The 4 greatest threats to the survival of humanity

Translator: VetrivelFoundation LATS Reviewer: Young Translators

In January of 1995, Russia detected a nuclear missile headed its way.

ஜனவரி 1995 இல், ரஷ்யா ஒரு அணுகுண்டு ஏவுகணை அதன் வழியே சென்றதைக் கண்டறிந்தது.

The alert went all the way to the president,

இந்த எச்சரிக்கை ஜனாதிபதிக்கு சென்றது,

who was deciding whether to strike back

மற்றொரு அமைப்பு ஆரம்ப எச்சரிக்கைக்கு முரணாக

when another system contradicted the initial warning.

இருந்தபோது திருப்பி தாக்கலாமா என்று முடிவு செய்து கொண்டிருந்தார்.

What they thought was the first missile in a massive attack

முதல் ஏவுகணை என்று அவர்கள் நினைத்தது

was actually a research rocket studying the Northern Lights.

உண்மையில் துருவ ஒளியை ஆய்வு செய்யும் ஒரு ஆராய்ச்சி ராக்கெட் ஆகும்.

This incident happened after the end of the Cold War,

இந்த சம்பவம் பனிப்போர் முடிவுக்கு வந்த பிறகு நடந்தது,

but was nevertheless one of the closest calls we’ve had

ஆயினும்கூட, உலகளாவிய அணு ஆயுதப் போரைத் தூண்டுவதற்கு

to igniting a global nuclear war.

நாம் செய்த மிக நெருக்கமான அழைப்புகளில் ஒன்றாகும்.

With the invention of the atomic bomb,

அணுகுண்டு கண்டுபிடிக்கப்பட்டதன் மூலம், மனிதகுலம்

humanity gained the power to destroy itself for the first time in our history.

நம் வரலாற்றில் முதல் முறையாக தன்னைத்தானே அழித்துக்கொள்ளும் சக்தியைப் பெற்றது.

Since then, our existential risk—

அப்போதிருந்து, நமது இருத்தலியல் ஆபத்து -

risk of either extinction

அழிந்துபோகும் அல்லது

or the unrecoverable collapse of human civilization—

மனித நாகரிகத்தின் மீளமுடியாத சரிவின் ஆபத்து -

has steadily increased.

படிப்படியாக அதிகரித்து வருகிறது.

It’s well within our power to reduce this risk,

இந்த அபாயத்தைக் குறைப்பது நம் சக்திக்கு உட்பட்டது,

but in order to do so,

ஆனால் அவ்வாறு செய்ய,

we have to understand which of our activities

நமது செயல்பாடுகளில் எது இப்போது இருத்தலியல் அச்சுறுத்தல்களை

pose existential threats now, and which might in the future.

ஏற்படுத்துகிறது, எதிர்காலத்தில் எது வரக் கூடும் என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

So far, our species has survived 2,000 centuries,

இதுவரை, நமது இனங்கள் 2,000 நூற்றாண்டுகளாகத் தப்பிப்பிழைத்துள்ளன,

each with some extinction risk from natural causes—

ஒவ்வொன்றும் இயற்கையான காரணங்களால் சில அழிவு அபாயங்களைக் கொண்டுள்ளன -

asteroid impacts, supervolcanoes, and the like.

சிறுகோள் தாக்கங்கள், பெரிய எரிமலைகள் மற்றும் பல.

Assessing existential risk is an inherently uncertain business

இருத்தலியல் அபாயத்தை மதிப்பிடுவது இயல்பாகவே நிச்சயமற்றதாகும், ஏனெனில்

because usually when we try to figure out how likely something is,

வழக்கமாக நாம் ஒன்று எவ்வளவு சாத்தியம் என்பதைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சிக்கும் போது,

we check how often it's happened before.

​​அது எவ்வளவு அடிக்கடி நடந்தது என்பதை சரிபார்க்கிறோம்.

But the complete destruction of humanity has never happened before.

ஆனால் மனிதகுலத்தின் முழுமையான அழிவு இதற்கு முன் நடந்ததில்லை.

While there’s no perfect method to determine our risk from natural threats,

இயற்கையான அழிவிலிருந்து நமது ஆபத்தை தீர்மானிக்க சரியான முறை இல்லை என்றாலும்,

experts estimate it’s about 1 in 10,000 per century.

வல்லுநர்கள் இது ஒரு நூற்றாண்டுக்கு 10,000 இல் 1 என மதிப்பிடுகின்றனர்.

