Mysteries of vernacular: Bewilder - Jessica Oreck and Rachael Teel

Transcriber: Andrea McDonough Reviewer: Jessica Ruby

Translator: sadegh zabihi Reviewer: Mary Jane

Mysteries of vernacular:

اسرار زبان مادری:

Bewilder, to confuse or puzzle completely.

Bewilder؛ کاملاً گیج و سردرگم کردن.

The root of the word bewilder

ریشه کلمه «bewilder» را

can be traced back to the Old English word wilde,

می‌توان تا واژه انگلیسی قدیمی «wilde» دنبال کرد،

which was used to refer to something

که برای اشاره به چیزی

that was in a natural state,

که در حالت طبیعی،

uncultivated,

کشت نشده،

or undomesticated.

یا اهلی نشده بود استفاده می‌شد.

Over time, the word wild was often linked

با گذر زمان، معمولاً واژه وحشی به کلمه

to the Old English word deor.

انگلیسی قدیمی deor مربوط بود.

Deor, which was derived

deor از ریشه‌ای

from an early Indo-European root

هندواروپایی ابتدایی بود

that meant breathe,

که معنای نفس کشیدن می‌داد،

was initially used to describe

و در ابتدا برای توصیف

any untamed animal or beast.

هر حیوان یا جانور اهلی نشده‌ای به کار می‌رفت.

This eventually morphed into the modern word deer,

این کلمه به مرور به واژه امروزی deer بدل شد،

meaning a ruminant of the family Cervidae.

یک نشخوار کننده از خانواده گوزنیان.

The two Old English words,

دو کلمه انگلیسی قدیمی،

when mashed together,

با هم قاطی شدند،

became wilderness,

و به wilderness تبدیل شدند،

meaning a tract of uncultivated land,

تکه‌ای زمین بایر و کشت نشده،

primarily inhabited by undomesticated beasts.

که در درجه اول سکونتگاه جانوران اهلی نشده است.

From the word wilderness,

از کلمه wilderness،

the word wilder was born.

واژه گمراه کردن زاده شد.

To wilder someone was to lead him astray

گمراه کردن یعنی هدایت کسی به بی‌راهه

or lure him into the woods.

یا به فریب کسی را به جنگل بردن.

In the 1600's, the prefix be,

در قرن ۱۶۰۰، پیشوند be،

meaning thoroughly,

به معنای به طور کامل،

was compounded with wilder

به کلمه wilder اضافه شد

as a way of tacking on a little extra punch.

تا کمی معنای کلمه را عمیق‌تر کند.

Someone who was bewildered

کسی که سردرگم شده بود

was thoroughly lost in the wild.

کاملاً در جنگل گم شده بود.

From this winding background,

از این پیش‌زمینه پر پیچ و خم،

bewilder eventually evolved into our current definition,

bewilder در نهایت به معنای امروزی خود رسید،

to be completely confused.

کاملاً گیج و سردرگم شده.