The problem of light pollution -- and 5 ridiculously easy ways to fix it | Kelsey Johnson

Translator: Ivana Korom Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Translator: Leila Ataei Reviewer: Masoud Motamedifar

Unless you've spent quality time on the International Space Station,

مگر اینکه مدت زمان ارزشمندی را در ایستگاه فضایی بین‌المللی گذرانده باشید،

this is probably not a view you are super familiar with.

چون احتمالا" چشم اندازی نیست که با آن آشنایی دارید.

This is the east coast of the United States.

اینجا ساحل شرقی ایالات متحده است.

That's New York down there in the lower right,

آن پایین کمی به راست نیویورک است،

and it's a band of light all the way up through Washington DC.

و این نوار نوری که آن بالا تا واشنگتن دی سی کشیده شده.

Those cities are shining like jewels,

آن شهرها مانند جواهرات می‌درخشند،

highways are traced by webs of light.

بزرگراه‌ها توسط شبکه‌های نور ردیابی می‌شوند.

And all of that light is super photogenic.

و تمام این نور فوق‌العاده بسیار خوش‌عکس است.

But there's a problem.

اما مشکلی در بین است.

That light is meant to be illuminating our sidewalks,

غرض از آن نور روشن کردن پیاده‌روها،

and our streets and our houses.

خیابان‌ها و خانه‌های ما می باشد.

Instead, it's actually going up into the sky

در عوض، در واقع تا آسمان

and out into the universe,

و درون کیهان کشیده شده،

where it's not doing any of us any good.

جایی که این کار هیچ نفعتی برایمان ندارد.

When I see photos of this, of the Earth,

وقتی عکسهایی از این دست از زمین را می بینم،

I see environmental catastrophe.

متوجه فاجعه‌ای ‌محیطی می‌شوم.

Those aren't jewels,

اینها جواهرات نیستند،

those are tumors.

غده‌اند.

I'm an astronomer,

من ستاره‌شناسم،

so it's really no surprise probably to anyone

بنابراین واقعاً برای کسی جای تعجب ندارد،

that I've always loved the night sky.

که من همیشه عاشق آسمان شب بوده‌ام.

I'm kind of a walking cliché.

من نمونه زنده‌ای از کلیشه هستم.

But when I was growing up in Minnesota,

در مینه سوتا که بزرگ می‌شدم

one of my favorite things to do on a summer evening

یکی از کارهای مورد علاقه من در شبهای تابستان

was grab my old Raggedy Ann sleeping bag

این بود که کیسه خواب قدیمی خود را بردارم

and take it out into a field behind my house,

و به دشت پشتی خانه‌ام ببرم،

where I would spend hours looking at the night sky.

جایی که ساعتها وقت را صرف نگاه کردن به آسمان می‌کردم.

And to do this, I had to brave not only the darkness,

و برای انجام این کار، نه تنها مجبور شدم از تاریکی نترسم

but also swarms of mosquitoes,

بلکه از فوج پشه‌ها هم نترسم،

and my sleeping bag really didn't smell very good.

و کیسه خوابم واقعا بوی خیلی خوبی نمی‌داد.

(Laughter)

(خنده)

But there was one particular star

اما یک ستاره خاصی بود

that I would look for, night after night.

که شب به شب دنبالش می‌گشتم.

And then I would play this game

و سپس این بازی را انجام می‌دادم

where I would try to focus on that star so intensely,

جایی که سعی می‌کنم روی آن ستاره بشدت تمرکز کنم،

that everything else would fade from my view

طوری که هر چیز دیگری از دیدم محو می‌شد

and that single star would be all that I could see.

و آن تک ستاره تمام چیزی بود که می‌دیدم.

I could only ever hold on to that focus

همیشه می‌توانستم تنها برای لحظاتی گذارا

for a few fleeting moments.

تمرکزم را حفظ کنم.

But when I did,

اما وقتی این کار را می‌کردم،

I felt this deep sense of connection to the universe.

این حس عمیق اتصال به کیهان را داشتم.

And almost a sense of vertigo,

و تقریباً حس سرگیجه،

like I was going to fall into space.

مثل اینکه قرار بود به فضا بیفتم.

And when this happened --

و وقتی این اتفاق افتاد--

I know this sounds kind of ridiculous,

می دانم که به نظر مسخره می‌رسد،

but I would simultaneously feel unfathomably insignificant

اما به طور همزمان حس بی‌نهایت ناچیزی

and also kind of weirdly important.

