A juror's reflections on the death penalty | Lindy Lou Isonhood

Μετάφραση: Maria Chatziilia Επιμέλεια: Vasiliki Soultani

It was a Thursday,

Ήταν μια Πέμπτη,

June the 23rd, 1994.

23 Ιουνίου, 1994.

(Sighs)

(Αναστεναγμός)

"Collect your belongings. You are free to go.

«Μαζέψτε τα πράγματά σας. Είστε ελεύθεροι να φύγετε.

When escorted outside, go directly to your car.

Όταν σας συνοδεύσουν έξω, πηγαίνετε κατευθείαν στο αυτοκίνητό σας.

Do not talk to reporters."

Μη μιλήσετε σε δημοσιογράφους».

My head is spinning,

Το κεφάλι μου γυρίζει,

my heart is racing,

η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα,

I can't get a breath.

δεν μπορώ να αναπνεύσω.

I just want out of there.

Απλώς θέλω να φύγω από εκεί.

When I get to my car,

Όταν φτάνω στο αυτοκίνητό μου,

I throw everything on the back,

πετάω τα πάντα πίσω,

and I just collapse into the driver's seat.

και καταρρέω στη θέση του οδηγού.

"I can't do this.

«Δεν μπορώ να το κάνω.

I can't go home to my family

Δεν μπορώ να γυρίσω στην οικογένειά μου

that I haven't seen in a week

που δεν έχω δει, εδώ και μία εβδομάδα

and pretend to be happy."

και να προσποιηθώ πως είμαι καλά».

Not even their love and support

Ούτε η αγάπη, ούτε η υποστήριξή τους

could help me at this particular time.

μπορούσαν να με βοηθήσουν εκείνη τη στιγμή.

We had just sentenced a man to death.

Μόλις είχαμε καταδικάσει κάποιον σε θάνατο.

Now what?

Τώρα τι;

Just go home and wash dishes?

Να πάω σπίτι και να πλύνω πιάτα;

You see, in Mississippi,

Βλέπετε, στο Μισισίπι,

the death penalty is like a part of our unspoken culture.

η θανατική ποινή είναι σαν κομμάτι της σιωπηρής μας κουλτούρας.

The basic logic is, if you murder someone,

Η κοινή λογική είναι πως αν δολοφονήσεις κάποιον,

then you're going to receive the death penalty.

τότε θα καταδικαστείς σε θάνατο.

So when the jury selection process took place,

Οπότε, όταν η διαδικασία επιλογής ενόρκων έλαβε χώρα,

they asked me,

με ρώτησαν,

"Could you,

«Θα μπορούσες,

if the evidence presented justified the death penalty,

αν τα πειστήρια που θα παρουσιαστούν δικαιολογούσαν τη θανατική ποινή,

could you deliver,

θα μπορούσες να δώσεις,

rationally and without reservations,

εύλογα και χωρίς ενδοιασμούς,

a penalty of death?"

τη θανατική ποινή»;

My answer was an astounding "yes,"

Η απάντησή μου ήταν ένα φοβερό «ναι»,

and I was selected as Juror Number 2.

και επιλέχθηκα ως Ένορκος Νούμερο 2.

The trial started.

Η δίκη άρχισε.

From the evidence being presented

Από τα πειστήρια που παρουσιάζονταν

and from the pictures of the victim,

έως και τις φωτογραφίες του θύματος,

my first response was, "Yes, this man is a monster,

η πρώτη μου αντίδραση ήταν, «Ναι, αυτός ο άντρας είναι ένα τέρας,

and he deserves the death penalty."

και του αξίζει η θανατική ποινή».

For days, I sat and looked at his hands,

Επί μέρες, καθόμουν και κοίταγα τα χέρια,

the ones that yielded the knife,

εκείνα που κράτησαν το μαχαίρι

and against his pasty white skin,

και σε αντίθεση με το λευκό δέρμα του,

his eyes ...

τα μάτια του...

Well, he spent endless days in his cell,

Πέρασε ατελείωτες μέρες στο κελί του,

no sunlight,

χωρίς φως από τον ήλιο,

so his eyes were as black as his hair and his mustache.

