How digital DNA could help you make better health choices | Jun Wang

Translator: mohammad ali masoum Reviewer: Leila Ataei

Today I'm here, actually, to pose you a question.

امروز آمده‌ام، تا سوالی را مطرح کنم.

What is life?

زندگی چیست؟

It has been really puzzling me for more than 25 years,

این سوال بیش از ۲۵ سال است که من را مشغول به خود کرده،

and will probably continue doing so for the next 25 years.

و ۲۵ سال دیگر نیز ادامه خواهد داشت.

This is the thesis I did when I was still in undergraduate school.

این پایان نامه‌ای است که زمان دانشجویی انجام دادم.

While my colleagues still treated computers as big calculators,

وقتی همکارانم با رایانه‌ها مانند ماشین حساب‌های بزرگ برخورد می‌کردند.

I started to teach computers to learn.

به رایانه‌ها یادگرفتن را آموزش دادم.

I built digital lady beetles

سوسک‌های مونث دیجیتالی ساختم

and tried to learn from real lady beetles, just to do one thing:

و سعی کردم از این سوسک‌های واقعی یک چیز بیاموزم:

search for food.

جستجو برای غذا.

And after very simple neural network --

و بعد از یک شبکه عصبی ساده --

genetic algorithms and so on --

الگوریتم ژنتیکی و غیره--

look at the pattern.

به الگو نگاه کنید.

They're almost identical to real life.

آنها تقریبا مشابه زندگی واقعی هستند.

A very striking learning experience for a twenty-year-old.

یک تجربه یادگیری بسیار قابل توجه برای یک بیست ساله است.

Life is a learning program.

زندگی یادگیری برنامه‌ها است.

When you look at all of this wonderful world,

وقتی شما به همه این چیز‌های دنیای شگفت انگیز نگاه می‌کنید.

every species has its own learning program.

هر گونه برنامه یادگیری خود را دارد.

The learning program is genome,

برنامه یادگیری ژنوم است.

and the code of that program is DNA.

و کد این برنامه DNA است.

The different genomes of each species represent different survival strategies.

ژنوم‌های مختلف هرگونه نشان دهنده استراتژی‌های مختلف زنده ماندن است.

They represent hundreds of millions of years of evolution.

آنها صدها میلیون سال از تکامل را نشان می‌دهند.

The interaction between every species' ancestor

تعامل بین اجداد هر گونه

and the environment.

و محیط زیست،

I was really fascinated about the world,

من واقعا در مورد جهان شگفت زده شدم.

about the DNA,

راجع به DNA.

about, you know, the language of life,

و خب می‌دانید درباره زبان زندگی.

the program of learning.

برنامه یادگیری.

So I decided to co-found the institute to read them.

بنابراین تصمیم گرفتم که این موسسه را برای خواندن آنها پیدا کنم.

I read many of them.

بسیاری از آنها را می‌خوانم.

We probably read more than half of the prior animal genomes in the world.

ما احتمالا بیش از نیمی از ژنوم حیوانات پیشین در جهان را می‌خوانیم.

I mean, up to date.

منظورم این است که تا به امروز.

We did learn a lot.

ما بسیار زیاد خواندیم.

We did sequence, also, one species many, many times ...

ما همچنین توالی‌یابی، یک گونه را بارها و بارها انجام دادیم …

human genome.

ژنوم انسان،

We sequenced the first Asian.

ما اجداد آسیایی‌ها را توالی یابی کردیم.

I sequenced it myself many, many times,

من ژنوم خودم را بارها وبارها توالی یابی کردم.

just to take advantage of that platform.

فقط برای بهره بردن آن پلتفورم.

Look at all those repeating base pairs:

نگاهی به همه این جفت بازهای تکراری کنید:

ATCG.

ATCG.

You don't understand anything there.

شما هیچ چیز را آنجا درک نمی‌کنید.

But look at that one base pair.

اما به آن یک جفت باز نگاه کنید.

Those five letters, the AGGAA.