و همچنین جورعجیب مهم بودن داشتم.

That star I looked to night after night was called Vega.

آن ستاره که هر شب نگاهش می‌کردم وگا خوانده می‌شد.

Vega is the brightest star in the constellation Lyra,

وگا درخشان‌ترین ستاره در صورت فلکی لیراست،

which is not coincidentally the name of one of my dogs.

که البته تصادفی نیست که نام یکی از سگهایم باشد.

(Laughter)

(خنده)

But this experience is being lost.

اما این تجربه در حال از دست رفتن است.

My favorite constellation, Lyra,

صورت فلکی مورد علاقه‌ام، لیرا ،

this is what it would look like from Manhattan.

از منتهن این شکلی به نظر می‌رسد.

For people who live in urban and suburban environments,

برای افرادی که در شهر و محیط‌های حومه زندگی می‌کنند،

if they go outside at night and look up,

اگر شبها بیرون بروند و بالا را نگاه کنند،

instead of being awestruck by the majesty of the universe,

جای اینکه از عظمت کیهان شگفت‌زده شوند،

they see pretty much nothing.

تقریباً هیچ چیزی نمی‌بینند.

These unremarkable, completely blank night skies,

این آسمان شبهای کاملاً تهی و معمولی،

of course are due to all of the light we produce at night.

البته به دلیل تماما بخاطر نوری است که در شب تولید می‌کنیم.

Those very same lights we see all the way from space

همین این نورهایی که در راهمان از فضا می‌بینیم

are shining up into the atmosphere,

درخششان بتا درون جو ادامه دارد،‌ آنجا که

where they bounce around and create this featureless smog of light.

به اطراف رفته و این پدیده بدشکل از دود و نور را می‌آفریند.

And that featureless smog of light has a name.

و این بی‌شکلی نمایان از دود و نور اسمی دارد.

It's called light pollution.

آلودگی نوری.

As an astronomer,

به عنوان یک ستاره‌شناس،

I can actually tell how bad light pollution is

از روی درخشندگی ستارگانی که در آسمان می‌بینم واقعا

by the brightness of stars I can see in the sky.

می‌توانم بگویم آلودگی نوری تا چقدر بد است.

And it turns out

و معلوم شده که

that when you're trying to unlock the secrets of the cosmos,

وقتی سعی در رازگشایی از اسرار کیهانی دارید،

it's really helpful to be able to see the cosmos.

قادر به تماشای کیهان بودن بسیار راهگشاست.

And --

و--

[Laughs]

(خنده)

Truth.

حقیقت دارد.

And this light that we're trying to detect

و این نوری که ما در تلاش برای کشف آن هستیم

is coming from millions or billions of light-years away,

میلیونها یا میلیاردها سال نوری فاصله دارد،

and so it's generally pretty faint.

و بنابراین به طور کلی ضعیف است.

And as an astronomer,

و به عنوان یک ستاره‌شناس،

I fight with this every day to do my job,

هر روز سر این جنگ دارم تا شغلم را انجام دهم،

and I have to tell you, it is a really big problem.

و باید به شما بگویم، مشکل واقعا بزرگی است.

But the problem is far worse

اما مشکل چیزی به مراتب بدتر

than just losing some whimsical ability to gaze at the stars.

از دست دادن برخی توانایی غریب در نگاه کردن به ستارگان است.

For example,

برای مثال،

countless plant and animal species are affected.

گیاه‌هان و حیوان بی‌شماری تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

So we could talk about sea turtles

بنابراین می‌توانیم صحبت از لاک پشت‌های دریایی

or pollinators

یا گرده افشانها

or any of these super important species

یا هر یک از این گونه‌های فوق العاده مهمی داشته باشیم

that are also cute.

که همچنین زیبا هستند.

Instead, I want to talk

در عوض، می‌خواهم از این

about these quietly unassuming dog whelks.

حلزونهای نفیر سگی بی‌ادعای ساکت صحبت کنم.

You may have seen them around

شاید اینها را دیده باشید

and not given them really a whole lot of thought.

و واقعا اهمیتی به وجودشان نداده باشید.

But they're pretty cool.

اما خیلی جالب هستند.

So in an entire year

در کل یک سال،

a dog whelk will rarely move more than about 10 meters.

