3 steps to turn everyday get-togethers into transformative gatherings | Priya Parker

Translator: Masoud Motamedifar Reviewer: Mansoureh Hadavand

When I was a child,

زمانی که بچه بودم

every other Friday,

هر جمعه در میان،

I would leave my mother and stepfather's home --

خانه‌ی مادر و ناپدریم را ترک می‌کردم--

an Indian and British, atheist, Buddhist,

یک خانواده‌ی هندی و بریتانیایی، منکر خدا، بودایی،

agnostic, vegetarian, new age-y sometimes,

ندانم‌گرا(اگنستیک)، گیاه‌خوار، گاهی اوقات امروزی،

Democratic household.

و دموکرات.

And I would go 1.4 miles to my father and stepmother's home

و من ۲.۲ کیلومتر می‌رفتم تا به خانه پدر و نامادریم برسم

and enter a white, Evangelical Christian,

و وارد خانواده‌ای سفیدپوست، مسیحی پروتستانی،

conservative, Republican,

محافظه‌کار، جمهوری‌خواه،

twice-a-week-churchgoing,

مذهبی،

meat-eating family.

و گوشت‌خوار می‌شدم.

It doesn't take a shrink to explain how I ended up

نیازی به یک کارشناس نیست تا توضیح دهد

in the field of conflict resolution.

که چطور وارد میدان حل مناقشات شدم.

(Laughter)

(خنده)

Whether I was facilitating dialogues in Charlottesville or Istanbul

خواه من گفتگوها را در شارلوتزویل تسهیل می‌کردم یا استانبول

or Ahmedabad,

یا احمدآباد،

the challenge was always the same:

چالش همیشه یکسان بود:

despite all odds,

با وجود تمام احتمالات،

and with integrity,

و یکپارچگی،

how do you get people to connect meaningfully,

چطور می‌توانید باعث ارتباط معنادار بین مردم بشوید،

to take risks,

تا خطر کنند،

to be changed by their experience?

تا از طریق تجاربشان تغییر کنند؟

And I would witness extraordinarily beautiful electricity in those rooms.

و من شاهد هیجان فوق‌العاده زیبایی در آن اتاق‌ها بودم.

And then I would leave those rooms

و بعد آن اتاق‌ها را ترک می‌کردم

and attend my everyday gatherings like all of you --

و مثل همه شما به دورهمی‌های روزانه‌ام می‌رسیدم--

a wedding or a conference or a back-to-school picnic --

مراسم عروسی، کنفرانس یا گردش با دوستان دوران تحصیل--

and many would fall flat.

و خیلی از آنها شکست می‌خوردند.

There was a meaning gap

خلا معنایی

between these high-intensity conflict groups

بین این گروههای واقعا مخالف

and my everyday gatherings.

و دورهمی‌های روزانه‌ام وجود داشت.

Now, you could say, sure, somebody's birthday party

شاید شما بگویید، قطعا جشن تولد یک نفر

isn't going to live up to a race dialogue,

قرار نیست مانند یک گفتگوی نژادی باشد،

but that's not what I was responding to.

اما این چیزی نیست که من پاسخگوی آن بودم.

As a facilitator,

به عنوان یک تسهیل کننده،

you're taught to strip everything away

به شما آموزش می‌دهند همه چیز را کنار بگذاربد

and focus on the interaction between people,

و روی ارتباطات بین مردم متمرکز شوید،

whereas everyday hosts focus on getting the things right --

در حالیکه میزبانان روی درست انجام دادن موارد تمرکز دارند--

the food, the flowers, the fish knives --

غذا، گل‌ها، چاقوهای ماهی خوری--

and leave the interaction between people largely to chance.

و ارتباطات بین افراد را بیشتر به شانس واگذار می‌کنند.

So I began to wonder how we might change our everyday gatherings

بنابراین من به این فکر افتادم که چگونه دورهمی‌های روزانه‌مان را تغییر دهیم

to focus on making meaning by human connection,

تا روی ایجاد معنا از طریق ارتباط انسانی تمرکز کنیم،

not obsessing with the canapés.