آن ‍‍‍‍‍پنج حرف، AGGAA

These five SNPs represent a very specific haplotype

این پنج SNP نشان دهنده یک هاپلوتیپ بسیار خاص

in the Tibetan population

در جمعیت تبت است.

around the gene called EPAS1.

در اطراف ژن به نام EPAS۱.

That gene has been proved --

آن ژن‌ها ثابت کرده‌اند --

it's highly selective --

که بسیار انتخابی هستند --

it's the most significant signature of positive selection of Tibetans

این مهمترین امضای انتخاب مثبت تبتی‌ها

for the higher altitude adaptation.

برای سازگاری با ارتفاع بالاتر است.

You know what?

می‌دانید چیست؟

These five SNPs were the result of integration of Denisovans,

این پنج SNP نتیجه یکپارچه‌‌سازی دنیسووان بودند.

or Denisovan-like individuals into humans.

یا افراد مشابه انسان‌ تبار به انسان‌ها.

This is the reason why we need to read those genomes.

به همین علت است که ما نیاز به قرائت آن ژنوم داریم.

To understand history,

تا تاریخ را بفهمیم.

to understand what kind of learning process

تا بفهمیم ژنوم چه نوع فرایند یادگیری

the genome has been through for the millions of years.

را برای میلیون‌ها سال گذرانده است.

By reading a genome, it can give you a lot of information --

با خواندن ژنوم، به شما اطلاعات زیادی میدهد --

tells you the bugs in the genome --

به شما اشکالات ژنوم را می‌گوید --

I mean, birth defects, monogenetic disorders.

منظورم، نواقص مادر زادی، اختلالات تک ژنی است.

Reading a drop of blood

خواندن یک‌ قطره خون

could tell you why you got a fever,

می‌تواند به شما بگوید چرا شما تب می‌کنید،

or it tells you which medicine and dosage needs to be used

یا به شما می‌گوید کدام دارو و دزی نیاز است

when you're sick, especially for cancer.

وقتی که مریض هستید، مخصوصا برای سرطان،

A lot of things could be studied, but look at that:

بسیاری از چیزها می‌توانند مطالعه شوند، اما به آن نگاه کنید:

30 years ago, we were still poor in China.

۳۰ سال پیش، ما هنوز در چین فقیر بودیم.

Only .67 percent of the Chinese adult population had diabetes.

فقط .۶۷ درصد از جمعیت بالغ چینی‌ها دیابت داشتند.

Look at now: 11 percent.

حالا نگاه کنید: ۱۱ درصد.

Genetics cannot change over 30 years --

ژنتیک نمی‌نواند در طول ۳۰سال تغییر کند--

only one generation.

فقط یک نسل.

It must be something different.

چیز متفاوتی باید باشد.

Diet?

رژیم غذایی؟

The environment?

محیط زیست؟

Lifestyle?

طول عمر؟

Even identical twins could develop totally differently.

حتی دوقلو‌های همسان می‌توانند کاملا به طور متفاوت رشد کنند.

It could be one becomes very obese, the other is not.

این یکی می‌تواند بسیارچاق باشد، دیگری نیست.

One develops a cancer and the other does not.

یکی سرطان را ایجاد می‌کند و دیگری نمی‌کند.

Not mentioning living in a very stressed environment.

در مورد زندگی در یک محیط بسیار ترسناک ذکر نشده است.

I moved to Shenzhen 10 years ago ...

من ۱۰ سال پیش به شنژن آمدم ...

for some reason, people may know.

به دلیل چند علت، مردم ممکن است بدانند.

If the gene's under stress,

اگر ژن‌ها تحت استرس باشند،

it behaves totally differently.

آن کاملا متفاوت رفتار می‌کند.

Life is a journey.

زندگی سفر است.

A gene is just a starting point,

ژن یک نقطه شروع است.

not the end.

پایان نیست.

You have this statistical risk of certain diseases when you are born.

زمانی که متولد می‌شوید در معرض آمار بیماری‌های خاص قرار دارید.

But every day you make different choices,

اما هر روز انتخاب‌های متفاوتی می‌کنید.

and those choices will increase or decrease the risk of certain diseases.