حلزون نفیر سگی بندرت تا بیش از ۱۰ متر حرکت می‌کند.

That means that when they are attacking their prey

یعنی وقتی آنها به طعمه‌های خود حمله می‌کنند

they can hit this brisk pace of about a millimeter an hour.

می‌توانند رکورد سرعتشان را حدود یک میلیمتر در ساعت برسانند.

And --

و--

(Laughter)

(خنده)

This works out OK,

خوب هم جواب می‌دهد،

because they attack things like barnacles.

زیرا آنها به امثال سرخابها(کشتی چسبها) حمله می‌کنند.

(Laughter)

(خنده)

So these dog whelks live in the intertidal area of coasts,

خب این نوع حلزونها در نواحی میان‌کشندی ساحلی زندگی می کنند،

where, it turns out,

آنجا که معلوم شده

they're a pretty key part of the ecosystem.

بخش مهمی از اکوسیستم هستند.

Not only are they one of the most dominant invertebrate predators,

آنها نه تنها یکی از مهمترین شکارچیان بی‌مهره ‌اند،

but other animals, like crabs and birds, think they're pretty tasty.

بلکه حیوانات دیگر مثل خرچنگها و پرندگان، فکر می کنید که خیلی هم خوشمزه‌اند.

So that leaves these poor snails in a kind of precarious situation,

به همین دلیل این حلزونهای بیچاره در وضعیت نامناسبی بسر می‌برند،

because if they go too low in the water,

چون اگر در آب خیلی پایین بروند،

then crabs are a threat,

مورد تهدید خرچنگها هستند،

but if they come out of the water too far,

اما اگر خیلی هم از آب بیرون بیایند،

birds are going to have a feast.

سورو ساط جشن پرندگان می‌شوند.

Why is an astronomer telling you about dog whelks?

حال چرا یک ستاره‌شناس برایتان از این حلزونها می‌گوید؟

I ask that myself.

از خودم می پرسم.

Because their behavior is impacted by light pollution.

زیرا رفتار آنها تحت تأثیر آلودگی نور است.

For example,

مثلا،

if dog whelks are subjected to artificial light at night

اگر حلزون نفیر سگی در معرض نور مصنوعی شب قرار بگیرند،

they're about twice as likely to stay under the water with a predator.

احتمال ماندنشان زیر آب با یک شکارچی تقریباً دو برابر شده

And that puts them at increased risk.

و در معرض خطر بیشتری قرار می گیرند.

And it's not like they can make a speedy escape.

و اینطور نیست که بلد باشند سریع فرار کنند.

And so these --

و بنابراین--

(Laughter)

(خنده)

And the other issue is because they literally move

و مسئله دیگر این است که آنها به معنای واقعی کلمه

at a snail's pace.

با سرعت حلزون حرکت می کنند.

If a population is wiped out,

اگر جمعیتی از بین برود،

it can take decades to replenish.

برای جایگزین کردنش دهها سال طول می‌شد.

And that, in turn, affects the rest of their ecosystem

و این به نوبه خود بر بقیه اکوسیستم آنها

and the other species, like the birds and the barnacles and the crabs.

و گونه‌های دیگر مانند پرندگان و سرخابها و خرچنگها تأثیر می‌گذارد.

So this is just one small and slimy example

خوب این فقط یک نمونه کوچک و ناچیز از

of how light pollution can unleash a cascade effect

چگونگی تاثیر زنجیره‌وار آلودگی نور می تواند کل یک اکوسیستم را

on an entire ecosystem.

فرو بپاشد.

Virtually every species that has been studied to date

تقریبا هر گونه‌ای که تا به امروز مورد مطالعه قرار گرفته

is impacted by light pollution.

تحت تأثیر آلودگی نوری قرار دارد.

And that includes humans.

از جمله خود انسانها.

So let's talk about us.

اجازه دهید در مورد خودمان صحبت کنیم.

You are probably not surprised to hear

شاید از شنیدنش عجب نکنید که

that light pollution can affect your ability to sleep well at night.

آلودگی نوری می‌تواند بر قابلیت خوب خوابیدنتان در شب اثر بگذارد.

But you might be surprised to hear that light pollution is linked to obesity.

اما شاید تعجب کنید بشنوید که آلودگی نوری با چاقی مفرط مرتبط است.

