How to win an argument (at the US Supreme Court, or anywhere) | Neal Katyal

Çeviri: Sara Ozturk Gözden geçirme: Cihan Ekmekçi

Fourteen years ago,

14 yıl önce,

I stood in the Supreme Court to argue my first case.

ilk davamı savunmak için Yüksek Mahkemede yerimi aldım.

And it wasn't just any case,

Bu, herhangi bir dava değildi.

it was a case that experts called

Uzmanların, Yüksek Mahkemenin duyduğu

one of the most important cases the Supreme Court had ever heard.

en önemli davalardan bir tanesi şeklinde adlandırdıkları bir davaydı.

It considered whether Guantanamo was constitutional,

Guantanamo'nun yasal olup olmadığı ve Cenevre Sözleşmeleri'nin

and whether the Geneva Conventions applied to the war on terror.

terörle mücadelede uygulanıp uygulanmadığını dikkate alıyordu.

It was just a handful of years after the horrific attacks

11 Eylül'deki korkunç saldırılardan sonra ele avuca sığmayan yıllardı.

of September 11.

The Supreme Court had seven Republican appointees

Yüksek Mahkemenin yedi tane Cumhuriyetçi atananı,

and two Democratic ones,

iki tane de Demokrat atananı vardı

and my client happened to be Osama bin Laden's driver.

ve şans eseri müvekkilim Osama Bin Laden'in şoförüydü.

My opponent was the Solicitor General of the United States,

Bana muhalif olan kişi ise ABD Başsavcısı,

America's top courtroom lawyer.

Amerika'nın en iyi mahkeme avukatıydı.

He had argued 35 cases.

Otuz beş tane dava savunmuştu,

I wasn't even 35 years old.

ben ise 35 yaşında bile değildim.

And to make matters worse,

Her şey yeterince zor değilmiş ki

the Senate, for the first time since the Civil War,

Senato, ABD İç Savaşı'ndan beri ilk kez böyle bir şey yaparak

passed a bill to try and remove the case from the docket of the Supreme Court.

davayı Yüksek Mahkemenin duruşma listesinden kaldıran yasa tasarısını

Now the speaking coaches say

İletişim uzmanları gerilim yaratmam

I'm supposed to build tension and not tell you what happens.

ve size ne olduğunu söylememem gerektiğini söylüyor.

But the thing is, we won.

Ama konu şu ki davayı biz kazandık.

How?

Peki nasıl?

Today, I'm going to talk about how to win an argument,

Bugün bir tartışmayı Yüksek Mahkemede veya herhangi bir yerde

at the Supreme Court or anywhere.

nasıl kazanacağımız hakkında konuşacağım.

The conventional wisdom is that you speak with confidence.

Bilinen bir görüş, kendinize güvenerek konuşmanız gerektiğidir.

That's how you persuade.

Bu şekilde ikna edebilirsiniz.

I think that's wrong.

Bence bu yanlış bir görüş.

I think confidence is the enemy of persuasion.

Bence kendine güvenmek ikna etmenin düşmanı.

Persuasion is about empathy,

İkna etmek empatiyle, bir insanı tamamen anlamakla alakalı.

about getting into people's heads.

That's what makes TED what it is.

TED'i TED yapan şey de bu,

It's why you're listening to this talk.

bu konuşmayı dinlemenizin sebebi de bu.

You could have read it on the cold page,

Bu konuyu herhangi bir yayının sayfalarında da okuyabilirdiniz

but you didn't.

Same thing with Supreme Court arguments --

ama okumadınız.

Yüksek Mahkeme davalarında da aynı şey geçerli,

we write written briefs with cold pages,

dava özetlerini sayfalara yazıyoruz

but we also have an oral argument.

ama aynı zamanda sözlü tartışmalar da yapıyoruz.

We don't just have a system in which the justices write questions

Hakimlerin sadece sorular yazdığı ve sizin de cevaplar yazdığınız

and you write answers.

bir adalet sistemimiz yok.

Why?

Neden mi?

Because argument is about interaction.

Çünkü tartışma etkileşimle alakalı.

I want to take you behind the scenes to tell you what I did,

Ne yaptığımı ve bu derslerin nasıl genellenebilir olduğunu anlatmak için

and how these lessons are generalizable.

sizi perde arkasına götürmek istiyorum.

