A 3-Step Guide to Believing in Yourself | Sheryl Lee Ralph | TED

Translator: Chatchanok Chalothonpises Reviewer: Jimmy Tangjaitrong

(Singing) I am an endangered species

(ร้องเพลง) ฉันคือสัตว์อันใกล้สาบสูญ

(Applause and cheers)

(เสียงปรบมือและโห่ร้อง)

But I sing no victim song.

แต่ฉันขับขานเพลงอันไร้ซึ่งเหยื่อ

I am a woman.

ฉันคือลูกผู้หญิง

I am an artist.

ฉันคือศิลปิน

And I know

และฉันรู้

where my voice ...

ว่าเสียงของฉัน

belongs.

อยู่หนใด

(Applause and cheers)

(เสียงปรบมือและโห่ร้อง)

Now, you might have heard me sing that song.

มาถึงตอนนี้ คุณคงเคยได้ยินฉันร้องเพลงนั้นมาก่อน

It was September 12th, 2022,

มันเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 12 กันยายน 2022

right after Amy Poehler and Seth Meyers said,

หลังจากที่ เอมี่ โพห์เลอร์ และ เซท เมเยอร์ส ประกาศ

"And the winner is,

“และผู้ชนะคือ

Sheryl Lee Ralph!"

เชอริล ลี ราล์ฟ!”

What!?

อะไรนะ!?

I had just won the Emmy Award

ฉันได้รางวัลเอมมี่ อวอร์ด

for Best Supporting Actress in a comedy

สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมในซีรีส์ตลก

for my role as Mrs. Barbara Howard

ซึ่งฉันรับบทเป็น บาร์บาร่า ฮาวเวิร์ด

on your favorite TV show, "Abbott Elementary."

ในรายการทีวีที่คุณชื่นชอบ “แอ๊บบอตประถม”

(Cheers)

(เสียงโห่ร้อง)

Oh, yes.

จริงซิ

And I was shocked.

และฉันช็อกไปเลย

As the children would say, shooketh into disbelief.

เหมือนที่เด็ก ๆ พูดกัน ช็อกแทบตาย

Oh, my goodness, it was my first time at the Emmys and I won.

โอ้พระเจ้า เป็นครั้งแรก ที่ฉันเข้าชิงเอมมี่ แล้วฉันก็ชนะ

Yes!

ใช่!

And I got to tell you,

และฉันต้องเล่าให้ฟัง

in that moment,

ในชั่วขณะนั้น

I was so stunned into disbelief

ฉันตะลึงนิ่งงันแทบตาย

that I don't know how I got up on the stage.

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าขึ้นไปบนเวทีได้อย่างไร

There I was, just listening to that roar of applause.

ฉันยืนฟังเสียงปรบมือกึกก้อง

Mm mm mm.

อื้อ อื้อ อื้อ

And my whole career flashed right there in front of me.

และภาพการทำงานทั้งชีวิต ก็ฉายอยู่ตรงหน้า

Starting with 19-year-old Sheryl Lee in her first movie

เริ่มตั้งแต่ เชอริล ลี วัย 19 ปี ในหนังเรื่องแรก

being directed by the great Sidney Poitier.

กำกับโดย ซิดนีย์ พอยเทียร์ ผู้ยิ่งใหญ่

Oh, yeah, you can clap that.

โอ้ ได้ คุณตบมือได้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Followed by ten years of “no” after “no” after “no.”

ตามมาด้วย 10 ปี ของคำว่า “ไม่” และ “ไม่” และ “ไม่”

Before the next film role came about.

ก่อนที่บทหนังเรื่องถัดไปจะมาถึง

But I filled in that time with TV

แต่ฉันเติมเต็มช่วงเวลานั้นด้วยทีวี

and more "nos" and more rejection

และ “ไม่ ๆ ๆ” และการปฏิเสธอีกมากมาย

until I made it big on Broadway

จนกระทั่งฉันประสบความสำเร็จกับละครบรอดเวย์

in what has become the iconic musical of the '80s,

ซึ่งกลายเป็นละครเพลง อันโด่งดังแห่งยุค 80

because I say so,

เพราะฉันว่าอย่างงั้น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

"Dreamgirls."

