Picture a perfect society. What does it look like? - Joseph Lacey

Translator: Saba Rajabi Reviewer: Maryam Manzoori

You and a group of strangers have been gathered to design a just society.

تصور کنید شماو گروهی غریبه گردآمده اید تا جامعه ای عادل طراحی کنید.

And to ensure none of you rig the system to benefit yourself,

و برای اطمینان از اینکه هیچ کدام سیستم را به نفع خود دستکاری نمیکند،

you’ve all been placed under a “veil of ignorance.”

همگی در پس «پرده بی خبری» قرار گرفته اید.

Under this veil, you’re blind to certain information about each other

در پس این پرده، اطلاعات مشخصی درمورد یکدیگر و خودتان

and yourselves.

از شما مخفی مانده است.

You don’t know your age or sex,

سن و جنسیت تان را نمی دانید،

your profession or natural talents, how much wealth you have,

از شغل یا استعدادهای ذاتی و میزان ثروت تان خبر ندارید،

or your religious or philosophical beliefs.

یا چیزی از مذهب یا عقیده فلسفی تان نمیدانید،

So, according to political philosopher John Rawls,

به عقیده فیلسوف سیاسی، جان رالز،

you should be motivated to consider what’s most fair

در این صورت ترغیب می شوید تا منصفانه ترین را

for all your society's citizens.

برای همه شهروندان جامعه خود در نظر بگیرید.

هنگامی که رالز این آزمایش فکری موسوم به «وضع نخستین» را

When Rawls published this thought experiment—

known as “the original position”— in his 1971 opus “A Theory of Justice,”

در نوشتار «نظریه عدالت» خود در سال ۱۹۷۱ منتشر کرد،

he was trying to identify principles to support a realistic utopia.

تلاش کرد اصولی را برای حمایت از یک جامعه آرمانی واقع‌بینانه شناسایی کند.

This visionary society would ensure everyone had the resources

این جامعه خیالی مطمئنا به همه

and opportunities required to freely pursue their goals.

منابع و فرصتهای لازم برای دنبال کردن آزادانه اهدافشان را می‌دهد.

Rawls was confident these principles could only be realized in a democracy.

رالز مطمئن بود که این اصول تنها در دموکراسی محقق می‌شوند.

But he felt existing social structures weren’t the right path forward.

اما احساس می‌کرد که ساختارهای اجتماعی موجود

مسیر درست برای پیشرفت نبودند.

He believed free market philosophies and welfare capitalism

او اعتقاد داشت که فلسفه‌های بازار آزاد و سرمایه‌داری رفاهی

led to unjust accumulations of wealth and power.

منجر به تجمع ناعادلانه ثروت و قدرت می‌شود.

And he saw models inspired by Marxism

و مدل‌های متاثر از مارکسیسم را

as extreme reactions to capitalism’s flaws,

واکنش افراطی به ایرادهای سرمایه‌داری،

with unrealistic assumptions about economies and human nature.

با فرضیات غیرواقع‌گرایانه در مورد اقتصاد و ذات انسان میدانست.

So Rawls proposed a new kind of democracy.

در نتیجه رالز نوع جدیدی از دموکراسی را پیشنهاد کرد.

One where no person was considered less valuable than another

که در آن هیچ فردی کم ارزش‌تر از دیگری نبود.

and all citizens could live according to their own wills.

و تمام شهروندان می‌توانستند بر اساس میل خود زندگی کنند.

And while the details of this vision can seem radical,

با اینکه جزئیات این دیدگاه ممکن است رادیکال به نظر برسند،

Rawls believed that, under the veil of ignorance,

اما رالز معتقد بود که در پس پرده بی‌خبری،

free and equal people would unanimously agree to his fair society.

انسانهای آزاد و برابر یکصدا با جامعه عادلانه او موافقت خواهند کرد.

So, let’s play out this thought experiment.

حالا بیایید این آزمایش فکری را اجرا کنیم.

The first step in designing our society is deciding how to distribute

اولین قدم در طراحی این جامعه تصمیم درباره نحوه توزیع

what Rawls called primary goods.

آنچه که رالز «کالاهای اولیه» توصیف کرد است.

These include the basic liberties, opportunities, and wealth

این شامل آزادی‌های اساسی، فرصت‌ها و ثروتی است

necessary for pursuing most goals.

که برای پیگیری اکثر اهداف لازم است.

Rawls believed our justice-architects would agree

رالز اعتقاد داشت که مهندسان عدالت ما

to an “equal scheme of basic liberties” for all,

با یک «نظام برابر از آزادی‌های بنیادین همگانی» موافق خواهند بود،

including freedom of speech

از جمله آزادی بیان

and the freedom to associate with whoever they choose.

و آزادی ارتباط با هرکسی که بخواهند.

After all, without the freedom to pursue one's goals,

بالاخره بدون آزادی دنبال کردن اهداف

resources like wealth and job opportunities lose their value.

منابعی چون ثروت و فرصت‌های شغلی ارزش خود را از دست میدهند.

Citizens would also have equal political liberties to vote and run for office.

شهروندان آزادی‌ سیاسی برابر در رای دادن و رقابت در انتخابات را خواهند داشت.

Next, Rawls believes the architects would establish what he calls

سپس، رالز معتقد است که معماران آنچه که نامش را

“fair equality of opportunity.”

«برابری عادلانه فرصت» گذاشت، برقرار میکنند.

