียงฤดูร้อนเดียว ของการจัดการชุมนุมลักษณะนี้

it became nationally syndicated news

มันก็กลายเป็นข่าวดังทั่วประเทศ

on tons of local news stations

ผ่านสถานีข่าวท้องถิ่นจำนวนมากว่า

that we were a real movement that had been around for 50 years.

เราคือขบวนการจริง ๆ ที่มีมาแล้วกว่า 50 ปี

And there was a resurgence happening where it was coming back

แล้วมีการฟื้นคืนชีพเกิดขึ้น โดยที่มันกำลังกลับมา

and there was a radical new leader, myself, bringing the movement back

และมีผู้นำหัวรุนแรงคนใหม่ ซึ่งก็คือผมเอง ที่นำขบวนการกลับมา

as the rise of conspiracy theories swept the nation.

ในขณะที่ทฤษฎีสมคบคิดได้เกิดขึ้นทั่วประเทศ

At this point, I'm sitting on my couch,

ณ จุด ๆ นี้ ผมนั่งอยู่บนโซฟา

watching the media report on my fake movement as a real one

ดูสื่อรายงานข่าวขบวนการปลอม ๆ ของผม ประหนึ่งว่าเป็นของจริง

and figure it is probably time to come out of character.

และคิดว่าคงถึงเวลาแล้วสินะ ที่จะต้องเฉลยตัว

One, because we'd accomplished what we came there to do.

เหตุผลแรก เพราะเราทำสำเร็จแล้ว ในสิ่งที่เราตั้งใจมาทำ

But also, I didn't want this to snowball in anything that was never supposed to.

แต่มากกว่านั้น ผมไม่อยากให้สิ่งนี้ ลื่นไถลไปไกลเกินกว่าเหตุ

So in 2021, I broke character,

ดังนั้นในปี 2021 ผมจึงยุติตัวละครนี้

revealed the movement was a farce on the front page of The New York Times.

เปิดเผยว่าขบวนการดังกล่าวเป็นเพียงมุกตลก บนหน้าหนึ่งของเดอะนิวยอร์กไทมส์

And I was very proud, as you can see.

และผมก็ภูมิใจมาก อย่างที่คุณเห็น

Allow me to reintroduce myself one more time.

ผมขออนุญาตแนะนำตัวเองอีกครั้งหนึ่งนะครับ

Hi, I'm Peter.

สวัสดีครับ ผมชื่อปีเตอร์

คุณพูด “สวัสดีปีเตอร์” ได้ไหมครับ

Can you say, "Hi, Peter?"

(Audience) Hi, Peter.

(ผู้ชม) สวัสดีปีเตอร์

Hey.

หวัดดีครับ

I'd like to tell you a little bit about myself.

ผมอยากจะเล่าเรื่องของตัวเองสักเล็กน้อย

I grew up in Arkansas in Little Rock,

ผมเติบโตในรัฐอาร์คันซอ เมืองลิตเทิลร็อก

where I was home-schooled on the outskirts of town.

ที่ซึ่งผมเรียนโฮมสคูล อยู่ในแถบชานเมือง

The community that I grew up with was hyper conservative and religious,

ชุมชนที่ผมเติบโตขึ้นมา เป็นกลุ่ม อนุรักษ์นิยมสุดโต่งและเคร่งศาสนามาก

and almost everyone that I knew believed in some form of conspiracy theory,

และเกือบทุกคนที่ผมรู้จัก เชื่อในทฤษฎีสมคบคิดรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง

whether it was that Obama was the Antichrist

ไม่ว่าจะเป็นโอบามาเป็นผู้ต่อต้านพระเจ้า

or that there are microchips in the vaccines.

หรือมีไมโครชิปอยู่ในวัคซีน

During my entire life, I always felt like I was on the fringes of normal society.

ตลอดชีวิตของผม ผมมักจะรู้สึกเหมือนอยู่นอกสังคมปกติ

So, as you can imagine,

แล้วอย่างที่คุณคงจินตนาการได้

when it became time for me to play a character,

เมื่อถึงเวลาที่ผมต้องเล่นเป็นตัวละคร

the conspiracy theorist was a pretty easy one for me to tap into.

นักทฤษฎีสมคบคิด ก็ถือว่าเป็นบทที่ง่ายสำหรับผม

During the years in character, I used the same cadence,

ในช่วงหลายปีที่อยู่ในบทตัวละครนี้ ผมใช้ท่วงทำนอง

logic and arguments as those I grew up around,

ตรรกะ และการโต้แย้ง แบบเดียวกับผู้คนที่ผมเติบโตมาด้วย

just with a different theory swapped in.

เพียงแต่ใส่ทฤษฎีอื่นเข้ามาแทนที่

I was really dedicated to playing this character as convincingly as I could,

ผมทุ่มเทจริง ๆ ให้กับการเล่นตัวละครตัวนี้ ให้น่าเชื่อที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

as method as possible.

