The 4 greatest threats to the survival of humanity

Translator: Sitthikorn Surintham Reviewer: Natthapat Mardech

In January of 1995, Russia detected a nuclear missile headed its way.

ในปี 1995 รัสเซียตรวจจับได้ว่า มีจรวดนิวเคลียร์อยู่ในพิสัย

The alert went all the way to the president,

สัญญาณเตือนได้ถูกส่งไปถึงประธานาธิบดี

who was deciding whether to strike back

ผู้ที่กำลังตัดสินใจว่าจะโต้กลับหรือไม่

when another system contradicted the initial warning.

กระทั่งระบบอีกระบบหนึ่ง เกิดขัดแย้งกับการเตือนในตอนแรก

What they thought was the first missile in a massive attack

พวกเขาจึงได้รู้ว่า จรวดที่ถูกส่งออกมาโจมตีนั้น

was actually a research rocket studying the Northern Lights.

ที่จริงแล้วเป็นแค่จรวด ที่ใช้ในการศึกษาแสงเหนือเท่านั้น

This incident happened after the end of the Cold War,

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ภายหลังจากสงครามเย็นจบลง

but was nevertheless one of the closest calls we’ve had

แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม นี่คือหนึ่งในเหตุการณ์ที่ใกล้ที่สุด

to igniting a global nuclear war.

ที่จะเกิดสงครามนิวเคลียร์ระดับโลก

With the invention of the atomic bomb,

ด้วยระเบิดปรมาณูที่ถูกคิดค้นขึ้นมา

humanity gained the power to destroy itself for the first time in our history.

มนุษยชาติจึงมีพลังที่จะทำลายตัวเองได้ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์

Since then, our existential risk—

ตั้งแต่เป็นต้นนั้นมา ความเสี่ยงต่อการคงอยู่ของเรา

risk of either extinction

ไม่ว่าจะเป็นความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์

or the unrecoverable collapse of human civilization—

หรือการล่มสลายของอารยธรรมมนุษย์

has steadily increased.

ก็ได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

It’s well within our power to reduce this risk,

เราสามารถลดความเสี่ยงนั้นได้ ด้วยกำลังของพวกเราเอง

but in order to do so,

แต่การจะทำเช่นนั้นได้

we have to understand which of our activities

เราต้องทำความเข้าใจก่อนว่า การกิจกรรมไหนของเราบ้าง

pose existential threats now, and which might in the future.

ที่เป็นภัยต่อการคงอยู่ของเราอยู่ตอนนี้ และสิ่งไหนอาจเป็นภัยในอนาคต

So far, our species has survived 2,000 centuries,

เผ่าพันธุ์ของเราคงอยู่มา กว่า 200,000 ปีแล้ว

each with some extinction risk from natural causes—

ผ่านความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ จากหลากหลายมหันตภัยทางธรรมชาติ

asteroid impacts, supervolcanoes, and the like.

ไม่ว่าจะเป็นอุกกาบาตตก ภูเขาไฟระเบิด หรืออะไรทำนองนั้น

Assessing existential risk is an inherently uncertain business

แต่เราไม่สามารถประเมินภัยความเสี่ยง ต่อการคงอยู่ของเราได้เลย

because usually when we try to figure out how likely something is,

เพราะเมื่อเราหาความเป็นไปได้ ของสิ่งต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้น

we check how often it's happened before.

เราจะย้อนไปดูว่ามันเคยเกิดขึ้นบ่อยแค่ไหน

But the complete destruction of humanity has never happened before.

แต่การสูญสิ้นของมนุษยชาตินั้น ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

While there’s no perfect method to determine our risk from natural threats,

เรายังไม่มีวิธีที่จะประเมินความเสี่ยง ของภัยทางธรรมชาติได้อย่างสมบูรณ์

experts estimate it’s about 1 in 10,000 per century.

แต่ผู้เชี่ยวชาญประเมินเอาไว้ว่า มีโอกาส 1 ใน 10,000 ต่อหนึ่งร้อยปี

Nuclear weapons were our first addition to that baseline.

