How does a jellyfish sting? - Neosha S Kashef

Translator: sadegh zabihi Reviewer: soheila Jafari

You're swimming in the ocean when something brushes your leg.

در حال شنا کردن در اقیانوس هستید که چیزی به پایتان کشیده می‌شود.

When the tingling sets in,

وقتی که مور مور تمام شد٬

you realize you've been stung by a jellyfish.

متوجه می‌شوید که یک عروس دریای شما را نیش زده است.

How do these beautiful, gelatinous creatures pack such a painful punch?

چطور این موجودات زیبای ژله‌ای چنین ضربه‌ی دردناکی وارد می‌کنند؟

Jellyfish are soft because they are 95% water

عروس‌های دریایی نرم هستند چون ۹۵٪ آنها آب است

and are mostly made of a translucent gel-like substance called mesoglea.

و بیشتر آنها از یک ماده ژله مانند نیمه شفاف به نام مسوگلیا ساخته شده است.

With such delicate bodies,

با چنین بدن ظریفی٬

they rely on thousands of venom-containing stinging cells called cnidocytes

آنها به هزاران سلول نیش‌دار آغشته به زهر به نام نیدوسایت متکی هستند

for protection and prey capture.

تا از آنها حفاظت کنند و شکار را به دام بیاندازند.

Even baby jellyfish, the size of a pencil eraser,

حتی بچه عروس‌های دریایی به اندازه یک مداد پاک‌ کن٬

have the ability to sting.

می‌توانند نیش بزنند.

Larval jellyfish, ephyrae, look like tiny flowers pulsating in the sea.

لارو عروس دریایی٬ افری٬ مثل گلهای کوچکی هستند که در آب جهش می‌کنند

As they grow, they become umbrella-shaped with a bell at the top

با بزرگ شدن آنها٬ شبیه به چتری می‌شوند که زنگی در بالای آن قرار دارد

and descending tentacles around the margin.

و شاخک‌های آنها از لبه‌ی آن پایین آمده است.

The largest species of jellyfish, the lion's mane,

بزرگترین گونه‌ی عروس دریایی٬ یال شیر٬

has tentacles that can extend more than 100 feet,

دارای شاخک‌هایی هستند که تا ۳۰ متر طول دارند٬

longer than a blue whale.

بلندتر از طول یک وال آبی.

These tentacles contain most of the stinging cells,

این شاخک‌ها حاوی بیشترسلول‌های زهری هستند٬

although some species have them on their bells, too.

با وجود این بعضی گونه‌ها بر روی قسمت زنگوله‌ای خود هم آنها را دارند.

Venom is ejected via a nematocyst,

زهر از طریق یک نوماتوسیست تزریق می‌شود٬

a whip-like hollow tubule,

یک لوله‌ی کوچک توخالی شلاق مانند٬

which lies coiled under high osmotic pressure.

که تحت فشار اسمزی بالا چنبره زده است.

When mechanical or chemical stimuli activate an external trigger,

وقتی که یک محرک مکانیکی یا شیمیایی ماشه خارجی را فعال می‌کند٬

the lid of the cell pops open and sea water rushes in.

درپوش سلول برداشته شده و آب دریا به داخل هجوم می‌آورد.

This forces a microscopic barbed harpoon to shoot out,

این اتفاق یک نیزه‌ی نوک تیز میکروسکوپی را بیرون می‌پراند٬

penetrate and inject venom into its victim.

تا وارد بدن قربانی شده و زهر را تزریق کند.

Nematocyst discharge can occur in less than a millionth of a second,

تخلیه نماتوسیت می‌تواند در کمتر از یک میلیونیم ثانیه انجام شود٬

making it one of nature's fastest biomechanical processes.

که آن را به یکی از سریع‌ترین فرآیندهای بیومکانیکی طبیعت تبدیل می‌کند.

Nematocysts can continue to fire even after a jellyfish has died,

نماتوسیت می‌تواند حتی پس از مرگ عروس دریایی هم به شلیک ادامه دهد٬

so it's important to remove lingering tentacles stuck to the skin.

پس جدا کردن شاخک‌های بلند چسبیده به پوست مهم است.

Rinsing with vinegar will usually render undischarged nematocysts inactive.

شستشو با سرکه معمولا می‌تواند نماتوسیست‌های تخلیه نشده را غیر فعال کند.

Seawater can also help remove residual nematocysts.

آب دریا هم می‌تواند به دفع نماتوسیست‌های باقی‌مانده کمک کند.

But don't use fresh water because any change in salt balance

اما از آب خوردن استفاده نکنید چون هرگونه تغییر در توازن نمک

alters the osmotic pressure outside of the cnidocyte

فشار اسمزی بیرون نیدوسیت را به هم می‌زند

and will trigger the nematocyst to fire.

