How to Find Laughter Anywhere | Chris Duffy | TED

Çeviri: Ozay Ozaydin Gözden geçirme: Eren Gokce

My favorite part about working in an elementary school

Bir ilkokulda çalışmanın en sevdiğim yanı,

is that I could never predict what was going to happen next.

bir sonraki adımda ne olacağını asla tahmin edemememdi.

Every day was a new, incredible day.

Her gün yeni, inanılmaz bir gündü.

There was never a boring moment.

Asla sıkıcı bir an yoktu.

Sometimes, you think that you're handing out a worksheet

Bazen, sadece şekillerin isimlerini gözden geçiren

bir çalışma sayfası dağıttığınızı düşünürsünüz.

just reviewing the names of shapes.

But then instead of getting back hexagon and octagon,

Ama sonra altıgen ve sekizgen yerine bunu alırsınız.

you get back this.

["Amy" "Gabriella"]

 [“Amy” “Gabriella”]

(Laughter)

 (Kahkahalar)

And I think we can agree that is just correct.

Sanırım bunun doğru olduğu konusunda hemfikiriz.

(Laughter)

 (Kahkahalar)

That’s right, that is Gabriella.

Bu doğru, bu Gabriella.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Or, another time I was teaching a class

Ya da başka bir zaman beşinci sınıf öğrencilerime

on human biology to my fifth-grade students

insan biyolojisi dersi veriyordum

when one of them afterwards handed in this anonymous question card.

ve öğrencilerden biri daha sonra bu isimsiz soru kartını verdi.

[What are balls for.]

 [Toplar ne içindir.]

(Laughter)

 (Kahkahalar)

And you know what really gets me about this, what kills me,

Biliyor musunuz, bu konuda beni gerçekten etkileyen, beni öldüren şey,

is we had spent so long studying punctuation.

noktalama işaretleri üzerinde çok uzun zaman çalışmış olmamızdı.

And he still used a period instead of a question mark.

O hâlâ soru işareti yerine nokta kullanıyordu.

“What are balls for.” Period.

 “Toplar ne için.” Nokta.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

At the same time that I was teaching elementary school students,

İlkokul öğrencilerine ders verirken aynı zamanda hafta sonları

I was also teaching adults improv comedy at a local theater on the weekends.

yerel bir tiyatroda yetişkinlere doğaçlama komedi öğretiyordum.

This was a group of retired folks,

Emekli, yüksek lisans öğrencisi

graduate students and semi-successful business people

ve yarı başarılı iş insanlarından oluşan bu grup,

who were paying money to spend their Saturday mornings

Cumartesi sabahlarını benimle birlikte havalandırmasız bir bodrum katında

in an unventilated basement with me.

geçirmek için para ödüyordu.

And most of the exercises that we were doing together

Birlikte yaptığımız egzersizlerin çoğu,

were to get them to let go of the self-critical part of their brain,

beyinlerinin özeleştirel kısmını bırakmalarını,

to release the idea that there was a "right" answer to find,

bulmaları gereken “doğru” bir cevap olduğu fikrini bırakmalarını

and to instead be more comfortable with their honest, creative,

ve bunun yerine dürüst, yaratıcı, kendine özgü düşünceleriyle

idiosyncratic thoughts.

daha rahat olmalarını sağlamaktı.

Now any elementary school teacher can tell you

Şimdi herhangi bir ilkokul öğretmeni size

that getting kids to share their honest, unexpected thoughts,

çocukların dürüst, beklenmedik düşüncelerini paylaşmalarını sağlamanın,

sizin geliştirmeniz gereken bir şey olmadığını söyleyebilir.

that's not something you have to cultivate.

They will do that whether you want them to or not.

Siz isteseniz de istemeseniz de bunu yapacaklardır.