οπότε τα μάτια του ήταν τόσο μαύρα όσο τα μαλλιά και το μουστάκι του.

He was very intimidating,

Ήταν πολύ τρομακτικός,

and there was absolutely no doubt in his guilt.

και δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ως προς την ενοχή του.

But regardless of his guilt,

Αλλά, ανεξάρτητα από την ενοχή του,

as the days passed,

καθώς οι μέρες περνούσαν,

I began to see this monster

άρχιζα να βλέπω αυτό το τέρας

as a human being.

ως άνθρωπο.

Something inside of me was changing that I just didn't understand.

Κάτι μέσα μου άλλαζε που απλά δεν κατανοούσα.

I was beginning to question myself

Είχα αρχίσει να αμφισβητώ τον εαυτό μου

as to whether or not I wanted to give this man the death penalty.

για το αν ήθελα ή όχι να δώσω σ' αυτόν τον άντρα τη θανατική ποινή.

Jury deliberations began,

Οι συσκέψεις των ενόρκων ξεκίνησαν

and the judge gave us jury instructions

και ο δικαστής μας έδωσε οδηγίες

and it was to be used as a tool

και έπρεπε να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία

in how to reach a verdict.

για το πώς να φτάσουμε σε ετυμηγορία.

Well, using this tool only led to one decision,

Λοιπόν, η χρήση αυτού του εργαλείου οδήγησε σε μία μόνο απόφαση,

and that was the death penalty.

και αυτή ήταν η θανατική ποινή.

I felt backed into a corner.

Ένιωθα στριμωγμένη σε μια γωνία.

My head and my heart were in conflict with each other,

Το μυαλό κι η καρδιά μου βρίσκονταν σε σύγκρουση,

and the thought of the death penalty

και η σκέψη της θανατικής ποινής

made me sick.

με ανακάτευε.

However, following the judge's instructions,

Ωστόσο, ακολουθώντας τις οδηγίες του δικαστή,

being a law-abiding person,

ούσα νομοταγής πολίτης,

I gave up.

υπέκυψα.

I gave up and voted along with the other 11 jurors.

Υπέκυψα και ψήφισα μαζί με τους άλλους 11 ενόρκους.

And there it was:

Και αυτό ήταν:

our broken judicial system at work.

το φαύλο δικαστικό μας σύστημα επί το έργον.

So here I am in my car,

Οπότε να 'μαι στο αυτοκίνητό μου,

and I'm wondering:

κι αναρωτιέμαι:

How is my life ever going to be the same?

Πώς θα είναι η ζωή μου ξανά η ίδια;

My life was kids, work, church, ball games --

Η ζωή μου ήταν παιδιά, δουλειά, εκκλησία, αγώνες μπέιζμπολ -

just your average, normal, everyday life.

η κοινή, τυπική, καθημερινή σας ζωή.

Now everything felt trivial.

Τώρα όλα έμοιαζαν ασήμαντα.

I was going down this rabbit hole.

Έμπαινα σε βαθιά νερά.

The anger, the anxiety,

Ο θυμός, το άγχος,

the guilt, the depression ...

οι τύψεις, η κατάθλιψη...

it just clung to me.

Ήμουν προσκολλημένη σ' αυτά.

I knew that my life had to resume,

Ήξερα πως η ζωή μου έπρεπε να συνεχιστεί,

so I sought counseling.

οπότε κατέφυγα στην ψυχοθεραπεία.

The counselor diagnosed me with PTSD

Η ψυχοθεραπεύτρια με διέγνωσε με Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες

and told me that the best way to overcome the PTSD

και μου είπε ότι ο καλύτερος τρόπος να ξεπεράσω τη ΔΜΣ

was to talk about the trauma.

ήταν να μιλήσω για το τραύμα.

However, if I talked or tried to talk about the trauma

Όμως, αν μιλούσα ή προσπαθούσα να μιλήσω για το τραύμα

outside her office,

εκτός του γραφείου της,

I was shut down.

