These squids can fly... no, really - Robert Siddall

Translator: shirin etebar Reviewer: sadegh vn

In the spring of 1947, six Scandinavian explorers noticed a strange phenomenon

در بهار ۱۹۴۷، شش کاشف اسکاندیناویایی هنگام عبور

while crossing the Pacific Ocean.

از اقیانوس آرام متوجه پدیده عجیبی شدند.

Somehow, small squid known to live deep beneath the waves

به نوعی، ماهی مرکب کوچکی که به زندگی در اعماق دریا شناخته شده است،

kept appearing on the roof of their boat.

مدام روی سقف قایق آن‌ها ظاهر می‌شد.

The crew was mystified—

خدمه مبهوت بودند -

until they saw the squids soaring above the sea for roughly 50 meters.

تا اینکه ماهیان مرکبی دیدند که تقریباً ۵۰ متر در بالای دریا اوج می‌گیرند.

On land, people could barely believe the explorers.

در خشکی، مردم به سختی می‌توانستند کاوشگران را باور کنند.

It seemed impossible that sea creatures without wings or bones could fly at all,

غیرممکن به نظر می‌رسید که موجودات دریایی بدون بال یا استخوان بتوانند پرواز کنند،

let alone travel half the length of a football field.

چه برسد به اینکه نیمی از طول یک زمین فوتبال را طی کنند.

But over the next several decades, more reports began to surface.

اما در طول چند دهه بعد، موارد بیشتری گزارش شد.

Sailors described airborne squid keeping pace with motor boats.

ملوانان توصیف کردند که ماهی مرکب به اندازه قایق‌های موتوری در هوا سرعت می‌گیرد.

Researchers reported captive squid escaping their tanks overnight.

محققان گزارش دادند که ماهی مرکب اسیر شبانه از تُنگ آب فرار کرده است.

And as cameras became widespread, seafarers finally began capturing proof

سرانجام با فراگیر شدن دوربین‌ها، دریانوردان شروع به یافتن مدارکی

of these high-flying cephalopods.

از این سرپایان بلندپرواز کردند.

But how and why do these marine creatures take to the sky?

اما چگونه و چرا این موجودات دریایی به آسمان می‌روند؟

While only a few squid species have been recorded taking flight,

در حالی که تنها تعداد کمی از گونه‌های ماهی مرکب با قابلیت پرواز ثبت شده است،

most squid are alike in the way they traverse the ocean.

بیشتر ماهیان مرکب در مسیر عبوری از اقیانوس، شبیه هم هستند.

The outside of a squid’s body is a massive tube of muscle called the mantle.

قسمت بیرونی بدن ماهی مرکب یک لوله عضلانی عظیم به نام پوشینه است.

Water enters that tube through small openings around the squid’s head.

آب از طریق سوراخ‌های کوچک در اطراف سرش وارد آن لوله می‌شود.

Then, muscles clamp these openings shut,

سپس ماهیچه‌ها این منافذ را می‌بندند

and the squid forcefully pumps the water through the base of their body.

و ماهی مرکب آب را با نیرو از زیر بدن خود پمپ می‌کند.

In practice, this makes the mantle a miniature jetpack,

در عمل، این امر پوشینه را به یک کوله‌جت کوچک تبدیل می‌کند

propelling squid through the water at 10 kilometers per hour.

که ماهی مرکب را با سرعت ۱۰ کیلومتر در ساعت در آب می‌راند.

This process is also how squid breathe.

نحوه تنفس ماهی مرکب همانند این فرآیند است.

Squid gills rest inside the mantle,

آبشش‌های ماهی مرکب در داخل پوشینه قرار دارند

and siphon oxygen from the water being pushed past them.

و اکسیژن را از آب عبوری از کنار آن‌ها به داخل می‌کشند.

With gills full of air and a mantle full of water,

ماهی مرکب با آبشش‌های پر از هوا و پوشینه‌ای پر از آب،

squid can outpace predators and pursue their prey.

می‌تواند از شکارچیان پیشی بگیرد و طعمه خود را تعقیب کند.

Or, in the case of some species, they can smash through the ocean’s surface,

یا در برخی از گونه‌ها، می‌توانند سطح اقیانوس را بشکنند

and attempt an epic flight.

و پروازی حماسی انجام دهند.

Without the resistance of water,

صرف‌نظر از مقاومت آب،

a squid’s acceleration is the same as a car going

شتاب یک ماهی مرکب به اندازه شتاب ماشینی است

from zero to 100 kilometers per hour in just over a second.

که در یک ثانیه از صفر به ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد.

At speeds of 40 kilometers per hour, squid quickly generate aerodynamic lift.

با سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت، ماهی مرکب نیروی آیرودینامیکی ایجاد می‌کند.

But to stay in the air they’ll need something like wings.

اما برای ماندن در هوا به چیزی مانند بال نیاز دارند.

Fortunately, our soaring cephalopod has a plan.

خوشبختانه سرپای اوج‌گیر ما برنامه‌ای دارد.

Squid tentacles are "muscular hydrostats," meaning the tissue can be held firm

بازوهای ماهی مرکب «هیدرواستات عضلانی» هستند، که یعنی بافتی که می‌تواند

by muscle tension.

با کمک کشش عضلانی محکم نگه داشته شود.

Splaying its tentacles in a rigid formation,

ماهی مرکب که بازوهای خود را به شکلی سفت و سخت باز می‌کند،

the squid transforms them into flexible wing-like structures

آن‌ها را به ساختارهای بال‌مانند انعطاف‌پذیر تبدیل می‌کند

that stabilise its flight.

که پروازش را پایدار می‌کنند.

At the opposite end of its body, two fins typically used for gentle swimming

در انتهای مخالف بدنش، دو باله که معمولاً برای شنای ملایم استفاده می‌شوند،

find new purpose as a second set of wings.

به عنوان مجموعه دوم بال‌ها هدف جدیدی پیدا می‌کنند.

And by folding these fins down,

با تا کردن این باله‌ها به پایین،

a squid can streamline itself and dip back into the ocean.

یک ماهی مرکب می‌تواند خود را لغزنده کند و دوباره به اقیانوس فرو برود.

There have been too few observations

مشاهدات بسیار کمی وجود داشته است

to establish what a squid’s typical flight trajectory looks like.

برای تعیین اینکه مسیر پرواز معمولی جانور چگونه به نظر می‌رسد.

Based on their flying speed, a 10 centimeter squid

بر اساس سرعت پرواز آن‌ها، یک ماهی مرکب ۱۰ سانتی‌متری

could hypothetically launch itself six meters above the water.

می‌تواند به طور فرضی خود را شش متر بالای آب پرتاب کند.

But from what scientists have seen, flying squid tend to glide low,

اما طبق آنچه دانشمندان مشاهده کرده‌اند، ماهی مرکب پرنده تمایل دارد به سمت پایین

keeping close to the surface.

سُر بخورد و نزدیک به سطح بماند.

This trajectory allows squid to cover the most horizontal distance possible

این مسیر به ماهی مرکب اجازه می‌دهد تا بیشترین فاصله افقی ممکن را

over a typical several second flight.

طی یک پرواز چند ثانیه‌ای معمولی طی کند.

It also makes it easy to dive back into the water for more fuel—

این حرکت همچنین شیرجه رفتن به داخل آب برای تجدید قوا

or to make a quick escape from predatory birds.

یا فرار سریع از پرندگان شکارچی را آسان می‌کند.

But why do squids fly at all?

اما چرا ماهی مرکب اصلاً پرواز می‌کند؟

Leading theories suggest that flight is an escape behaviour,

تئوری‌های پیشرو نشان می‌دهند که پرواز یک رفتار فرار است،

as flying squid generally seem to be fleeing a nearby predator or ship.

زیرا معمولاً به نظر می‌رسد که ماهی مرکب از شکارچی نزدیک یا کشتی فرار می‌کند.

Other researchers think their flight

سایر محققان فکر می‌کنند پرواز آن‌ها

may be an energy-saving migration strategy,

ممکن است یک استراتژی مهاجرت [کم مصرف] و صرفه‌جویی در انرژی باشد،

because it takes less energy to move quickly through the air

زیرا برای حرکت سریع در هوا انرژی کمتری

than through water.

نسبت به آب مصرف می‌کند.

However, it’s also possible that learning to fly

با این حال، همچنین ممکن است که یادگیری پرواز

may be a vital part of surviving adolescence.

بخش مهمی از بقای دوره نوجوانی باشد.

Young, smaller squid can potentially fly faster and farther

ماهی مرکب جوان و کوچک‌تر به طور بالقوه می‌تواند سریع‌تر و دورتر

than their larger relatives.

از خویشاوندان بزرگ‌تر خود پرواز کند.

And since adult squid tend to cannibalize juveniles,

از آنجایی که ماهی مرکب بالغ تمایل به هم‌جنس‌خواری نوجوانان دارد،

soaring above the surf can help ensure these young squid

موج‌سواری می‌تواند به این ماهی مرکب جوان اطمینان دهد

will live to fly another day.

که برای یک روز دیگر زنده می‌ماند.