I mean, here are some real questions that kids asked me out of the blue

Demek istediğim, sessiz bir çalışma zamanı olması gereken bir anda,

with no context,

çocukların bana hiçbir bağlam olmadan sorduğu bazı gerçek sorular var.

during what was supposed to be a silent work time.

(Laughter)

 (Gülüşmeler)

"Is it possible to make myself live longer so that I can see the Sun explode?"

 “Güneş’in patladığını görebilmek için kendimi daha uzun yaşatmak mümkün mü?”

(Laughter)

 (Gülüşmeler)

"Are pigs actually prejudiced against women,

 “Domuzlar gerçekten kadınlara karşı önyargılı mı,

or is that just an expression?"

yoksa bu sadece bir ifade mi?”

(Laughter)

 (Kahkahalar)

"If your brother isn't married yet,

 “Kardeşin henüz evlenmediyse,

why doesn't he just marry your mom?"

neden annenle evlenmiyor?”

(Laughter)

 (Kahkahalar)

And actually, that brings up a really important point,

Aslında bu gerçekten önemli bir noktayı gündeme getiriyor,

which is that kids' ideas are not always good.

o da çocukların fikirlerinin her zaman iyi olmadığı.

Sometimes they're very bad.

Bazen çok kötüdürler.

I'm personally very grateful that my mom and my brother are not married.

Ben şahsen annem ve erkek kardeşimin evli olmamasına çok minnettarım.

(Laughter)

 (Gülüşmeler)

Çoğumuz için beşinci sınıfın bu tür çılgınca

There's some research that suggests that for many of us,

fifth grade is close to the peak of this kind of wildly free,

özgür, sınır tanımayan, yaratıcı düşüncenin zirvesine yakın olduğunu

uninhibited, creative thinking.

gösteren bazı araştırmalar var.

But that does not have to be the case.

Ancak durum böyle olmak zorunda değil.

In my experience, the difference between people with an amazing sense of humor

Benim deneyimlerime göre, harika bir mizah anlayışına sahip olan

and those without is often just whether they are willing to accept

ve olmayan insanlar arasındaki fark, genellikle dürüst tepkilerini kabul etmeye

ve fark etmeye istekli olup olmadıkları

and notice their honest reactions,

ya da onları bir kutuya sığdırmak için ellerinden geleni yapıp yapmadıklarıdır.

or whether they try their hardest to fit them into a box.

And that can shift over time.

Bu zaman içinde değişebilir.

I saw that shift with my adult improv students.

Bu değişimi yetişkin doğaçlama öğrencilerimde gördüm.

At first, when we would do an exercise

İlk başlarda, belirli bir kategorideki yedi şeyi

where they were asked to name seven things in a given category

olabildiğince hızlı ve yaratıcı bir şekilde

as quickly and creatively as possible,

adlandırmalarını istediğimiz bir egzersiz yaptığımızda,

many of them would get stuck.

birçoğu takılıp kalıyordu.

One guy, Rick, a corporate tax lawyer,

Rick adında bir şirket vergi avukatı,

answered the prompt,

“Yedi tuhaf ayakkabı türü” sorusuna

"Seven weird types of shoes"

by saying, "Brown shoes, white shoes,

“Kahverengi ayakkabılar,

beyaz ayakkabılar, siyah ayakkabılar,

black shoes, gray shoes."

gri ayakkabılar” diye cevap verdi.

I'm not going to name all the shoes,

Tüm ayakkabıların adını vermeyeceğim,

it was all a lot of boring shoes, you get it.

hepsi çok sıkıcı ayakkabılardı, anladınız.

But then, after we practiced celebrating our more bizarre thoughts

Ama sonra, daha tuhaf düşüncelerimizi bastırmak yerine

instead of repressing them,

onları kutlama pratiği yaptıktan sonra,

Rick eventually came up with a list a list that included things like,

Rick sonunda “Çamurla kaplı ayakkabılar,

altınla kaplı ayakkabılar, düşmanlarımın kanıyla kaplı ayakkabılar”

"Shoes covered in mud, shoes covered in gold,

shoes covered in the blood of my enemies.”

gibi şeyleri içeren bir liste hazırladı.