Not just for winning an argument in court,

Sadece mahkemede bir tartışmayı kazanmak için değil

but for something far more profound.

ama çok daha derin bir şey için.

Now obviously, it's going to involve practice,

Açıkçası bu, alıştırma yapmayı içerecek

but not just any practice will do.

ama herhangi bir alıştırma değil.

My first practice session for Guantanamo,

Guantanamo için ilk alıştırma seansımda Harvard'a gittim

I flew up to Harvard

and had all these legendary professors throwing questions at me.

ve o efsanevi profesörler beni soru yağmuruna tuttu.

And even though I had read everything, rehearsed a million times,

Her şeyi okumuş olmama ve milyon kere prova yapmış olmama rağmen

I wasn't persuading anyone.

kimseyi ikna edemiyordum.

My arguments weren't resonating.

Savunmalarım yankı bile yapmıyordu.

I was desperate.

Çok çaresizdim,

I had done everything possible,

mümkün olan her şeyi yaptım,

read every book, rehearsed a million times,

her kitabı okudum, milyon kere prova yaptım

and it wasn't going anywhere.

ve hiçbir işe yaradığı yoktu.

So ultimately, I stumbled on this guy --

Sonunda tesadüfen birisine rastladım,

he was an acting coach, he wasn't even a lawyer.

oyunculuk koçuydu, avukat bile değildi.

He'd never set foot in the Supreme Court.

Yüksek Mahkemeye hiç ayak basmamıştı.

And he came into my office one day wearing a billowy white shirt

Bir gün dalgalı beyaz bir gömlek ve bolo kravatla ofisime geldi.

and a bolo tie,

and he looked at me with my folded arms and said,

Katlanmış kollarımla bana baktı

"Look, Neal, I can tell

ve "Bak Neal, bunun işe yarayacağını

that you don't think this is going to work,

düşünmediğini söyleyebilirim

but just humor me.

ama sadece dediğimi yap.

Tell me your argument."

Bana savunmandan bahset." dedi.

So I grabbed my legal pad,

Not defterimi aldım

and I started reading my argument.

ve savunmamı okumaya başladım.

He said, "What are you doing?"

"Ne yapıyorsun?" dedi.

I said, "I'm telling you my argument."

"Sana savunmamdan bahsediyorum" dedim.

He said, "Your argument is a legal pad?"

"Savunman bir not defteri mi?" diye sordu.

I said, "No, but my argument is on a legal pad."

"Hayır ama savunmam not defterinde yazılı." dedim.

He said, "Neal, look at me.

"Neal, bana bak ve savunmandan bahset." dedi.

Tell me your argument."

And so I did.

Ben de öyle yaptım.

And instantly, I realized,

Aniden fikirlerimin yankı yaptığını fark ettim.

my points were resonating.

I was connecting to another human being.

Başka bir insanla bağlantı kuruyordum

And he could see the smile starting to form

ve ben konuşurken oluşmaya başlayan gülümsemeyi görebiliyordu.

as I was saying my words,

and he said, "OK, Neal.

"Tamam Neal, şimdi savunmanı elimi tutarken yap." dedi.

Now do your argument holding my hand."

And I said, "What?"

"Ne?" dedim.

And he said, "Yeah, hold my hand."

"Evet, elimi tut." dedi.

I was desperate, so I did it.

Çaresizdim bu yüzden elini tuttum.

And I realized, "Wow, that's connection.

"İşte bağlantı bu, ikna etmenin gücü bu." dedim.

That's the power of how to persuade."

And it helped.

Bu, bana yardımcı oldu.

But truthfully, I still got nervous as the argument date approached.

Ama doğrusunu söylemek gerekirse savunma günü yaklaştıkça hala geriliyorum.

And I knew that even though argument

Savunmanın kendini başka birinin yerine koymak

was about getting into someone else's shoes

ve empati yapmakla alakalı olduğunu bilmeme rağmen

and empathizing,

I needed to have a solid core first.

önce sağlam bir temele ihtiyacım vardı.

So I did something outside of my comfort zone.

Bu yüzden konfor alanımın dışına çıkarak bir şey yaptım.