In fact, in a recent study

در واقع، طی مطالعه‌ای تازگی

they found that light pollution contributed to over 70 percent

دریافته‌ایم که آلودگی نوری در بیش از ۷۰٪ از میزان چاقی مفرط در

of the obesity rates in 80 countries.

۸۰ کشور نقش داشته است.

More than that,

بیشتر از آن،

light pollution actually contributed about the same amount to excess weight

در واقع آلودگی نوری تقریباً به همان اندازه خوردن غذای ناسالم

as eating junk food.

در اضافه وزن داشتن سهم دارد.

And it gets worse.

و بدتر نیز می‌شود.

For people who are subjected

برای افرادی که در معرض میزان قابل توجهی از

to significant amounts of artificial light at night

از نور مصنوعی در شب قرار دارند

they're about 50 percent more likely to get breast cancer.

احتمال ابتلا به سرطان پستان در آنها حدود ۵۰ درصد بیشتر است.

And in fact, light pollution is correlated with types of cancer

و در حقیقت، آلودگی نوری با انواع سرطان در همه

across the board.

زمینه‌ها مرتبط است.

And in controlled lab experiments

و در آزمایشات کنترل شده آزمایشگاهی

there's a direct link between increased artificial light at night

ارتباطی مستقیم بین افزایش نور مصنوعی در شب

and a rate of tumor growth.

و میزان رشد تومور وجود دارد.

You might be wondering how normal light

شاید تعجب کنید که نور طبیعی چگونه احتمالا

could possibly impact cancer rates.

می‌تواند بر روی نرخ سرطان اثر بگذارد.

It likely all comes down to the super important hormone

احتمالاً همه آن برگردد به هورمون فوق‌العاده مهمی

called melatonin,

به نام ملاتونین،

which we have evolved over millions of years

که طی بیش از میلیونها سال تکامل خود

to produce on a day-night cycle, or a circadian rhythm.

موفق به تولید آن در چرخه شبانه روزی، یا ریتمی شبانه روزی گشته‌ایم.

What happens is that when light impacts

آنچه اتفاق می‌افتد این است که وقتی نور بر شبکیه

the retina at the back of our eye at night

در پشت چشم ما در شب تأثیر می گذارد

it can disrupt melatonin production,

می‌تواند تولید ملاتونین را مختل کند،

and when melatonin production is disrupted,

و هنگامی که تولید ملاتونین تولید مختل می‌شود،

a whole chain of other chemical processes are affected,

زنجیره کاملی از دیگر فرآیندهای شیمیایی تحت تأثیر قرار می‌گیرد،

and that includes estrogen production.

و آن شامل تولید استروژن است.

And when we throw this chemical balance out of whack,

و وقتی این تعادل شیمیایی را اشتباهی به هم می‌ریزیم.

really bad things can happen.

اتفاقات واقعا بدی می‌تواند رخ دهد.

In fact, things are so bad,

در واقع، همه چیز خیلی بد است،

that the International Agency for Cancer Research

آژانس بین المللی برای تحقیقات سرطان،

has said that disrupting the human circadian rhythm

گفته که مختل شدن ریتم شبانه روزی انسان

is a probable carcinogen.

یک عامل سرطان‌زای احتمالی است.

Also, for fun, I want to let you know

همچنین محض اطلاع خبر داشته باشید

that light pollution has been linked to,

که آلودگی نوری به سردردها، اضطراب

let's see -- headaches, anxiety, depression, diabetes,

افسردگی، دیابت، بیماری‌های قلب و عروقی مرتبط است که

cardiovascular disease and the list goes on.

البته این لیست دنباله‌دار است.

But maybe you don't care about your health.

اما خب شاید اهمیتی به سلامتتان ندهید.

We're all going to die anyway,

همه ما به هر حال خواهیم مرد،

you might as well die in a brightly lit room.

امکانش هست که توی یک اتاق روشن بمیرید.

(Laughter)

(خنده)

The fact that you're laughing about death is kind of amazing.

این واقعیت که شما به مردن می‌خندید شگفت‌آور است.

(Laughter)

(خنده)

You might still care about money.

شاید هنوز به پول اهمیت می دهید.

The money that's spent on that wasted light,

پولی که خرج آن نور هدر رفته می‌شود،

and I mean just the light that's going out into the universe,

و منظورم فقط نوری است که به جهان می‌رود،

and not doing us any good,

و فایده‌ای برای ما ندارد،

is three billion dollars a year.