Which is like, that’s a lot, Rick,

Bu çok fazla Rick,

actually, that's a lot, it's really a lot.

aslında çok fazla, gerçekten çok fazla.

But it's also definitely more interesting.

Ama aynı zamanda kesinlikle daha ilginç.

And I think that's the point.

Bence mesele de bu.

When we turn off our self-judgment

Kendimizi yargılamayı bıraktığımızda

and we just notice the things that stand out to us,

ve sadece dikkatimizi çeken

ya da düşündüğümüz şeyleri fark ettiğimizde,

or that we think,

we can surprise ourselves in ways that are hilarious and delightful.

kendimizi komik ve keyifli şekillerde şaşırtabiliriz.

Every comedian that I know has a notebook or some sort of document

Tanıdığım her komedyenin bir not defteri

ya da gün boyunca fark ettikleri ya da düşündükleri

where they keep track of all the little odd things

tüm küçük tuhaf şeylerin kaydını tuttukları bir tür belgesi vardır.

that they notice or think throughout the day.

And what you find, when you start keeping track,

Takip etmeye başladığınızda,

dışarıda malzeme sıkıntısı olmadığını görüyorsunuz.

is that there is no shortage of material out there.

There [is] so much to laugh at.

Gülünecek o kadar çok şey var ki.

And if you have a little bit of courage to allow yourself to be laughed at

Eğer kendinize gülünmesine izin verecek

ve kendinize gülecek cesaretiniz varsa,

and to laugh at yourself,

başka türlü asla yapamayacağınız keşifler yapabilirsiniz, değil mi?

you can make discoveries

that you never would have otherwise, right?

If you want to know what balls are for, sometimes you've got to ask.

Topların ne için olduğunu bilmek istiyorsanız, bazen sormanız gerekir.

I have found that you can find laughter in even the driest places

Beşinci sınıftaki o yaramaz enerjinin bir kısmını talimatlara

if you bring some of that mischievous fifth-grade energy

ve “yapmanız gereken” şeye getirirseniz,

to the instructions and to what you're "supposed" to be doing, right?

en kısır yerlerde bile kahkaha bulabileceğinizi keşfettim, değil mi?

It doesn't have to be geometry class.

Geometri dersi olmak zorunda değil.

It can be an opportunity for you

Yakın arkadaşınız Gabriella ile

to hang out with your good friend Gabriella.

takılmanız için bir fırsat olabilir.

Now I have had the most fun when I applied these lessons

Beşinci sınıf öğrencilerimden aldığım bu dersleri

that I got from my fifth graders to self-serious adult spaces.

yetişkinlerin kendi ciddi ortamlarına uyguladığımda çok eğlendim.

To places where I maybe feel intimidated or like I don't necessarily belong.

Kendimi korkmuş ya da ait değilmişim gibi hissettiğim yerlere.

So, for example, for me personally, LinkedIn.

Örneğin, benim için kişisel olarak LinkedIn.

Terrifying.

Korkutucu.

I've never had a professional resume,

Hiç profesyonel bir özgeçmişim olmadı,

I've never been comfortable with business networking,

iş ağı kurma konusunda hiç rahat olmadım

but I've also always been kind of fascinated by LinkedIn.

ama aynı zamanda LinkedIn beni her zaman büyülemiştir.

Like, they let you make a profile,

Bir profil oluşturmanıza izin veriyorlar

and they don't verify that you work at the place you say you work.

ve çalıştığınızı söylediğiniz yerde çalıştığınızı doğrulamıyorlar.

So I decided I was going to test this out and have some fun.

Ben de bunu test etmeye ve biraz eğlenmeye karar verdim.

