The harm reduction model of drug addiction treatment | Mark Tyndall

Gözden geçirme: Ramazan Şen

Uyuşturucu kullanan insanları ilk gördüğüm anı hatırlıyorum.

Meşhur Doğu yakasının merkezinde, HIV’den korunma konulu

I remember the first time that I saw people injecting drugs.

bir araştırma projesini yürütmek üzere Vancouver’a yeni varmıştım.

I had just arrived in Vancouver to lead a research project

Sözüm ona kentin ''barındırması zor''

in HIV prevention in the infamous Downtown East Side.

en marjinallerine kalacak oda veren

barınma yardımı projesi olan

Portland Oteli'nin lobisindeydi.

It was in the lobby of the Portland Hotel,

a supportive housing project that gave rooms

Merdivenlerde ayakta durmuş, bir iğneyi

to the most marginalized people in the city,

kendisine batırıp duran ve kanı duvara sıçrarken

the so-called "difficult to house."

“Damar bulamıyorum” diye bağıran genç kadını

I'll never forget the young woman standing on the stairs

hiç unutmayacağım.

repeatedly jabbing herself with a needle, and screaming,

Umutsuz gidişat, uyuşturucu kullanımı,

"I can't find a vein,"

as blood splattered on the wall.

açlık, şiddet, hızla yükselen HIV oranlarına karşılık olarak

In response to the desperate state of affairs, the drug use,

Vancouver, 1997 yılında halk sağlığı tehlikesi ilan etti.

the poverty, the violence, the soaring rates of HIV,

Bu da zararı azaltma hizmetlerinin genişletilmesine,

Vancouver declared a public health emergency in 1997.

daha fazla iğne dağıtılmasına,

metadona erişimin artmasına

ve son olarak denetimli enjeksiyon bölgesinin açılmasına olanak sağladı.

This opened the door to expanding harm reduction services,

Uyuşturucu enjekte etmeyi daha az tehlikeli hale getiren şeyler.

distributing more needles,

increasing access to methadone,

and, finally, opening a supervised injection site.

Ama bugün, 20 yıl sonra, zararın azaltılması hala

Things that make injecting drugs less hazardous.

radikal bir kavram olarak görülüyor.

Bazı yerlerde temiz bir iğne taşımak hala yasadışı.

But today, 20 years later,

harm reduction is still viewed as some sort of radical concept.

Uyuşturucu kullanıcılarının tutuklanması, kendilerine

metadon tedavisi önerilmesinden çok daha olası.

In some places, it's still illegal to carry a clean needle.

Son zamanlarda Seattle, Baltimore ve New York gibi şehirlerde

Drug users are far more likely to be arrested

denetimli enjeksiyon alanları kurulmasına yönelik tekliflere

than to be offered methadone therapy.

sert bir aleyhtarlıkla karşılık verildi.

Recent proposals for supervised injection sites

Bağımlılıkla ilgili bildiğimiz her şeye aykırı bir aleyhtarlıkla.

in cities like Seattle, Baltimore and New York

have been met with stiff opposition:

Neden böyle?

Neden hâlâ tek seçeneğin kullanmayı bırakmak olduğu, herhangi bir

opposition that goes against everything we know about addiction.

uyuşturucu kullanımına tolerans gösterilmeyeceği fikrine takılıyoruz.

Why is that?

Why are we still stuck on the idea

Neden sayısız kişisel hikâyeyi

that the only option is to stop using -- that any drug use will not be tolerated?

ve zararı azaltmanın işe yaradığına dair

çok güçlü bilimsel kanıtları görmezden geliyoruz?

Why do we ignore countless personal stories

Eleştirmenler zararı azaltmanın, insanların yasadışı

and overwhelming scientific evidence

uyuşturucuları kullanmasını engellemediğini söylüyorlar.

that harm reduction works?

Yani, aslında asıl mesele bu.