I wore jewelry -- not just anything,

Mücevher taktım ama herhangi bir mücevher değil

but a bracelet that my father had worn his whole life,

babamın savunmadan birkaç ay önceki vefatına kadar

until he passed away, just a few months before the argument.

bütün hayatı boyunca taktığı bir bilezik taktım.

I put on a tie

Annemin bana uygun bir zaman için verdiği bir kravat taktım.

that my mom had given me just for the occasion.

And I took out my legal pad and wrote my children's names on it,

Not defterimi çıkardım ve üstüne çocuklarımın ismini yazdım

because that's why I was doing this.

çünkü bunu yapıyor olmamın sebebi onlardı.

For them, to leave the country better than I had found it.

Onlar için ülkeyi bulduğumdan daha iyi bir şekilde bırakmalıydım.

I got to court, and I was calm.

Mahkemeye gittim ve sakindim.

The bracelet, the tie, the children's names

Bilezik, kravat, çocuklarımın ismi

had all centered me.

odaklanmamı sağladı.

Like a rock climber extending beyond the precipice,

Tıpkı uçurumun ötesinden uzanan bir kaya tırmanıcısı gibi

if you have a solid hold, you can reach out.

eğer sağlam bir desteğiniz varsa ulaşabilirsiniz.

And because argument is about persuasion,

Tartışma ikna etmekle alakalı olduğu için

I knew I had to avoid emotion.

duygulardan kaçınmam gerektiğini biliyordum.

Displays of emotion fail.

Duyguları açığa çıkarmak başarısızlık getirir.

It's kind of like writing an email in all bold and all caps.

Bir e-postayı koyu renkle ve büyük harflerle yazmak gibi

It persuades no one.

kimseyi ikna etmez.

It's then about you, the speaker,

Bu sizinle, konuşmacıyla alakalı olan bir şey,

not about the listener or the receiver.

dinleyici ya da alıcıyla alakalı değil.

Now look, in some settings, the solution is to be emotional.

Bazı ortamlarda çözüm duygusal olmaktır.

You're arguing with your parents,

Ailenizle tartışıyorsunuz

and you use emotion and it works.

duygularınızı kullanıyorsunuz ve işe yarıyor.

Why?

Neden mi?

Because your parents love you.

Çünkü aileniz sizi seviyor.

But Supreme Court justices don't love you.

Ama Yüksek Mahkemenin hakimleri sizi sevmiyor.

They don't like to think of themselves

Kendilerini duygularla ikna edilebilen insan tipi olarak düşünmeyi sevmiyorlar.

as the type of people persuaded by emotion.

And I reverse engineered that insight too,

Ben de, muhalifimin duygusal reaksiyon vermesine yol açmak için

setting a trap for my opponent to provoke his emotional reaction,

bir tuzak kurarak bu iç görüyü tersine tasarladım.

so I could be seen as the calm and steady voice of the law.

Böylece hukukun istikrarlı ve sakin sesi olarak görülebilirdim.

And it worked.

Bu işe yaradı.

And I remember sitting in the courtroom to learn that we had won.

Guantanamo mahkemelerinin düştüğünü ve kazandığımızı öğrenmek için

That the Guantanamo tribunals were coming down.

mahkeme salonunda oturduğumu hatırlıyorum.

And I went out onto the courthouse steps and there was a media firestorm.

Adliyenin basamaklarından inerek çıktığımda bir basın fırtınası vardı.

Five hundred cameras, and they're all asking me,

Beş yüz kamera vardı ve hepsi bana,

"What does the decision mean, what does it say?"

"Karar ne anlama geliyor? Ne söylüyor?" diye soruyorlardı.

Well, the decision was 185 pages long.

Karar 185 sayfa uzunluğundaydı

I hadn't had time to read it, nobody had.

ve okumak için zamanım olmadı, kimsenin zamanı olmadı.

But I knew what it meant.

Ama ne anlama geldiğini biliyordum.

And here's what I said on the steps of the Court.

Mahkeme basamaklarında dediğim şey şuydu:

"Here's what happened today.

"Burada olan şey şu:

You have the lowest of the low --

En düşüğün en düşüğüne sahipsiniz,

this guy, who was accused of being bin Laden's driver,

bin Laden'in şoförü olmakla suçlanan bu adam

one of the most horrible men around.

etrafımızdaki en korkunç adamlardan birisi.

