A pro wrestler's guide to confidence | Mike Kinney

Çeviri: Cihan Ekmekçi Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

Picture it: a big, sweaty, tattooed man

Düşünün bir: İri, terli, dövmeli bir adam,

in a cowboy hat and chaps,

üzerinde kovboy şapka ve pantolonu

is in the ring

dövüş ringinde,

as the arena full of fans cheer him on.

ve arena tezahürat yapan fanlarla dolu.

Their hero:

Kahramanları:

"Cowboy" Gator Magraw.

''Kovboy'' Gator Magraw.

Gator bounces off the ropes and is quickly body-slammed to the mat.

Gator halatlardan geri sekiyor ve yüzeye tüm vücuduyla çarpıyor.

His wild opponent leaps into the air,

Vahşi rakibi havaya sıçrıyor,

crashing down onto Gator's rib cage.

Gator'un kaburgalarına atıyor kendini.

Gator struggles to breathe, wondering:

Gator nefes alamıyor ve merak ediyor:

"Is this really what my father wanted for me?"

''Babamın benim için istediği şey bu mu?''

(Laughter)

(Kahkaha)

That wild man in the chaps ...

Kovboy kostümlü o vahşi adam...

was me.

o bendim.

(Laughter)

(Kahkaha)

(Applause)

(Alkış)

(Cheers)

(Tezahürat)

And the answer to the question, surprisingly,

Sorunun cevabı ise, ne kadar şaşırtıcı olsa da

is yes.

evet.

(Laughter)

(Kahkaha)

I grew up watching professional wrestling

Babamla birlikte profesyonel güreş

with my dad.

izleyerek büyüdüm.

And like him, I loved everything about it:

Onun gibi, güreşle ilgili her şeyi severdim:

the showmanship, the athletic skill,

gösteri sanatını, atletik yetileri,

the drama.

işin tiyatrosunu.

I'd be this little boy, bouncing all over our living room,

Oturma odasında köşeden köşeye seken küçük bir çocuktum,

pretending to be my favorite wrestlers from TV.

televizyondaki sevdiğim güreşçiler olurdum.

My dad actually reminded me a little bit of Hulk Hogan,

Babam bana Hulk Hogan'ı biraz hatırlattı

but I was Hulk Hogan and he was Andre the Giant.

ama ben Hulk Hogan'dım, o da Dev Andre.

I'd get all serious on him and say things like, "Dad ...

Yanına yaklaşır ve ciddileşirdim,

someday I am going to be world heavyweight champion."

''Baba, bir gün ağır siklet şampiyonu olacağım.'' gibi şeyler derdim.

And he would usually smile and very calmly say,

Genellikle gülümser ve sakin bir şekilde,

"OK, then I guess I can count on you to be my retirement fund."

''Pekala, o zaman emeklilik fonum olman için sana güvenebilirim.'' derdim.

(Laughter)

(Kahkaha)

When I was 16,

16 yaşındayken,

a small wrestling show came to my little town in Minnesota.

Minnesota'daki küçük kasabamıza bir güreş müsabakası geldi.

I couldn't believe it.

İnanamamıştım.

Nothing like that had ever come to my town before.

Kasabama böyle bir şey daha önce hiç gelmemişti.

So I got to the arena early in the morning the day of the show,

Gösteri günü sabah erkenden arenaya gittim,

waiting out in the parking lot to see if I could spot some wrestlers

park alanında arabalarını park eden güreşçileri

pulling up in their cars.

görme umuduyla bekliyordum.

It wasn't as creepy as it sounds.

Düşündüğünüz kadar dehşet verici değildi.

But I could definitely tell who the wrestlers were,

Sadece yürüyüşlerinden kimlerin güreşçi olduğunu

just the way they walked.

kesinlikle anlardım.

They were tall and confident and intimidating,

Uzun boylu, özgüvenli ve korkutucu olurlardı,

with their tank tops and Zubaz and fanny packs.

kolsuz tişört, Zubaz pantolon ve bel çantası ile gezerlerdi.

Why wouldn't I want to be them?

Onlardan biri olmayı nasıl istemem?

(Laughter)

(Kahkaha)

All I could think about was who are these people,

Tek düşündüğüm şey bu insanlar kimlerdi,

and what are they like?

ve nasıl insanlardı?

How did they become wrestlers?