Critics say that harm reduction doesn't stop people

Bulabildiğimiz her cezai ve toplumsal yaptırımdan sonra

from using illegal drugs.

insanlar yine uyuşturucu kullanıyor

Well, actually, that is the whole point.

ve çok fazlası ölüyor.

After every criminal and societal sanction

Eleştirmenler, dikkatimizi tedavi ve iyileşmeye vermeyerek

that we can come up with,

insanlardan vazgeçtiğimizi de söylüyorlar.

people still use drugs, and far too many die.

Aslında tam tersi.

Critics also say that we are giving up on people

İnsanlardan vazgeçmiyoruz.

by not focusing our attention on treatment and recovery.

İyileşmenin gerçekleşmesi için

onları canlı tutmamız gerektiğini biliyoruz.

In fact, it is just the opposite.

Birine enjeksiyon yapacağı temiz bir iğne ya da güvenli bir yer sunmak,

We are not giving up on people.

tedavi ve iyileşmeye atılan ilk adımdır.

We know that if recovery is ever going to happen

we must keep people alive.

Offering someone a clean needle or a safe place to inject

Eleştirmenler, zarar azaltmanın çocuklarımıza

uyuşturucu kullanıcıları ile ilgili yanlış mesaj verdiğini de söylüyor.

is the first step to treatment and recovery.

Son baktığımda, bu kullanıcılar bizim çocuklarımızdı.

Critics also claim that harm reduction

gives the wrong message to our children about drug users.

Zarar azaltmanın verdiği mesaj uyuşturucunun zarar verdiği,

The last time I looked, these drug users are our children.

ancak hâlâ bağımlı insanlara ulaşmak zorunda olduğumuzdur.

İğne değiş tokuşu, uyuşturucu kullanımı reklamı değildir.

The message of harm reduction is that while drugs can hurt you,

Metadon kliniği veya denetimli enjeksiyon alanı da öyle değildir.

we still must reach out to people who are addicted.

A needle exchange is not an advertisement for drug use.

Orada hasta ve acı çeken insanları görürsünüz,

uyuşturucu kullanımının desteklendiğini değil.

Neither is a methadone clinic or a supervised injection site.

Mesela denetimli enjeksiyon alanlarını ele alalım.

What you see there are people sick and hurting,

Şimdiye kadarki muhtemelen en yanlış anlaşılmış sağlık müdahalesi.

hardly an endorsement for drug use.

İnsanlara, kendileriyle ilgilenen kişilerle çevrelenmiş,

Let's take supervised injection sites, for example.

temiz ve kuru bir yerde, sıfır iğnelerle

Probably the most misunderstood health intervention ever.

enjeksiyon yapma olanağı sağlamanın

All we are saying is that allowing people

pis bir sokakta, kirlenmiş iğneyi paylaşıp polisten saklanarak enjeksiyon yapmasından

to inject in a clean, dry space with fresh needles,

çok daha iyi olduğunu söylüyoruz.

surrounded by people who care

Herkes için daha iyisi.

is a lot better than injecting in a dingy alley,

İlk denetlenen enjeksiyon bölgesi Vancouver’da 327 Carol Caddesi’ndeydi,

sharing contaminated needles and hiding out from police.

It's better for everybody.

beton zeminden oluşan dar bir oda, bir kaç sandalye ve temiz enjektör kutusu.

The first supervised injection site in Vancouver was at 327 Carol Street,

Polis sık sık kilitlerdi

fakat bir şekilde, gizemli bir biçimde yeniden açılırdı,

a narrow room with a concrete floor, a few chairs and a box of clean needles.

çoğu zaman bir levye yardımıyla.

The police would often lock it down,

Bazı akşamlar, uyuşturucu enjekte edilen insanlara

but somehow it always mysteriously reopened,

tıbbi bakım sağlamak için oraya uğrardım.

often with the aid of a crowbar.

Burada işlem yapan ve gören insanların

I would go down there some evenings

bağlılık ve merhametlerine çarpılırdım.

to provide medical care for people who were injecting drugs.

