Improve English Speaking Skills (Real life story in English) Learn English through stories

son we need to talk your mom told me  you yelled at her why did you do that

پسر ما باید صحبت کنیم مادرت به من گفت تو سر او فریاد زدی که چرا این کار را کردی که

I don't want to talk about that right  now I have to go out with my friends

من نمی خواهم فعلاً در مورد آن صحبت کنم الان باید با دوستانم بروم بیرون

hey wait a minute sit down please I  need to tell you an important story

هی کمی صبر کن لطفاً بنشین، باید به تو بگویم داستان مهم

I don't have time for that right  now maybe some other time that

من فعلاً برای آن وقت ندارم شاید یک وقت دیگر که باشه،

okay don't sit down but I'm gonna  tell you this real life story anyway

ننشین، اما به هر حال مثل تو این داستان واقعی زندگی را برایت تعریف می کنم،

like you I was once a teenager I liked to hang out  with my friends go to Paris play soccer they had a  

زمانی نوجوان بودم، دوست داشتم با دوستانم معاشرت کنم. برو به پاریس فوتبال بازی کن آنها یک

beautiful girl and those things I remember it very  clearly I was 15 years old I was in high school

دختر زیبا داشتند و آن چیزهایی که من آن را به خوبی به خاطر می آورم 15 ساله بودم دبیرستان بودم

I love trying new things I remember I was  interested in taking dance classes those typical  

دوست دارم چیزهای جدید را امتحان کنم یادم می آید که علاقه مند به شرکت در کلاس های رقص بودم آن

dances we usually see on TV I love that and there  was a musical group it was an artistic group

رقص های معمولی که معمولاً در تلویزیون می بینیم من آن را دوست دارم و یک گروه موسیقی وجود داشت، یک گروه هنری بود،

anyway I joined that group I didn't have to  pay any money because it was totally free  

به هر حال من به آن گروه پیوستم و مجبور نبودم پولی بپردازم زیرا کاملاً رایگان بود

so I didn't need to ask my mother for money  

بنابراین نیازی به درخواست پول از مادرم نداشتم.

oh I told you last time that I only lived  with my mother because my parents got divorced

اوه آخرین بار به شما گفتم زمانی که من فقط با مادرم زندگی می‌کردم، زیرا والدینم طلاق گرفتند،

as I was telling you we didn't have to pay  anything to be part of that amazing artistic group  

زیرا به شما می‌گفتم که برای عضویت در آن گروه هنری شگفت‌انگیز نیازی به پرداخت هیچ هزینه‌ای نداریم،

so I just asked them to join  them and they told me of course  

بنابراین من فقط از آنها خواستم به آنها بپیوندند و آنها به من گفتند که البته

I was so happy I mean I loved that dancing

من هستم. خیلی خوشحالم یعنی دوست داشتم رقصی را دوست داشته باشم

I used to go to dance rehearsals  to or sometimes three times a week  

یا گاهی سه بار در هفته به تمرینات رقص می رفتم

it was near my home so I didn't have to  take the bus taxi or train to get there  

نزدیک خانه من بود، بنابراین مجبور نبودم تاکسی اتوبوس یا قطار بروم

the only problem was that  rehearsals started a little late

تنها مشکل این بود که تمرینات شروع شد کمی دیر باید

I had to be there at eight in the evening  and it ended at 11 PM and when we had a  

ساعت هشت شب آنجا می‌بودم و ساعت 11 شب تمام می‌شد و وقتی

presentation we had to stay there a little more  so sometimes we finished rehearsals at midnight

سخنرانی داشتیم مجبور بودیم کمی بیشتر آنجا بمانیم، بنابراین گاهی اوقات نیمه شب تمرینات را تمام می‌کردیم،

so I stayed there until very late  sometimes of course my mom didn't like that  

بنابراین من تا دیروقت آنجا می‌ماندم، البته گاهی اوقات. مادرم آن را دوست نداشت

and I understand it now it was very late for  me to be outside and it could be too dangerous

و می‌دانم که الان برای من خیلی دیر شده بود که بیرون باشم و می‌تواند خیلی خطرناک باشد.

you know we didn't live in a very safe City and  at that time I mean at midnight things could  

become very dangerous but I didn't care I was a  teenager and I just wanted to do what I wanted

خیلی خطرناک بود اما برایم مهم نبود که یک نوجوان بودم و فقط می‌خواستم کاری را انجام دهم که می‌خواستم

my mom used to get angry every time I arrived  home late and it's understandable I used to  

مادرم هر بار که دیر به خانه می‌رسیدم عصبانی می‌شد و قابل درک است که ساعت

arrive at 1 or 2 am and I was only 15 years old  she knew it was not correct but I didn't care