آن انتخاب‌ها بیماری‌های خاص را افزایش یا کاهش خواهند داد.

But do you know where you are on the curve?

اما می‌دانید که کجای منحنی هستید؟

What's the past curve look like?

منحنی گذشته شبیه چه چیز هستند؟

What kind of decisions are you facing every day?

هر روزه با چه نوع تصمیماتی روبه رو هستید؟

And what kind of decision is the right one

و چه نوع تصمیمی درست است

to make your own right curve over your life journey?

تا منحنی درس خود را در طول سفر زندگیتان ایجاد کنید؟

What's that?

آن چیست؟

The only thing you cannot change,

تنها چیزی که نمی‌توانید تغییر دهید،

you cannot reverse back,

شما نمی‌توانید به عقب برگردانید.

is time.

زمان است.

Probably not yet; maybe in the future.

احتمالا هنوز نه: شاید در آینده.

(Laughter)

(خنده حضار)

Well, you cannot change the decision you've made,

شما نمی‌توانید تصمیمی را که گرفته اید تغییر دهید،

but can we do something there?

اما می‌توانیم کاری انجام دهیم؟

Can we actually try to run multiple options on me,

آیا می‌توانیم در واقع سعی کنیم چندین طرح را روی من اجرا کنیم.

and try to predict right on the consequence,

و درنتیجه سعی کنیم پیشگویی صحیح کنیم.

and be able to make the right choice?

و قادر به اخذ بهترین انتخاب باشیم؟

After all,

با این حال.

we are our choices.

ما انتخاب‌هایمان هستیم.

These lady beetles came to me afterwards.

این سوسک‌های مونث اندکی بعد به سراغم آمدند.

25 years ago, I made the digital lady beetles

۲۵ سال پیش، من سوسک‌های مونث را ایجاد کردم

to try to simulate real lady beetles.

تا سعی کنم که سوسک‌های مونث واقعی را شبیه سازی کنم.

Can I make a digital me ...

می‌توانم من دیجتالی را بسازم…

to simulate me?

تا مرا شبیه سازی کند؟

I understand the neural network could become

من فهمیدم که شبکه نورونی می‌توانست

much more sophisticated and complicated there.

خیلی پیچیده و برجسته باشد.

Can I make that one,

می‌توانم آن را بسازم؟

and try to run multiple options on that digital me --

و سعی کنم چندین گزینه را روی من دیجیتالیم اجرا کنم --

to compute that?

تا آن را محاسبه کند؟

Then I could live in different universes,

سپس می‌توانستم در همان زمان به طور موازی،

in parallel, at the same time.

در جهان‌های مختلف زندگی کنم.

Then I would choose whatever is good for me.

سپس هر چیزی را که برای من مناسب است انتخاب می‌کردم.

I probably have the most comprehensive digital me on the planet.

من احتمالا جامع‌ ترین خود دیجیتالیم را در این سیاره دارم.

I've spent a lot of dollars on me, on myself.

من دلار‌های زیادی را برای خودم خرج کرده ام.

And the digital me told me I have a genetic risk of gout

و خود دیجیتالیم به من گفت که خطر ژنتیکی نقرس را دارم

by all of those things there.

توسط همه چیز‌هایی که موجود است.

You need different technology to do that.

برای انجام این کار نیاز به تکنولوژی متفاوت دارید.

You need the proteins, genes,

شما نیاز به پروتئین‌ها، ژن‌ها،

you need metabolized antibodies,

شما به آنتی بادی‌های متابولیزه شده نیاز دارید،

you need to screen all your body

شما باید تمام بدن خود را در مورد باکتری‌ها و ویروس هایی

about the bacterias and viruses covering you, or in you.

که شما را یا داخل شما را پوشش می‌دهند پایش کنید.

You need to have all the smart devices there --

شما باید همه دستگاه‌های هوشمند --

smart cars, smart house, smart tables,

ماشین هوشمند. خانه هوشمند، جداول هوشمند

smart watch, smart phone to track all of your activities there.