Yargılama yok, nefret yok, korku yok,

I was always struck with the commitment and compassion

fazlasıyla derin diyaloglar var.

of the people who operated and used the site.

Öğrendim ki hayal edilemez travmaya,

No judgment, no hassles, no fear,

fiziksel acıya ve zihinsel hastalığa rağmen

lots of profound conversation.

herkes işlerin daha iyiye gideceğine inanırdı.

I learned that despite unimaginable trauma,

Büyük çoğunluğu bir gün hep birlikte uyuşturucuyu bırakacağına ikna olmuştu.

physical pain and mental illness,

that everyone there thought that things would get better.

Most were convinced that, someday, they'd stop using drugs altogether.

O oda Kuzey Amerika’nın INSITE denilen

ilk hükümet kontrollü enjeksiyon odasının müjdecisi idi.

That room was the forerunner to North America's

Eylül 2003′te 3 yıllık bir araştırma projesi olarak açılmıştı.

first government-sanctioned supervised injection site, called INSITE.

Muhafazakâr hükümetin niyeti araştırma bittikten sonra merkezi kapatmaktı.

It opened in September of 2003 as a three-year research project.

Sekiz yıl sonra, INSITE’ı kapatma mücadelesi

The conservative government was intent on closing it down at the end of the study.

Kanada yüksek mahkemesine kadar gitti.

Dava, Kanada hükümeti ile

After eight years, the battle to close INSITE

INSITE’ın faydalarını bizzat bilen ve uzun bir uyuşturucu geçmişi olan

iki kişiye karşı idi.

went all the way up to Canada's Supreme Court.

It pitted the government of Canada

Dean Wilson ve Shelley Tomic.

against two people with a long history of drug use

Yüksek mahkeme 9′a karşı 0 oyla INSITE’ın açık kalmasına karar verdi.

who knew the benefits of INSITE firsthand:

Dean Wilson and Shelley Tomic.

Yargıçlar, hükümetin davasına karşı sert ifadeler kullandılar.

The court ruled in favor of keeping INSITE open by nine to zero.

Ve alıntı yapıyorum:

“INSITE’ın hizmet verdiği topluma sağladığı hizmetleri inkâr etmenin etkisi

The justices were scathing in their response to the government's case.

ve enjeksiyonlu uyuşturucu kullanıcıları için

And I quote:

ölüm ve hastalık riskindeki buna bağlı artış,

"The effect of denying the services of INSITE to the population that it serves

Kanada’nın narkotik madde bulundurma konusunda tek tip bir duruş

and the correlative increase in the risk of death and disease

sergilemekten elde edebileceği herhangi bir faydayla büyük ölçüde orantısızdır.”

to injection drug users is grossly disproportionate to any benefit

that Canada might derive

Bu zararı azaltma konusunda umut dolu bir andı.

from presenting a uniform stance on the possession of narcotics."

Yüksek Mahkemenin bu güçlü mesajına rağmen,

yakın zamana kadar,

This was a hopeful moment for harm reduction.

Kanada’da yeni merkez açmak imkânsızdı.

Yet, despite this strong message from the Supreme Court,

2016 Aralık ayında ilginç bir şeyler oldu,

it was, until very recently,

impossible to open up any new sites in Canada.

aşırı doz krizi yaşandığı zaman,

There was one interesting thing that happened in December of 2016,

British Kolombiya Hükümeti aşırı doz engelleme merkezi açılmasına izin verdi.

when due to the overdose crisis,

Esasen federal onay sürecini göz ardı eden topluluk grupları,

the government of British Columbia allowed the opening of overdose prevention sites.

il genelinde bu fiili yasadışı denetimli enjeksiyon alanlarından

Essentially ignoring the federal approval process,

yaklaşık 22 tanesini açtı.

community groups opened up about 22 of these de facto illegal

Neredeyse bir gecede,

binlerce insan gözetim altında uyuşturucu kullanabildi.

supervised injection sites across the province.

Yüzlerce aşırı doz vakası Naloxon kullanılarak engellendi ve kimse ölmedi.