۱ یا ۲ بامداد می‌رسیدم و فقط ۱۵ سال داشتم. ساله که می‌دانست درست نیست، اما من اهمیتی نمی‌دادم که

I had the idea that I could do  whatever I wanted with my own life  

فکر می‌کردم می‌توانم هر کاری که دلم می‌خواهد با زندگی‌ام

I didn't like people telling me  what to do all the time I hated that  

انجام دهم.

so when my mom could yell at me for  being late I would get mad at her

می‌توانستم سرم فریاد بزنم که دیر کرده‌ام، از دستش عصبانی می‌شوم که قبلاً با هم

we used to fight because of that the worst  thing was that as I made a lot of friends  

دعوا می‌کردیم، بدترین چیز این بود که وقتی دوستان زیادی

at that artistic group they used to  invite me to go to different parties  

در آن گروه هنری پیدا کردم، از من دعوت می‌کردند به مهمانی‌های مختلف بروم.

you know they celebrated their birthdays

می‌دانی که جشن گرفتند. تولد آنها

or sometimes we just decided  to stay there talking for hours  

یا گاهی اوقات ما فقط تصمیم می‌گرفتیم ساعت‌ها آنجا بمانیم و صحبت کنیم

I really loved to do that but of course doing  those things made me arrive home even later  

من واقعاً دوست داشتم این کار را انجام دهم، اما البته انجام این کارها باعث شد حتی دیرتر به خانه برسم

and the fight with my mom was  even stronger for that reason

و دعوا با مادرم حتی قوی‌تر شد به همین دلیل

the days passed and we kept fighting more and  more due to my bad behavior I hated that my  

روزها گذشت و ما به دعوا ادامه دادیم. به دلیل رفتار بدم بیشتر و بیشتر از این متنفر بودم که

mom was yelling at me all the time or telling  me what to do and what not to do I hated it

مادرم همیشه سرم فریاد می زد یا به من می گفت چه کار کنم و چه نکنم از آن متنفر بودم،

so things were getting worse and  worse the relationship with my  

بنابراین اوضاع بدتر و بدتر می شد رابطه با

mother was increasingly toxic one day  I had finished my musical rehearsal  

مادرم به طور فزاینده ای مسموم می شد. روزی تمرین موسیقی ام را تمام کرده بودم

and they invited me to a party  it was my best friend's party

و آنها مرا به یک مهمانی دعوت کردند  مهمانی بهترین دوستم بود،

obviously I had to go to that party and I couldn't  tell my mom that I was going to the party because  

بدیهی است که باید به آن مهمانی می رفتم و نمی توانستم به مادرم بگویم که به مهمانی می روم، زیرا

we didn't have a smartphone back then so I just  accepted the invitation and went to that party

ما مهمانی نداشتیم. گوشی هوشمند در آن زمان، بنابراین من فقط دعوت را پذیرفتم و به آن مهمانی رفتم که

the party finished at three or four in the morning  I don't remember well but it was very late I went  

مهمانی ساعت سه یا چهار صبح تمام شد. خوب یادم نیست، اما خیلی دیر بود، به

home and my mother was waiting for me she  hadn't slept the whole night because of me

خانه رفتم و مادرم منتظر من بود، او نخوابیده بود. تمام شب به خاطر من

she was waiting for me to arrive home she was so  worried but so angry at the same time she yelled  

منتظر بود تا من به خانه برسم، خیلی نگران بود اما در همان لحظه خیلی عصبانی بود سر من فریاد زد و

at me she said why do you always do this kind  of things don't you worry about your mom or what

گفت چرا همیشه این کارها را انجام می دهی نگران مادرت نیستی یا چی؟

I was tired of that we had a terrible fight  that night it was too hard so after that  

از اینکه دعوای وحشتناکی با هم داشتیم خسته شده بودم آن شب خیلی سخت بود پس از آن

we stopped talking it to each other for a few  days I was mad at her she was mad at me anyway

چند روز دیگر با هم صحبت نکردیم.

the days passed and soon my birthday could arrive  I was still mad at her so that morning I mean the  

من هنوز از دستش عصبانی بودم به طوری که آن روز صبح یعنی

morning of my birthday she came to me and  asked me what do you want to eat today son

صبح روز تولدم او پیش من آمد و از من پرسید که امروز چه می خواهی بخوری پسر

I would prepare whatever you want  because it's your birthday she said  

من هر چه بخواهی آماده می کنم چون تولدت است گفت:

Patrick I will never forget that moment I still  remember how I answered her and the words I used

پاتریک هرگز آن لحظه را فراموش نمی کنم. هنوز  یادم می‌آید که چگونه به او پاسخ دادم و کلماتی را که به کار بردم، به

she seemed to be happy because of my birthday  I was still mad at her still she asked me  