And he sued not just anyone,

Sadece herhangi birine dava açmadı

but the nation, indeed, the world's most powerful man,

ama aslında millete, dünyanın en güçlü adamına

the president of the United States.

Amerika Birleşik Devletleri'nin başkanına dava açtı.

And he brings it not in some rinky-dink traffic court,

Davası bir çeşit uyduruk trafik mahkemesinde değil

but in the highest court of the land,

ülkedeki en yüksek mahkemede,

the Supreme Court of the United States ...

Amerika Birleşik Devletleri'nin Yüksek Mahkemesinde görüldü

And he wins.

ve davayı kazandı.

That's something remarkable about this country.

Bu, bu ülke için dikkate değer bir şey.

In many other countries,

Diğer birçok ülkede

this driver would have been shot,

bu şoför muhtemelen sadece dava açtığı için vurulurdu.

just for bringing his case.

And more of the point for me, his lawyer would have been shot.

Benim için daha da fazlası, avukatı da vurulurdu.

But that's what makes America different.

Ama Amerika'yı farklı yapan şey bu,

What makes America special."

Amerika'yı özel yapan şey bu."

Because of that decision,

Bu karar sayesinde

the Geneva conventions apply to the war on terror,

Cenevre Sözleşmeleri terörle mücadele için uygulanıyor.

which meant the end of ghost prisons worldwide,

Bu da dünya çapında hayalet hapishanelerin son bulması,

the end of waterboarding worldwide

suyla boğma işkencesinin son bulması

and an end to those Guantanamo military tribunals.

ve o Guantanamo askeri mahkemelerin son bulması anlamına geliyor.

By methodically building the case,

Düzenli olarak kanıt toplayarak

and getting into the justices' heads,

ve hakimleri tamamen anlayarak

we were able to quite literally change the world.

abartısız bir şekilde dünyayı değiştirebildik.

Sounds easy, right?

Kulağa kolay geliyor, değil mi?

You can practice a lot,

Çok fazla alıştırma yapabilirsiniz,

avoid displays of emotion,

duygularınızı göstermekten kaçınabilirsiniz

and you, too, can win any argument.

ve siz de her tartışmayı kazanabilirsiniz.

I'm sorry to say, it's not that simple,

Üzülerek söylüyorum ki o kadar basit değil,

my strategies aren't foolproof,

stratejilerim dört dörtlük değil

and while I've won more Supreme Court cases

ve herkesten daha çok Yüksek Mahkeme davası kazanırken

than most anyone,

I've also lost a lot too.

çok fazla şey de kaybettim.

Indeed, after Donald Trump was elected,

Aslında Donal Trump başkanlığa seçildikten sonra

I was, constitutionally speaking, terrified.

anayasa gereği korkmuş bir şekilde konuşuyordum.

Please understand, this is not about Left versus Right,

Lütfen anlayın bu, Sol'a karşı Sağ

or anything like that.

ya da onun gibi bir şeyle alakalı değil.

I'm not here to talk about that.

Bu konuda konuşmak için için burada değilim.

But just a week in to the new president's term,

Ama yeni başkanın göreve başladığı ilk hafta

you might remember those scenes at the airports.

havalimanlarında oluşan o sahneleri hatırlarsınız.

President Trump had campaigned on a pledge, saying, quote,

Başkan Trump, bir seçim kampanyası vaadi vererek şöyle demişti:

"I, Donald J. Trump am calling for a complete and total shutdown

"Ben, Donald J. Trump, Amerika'ya olan Müslüman göçlerinin

of all Muslim immigration to the United States."

tamamen durdurulmasını sağlayacağım."

And he also said, quote, "I think Islam hates us."

Aynı zamanda "Bence İslam bizden nefret ediyor." demişti.

And he made good on that promise,

Nüfusunun büyük bir çoğunluğu Müslüman olan

banning immigration from seven countries with overwhelmingly Muslim populations.

yedi ülkeden gelen göçleri yasaklayarak bu sözünü yerine getirdi.

My legal team and others went into court right away and sued,

Hukuki ekibim ve diğerleri mahkemeye gitti ve dava açtı.

and got that first travel ban struck down.

İlk seyahat yasağını kaldırttılar.