Virtually overnight,

thousands of people could use drugs under supervision.

Esasında son 14 yıldır INSITE’da şunlar oldu:

Hundreds of overdoses were reversed by Naloxone, and nobody died.

75.000 kişi yarım milyondan fazla kez

In fact, this is what's happened at INSITE over the last 14 years:

yasadışı uyuşturucu kullandı

75,000 different individuals have injected illegal drugs

ve hiç kimse ölmedi.

INSITE'de kimse ölmedi.

more than three and a half million times,

and not one person has died.

İşte böyle.

İğne değişimi, metadon ve gözetimli enjeksiyon alanlarından elde ettiğimiz

Nobody has ever died at INSITE.

bilimsel kanıtlar ve başarılar var.

So there you have it.

We have scientific evidence and successes from needle exchanges

Bunlar uyuşturucu kullanımına karşı sağlığı geliştiren, bağ kurduran ve

acıyı ve ölümü ciddi oranda azaltan

methadone and supervised injection sites.

sağduyulu ve merhametli yaklaşımlardır.

These are common-sense, compassionate approaches to drug use

Öyleyse neden zarar azaltıcı programlar tutmadı?

that improve health, bring connection

and greatly reduce suffering and death.

Neden hâlâ uyuşturucu kullanımını emniyet sorunu olarak görüyoruz?

So why haven't harm reduction programs taken off?

Uyuşturucuyu ve kullanıcılarını küçümsememiz çok derinlere gider.

Why do we still think that drug use is law enforcement issue?

Uyuşturucunun korkunç etkileri hakkında görsellerle

ve medya hikâyeleriyle bombardımana tutuluyoruz.

Our disdain for drugs and drug users goes very deep.

Tüm toplulukları damgaladık.

We are bombarded with images and media stories

Askeri operasyonlara benzer şekilde uyuşturucu satıcılarını yakaladık.

about the horrible impacts of drugs.

We have stigmatized entire communities.

Tek suçu uyuşturucu kullanmak olan insanları

We applaud military-inspired operations that bring down drug dealers.

hapsetmek için daha fazla cezaevi inşa ederek etkilenmemiş gibi göründük.

And we appear unfazed by building more jails

Neredeyse milyonlarca insan,

to incarcerate people whose only crime is using drugs.

uyuşturucuların değil uyuşturucu yasalarımızın yarattığı umutsuz bir

hapsedilme, şiddet ve yoksulluk döngüsüne yakalanmış durumda.

Virtually millions of people are caught up

in a hopeless cycle of incarceration, violence and poverty

Tek gördüğümüz silah, kelepçe ve hapishane görüntüleri iken

that has been created by our drug laws and not the drugs themselves.

uyuşturucu kullananların

bakımı, desteği ve özgürlüğü hak ettiklerinina nasıl anlatayım?

How do I explain to people that drug users deserve care and support

and the freedom to live their lives

Açık olalım:

when all we see are images of guns and handcuffs and jail cells?

suç olarak saymak damgalamayı kurumsallaştırmanın bir yoludur.

Uyuşturucuyu kanunsuz kılmak insanların onları kullanmasına engel olmaz.

Let's be clear:

criminalization is just a way to institutionalize stigma.

Making drugs illegal does nothing to stop people from using them.

Olayları farklı şekilde görme acizliğimiz

uyuşturucu kullanımı konusundaki tamamıyla yanlış anlatılara dayanmaktadır.

Our paralysis to see things differently

Uyuşturucu kullanıcılarının

sadece kafayı bulmak isteyen, kişisel başarısızlıkları nedeniyle

is also based on an entirely false narrative about drug use.

suç ve yoksullukla dolu bir hayata sürüklenen,

We have been led to believe that drug users

işlerini, ailelerini ve en sonunda hayatlarını kaybeden

are irresponsible people who just want to get high,

sorumsuz insanlar olduğuna inanmaya yönlendirildik.

and then through their own personal failings

spiral down into a life of crime and poverty,

Gerçekte ise çoğu uyuşturucu kullanıcısının

çocukluk travması, cinsel taciz, zihinsel rahatsızlık ya da

losing their jobs, their families and, ultimately, their lives.

kişisel bir trajedi hikâyesi vardır.