Nasıl güreşçi oldular?

So before the show started,

Gösteri başlamadan önce,

I walked into this tiny arena --

o küçük arenanın içine yürüdüm,

more like a gymnasium --

spor salonu gibiydi,

and I asked them if I could help set up the wrestling ring.

güreş ringini hazırlamada yardım etmek istediğimi söyledim.

"Sure, kid. No problem."

''Tabii evlat, sorun yok.''

And then I pleaded with them to show me some wrestling moves.

Sonra bana birkaç güreş hareketi göstermelerini istedim.

"Sure, kid. No problem."

''Tabii evlat, sorun yok.''

Man, they would just punch and kick me -- hard!

Beni öyle sert yumruklar ve tekmelerlerdi ki!

But I never complained.

Hiç şikayet etmedim ama.

They would come to my town for one night every couple of months that year,

O yıl her 2 ayda bir geceliğine kasabaya gelirlerdi

and then -- poof! -- next day, they were gone.

ve bir gün sonra buhar olup uçarlardı.

By the next year,

Bir sene içinde,

they finally told me about an actual wrestling training camp

sonunda bana gerçek bir güreş eğitim kampından bahsettiler,

that one of the wrestlers was running,

o güreşçilerden biri işletiyordu

and I begged my parents to sign me up.

ve beni yazdırmaları için aileme yalvardım.

Next thing I knew, I was a high school senior by day

Sonra hatırladığım, gündüz lise son sınıf öğrencisiyken

and wrestling in front of live audiences by night.

gece canlı izleyiciler karşısında güreşiyordum.

I had this giant poster of an alligator hanging on my bedroom wall.

Yatak odası duvarımda asılı dev bir timsah posteri var.

So when I needed to come up with a wrestling name at the last minute

Son dakikada bir güreşçi ismi gerektiğinde

and Jesse "The Body" Ventura was already taken --

Jesse ''The Body'' Ventura zaten alınmıştı -

(Laughter)

(Kahkaha)

I went with "Gator."

''Gator'' olsun istedim.

I also wrestled in a t-shirt and camouflage pants

Tişört ve kamuflaj pantolonlarıyla da güreştim,

because that's what I had in my closet.

çünkü gardırobumda olanlar buydu.

I hadn't quite figured out how to develop my own persona yet,

Nasıl bir persona oluşturacağımı tam kestirememiştim

but I was learning.

ama öğreniyordum.

It was sort of like an apprenticeship.

Bir tür stajyerlik gibiydi

But I was a wrestler.

ama güreşçiydim.

And my dad would come to all my matches

Babam tüm maçlarıma tişört giyerek gelir,

wearing a t-shirt that said, "Papa Gator" across the front.

''Baba Gator'' diye en önden bağırırdı.

(Laughter)

(Kahkaha)

And he'd brag to his friends

Ayrıca emeklilik fonunu

about how his son was going to pay for his retirement someday.

bir gün yatıracağım konusunda arkadaşlarına övünürdü.

(Laughter)

(Kahkaha)

And I would've.

Yapardım da.

Not long after I started wrestling,

Güreşe başladıktan kısa süre sonra,

my dad unexpectedly passed away.

babam ansızın hayatını kaybetti.

And as you can imagine,

Tahmin edeceğiniz gibi,

especially as a teenage boy,

özellikle yeniyetme bir genç olarak,

it destroyed me.

bu beni yıktı.

If you've ever lost someone,

Eğer birini kaybettiyseniz,

you know what a difficult time that can be.

bunun ne kadar zor olduğunu anlıyorsunuzdur.

Your mind -- it's not working right.

Aklınız düzgün çalışmaz.

The whole thing is just so surreal.

Her şey gerçek dışı gibidir.

I wanted to feel normal again, even if it was for just a second,

Bir saniye için bile olsa yeniden normal hissetmek istedim,

so I went back to wrestling almost immediately.

o yüzden neredeyse hemen güreşe geri döndüm.

Wrestling belonged to me and my dad, you know?

Güreş hem bana hem de babama aitti.

So there I was,

Ve oradaydım,

sitting in the locker room,

soyunma odasında oturup

getting ready for a match within days of my dad passing away.

babamın vefatından birkaç gün sonra bir maça hazırlanıyordum.

He was gone.

O yoktu artık.