με απέρριπταν.

No one wanted to hear about it.

Κανένας δεν ήθελε να ακούσει γι' αυτό.

He was just a murderer. Get over it.

Ήταν απλώς ένας δολοφόνος. Ξεπέρασέ το.

It was then that I decided to become a silent survivor.

Τότε ήταν που αποφάσισα να γίνω μία σιωπηλή επιζήσασα.

Twelve years later, 2006,

Δώδεκα χρόνια αργότερα, το 2006,

I learned that Bobby Wilcher had dropped all of his appeals,

έμαθα ότι ο Μπόμπι Γουίλτσερ είχε αποσύρει όλες τις εφέσεις του,

and his execution date was approaching.

και πως η εκτέλεσή του πλησίαζε.

That was like a punch in the stomach.

Ήταν σα γροθιά στο στομάχι.

All of those buried feelings just started coming back.

Όλα αυτά τα θαμμένα συναισθήματα άρχισαν να επιστρέφουν.

To try and find peace, I called Bobby's attorney, and I said,

Για να προσπαθήσω να ηρεμήσω, κάλεσα τον δικηγόρο του Μπόμπι, και είπα:

"Can I see Bobby before he's executed?"

«Μπορώ να δω τον Μπόμπι πριν εκτελεστεί»;

Driving to the penitentiary on the day of his execution,

Οδηγώντας στη φυλακή την ημέρα της εκτέλεσής του,

in my mind,

στο νου μου,

Bobby was going to be manic.

ο Μπόμπι θα ήταν μανιασμένος.

But, surprisingly, he was very calm.

Αλλά, προς έκπληξη, ήταν πολύ ήρεμος.

And for two hours, he and I sat there and talked about life,

Και για δύο ώρες, καθίσαμε εκεί και μιλήσαμε για τη ζωή,

and I got to ask him to forgive me for my hand in his death.

και του ζήτησα να με συγχωρέσει για το μερίδιό μου στο θάνατό του.

His words to me were:

Τα λόγια του προς εμένα ήταν:

"You don't have to apologize.

«Δεν πρέπει να απολογείσαι.

You didn't put me here.

Δεν με έβαλες εσύ εδώ.

I did this myself.

Εγώ το έκανα.

But if it'll make you feel better,

Αλλά αν σε κάνει να νιώσεις καλύτερα,

I forgive you."

σε συγχωρώ».

On my way home,

Στον δρόμο της επιστροφής,

I stopped by a restaurant and bought a margarita.

σταμάτησα σε ένα εστιατόριο κι παρήγγειλα μια μαργαρίτα.

(Laughter)

(Γέλια)

I don't think I could get one big enough --

Δε μπορούσα να βρω μία αρκετά μεγάλη -

(Laughter)

(Γέλια)

to try and calm down.

για να μπορέσω να ηρεμήσω.

My phone rang.

Το τηλέφωνό μου χτύπησε.

It was Bobby's attorney.

Ήταν ο δικηγόρος του Μπόμπι.

Within two minutes of his execution,

Δύο λεπτά πριν την εκτέλεσή του,

they had given him a stay.

την ανέβαλαν.

This stay gave me time

Αυτή η αναβολή μου έδωσε χρόνο

to reach out to Bobby.

να επικοινωνήσω με τον Μπόμπι.

And as crazy as it may sound,

Κι όσο τρελό κι αν ακούγεται,

we became friends.

γίναμε φίλοι.

Three months later,

Τρεις μήνες αργότερα,

he was executed by the State of Mississippi.

εκτελέστηκε από την πολιτεία του Μισισίπι.

I'm here to tell you my story,

Είμαι εδώ για να σας πω την ιστορία μου,

because it was precisely 22 years later

επειδή ήταν ακριβώς 22 χρόνια αργότερα

that I even wanted to open up enough to talk about it,

που έστω ήθελα να ανοιχτώ αρκετά ώστε να μιλήσω γι' αυτό,

when a friend encouraged me.

όταν ένας φίλος με ενθάρρυνε.