In reality, most drug users have a story,

Uyuşturucular acıyı bastırmak için kullanılıyor.

whether it's childhood trauma, sexual abuse, mental illness

Bu kadar çok travma yaşayan insanlara yaklaşırken bunu anlamalıyız.

or a personal tragedy.

The drugs are used to numb the pain.

İşin özü, uyuşturucu politikalarımız bir sosyal adalet sorunudur.

We must understand that as we approach people with so much trauma.

Medya, Prince ve Michael Jackson gibi aşırı doz ölümlerine odaklansa da,

At its core, our drug policies are really a social justice issue.

ızdırabın çoğunluğunu

uçlarda yaşayan, yoksul ve hiçbir şeyi olmayan

While the media may focus on overdose deaths like Prince and Michael Jackson,

insanlar yaşıyor.

the majority of the suffering

Oy vermezler ve çoğu zaman yalnızdırlar.

happens to people who are living on the margins,

Toplumun harcanabilir üyeleridir.

the poor and the dispossessed.

Sağlık sisteminde bile uyuşturucu kullanımı oldukça mimlenmiştir.

They don't vote; they are often alone.

They are society's disposable people.

Uyuşturucu kullanan insanlar sağlık sisteminden kaçınıyor.

Kliniğe gittiklerinde veya hastaneye yattıklarında

Even within health care, drug use is highly stigmatized.

kötü muamele göreceklerini biliyorlar.

People using drugs avoid the health care system.

Ve kokain, eroin ya da kristal meth kaynakları

They know that once engaged in clinical care

kesintiye uğrayacak.

or admitted to hospital, they will be treated poorly.

Bunun ötesinde, soru yağmuruna tutulacaklar

And their supply line, be it heroin, cocaine or crystal meth

ve bu sadece kayıplarını ya da utançlarını açığa çıkarmaya hizmet edecek.

will be interrupted.

Hangi uyuşturucuyu kullanıyorsun?

On top of that, they will be asked a barrage of questions

Ne zamandır sokaklarda yaşıyorsun?

Çocukların nerede?

that only serve to expose their losses and shame.

En son ne zaman hapsedildin?

"What drugs do you use?"

Asıl soru ise: Uyuşturucu kullanmayı neden bırakmıyorsun?

"How long have you been living on the street?"

"Where are your children?"

Esasında, uyuşturucu kullanımına medikal yaklaşımımız altüst olmuş durumda.

"When were you last in jail?"

Essentially: "Why the hell don't you stop using drugs?"

Bazı sebeplerden dolayı,

uzak durmanın en iyi tedavi olduğuna karar verdik.

In fact, our entire medical approach to drug use is upside down.

Eğer yeterince şanslı iseniz bir detoks programına girersiniz.

For some reason,

we have decided that abstinence is the best way to treat this.

Bir toplulukta metadon ya da Suboxon kullanarak yaşıyorsanız

ikame tedavisi görebilirsiniz.

If you're lucky enough, you may get into a detox program.

İnsanlara hayatta kalmaları için acilen ihtiyaç duydukları şeyi hiç sunmayız:

If you live in a community with Suboxone or methadone,

opioidler için güvenli bir reçete.

you may get on a substitution program.

Hardly ever would we offer people what they desperately need to survive:

Uzak durma ile başlamak yeni bir şeker hastasından şekerden uzak durmasını,

a safe prescription for opioids.

ciddi astımlıdan maratona başlamasını veya depresyonlu birinden

mutlu olmasını istemek gibidir.

Starting with abstinence is like asking a new diabetic to quit sugar

Diğer tıbbi durumlarda

asla en aşırı yöntemlerden başlamayız.

or a severe asthmatic to start running marathons

Bağımlılık gibi karmaşık bir şeyde

or a depressed person to just be happy.

bu taktiğin işe yarayacağını bize düşündürten şey nedir?