And sitting there alone --

Orada tek başıma otururken

it felt like I was hiding.

saklanıyor gibi hissettim.

But it also felt like I needed to be there.

Ayrıca orada olmam gerektiğini de hissediyordum.

One of the wrestlers who'd been on the scene a long time

Sektörde uzun zamandır var olan güreşçilerden biri

knew what I was going through,

yaşadıklarımı anlıyordu

and he came over to see how I was holding up.

ve halimi hatırımı sormak için yanıma geldi.

I couldn't get the words out.

Ben bir türlü konuşamadım.

I just said, "I don't know what I'm doing."

''Ne yaptığımı bilmiyorum.'' dedim yalnızca.

And then we just sat there in silence --

Sonra orada sessizce oturduk.

just ... silence.

Sadece... sessizlik.

Before he got up to get ready for his own match,

Maçına hazırlanmak için kalkmadan önce,

he gave me this piece of advice

hayatıma yeni bir yön veren

that would change the entire direction of my life.

bir tavsiye verdi bana.

He told me the best wrestlers are just themselves, but "turned up."

En iyi güreşçiler sadece kendileri olurlar ama ''kendini geliştirmiş'' olarak, dedi.

He said successful wrestlers find the traits within themselves

Başarılı güreşçilerin en güçlü yanlarını

they're the strongest at

içlerinde bulduklarını

and make those the focus of who they become in the ring.

ve bunu ringde dönüştükleri kişinin odak noktası yaparlar, dedi.

So there I sat --

Orada oturdum,

a scared teenager who didn't know who he was

kim olduğunu veya niçin güreştiğini

or why he was even wrestling anymore.

artık bilmeyen korkmuş bir yeniyetmeydim.

I looked around the locker room at some of the other wrestlers,

Soyunma odasındaki diğer güreşçilere göz gezdirdim

and I thought,

ve şöyle düşündüm,

"I look so different. How can I ever be like them?"

''Çok farklı görünüyorum. Nasıl onlar gibi olabilirim ki?''

And then it hit me.

O anda anladım.

That's the moment I realized I didn't have to be like them.

Onlar gibi olmak zorunda olmadığını anladığım andı bu.

What I did have to do was find out: What did it mean to be me?

Yapmam gereken şunu anlamaktı: Ben olmak ne demekti?

What made me unique,

Beni ben yapan şey neydi

and how could I use it to my advantage?

ve bunu nasıl avantaja çevirebilirdim?

I knew I wasn't a chiseled athlete like some of these guys,

Oradakiler gibi kaslı bir sporcu olmadığımı biliyordum

but I really didn't care.

ama pek umursamıyordum.

So the first thing I thought was,

Düşündüğüm ilk şey şu oldu:

"How can I amplify something as simple as: comfortable with my own body?"

''Vücudumdan memnun olmak gibi basit bir şeyi nasıl geliştirebilirim?''

I didn't know.

Bilmiyordum.

And then I thought:

Sonra şöyle düşündüm:

Speedo.

Speedo.

(Laughter)

(Kahkaha)

(Applause)

(Alkış)

Or "trunks,"

Veya ''mayolar''

as we call them in wrestling.

onlara güreş mayosu diyoruz.

Yeah, trunks.

Evet, mayolar.

I could be this big guy

O küçük mayoları

who was comfortable wearing these little trunks

bir grup yabancının önünde giymekten çekinmeyen

in front of a bunch of strangers.

o iri adam ben olabilirdim.

So I ditched the t-shirt and camouflage pants,

Tişört ve kamuflaj pantolondan vazgeçtim

and Gator's new wardrobe was born.

ve Gator'un yeni gardırabo doğdu.

(Laughter)

(Kahkaha)

I was also pretty good at drawing cartoons,

Çizgi karakter çizmekte de çok iyiydim,

so I wondered if I could turn that up.

bunu da geliştirmeyi düşündüm.

I could design my own wrestling costumes,

Kendi güreş giysilerimi tasarlayabilirdim,

so each pair of trunks would have its own unique design and color,

böylece her çift mayonun kendine özgü desen ve rengi

all of them completely different --

ve hepsi tamamen farklı olurdu,

and extremely comfortable, by the way.

çok da rahat olurlardı bu arada.

(Laughter)

(Kahkaha)

And I was also the funny kid in school,

Ayrıca okulda komik çocuktum,

believe it or not.

inanın veya inanmayın.