Nuclear weapons were our first addition to that baseline.

அணு ஆயுதங்கள் அந்த அடிப்படைக்கு நமது முதல் சேர்த்தல் ஆகும்.

While there are many risks associated with nuclear weapons,

அணு ஆயுதங்களுடன் தொடர்புடைய பல ஆபத்துகள் இருந்தாலும்,

the existential risk comes from the possibility

இருத்தலியல் என்பது உலகளாவிய அணுசக்தி யுத்தத்தின்

of a global nuclear war that leads to a nuclear winter,

சாத்தியக்கூறுகளிலிருந்து வருகிறது, இது அணுசக்தி குளிர்காலத்திற்கு வழிவகுக்கிறது,

where soot from burning cities blocks out the sun for years,

அங்கு எரியும் நகரங்களில் இருந்து வரும் புகைக்கரி சூரியனை பல ஆண்டுகளாக தடுக்கிறது,

causing the crops that humanity depends on to fail.

இதனால் மனிதகுலம் சார்ந்து இருக்கும் பயிர்கள் தோல்வியடைகின்றன.

We haven't had a nuclear war yet,

நாம் இதுவரை அணு ஆயுதப் போரை சந்திக்கவில்லை,

but our track record is too short to tell if they’re inherently unlikely

ஆனால் அவை இயல்பாகவே சாத்தியமில்லையா அல்லது நாம் அதிர்ஷ்டசாலிகளா

என்பதைச் சொல்ல முடியாத அளவுக்கு

or we’ve simply been lucky.

நம் தட பதிவு மிகக் குறைவு.

We also can’t say for sure

உலகளாவிய அணுசக்தி யுத்தம் அணுசக்தி குளிர்காலத்தை

whether a global nuclear war would cause a nuclear winter so severe

மிகவும் கடுமையானதாக ஏற்படுத்துமா என்பதும், அது மனிதகுலத்திற்கு ஒரு இருத்தலியல்

it would pose an existential threat to humanity.

அச்சுறுத்தலை ஏற்படுத்துமா என்பதையும் நாம் உறுதியாகக் கூற முடியாது.

The next major addition to our existential risk was climate change.

நமது இருத்தலியல் அபாயத்திற்கு அடுத்த முக்கிய சேர்த்தல் பருவநிலை மாற்றம் ஆகும்.

Like nuclear war, climate change could result

அணுசக்திப் போரைப் போலவே, காலநிலை மாற்றமும் பல பயங்கரமான

in a lot of terrible scenarios that we should be working hard to avoid,

சூழ்நிலைகளை ஏற்படுத்தக்கூடும், அதைத் தவிர்க்க நாம் கடினமாக உழைக்க வேண்டும்,

but that would stop short of causing extinction or unrecoverable collapse.

ஆனால் அது அழிவை ஏற்படுத்துவதையோ அல்லது மீட்க முடியாத சரிவை ஏற்படுத்தாது.

We expect a few degrees Celsius of warming,

சில டிகிரி செல்சியஸ் வெப்பமயமாதலை நாம் எதிர்பார்க்கிறோம்,

but can’t yet completely rule out 6 or even 10 degrees,

ஆனால் 6 அல்லது 10 டிகிரி கூட முழுமையாக நிராகரிக்க முடியாது,

which would cause a calamity of possibly unprecedented proportions.

இது முன்னோடியில்லாத விகிதத்தில் பேரழிவை ஏற்படுத்தும்.

Even in this worst-case scenario,

இந்த மோசமான சூழ்நிலையில் கூட,

it’s not clear whether warming would pose a direct existential risk,

வெப்பமயமாதல் நேரடி இருத்தலியல் ஆபத்தை ஏற்படுத்துமா என்பது தெளிவாக இல்லை,

but the disruption it would cause would likely make us more vulnerable

ஆனால் அது ஏற்படுத்தும் இடையூறு மற்ற இருத்தலியல் அபாயங்களுக்கு நம்மை

to other existential risks.

மிகவும் பாதிக்கக்கூடியதாக ஆக்குகிறது.

The greatest risks may come from technologies that are still emerging.

இன்னும் வளர்ந்து வரும் தொழில்நுட்ப- ங்களிலிருந்து மிகப்பெரிய ஆபத்துகள் வரலாம்.

உருவாக்கப்பட்ட தொற்றுநோய்களை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.

Take engineered pandemics.

The biggest catastrophes in human history have been from pandemics.