سه میلیارد دلار در سال هزینه‌دار دارد.

That's enough money to build, like,

این پول برای ساختن مثلا

1,000 utility-grade windmills,

۱۰۰۰ آسیاب بادی قابل استفاده،

or fund the entire DC public-school system for over two years,

یا بودجه کل نظام مدارس عمومی دی سی به مدت دو سال کافی است،

or -- this is my favorite, because I really want one

یا - این یکی مورد علاقه‌ام است، و واقعا می‌خواهم

but I can't afford one --

اما پولش را ندارم--

buy 30,000 Tesla Model X SUVs.

خرید ۳۰۰۰۰ خودور اس‌یو‌وی تسلا سری X.

(Laughter)

(خنده)

And that includes the electric car tax credit.

و شامل اعتبار مالیاتی خودرو برقی می‌شود.

And then there are the existential costs.

و سپس هزینه‌های وجودی را داریم.

I don't have any data

هیچ ایده‌ای ندارم درباره این که

on how losing touch with our place in the cosmos

چگونگه از دست دادن تماس با جایگاه مان در کیهان

impacts us.

بر ما تأثیر می گذارد.

But I believe

اما معتقدم

that this probably impacts our humanity

که احتمالاً بیش از هر آمار ترسناک دیگری که

more than any of the other scary statistics I can share with you.

می‌توانم با شما به اشتراک بگذارم بر بشریت ما تأثیر می‌گذارد.

And it's getting worse with time.

و با گذشت زمان بدتر می‌شود.

The amount of light pollution is doubling roughly every 35 years.

میزان آلودگی نوری هر ۳۵ سال تقریباً دو برابر می شود.

That means that within the next decade

این بدان معناست که طی یک دهه آینده

virtually the entire eastern half of the United States

تقریباً کل نیمه شرقی ایالات متحده

will be perpetually brighter than twilight.

به طوردائمی روشن‌تر از گرگ و میش خواهد بود.

And there's another issue with light pollution.

و مسئله دیگری وجود دارد با آلودگی سبک

The problem is way worse than we can see with our own eyes.

مشکل از این بدتر است از چیزی که می توانیم با چشمان خود ببینیم.

Our eyes have evolved to just detect this tiny range

چشمان ما تنها برای کشف این دامنه کوچک

of the full spectrum of light.

از طیف کامل نور تکامل یافته است.

All of this other light that we can't see,

همه این نور دیگری که ما نمی‌توانیم ببینیم،

this invisible light,

این نور نامرئی،

also has a pollution problem.

همچنین مشکل آلودگی دارد.

Mostly it's from modern technology,

بیشترش هم از فناوری مدرن است ،

things like cell phones or car-to-car radar,

چیزهایی مثل تلفن همراه یا رادار خودرو به خودرو،

or now apparently we need appliances that can talk to each other.

یا اکنون ظاهراً لوازمی نیاز داریم که می‌توانند با یکدیگر صحبت کنند.

All of this modern technology is putting out strong signals

همه این فناوری مدرن در حال فرستادن سیگنالهای قوی است

that can completely swamp

که قادر است این نور بی نهایت ضعیفی

this exceedingly faint light we're trying to detect

را که در تلاش برای یافتن آن از بقیه جهان

from the rest of the universe outside Earth,

خارج زمین هستیم، که محض اطلاعتان

which just for the record, is most of the universe.

بیشتر جهان است را کاملا گرفتار کند.

(Laughter)

(خنده)

And then, there are satellites.

و سپس، ماهواره‌ها هستند.

Satellites are a problem at both visible and invisible wavelengths.

ماهواره‌ها دو مشکل دارند هم در طول موجهای قابل مشاهده و هم نامرئی.

A host of private companies have plans to deploy tens of thousands of satellites

تعدادی از شرکتهای خصوصی برنامه‌هایی دارند برای استقرار ده‌ها هزار ماهواره

into Earth orbit,

در مدار زمین،

where they will not only outnumber,

جایی که نه تنها تعدادشان خیلی زیادی است،

literally outnumber the visible stars in the sky,

در مقایسه با تعداد ستارگان قابل مشاهده در آسمان،

while also beaming invisible light back to Earth.

در ضمن پرت کردن نور نامرئی به زمین باز می گردد.