نه وسواس داشتن روی کاناپه‌ها.

And I set out and interviewed dozens of brave and unusual hosts --

و من کارم را شروع کردم و ده‌ها میزبان شجاع و نامتعارف را مصاحبه کردم--

an Olympic hockey coach, a Cirque du Soleil choreographer,

مربی المپیک هاکی، رقصنده سیرک خورشید--

a rabbi, a camp counselor--

خاخام، مشاور اردوگاه--

to better understand what creates meaningful

تا بهتر بفهمم چه چیز دورهمی‌های

and even transformative gatherings.

معنادار و حتی دگرگون ایجاد می‌کند.

And I want to share with you some of what I learned today

و من می‌خواهم بعضی از چیزهایی که تا به امروز یاد گرفته‌ام

about the new rules of gathering.

درمورد قوانین جدید دورهمی به اشتراک بگذارم.

So when most people plan a gathering,

خب وقتی بیشتر مردم دورهمی می‌گذارند

they start with an off-the-rack format.

با قالبی از پیش آماده شروع می‌کنند.

Birthday party? Cake and candles.

جشن تولد؟ کیک و شمع.

Board meeting?

جلسه‌ی هیات مدیره؟

One brown table, 12 white men.

یک میز قهوه‌ای، ۱۲ مرد سفید پوست.

(Laughter)

(خنده)

Assuming the purpose is obvious, we skip too quickly to form.

با فرض اینکه هدف آشکار است، ما خیلی سریع‌ سراغ ظاهر می‌رویم.

This not only leads to dull and repetitive gatherings,

این نه تنها به دورهمی‌ کسل کننده و تکراری منتهی می‌شود،

it misses a deeper opportunity

بلکه موقعیت عمیق‌تری را نیز از بین می‌برد

to actually address our needs.

تا درواقع پاسخگوی نیازهایمان باشد.

The first step of creating more meaningful everyday gatherings

اولین قدم برای ایجاد دورهمی‌های روزانه‌ی با معناتر

is to embrace a specific disputable purpose.

این است که هدف مشخص و قابل بحثی انتخاب کنیم.

An expectant mother I know was dreading her baby shower.

مادر بارداری را که می‌شناسم بابت میهمانی زایمانش نگران بود.

The idea of "pin the diaper on the baby" games

ایده‌ی بازی‌هایی مثل «بچه را پوشک کن»

and opening gifts felt odd and irrelevant.

و باز کردن هدایا حس عجیب و نامربوطی داشت.

So she paused to ask:

بنابراین مکث کرد و پرسید:

What is the purpose of a baby shower?

هدف جشن زایمان چیست؟

What is my need at this moment?

نیاز من در این زمان چیست؟

And she realized it was to address her fears

و متوجه شد نیازش پاسخگویی به ترس‌هایش است

of her and her husband's -- remember that guy? --

ترس‌های خودش و شوهرش-- او را هم یادتان هست؟ --

transition to parenthood.

تبدیل شدن به پدر و مادر.

And so she asked two friends to invent a gathering based on that.

پس او از دو نفر از دوستانش خواست تا یک دورهمی بر اساس آن اختراع کنند.

And so on a sunny afternoon, six women gathered.

پس عصری آفتابی، شش زن دور هم جمع شدند.

And first, to address her fear of labor -- she was terrified --

و ابتدا برای پاسخ به ترس زایمانش-- او وحشت‌زده بود --

they told her stories from her life

آنها برای او داستان‌هایی از زندگی‌اش گفتند

to remind her of the characteristics she already carries --

تا ویژگی‌هایی که او از قبل دارد را به او یادآوری کنند --

bravery, wonder, faith, surrender --

شجاعت، تحسین، ایمان، سرسپردگی--

that they believed would carry her and help her in labor as well.

که معتقد بودند او را تحت تاثیر می‌گذارد و در زایمانش به او کمک می‌کند.

And as they spoke, they tied a bead for each quality into a necklace

و همانطور که آنها صحبت می‌کردند، یک مهره برای هر ویژگی به گردنبندی آویزان می‌کردند

that she could wear around her neck in the delivery room.