Trump revised it.

Trump yeniden yasak getirdi.

We went into court again and got that struck down.

Tekrar mahkemeye gittik ve yine yasağı kaldırttık.

He revised it again,

Trump yine yasak getirdi

and changed it, adding North Korea,

ve bu sefer Kuzey Kore'yi de ekleyerek yasağı değiştirdi.

because we all know,

Çünkü hepimiz Amerika'nın

the United States had a tremendous immigration problem with North Korea.

Kuzey Kore'yle büyük bir göç problemi olduğunu biliyoruz.

But it did enable his lawyers to go to the Supreme Court and say,

Ama bu, avukatlarının Yüksek Mahkemeye gidip

"See, this isn't discriminating against Muslims,

"Görüyorsunuz bu Müslümanlara karşı yapılan ayırımcılık değil,

it includes these other people too."

diğer insanları da içeriyor." demelerine olanak sağladı.

Now I thought we had the killer answer to that.

Buna müthiş bir cevabımız olduğunu düşündüm.

I won't bore you with the details,

Sizi detaylarla sıkmayacağım

but the thing is, we lost.

ama biz davayı kaybettik,

Five votes to four.

5'e 4 oyla.

And I was devastated.

Yıkılmıştım, ikna etme güçlerimin azaldığından endişelenmiştim.

I was worried my powers of persuasion had waned.

And then, two things happened.

Sonra iki şey oldu.

The first was,

Birincisinde,

I noticed a part of the Supreme Court's travel ban opinion

Yüksek Mahkemenin Japon Amerikalıların enterne edilmesini tartışan

that discussed the Japanese American interment.

seyahat yasağı görüşünden bir kısım gözüme ilişti.

That was a horrific moment in our history,

Bu, 100 binin üzerinde Japon Amerikalının

in which over 100,000 Japanese Americans had been interned in camps.

kamplarda enterne edildiği tarihimizdeki korkunç bir andı.

My favorite person to challenge this scheme

Bu plana karşı çıkan gözde insanım

was Gordon Hirabayashi,

a University of Washington student.

Washington Üniversitesi öğrencisi olan Gordon Hirabayashi'ydi.

He turned himself in to the FBI,

"Bak, ilk kez yakalanıyorsun, eve gidebilirsin" diyen FBI'a teslim oldu.

who said, "Look, you're a first-time offender,

you can go home."

And Gordon said,

Gordon "Hayır, ben bir Kuveykırım,

"No, I'm a Quaker, I have to resist unjust laws,"

adaletsiz kanunlara direnmeliyim." dedi.

and so they arrested him and he was convicted.

Onu tutukladılar ve mahkum edildi.

Gordon's case made it to the Supreme Court.

Gordon'nun davası Yüksek Mahkemede görüldü

And again, I'm going to do that thing

ve yine sahip olduğunuz

where I quash any sense of anticipation you have,

herhangi bir beklenti duygusunu yok ederek o şeyi yapacağım

and tell you what happened.

ve size ne olduğunu anlatacağım.

Gordon lost.

Gordon kaybetti

But he lost because of a simple reason.

ama basit bir sebep yüzünden kaybetti.

Because the Solicitor General,

Devletin en iyi mahkeme avukatı olan Başsavcı,

that top courtroom lawyer for the government,

told the Supreme Court

Yüksek Mahkemeye, Japon Amerikalıların enterne edilmesinin

that the Japanese American internment was justified by military necessity.

askeri gerekliliklerden dolayı makul olduğunu söylediği için Gordon kaybetti.

And that was so,

Bu kadardı,

even though his own staff had discovered

kendi ekibi Japon Amerikanların enterne edilmesine

that there was no need for the Japanese American interment

gerek olmadığını açığa çıkarmasına rağmen

and that the FBI and the intelligence community

FBI ve istihbarat teşkilatı,

all believed that.

Başsavcının dediklerine inandı.

And indeed, that it was motivated by racial prejudice.

Aslında söylenenler ırksal ön yargıyla güdülenmişti.

His staff begged the Solicitor General,

Ekibi Başsavcıya yalvardı,

"Tell the truth, don't suppress evidence."

"Doğruyu söyle, kanıtları ortadan kaldırma."

What did the Solicitor General do?