"Hey, perhaps you need to talk to the other jurors.

«Έι, ίσως πρέπει να μιλήσεις στους άλλους ενόρκους.

You've been through the same experience."

Έχετε βιώσει την ίδια εμπειρία».

Uncertain of what I was after,

Aβέβαιη για το τι έψαχνα,

I did need to talk to them.

ένιωθα την ανάγκη να τους μιλήσω.

So I set out on my quest,

Οπότε ξεκίνησα για την αποστολή μου,

and I actually found most of them.

και όντως βρήκα τους περισσότερους.

The first juror I met

Ο πρώτος ένορκος που συνάντησα

thought that Bobby got what he deserved.

πίστευε πως πήρε αυτό που του άξιζε.

Another juror --

Άλλος ένας ένορκος -

well, they just kind of regretted that it took so long

λοιπόν, εκείνος απλώς μετάνιωσε που πήρε τόσο πολύ

to carry the sentence out.

να εκτελεστεί η ποινή.

Then one juror, and I don't know what was wrong with him,

Τότε, ένας ένορκος, και δεν ξέρω τι του συνέβαινε,

but he didn't remember anything about the trial.

αλλά δεν θυμόταν τίποτα σχετικό με τη δίκη.

(Laughter)

(Γέλια)

Well,

Λοιπόν,

I'm thinking in my mind,

σκέφτομαι μέσα μου,

"Jeez, is this the response I'm gonna get from everybody else?"

«Έλεος, αυτή την αντίδραση θα πάρω από όλους τους άλλους»;

Well, thank God for Allen.

Λοιπόν, δόξα τω Θεώ για τον Άλεν.

Allen was a gentle soul.

Ο Άλεν είχε καλή ψυχή.

And when I talked to him, he was genuinely upset

Κι όταν του μίλησα, ήταν πραγματικά αναστατωμένος

about our decision.

με την απόφασή μας.

And he told me about the day that the devastation

Και μου είπε για την ημέρα που η απόγνωση

really set in on him and hit him.

ρίζωσε μέσα του και τον χτύπησε.

He was listening to the radio,

Άκουγε το ράδιο,

and the radio had a list of names of men to be executed

και το ράδιο είχε μια λίστα των ονομάτων αντρών που θα εκτελούνταν

at Parchman Penitentiary.

στη φυλακή Πάρτσμαν.

He heard Bobby's name,

Άκουσε το όνομα του Μπόμπι

and he then truly realized what he had done.

και τότε συνειδητοποίησε τι πραγματικά είχε κάνει.

And he said, "You know, I had a responsibility in that man's death."

Και είπε, «Ξέρεις, είχα ευθύνη στον θάνατο αυτού του άντρα».

Now here it is, 20-something years later,

Τώρα να το, 20 κάτι χρόνια αργότερα,

and Allen is still dealing with that issue.

κι ο Άλεν ακόμη αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα.

And he's never told anyone about it, not even his wife.

Και δεν το έχει πει σε κανέναν, ούτε καν στη γυναίκα του.

He also told me

Επίσης, μου είπε

that if the State of Mississippi wanted to keep the death penalty,

ότι αν η πολιτεία του Μισισίπι ήθελε να κρατήσει τη θανατική ποινή,

then hey, they needed to provide counseling for the jurors.

τότε, τουλάχιστον έπρεπε να παρέχουν ψυχοθεραπεία στους ενόρκους.

Then the next juror I met was Jane.

Ο επόμενος ένορκος που είδα ήταν η Τζέιν.

Jane is now totally against the death penalty,

Η Τζέιν πλέον διαφωνεί εντελώς με τη θανατική ποινή,

And there was Bill.

και ήταν κι ο Μπιλ.

Bill said he had this crushing depression for weeks,

Ο Μπιλ είπε ότι είχε αυτή την ισχυρή κατάθλιψη για εβδομάδες,

and when he went back to work,

κι όταν επέστρεψε στη δουλειά,

his colleagues would say things to him like,

οι συνάδελφοί του έλεγαν πράγματα όπως,

"Hey, did you fry him?"