که او می‌توانست در اتاق زایمان به گردنش داشته باشد.

Next, her husband came in,

سپس، شوهرش آمد،

and they wrote new vows, family vows, and spoke them aloud,

و آنها عهدهای جدیدی نوشتند، عهدهای خانوادگی و آنها را بلند خواندند،

first committing to keep their marriage central

اول تعهد به حفظ محوریت ازدواجشان

as they transitioned to parenthood,

وقتی پدر و مادر شدند،

but also future vows to their future son

اما همچنین عهدهایی برای آینده، برای پسر آینده‌شان

of what they wanted to carry with them from each of their family lines

از چیزهایی که آنها می‌خواستند از هر کدام از اجدادشان حفظ کنند

and what would stop with this generation.

و چیزهایی که با این نسل متوقف شود.

Then more friends came along, including men, for a dinner party.

سپس دوستان بیشتری آمدند، شامل مردان، برای ضیافت شام.

And in lieu of gifts, they each brought a favorite memory from their childhood

و به جای هدایا، هر کدام خاطره‌ی مورد علاقه‌شان از دوران بچگی را آوردند

to share with the table.

تا با حاضرین به اشتراک بگذارند.

Now, you might be thinking this is a lot for a baby shower,

اکنون شاید فکر کنید این برای جشن زایمان زیاد است،

or it's a little weird or it's a little intimate.

یا کمی عجیب است یا کمی خودمانی است.

Good.

خوب است.

It's specific.

خاص است.

It's disputable.

قابل بحث است.

It's specific to them,

مخصوص آنهاست،

just as your gathering should be specific to you.

همانطور که دورهمی شما باید مخصوص خودتان باشد.

The next step of creating more meaningful everyday gatherings

قدم بعدی برای ایجاد دورهمی‌های روزانه بامعناتر

is to cause good controversy.

این است که بحث خوبی ایجاد کنید.

You may have learned, as I did,

ممکن است مثل من، یاد گرفته باشید،

never to talk about sex, politics or religion at the dinner table.

هیچگاه در مورد رابطه جنسی، سیاست یا مذهب سر میز شام صحبت نکنید.

It's a good rule in that it preserves harmony,

قانون خوبی است که توازن را حفظ می‌کند،

or that's its intention.

یا مقصودش این است.

But it strips away a core ingredient of meaning, which is heat,

اما آن یک عنصر اساسی از معنا که اشتیاق است را از بین می‌برد،

burning relevance.

مرتبط بودن را می‌سوزاند.

The best gatherings learn to cultivate good controversy

بهترین دورهمی‌ها یاد می‌گیرند که بحث خوبی ایجاد کنند

by creating the conditions for it,

با فراهم کردن شرایط برای آن،

because human connection is as threatened by unhealthy peace

زیرا ارتباطات انسانی همان اندازه از طریق صلح ناسالم تهدید می‌شود

as by unhealthy conflict.

که از طریق مناقشه ناسالم.

I was once working with an architecture firm,

من زمانی با یک شرکت معماری کار می‌کردم،

and they were at a crossroads.

و آنها سر یک دو راهی بودند.

They had to figure out whether they wanted to continue to be an architecture firm

آنها باید می‌فهمیدند که آیا می‌خواهند به عنوان یک شرکت معماری ادامه دهند

and focus on the construction of buildings

و روی ساخت و ساز ساختمان‌ها تمرکز کنند

or pivot and become the hot new thing, a design firm,

یا تغییر کنند و آن چیز جدید و جذاب شوند، شرکتی طراحی،

focusing on beyond the construction of spaces.

که روی چیزی فراتر از ساخت فضا متمرکز است.

And there was real disagreement in the room,

و اختلاف نظری جدی در اتاق وجود داشت،

but you wouldn't know, because no one was actually speaking up publicly.

اما متوجه نمی‌شدید، چون درواقع یک نفر در جمع صحبت می‌کرد.

And so we hosted good controversy.

و بنابراین ما شاهد بحث خوبی بودیم.