So I thought maybe I could turn that up.

Bunu da geliştirmeyi düşündüm.

Maybe I could go from the boy who made his buddies laugh

Arkadaşlarını güldüren çocuktan

to the man who could rally hundreds or thousands.

yüzlerce, binlerce kişiyi eğlendiren adama dönüşebilirdim.

So I committed to the idea

Şu fikri iyice benimsedim,

that my character wasn't going to be as scary as some of the others.

benim karakterim diğerleri kadar korkunç olmayacaktı.

I'd be hilarious from the moment I walked into the arena.

Arenaya adım attığım andan itibaren çok komik olacaktım.

With every wrestling match, I dug deeper.

Her güreş maçında, daha derine indim.

I found out that I could laugh at myself.

Kendime gülebileceğimi fark ettim.

So this guy would dance and sing his entrance music

Adamın biri kendi giriş müziğine dans ve şarkıyla

all the way to the ring.

ringe kadar eşlik ediyordu.

That was dancing, by the way.

Dans etmiş oldum bu arada.

(Laughter)

(Kahkaha)

I found out that I was an OK wrestler,

İyi bir güreşçi olduğumu fark ettim

but I was an even better entertainer.

ama çok daha iyi bir göstericiydim.

And turning myself up made me unforgettable to the fans.

Kendimi geliştirmek fanların gözünde beni unutulmaz kıldı.

I was trying to find those things about me --

Kendimle ilgili o şeyleri arıyordum,

the simple things that were special,

bana özel olan basit şeyler,

and then ask, "How can I turn them up?"

ve sonra soruyordum, ''Bunu nasıl geliştrebilirim?''

Now, I knew I wanted my character to be a man's man like my dad was.

Tıpkı babam gibi karakterimin adam gibi adam olmasını istiyordum.

I thought, "What's more of a man's man than a cowboy?"

Düşündüm, ''Bir kovboydan daha adam gibi adam ne olabilir ki?''

And that's when Gator became "Cowboy" ... Gator ...

Böylelikle Gator, ''Cowboy'' Gator'a dönüştü...

Yeah, I needed a last name.

Bir soyada ihtiyacım vardı.

I thought about it until my head hurt. I couldn't come up with anything.

Başıma ağrı girene kadar bunu düşündüm. Aklıma hiçbir şey gelmemişti.

I'm sitting there watching TV one night, flipping through the channels,

Bir gece TV izliyorum, kanalları değiştiriyorum,

and this commercial comes on

bir reklam çıktı,

about a country singer who had just won an Entertainer of the Year award.

Bir Yılın Göstericisi ödülü alan country şarkıcısı hakkındaydı.

Tim McGraw.

Tim McGraw.

He's a cool cowboy with a great last name.

Harika bir soyadlı havalı bir kovboydu.

And I liked his music.

Şarkılarını da severdim.

It was just all part of my process.

Bunların hepsi sürecimin bir parçasıydı.

But I just kept turning myself up

Ancak ben buna hep devam ettim

until I became Cowboy Gator Magraw!

ta ki Cowboy Gator Magraw olana kadar!

(Laughter)

(Kahkaha)

(Applause)

(Alkış)

And I knew that if I kept turning myself up

Kendimi geliştirmeye devam edersem

and pushing myself harder,

ve sınırlarımı zorlarsam,

the opportunities would come.

fırsatların geleceğini biliyordum.

And then it finally happened.

Ve sonunda oldu.

In the middle of the night,

Gecenin bir yarısı,

I got a phone call.

bir telefon aldım.

It was the call I wish my dad was around to hear.

Babamın duymasını istediğim bir aramaydı.

The WWE,

Arayan WWE'ydi,

the biggest wrestling organization in the world,

dünyanın en büyük güreş organizasyonu,

wanted me to come and be a part of Monday Night Raw.

Pazartesi programlarının bir parçası olmam için beni davet ettiler.

Yes -- all of my hard work and miles on the road were finally paying off.

Tüm emeklerim ve kat ettiğim yolun artık meyvesini yiyecektim.

I got to walk down the WWE Raw entrance ramp on live television --

Canlı yayında WWE giriş rampasında yürümekti yaptığım.