«Έι, τον ψήσατε»;

To them, it was just a joke.

Για εκείνους, ήταν μόνο ένα αστείο.

Then there was Jon.

Μετά ήταν ο Τζον.

Jon said his decision weighed on him,

Ο Τζον είπε πως η απόφασή του τον βάρυνε,

and it burdened him daily.

και τον βάραινε καθημερινά.

The final juror that I spoke to was Ken.

Ο τελευταίος ένορκος με τον οποίο μίλησα ήταν ο Κεν.

Ken was the foreman of the jury.

Ο Κεν ήταν ο επικεφαλής των ενόρκων.

When we sat down to talk,

Όταν καθίσαμε να μιλήσουμε,

it was apparent that he was deeply saddened by what we were required to do.

ήταν φανερό πως ήταν βαθιά στεναχωρημένος με αυτό που κάναμε.

He relived the day that he left the courthouse

Αναβίωσε την ημέρα που έφυγε από το δικαστήριο

and he drove home

και οδήγησε στο σπίτι

and he went to put his key in his door and unlock it,

και πήγε να βάλει το κλειδί για να ξεκλειδώσει την πόρτα,

and he said he literally broke down.

και είπε πως κυριολεκτικά κατέρρευσε.

He said he knew that Bobby was guilty,

Είπε ότι ήξερε πως ο Μπόμπι ήταν ένοχος,

but the decision he made,

αλλά η απόφαση που πήρε,

he did not know if it was the right decision.

δεν ήξερε αν ήταν η σωστή απόφαση.

And he said that he played it over and over in his head.

Και είπε πως το επαναλάμβανε ξανά και ξανά στο μυαλό του.

Did we do the right thing?

Κάναμε το σωστό;

Did we do the right thing?

Κάναμε το σωστό;

Did we do the right thing?

Κάναμε το σωστό;

(Sighs)

(Αναστεναγμός)

All those years,

Όλα αυτά τα χρόνια

and I finally realized that I was not the only disillusioned juror.

και τελικά συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν η μόνη απογοητευμένη ένορκος.

And we talked about sharing our experience

Συζητήσαμε για την κοινοποίηση της ιστορίας μας

with potential jurors

με υποψήφιους ενόρκους

to give them some insight into what to expect,

για να τους δώσουμε μια ιδέα ως προς το τι να περιμένουν

and to tell them do not be complacent;

και για να τους πούμε να μην εφησυχάζεστε,

to know what you believe;

να ξέρετε τι πιστεύετε,

to know where you stand and be prepared,

να ξέρετε πού στέκεστε και να είστε προετοιμασμένοι,

because you don't want to walk in one morning as a juror

επειδή δε θέλετε να μπείτε ένα πρωί ως ένορκος

and leave at the end of the trial feeling like a murderer.

και να βγείτε στο τέλος της δίκης νιώθοντας σα δολοφόνος.

Now, through this storm in my life, I did find some inspiration,

Μέσα από αυτόν τον κυκεώνα στη ζωή μου, βρήκα λίγη έμπνευση

and it came in the form of my granddaughters.

και ήρθε στη μορφή των εγγονών μου.

My 14-year-old granddaughter, Maddie,

Η 14χρονη εγγονή μου, Μάντι,

was writing an essay on the death penalty for school,

έγραφε μια έκθεση για τη θανατική ποινή, για το σχολείο

and she was asking me questions.

και μου έκανε ερωτήσεις.

Well, it dawned on me that this child was being raised

Λοιπόν, αντιλήφθηκα ότι αυτό το παιδί μεγάλωνε

in the same eye-for-an-eye culture

στην ίδια οφθαλμόν αντί οφθαλμού κουλτούρα

as I was,

όπως μεγάλωσα εγώ,

or had been.

ή είχα μεγαλώσει.

And so I explained my experience to her this way:

Κι έτσι, της εξήγησα την εμπειρία μου με αυτό τον τρόπο:

that I had sentenced someone to death

ότι είχα καταδικάσει κάποιον σε θάνατο

as I served on a jury.

ενώ συμμετείχα σε σώμα ενόρκων.

And I asked her,

Και τη ρώτησα,

"Did that make me a murderer?"

«Αυτό με έκανε δολοφόνο»;

She couldn't answer.

Δεν μπορούσε να απαντήσει.

I knew then that this topic needed to be open for discussion.

Ήξερα ότι αυτό το θέμα έπρεπε να τίθεται σε συζήτηση.

And guess what happened?

Και μαντέψτε τι συνέβη;

I got invited to speak, just recently,

Με προσκάλεσαν να μιλήσω, πρόσφατα,

in an abolitionist community.

σε μια κοινότητα, πολέμια της θανατικής ποινής.

While I was there, I got a T-shirt.

Ενώ ήμουν εκεί, πήρα ένα μπλουζάκι.

It says, "Stop Executions."

Γράφει: «Σταματήστε τις εκτελέσεις».

Well, when I get home, my 16-year-old granddaughter was there, Anna,

Λοιπόν, όταν έφτασα σπίτι, η 16χρονη εγγονή μου ήταν εκεί, η Άννα

and she says, "Can I have that shirt?"

και λέει: «Μπορώ να το πάρω;»

Well, I looked at her dad --

Λοιπόν, κοίταξα τον μπαμπά της --

her dad is my son --

ο μπαμπάς της είναι γιος μου --

and I knew that he is still dealing with this death penalty issue.

και ήξερα ότι ακόμη πάλλεται με το θέμα της θανατικής ποινής.

So I turned around and I looked at her, and I said,

Οπότε γύρισα και την κοίταξα, και είπα:

"Are you gonna wear this?"

«Θα το φορέσεις»;

So she turned and she looked at her dad, and she said,

Τότε γύρισε και κοίταξε τον μπαμπά της και είπε:

"Dad, I know how you feel,

«Μπαμπά, ξέρω πώς νιώθεις,

but I don't believe in the death penalty."

αλλά δεν πιστεύω στη θανατική ποινή».

My son looked at me,

Ο γιος μου με κοίταξε,

shook his head, and said,

κούνησε το κεφάλι του και είπε:

"Thanks, Mom."

«Ευχαριστώ, μαμά».

And I knew it wasn't a nice "Thanks, Mom."

Και δεν το είπε με την καλή έννοια.

(Laughter)

(Γέλια)

So I learned that life had taught me some lessons.

Οπότε, έμαθα ότι η ζωή μου είχε μάθει ορισμένα μαθήματα.

It taught me, if I had not served on that jury,

Μου έμαθε, πως αν δεν ήμουν σε αυτό το σώμα ενόρκων,

that I would still be of the same mindset.

θα είχα την ίδια στάση ακόμη.

It also gave me confidence

Επίσης, μου έδωσε την αυτοπεποίθηση

to be able to see through the eyes of my granddaughters,

για να μπορώ να δω μέσα από τα μάτια των εγγονών μου,

that this younger generation, they're capable and they're willing

ότι αυτή η νεότερη γενιά, είναι ικανή και είναι πρόθυμη

to tackle these difficult social issues.

να αντιμετωπίσει αυτά τα δύσκολα κοινωνικά ζητήματα.

And because of my experience,

Και εξαιτίας της εμπειρίας μου,

my granddaughters,

οι εγγονές μου,

they're now more equipped to stand on their own

είναι τώρα καλύτερα εφοδιασμένες να σταθούν στα πόδια τους

and to think for themselves

και να σκεφτούν μόνες τους

than to rely on cultural beliefs.

αντί να βασίζονται σε πεποιθήσεις άλλων.

So:

Οπότε:

being from a conservative, Christian family

ερχόμενη από μια συντηρητική, Χριστιανική οικογένεια

from a very conservative state in the United States,

από μια πολύ συντηρητική πολιτεία στις Ηνωμένες Πολιτείες,

I am here to tell you

είμαι εδώ για να σας πω

that the death penalty has new opponents.

πως η θανατική ποινή έχει νέους αντιπάλους.

Thank you.

Σας ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)