Our immigration conversation is broken -- here's how to have a better one | Paul A. Kramer

Çeviri: Ahsen Çelebi Gözden geçirme: Sara Ozturk

We often hear these days that the immigration system is broken.

Bugünlerde insanlar göçmenlik sistemimizin çökmüş olduğunu söylüyorlar.

I want to make the case today that our immigration conversation is broken

Ben ise bugün göçmen iletişimimizin kopmuş olduğuna değinmek

and to suggest some ways that, together, we might build a better one.

ve daha iyisini inşa edebileceğimiz yöntemler önermek istiyorum.

In order to do that, I'm going to propose some new questions

Bunu yapabilmek adına

about immigration,

göçmenlik,

the United States

Amerika Birleşik Devletleri,

and the world,

ve dünya hakkında

questions that might move the borders of the immigration debate.

göçmenlik tartışmasının sınırlarını kaldırabilecek yeni sorular soracağım.

I'm not going to begin with the feverish argument that we're currently having,

Bu dakikalarda bile ABD sınırında ve sınırın çok ötesinde

even as the lives and well-being of immigrants are being put at risk

göçmenlerin yaşamlarının ve refahlarının riske atıldığı

at the US border and far beyond it.

halihazırdaki hararetli tartışmadan bahsetmeyeceğim.

Instead, I'm going to begin with me in graduate school

Onun yerine, 1990'ların ortalarında New Jersey'de

in New Jersey in the mid-1990s, earnestly studying US history,

ABD tarihini ciddiyetle çalışan yüksek lisans öğrencisi olmamdan

which is what I currently teach as a professor at Vanderbilt University

ve şu anda ABD tarihini Nashville Tennessee'deki

in Nashville, Tennessee.

Vanderblit Üniversitesi'nde ders veriyor olmamdan bahsedeceğim.

And when I wasn't studying,

sometimes to avoid writing my dissertation,

Çalışmadığım zamanlarda,

bazen tezimi yazmaktan uzaklaşmak için

my friends and I would go into town

arkadaşlarımla beraber göçmen haklarının ihlal edilmesine

to hand out neon-colored flyers, protesting legislation

yol açabilecek yasaları protesto ettiğimiz

that was threatening to take away immigrants' rights.

parlak renkli el ilanlarını dağıtmak için şehre inerdik.

Our flyers were sincere, they were well-meaning,

İlanlarımız samimiydi, iyi niyetliydi

they were factually accurate ...

ve gerçeklerle örtüşüyordu.

But I realize now, they were also kind of a problem.

Fakat şimdi fark ediyorum ki aynı zamanda bir çeşit problemdiler.

Here's what they said:

Örnek verecek olursak

"Don't take away immigrant rights to public education,

''Göçmenlerin eğitim haklarını, sağlık haklarını,

to medical services, to the social safety net.

sosyal güvenlik haklarını ellerinden almayın.

They work hard.

Göçmenler çok fazla çalışıyorlar,

They pay taxes.

vergilerini ödüyorlar,

They're law-abiding.

yasalara uyuyorlar.

They use social services less than Americans do.

Sosyal hizmetlerden Amerikalılara kıyasla daha az yararlanıyorlar.

They're eager to learn English,

İngilizce öğrenmeye istekliler.

and their children serve in the US military all over the world."

Çocukları tüm dünyada ABD ordusuna hizmet ediyor.'' diyorlardı.

Now, these are, of course, arguments that we hear every day.

Kuşkusuz ki bunlar her gün duyduğumuz argümanlar.

Immigrants and their advocates use them

Göçmenler ve destekleyicileri, bu argümanları

as they confront those who would deny immigrants their rights

göçmen haklarını inkar eden ya da onları toplumdan ihraç eden

or even exclude them from society.

insanlara karşı koymak için kullanıyorlar.

And up to a certain point, it makes perfect sense

Bir noktaya kadar bu argümanların,

that these would be the kinds of claims that immigrants' defenders would turn to.

göçmenleri savunanların başvuracağı türde iddialar olduğu çok mantıklı geliyor.