ด้วยวิธีการที่เป็นไปได้

So I spent days, sometimes, in character,

ดังนั้น บางครั้งผมจึงใช้เวลาหลายวัน กับการสวมบทตัวละคร

a lot of time out in public with the van there,

บ่อยครั้งในที่สาธารณะ อยู่กับรถตู้

just talking with strangers.

พูดคุยกับคนแปลกหน้า

It led to hundreds of interactions with strangers

จนนำไปสู่การมีปฏิสัมพันธ์หลายร้อยครั้ง กับคนแปลกหน้า

who thought that I was a real conspiracy theorist.

ผู้ซึ่งเชื่อว่า ผมเป็นนักทฤษฎีสมคบคิดจริง ๆ

I'd often be out there, cowboy hat on,

ผมมักจะออกไปข้างนอก ใส่หมวกคาวบอย

handing out fliers that said things like,

แจกใบปลิวที่เขียนว่า

"If it flies, it's spies."

“ถ้ามันบินได้ มันคือสายลับ”

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We had another flyer that said,

เรามีใบปลิวอีกใบที่เขียนว่า

"Birdwatching goes both ways."

“คุณดูนก นกก็ดูคุณ”

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And during these times, as I'm handing out flyers and talking with people,

และในช่วงเวลาเหล่านี้ ที่ผมกำลังแจกใบปลิวและพูดคุยกับผู้คน

there were hundreds, maybe thousands of instances over the years

มีเหตุการณ์หลายร้อยหรือหลายพันครั้ง ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

where strangers would approach me.

ที่คนแปลกหน้าจะเดินเข้ามาหาผม

You know, they'd see me in public and I'd see them notice me.

พวกเขาจะเห็นผมในที่สาธารณะ และผมก็จะเห็นพวกเขาสังเกตผม

And walk up to me with complete disdain on their face.

และเดินเข้ามาหาผม ด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยามอย่างสิ้นเชิง

They thought that I was a real conspiracy theorist.

พวกเขาคิดว่าผมเป็นนักทฤษฎีสมคบคิดตัวจริง

And time and time again, they'd come up to me,

และครั้งแล้วครั้งเล่า ที่พวกเขาเข้ามาหาผม

look me right in the eyes, just as close as I am to you right here,

มองเข้ามาในตาของผม ใกล้พอ ๆ กับที่ผมใกล้กับคุณตรงนี้

and they would tell me how stupid I am.

แล้วพวกเขาก็จะบอกผมว่าผมโง่แค่ไหน

They'd tell me I was uneducated, that I was crazy.

พวกเขาจะบอกว่าผมไม่มีการศึกษา ว่าผมบ้า

That I was the problem with this country.

ว่าผมคือตัวปัญหาของประเทศนี้

When this happens,

เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

I didn't feel the emotions of the character that I thought I would.

ผมไม่รู้สึกถึงอารมณ์ของตัวละคร อย่างที่ผมคิดว่าจะรู้สึก

My out-of-character self may interpret these interactions

ตัวตนของผมที่ไม่อยู่ในตัวละคร อาจตีความการโต้ตอบเหล่านี้

as a funny response to someone that fell for the comedy project,

เป็นการตอบโต้อย่างตลกขบขัน ต่อคนที่ตกหลุมพรางให้กับแก๊กตลกนี้

but instead I felt the emotions of the character.

แต่ผมกลับรู้สึกถึงอารมณ์ของตัวละครนี้แทน

I felt emboldened and I felt sad and angry.

ผมรู้สึกกล้าได้กล้าเสีย และรู้สึกเศร้า และรู้สึกโกรธ

Like they didn't even take the time to know me.

เหมือนพวกเขาไม่ได้ใช้เวลา ทำความรู้จักผมด้วยซ้ำ

They instantly condemned me, judged me and othered me.

พวกเขาประณามผม ตัดสินผม และกีดกันผมออกไปในทันที

I'd found myself on the opposite side of this equation that I'd grown up around,

ผมพบตัวเองในอีกฟากหนึ่ง ของสมการที่ผมเติบโตขึ้นมา

the normal and the fringe.

ทั้งแบบปกติ และแบบชายขอบ

And in those moments when those people were talking to me,

และช่วงเวลาที่คนเหล่านั้นกำลังคุยกับผม

they could not have been more ineffective

พวกเขาไม่สามารถทำตัวไร้ประสิทธิภาพ ไปได้มากกว่านี้

at what I would assume they really want.

ในสิ่งที่ผมเชื่อว่าพวกเขาต้องการทำจริง ๆ

Less conspiracy theorists in the world.