For any other medical condition,

we would never start with the most extreme option.

Kasıtsız aşırı dozlar yeni olmasa da,

What makes us think that strategy

mevcut krizin ölçeği eşsizdir.

would work for something as complex as addiction?

Hastalık Kontrol Merkezi’nin tahminine göre

While unintentional overdoses are not new,

2016 yılında aşırı dozdan 64.000 Amerikalı öldü;

the scale of the current crisis is unprecedented.

bu, araba kazası ya da cinayetten fazla.

The Center for Disease Control estimated

that 64,000 Americans died of a drug overdose in 2016,

Uyuşturucu ile bağlantılı ölümler Kuzey Amerika’daki

20-50 yaş aralığındaki insanlar için en başta gelen ölüm sebebi.

far exceeding car crashes or homicides.

Drug-related mortality is now the leading cause of death

Bunu düşünün.

Bu noktaya nasıl geldik ve neden şimdi?

among men and women between 20 and 50 years old in North America

Opiatlar çevresinde mükemmel bir fırtına dönüyor.

Think about that.

Oxycontin, Percocet ve Dilaud gibi ilaçlar

How did we get to this point, and why now?

onlarca yıldır her tür ağrı için bol miktarda veriliyor.

There is a kind of perfect storm around opioids.

Drugs like Oxycontin, Percocet and Dilaudid

İki milyon Amerikalı’nın opiat kullanıcısı olduğu tahmin ediliyor

have been liberally distributed for decades for all kinds of pain.

ve geçen sene 60 milyondan fazla insana

en az bir kere opioid reçete edilmiştir.

It is estimated that two million Americans are daily opioid users,

Toplumlara bol miktarda boca edilen reçeteli ilaçlar

and over 60 million people

received at least one prescription for opioids last year.

kendi kendine ilaç almak isteyen insanlara istikrarlı bir kaynak sağladı.

This massive dump of prescription drugs into communities

Bu reçete salgınına yanıt olarak,

has provided a steady source for people wanting to self-medicate.

reçeteler azaltıldı ve bu durum sokaklardaki arzı büyük ölçüde azalttı.

In response to this prescription epidemic,

Bu kasıtsız ama öngörülebilir sonuç

people have been cut off, and this has greatly reduced the street supply

aşırı doz salgınıdır.

Düzenli reçeteli ilaca bağlı birçok insan

The unintended but predictable consequence

eroine yöneldi.

Ve şimdi yasadışı uyuşturucu pazarı trajedik bir şekilde

is an overdose epidemic.

Many people who were reliant on a steady supply of prescription drugs

daha çok fentanil olmak üzere sentetiklere doğru geçiş yaptı.

Bu yeni uyuşturucular ucuz, tesirli ve dozlaması son derece zor.

turned to heroin.

And now the illegal drug market has tragically switched

to synthetic drugs, mainly fentanyl.

İnsanlar kelimenin tam anlamıyla zehirleniyor.

These new drugs are cheap, potent and extremely hard to dose.

Bu farklı bir zehirlenme salgını olsaydı nasıl olurdu hayal edebiliyor musunuz?

People are literally being poisoned.

Ya binlerce insan zehirli et,

bebek maması veya kahveden ölmeye başlasaydı?

Can you imagine if this was any other kind of poisoning epidemic?

Buna gerçek bir acil durum olarak yaklaşırdık.

What if thousands of people started dying

Daha güvenli alternatifler sağlıyor olurduk.

from poisoned meat or baby formula or coffee?

Yasalarda değişiklikler yapar,

kurbanları ve ailelerini dersteklerdik.

We would be treating this as a true emergency.

We would immediately be supplying safer alternatives.

Uyuşturucu aşırı doz salgınında

bunların hiçbirini yapmadık.

There would be changes in legislation,

Uyuşturucuyu ve onları kullanan insanları şeytanlaştırmaya ve

and we would be supporting the victims and their families.