But in the long term, and maybe even in the short term,

Fakat uzun vadede, hatta belki kısa vadede bile

I think these arguments can be counterproductive.

bu argümanların ters etki yaratabileceğini düşünüyorum.

Why?

Peki neden?

Because it's always an uphill battle

Çünkü bu, kendini muhaliflerin arasında savunamayacağın

to defend yourself on your opponent's terrain.

her zamanki çetin savaş.

And, unwittingly, the handouts my friends and I were handing out

Farkında olmayarak arkadaşlarımla dağıttığımız bildiriler

and the versions of these arguments that we hear today

ve bugünlerde duyduğumuz argümanların uyarlamaları

were actually playing the anti-immigrants game.

aslında göçmenlik karşıtı bir amaca hizmet ediyorlardı.

We were playing that game in part by envisioning

Bizler de göçmenlerin,

that immigrants were outsiders,

az sonra açıklamayı umduğum

rather than, as I'm hoping to suggest in a few minutes,

halihazırda bizlerden biri olduklarının öneminden ziyade,

people that are already, in important ways, on the inside.

onların öteki olduğunu düşünerek kısmen bu amaca hizmet ediyoruz.

It's those who are hostile to immigrants, the nativists,

Üç soru etrafında göçmenlik tartışmasını körüklemeyi başaranlar,

who have succeeded in framing the immigration debate

göçmenlerin muhalifi olan nativistlerdir.

around three main questions.

First, there's the question of whether immigrants can be useful tools.

Öncelikle göçmenlerin faydalı bir araç olup olamayacağı sorusu sorulur.

How can we use immigrants?

Göçmenlerden nasıl yararlanabiliriz?

Will they make us richer and stronger?

Bizi daha zengin ve güçlü yapabilirler mi?

The nativist answer to this question is no,

Nativistler bu soruyu ''Hayır, göçmenler bize çok az şey

immigrants have little or nothing to offer.

ya da koca bir hiçlik sunarlar.'' diye yanıtlarlar.

The second question is whether immigrants are others.

İkinci soru ise göçmenlerin öteki olup olmadığıyla ilgili.

Can immigrants become more like us?

Göçmenler bize benzeyebilirler mi?

Are they capable of becoming more like us?

Bize benzeyecek yeterlilikteler mi?

Are they capable of assimilating?

Asimile edilebilirler mi?

Are they willing to assimilate?

Asimile edilmeye istekliler mi?

Here, again, the nativist answer is no,

Yine nativistler bu soruyu

immigrants are permanently different from us and inferior to us.

''Hayır, göçmenler temelli olarak bizden farkı ve geridedirler.'' diye yanıtlarlar.

And the third question is whether immigrants are parasites.

Üçüncü soru göçmenlerin birer parazit olup olmadığı.

Are they dangerous to us? And will they drain our resources?

Bize zararları dokunur mu? Kaynaklarımızı kuruturlar mı?

Here, the nativist answer is yes and yes,

İşte şimdi nativistler bu soruyu ''Evet, evet göçmenler tehlike saçarlar

immigrants pose a threat and they sap our wealth.

ve bizim varlıklarımızı tüketirler.'' diye yanıtlarlar.

I would suggest that these three questions and the nativist animus behind them

Bu üç sorunun ve arkasındaki nativist maksadın göçmen tartışması

have succeeded in framing the larger contours of the immigration debate.

sınırlarını daha da genişletmekte başarılı olduğunu söyleyebilirim.

These questions are anti-immigrant and nativist at their core,

İçeridekiler ve ötekiler arasında,

built around a kind of hierarchical division of insiders and outsiders,

yani biz ve onlar arasında,

us and them,

sadece bizim önemli olduğumuz,

in which only we matter,

göçmenlerin ise önemli olmadığını söyleyip bir çeşit hiyerarşik sınır çizen

and they don't.

bu sorular özünde göçmenlik karşıtı ve nativist.