After a lunch break, all the architects came back,

بعد از نهار تمام معمارها برگشتند،

and we hosted a cage match.

و ما میزبان یک مبارزه‌ در قفس بودیم.

They walked in,

آنها وارد شدند،

we took one architect, put him in one corner to represent architecture,

ما یک معمار انتخاب کردیم، او را در یک سمت قرار دادیم تا نماینده معماری،

the other one to represent design.

و دیگری نماینده‌ طراحی باشد.

We threw white towels around their necks,

ما حوله‌های سفید دور گردن آنها انداختیم،

stolen from the bathroom -- sorry --

که از حمام دزدیده شده بودند --ببخشید--

played Rocky music on an iPad,

آهنگ فیلم راکی از آی پد پخش می‌شد.

got each a Don King-like manager

برای هرکدام یک مدیر مثل دان کینگ انتخاب کردیم،

to rev them up and prepare them with counterarguments,

تا آنها را فعال‌تر کند و برای آنها ضداستدلال آماده کند،

and then basically made them each argue the best possible argument

و سپس به طور اساسی هر استدلال را به بهترین استدلال ممکن تبدیل ساختند

of each future vision.

برای هرکدام از چشم اندازهای آینده

The norm of politeness was blocking their progress.

هنجار مودب بودن مانع پیشروی آنها بود.

And we then had everybody else physically choose a side

وسپس ما از هر کسی خواستیم که به صورت فیزیکی یک سمت را انتخاب کنند

in front of their colleagues.

در مقابل همکارانشان.

And because they were able to actually show where they stood,

و چون آنها قادر بودند در حقیقت نشان دهند کجا ایستاده‌اند،

they broke an impasse.

آنها بن بست را شکستند.

Architecture won.

معماری برنده شد.

So that's work.

پس کار همان است.

What about a hypothetical tense Thanksgiving dinner?

در مورد یک شام سخت فرضی شکرگزاری چطور؟

Anyone?

کسی نمی‌داند؟

(Laughter)

(خنده)

So first, ask the purpose.

خب اول، هدف را بپرسید.

What does this family need this year?

این خانواده امسال چه چیزی نیاز دارد؟

If cultivating good heat is part of it,

اگر ایجاد اشتیاق خوب بخشی از آن است،

then try for a night banning opinions and asking for stories instead.

پس یک شب ابراز عقیده‌ها را ممنوع کنید و درعوض درخواست داستان کنید.

Choose a theme related to the underlying conflict.

یک قالب را انتخاب کنید که به مناقشه اصلی مرتبط باشد.

But instead of opinions,

اما به جای عقاید،

ask everybody to share a story from their life and experience

از هر کسی بخواهید یک داستان در مورد زندگی و تجاربشان بگویند

that nobody around the table has ever heard,

که هیچکدام از اعضای پشت میز نشنیده باشد،

to difference or to belonging

از تفاوت یا تعلق

or to a time I changed my mind,

یا زمانی که تغییرعقیده دادم،

giving people a way in to each other

به مردم راهی به سمت یکدیگر بدهید

without burning the house down.

بدون اینکه بحث خاتمه پیدا کند.

And finally, to create more meaningful everyday gatherings,

و سرانجام، برای ایجاد کردن دورهمی‌های روزانه‌ی بامعناتر

create a temporary alternative world

یک دنیای متناوب موقت ایجاد کنید

through the use of pop-up rules.

ازطریق قوانین ناخواسته.

A few years ago, I started noticing invitations coming with a set of rules.

چند سال قبل، من متوجه دعوتنامه‌هایی با مجموعه‌ای از قوانین شدم.

Kind of boring or controlling, right?

به نوعی کسل کننده و کنترل کننده، درست است؟

Wrong.

اشتباه می‌کنید.

In this multicultural, intersectional society,

در این جامعه‌ی چند فرهنگی متقاطع،

where more of us are gathered and raised

که بیشتر ما جمع شده و بزرگ شده‌ایم

by people and with etiquette unlike our own,

با مردم و آدابی که شبیه ما نیستند،

where we don't share the etiquette,

جایی که ما آن آداب را نداریم،

unspoken norms are trouble,

هنجارهای نامعلوم باعث دردسر هستند،

whereas pop-up rules allow us to connect meaningfully.