“ดรีมเกิร์ลส”

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

And boy, did I learn a lot of life lessons there.

และจะบอกให้ ฉันได้รู้ บทเรียนชีวิตจากนั้นเยอะมาก

And I mean, after so many moments of doubt, disbelief,

ฉันหมายถึง หลังจากช่วงเวลา แห่งความสงสัย ความไม่เชื่อ

there I was, on that Emmy stage,

ถึงอย่างนั้น ฉันก็ได้ยืนบนเวทีเอมมี่

with this huge sign in front of me flashing

พร้อมกับสัญญาณอันโตตรงหน้า กระพริบเตือน

"Stop now," "Stop now," "Stop now."

“หยุดเดี๋ยวนี้” “หยุดเดี๋ยวนี้” “หยุดเดี๋ยวนี้”

And I started to think,

ฉันเริ่มคิด

“My God, what if I had stopped after all of those ‘nos?’

“พระเจ้า จะเป็นยังไง ถ้าฉันหยุด หลังถูกบอกว่า ‘ไม่ ๆ ๆ’

What if I had stopped after all of those moments of feeling defeated?

จะเป็นยังไง ถ้าฉันเลิกไป หลังจากรู้สึกถึงช่วงเวลาแห่งความพ่ายแพ้

What if I had stopped?"

จะเป็นยังไง ถ้าฉันล้มเลิก”

I wouldn't be standing there

ฉันคงไม่ได้ไปยืนอยู่ตรงนั้น

for that golden moment.

แล้วได้มีช่วงเวลาอันรุ่งโรจน์

But right now,

แต่ตอนนี้

many of us, we are feeling ...

พวกเราหลายคนกำลังรู้สึกว่า

deeply challenged

ชีวิตมันท้าทายเหลือเกิน

trying to hold on

พยายามหาที่ยึดเหนี่ยว

and believe in ourselves,

และเชื่อในตัวเราเอง

and I do not mean in a toxic way.

ฉันไม่ได้หมายความในทางไม่ดี

I am talking about a way that comes from confidence,

ฉันกำลังพูดถึงวิธี ที่มาจากความมั่นใจ

the kind of confidence that can keep us moving forward

ความมั่นใจประเภทที่ทำให้เราก้าวไปข้างหน้า

when we are feeling

เมื่อเรารู้สึก

like we are carrying the weight of the pandemic,

เหมือนกำลังแบกภาระอันหนักอึ้ง จากโรคระบาดครั้งใหญ่

trying to figure out all of this political division,

เหมือนเราพยายามหาทางออก ให้การแบ่งแยกทางการเมือง

fighting all of the mental, physical, social violence in our homes,

เหมือนเราต่อสู้กับความรุนแรงทางใจ กาย และสังคมในบ้านของเราเอง

in our communities,

ในชุมชนของเราเอง

to climate change, social media.

ทั้งเรื่องภาวะโลกรวน เรื่องในโซเชีลมีเดีย

It's a lot.

มันมากมาย

Making it hard to believe in the goodness in the world.

ทำให้ยากเกินจะเชื่อ ในความดีงามของโลกใบนี้

And harder still to believe in the goodness of ourselves.

และยากกว่า ที่จะเชื่อในคุณค่าของตัวเราเอง

This is a rough time, people, and our mental health is suffering.

เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก ผู้คนและสุขภาพใจของเราก็ทุกข์ทน

We all need a checkup from the neck up.

เราทุกคนต้องตรวจสุขภาพตั้งแต่คอขึ้นไปละ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And I don't mean -- yeah, it's OK.

และฉันไม่ได้หมายถึง -- โอเค

You feel me, thank you.

