Can the Metaverse Bring Us Closer to Wildlife? | Gautam Shah | TED

Translator: Mahshid Moballegh Nasery Reviewer: sadegh vn

I'm a total wildlife nerd.

من مطالعه‌کننده تمام و کمال حیات وحش هستم.

But I’m also a career technologist,

اما یک تکنسین حرفه‌ای هم هستم،

and it took me 20 years to figure out how to combine the two

و ۲۰ سال طول کشید تا بفهمم چگونه این دو را

towards wildlife conservation.

برای حفاظت از حیات وحش ترکیب کنم.

But I think I finally got it.

اما فکر می‌کنم بالاخره به آن رسیدم.

Technology has come so far in that time in generating data

از آن زمان فناوری در تولید داده‌ها در مورد

about our planet and its other non-human inhabitants.

سیاره ما و سایر ساکنان غیرانسانی‌اش بسیار پیشرفت کرده است.

For example, there's a satellite in space

به عنوان مثال، یک ماهواره در فضا وجود دارد

that's dedicated to tracking the movements of hundreds of species.

که به ردیابی حرکات صدها گونه اختصاص داده شده است.

We can pluck DNA samples from rivers, soil and dung

می‌توانیم نمونه‌های DNA را از رودخانه‌ها، خاک و کود

to identify individual animals.

برای شناسایی تک تک حیوانات برداریم.

And whales and seals are swimming around right now with sensors on,

و نهنگ‌ها و فوک‌ها در حال حاضر با حسگرهای روشن در حال شنا هستند و داده‌های

collecting ocean data for us.

اقیانوس را برای ما می‌گیرند.

Now, this data is incredibly valuable to the science of protecting the planet.

اکنون، این داده‌ها برای علم حفاظت از سیاره فوق‌العاده ارزشمند هستند.

But I think it could be even more valuable.

اما من فکر می‌کنم می‌تواند حتی ارزشمندتر باشد.

What if we use that data to give wild animals

اگر از این داده‌ها برای دادن هویت دیجیتالی منحصر به فرد به حیوانات وحشی

a unique digital identity that's recognizable by humans?

که توسط انسان‌ها قابل تشخیص باشد استفاده کنیم، چه؟

Now why would we do this?

حالا چرا این کار را بکنیم؟

Well, most of us have a digital identity that we use to communicate

خب، بیشتر ما یک هویت دیجیتالی داریم که از آن برای برقراری ارتباط

and socialize with each other.

و معاشرت با یکدیگر استفاده می‌کنیم.

But Albert in St. Louis, for example,

اما برای مثال، آلبرت در سنت لوئیس،

has no way to create a connection with an orangutan in Borneo.

هیچ راهی برای ایجاد ارتباط با اورانگوتان در بورنئو ندارد.

How can we expect him to empathize with its protection?

چطور می‌توانیم از او چشم داشته باشیم که برای محافظت از آن همدردی کند؟

If we want to preserve all life on Earth,

اگر بخواهیم از تمام حیات روی زمین محافظت کنیم،

we need to create relationships with all life on Earth.

باید بین تمام زندگی‌های روی زمین رابطه ایجاد کنیم.

And relationships are built upon recognizing someone's unique identity.

و روابط بر اساس شناخت هویت منحصر به فرد یک فرد ساخته می‌شود.

So maybe giving one to that orangutan could create a bond with Albert

بنابراین شاید دادن یکی به آن اورانگوتان بتواند با آلبرت پیوندی ایجاد کند

that helps them both in the real world.

که به هر دوی آنها در دنیای واقعی کمک کند.

Now, this is not as far-fetched as it seems.

اکنون، این به آن اندازه که به نظر می‌رسد بعید نیست.

The technology and the data exist to do it.

فناوری و داده برای انجام آن وجود دارد.

But it's not enough to just create the identities.

اما تنها ساختن هویت‌ها کافی نیست.

They need a place to come alive and be found by humans.

آنها به مکانی نیاز دارند تا زنده شوند و توسط انسان‌ها پیدا شوند.

Somewhere that creates an immersive and active way

جایی که یک راه فراگیر و فعال ایجاد می‌کند

to stay engaged.

تا درگیر بماند.

Well, if current predictions come true,

خوب، اگر پیش‌بینی‌های فعلی به حقیقت بپیوندند،

most of our socializing, work and play will shift to games,

بیشتر معاشرت، کار و تفریح ما تغییر جهت می‌دهد، به سمت بازی

virtual spaces and yes, the metaverse.

فضاهای مجازی و بله، متاورس.

And that's where stories will be told and relationships built.

و اینجاست که داستان‌ها گفته می‌شود و روابط ایجاد می‌شود.

So for every human avatar

بنابراین باید برای هر آواتار انسانی

that is interacting or consuming in these spaces,

که در این فضاها در حال تعامل یا مصرف است،

let’s have the same for Mweituria the elephant,

همان را برای مویتوریای فیل،

Ataia the Jaguar, Fio the orangutan

آتایای پلنگ، فیوی اورانگوتان

and hundreds of thousands more.

و صدها هزار مورد دیگر داشته باشیم.

And the events of their lives, as supported by the data,

و رویدادهای زندگیشان، همانطور که توسط داده‌ها پشتیبانی می‌شود،

can be recreated digitally.

می‌تواند به صورت دیجیتالی بازسازی شود.

That might be the health of Fio,

این ممکن است سلامت فیو،

the migration of Mweituria,

مهاجرت مویتوریا،

a newborn cub to Ataia.

