A 3-Step Guide to Believing in Yourself | Sheryl Lee Ralph | TED

Vertaald door: Tahlia Flora Nagekeken door: Dick Stada

(Singing) I am an endangered species

♪ Ik ben een bedreigde soort. ♪

(Applause and cheers)

(Applaus en gejuich)

But I sing no victim song.

♪ Maar ik zing geen levenslied. ♪

I am a woman.

♪ Ik ben een vrouw. ♪

I am an artist.

♪ Ik ben een artiest. ♪

And I know

♪ En ik weet ... ♪

where my voice ...

♪ waar mijn stem ... ♪

belongs.

♪ thuishoort. ♪

(Applause and cheers)

(Applaus en gejuich)

Now, you might have heard me sing that song.

Misschien heb je mij dit lied horen zingen.

It was September 12th, 2022,

Het was 12 september 2022

right after Amy Poehler and Seth Meyers said,

toen Amy Poehler en Seth Meyers zeiden:

"And the winner is,

“En de winnares is ...

Sheryl Lee Ralph!"

Sheryl Lee Ralph!”

What!?

Wat!?

I had just won the Emmy Award

Ik had zojuist een Emmy Award gewonnen

for Best Supporting Actress in a comedy

voor beste ondersteunende actrice in een comedy

for my role as Mrs. Barbara Howard

voor mijn rol als mevrouw Barbara Howard

on your favorite TV show, "Abbott Elementary."

uit je favoriete tv-serie ‘Abbott Elementary.’

(Cheers)

(Applaus en gejuich)

Oh, yes.

Ja, hoor.

And I was shocked.

Ik reageerde geschrokken.

As the children would say, shooketh into disbelief.

Zoals de kinderen zouden zeggen, shockerend in ongeloof.

Oh, my goodness, it was my first time at the Emmys and I won.

O, mijn hemel.

Het was mijn eerste keer bij de Emmy’s en ik had gewonnen.

Yes!

Jaaaa!

And I got to tell you,

Ik moet je vertellen,

in that moment,

op dat moment,

I was so stunned into disbelief

was ik verbijsterd en vol ongeloof

that I don't know how I got up on the stage.

dat ik niet weet hoe ik op het podium kwam.

There I was, just listening to that roar of applause.

Daar stond ik dan, luisterend naar dat oorverdovende applaus.

Mm mm mm.

Mm mm mm.

And my whole career flashed right there in front of me.

Ik zag mijn hele carrière in een flits voorbij komen.

Starting with 19-year-old Sheryl Lee in her first movie

Het begon allemaal met de 19-jarige Sheryl Lee in haar eerste film

being directed by the great Sidney Poitier.

die geregisseerd werd door de grote Sidney Poitier.

Oh, yeah, you can clap that.

Ja, hoor, dat is een applaus waard.

(Applause)

(Applaus)

Followed by ten years of “no” after “no” after “no.”

En vervolgens tien jaar lang steeds weer nee te horen krijgen.

Before the next film role came about.

Voordat de volgende filmrol tot stand kwam.

But I filled in that time with TV

In de tussentijd verscheen ik wel eens op tv

and more "nos" and more rejection

en kreeg ik nog meer nee’s te horen en nog meer afwijzingen

until I made it big on Broadway

totdat ik het zo ver schopte op Broadway

in what has become the iconic musical of the '80s,

in de iconische musical uit de jaren tachtig,

because I say so,

vind ik zelf,

(Laughter)

(Gelach)

"Dreamgirls."

‘Dreamgirls’.

(Applause)

(Applaus en gejuich)

And boy, did I learn a lot of life lessons there.

O jeetje, wat had ik veel levenslessen geleerd.

And I mean, after so many moments of doubt, disbelief,

Ik bedoel, na zoveel twijfelmomenten, ongeloof,

there I was, on that Emmy stage,

stond ik daar op het podium van de Emmy Awards,

with this huge sign in front of me flashing

met dat grote, knipperende bord vlak voor mij, met de tekst:

"Stop now," "Stop now," "Stop now."

‘Stop ermee,’ Stop ermee,’ ‘Stop ermee,’

And I started to think,

En ik dacht bij mezelf:

“My God, what if I had stopped after all of those ‘nos?’

jeetje, wat als ik ermee was gestopt na al die nee’s?

What if I had stopped after all of those moments of feeling defeated?

Wat als ik ermee was gestopt na al die momenten van verslagenheid?

What if I had stopped?"

Stel dat ik was gestopt.

I wouldn't be standing there

Dan zou ik daar niet hebben gestaan

for that golden moment.

voor dat gouden moment.