อาวุธนิวเคลียร์คือความเสี่ยงแรก ที่ถูกเพิ่มเข้ามา

While there are many risks associated with nuclear weapons,

มีความเสี่ยงมากมาย ที่เกี่ยวข้องกับอาวุธนิวเคลียร์

the existential risk comes from the possibility

แต่ความเสี่ยงต่อการคงอยู่ของเรานั้น ขึ้นอยู่กับความเป็นไปได้

of a global nuclear war that leads to a nuclear winter,

ของการเกิดสงครามนิวเคลียร์ระดับโลก ที่จะนำไปสู่ฤดูหนาวนิวเคลียร์

where soot from burning cities blocks out the sun for years,

ที่เขม่าจากบ้านเมืองที่ถูกเผา จะบดบังแสงอาทิตย์นานนับปี

causing the crops that humanity depends on to fail.

ทำให้พืชพันธุ์ที่มนุษยชาติพึ่งพาอยู่ ล้มตายหายไป

We haven't had a nuclear war yet,

สงครามนิวเคลียร์นั้นยังไม่เคยเกิดขึ้น

but our track record is too short to tell if they’re inherently unlikely

แต่รายงานที่เรามียังบอกไม่ได้ว่า มันจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน

or we’ve simply been lucky.

หรือเราแค่อาจจะโชคดีเท่านั้นเอง

We also can’t say for sure

เราไม่สามารถรับปากได้เลยว่า

whether a global nuclear war would cause a nuclear winter so severe

สงครามนิวเคลียร์จะทำให้เกิด ฤดูหนาวนิวเคลียร์ที่ร้ายแรงได้หรือไม่

it would pose an existential threat to humanity.

และมันจะเป็นภัยคุกคามต่อการคงอยู่ ของมนุษยชาติหรือเปล่า

The next major addition to our existential risk was climate change.

ภัยความเสี่ยงต่อการคงอยู่ของเรา เรื่องถัดมาก็คือการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ

Like nuclear war, climate change could result

เช่นเดียวกับสงครามนิวเคลียร์ สิ่งนี้อาจจะเป็นต้นเหตุ

in a lot of terrible scenarios that we should be working hard to avoid,

ของสถานการณ์เลวร้ายมากมาย ที่เราควรทำงานอย่างหนักเพื่อหลีกเลี่ยง

but that would stop short of causing extinction or unrecoverable collapse.

แต่ก็ทำได้แค่หยุดต้นเหตุบางอย่าง ของการสูญพันธุ์หรือการล่มสลายเพียงเท่านั้น

We expect a few degrees Celsius of warming,

เรายอมรับได้หากโลกร้อนขึ้น เพียงแค่ไม่กี่องศา

but can’t yet completely rule out 6 or even 10 degrees,

แต่เรายังไม่สามารถรับมือได้ หากโลกร้อนขึ้น 6 หรือ 10 องศา

which would cause a calamity of possibly unprecedented proportions.

ซึ่งนั่นจะทำให้เกิดหายนะ แบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในหลาย ๆ ส่วน

Even in this worst-case scenario,

แม้กระทั่งในสถาณการณ์ที่เลวร้ายที่สุด

it’s not clear whether warming would pose a direct existential risk,

ก็ยังไม่แน่ชัดว่าภาวะโลกร้อนนั้น จะเป็นภัยคุกคามโดยตรงต่อเราหรือเปล่า

but the disruption it would cause would likely make us more vulnerable

แต่สิ่งที่จะเกิดขึ้นนั้นจะไปเพิ่ม ความเสี่ยงในการสูญพันธ์ของเรา

to other existential risks.

จากมหันตภัยอื่น ๆ มากขึ้น

The greatest risks may come from technologies that are still emerging.

ความเสี่ยงร้ายแรงอาจจะมาจาก เทคโนโลยีที่ยังคงเพิ่มขึ้นเหล่านี้

Take engineered pandemics.

เทคโนโลยีการสร้างโรคระบาด

The biggest catastrophes in human history have been from pandemics.

หายนะครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ ของมนุษยชาติเกิดจากโรคระบาด

And biotechnology is enabling us to modify and create germs

เทคโนโลยีชีวภาพทำให้เราสามารถ ปรับแต่งและสร้างเชื้อโรคขึ้นมาเองได้

that could be much more deadly than naturally occurring ones.

และมันอาจจะอันตรายกว่า โรคที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติอย่างมาก

Such germs could cause pandemics through biowarfare and research accidents.

อาวุธชีวภาพหรืออุบัติเหตุจากการวิจัย ของเชื้อโรคอาจจะทำให้เกิดโรคระบาดได้

Decreased costs of genome sequencing and modification,

ด้วยต้นทุนที่ลดลง ของการปรับแต่งพันธุกรรม

along with increased availability of potentially dangerous information

ร่วมกับการเข้าถึงที่ง่ายขึ้น ของข้อมูลที่อาจเป็นอันตรายได้

like the published genomes of deadly viruses,

อย่างการเผยแพร่ข้อมูลรหัสพันธุกรรม ของเชื้อไวรัสมฤตยู

also increase the number of people and groups

และการเพิ่มขึ้นเหล่าผู้คน

who could potentially create such pathogens.

ที่อาจจะสร้างเชื้อโรคนี้ขึ้นมาได้

Another concern is unaligned AI.

อีกหนึ่งสิ่งที่น่ากังวลก็คือ เหล่าปัญญาประดิษฐ์ที่แตกแถว

Most AI researchers think this will be the century

นักวิจัยปัญญาประดิษฐ์ส่วนใหญ่ คิดว่านี่จะเป็นศตวรรษที่

where we develop artificial intelligence that surpasses human abilities

เราจะพัฒนาปัญญาประดิษฐ์ให้ก้าวข้าม ความสามารถของมนุยย์ไปได้

across the board.

ในทุก ๆ ด้าน

If we cede this advantage, we place our future in the hands

หากเรายอมรับผลประโยชน์นี้ ก็เท่ากับว่าเราได้ฝากอนาคตไว้กับ

of the systems we create.

ของระบบที่เราสร้างขึ้นมาเอง

Even if created solely with humanity’s best interests in mind,

ถึงแม้มันจะถูกสร้างด้วยปัญญา ที่เฉียบแหลมของมนุษย์เพียงอย่างเดียว

superintelligent AI could pose an existential risk

ปัญญาประดิษฐ์ที่ทรงภูมิปัญญา อาจจะเป็นภัยต่อการคงอยู่ของเราได้

if it isn’t perfectly aligned with human values—

หากมันไม่ได้เห็นพ้องกับ คุณค่าของมนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์

a task scientists are finding extremely difficult.

ซึ่งเป็นงานที่ทำได้ยากมาก ของนักวิทยาศาสตร์

Based on what we know at this point,

อ้างอิงจากสิ่งที่เรารู้อยู่ในตอนนี้

some experts estimate the anthropogenic existential risk

ผู้เชี่ยวชาญประเมินไว้ว่าความเสี่ยง ต่อการสูญพันธุ์จากน้ำมือของเราเองนั้น

is more than 100 times higher than the background rate of natural risk.

มีมากกว่า 100 เท่า เมื่อเทียบกับความเสี่ยงจากภัยธรรมชาติ

But these odds depend heavily on human choices.

แต่ตัวเลขนี้ขึ้นอยู่กับ การเลือกของมนุษย์

Because most of the risk is from human action, and it’s within human control.

เพราะความเสี่ยงส่วนใหญ่เกิดจากมนุษย์ และมนุษย์สามารถควบคุมมันได้

If we treat safeguarding humanity's future as the defining issue of our time,

หากเราทำให้การปกป้องอนาคตของเรา เป็นเรื่องสำคัญในตอนนี้

we can reduce this risk.

เราจะลดความเสี่ยงนี้ได้

Whether humanity fulfils its potential—

มนุษยชาติจะทำได้

or not—

หรือไม่

is in our hands.

ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง