3 things new parents should consider before going back to work | The Way We Work, a TED series

Transcriber: TED Translators admin

Translator: Masood Mousavi Reviewer: Rezvan Mousavi

When I was pregnant, I just got very frustrated.

وقتی باردار شدم خیلی ناامید بودم.

Don't eat deli meats, do this particular prenatal test.

کالباس نخور. فلان آزمایشِ قبل زایمان را انجام بده.

Why did you make that choice? Why didn't you make a different choice?

چرا این را انتخاب کردی؟ چرا انتخاب دیگری نکردی؟

احساس کردم به من می‌گویند چه کاری بشود و من هیچ‌وقت دلیل آن را نفهمیدم.

I felt like I was being told to do things, and I never got the answer to why.

[The Way We Work]

(راهی که ما کار می‌کنیم)

Sometimes in the world of modern parenting you just can't seem to win.

بعضی‌ وقت‌ها در دنیای فرزند پروری مدرن به نظر نمی‌رسد که برنده شوید.

اگر به سر کار برگردم، وقت کمتری با فرزندم می‌گذرانم.

If I go back to work, I spend less time with my kid.

What if they don't get the attention they need to adequately develop?

اگر آن‌ها توجه لازم را برای توسعه مناسب پیدا نکنند،

If I stay home and give up my income stream,

چه می‌شود اگر در خانه بمانم و درآمدم را از دست بدهم؟

آیا به عقب نگاه خواهم کرد و از تصمیمم پشیمان می‌شوم؟

will I look back and regret my decision?

There's a lot of conflicting advice out there

اینکه در خانه بمانید یا به سر کار برگردید،

about whether to stay home or go back to work,

توصیه‌های متناقض زیادی وجود دارند،

so trying to make a choice between the two can be confusing and emotional.

بنابراین تلاش برای انتخاب میان این دو می‌تواند گیج‌کننده و عاطفی باشد.

You love your kids and want what's best for them,

شما عاشق بچه‌ها هستید و بهترین‌ها را برایشان می‌خواهید،

but how do you determine what best means when everyone has a different opinion?

اما وقتی همه، نظرات متفاوتی دارند چگونه تعیین می‌کنید که بهترین یعنی چه؟

There are many variations of parents that a household can have,

تفاوت‌های زیادی، میان والدینی که خانواده می‌تواند داشته باشد، وجود دارد،

and I think more families should be asking the question

و فکر می‌کنم خانواده‌های بیشتری باید این سؤال را بپرسند،

of whether it makes sense for the male partner to stay home.

آیا این منطقی است که مرد خانواده در خانه بماند.

But the truth is that in the current time,

اما حقیقت این است که در زمان فعلی،

بیشتر بحث‌ها درباره ماندن والدین در خانه

most of the discussions about stay-at-home parents

focus on women in particular.

به‌طور خاص بر زنان متمرکز است.

و معمولاً زنان این احساس را دارند که

And it's usually the women who say they feel

that what they do during the day is going to determine at a deep level

آنچه در طول روز انجام می‌دهند در سطح عمیق‌تری مشخص می‌کند

what kind of mom and person they are.

آن‌ها چه نوع مادر و شخصیتی هستند.

That is a huge weight to put on yourself as a parent.

این ارزش بزرگی است که خودتان را پدر و مادر کنید.

And when you're met with the side-eye

بعد از گفتن اینکه به کار برمی‌گردید یا نه،

after telling someone you're going back to work or not,

شما را چپ‌چپ نگاه می‌کنند،

این می‌تواند اعتمادبه‌نفسِ شما را تضعیف کند

it can poke holes in your confidence.

من تصمیم گرفتم بررسی بیشتری بکنم و بفهمم،

I decided to dig in and find out.

آیا بهتر است در خانه بمانید یا به کار برگردید؟

Is it better to stay at home or go back to work?

It's an emotional decision, yes,

این یک تصمیم عاطفی است، بله،

اما به‌عنوان یک اقتصاددان، آموخته‌ام که می‌توانم از داده‌ها

but as an economist I've learned that we can use data

to help navigate through those emotional decisions

برای کمک به مسیریابی در آن تصمیمات عاطفی استفاده کنم

and feel confident we're making the best decision for our family.

و احساس اطمینان کنم که برای خانواده‌ام بهترین تصمیم را می‌گیرم.

Specifically there are three main factors you should consider before you decide.

به‌طور خاص سه عامل اصلی وجود دارد که قبل از تصمیم‌گیری باید در نظر بگیرید.

First, you need to think about

اول، باید به این فکر کنید که

how this decision will affect your family budget.

این تصمیم چه تأثیری بر بودجه خانواده شما دارد.

Let's do some numbers.

بیایید کمی با اعداد صحبت کنیم.