Peki Başsavcı ne yaptı?

Nothing.

Hiçbir şey.

He went in and told the "military necessity" story.

Mahkemeye gitti ve "askeri gereklilikler" hikayesini anlattı

And so the Court upheld Gordon Hirabayashi's conviction.

ve mahkeme Gordon'ın hükmünü onayladı.

And the next year, upheld Fred Korematsu's interment.

Ertesi yıl, Fred Korematsu'nun enterne edilmesini onayladı.

Now why was I thinking about that?

Neden bunun hakkında düşünüyordum?

Because nearly 70 years later,

Çünkü neredeyse 70 yıl sonra,

I got to hold the same office,

aynı ofise, Başsavcılığa gittim.

Head of the Solicitor General's Office.

And I got to set the record straight,

Japonların enterne edilmeleri davalarında

explaining that the government had misrepresented the facts

devletin gerçekleri yanlış beyan ettiğini söyleyerek

in the Japanese interment cases.

doğruları açıkladım.

And when I thought about the Supreme Court's travel ban opinion,

Yüksek Mahkemenin seyahat yasağı görüşünü düşündükçe

I realized something.

bir şey fark ettim.

The Supreme Court, in that opinion,

Yüksek Mahkeme o görüşte,

went out of its way to overrule the Korematsu case.

Korematsu davasında yetkisini kullanarak kararı iptal etmek için çaba harcamıştı.

Now, not only had the Justice Department said

Japonların enterne edilmesinin yanlış olduğunu söyleyen

the Japanese interment was wrong,

artık sadece Adalet Bakanlığı değildi,

the Supreme Court said so too.

Yüksek Mahkeme de öyle olduğunu söyledi.

That's a crucial lesson about arguments -- timing.

Bu, tartışmalar için önemli bir ders, zamanlama.

All of you, when you're arguing, have that important lever to play.

Hepinizin tartışırken kullandığı önemli bir kozu vardır.

When do you make your argument?

Tartışmalarınızı ne zaman yapıyorsunuz?

You don't just need the right argument,

Sadece doğru tartışmaya ihtiyacınız yok,

you need the right argument at the right moment.

doğru tartışmaya doğru zamanda ihtiyacınız var.

When is it that your audience -- a spouse, a boss, a child --

Ne zaman dinleyicileriniz, eşiniz, patronunuz, çocuğunuz

is going to be most receptive?

en anlayışlı zamanında olacak?

Now look, sometimes, it's totally out of your control.

Bazen tamamen kontrolünüzden çıkar.

Delay has costs that are too extensive.

Gecikmenin çok kapsamlı bedelleri var.

And so you've got to go in and fight

Bu yüzden gidip mücadele etmeniz gerekiyordur

and you very well may, like me, get the timing wrong.

ve tıpkı benim gibi yanlış bir zamanlama yakalayabilirsiniz.

That's what we thought in the travel ban.

Seyahat yasağında düşündüğümüz şey buydu.

And you see,

Gördüğünüz üzere

the Supreme Court wasn't ready, so early in President Trump's term,

bunun için Başkan Trump'ın döneminde henüz erkendi.

to overrule his signature initiative,

ve Yüksek Mahkeme, Trump'ın imzasını iptal etme girişimi için hazır değildi.

just as it wasn't ready to overrule FDR's Japanese American interment.

Tıpkı FDR'nin Japon Amerikalı enternesini iptal etmeye hazır olmadıkları gibi.

And sometimes, you just have to take the risk.

Bazen sadece risk almanız gerekir.

But it is so painful when you lose.

Ama kaybettiğinizde çok acı vericidir

And patience is really hard.

ve sabretmek gerçekten zordur.

But that reminds me of the second lesson.

Ama bu bana aldığım ikinci dersi hatırlatıyor.

Even if vindication comes later,

Suçsuzluğu kanıtlama sonradan gelişse bile

I realized how important the fight now is,

savaşmanın ne kadar önemli olduğunu fark ettim

because it inspires, because it educates.

çünkü ilham veriyor, eğitiyor.

I remember reading a column by Ann Coulter about the Muslim ban.

Ann Coulter'ın Müslüman yasağıyla alakalı yazdığı bir köşe yazısını okumuştum.

Here's what she said.