And what gives these questions traction and power

Bu soruların ardındaki, kendini davasına adayan nativist camia dışındaki

beyond the circle of committed nativists

is the way they tap into an everyday, seemingly harmless sense

itici kuvvet ise her gün faydalandıkları, görünürde zararsız olan

bir ulusa ait olma algısı

of national belonging

faaliyete geçirme

and activate it, heighten it

ve bu algıyı derinleştirme

and inflame it.

ve kızıştırma yöntemleridir.

Nativists commit themselves to making stark distinctions

Nativistler, kendilerini içeridekiler ve ötekiler arasında

between insiders and outsiders.

keskin bir uçurum yaratmaya adamışlardır.

But the distinction itself is at the heart of the way nations define themselves.

Fakat uçurum, ulusların kendilerini nasıl tanımladıklarının temelindedir.

The fissures between inside and outside,

Sık sık ırk ve din bağlamında derinleşen

which often run deepest along lines of race and religion,

içerisi ve dışarısı arasındaki çatlaklar

are always there to be deepened and exploited.

derinleştirilmek ve sömürülmek için her zaman o temeldedir.

And that potentially gives nativist approaches resonance

Bu muhtemelen nativist yaklaşıma kendilerini göçmen karşıtı olarak

far beyond those who consider themselves anti-immigrant,

tanımlayanların çok ötesinde, kendilerini aşırı derecede

and remarkably, even among some who consider themselves pro-immigrant.

göçmen taraftarı olarak tanımlayanlar arasında da yankılanma imkanı veriyor.

So, for example, when Immigrants Act allies

Böylece Göç Yasası müttefikleri

answer these questions the nativists are posing,

nativistlerin dayattıkları bu soruları cevaplarken

they take them seriously.

onları çok ciddiye alıyorlar.

They legitimate those questions and, to some extent,

Bu soruları ve bir ölçüde soruların ardındaki

the anti-immigrant assumptions that are behind them.

göçmen karşıtı tavrı meşrulaştırıyorlar.

When we take these questions seriously without even knowing it,

Bu soruları, doğru düzgün bilmeden bile ciddiyetle ele aldığımızda

we're reinforcing the closed, exclusionary borders

göçmen iletişiminin kapalı, dışlayıcı sınırlarını güçlendiriyoruz.

of the immigration conversation.

So how did we get here?

Peki bu noktaya nasıl geldik?

How did these become the leading ways that we talk about immigration?

Bunlar göçmen tartışmamıza nasıl yön verdiler?

Here, we need some backstory,

İşte şimdi tarih profesörlüğümün devreye gireceği

which is where my history training comes in.

bazı tarihsel hikayelere ihtiyacımız var.

During the first century of the US's status as an independent nation,

ABD zümresi, bağımsız bir ulus olduğu ilk yüzyılında

it did very little to restrict immigration at the national level.

göçmenliğe ulusal düzeyde çok sınırlı kısıtlamalar getirmişti.

In fact, many policymakers and employers worked hard

Aslında birçok politikacı ve işveren

to recruit immigrants

sanayiyi geliştirmek

to build up industry

ve bölgelerini gasp edebilmek için onları yerleşimci olarak servis edebilmek

and to serve as settlers, to seize the continent.

amacıyla göçmenleri iyileştirmek adına çok uğraş verdiler.

But after the Civil War,

Fakat Amerikan İç Savaşı'ndan sonra

nativist voices rose in volume and in power.

nativistlerin sesi daha güçlü, daha gür çıkmaya başladı.

The Asian, Latin American, Caribbean and European immigrants

Amerikan tünellerini kazan, onların yemeklerini pişiren,

who dug Americans' canals,

savaşlarında savaşan,

cooked their dinners,

geceleri çocuklarını yatağa yatıran

fought their wars

Asyalılar, Latin Amerikalılar, Karayipler ve Avrupalı mülteciler,

and put their children to bed at night

were met with a new and intense xenophobia,

onları daimi ötekiler olarak atayan,

which cast immigrants as permanent outsiders

içeri girmelerine müsade etmeyen

who should never be allowed to become insiders.

yeni ve yoğun bir yabancı düşmanlığıyla karşılaştılar.