در حالیکه قوانین ناخواسته به ما اجازه می‌دهد به صورت معناداری متصل شویم.

They're one-time-only constitutions for a specific purpose.

آنها قوانینی یک بار مصرف برای هدفی خاص هستند.

So a team dinner,

بنابراین در یک شام تیمی،

where different generations are gathering

جایی که نسل‌های متفاوت جمع شده‌اند

and don't share the same assumptions of phone etiquette:

و مفروضات یکسانی از آداب تلفن ندارند:

whoever looks at their phone first

هرکسی که اول به تلفنش نگاه کند

foots the bill.

صورتحساب را می‌پردازد.

(Laughter)

(خنده)

Try it.

امتحانش کنید.

(Applause)

(تشویق)

For an entrepreneurial advice circle of just strangers,

برای مشاورات کارآفرینی غریبه‌ها،

where the hosts don't want everybody to just listen

جایی که میزبان‌ها نمی‌خواهند همه فقط به

to the one venture capitalist in the room --

تنها سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر دراتاق گوش بدهند-

(Laughter)

(خنده)

knowing laugh --

خنده‌ی آشنایی است--

(Laughter)

(خنده)

you can't reveal what you do for a living.

شما نمی‌توانید از کارتان

For a mom's dinner,

در یک میهمانی مادرانه بگویید،

where you want to upend the norms

جاییکه می‌خواهید هنجارهای مواردی که

of what women who also happen to be mothers talk about when they gather,

زنانی که اتفاقا آنها هم مادر هستند و دور هم در مورد آنها صحبت می‌کنند را حفظ کنید،

if you talk about your kids, you have to take a shot.

اگر در مورد فرزندانتان صحبت می‌کنید باید یک عکس همراهتان باشد.

(Laughter)

(خنده)

That's a real dinner.

این یک شام واقعی است.

Rules are powerful,

قوانین قدرتمند هستند،

because they allow us to temporarily change and harmonize our behavior.

چون آنها به ما اجازه می‌دهند موقتا رفتارمان را تغییر داده و متوازن کنیم.

And in diverse societies,

و در جوامع گوناگون،

pop-up rules carry special force.

قوانین ناخواسته نیروی ویژه‌ای دارند.

They allow us to gather across difference,

آنها به ما اجازه می‌دهند در میان تفاوت جمع شویم

to connect,

تا متصل شویم،

to make meaning together

تا با یکدیگر معنا بسازیم

without having to be the same.

بدون اینکه یکسان باشیم.

When I was a child,

وقتی من بچه بودم،

I navigated my two worlds by becoming a chameleon.

من دو دنیایم را با مثل آفتاب پرست شدن هدایت کردم.

If somebody sneezed in my mother's home,

اگر شخصی در خانه‌ی مادرم عطسه می‌کرد،

I would say, "Bless you,"

می‌گفتم «عافیت باشد»

in my father's, "God bless you."

در خانه پدرم می‌گفتم «خدا برکت بدهد.»

To protect myself, I hid,

برای محافظت از خودم، پنهان شدم،

as so many of us do.

همانطور که خیلی از ما می‌شویم.

And it wasn't until I grew up and through conflict work

و تا زمانی که بزرگ شدم و از طریق مناقشه کار

that I began to stop hiding.

دست از مخفی شدن کشیدم.

And I realized that gatherings for me,

و متوجه شدم دورهمی‌ها از نظر من،

at their best,

در بهترین حالتشان،

allow us to be among others,

به ما اجازه می‌دهند در بین دیگران باشیم،

to be seen for who we are,

تا همان چیزی که هستیم دیده شویم.

and to see.

و ببینیم.

The way we gather matters

نحوه دورهمی ما مهم است

because how we gather

چون طوری که ما گردهم می‌آییم

is how we live.

شکلی است که زندگی می‌کنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)