نظر می‌رسید که او به خاطر تولدم خوشحال بود. من هنوز از دست او عصبانی بودم، هنوز او از من می‌پرسید

what do you want to eat today son it's your  birthday and I will cook whatever you want  

پسرم، تولدت است، امروز چه می‌خواهی بخوری و من هر چه بخواهی می‌پزم.

with a smile on her face

لبخندی روی لبش بود با

I looked at her angrily and told her you  know what I want I want you to leave me alone  

عصبانیت بهش نگاه کردم و بهش گفتم میدونی چی میخوام میخوام تنهام بذاری به من

don't tell me what to do and leave me alone  that's what I want for my birthday okay

نگو ​​چیکار کنم و تنهام بذار این چیزیه که واسه تولدم میخوام باشه

she just looked at me with some tears in her  eyes and said I didn't know I was bothering  

اون فقط به من نگاه کرد با کمی اشک در چشمانش و گفت نمی‌دانستم

you so much forgive me I said yeah you bother  me so much so leave me alone that's what I want

آنقدر اذیت می‌کنم مرا ببخش، گفتم آره خیلی اذیتم می‌کنی پس تنهام بگذار این چیزی است که می‌خواهم،

then she told me okay don't worry I will never  bother you again I promise then I left home and  

بعد به من گفت باشه نگران نباش من هرگز مزاحم نمی‌شوم. دوباره بهت قول میدم بعد از خونه رفتم و

I went to the school because I had some classes  as I was leaving I saw her cry and I didn't care

به مدرسه رفتم چون کلاس داشتم وقتی داشتم میرفتم دیدم گریه میکرد و برام مهم نبود

but all the way to school I was thinking about  what I had done I knew I had done something  

اما تا مدرسه داشتم به کارهایی که کرده بودم فکر میکردم. کار

terrible I knew I had heart my mom all I saw  was my mother's face with tears in her eyes

وحشتناکی انجام داده بودم، می‌دانستم که قلبم مادرم است، تنها چیزی که می‌دیدم چهره مادرم با چشمان اشک‌آلود بود،

I felt terrible I wanted to say sorry to her  I wanted to apologize so I finished my classes  

احساس وحشتناکی داشتم، می‌خواستم از او معذرت‌خواهی کنم، بنابراین کلاس‌هایم را تمام کردم

and I decided to go home quickly to apologize to  my mom for what I had said to her that morning

و تصمیم گرفتم سریع به خانه بروم. از مادرم به خاطر حرفی که صبح به او گفته بودم عذرخواهی کنم

when I arrived home my mom was  not there anymore I didn't know  

وقتی به خانه رسیدم مادرم دیگر آنجا نبود نمی دانستم

where she had left but I felt terrible I  wanted to say I was sorry but I couldn't  

کجا رفته بود اما احساس وحشتناکی داشتم می خواستم بگویم متاسفم اما نتوانستم

she arrived very late that day  I never knew where she had gone

او وارد شد. خیلی دیر آن روز هرگز نمی‌دانستم کجا رفته است،

when she arrived I couldn't tell  her anything I feel terrible I felt  

وقتی وارد شد، نمی‌توانستم به او چیزی بگویم، احساس وحشتناکی می‌کنم، احساس می‌کنم

ashamed to ask her for forgiveness or to  Simply look at her in the eyes directly  

خجالت می‌کشم از او طلب بخشش کنم یا به سادگی مستقیم در چشمانش نگاه کنم

so I didn't say anything  I always remember that day

تا چیزی نگفتم. همیشه به یاد داشته باش که آن روز

I behaved terrible and made my mother cry  and until now I can't forgive myself for that  

رفتار وحشتناکی داشتم و مادرم را به گریه انداختم و تا به حال نمی توانم خودم را به خاطر این موضوع ببخشم

she's not here anymore and I  could never ask her to forgive me  

او دیگر اینجا نیست و من هرگز نتوانستم از او بخواهم که

do you understand what I'm trying to tell you

yes Dad I get it now I won't  yell at my mom anymore I'm sorry

مرا ببخشد. اکنون آن را دریافت کن، دیگر سر مادرم فریاد نمی زنم، متاسفم

that's my son don't do something you  might regret for the rest of your life

که پسرم کاری را انجام نده که ممکن است تا آخر عمر از آن پشیمان شوی،

I hope you liked this story if you could improve  your English a little more please subscribe to  

امیدوارم این داستان را دوست داشته باشی، اگر بتوانی انگلیسی خود را کمی بیشتر تقویت کنی، لطفا مشترک شوید. به

the channel and share this video with a friend  thank you very much for your support take care

کانال و به اشتراک گذاشتن این ویدیو با یکی از دوستانتان از حمایت شما بسیار سپاسگزاریم