By the mid-1920s, the nativists had won,

1920'lerin ortalarına kadar nativistler

erecting racist laws

belirsiz sayıdaki savunmasız göçmenleri ve mültecileri ötekileştiren

that closed out untold numbers of vulnerable immigrants and refugees.

ırkçı yasalar koyarak kazandılar.

Immigrants and their allies did their best to fight back,

Göçmenler ve müttefikleri tüm bunlara karşı koymak için ellerinden gelenin

but they found themselves on the defensive,

en iyisini yaptılar.

caught in some ways in the nativists' frames.

Fakat kendilerini nativist komplosunun içinde savunma halinde buldular.

When nativists said that immigrants weren't useful,

Nativistler göçmenlerin faydalı olmadığını söylediğinde

their allies said yes, they are.

göçmen yandaşları faydalı olduklarını söylüyordu.

When nativists accused immigrants of being others,

Nativistler onları öteki olmayla itham ettiğinde

their allies promised that they would assimilate.

göçmen yandaşları onların kültüre ayak uyduracaklarını temin ediyordu.

When nativists charged that immigrants were dangerous parasites,

Nativistler, göçmenlerin tehlikeli parazitler olduğu fikriyle dolmuşken

their allies emphasized their loyalty, their obedience,

göçmen yandaşları, göçmenlerin sadakatini,

their hard work and their thrift.

itaatkarlığını, çalışkanlıklarını ve tutumluluğunu vurguluyorlardı.

Even as advocates welcomed immigrants,

Yandaşlar göçmenlere kucak açtığında bile

many still regarded immigrants as outsiders to be pitied, to be rescued,

çoğu nativist, göçmenlere hala acınası, kurtarılmaya muhtaç

to be uplifted

islah edilmesi ve tolere edilmesi gereken

and to be tolerated,

fakat hiçbir zaman hak ve saygı açısından

but never fully brought inside as equals in rights and respect.

tamamıyla içeridekilerle eşit olmayan ''ötekiler'' gözüyle bakıyordu.

After World War II, and especially from the mid-1960s until really recently,

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra özellikle 1960'ların ortalarından günümüze kadar

immigrants and their allies turned the tide,

mülteciler ve yandaşları 20. yy ortalarındaki

overthrowing mid-20th century restriction

kısıtlamaları yıkarak mültecilere ve özel yeteneklilere

and winning instead a new system that prioritized family reunification,

ülkeye giriş kabulü veren ve aile birleşim hakkına

the admission of refugees

öncelik veren yeni bir sistem kazanarak

and the admission of those with special skills.

olayların gidişatını bütünüyle değiştirdiler.

But even then,

Fakat ondan sonra, esas olarak göçmen tartışmasının

they didn't succeed in fundamentally changing the terms of the debate,

temellerini değiştirmekte başarılı olamadılar.

and so that framework endured,

Bu yüzden tartışmanın temelleri şuanki sarsıcı tartışmamızı

ready to be taken up again in our own convulsive moment.

sürdürmeye hazır şekilde hala ayakta.

That conversation is broken.

İşte bu iletişim çöktü.

The old questions are harmful and divisive.

Eski sorular zararlı ve bölücüydü.

So how do we get from that conversation

Peki biz bu eski iletişimden

to one that's more likely to get us closer to a world that is fairer,

bizi daha adil, daha insaflı

that is more just,

ve daha güven veren bir dünyaya yakınlaştıracak

that's more secure?

yeni bir iletişimi nasıl kurabiliriz?

I want to suggest that what we have to do

Yapmak zorunda olduğumuz şeyin bir toplumun yapabileceği

is one of the hardest things that any society can do:

en zor şeylerden biri olduğunu söylemek istiyorum:

to redraw the boundaries of who counts,

Kimin hayatının, kimin haklarının

of whose life, whose rights

ve kimin emeğinin kayda değer olduğunun

and whose thriving matters.

sınırlarını tekrar çizmemiz gerekiyor.

We need to redraw the boundaries.

Sınırları tekrar çizmemiz gerekiyor,

We need to redraw the borders of us.

kendi sınırlarımızı tekrar çizmemiz gerekiyor.