But for the drug overdose epidemic,

kolluk kuvvetlerine körü körüne daha çok kaynak vermeye devam ediyoruz.

we have done none of that.

We continue to demonize the drugs and the people who use them

and blindly pour even more resources into law enforcement.

Buradan nereye varmalıyız?

İlk olarak, Kuzey Amerika genelinde zararı azaltma programlarını

benimsemeli, finanse etmeli ve yaymalıyız.

So where should we go from here?

Vancouver gibi yerlerde

First, we should fully embrace, fund and scale up

zararı azaltma bakım ve tedavide bir can suyu olduğunu biliyorum.

harm reduction programs across North America.

Aşırı dozdan ölümlerin

I know that in places like Vancouver,

zararı azaltıma olmayınca çok daha fazla olacağını biliyorum.

harm reduction has been a lifeline to care and treatment.

Bugün yüzlerce insanın zarar azaltımı sayesinde hayatta olduğunu

I know that the number of overdose deaths

would be far higher without harm reduction.

bizzat biliyorum.

And I personally know hundreds of people who are alive today

Fakat zarar azaltımı sadece başlangıç.

Eğer bu uyuşturucu krizine gerçek bir etkimiz olsun istiyorsak

because of harm reduction.

yasaklama ve cezalandırma konusunda

But harm reduction is just the start.

If we truly want to make an impact on this drug crisis,

ciddi konuşma yapmalıyız.

Uyuşturucu kullanımının en önemli kamu sağlık sorunu olduğunu kabul etmemiz

we need to have a serious conversation about prohibition

and criminal punishment.

ve kapsamlı sosyal çözümlere ve sağlık çözümlerine yönelmeliyiz.

We need to recognize that drug use is first and foremost a public health issue

Elimizde nasıl olacağına dair çalışan bir model var.

and turn to comprehensive social and health solutions.

2001 yılında Portekiz kendi uyuşturucu krizini yaşadı.

Uyuşturucu kullanan çok sayıda insan, yüksek suç oranları

We already have a model for how this can work.

ve aşırı doz salgını.

In 2001, Portugal was having its own drug crisis.

Küresel sözleşmelerin aksine uyuşturucu bulundurmayı suç olmaktan çıkardılar.

Lots of people using drugs, high crime rates

Uyuşturucuyla mücadele için harcanan para

and an overdose epidemic.

sağlık ve rehabilitasyon programlarına ayırıldı.

They defied global conventions and decriminalized all drug possession.

Sonuçlar şunlar.

Money that was spent on drug enforcement

Uyuşturucu kullanımı dramatik bir şekilde düştü.

was redirected to health and rehabilitation programs.

Aşırı doz seyrekleşti.

The results are in.

Çok daha fazla insan tedavi oluyor.

Overall drug use is down dramatically.

Ve insanlar hayatlarını geri kazandı.

Overdoses are uncommon.

Many more people are in treatment.

Yasaklama, cezalandırma ve önyargı yolunda o kadar ilerledik ki

And people have been given their lives back.

toplumumuzdaki en savunmasız insanlara yaşattığımız acılara

We have come so far down the road of prohibition, punishment and prejudice

kayıtsız kaldık.

Bu yıl yasadışı uyuşturucu ticaretinin pençesine

that we have become indifferent to the suffering

that we have inflicted on the most vulnerable people in our society.

daha çok daha fazla insan düştü.

Binlerce çocuk anne ya da babalarının

This year even more people will get caught up

uyuşturucu nedeniyle hapse girdiğini öğrenecek.

in the illegal drug trade.

Thousands of children will learn that their mother or father

Ve çok daha fazla sayıda ebeveyn

has been sent to jail for using drugs.

çocuklarının aşırı doz yüzünden öldüğü haberini alacak.

And far too many parents will be notified

Bu şekilde olmak zorunda değil.

that their son or daughter has died of a drug overdose.

Teşekkürler.

(Alkışlar)

It doesn't have to be this way.

Thank you.

(Applause)