This means society must be arranged so no one is unfairly deprived

یعنی جامعه باید طوری تنظیم شود که کسی به طور ناعادلانه

of the resources necessary to compete for valued jobs and other positions.

از منابع لازم برای رقابت در مشاغل باارزش و سایر موقعیت‌ها محروم نشود.

However, after agreeing upon equality of liberty and opportunity,

با این حال پس از موافقت بر سر برابری آزادی و فرصت،

Rawls believes our justice-architects would see the benefits

رالز اعتقاد دارد که مهندسان عدالت ما خواهند دید که

of allowing for some wealth inequalities.

مجاز دانستن اندکی نابرابری در ثروت برخی فایده‌ها دارد.

For example, greater profits can incentivize innovation,

مثلاً، سود بیشتر می‌تواند انگیزه‌ای برای

productivity, and investment.

نوآوری، بهره‌وری و سرمایه‌گذاری باشد.

But Rawls also believes our designers would want to limit differences in wealth

اما رالز همچنین معتقد است که طراحان مایلند شکاف ثروت را

with what he calls “the difference principle.”

با آنچه که «اصل تفاوت» می‌نامد، محدود کنند.

This states that wealth inequalities are only acceptable

این می‌گوید که نابرابری‌ در ثروت، تنها زمانی قابل قبول است که

به نفع کم‌برخوردارترین شهروندان باشد

when they benefit the least advantaged citizens,

making them better off than they’d be under conditions of strict equality.

تا وضع آنان را نسبت به شرایط برابری قطعی بهبود دهد.

این اصول مبنای یک جامعه عادلانه رالزی را تشکیل می‌دهند،

These tenets form the foundation of Rawls’ just society,

و او باور داشت که این اصول از طریق آنچه که

and he believed they could be achieved through what he called

«دموکراسی مالکیت دارایی» می‌نامید،قابل دستیابی است.

“property owning democracy.”

This model would guarantee equal access to education and healthcare

این مدل دسترسی مساوی به آموزش و بهداشت

and rely on government regulation to ensure a just distribution

و تکیه به حکومت را برای اطمینان از

of property and wealth.

توزیع عادلانه دارایی و ثروت تضمین میکند.

Rawls knew fully adopting this approach would require major changes

رالز می‌دانست که اجرای کامل این رویکرد

نیازمند تغییرات اساسی در دموکراسی‌های موجود است.

for existing democracies.

But he believed his principles could at least inspire

اما او باور داشت که اصولش دستکم می‌توانند

some immediate improvements.

الهامبخش برخی اصلاحات فوری باشند.

For example, Rawls advocated for limits on campaign spending

به عنوان مثال، رالز طرفدار کاهش هزینه‌های کمپین‌ها

and political contributions

و کمکهای مالی سیاسی بود

to reduce the influence of wealth on politics.

تا تاثیر ثروت بر سیاست کاهش یابد.

He also endorsed policies fighting discrimination

او همچنین مدافع سیاست‌گذاریهای مقابله با تبعیض

and generous social safety nets like unemployment benefits

و برنامه‌های سخاوتمندانه حمایت اجتماعی نظیر بیمه بیکاری بود

to ensure a good situation for the worst-off.

تا شرایط مساعد برای نیازمندان فراهم شود.

Some philosophers have critiqued Rawls’ work.

برخی فیلسوف‌ها به کار رالز انتقاد کرده‌اند.

Ronald Dworkin argues that the difference principle

رونالد دوورکین استدلال می‌کند که اصل تفاوت

unfairly tethers society’s progress to the status of the worst-off,

پیشرفت جامعه را به شکل ناعادلانه به ضرر قشر ضعیف سوق میدهد.

even if they’re in that position because of their own choices.

حتی اگر آن‌ها به انتخاب‌ خود در آن وضعیت باشند.

Meanwhile, Martha Nussbaum believes Rawls’ thought experiment

در همین حال مارتا نوسبام اعتقاد دارد که آزمایش فکری رالز،

overlooks real-life particulars.

جزئیات واقعی زندگی را نادیده می‌گیرد.

For example, the special needs of a person with disabilities

به عنوان مثال، نیازهای ویژه‌ی یک فرد دارای معلولیت

might not be satisfied by the standard distribution of primary goods.

ممکن است توسط توزیع استاندارد کالاهای اولیه رفع نشود.

And more generally,

و به طور کلی،

some argue the architects in Rawls’ harmonious thought experiment

برخی استدلال می‌کنند که معماران در آزمایش فکری هماهنگ رالز

are simply too different from the competing interests

صرفا تفاوت زیادی دارند با منافع رقابتی

که جوامع واقعی را میسازند.

building real societies.

But since its publication,

اما از انتشار به بعد،

this thought experiment has inspired some very real consequences.

این آزمایش فکری الهام‌بخش برخی پیامدهای بسیار واقعی شده است.

Rawls’ rallying cry for social and political equality

فریاد فراخوان رالز برای برابری اجتماعی و سیاسی

and a more justly regulated form of capitalism

و طراحی عادلانه‌تر از سرمایه‌داری

has impacted countless political philosophers, activists, and policymakers.

بر فیلسوفان سیاسی،فعالان، و سیاست‌گذاران بسیار تاثیر گذاشته است.

And this new school of thought about justice continues to challenge people

و این مکتب نوین درباره عدالت کماکان افراد را به چالش میکشد

to look past their biases and consider what a fair society might truly look like.

تا فارغ از تعصبات، بیاندیشند که یک جامعه عادلانه واقعا چگونه است.