But right now,

Maar nu,

many of us, we are feeling ...

voelen velen van ons ...

deeply challenged

zich op de proef gesteld

trying to hold on

en we proberen ons vast te klampen

and believe in ourselves,

aan het geloof in onszelf,

and I do not mean in a toxic way.

en ik bedoel het niet op een toxische manier.

I am talking about a way that comes from confidence,

Ik bedoel het op een manier die voortvloeit uit zelfvertrouwen,

the kind of confidence that can keep us moving forward

het soort zelfvertrouwen dat ons staande houdt

when we are feeling

zodra we voelen

like we are carrying the weight of the pandemic,

alsof we de last van de pandemie dragen,

trying to figure out all of this political division,

en deze gehele politieke verdeeldheid proberen te begrijpen.

fighting all of the mental, physical, social violence in our homes,

Al vechtend tegen het mentale, fysieke, sociale geweld in huis,

in our communities,

in onze gemeenschappen,

to climate change, social media.

de klimaatverandering en sociale media.

It's a lot.

Het is nogal veel.

Making it hard to believe in the goodness in the world.

Dat maakt het moeilijk te geloven in de goedheid van de wereld.

And harder still to believe in the goodness of ourselves.

En nog moeilijker om te geloven in de goedheid van onszelf.

This is a rough time, people, and our mental health is suffering.

Dit is een zware tijd mensen en onze mentale gezondheid lijdt eronder.

We all need a checkup from the neck up.

Wat we nodig hebben is een onderhoudsbeurt,

die ons hoofd keurt.

(Laughter)

(Gelach)

And I don't mean -- yeah, it's OK.

Ik heb het niet alleen over — ja, het is oké.

You feel me, thank you.

Je snapt mij, dank je wel.

(Applause)

(Applaus)

And I don't mean just medicine.

En ik heb het niet alleen over medicijnen.

I actually mean reframing our thinking

Ik heb het over het herdefiniëren van onze denkwijze

of our ability to believe in ourselves.

over het vermogen om in onszelf te geloven.

Now I know,

Nu weet ik

you see me on TV, in magazines, on movie screens,

dat je mij op tv ziet, in tijdschriften en op het witte doek,

and you might be thinking to yourself,

en wellicht denk je:

"What does she know about struggling to believe in herself?"

wat weet zij nou over het worstelen met zelfvertrouwen?

Well, let me tell you something.

Nou, laat mij jou een ding vertellen.

I do not look like my journey.

Mijn uiterlijk weerspiegelt niet mijn levenspad.

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

Oh, I've been through a few things.

O, ik heb het een en ander meegemaakt.

And the struggle is real.

Het is écht een strijd.

But I have learned something in my life.

Maar ik heb een levensles geleerd.

That there are three things that we all must do

Er zijn drie dingen die we allemaal zouden moeten doen

in order to believe in ourselves.

om in onszelf te geloven.

Number one.

Nummer één.

First, we need to see ourselves.

Eerst moeten we naar onszelf kijken.

I mean, really, truly,

Ik bedoel, echt, daadwerkelijk

deeply see ourselves for who and what we are

ons ware zelf bekijken om te zien wie en wat we zijn,

in order to believe in ourselves.

om vervolgens in onszelf te geloven.

I’m a child of the ’60s, and that was hard.

Ik ben een 60′s-kind en dat was pittig.

Oh.

Oef.

In the third grade,

In de derde klas,

I tested out of public school into a fancy private school

stapte ik over van een openbare school naar een dure privéschool

where the only Black person I saw every day

waar de enige zwarte persoon die ik elke dag zag

was the one who looked back at me in the mirror.

degene was die me aankeek in de spiegel.

I was by myself, and I was all alone.

Ik was in mijn eentje en ik voelde me alleen.

And the things that were said to me,

De dingen die toen tegen mij gezegd werden,

and I'm not talking about just the kids,

en ik heb het niet alleen over de kinderen,

but the adults, too.

maar ook de volwassenen.

And when I would come home from school crying the ugly cry,

Als ik thuiskwam van school en een lelijk huilgezicht trok,

my immigrant Jamaican mother would sit me down in front of the mirror

zette mijn Jamaicaanse migrantenmoeder mij op een stoel voor de spiegel

and ask me,

en vroeg mij dan:

"Do you see an N-word?

“Zie jij een n-woord?

Do you see a liar?

Zie jij een leugenaar?

Do you see a big-lip monkey?

Zie jij een aap met dikke lippen?

No!

Nee!

So dry your eyes.

Droog je tranen.