کل درآمد خانوار شما ۱۰۰,۰۰۰ دلار است،

Say your total household income is 100,000 dollars,

with you and your partner making 50,000 each.

شما و شریک زندگی‌تان هرکدام ۵۰,۰۰۰ دلار درآمد دارید.

That means you bring home about 85,000 dollars after taxes.

این یعنی پس از پرداخت مالیات حدود ۸۵,۰۰۰ دلار به خانه می‌آورید.

If both of you work

اگر هر دو شما کار کنید

and the family pays 1,500 dollars a month for childcare,

و خانواده، هرماه ۱,۵۰۰ دلار برای مراقبت از کودکان پرداخت کند،

your total disposable income would be 67,000 dollars a year.

کل درآمد موجود شما ۶۷,۰۰۰ دلار در سال خواهد بود.

Are you with me so far?

حواستان به من هست؟

If you decide to stay home,

اگر تصمیم دارید در خانه بمانید،

خانواده درآمد کمتری دارد، هرچند جهت مراقبت کودکان هزینه‌ای نمی‌پردازید.

your family makes less but you don't pay for childcare.

Your disposable income goes down in this scenario,

در این سناریو درآمد مصرفی شما کاهش می‌یابد،

but not by as much as it would if you didn't factor in the childcare.

اما نه به اندازه‌ای که شما از کودکانتان مراقبت نمی‌کردید.

اگر مراقبت کودکان در منطقه شما گران‌تر شود این موضوع پیچیده‌تر هم می‌شود.

It becomes more complicated if childcare is more expensive in your area.

پرستار بچه تمام‌وقت بسته به مکانی که در آن زندگی می‌کنید

A full-time nanny can run 40, 50,000 dollars a year

depending on where you live.

می‌تواند در سال ۵۰,۰۰۰ -۴۰دلار هزینه داشته باشد

If that's the case in your neighborhood, in the scenario I outlined,

اگر این مورد در همسایگی شما باشد، در سناریویی که بیان کردم،

it would completely wipe out one parent's income,

درآمد یکی از والدین را کاملاً از بین می‌برد،

and you'd be better off financially with one parent staying home.

و با ماندن یکی از والدین در خانه وضع مالی شما بهتر می‌گردد.

Of course, this is only a short-term analysis.

البته این فقط یک تحلیل کوتاه‌مدت است.

Childcare is less expensive sometimes when kids are in school,

وقتی بچه‌ها در مدرسه هستند، هزینه مراقبت از کودکان کمتراست،

and you may make a higher income later, so you want to factor that in if you can.

ممکن است بعداً درآمد بیشتری کسب کنید، پس اگر می‌توانید این را در نظر بگیرید.

Once you've done the math, you'll know what's possible

وقتی این حساب‌ها انجام شد، می‌دانید که چه چیزی ممکن است

and you'll be able to make a more informed choice,

و می‌توانید انتخاب آگاهانه‌تری انجام دهید،

تا احساس قدرت کنید،

which should feel empowering.

Second, it's time to talk about what's best for your child.

دوم، وقت آن است دراین‌باره صحبت کنید که چه چیزی برای فرزند شما بهتر است.

You may think this should be the core of your decision,

ممکن است فکر کنید این باید اصلی‌ترین تصمیم شما باشد،

اما در واقع هیچ جواب درستی وجود ندارد.

but there's actually no right answer.

According to studies from Europe and the US,

طبق مطالعات اروپایی و آمریکایی،

the decision to go back to work or stay at home

تصمیم به بازگشت به کار یا ماندن در خانه

won't actually make or break your child's future success.

در واقع باعث ایجاد یا شکستِ موفقیت‌های آتی فرزند شما نخواهد شد.

Research shows that two parents working full-time

تحقیقات نشان می‌دهد که دو والدینی که تمام‌وقت کار می‌کنند،

has a similar effect on your child's future test scores and income

همان تأثیری را روی نمراتِ آزمون‌های آتی و درآمد فرزند شما دارند که

to one parent working and one not.

فقط یکی از والدین کار کند.

What seems to be most important is the environment

آنچه به نظر می‌رسد که مهم‌ترین باشد، محیطی است که

your child is in during their spare time.

فرزند شما اوقات فراغت خود در آن می‌گذراند.

As long as they're engaging in enriching activities;

تا زمانی که آن‌ها درگیرِ فعالیت‌های غنی‌سازی باشند؛

reading, practicing their motor skills, interacting with other kids,

مانند مطالعه، تمرین مهارت‌های حرکتی، تعامل با بچه‌های دیگر،

they're going to thrive whether or not you're at home.

آن‌ها رشد می‌کنند چه با آن‌ها در خانه باشید، چه نباشید.

There is a bit of nuance in the data.

در داده‌ها کمی تفاوت‌های ظریف وجود دارد.

For example, studies have found,

به‌عنوان‌مثال، مطالعات نشان داده‌اند که،

that if both parents work,

اگر هر دو والدین کار کنند،

kids from poorer families are impacted positively,

بچه‌های خانواده‌های فقیر تحت تأثیر مثبت قرار می‌گیرند،

and kids from richer families are impacted less positively.

و بچه‌های خانواده‌های ثروتمند کمتر تحت تأثیر مثبت قرار می‌گیرند.

So depending on your household configuration,

بنابراین بسته به ساختار خانوار شما،

the effects on your child could be a little positive,

تأثیرات روی فرزندتان می‌تواند کمی مثبت

or a little negative,

یا کمی منفی باشد،

but the overall impact is negligible.

اما تأثیر کلی ناچیز است.

Now I want to call out an exception: maternity leave.

حالا می‌خواهم یک استثناء بیاورم: مرخصی زایمان.

There is a growing body of evidence suggesting that babies do better

شواهدی زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد، نوزادان

وقتی مادرانشان مرخصی زایمان می‌گیرند بهتر عمل می‌کنند.

when their mothers take some maternity leave.

The early days with your child can impact their development,

گذراندن روزهای ابتدایی با فرزندتان می‌تواند در رشد آن‌ها تأثیر بگذارد،

so if you have paid leave, you should take it,

بنابراین اگر مرخصی با حقوق دارید، باید آن را بگیرید،

and if you don't, maybe consider

و اگر این‌طور نیست، شاید بتوانید

taking some unpaid leave for those first few months,

برای چند ماه اول مرخصی بدون حقوق بگیرید،

if your budget allows.

البته اگر بودجه شما اجازه می‌دهد.

And finally, ask yourself, what do I want?

و در آخر، از خود بپرسید، من چه می‌خواهم؟

درحالی‌که ممکن است ساده به نظر برسد،

While this may seem simple,

it's the factor that feels most taboo to explore.

این عاملی است که بیشترین تابو را برای اکتشاف حس می‌کند.

In talking to parents I find that when a woman chooses to stay home,

در صحبت با والدین فهمیدم که وقتی زنی تصمیم به ماندن در خانه می‌گیرد،

she often feels obligated to say

اغلب حس می‌کند موظف است که بگوید

she made this choice for her children's optimal development.

او این گزینه را برای رشدِ بهتر فرزندانش انجام داده است.

که مطمئناً می‌تواند بخشی از دلیل باشد،

Which, sure, can be part of the reason,

but a perfectly acceptable answer is, "this is the lifestyle I prefer,"

اما پاسخ قابل‌ قبول این است که «این شیوه زندگی است که من ترجیح می‌دهم»،

یا «این چیزی است که برای خانواده من درست است.»

or "this is what works for my family."

The same goes for the working mother.

برای مادران شاغل نیز به همین صورت است.

Saying, "I like my job, and that's why I went back to work," is enough.

اینکه «من شغلم را دوست دارم و به این دلیل به کار بازگشتم»، کافی است.

If you want to go back to work, that's great.

اگر می‌خواهید به سر کار برگردید، خُب این عالیه.

You're lucky to have a job that you love

شما خوش‌شانس هستید شغلی دارید که دوستش دارید

and you have every right to keep it once you become a parent.

و حق دارید که آن را حتی پس از پدر و مادر شدنتان، نگه‌دارید.

Be honest with yourself about what you'd like to do.

در مورد کارهایی که می‌خواهید انجام دهید صادق باشید.

If you're upfront about that, you're guaranteed to feel happier,

اگر دراین‌باره صادق باشید تضمین می‌شود که احساس شادی بیشتری کنید،

which will allow you to be the best version of a parent you can be,

که به شما امکان می‌دهد بهترین نسخه والدینی باشید که می‌توانید،

و آیا این تنها هدف ما نیست؟

and isn't that the whole point?

There is no right and wrong when it comes to parenting.

در مورد فرزند پروری هیچ درست و غلطی وجود ندارد.

The best decision is the one

بهترین تصمیم، تصمیمی است که شما

that will make you -- and your family -- the happiest.

و خانواده شما را خوشحال‌تر می‌کند.

Up to you to decide what's next.

تصمیم با شماست که بعد از آن چه شود.

By acknowledging that the choice to stay home or not

با اذعان به اينكه انتخابِ خانه ماندن يا نماندن،

is just that, a choice,

فقط همین، یک انتخاب است،

with factors pushing you in various directions,

با عواملی که شما را به جهات مختلف سوق می‌دهد،

we can ditch the guilt and enjoy doing what feels best for our families.

می‌توان گناه را کنار گذاشت و از انجام آنچه برای خانواده‌هایمان بهتر است، لذت ببریم.