ساعت هوشمند، تلفن هوشمند را برای پیگیری همه فعالیت‌های خود داشته باشید.

The environment is important --

محیط زیست مهم است --

everything's important --

همه چیز مهم است --

and don't forget the smart toilet.

و توالت هوشمند را فراموش نکن.

(Laughter)

(خنده حضار)

It's such a waste, right?

این یک زباله است، درست است؟

Every day, so much invaluable information just has been flushed into the water.

هر روز اطلاعات بسیار ارزشمند به آب ریخته می‌شود.

And you need them.

و شما به آن نیاز دارید.

You need to measure all of them.

شما نیاز به اندازه گیری همه آنها دارید.

You need to be able to measure everything around you

شما باید قادر به اندازه گیری همه چیز در اطرافتان

and compute them.

و محاسبه آنها باشید.

And the digital me told me I have a genetic defect.

و من دیجیتالی به من گفت که یک نقص ژنتیکی دارم.

I have a very high risk of gout.

من خطر بسیار بالا به نقرس دارم.

I don't feel anything now,

هیچ چیز الان احساس نمی‌کنم.

I'm still healthy.

من هنوز سالم هستم.

But look at my uric acid level.

اما به سطح اوریک اسیدم نگاه کنین.

It's double the normal range.

این دو برابر دامنه طبیعی است.

And the digital me searched all the medicine books,

ومن دیجیتالی تمام کتاب‌های پزشکی را جستجو کرد.

and it tells me, "OK, you could drink burdock tea" --

وبه من می‌گوید، خوبه، که میتوانی چای بروداک بنوشی--

I cannot even pronounce it right --

حتی الان نمی‌توانم درست تلفظش کنم--

(Laughter)

(خنده حضار)

That is from old Chinese wisdom.

این از حکمت قدیمی چینی است.

And I drank that tea for three months.

و من سه ماه چای نوشیدم.

My uric acid has now gone back to normal.

اسید اوریکم به سطح عادی برگشته است.

I mean, it worked for me.

منظورم، این برای من جواب داد.

All those thousands of years of wisdom worked for me.

تمام آن هزاران سال حکمت برای من کار می‌کرد

I was lucky.

من خوش شانس بودم.

But I'm probably not lucky for you.

اما برای شما خوش شانس نیستم.

All of this existing knowledge in the world

تمام این دانش موجود در جهان

cannot possibly be efficient enough or personalized enough for yourself.

نمی‌تواند به اندازه کافی کارآمد یا به اندازه کافی شخصی باشد.

The only way to make that digital me work ...

تنها راهی که من دیجیتالیم کار کند…

is to learn from yourself.

این است که از خودتان یاد بگیرد.

You have to ask a lot of questions about yourself:

شما مجبورید که سوالات بسیاری راجع به خودتان بپرسید.

"What if?" --

چی میشه؟ --

I'm being jet-lagged now here.

من حالا پرواز زده می‌بودم اینجا.

You don't probably see it, but I do.

احتمالا آن را نمی‌بینید، اما من می‌بینم.

What if I eat less?

چی می‌شد کمتر می‌خوردم؟

When I took metformin, supposedly to live longer?

چه وقت متفورمین را مصرف کنم تا ظاهرا زندگی طولانی‌تر بشه؟

What if I climb Mt. Everest?

اگر از کوه اورست صعود کنم چه؟

It's not that easy.

خیلی آسان نیست.

Or run a marathon?

یا دونده ماراتون باشم.

What if I drink a bottle of mao-tai,

اگر یک بطری مائوتای بنوشم چه.

which is a Chinese liquor,

که مشروب چینی است.

and I get really drunk?

و واقعا مست کنم؟

I was doing a video rehearsal last time with the folks here,

من آخرین بار وقتی مست کردم با اهالی اینجا

when I was drunk,

تمرین ویدیویی انجام دادم.

and I totally delivered a different speech.

و من کاملا سخنرانی دیگری را تحویل دادم.

(Laughter)

(خنده حضار)

What if I work less, right?

اگر کمتر کار کنم چه؟ درسته؟

I have been less stressed, right?