یک توله تازه متولد شده برای آتایا باشد.

And these events, and others,

و این وقایع و موارد دیگر،

create the moments

لحظاتی را برای افراد ایجاد می‌کنند

for people to feel the space to feel emotionally bonded.

تا فضایی را برای احساس پیوند عاطفی حس کنند.

Not because they all of a sudden want to,

نه به این دلیل که ناگهان می‌خواهند،

but because they now have access that they never did before.

به این دلیل که اکنون دسترسی دارند که قبلا نداشتند.

Some will use that space to connect directly

برخی، از آن فضا برای اتصال مستقیم با

with orangutan researchers in Borneo.

محققان اورانگوتان در بورنئو استفاده می‌کنند.

Others will identify new patterns in elephant movements.

بعضی دیگر الگوهای جدیدی را در حرکات فیل شناسایی خواهند کرد.

Some will learn about deforestation by actually witnessing it.

برخی با مشاهده واقعی جنگل زدایی آن را یاد می‌گیرند.

And we’ll monetize this soon-to-be-trillion-dollar sector

و ما از این بخش که به زودی تریلیون دلاری خواهد شد، درآمدزایی خواهیم کرد

to help finance further science and habitat protection.

برای کمک به تامین مالی بیشتر علم و حفاظت از زیستگاه.

Which means that virtual worlds can directly benefit the real world

این بدان معناست که دنیای مجازی می‌تواند به طور مستقیم به دنیای واقعی

as opposed to being detached from it.

برخلاف جدا شدن از آن سود برساند.

And we've been experimenting with this

و ما این را آزمایش کرده‌ایم

using the real data of animals like Fio and others.

با استفاده از داده‌های واقعی حیواناتی مانند فیو و دیگران.

And we found that

و فهمیدیم

while our vision is still many years away from being realized,

در حالی که چشم انداز ما هنوز سال‌ها تا تحقق یافتن فاصله دارد،

the platforms to make it happen already exist.

پلتفرم‌هایی برای تحقق آن از قبل وجود دارد.

Microsoft's Flight Simulator,

شبیه ساز پرواز مایکروسافت،

it includes two trillion of the world's trees.

که شامل دو تریلیون درخت جهان است.

It could include all the world's wildlife.

این می‌تواند شامل تمام حیات وحش جهان باشد.

Adidas recently included five GPS-tracked animals as athletes in its fitness app

تازگی آدیداس پنج حیوان ردیابی شده با GPS را همچون ورزشکار در برنامه تناسب اندامش

for its users to compete against.

برای رقابت کاربرانش گنجانده است

It could include thousands more.

که می‌تواند شامل هزاران مورد دیگر باشد.

And Fortnite recently held a virtual concert ... with Travis Scott.

و فورتنایت اخیرا یک کنسرت مجازی ... با تراویس اسکات برگزار کرد.

They transported over 27 million of their users

آنها بیش از ۲۷ میلیون کاربر خود را جابجا کردند

to a fictional world to witness that concert.

به دنیایی خیالی که شاهد آن کنسرت باشیم.

Let's hold the next one in the Amazon rainforest.

بیایید مورد بعدی را در جنگل‌های آمازون برگزار کنیم.

Imagine if Ataia the Jaguar walks by during the show.

تصور کنید که آتایای پلنگ در طول نمایش از آنجا عبور کند.

Now, I'll admit I have fears that some of what I'm advocating

اکنون، اعتراف می‌کنم که می‌ترسم برخی از مواردی که از آن حمایت می‌کنم،

could create a greater divide between people and the natural world.

شکاف بزرگ‌تری بین مردم و جهان طبیعی ایجاد کند.

If I could, I'd just pick everybody up,

اگر می‌توانستم، همه را جمع می‌کردم،

I’d plop them in Borneo, and I’d have them spend an hour with Fio instead.

آنها را به بورنئو می‌بردم و به جایش ازشان می‌خواستم که یک ساعت را با فیو بگذرانند.

But Fio's natural world is literally dying in front of our eyes.

اما دنیای طبیعی فیو به معنای واقعی کلمه جلوی چشمان‌مان در حال مرگ است.

We need a seismic shift in how we create relationships with other species.

ما به یک تغییر لرزه‌ای در نحوه ایجاد روابط با گونه‌های دیگر نیاز داریم.

Otherwise, yeah, the next 100 years of wildlife conservation

در غیر این صورت، بله، در ۱۰۰ سال آینده حفاظت از حیات وحش

will continue to be an uphill, losing battle.

نبردی پر فراز و نشیب و بازنده ادامه خواهد داشت.

It's only a matter of time before some version of the metaverse

این فقط یک مسئله زمانی است پیش از اینکه برخی از نسخه‌های متاورس

changes the way we spend our time and engage with each other.

نحوه گذراندن وقت و تعامل ما با یکدیگر را تغییر دهند.

And however you may feel about that,

و هرچند ممکن است احساس کنید،

we have to make sure that Mweituria, Ataia, Fio

که باید مطمئن شویم مویتوریا، آتایا، فیو

and millions more animals are included,

و میلیون‌ها حیوان دیگری که شامل‌شان می‌شود

play a role and benefit.

نقشی ایفا می‌کنند و سود می‌رسانند.

And not get left behind.

و عقب نمی‌مانند.

Thank you.

سپاس‌گذارم.

(Applause)

(تشویق)