And when you go back to school, remember,

En als je teruggaat naar school, onthoud dan goed

you are rubber,

dat jij rubber bent

they are glue.

en zij zijn lijm.

And every ignorant thing they say about you

En elke ontwetende opmerking die ze over jou maken

bounces off of you and sticks to them."

glijdt van je af en blijft aan hen plakken.”

(Applause)

(Applaus)

And I believed her.

En ik geloofde haar.

And it didn't hurt.

En het deed geen pijn.

So much.

Niet zo erg als voorheen.

Because I believed.

Want ik geloofde.

Number two.

Nummer twee.

We've got to think.

We moeten nadenken.

Think about ourselves in order to believe in ourselves.

Nadenken over onszelf om te geloven in onszelf.

Growing up, my dad had a sign on his desk.

Toen ik opgroeide, stond er een bordje op mijn vaders bureau.

And it said, "Think."

En daarop stond: Denk na.

"Think."

Denk na.

Oh, I did not know how valuable and powerful

O, ik wist niet hoe waardevol en krachtig

the simple act of thinking was

de simpele handeling van het denken was,

until I came back to Hollywood from my triumphant run on Broadway,

totdat ik terugkeerde naar Hollywood

na mijn triomfantelijk vertrek uit Broadway,

and I had this meeting with a big studio Hollywood casting director.

voor een meeting met een casting director van een grote Hollywoodstudio.

Oh, I was so excited.

O, ik was zo enthousiast.

I walked in and he looked at me and he said,

Ik liep naar binnen en hij keek naar mij en zei:

"Hm.

“Hm.

Everybody knows you're a beautiful, talented Black girl.

Iedereen weet dat je een prachtige, talentvolle zwarte meid bent.

But what do I do with a beautiful, talented Black girl?

Maar wat moet ik nou met een prachtige, talentvolle zwarte meid?

Do I put you in a movie with Tom Cruise?

Laat ik je in een film spelen met Tom Cruise?

Does he kiss you? Ugh.

Gaat hij je kussen? Bah.

Who goes to see that movie?"

Wie wilt die film nou zien?”

(Laughs)

(Gelach)

I could not believe

Ik kon niet geloven

that that man had just said that to me, to my face.

dat hij dat recht in mijn gezicht had gezegd.

And he hurt me.

Hij deed me pijn.

He hurt me so deeply,

Hij deed me zoveel pijn,

I was actually thinking about quitting.

dat ik erover dacht om te stoppen.

Until ...

Totdat ...

I started to think.

ik erover nadacht.

And I thought about what he said.

En ik dacht na over wat hij zei.

He said that everybody knew

Hij zei dat iedereen wist

that I was a beautiful, talented Black girl.

dat ik een prachtige, talentvolle zwarte meid ben.

(Laughter)

(Gelach)

(Cheers and applause)

(Gejuich en applaus)

And that I deserve to be cast in movies with the likes of Tom Cruise,

En dat ik het verdiende om in een film te spelen met acteurs als Tom Cruise,

and he should kiss me.

en dat hij mij zou moeten kussen.

(Applause)

(Applaus)

(Laughs)

(Gelach)

So what was meant to break me did not break me, it built me up.

Deze kwetsende opmerking brak mij niet, het maakte mij weerbaarder.

I believed that man, I believed what he said.

Ik geloofde die man, ik geloofde wat hij zei.

And I walked out of there giving myself permission to take up space in Hollywood,

Ik liep weg en gaf mezelf toestemming om een plek te bemachtigen in Hollywood,

knowing that I belonged there

wetende dat ik daar thuishoor,

no matter what anybody thought about me.

ongeacht hoe anderen over mij dachten.

(Cheers and applause)

(Gejuich en applaus)

Thirdly.

Ten derde.

We've got to act like we believe in ourselves.

We moeten ervoor zorgen dat we in onszelf geloven.

Oh, yeah.

O, ja.

Because when we believe in ourselves and act on it,

Want als we in onszelf geloven en ernaar handelen,

we create possibilities that never would have been possible

creëren we mogelijkheden die totaal onmogelijk zouden zijn

had we not just believed.

als we dat niet deden.

OK, so I will tell you another story.

Oké, ik zal je een ander verhaal vertellen.

I will never forget walking into one of those crowded Hollywood rooms,

Ik zal nooit vergeten

dat ik in een van die drukke Hollywood ruimtes binnenliep,

and I see Harry Thomason, producer Harry Thomason,

en daar producent Harry Thomason zag,

who is married to Linda Bloodworth-Thomason,

die getrouwd is met Linda Bloodworth-Thomason,

writer, creator of the series "Designing Women."

schrijfster en bedenkster van de tv-serie ‘Designing Women.’