I made a profile on LinkedIn

LinkedIn’de LinkedIn’in CEO’su olduğumu söylediğim bir profil oluşturdum.

where I said that I was the CEO of LinkedIn.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And I didn't think they would even let me do that.

Buna izin vereceklerini düşünmemiştim bile.

But not only did they, after I made the profile,

Ama sadece izin vermekle kalmadılar,

profili oluşturduktan sonra

one of the most incredible things

that has ever happened in my entire life happened.

hayatım boyunca başıma gelen en inanılmaz şeylerden biri gerçekleşti.

Which is that LinkedIn sent this email to everyone in my contact list.

LinkedIn kişi listemdeki herkese bu e-postayı gönderdi.

They sent that email.

Bu e-postayı gönderdiler.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

"Congratulate Chris on the new job.

“Chris’i yeni işi için tebrik edin.

Chris Duffy is now CEO of LinkedIn."

Chris Duffy artık LinkedIn’in CEO’su.”

(Laughter)

(Kahkahalar)

That's a better joke than anything I could ever write in my entire life.

Bu, hayatım boyunca yazabileceğim her şeyden daha iyi bir şaka.

(Laughter)

(Kahkahalar)

I was the CEO of LinkedIn on LinkedIn for one year.

LinkedIn’de bir yıl boyunca LinkedIn’in CEO’luğunu yaptım.

(Laughter)

 (Kahkahalar)

And at that one-year mark,

Bu bir yılın sonunda LinkedIn,

LinkedIn sent yet another email to everyone in my contact list

iletişim listemdeki herkese bir e-posta daha göndererek

asking them to congratulate me on my work anniversary.

iş yıldönümümde beni kutlamalarını istedi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And at that point,

O noktada,

I received a message from a woman named Faith

LinkedIn’in Güven ve Güvenlik ekibinde çalışan

who worked on LinkedIn's Trust and Security team.

Faith adında bir kadından bir mesaj aldım.

(Laughter)

(Kahkahalar)

She said my account was being locked due to concerns about its inaccuracy.

Hesabımın yanlışlığı konusundaki

endişeler nedeniyle kilitlendiğini söyledi.

So I sent her back a photo of my license,

Ben de ona, adımın aslında Chris Duffy olduğunu kanıtlamak için

front and back,

ehliyetimin önlü arkalı bir fotoğrafını gönderdim.

to prove that my name was, in fact, Chris Duffy.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Faith responded.

Faith cevap verdi.

"The thing that we are concerned about is not that your name is not Chris Duffy.

“Endişelendiğimiz şey adınızın Chris Duffy olmaması değil.

It's that you are claiming to be the CEO of LinkedIn."

Mesele LinkedIn’in CEO’su olduğunu iddia ediyor olman.”

So I responded,

Ben de

“Faith, benim için çalışan birine göre

"Faith, you are taking a pretty disrespectful tone

oldukça saygısız bir üslup kullanıyorsun” diye karşılık verdim.

for someone who works for me."

(Laughter)

(Kahkahalar)

10 seconds later, she permanently deactivated my account.

10 saniye sonra hesabımı kalıcı olarak devre dışı bıraktı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

It was a short but glorious stint, running my own personal social network.

Kendi kişisel sosyal ağımı yönettiğim kısa ama muhteşem bir dönemdi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And now, what am I up to these days?

Peki bugünlerde neler yapıyorum?

I'm so glad you asked.

Sorduğunuza çok sevindim.

Beşinci sınıf mezunu olmaktan çok daha fazlasıyım.

I'm more than just a fifth-grade graduate.

I'm actually,

Aslında

I'm the founder and owner of TED.

TED’in kurucusu ve sahibiyim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Congratulate me, you know you want to.

Beni tebrik edin, bunu istediğinizi biliyorsunuz.

Thanks for coming to my conference.

Konferansıma geldiğiniz için teşekkürler.

(Applause and cheers)

(Alkışlar ve tezahüratlar)