So for astronomers like me,

بنابراین برای ستاره شناسانی مثل من،

who use invisible light to study the universe,

که از نور نامرئی برای مطالعه جهان استفاده می کنند

it's going to be like staring at the Sun

مانند به خیره شدن به خورشید

and trying to see a birthday candle behind it.

و سعی در دیدن یک شمع تولد در پشت آن است.

Alright, I want to be clear

خوب، می‌خواهم روشن کنم

that there's nothing inherently wrong with any of this modern technology.

که ذاتاً هیچ یک از این فناوریهای مدرن مشکلی ندارند.

With cell phones or satellites or car radar.

تلفنهای همراه یا ماهواره یا رادار خودروها.

I'm not sure about kitchen appliances.

در مورد وسایل آشپزخانه مطمئن نیستم.

(Laughter)

(خنده)

I haven't broken down

هنوز از کار افتاده نشده‌ام

and gotten an oven that talks to my cell phone yet.

و اجاقی نخریده‌ام که با تلفن همراهم صحبت کند.

And I use lights at night like everybody else.

و شبها مثل بقیه از چراغ استفاده می کنم.

But here's the thing.

اما مشکل اینجاست که

Some problems in the world,

برخی از مشکلات در جها ن،

like we've heard about today and you'll hear more about,

مثل آنچه امروز شنیدیم و در موردش بیشتر خواهید شنید،

are overwhelming and they seem intractable.

سخت هستند و به نظرغیرقابل مهار می‌رسند.

Visible light pollution is not one of these problems.

آلودگی نوری قابل مشاهده یکی از این مشکلات نیست.

This is actually stupidly simple, OK?

واقعاً ساده است، موافقید؟

So here are five super simple things you can do.

بنابراین در اینجا پنج راهکار واقعا ساده داریم که انجام دهید.

Don't use lights brighter than you need to.

از چراغها برای روشنایی بیش از حد نیازتان حذر کنید.

Don't use lights when you don't need them.

در صورت عدم نیاز، چراغها را خاموش کنید.

Those lights you're using,

چراغهای مورد استفاده‌تان

make sure they're shielded down,

حتما محافظت شده باشند،

so they're not shining up into the sky.

بنابراین درخششان آسمان به نمی‌رسد.

And let's talk about LED lights.

و اجازه دهید در مورد چراغهای LED صحبت کنیم.

If you have a choice, don't buy the blue ones.

اگر حق انتخاب دارید سراغ آبی رنگ‌ها نروید.

Look for words like "warm white."

به دنبال کلماتی مانند 'سفید گرم' باشید.

If you buy LEDs with words like "natural light" or "daylight,"

اگر LEDهایی با برچسب «نور طبیعی» یا «نور روز» را می‌خرید،

that's like saying you hate space.

مثل این است که بگویید از فضا متنفر هستید.

(Laughter)

(خنده)

And finally,

و در نهایت،

you could advocate for this.

می‌توانید از این قضیه دفاع کنید.

Even in your local community,

حتی در جامعه محلی‌تان بگردید

find out if there's a lighting code

که کد روشنایی در کار است یا خیر و

and whether it could be made more night-sky friendly.

آیا می‌توان جوری تغییرش داد که بیشتر دوستدار محیط زیست باشد.

Or dare I say, you could even advocate at the federal level,

یا به جرات می‌گویم، حتی می توانید دفاع خود را در سطح فدرال پیش ببرید،

by politely asking our federal officials,

با مودبانه سوال کردن از مقامات فدرال، شاید

some of whom may be here,

برخی از آنها اینجا باشند،

to please not auction off our view of the invisible universe

خواهش می‌کنیم به چشم‌انداز ما از جهان نامرئی به بالاترین درخواست

to the highest bidder to pollute at will,

برای آلایندگی چوب حراج نزنید،

which is actually what happens.

که در واقع اتفاقی است که رخ می‌دهد.

Now, like a good professor,

حالا، مثل یک استاد خوب ،

I have homework for you.

برای شما مشق شب دارم.

If you have never seen a truly dark night sky,

اگر تا به حال آسمان واقعاً تاریک شب را ندیده‌اید،

I want you to go out and experience one for yourself.

می‌خواهم بیرون بروید و آن را برای خود تجربه کنید.

Because if you don't,

زیرا اگر این کار را نکنید،

you don't know what you're missing,

نمی‌دانید چه چیزی را از دست دادید،

and you don't know what humanity is losing.

و خبر ندارید که بشریت چه را از دست می‌دهد.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)