คุณเข้าใจความรู้สึกฉัน ขอบคุณมาก

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

And I don't mean just medicine.

และฉันไม่ได้หมายถึงแค่เรื่องหมอ

I actually mean reframing our thinking

อันที่จริง ฉันหมายถึงหัวเราต้องปรับความคิด

of our ability to believe in ourselves.

เกี่ยวกับความสามารถของเรา ที่จะเชื่อมั่นในตัวเอง

Now I know,

ตอนนี้ฉันรู้แล้ว

you see me on TV, in magazines, on movie screens,

คุณเห็นฉันในทีวี ในนิตยสาร บนจอหนัง

and you might be thinking to yourself,

คุณอาจคิดกับตัวเองว่า

"What does she know about struggling to believe in herself?"

“เธอจะไปรู้อะไรเรื่องการดิ้นรน เพื่อที่จะเชื่อมั่นในตัวเอง”

Well, let me tell you something.

เอางี้ ให้ฉันเล่าอะไรให้คุณฟัง

I do not look like my journey.

ฉันดูไม่เหมือนเส้นทางชีวิตของตัวเองหรอกนะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Oh, I've been through a few things.

โอ้ ฉันผ่านมาหลายอย่างเลย

And the struggle is real.

และการดิ้นรนของฉันก็เป็นเรื่องจริง

But I have learned something in my life.

แต่ฉันได้เรียนรู้บางอย่างในชีวิต

That there are three things that we all must do

นั่นคือมี 3 สิ่งที่เราต้องทำ

in order to believe in ourselves.

เพื่อเชื่อมั่นในตัวเอง

Number one.

ข้อหนึ่ง

First, we need to see ourselves.

อย่างแรก เราต้องมองตัวเราเอง

I mean, really, truly,

ฉันหมายถึงมองจริง ๆ อย่างแท้จริง

deeply see ourselves for who and what we are

มองตัวเราอย่างลึกซึ้งว่า เราเป็นใครและอะไรคือสิ่งที่เราเป็น

in order to believe in ourselves.

เพื่อที่จะเชื่อมั่นในตัวเอง

I’m a child of the ’60s, and that was hard.

ฉันเป็นเด็กยุค 60 และมันยากมาก

Oh.

โอ้

In the third grade,

ตอนฉันอยู่ ป.3

I tested out of public school into a fancy private school

ฉันลองออกจากโรงเรียนรัฐบาล ไปเข้าโรงเรียนเอกชนอันหรูหรา

where the only Black person I saw every day

ที่ที่มีคนดำคนเดียวที่ฉันเห็นทุกวัน

was the one who looked back at me in the mirror.

คือคนที่มองกลับมาที่ฉันเวลาส่องกระจก

I was by myself, and I was all alone.

ฉันอยู่ด้วยตัวเอง และฉันอยู่คนเดียว

And the things that were said to me,

และเสียงต่าง ๆ ที่พูดถึงฉัน

and I'm not talking about just the kids,

และฉันไม่ได้หมายถึง เสียงจากเพื่อน ๆ เท่านั้นนะ

but the adults, too.

แต่เสียงจากพวกผู้ใหญ่ด้วย

And when I would come home from school crying the ugly cry,

เมื่อฉันกลับมาจากโรงเรียน ถึงบ้านฉันก็ปล่อยโฮร้องไห้

my immigrant Jamaican mother would sit me down in front of the mirror

แม่ผู้อพยพมาจากจาเมกาของฉัน ก็พาฉันมานั่งหน้ากระจก

and ask me,

และถามฉันว่า

"Do you see an N-word?

“เธอเห็นคำเหยียดสีผิวไหม

Do you see a liar?

เธอเห็นคนขี้โกหกไหม

Do you see a big-lip monkey?

เธอเห็นลิงปากเบ้อเริ่มในนั้นหรือเปล่า

No!

ไม่!

So dry your eyes.