کمتر استرس داشته‌ام. درسته؟

So that probably never happened to me,

پس آن احتمالا هرگز برای من اتفاق نیفتاده است.

I was really stressed every day,

هر روز واقعا استرس داشتم.

but I hope I could be less stressed.

اما امیدوارم می‌توانستم کمتر نگران باشم.

These early studies told us,

این مطالعات اولیه به ما گفت،

even with the same banana,

حتی با چنین موزی،

we have totally different glucose-level reactions

ما کاملا واکنش‌های سطح گلوکز متفاوتی

over different individuals.

بر روی افراد متفاوت داریم.

How about me?

راجع به من چطور؟

What is the right breakfast for me?

صبحانه صحیح برای من چیست؟

I need to do two weeks of controlled experiments,

من باید دو هفته آزمایش‌های کنترل شده انجام دهم.

of testing all kinds of different food ingredients on me,

از تست انواع مختلف مواد غذایی بر روی من

and check my body's reaction.

و تست واکنش بدنم.

And I don't know the precise nutrition for me,

ومن تغذیه مفیدم را نمی‌دانم.

for myself.

برای خودم.

Then I wanted to search all the Chinese old wisdom

پس می‌خواهم همه حکمت‌های قدیمی چینی را جستجو کنم

about how I can live longer, and healthier.

راجع به این که چطور می‌توانم طولانی‌تر وسالم‌تر زندگی کنم.

I did it.

من انجامش دادم.

Some of them are really unachievable.

برخی از آنها واقعا غیرقابل قبول هستند.

I did this once last October,

من این یکی را اکتبر گذشته انجام دادم.

by not eating for seven days.

با هفت روز غذا نخوردن.

I did a fast for seven days with six partners of mine.

من با شش شریکم برای هفت روز سریع انجام دادم.

Look at those people.

به آن افراد نگاه کنید.

One smile.

یک لبخند.

You know why he smiled?

می‌دانید چرا او لبخند می‌زد؟

He cheated.

او فریب خورده است.

(Laughter)

(خنده حضار)

He drank one cup of coffee at night,

او یک فنجان قهوه در شب نوشید.

and we caught it from the data.

و از طریق داده‌ها دریافتیم.

(Laughter)

(خنده حضار)

We measured everything from the data.

هرچیزی را از طریق داده‌ها اندازه گرفتیم.

We were able to track them,

ما توانستیم آنها را دنبال کنیم.

and we could really see --

و واقعا توانستیم ببینیم --

for example, my immune system,

برای مثال، سیستم ایمنی من،

just to give you a little hint there.

صرفا جهت اطلاع شما.

My immune system changed dramatically over 24 hours there.

سیستم ایمنی من به طرز چشمگیری طی۲۴ ساعت تغییر کرده است.

And my antibody regulates my proteins

و آنتی بادی من پروتئین‌هایم را برای این تغییر چشمگیر تنظیم می‌کند

for that dramatic change.

برای تغییرات دراماتیکی

And everybody was doing that.

و همه این کار را انجام دادند.

Even if we're essentially totally different at the very beginning.

حتی اگر اساسا کاملا در ابتدا متفاوت باشیم.

And that probably will be an interesting treatment in the future

و احتمالا یک درمان جالب در آینده

for cancer and things like that.

برای سرطان و چیز‌هایی مثل آن خواهد بود.

It becomes very, very interesting.

بسیار، بسیار جالب می‌شود.

But something you probably don't want to try,

اما چیزی که احتمالا نمی‌خواهید امتحان کنید،

like drinking fecal water from a healthier individual,

مانند نوشیدن آب مدفوع از یک فرد سالم‌تر

which will make you feel healthier.

که باعث سلامتی شما می‌شود.

This is from old Chinese wisdom.

این از یک حکمت قدیمی چینی منشا می‌گیرد.

Look at that, right?

به آن نگاه کنید. درسته؟

Like 1,700 years ago,

مثل ۱,۷۰۰ سال پیش،

it's already there, in the book.