In order to do that, we need to first take on a worldview that's widely held

Bunu yapabilmek için öncelikle olabildiğine geniş

but also seriously flawed.

fakat ciddi ölçüde kusurlu bir dünya görüşünü ele almamız lazım.

According to that worldview,

Bu dünya görüşüne göre

there's the inside of the national boundaries, inside the nation,

yaşadığımız, çalıştığımız kendi işimizi umursadığımız

which is where we live, work and mind our own business.

topraklarımızın, ulusal sınırlarımızın içerisi var.

And then there's the outside; there's everywhere else.

Bir de diğer her yerin olduğu dışarısı var.

According to this worldview, when immigrants cross into the nation,

Bu dünya görüşüne göre mülteciler topraklarımıza girdiğinde

they're moving from the outside to the inside,

dışarıdan içeriye geçmiş oluyorlar

but they remain outsiders.

fakat ''dışarıdakiler'' olarak kalıyorlar.

Any power or resources they receive

Elde ettikleri herhangi bir yetki veya olanak

are gifts from us rather than rights.

göçmenlerin hakları olmaktan ziyade bizden onlara bir hediye oluyor.

Now, it's not hard to see why this is such a commonly held worldview.

Bu görüşün neden bu kadar yaygın olduğunu anlamak zor değil.

It's reinforced in everyday ways that we talk and act and behave,

Bu görüş, konuşmamıza, hareket etmemize, sınıflarımıza astığımız

down to the bordered maps that we hang up in our schoolrooms.

sınırları çizilmiş haritalara kadar hayatımızın her anında pekiştiriliyor.

The problem with this worldview is that it just doesn't correspond

Bu dünya görüşünün sorunu şu ki

to the way the world actually works,

dünyada işlerin nasıl yürüdüğüyle

and the way it has worked in the past.

ve geçmişte nasıl yürümüş olduğuyla uyuşmaması.

Of course, American workers have built up wealth in society.

Tabii ki de Amerikalı işçiler toplumu kalkındırdılar.

But so have immigrants,

Fakat göçmenler de bilhassa

particularly in parts of the American economy that are indispensable

önemli ama çok az Amerikalının çalıştığı

and where few Americans work, like agriculture.

tarım gibi sektörlerde çalıştılar.

Since the nation's founding,

Ulus inşa edildiğinden beri

Americans have been inside the American workforce.

Amerikalılar, Amerikan iş gücünün bir parçası.

Of course, Americans have built up institutions in society

Tabii ki de Amerikalılar toplumda haklarını güvenceye alan

that guarantee rights.

bir gelenek inşa ettiler.

But so have immigrants.

Fakat göçmenler de inşa ettiler.

They've been there during every major social movement,

Vatandaşlık hakları ve sendikalaşmış işgücü gibi

like civil rights and organized labor,

toplumdaki herkese hakkını ulaştırmak için mücadele ettikleri

that have fought to expand rights in society for everyone.

tüm büyük sosyal hareketlerde göçmenler de oradaydı.

So immigrants are already inside the struggle

Böylece göçmenler çoktandır hak,

for rights, democracy and freedom.

demokrasi ve özgürlük mücadelesi veriyorlar.

And finally, Americans and other citizens of the Global North

Sonuç olarak Amerikalılar ve tüm Batı dünyası

haven't minded their own business,

sadece kendi işlerine bakıp

and they haven't stayed within their own borders.

kendi sınırları içinde kalmadılar.

They haven't respected other nations' borders.

Diğer ulusların sınırlarına saygı göstermediler,

They've gone out into the world with their armies,

ordularıyla dünyaya açıldılar,

they've taken over territories and resources,

bölgeleri ve kaynakları ele geçirdiler

and they've extracted enormous profits from many of the countries

ve çoğu mülteci vatanından

that immigrants are from.

muazzam kar elde ettiler.

In this sense, many immigrants are actually already inside American power.

Bu anlamda çoğu mülteci aslında çoktan Amerikan gücünün ''içerisinde''.