மனித வரலாற்றில் மிகப்பெரிய பேரழிவுகள் தொற்றுநோய்களிலிருந்து வந்தவை.

And biotechnology is enabling us to modify and create germs

மேலும் இயற்கையாக நிகழும் கிருமிகளை விட மிகவும் ஆபத்தான கிருமிகளை மாற்றியமைக்கவும்

that could be much more deadly than naturally occurring ones.

உருவாக்கவும் உயிரி தொழில்நுட்பம் நமக்கு உதவுகிறது. இத்தகைய கிருமிகள் உயிரியல்

Such germs could cause pandemics through biowarfare and research accidents.

போர்முறை மற்றும் ஆராய்ச்சி விபத்துக்கள் மூலம் தொற்றுநோய்களை ஏற்படுத்தலாம்.

Decreased costs of genome sequencing and modification,

மரபணு வரிசைமுறை மற்றும் மாற்றத்திற்கான செலவுகள் குறைவதோடு,

along with increased availability of potentially dangerous information

கொடிய கிருமிகளின் வெளியிடப்பட்ட மரபணுக்கள் போன்ற

like the published genomes of deadly viruses,

ஆபத்தான தகவல்களின் அதிகரிப்புடன்,

also increase the number of people and groups

அத்தகைய நோய்க்கிருமிகளை உருவாக்கக்கூடிய நபர்கள்

who could potentially create such pathogens.

மற்றும் குழுக்களின் எண்ணிக்கையையும் அதிகரிக்கிறது

Another concern is unaligned AI.

மற்றொரு கவலை சீரமைக்கப்படாத செயற்கை நுண்ணறிவு (AI) ஆகும்.

Most AI researchers think this will be the century

பெரும்பாலான AI ஆராய்ச்சியாளர்கள் மனித திறன்களை மிஞ்சும் செயற்கை

where we develop artificial intelligence that surpasses human abilities

நுண்ணறிவை நாம் உருவாக்கும் நூற்றாண்டு

across the board.

இதுவாக இருக்கும் என்று நினைக்கிறார்கள்.

If we cede this advantage, we place our future in the hands

இந்த நன்மையை நாம் விட்டுவிட்டால், நம் எதிர்காலத்தை நாம் உருவாக்கும்

of the systems we create.

அமைப்புகளின் கைகளில் வைக்கிறோம்.

Even if created solely with humanity’s best interests in mind,

மனிதகுலத்தின் சிறந்த நலன்களை மனதில் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டாலும் கூட,

superintelligent AI could pose an existential risk

புத்திசாலி AI மனித மதிப்புகளுடன்

if it isn’t perfectly aligned with human values—

முழுமையாக இணைக்கப்படாவிட்டால் இருத்தலியல் ஆபத்தை ஏற்படுத்தக்கூடும் -

a task scientists are finding extremely difficult.

-இந்த பணியை விஞ்ஞானிகள் மிகவும் கடினமாகக் கருதுகின்றனர்.

Based on what we know at this point,

இந்த கட்டத்தில் நாம் அறிந்தவற்றின் அடிப்படையில்,

some experts estimate the anthropogenic existential risk

சில வல்லுநர்கள் மானுடவியல் இருத்தலியல் ஆபத்து இயற்கை அபாயத்தின்

is more than 100 times higher than the background rate of natural risk.

பின்னணி விகிதத்தை விட 100 மடங்கு அதிகமாக மதிப்பிடுகின்றனர்.

But these odds depend heavily on human choices.

ஆனால் இந்த சாத்தியங்கள் மனித விருப்பங்களை பெரிதும் சார்ந்துள்ளது.

Because most of the risk is from human action, and it’s within human control.

ஏனெனில், பெரும்பாலான ஆபத்து மனிதர்களால் ஏற்படுகிறது,

மேலும் அது மனித கட்டுப்பாட்டிற்குள் உள்ளது.

If we treat safeguarding humanity's future as the defining issue of our time,

மனிதகுலத்தின் எதிர்காலத்தைப் பாதுகாப்பதை நமது காலத்தின் வரையறுக்கும்

we can reduce this risk.

பிரச்சினையாகக் கருதினால், இந்த ஆபத்தைக் குறைக்கலாம்.

Whether humanity fulfils its potential—

மனிதகுலம் அதன் திறனை நிறைவேற்றுகிறதா

or not—

இல்லையா—

is in our hands.

என்பது நம் கையில் உள்ளது.