ถ้าอย่างนั้นก็เช็ดน้ำตาซะ

And when you go back to school, remember,

และเมื่อเธอกลับไปโรงเรียน จงจำไว้ว่า

you are rubber,

เธอคือยางยืด

they are glue.

พวกเขาเป็นกาว

And every ignorant thing they say about you

ทุกสิ่งโง่เขลา ที่พวกเขาพูดถึงเธอ

bounces off of you and sticks to them."

จะเด้งออกจากเธอไปติดที่พวกเขาแทน

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

And I believed her.

และฉันเชื่อแม่

And it didn't hurt.

แล้วมันไม่เจ็บปวด

So much.

มากมาย

Because I believed.

เพราะฉันเชื่อ

Number two.

ข้อสอง

We've got to think.

เราต้องคิด

Think about ourselves in order to believe in ourselves.

คิดเกี่ยวกับตัวเรา เพื่อที่จะเชื่อในตัวเอง

Growing up, my dad had a sign on his desk.

เติบโตขึ้นมา ฉันเห็นพ่อของฉันมีป้ายอยู่บนโต๊ะ

And it said, "Think."

มันเขียนว่า “คิด”

"Think."

“คิด”

Oh, I did not know how valuable and powerful

โอ้ย ฉันไม่เคยรู้ว่ามันมีค่าและพลังแค่ไหน

the simple act of thinking was

การกระทำง่าย ๆ อย่างการคิด

until I came back to Hollywood from my triumphant run on Broadway,

จนกระทั่งฉันกลับมาที่ฮอลลีวูด จากชัยชนะที่คว้ามาจากบรอดเวย์

and I had this meeting with a big studio Hollywood casting director.

ฉันได้ประชุมกับผู้เฟ้นหานักแสดง จากสตูดิโอใหญ่ในฮอลลีวูด

Oh, I was so excited.

โอ้ย ฉันตื่นเต้นมาก

I walked in and he looked at me and he said,

ฉันเดินเข้าไป เขาก็มองมาที่ฉัน และพูดว่า

"Hm.

“ฮืม

Everybody knows you're a beautiful, talented Black girl.

ทุกคนรู้ดีว่าคุณเป็นสาวผิวดำที่สวย และมีความสามารถ

But what do I do with a beautiful, talented Black girl?

แต่ผมจะให้สาวสวยผิวสี ที่มีความสามารถมาทำอะไรดีล่ะ

Do I put you in a movie with Tom Cruise?

ให้ผมแคสต์คุณไปเล่นหนังกับทอม ครูซ เหรอ

Does he kiss you? Ugh.

เขาจะจูบคุณมั้ย อี๊

Who goes to see that movie?"

แล้วใครจะไปดูหนังแบบนั้น”

(Laughs)

(เสียงหัวเราะ)

I could not believe

ฉันไม่อยากจะเชื่อ

that that man had just said that to me, to my face.

ชายคนนั้นพูดอย่างนั้นกับฉัน ต่อหน้าฉัน

And he hurt me.

และเขาก็ทำให้ฉันเจ็บปวด

He hurt me so deeply,

เขาทำให้ฉันเจ็บลึกไปถึงก้นบึ้ง

I was actually thinking about quitting.

ฉันคิดจริง ๆ ว่าจะยกธงขาว

Until ...

จนกระทั่ง ...

I started to think.

ฉันเริ่มคิด

And I thought about what he said.

ฉันคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาพูด

He said that everybody knew

เขาพูดว่าทุกคนรู้

that I was a beautiful, talented Black girl.

ว่าฉันเป็นสาวผิวดำที่สวย และมีความสามารถ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Cheers and applause)

(เสียงโห่ร้องและปรบมือ)

And that I deserve to be cast in movies with the likes of Tom Cruise,

และฉันเหมาะสมที่จะแสดงหนังที่มีทอม ครูซ

and he should kiss me.