(Laughter)

(Kahkaha)

dressed up as a fake security guard --

Sahte güvenlik görevlisi kostümü giyerek,

(Laughter)

(Kahkaha)

to escort another wrestler to the ring.

ve başka bir güreşçiyi ringe götürerek.

(Laughter)

(Kahkaha)

Sure, I was disappointed I didn't get to wrestle,

Güreşemediğim için hayal kırıklığına uğramıştım,

but very few wrestlers get any kind of call from the WWE.

ama çok az güreşçi WWE'den telefon alırlar.

Maybe one in a few hundred.

Birkaç yüzde bir.

And becoming Cowboy Gator Magraw is what got me there.

Bunu da Cowboy Gator Magraw olarak başardım.

So instead of walking away that day,

O yüzden o gün çekip gitmek yerine,

I decided to turn myself up again

yine kendimi geliştirmeye karar verdim,

and become the best security guard I could.

en iyi güvenlik görevlisi olmaya.

In fact, I did it so well,

Aslında o kadar iyi oynadım ki,

I was the only guard to get a close-up on TV that night.

O gece TV'de yakın çekim yapılan tek güvenlik bendim.

That's a big deal, you know?

Bu önemli bir şey.

(Laughter)

(Kahkaha)

And I got to sit backstage that entire day

Dünyanın en ünlü güreşçileriyle

with some of the most famous pro wrestlers in the world,

tüm gün sahne arkasında oturdum,

some of which were heroes of mine as a kid.

bazıları ben çocukken kahramanımdı.

And I got to listen to them and learn from them,

Onları dinleme ve onlardan öğrenme şansı edindim.

and for that day,

O gün için de olsa

I was accepted as one of them.

onlardan biri olarak kabul edilmiştim.

Maybe my experience with the WWE wasn't ideal.

Belki de WWE tecrübem ideal değildi.

I mean, I didn't get to wrestle.

Güreşemedim,

But it made me work harder,

ama daha sıkı çalışmamı sağladı,

turning myself up louder year after year.

her yıl kendimi daha çok geliştirmemi sağladı.

I was becoming the biggest version of myself in the ring,

Ringde kendimin en iyi versiyonuna dönüşüyordum,

and other people took notice.

başkaları da bunu görüyordu.

Before I knew it,

Ben ne olduğunu anlamadan,

I'd gone from wrestling maybe once a month in Minnesota

Minnesota'da ayda bir kez güreşirken

to as often as four times a week all over the United States

ABD'nin her yerinde haftada dört kez

on the independent wrestling circuit.

bağımsız güreş arenasında güreşiyordum.

I was literally living my dream.

Adeta hayalimi yaşıyordum.

While wrestling over the next few years,

Bir sonraki birkaç yıl boyunca,

I suffered a pretty bad shoulder injury

kötü bir omuz yaralanması yaşadım,

right around the same time my wife and I found out

aynı zamanda eşimle birlikte

that we were expecting our first child.

çocuk sahibi olacağımızı öğrenmiştik.

I know what you're thinking,

Ne düşündüğünüzü biliyorum

but believe me when I say those two events are completely unrelated.

ama inanın bana bu iki olayın birbiriyle bağlantısı yok.

(Laughter)

(Kahkaha)

But I needed shoulder surgery,

Omzumdan ameliyat olmam gerekiyordu

and I wanted to be home with my family.

ve evde ailemle olmam gerekiyordu.

It was my turn to be a dad.

Baba olma sırası bendeydi.

So on July 27, 2007,

27 Temmuz 2007'de,

I wrestled my final match,

son maçıma çıktım

and walked away from professional wrestling

ve profesyonel güreşe son verdim,

to pursue the next chapter of my life.

hayatımda yeni bir sayfa açmıştım.

And as time passed,

Zaman geçtikçe,

the strangest thing started to happen.

çok tuhaf şeyler olmaya başladı.

I found out that once someone has been turned up,

Anladım ki biri kendini geliştirdiğinde

it's pretty hard to turn them down.

onu aşağı çekmek çok zor olacaktır.

Ringi terk ettim ama Gator hala benimleydi,

I left the ring but Gator stayed with me,

and I use the turned-up version of myself every day.

kendini geliştirmiş versiyonumu her gün kullanıyordum.

My beautiful wife has been with me through this entire journey.

Güzel karım tüm bu yolculuk boyunca benimle birlikteydi.

And by the way -- she does not like pro wrestling.