و نماتوسیت را به شلیک تحریک می‌کند.

That's why urinating on the affected area, a common folk remedy,

به همین دلیل است که ادرار کردن روی قسمت مبتلا شده٬ یک راه درمان عامیانه٬

may do more harm that good, depending on the composition of the urine.

ضرر بیشتری نسبت به سود آن دارد٬ بسته به ترکیبات ادرار.

Most jellyfish stings are a painful nuisance,

بیتر گزش‌های عروس دریایی دردناک و آزاردهنده هستند٬

but some can be deadly.

اما بعضی می‌توانند مرگ‌ آور باشند.

An Indo-Pacific box jelly, also called a sea wasp,

یک عروس دریایی جعبه‌ای در آب‌های اقیانوس هندو آرام که زنبوردریایی هم خوانده می‌شود٬

releases venom which can cause contraction of the heart muscles

زهری را آزاد می‌کند که باعث انقباض ماهیچه قلب شده

and rapid death in large doses.

و در مقدار زیاد به سرعت باعث مرگ می‌شود.

There's an anti-venom, but the venom is fast-acting,

پادزهری هم وجود دارد اما زهر بسیار سریع عمل می‌کند٬

so you'd need immediate medical intervention.

پس فورا به مراقبت پزشکی نیاز خواهید داشت.

Despite the impressive power in their tentacles,

با وجود نیروی چشمگیر موجود در شاخک‌هایشان٬

jellies aren't invincible.

عروس‌های دریایی شکست ناپذیر نیستند.

Their stinging cells are no match for the armor of thick-skin predators,

سلول‌های نیش دار قدرت نفوذ به زره شکارچیان را ندارند٬

like the leatherback turtle and ocean sunfish.

مثل لاکپشت چرمی و خورشید ماهی اقیانوس.

These predators both have adaptations that prevents slippery jellyfish

این شکارچیان هردو طوری سازگار شده‌اند که از لیز خوردن عروس دریایی لغزنده

from escaping after they are engulfed:

و فرارکردن موقع قورت‌دادن آن جلوگیری کنند:

backwards pointing spines in the turtle's mouth and esophagus

برآمدگی‌های رو به عقب در دهان و مری لاک پشت

and recurved teeth behind the sunfish's cheeks.

و دندان‌های برگشته پشت لب خورشیدماهی.

Even tiny lobster slipper larvae can cling to the bell of a jellyfish

حتی لاروهای کوچک و لغزنده خرچنگ دریایی هم می‌تواند به زنگوله عروس دریایی بچسبد

and hitch a ride,

و از او سواری بگیرد٬

snacking on the jelly while they preserve their own energy for growth.

ژله یک خوراک فوری برای آنها است و آنها انرژی خود را برای رشد حفظ می‌کند.

Small agile fish use the jellies as moving reefs for protection,

ماهی‌های کوچک چابک از عروس دریایی مثل سنگ متحرک برای محافظت از خود استفاده می‌کنند٬

darting between tentacles without ever touching them.

در بین شاخک‌ها به سرعت حرکت می‌کنند بدون اینکه حتی آنها را لمس کنند.

Nudibranchs, which are sea slugs covered in protective slime,

لیسه‌های دریایی که حلزون‌های بی صدف دریایی هستند و با لایه‌ای از لجن پوشیده شده‌اند٬

can actually steal the jelly's defenses by eating the cnidocytes

می‌توانند در واقع سیستم دفاعی عروس دریایی را با خوردن نیدوسیت‌ها بدزدند

and transferring them to specialized sacks for later use,

و آنها را برای استفاده‌های بعدی در کیسه‌ای نگهداری کنند٬

as weapons against their own predators.

تا آنها را به عنوان سلاح در برابر شکارچیان به کار بگیرند.

Even humans might benefit from the sting of a jellyfish one day.

حتی انسان‌ها هم ممکن است روزی از نیش عروس دریایی بهره ببرند.

Scientists are working on manipulating cnidocytes to deliver medicine,

دانشمندان در تلاش هستند تا با دستکاری نیدوسیت ازآن برای تزریق دارو استفاده کنند٬

with nematocysts rarely 3% of the size of a typical syringe needle.

چون اندازه نیدوسیت‌ها به سختی ۳٪ اندازه‌ی سوزن‌های معمولی است.

So, the next time you're out in the ocean, be careful.

پس دفعه‌ی بعد که در اقیانوس هستید مراقب باشید.

But also, take a second to marvel at its wonders.

اما لحظه‌ای هم درنگ کنید تا از شگفتی‌های آن حیرت کنید.