With this different map of inside and outside in mind,

İçerinin ve dışarının zihindeki

the question isn't whether receiving countries

değişik haritası beraberindeki asıl soru

are going to let immigrants in.

ülkelerin mültecileri içeriye dahil edip etmeyeceği değil.

They're already in.

Aslında çoktan dahiller, içerideler.

The question is whether the United States and other countries

Asıl soru, ABD'nin veya diğer ülkelerin mültecilere

are going to give immigrants access to the rights and resources

oluşumunda emeklerinin, müdahalelerinin ve vatanlarının

that their work, their activism and their home countries

temel rol oynadığı haklara ve olanaklara

have already played a fundamental role in creating.

ulaşma imkanı verip vermeyeceği.

With this new map in mind,

Zihindeki bu yeni haritayla

we can turn to a set of tough, new, urgently needed questions,

tamamıyla önceden sorduğumuz sorulardan farklı,

radically different from the ones we've asked before --

göçmen tartışmasının sınırlarını değiştirebilecek, çetin, yeni

questions that might change the borders of the immigration debate.

ve acilen ihtiyaç duyduğumuz üç yeni soruyu sorabiliriz.

Our three questions are about workers' rights,

Sorularımız, işçi hakları,

about responsibility

sorumluluk

and about equality.

ve eşitlik hakkında.

First, we need to be asking about workers' rights.

İlk olarak işçi hakları hakkında soru sormaya ihtiyacımız var.

How do existing policies make it harder for immigrants to defend themselves

Var olan politikalar göçmenlerin kendini savunmasını nasıl zorlaştırıyor,

and easier for them to be exploited,

maaşlarını aşağı çekerek haklarını ve korunmalarını

driving down wages, rights and protections for everyone?

sömürülmeye müsait bir duruma nasıl sürüklüyor?

When immigrants are threatened with roundups, detention and deportations,

Mülteciler yakalanma, gözaltına alınma ve sınır dışı edilmekle tehdit edildiğinde

their employers know that they can be abused,

iş verenleri onları suistimal edebileceklerini,

that they can be told that if they fight back,

azarlayabileceklerini, eğer karşı koyarlarsa

they'll be turned over to ICE.

Göçmenlik ve Gümrük Muhafaza'ya teslim edebileceklerini biliyorlar.

When employers know

İş verenlerin göçmenleri eksik evraklarıyla korkutması

that they can terrorize an immigrant with his lack of papers,

işçileri aşırı sömürülebilir

it makes that worker hyper-exploitable,

bir duruma sokuyor.

and that has impacts not only for immigrant workers

Bu durumdan sadece göçmen işçiler değil

but for all workers.

tüm işçiler etkileniyor.

Second, we need to ask questions about responsibility.

İkinci olarak sorumluluklar hakkında soru sormaya ihtiyacımız var.

What role have rich, powerful countries like the United States

ABD gibi zengin ve güçlü ülkelerin

played in making it hard or impossible

göçmenler için kendi vatanlarında barınmanın zorlaştırılmasındaki

for immigrants to stay in their home countries?

ya da imkansız hale getirilmesindeki rolü nedir?

Picking up and moving from your country is difficult and dangerous,

Göçünü toparlayıp ülkeni terk etmek zor ve tehlikeli

but many immigrants simply do not have the option of staying home

fakat çoğu göçmenin eğer hayatta kalmak istiyorlarsa

if they want to survive.

evde kalmak gibi bir seçeneği yok.

Wars, trade agreements

Batı dünyasında köklü bir yeri olan savaşlar, ticaret anlaşmaları

and consumer habits rooted in the Global North

ve tüketim alışkanlıkları

play a major and devastating role here.

burada büyük ve yıkıcı bir rol oynuyor.

What responsibilities do the United States,

ABD, Avrupa Birliği ve Çin gibi

the European Union and China --

-dünyanın karbon yayılım liderlerinin-

the world's leading carbon emitters --

küresel ısınma yüzünden çoktan vatanlarından sürgün edilmiş

have to the millions of people already uprooted by global warming?

milyonlarca insana karşı sorumlulukları neler?