ซึ่งก็คือการลดจำนวนนักทฤษฎีสมคบคิด บนโลกใบนี้ให้น้อยลง

These experiences, hundreds of them over the years,

ประสบการณ์เหล่านี้ หลายร้อยครั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมา

watching how people interact with those on the fringes of our society

เฝ้าดูวิธีที่ผู้คนโต้ตอบ กับคนที่อยู่ชายขอบของสังคมของเรา

gave me an entirely new perspective on our approach to conspiracy theorists,

ทำให้ผมมีมุมมองใหม่ทั้งหมด เกี่ยวกับแนวทางของเราต่อนักทฤษฎีสมคบคิด

whether it's how we frame them in the conventional media,

ไม่ว่าจะเป็นวิธีที่เรานำเสนอคนกลุ่มนี้ ในสื่อทั่วไป

to how we deal with those in our own lives.

ไปจนถึงวิธีที่เราจัดการกับคนเหล่านี้ ที่อยู่ในชีวิตของเรา

If our goal is to live in a shared reality with our neighbors,

หากเป้าหมายคือการใช้ชีวิต อยู่ในความเป็นจริงร่วมกันกับเพื่อนบ้าน

what if our current approach isn't bringing us any closer to that?

จะเป็นอย่างไรหากแนวทางปัจจุบัน ไม่ได้นำเราเข้าใกล้สิ่งนั้น

What if by talking to conspiracy theorists like they're ignorant and stupid,

จะเป็นอย่างไรหากการคุยกับนักทฤษฎีสมคบคิด เหมือนว่าพวกเขาไม่มีความรู้และโง่เขลา

we're actually pushing them farther away from the truth

กลายเป็นการผลักพวกเขา ให้ห่างออกไปเรื่อย ๆ จากความจริง

that we want them to see?

ที่เราอยากให้พวกเขาเห็นล่ะ

Because what happens when someone tells you that you're stupid,

เพราะจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อมีใครมาบอกคุณว่าคุณโง่

you're all wrong, you're the problem?

คุณผิดทั้งหมด คุณคือตัวปัญหา

You'll feel judged and dismissed.

คุณจะรู้สึกถูกตัดสิน และถูกมองข้ามหัว

And most importantly, you’ll feel othered,

และที่สำคัญที่สุด คุณจะรู้สึกแปลกแยก

which may lead you to look for safety

ซึ่งอาจทำให้คุณมองหาความปลอดภัย

in those who are like-minded

ในผู้ที่มีความคิดเหมือนกัน

to do what they have been doing for you.

ที่จะทำสิ่งที่พวกเขาทำเพื่อคุณมาโดยตลอด

Affirm your selfhood, give you a sense of identity, belonging.

ซึ่งก็คือการยืนยันตัวตนของคุณ ให้ความรู้สึกถึงตัวตน ให้พื้นที่ยืน

These are some of the most basic human desires.

สิ่งเหล่านี้คือ ความปรารถนาขั้นพื้นฐานที่สุดของมนุษย์

We have to consider that conspiracy theorists

เราต้องพิจารณาว่านักทฤษฎีสมคบคิด

are not just joining these groups for no reason.

ไม่ได้แค่เข้าร่วมกลุ่มพวกนี้ แบบไม่มีเหตุผล

They're getting rewards out of these,

พวกเขาได้รับรางวัลจากกลุ่มเหล่านี้

things that we are all looking for,

รางวัลที่พวกเราทุกคนต้องการ

a sense of purpose, community.

คือความรู้สึกถึงจุดมุ่งหมาย และชุมชน

I grew up with the internet

ผมเติบโตมากับอินเทอร์เน็ต

and during my time with this project, especially out of character,

และในช่วงเวลาที่ผมทำโปรเจกต์นี้ โดยเฉพาะช่วงที่ไม่ได้อยู่ในบทบาท

people have talked to me about the misinformation age

ผู้คนมาคุยกับผม เรื่องยุคแห่งข้อมูลปลอม

and this, you know, terrifying problem of online echo chambers

และความน่าสะพรึงกลัว ของปรากฎการณ์ห้องเสียงสะท้อนบนโลกออนไลน์

and conspiracy theorists.

และนักทฤษฎีสมคบคิด

But I want to remind us that there are humans behind a lot of these screens.

แต่ผมอยากจะเตือนพวกเราว่า มีคนจริง ๆ อยู่ข้างหลังหน้าจอเหล่านี้

It's not just numbers.

พวกเขาไม่ใช่แค่ตัวเลข

Everyone’s unique experience influences their own narrative about the world,

ประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครของแต่ละคน มีอิทธิพลต่อวิธีการมองโลกของพวกเขา

and there's no blueprint for how to deal with this yet.

และยังไม่มีพิมพ์เขียว สำหรับวิธีการจัดการกับเรื่องนี้

But I do not think that online echo chambers of conspiracy theorists

แต่ผมไม่คิดว่าห้องเสียงสะท้อนบนโลกออนไลน์ ของนักทฤษฎีสมคบคิด

are this inevitable symptom of life online.