I walk right up to Harry and I say,

Ik liep recht op Harry af en zei:

"How can it be, that after all of these years

“Hoe kan het dat Anthony na al die jaren

Anthony has not had a relationship with a Black woman?

nog geen relatie heeft gehad met een zwarte vrouw?

After all, the show takes place in Atlanta,

De tv-serie vindt immers plaats in Atlanta,

Georgia."

Georgia.”

(Laughter)

(Gelach)

He looked at me, took a step back

Hij keek mij aan, dacht na

and said, "Who are you?"

en zei: “Wie ben jij?”

I said, "I'm Sheryl Lee Ralph."

Ik zei: “Ik ben Sheryl Lee Ralph.”

And he said, "OK.

En hij zei: “Oké.

Have your people call my people

Laat jouw managementteam mijn managementteam bellen

and we will see what we can do."

en dan kijken we wat we kunnen doen.”

And guess what happened?

Raad eens wat er toen gebeurde?

(Laughter)

(Gelach)

I got cast as Etienne Toussaint Bouvier,

Ik was gecast als Etienne Toussaint Bouvier,

Las Vegas showgirl turned Anthony's wife

Las Vegas showgirl en later vrouw van Anthony

for the final season of "Designing Women."

in het laatste seizoen van ‘Designing Women’.

(Cheers and applause)

(Gejuich en applaus)

Oh, yeah.

Ja, hoor.

Against all odds, once again,

Tegen alle verwachting in, gaf ik nogmaals

I gave myself permission to take up space,

mezelf toestemming om een plek te bemachtigen,

believing that I belonged.

in de overtuiging dat ik er thuishoorde.

I believed that if Sheryl Lee did the work of honing her craft,

Ik geloofde dat als Sheryl Lee haar vaardigheden zou verfijnen,

building solid relationships

hechte relaties op zou bouwen

and stayed ready so she didn't have to get ready,

en er startklaar voor was, zodat ze zich niet hoeft voor te bereiden,

anything was possible.

alles mogelijk zou zijn.

Heck, winning an Emmy.

Het winnen van een Emmy, in vredesnaam.

A Grammy.

Een Grammy.

An Oscar.

Een Oscar.

A Tony.

Een Tony.

EGOT it, baby.

En het bereiken van de EGOT-status, baby.

(Cheering)

(Gejuich en applaus)

So ...

Dus ...

When you leave this room today,

Wanneer je vandaag deze ruimte verlaat,

I challenge all of you to start a meaningful practice

daag ik jullie allemaal uit om aan een zinvolle oefening te beginnen

of looking in the mirror

door in de spiegel te kijken

and loving what you see.

en te houden van wat je ziet.

Believe in what you see.

Geloof in wat je ziet.

If you can't love it, then respect it.

Als je niet van jezelf kan houden, respecteer jezelf dan.

And if you can't respect it, then encourage it.

En als je jezelf niet kan respecteren, moedig jezelf aan.

If you can't encourage it, empower it.

Als je jezelf niet kan aanmoedigen, maak het dan mogelijk.

And if you can't empower it, please be kind to it.

En als het niet mogelijk is, wees dan lief voor jezelf.

(Applause)

(Applaus)

The greatest relationship,

De beste relatie,

the greatest one you will ever have

de geweldigste die je ooit zal hebben

is with yourself.

is met jezelf.

Believe me.

Geloof mij nou maar.

Have faith in yourself.

Heb vertrouwen in jezelf.

Believing that faith can make broken wings fly.

Geloof dat vertrouwen kapotte vleugels kunnen laten vliegen.

And we deserve to soar.

We verdienen het om te stijgen.

Remember,

Onthoud,

maybe one of these days when you pass the mirror

dat als je misschien een dezer dagen langs een spiegel loopt

and you catch a glimpse of yourself,

en een glimp van jezelf opvangt,

remember, I told you this.

dat ik je dit heb verteld.

That is what believing looks like.

Zo ziet geloof hebben eruit.

And don't you ever, ever,

Gooi nooit, maar dan ook echt nooit

ever give up on you.

de handdoek in de ring.

I am Sheryl Lee Ralph,

Ik ben Sheryl Lee Ralph

and I love you just the way you are.

en ik houd van je zoals je bent.

(Singing) Believe in yourself

♪ Geloof in jezelf ♪

As I believe in you

♪ zoals ik in jou geloof. ♪

Thank you.

Dank je wel.

(Cheers and applause)

(Gejuich en applaus)