Dediği şey şuydu:

"Arguing against Trump was first-generation American,

"Trump karşıtu tartışan birinci kuşak bir Amerikalı vardı,

Neal Katyal.

ismi Neal Katyal.

There are plenty of 10th-generation America-haters.

Amerika'dan nefret eden birçok onuncu kuşak var.

You couldn't get one of them to argue we should end our country

Tartışmak için bir tanesini bile bulamadınız,

through mass-immigration?"

ülkemizi toplu göçlerle yok mu etmeliyiz?

And that's when emotion,

Bu, duygunun, iyi bir tartışma için lanetli olan bir şeyin,

which is so anathema to a good argument,

was important to me.

benim için önemli olduğu andı.

It took emotion outside the courtroom to get me back in.

Beni geri döndürmek için duyguyu mahkeme salonunun dışına çıkardı.

When I read Coulter's words, I was angry.

Coulter'ın yazdıklarını okuduğumda sinirlendim.

I rebel against the idea

Birinci kuşak Amerikalı olmanın beni yetersiz kılacağı fikrine karşı çıkıyorum.

that being a first-generation American would disqualify me.

I rebel against the idea that mass immigration

Toplu göçlerin bu ülkenin sonunu getireceği fikrine karşı çıkıyorum.

would end this country,

instead of recognizing that as literally the rock on which this country was built.

Bunun yerine toplu göçleri bu ülkenin inşa edildiği bir kaya olarak görüyorum.

When I read Coulter,

Coulter'ın yazdıklarını okuduğumda

I thought about so many things in my past.

geçmişimdeki birçok şey hakkında düşündüm.

I thought about my dad,

Hindistan'dan buraya

who arrived here with eight dollars from India,

cebinde 8 dolarla gelen ve siyahi tuvaletini mi

and didn't know whether to use the colored bathroom or the white one.

yoksa beyazların tuvaletini mi kullanacağını bilmeyen babamı düşündüm.

I thought about his first job offer, at a slaughter house.

Kesimhanedeki ilk iş teklifini düşündüm.

Not a great job for a Hindu.

Bir Hindu için güzel bir iş değil.

I thought about how, when we moved to a new neighborhood in Chicago

Başka bir Hint aileyle Chicago'da bir mahalleye

with one other Indian family,

nasıl ve ne zaman taşındığımızı düşündüm

that family had a cross burned on its lawn.

ve o ailenin çimenliklerinde yanmış bir haç vardı.

Because the racists aren't very good

Çünkü ırkçılar, Afrikalı Amerikalıları

at distinguishing between African Americans and Hindus.

ve Hinduları ayırt etmede pek de iyi değillerdi.

And I thought about all the hate mail I got

Guantanamo süresince

during Guantanamo,

Müslüman sever olduğum için

for being a Muslim lover.

aldığım nefret postalarını düşündüm.

Again, the racists aren't very good

Yine ırkçılar, Hindular

with distinctions between Hindus and Muslims, either.

ve Müslümanlar arasındaki farkları bilmede iyi değiller.

Ann Coulter thought that being the child of an immigrant was a weakness.

Ann Coulter, bir göçmenin çocuğu olmanın zayıflık olduğunu düşündü.

She was profoundly, profoundly wrong.

Son derece haksızdı.

It is my strength,

Bu, benim gücüm

because I knew what America was supposed to stand for.

çünkü Amerika'nın neyi temsil etmesi gerektiğini biliyordum.

I knew that in America,

Amerika'da,

me, a child of a man who came here with eight dollars in his pocket,

benim, cebinde 8 dolarla buraya gelen bir adamın çocuğunun,

could stand in the Supreme Court of the United States

Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesinde

on behalf of a detested foreigner,

Osama Bin Laden'in şoförü gibi

like Osama bin Laden's driver,

nefret edilen bir yabancı adına durabileceğini

and win.

ve kazanabileceğini biliyordum.

And it made me realize,

Bu bana davayı kaybetmiş olmama rağmen

even though I may have lost the case,

Müslüman yasağı konusunda da haklı olduğumu fark ettirdi.

I was right about the Muslim ban too.

No matter what the court decided,

Mahkeme ne karar verirse versin

they couldn't change the fact

göçmenlerin bu ülkeyi güçlendirdiği gerçeğini değiştiremediler.

that immigrants do strengthen this country.