และเขาควรจูบฉัน

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

(Laughs)

(เสียงหัวเราะ)

So what was meant to break me did not break me, it built me up.

ดังนั้น สิ่งที่ตั้งใจทำให้ฉันแตกสลาย ทำฉันล้มไม่ได้ มันกลับทำให้ฉันลุก

I believed that man, I believed what he said.

ฉันเชื่อชายคนนั้น ฉันเชื่อในสิ่งที่เขาพูด

And I walked out of there giving myself permission to take up space in Hollywood,

ฉันเดินออกไป แล้วอนุญาตให้ตัวเองเฉิดฉายในฮอลลีวูด

knowing that I belonged there

ฉันรู้ว่าฉันคู่ควร

no matter what anybody thought about me.

ไม่ว่าใครจะคิดกับฉันยังไง

(Cheers and applause)

(เสียงโห่ร้องและปรบมือ)

Thirdly.

ข้อสาม

We've got to act like we believe in ourselves.

เราต้องทำเหมือนเราเชื่อในตัวเอง

Oh, yeah.

โอ้ ใช่

Because when we believe in ourselves and act on it,

เพราะเมื่อเราเชื่อมั่นในตัวเอง และแสดงมันออกมา

we create possibilities that never would have been possible

เราจะสร้างความเป็นไปได้ ที่ไม่มีทางจะเป็นไปได้

had we not just believed.

ถ้าเราไม่เชื่อ

OK, so I will tell you another story.

โอเค ฉันจะเล่าอีกเรื่องให้ฟัง

I will never forget walking into one of those crowded Hollywood rooms,

ฉันจะไม่มีวันลืมตอนที่เดินเข้าไป ในห้องในฮอลลีวูดที่มีผู้คนหนาแน่น

and I see Harry Thomason, producer Harry Thomason,

ฉันเห็น แฮร์รี โธมัสสัน โปรดิวเซอร์ที่ชื่อ แฮร์รี โธมัสสัน

who is married to Linda Bloodworth-Thomason,

คนที่แต่งงานกับ ลินดา บลัดเวิร์ธ-โธมัสสัน

writer, creator of the series "Designing Women."

นักเขียน ผู้สร้างซีรีส์ “ดีไซนิ่งวีเมน”

I walk right up to Harry and I say,

ฉันตรงดิ่งไปหาแฮร์รีและพูดว่า

"How can it be, that after all of these years

“มันเป็นไปได้ยังไง หลังจากผ่านมาหลายปี

Anthony has not had a relationship with a Black woman?

ทำไมแอนโทนี ยังไม่มีความสัมพันธ์กับสาวผิวสีอีก

After all, the show takes place in Atlanta,

ทั้ง ๆ ที่นี่คือซีรีส์ที่ดำเนินเรื่อง ในเมืองแอตแลนตา

Georgia."

รัฐจอร์เจีย”

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

He looked at me, took a step back

เขามองฉัน ถอยหลังหนึ่งก้าว

and said, "Who are you?"

และพูดว่า “เธอเป็นใคร”

I said, "I'm Sheryl Lee Ralph."

ฉันบอกว่า “ฉันคือเชอริล ลี ราล์ฟ”

And he said, "OK.

แล้วเขาก็บอกว่า “โอเค

Have your people call my people

ให้คนของคุณโทรหาคนของผม

and we will see what we can do."

แล้วเราจะมาดูกันว่าทำอะไรได้บ้าง”

And guess what happened?

เดาสิ ว่าเกิดอะไรขึ้น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I got cast as Etienne Toussaint Bouvier,

ฉันได้บท เอเตียน ตุสแซงต์ บูวิเยร์

Las Vegas showgirl turned Anthony's wife

นักเต้นสาวแห่งเวกัส ที่กลายมาเป็นภรรยาของแอนโทนี

for the final season of "Designing Women."