เป็นอาการที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ของชีวิตออนไลน์

The internet is about 30 years old and things are changing quickly,

อินเทอร์เน็ตมีอายุประมาณ 30 ปี และสิ่งต่าง ๆ กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว

and I think it'll be very important that we develop new solutions

และผมคิดว่ามันจะสำคัญมาก ๆ ที่เราจะต้องพัฒนาทางออกใหม่ ๆ

for these new problems on a fundamental level.

สำหรับปัญหาใหม่ ๆ เหล่านี้ ตั้งแต่ขั้นพื้นฐาน

What if by addressing belief before belonging,

จะเป็นอย่างไรถ้าการพูดถึงความเชื่อ ก่อนการพูดถึงพื้นที่ยืนในสังคม

we're starting the conversation at the wrong place?

คือการเริ่มบทสนทนา แบบผิดที่ผิดทาง

Instead of sitting in collective bewilderment and frustration

แทนที่จะมานั่งสับสนและหงุดหงิดใจว่า

about how these people could believe these things,

คนเหล่านี้จะเชื่อสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร

these crazies,

พวกคนบ้า

what if we first looked under the hood

จะเป็นอย่างไรถ้าเรามองลึกลงไปก่อน

and thought about what made them vulnerable to this information

และคิดดูก่อนว่า อะไรทำให้พวกเขาเปราะบางต่อข้อมูลเหล่านี้

in the first place?

ตั้งแต่ตั้งต้น

What might they be getting out of this

พวกเขาได้อะไรจากสิ่งนี้

that they're not getting in their everyday lives?

สิ่งที่เขาไม่ได้รับในชีวิตประจำวัน

How much does it have to do with a different truth,

มันเกี่ยวข้องมากแค่ไหน กับความจริงที่แตกต่างออกไป

or how much does it have to do with the community that that truth brings?

หรือมันเกี่ยวข้องมากแค่ไหน กับชุมชนที่ซึ่งความจริงดังกล่าวได้มอบให้

We need to think about people's circumstances

เราจำเป็นต้องคำนึงถึงสถานการณ์ของผู้คน

and reference points,

และประเด็นอ้างอิงต่าง ๆ

to see them as fellow human beings who want to believe in something

เพื่อมองพวกเขาในฐานะเพื่อนมนุษย์ ที่อยากจะเชื่อในบางสิ่งบางอย่าง

and want to belong, just like all of us do in this room.

และอยากมีพื้นที่ยืน เหมือนกับพวกเราทุกคนในห้องนี้

Because if we continue with our current approach of arguing

เพราะหากเรายังคงใช้วิธีโต้แย้ง แบบในปัจจุบันต่อไป

on the level of belief,

ในระดับขั้นของแค่ความเชื่อ

it's not going to get us anywhere.

มันจะพาเราไปไม่ถึงไหนเลย

We're going to end up with more echo chambers,

เราจะจบบลงด้วย ห้องเสียงสะท้อนที่เพิ่มขึ้น

more disinformation and more polarization.

ข้อมูลบิดเบือนและการแบ่งขั้วมากขึ้น

Instead, we can do the harder work of looking into what is fueling the need

แต่เราควรทำงานหนักขึ้น ในการมองหาสิ่งที่กระตุ้นให้เกิดความต้องการ

for an alternate truth.

ของความจริงทางเลือก

Not only would this lend us more empathy

สิ่งนี้ไม่เพียงช่วยให้เราเห็นอกเห็นใจ

for those who think differently than us,

ผู้ที่คิดแตกต่างจากเรามากขึ้นเท่านั้น

but I really think this might be the only actually productive means,

แต่ผมคิดว่านี่อาจเป็นวิธีเดียว ที่มีประสิทธิผลจริง ๆ

productive means,

เป็นวิธีที่มีประสิทธิผล

of moving toward the shared reality that we all want to live in.

ในการก้าวไปสู่ความเป็นจริงร่วมกัน ที่ซึ่งเราทุกคนต้องการอยู่อาศัย

Let's direct our energy toward the crisis of belonging.

เรามามุ่งพลังงานของเรา ไปสู่วิกฤตของการหาพื้นที่ยืนในสังคม

And then maybe we will understand the crisis of belief.

แล้วบางทีเราอาจจะเข้าใจวิกฤตของความเชื่อ

Before I go, I'll leave with one more word.

ก่อนจะจากกันไป ขอฝากไว้อีกคำหนึ่งครับ

Just don’t forget:

อย่าลืมว่า

if it flies, it's spies.

“ถ้ามันบินได้ มันคือสายลับ”

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Cheers and applause)

(เสียงเชียร์และปรบมือ)