Bu arada profesyonel güreşi sevmiyor o.

(Laughter)

(Kahkaha)

Like, at all.

Hem de hiç.

But she was always my biggest fan.

Yine de benim en büyük fanımdı.

She still is.

Hâlâ öyle.

She knows there's always going to be some part of Gator Magraw in here,

Burada her zaman Gator Magraw'ın bir parçası olacağını biliyor,

and she wants our daughter and twin sons to discover themselves

kızımız ve ikiz oğullarımızın kendilerini bulmalarını istiyor,

the way that I did,

benim yaptığım gibi

but probably with fewer body slams and steel chair shots to the head.

ama daha az vücut darbesi ve kafaya demir sandalye olması şartıyla.

I mean, do you know how many times she's had to remind me

Çocukların maçlarında kaç kez bana

not to clothesline the referees at my kid's soccer games?

hakemler üstünde güreş taktiği uygulamamamı hatırlattı...

(Laughter)

(Kahkaha)

I mean, it was just the one time,

Yani, sadece bir kez oldu

and my daughter was clearly fouled!

ve kızım deliye döndü.

(Laughter)

(Kahkaha)

As a parent now, I've begun to realize that my dad wanted something

Şimdi bir ebeveyn olarak, babamın benden emeklilik fonundan

much more valuable than a retirement fund.

çok daha değerli bir şey istediğini anlıyorum.

Like most parents,

Tıpkı tüm ebeveynler gibi,

he just wanted his kids to reach their fullest potential.

çocuklarının tam potansiyellerine ulaşmalarını istedi.

I'm trying to teach my children

Çocuklarıma kendini geliştrmenin

that turning yourself up is just not some perfect idea of how to be great,

harika biri olma yolunda kusursuz bir fikir olduğunu değil,

bir yaşam şekli olduğunu öğretiyorum.

it's a way of living --

constantly looking for what makes you different

Sizi farklı kılan şeyi sürekli aramanın

and how you can amplify it for the world to see.

ve bunu dünyaya en iyi şekilde nasıl göstereceğinizin.

And by the way, my kids don't like wrestling, either.

Bu arada çocuklarım da güreşi sevmiyor.

(Laughter)

(Kahkaha)

But that's OK with me,

Benim için sorun yok,

because they each have their own unique talents that can be turned up

Hepimiz gibi onların da geliştirilecek

just like the rest of us.

kendi özel yetileri var.

My one son -- he's a whiz at electronics.

Oğlumun biri elektronik konusunda deha.

So maybe helping him turn up makes him become the next Steve Jobs.

Kendini geliştirmesine yardım etmek belki de onu yeni Steve Jobs yapar.

My other son and my daughter -- they're great at art,

Diğer oğlum ve kızım, resim konusunda harikalar,

so maybe helping them turn up their gifts

bu yeteneklerini geliştirmeleri

helps them become the next Pablo Picasso.

yeni Pablo Picasso olmalarını sağlayabilir.

You never know what you have the ability to do

iyice kazana kadar neyi yapabileceğinizi

until you dig.

asla bilmiyorsunuz.

And don't be afraid to put yourself out there.

Ayrıca kendinizi göstermekten çekinmeyin.

I mean, look around.

Çevrenize bir bakın.

They say that if you get nervous in front of an audience,

Derler ki bir izleyici kitlesi karşısında heyecanlanıyorsanız,

just imagine them in their underwear.

onları iç çamaşırlarında hayal edin.

But then I think, "Hey, I've wrestled in less."

Ben de diyorum ki ''Ben daha azında güreştim.''

(Laughter)

(Kahkaha)

(Applause)

(Alkış)

Look, the wrestling circus doesn't need to come to your town

Sizin gerçek siz olmanız için

before you get an invitation to be the real you --

kendinizin daha büyük ve göz kamaştırıcı versiyonu

the bigger, more stunning version of yourself.

güreşçilerin kasabanıza gelmesine gerek yok.

It doesn't even necessarily come from our parents.

Bu mutlaka aileden de gelmiyor.

Turning yourself up means looking inward toward our true selves

Kendini geliştirmek demek kendi içimizi anlamak demek

and harnessing the voice that says,

ve şunu söyleyen sese kulak vermek:

"Maybe, just maybe,

''Belki de

I am more than I thought I was."

düşündüğümden çok daha fazlasıyım.''

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)