ในภาคจบของเรื่อง “ดีไซนิ่งวีเมน”

(Cheers and applause)

(เสียงโห่ร้องและปรบมือ)

Oh, yeah.

ใช่เลย

Against all odds, once again,

ทั้ง ๆ ที่ไม่น่าเป็นไปได้ อีกครั้ง

I gave myself permission to take up space,

ที่ฉันอนุญาตให้ตัวเองได้เฉิดฉาย

believing that I belonged.

เชื่อว่ามีที่ทางของตัวเอง

I believed that if Sheryl Lee did the work of honing her craft,

ฉันเชื่อว่าถ้าเชอริล ลี ได้ทำงานที่ขัดเกลาฝีมือ

building solid relationships

สร้างสัมพันธ์อันมั่นคง

and stayed ready so she didn't have to get ready,

และพร้อมอยู่เสมอ เธอจะได้ไม่ต้องเตรียมพร้อม

anything was possible.

อะไรก็เกิดขึ้นได้

Heck, winning an Emmy.

ให้ตาย ชนะรางวัลเอมมี่

A Grammy.

ชนะแกรมมี่

An Oscar.

ชนะรางวัลออสการ์

A Tony.

ชนะรางวัลโทนี

EGOT it, baby.

เป็นสี่จตุรเทพ ชนะทุกรางวัลระดับโลก

(Cheering)

(เสียงโห่ร้อง)

So ...

ดังนั้น ...

When you leave this room today,

วันนี้ เมื่อคุณออกจากห้องนี้ไป

I challenge all of you to start a meaningful practice

ฉันท้าให้คุณทุกคนเริ่มฝึก สิ่งที่มีความหมาย

of looking in the mirror

อย่างการมองเข้าไปในกระจก

and loving what you see.

และรักสิ่งที่คุณเห็น

Believe in what you see.

เชื่อในสิ่งที่คุณเห็น

If you can't love it, then respect it.

ถ้ารักไม่ลง ก็จงเคารพมัน

And if you can't respect it, then encourage it.

ถ้าคุณเคารพมันไม่ลง ก็จงให้กำลังใจมัน

If you can't encourage it, empower it.

ถ้าคุณให้กำลังใจมันไม่ลง จงมอบพลังให้กับมัน

And if you can't empower it, please be kind to it.

ถ้าคุณมอบพลังให้มันไม่ได้ ได้โปรดใจดีกับมัน

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

The greatest relationship,

ความสัมพันธ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

the greatest one you will ever have

คือความสัมพันธ์ที่คุณมี

is with yourself.

กับตัวคุณเอง

Believe me.

เชื่อฉัน

Have faith in yourself.

ศรัทธาในตัวคุณเอง

Believing that faith can make broken wings fly.

เชื่อว่าศรัทธานั้นทำให้ปีกที่หัก กลับมาบินได้อีกครั้ง

And we deserve to soar.

เราคู่ควรที่จะทะยานขึ้นไป

Remember,

จงจำไว้ว่า

maybe one of these days when you pass the mirror

บางทีวันใดวันหนึ่งเมื่อคุณเดินผ่านกระจก

and you catch a glimpse of yourself,

แล้วคุณเหลือบมองตัวเอง

remember, I told you this.

จำไว้ว่า ฉันบอกคุณเรื่องนี้

That is what believing looks like.

ว่าความเชื่อหน้าตาเป็นเช่นไร

And don't you ever, ever,

แล้วจงอย่าและอย่า

ever give up on you.

และอย่ายอมแพ้ในตัวเอง

I am Sheryl Lee Ralph,

ฉันคือเชอริล ลี ราล์ฟ

and I love you just the way you are.

และฉันรักคุณในสิ่งที่คุณเป็น

(Singing) Believe in yourself

(ร้องเพลง) เชื่อมั่นในตัวคุณเอง

As I believe in you

อย่างที่ฉันเองก็เชื่อในตัวคุณ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Cheers and applause)

(เสียงโห่ร้องและปรบมือ)