Indeed, in many ways, immigrants love this country the most.

Aslında birçok anlamda en çok göçmenler bu ülkeyi seviyor.

When I read Ann Coulter's words,

Ann Coulter'ın yazdıklarını okuduğumda

I thought about the glorious words of our Constitution.

Anayasamızın şanlı sözlerini düşündüm,

The First Amendment.

Anayasanın Birinci Ek Maddesi'ni.

Congress shall make no law establishing religion.

"Kongre, dini bir kuruma ilişkin herhangi bir yasa yapmayacaktır."

I thought about our national creed,

Milli inançlarımızı düşündüm.

"E plurbis unum,"

"E plurbis unum."

"out of many come one."

"Birçok şeyden meydana gelen tek şey."

Most of all, I realized,

Her şeyden önemlisi

the only way you can truly lose an argument

tamamen bir tartışmayı kaybetmenin tek yolunun

is by giving up.

vazgeçmek olduğunu fark ettim.

So I joined the lawsuit by the US Congress

ABD Kongresinin davasına katıldım ve Başkan Trump'ın

challenging President Trump's addition of a citizenship question to the census.

nüfus sayımına vatandaşlık sorusunu eklemesine karşı çıktım.

A decision with huge implications.

Büyük çıkarımları olan bir karardı.

It was a really hard case.

Oldukça zor bir davaydı.

Most thought we would lose.

Birçok insan kaybedeceğimizi düşündü.

But the thing is, we won.

Ama davayı kazandık,

Five votes to four.

5'e 4 oyla.

The Supreme Court basically said

Yüksek Mahkeme,

President Trump and his cabinet's secretary had lied.

Başkan Trump ve kabine sözcüsünün yalan söylediğini açıkladı.

And now I've gotten back up and rejoined the fight,

Ayağa kalktım ve tekrar savaşa katıldım,

and I hope each of you, in your own ways, does so too.

umarım her biriniz de kendi yöntemlerinizle böyle yaparsınız.

I'm getting back up

Ayağa kalkıyorum

because I'm a believer that good arguments do win out in the end.

çünkü iyi tartışmaların sonunda galip geldiğine inanıyorum.

The arc of justice is long,

Adaletin yayı uzun

and bends, often, slowly,

ve sıklıkla yavaşça geriliyor

but it bends so long as we bend it.

ama biz onu gerdiğimiz sürece geriliyor.

And I've realized the question is not how to win every argument.

Sorunun her tartışmayı nasıl kazanacağınız olduğunu değil,

It's how to get back up when you do lose.

kaybettiğinizde nasıl ayağa kalkacağınız olduğunu fark ettim.

Because in the long run,

Çünkü nihayetinde iyi savunmalar galip çıkacak.

good arguments will win out.

If you make a good argument,

İyi bir savunma yaparsanız

it has the power to outlive you,

bu, daha çok dayanmanızı,

to stretch beyond your core,

temelinizin ötesine uzanmanızı

to reach those future minds.

gelecek zihinlere ulaşmanızı sağlayan güce sahip.

And that's why all of this is so important.

Bütün bu anlattıklarımın önemli olmasının sebebi de bu.

I'm not telling you how to win arguments for the sake of winning arguments.

Sırf kazanmış olmak için bir tartışmayı nasıl kazanacağınızdan bahsetmiyorum.

This isn't a game.

Bu, bir oyun değil.

I'm telling you this because even if you don't win right now,

Bunu size anlatıyorum çünkü şimdi kazanmasanız bile

if you make a good argument, history will prove you right.

eğer iyi bir savunma yaparsanız tarih sizi haklı çıkaracak.

I think back to that acting coach all the time.

Her zaman o oyunculuk koçunu düşünüyorum

And I've come to realize

ve tuttuğum elin

that the hand I was holding was the hand of justice.

aslında adaletin eli olduğunu fark etmeye başladım.

That outstretched hand will come for you.

Uzatılan el sizin için de gelecek.

It's your decision to push it away

Bir kenara itmek ya da onu tutmaya devam etmek size kalmış.

or to keep holding it.

Thank you so much for listening.

Dinlediğiniz için çok teşekkürler.