هنوز وجود دارد، در کتاب

But I still hate the smell.

اما هنوز از بوی آن متنفرم.

(Laughter)

(خنده)

I want to find out the true way to do it,

می‌خواهم یک راه درستی برای انجامش پیدا کنم.

maybe find a combination of cocktails of bacterias and drink it,

شاید ترکیبی از باکتری‌های دم کوتاه را پیدا کرده و آن را بنوشید.

it probably will make me better.

احتمالا من را بهتر خواهد کرد.

So I'm trying to do that.

بنابراین من تلاش می‌کنم این کار را انجام دهم.

Even though I'm trying this hard,

اگرچه این را سخت امتحان می‌کنم،

it's so difficult to test out all possible conditions.

خیلی سخت است که همه شرایط ممکن را آزمایش کنم.

It's not possible to do all kinds of experiments at all ...

این امکان وجود ندارد که همه آزمایشات را انجام دهید…

but we do have seven billion learning programs on this planet.

اما ما هفت میلیارد برنامه یادگیری در این سیاره داریم.

Seven billion.

هفت میلیارد.

And every program is running in different conditions

و هر برنامه در شرایط مختلف اجرا می‌شود

and doing different experiments.

و آزمایش‌های مختلفی را انجام می‌دهد.

Can we all measure them?

آیا همه ما می‌توانیم آنها را اندازه بگیریم؟

Seven years ago, I wrote an essay in "Science"

هفت سال پیش، یک مقاله در مجله "علم"

to celebrate the human genome's 10-year anniversary.

برای جشن دهمین سالگرد ژنوم انسانی نوشتم.

I said, "Sequence yourself,

من گفتم خودتان را ردیابی کنید.

for one and for all."

برای یک نفر و برای همه.

But now I'm going to say,

اما الان می‌خواهم بگویم.

"Digitalize yourself for one and for all."

«خودت را برای یکی و برای همه دیجیتالی کن.»

When we make this digital me into a digital we,

وقتی ما این خود دیجیتالی را به ما دیجیتالی تبدیل می‌کنیم.

when we try to form an internet of life,

وقتی ما سعی در شکل گیری زندگی اینترنتی داریم،

when people can learn from each other,

وقتی مردم می‌توانند از همدیگر یاد بگیرند،

when people can learn from their experience,

وقتی مردم می‌توانند از تجربه‌هایشان، از اطلاعاتشان،

their data,

یاد بگیرند،

when people can really form a digital me by themselves

وقتی مردم واقعا می‌توانند من دیجیتالی را توسط خودشان شکل دهند

and we learn from it,

و ما از آن یاد می‌گیریم

the digital we will be totally different with a digital me.

ما دیجیتالی با من دیجیتالی کاملا متفاوت خواهد بود.

But it can only come from the digital me.

اما این می‌تواند از من دیجیتالی نشات بگیرد.

And this is what I try to propose here.

واین چیزی است که سعی دارم اینجا پیشنهاد بدم.

Join me --

به من ملحق شوید --

become we,

ما بشویم،

and everybody should build up their own digital me,

وهرکسی باید من دیجیتالی خودش را بسازد.

because only by that will you learn more about you,

زیرا تنها با آن شما بیشتر در مورد شما یاد می‌گیرید،

about me,

راجع به من،

about us ...

راجع به ما…

about the question I just posed at the very beginning:

دربارهٔ سوالی که در ابتدا مطرح کردم:

"What is life?"

«زندگی چیست؟»

Thank you.

ممنوم.

(Applause)

(تشویق حضار)

Chris Anderson: One quick question for you.

کریس اندرسون: یه سوال سریع از شما.

I mean, the work is amazing.

منظورم این است، کار شگفت انگیزی است.

I suspect one question people have is,

من گمان می‌کنم سوالی که مردم دارند،

as we look forward to these amazing technical possibilities

همان طور که ما منتظر امکانات فنی پزشکی شخصی

of personalized medicine,

شگفت انگیز هستیم.

in the near-term it feels like they're only going to be affordable

در کوتاه مدت آن احساس می‌شود که فقط برای چند نفر

for a few people, right?