And third, we need to ask questions about equality.

Üçüncü olarak eşitlik hakkında soru sormalıyız.

Global inequality is a wrenching, intensifying problem.

Evrensel eşitsizlik, gitgide şiddetlenen, yürek burkan bir problem.

Income and wealth gaps are widening around the world.

Gelir ve refah dengesi arasındaki uçurum tüm dünyada giderek artıyor

Increasingly, what determines whether you're rich or poor,

ve gitgide zengin veya fakir olduğunuzu

more than anything else,

diğer her şeyden daha çok belirleyen faktör

is what country you're born in,

hangi ülkede doğduğunuz oluyor

which might seem great if you're from a prosperous country.

ki zengin bir ülkede doğmuş olmanız sizin için mükemmel oluyor.

But it actually means a profoundly unjust distribution

Fakat aslında bu, sağlıklı ve tatmin edici bir yaşam şansının

of the chances for a long, healthy, fulfilling life.

son derece adaletsiz bir dağılımı demek.

When immigrants send money or goods home to their family,

Göçmenlerin ailelerine para veya eşya göndermesi,

it plays a significant role in narrowing these gaps,

eğer uçurum çok açılmadıysa

if a very incomplete one.

aradaki farkın daralmasında çok önemli bir rol oynuyor.

It does more than all of the foreign aid programs

Bu, dünyadaki tüm yabancılara yardım kuruluşlarının toplamından

in the world combined.

daha büyük bir rol oynuyor.

We began with the nativist questions,

Göçmenleri bir araç olarak,

about immigrants as tools,

ötekiler olarak

as others

ve parazitler olarak

and as parasites.

değerlendiren nativist sorularla başlamıştık.

Where might these new questions about worker rights,

Peki işçi hakları,

about responsibility

sorumluluklar

and about equality

ve eşitlik hakkındaki yeni sorularımız

take us?

bizi nereye götürecek?

These questions reject pity, and they embrace justice.

Bu sorular aşağılanmayı reddediyor ve adaleti sarıp sarmalıyor.

These questions reject the nativist and nationalist division

Bu sorular biz ve ''ötekiler'' arasındaki

nativist ve milliyetçi bölünmüşlüğü reddediyor.

of us versus them.

They're going to help prepare us for problems that are coming

Bu sorular karşılaşabileceğimiz problemlere ve küresel ısınma gibi

and problems like global warming that are already upon us.

halihazırda mücadele ettiğimiz problemlere karşı gardımızı almamıza yardım edecek.

It's not going to be easy to turn away from the questions that we've been asking

Yeni sorularımızı eski sorularımızla yer değiştirmek

towards this new set of questions.

kolay olmayacak.

It's no small challenge

Sınırlarımızla mücadele edip onları genişletebilmek

to take on and broaden the borders of us.

sanıldığı kadar küçük bir ihtimal değil.

It will take wit, inventiveness and courage.

İnce zekaya, yaratıcılığa ve cesarete ihtiyacımız var.

The old questions have been with us for a long time,

Eski sorular çok uzun zamandır bizimleler

and they're not going to give way on their own,

ve kendi kendilerine gitmeyecekler,

and they're not going to give way overnight.

bir gecede kaybolmayacaklar.

And even if we manage to change the questions,

Eğer soruları değiştimeyi başarırsak

the answers are going to be complicated,

cevaplar çetrefilleşecek,

and they're going to require sacrifices and tradeoffs.

adanmışlık ve feragat etmeyi gerektirecekler.

And in an unequal world, we're always going to have to pay attention

Eşitsizliğin hüküm sürdüğü dünyada

to the question of who has the power to join the conversation

kimin göçmen iletişimine katılma yetkisine sahip olduğu ve kimin olmadığı

and who doesn't.

sorusuna odaklanmak zorunda kalacağız.

But the borders of the immigration debate

Fakat göçmen tartışmasının sınırları kaldırılabilir.

can be moved.

It's up to all of us to move them.

Sınırları kaldırmak hepimize bağlı.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)