مقرون به صرفه هستند، درسته؟

It costs many dollars to do all the sequencing and so forth.

برای انجام تمام توالی‌ها وغیره دلارهای زیادی هزینه می‌شود.

Is this going to lead to a kind of,

آیا این به نوعی منجر به،

you know, increasing inequality?

افزایش نابرابری است؟

Or do you have this vision that the knowledge that you get

یا این دیدگاه را دارید که دانش شما از

from the pioneers

از پیشگامان

can actually be pretty quickly disseminated

می‌تواند در واقع به سرعت منتشر شود

to help a broader set of recipients?

تا به مجموعه وسیعی از گیرندگان کمک کند؟

Jun Wang: Well, good question.

جان ونگ: خب، سوال خوبی است.

I'll tell you that seven years ago, when I co-founded BGI,

من به شما بگویم که هفت سال پیش، وقتی که من شرکت BGI را تاسیس کردم،

and served as the CEO of the company there,

و به عنوان مدیر عامل شرکت خدمت کردم،

the only goal there for me to do

تنها هدف من برای انجام این کار این بود

was to drive the sequencing cost down.

که هزینه توالی‌یابی را کاهش دهم.

It started from 100 million dollars per human genome.

این از۱۰۰ میلیون دلار در هر ژنوم انسان آغاز شد.

Now, it's a couple hundred dollars for a human genome.

حالا، این چند صدهزار دلار برای ژنوم انسان است.

The only reason to do it is to get more people to benefit from it.

تنها دلیل آن این است که افراد بیشتری از آن بهره ببرند.

So for the digital me, it's the same thing.

پس برای من دیجیتالی، این همان چیز است.

Now, you probably need,

حالا، شما احتمالا نیاز به،

you know, one million dollars to digitize a person.

می‌دانید، یک میلیون دلار دارید تا یک شخص را دیجیتالی کنید.

I think it has to be 100 dollars.

من فکر می‌کنم باید ۱۰۰ دلار باشد.

It has to be free for many of those people that urgently need that.

این باید برای بسیاری از کسانی که به طور فوری به آن نیاز دارند رایگان باشد

So this is our goal.

پس این هدف ما است.

And it seems that with all this merging of the technology,

و به نظر می‌رسد که با این ادغام تکنولوژی،

I'm thinking that in the very near future,

من فکر می‌کنم که در آینده ای نزدیک،

let's say three to five years,

بگذارید بگویم سه تا پنج سال آینده،

it will come to reality.

به واقعیت تبدیل می‌شود.

And this is the whole idea of why I founded iCarbonX,

و این کل ایده ای است که چرا شرکت iCarbonX را تاسیس کردم.

my second company.

دومین شرکت من.

It's really trying to get the cost down

واقعا تلاش می‌کند تا هزینه‌ها

to a level where every individual could have the benefit.

را به سطحی برساند که می‌توانست به نفع هر فرد باشد.

CA: All right, so the dream is not elite health services for few,

ک ا: بسیار خب، رویای خدمات بهداشتی نخبگان برای چند نفر نیست،

it's to really try

واقعا تلاش می‌کند

and actually make overall health care much more cost effective --

و در واقع کلیه مراقبت‌های بهداشتی را بسیار موثرتر می‌کند --

JW: But we started from some early adopters,

ج و: اما ما از برخی از متصدیان اولیه،

people believing ideas and so on,

افراد معتقد به ایده‌ها و غیره شروع کردیم،

but eventually, it will become everybody's benefit.

اما در نهایت، به نفع همه خواهد بود.

CA: Well, Jun, I think it's got to be true to say

ک ا: جان، من فکر می‌کنم این درست باشد که می‌گویم

you're one of the most amazing scientific minds on the planet,

شما یکی از شگفت‌انگیز‌ترین استعدادهای علمی در این سیاره هستید،

and it's an honor to have you.

و این افتخاری است که شما را داریم.

JW: Thank you.

ج و: ممنونم.

(Applause)

(تشویق حضار)