Would you sacrifice one person to save five? - Eleanor Nelsen

Translator: Young Translators Reviewer: Ahamed Shyam F

Imagine you're watching a runaway trolley barreling down the tracks

தப்பிக்க இயலாத ஐந்து தொழிலாளர்களை நோக்கி தண்டவாளத்தில ட்ராலி ஒன்று

straight towards five workers who can't escape.

தடம் புரண்டு வருவதை நீங்கள் பார்ப்பதாக கற்பனை செய்து கொள்ளுங்கள்.

You happen to be standing next to a switch

அதே வேளையில், நீங்கள் நிற்கும் இடத்தில்

that will divert the trolley onto a second track.

அந்த ட்ராலியை மாற்று பாதைக்கு திருப்பும் பொத்தான் உள்ளது.

Here's the problem.

ஆனால் ஒரு பிரச்சனை உள்ளது.

That track has a worker on it, too, but just one.

அந்த பாதையிலும் ஒரு தொழிலாளி இருக்கிறார், ஆனால் ஒருவர் மட்டுமே.

What do you do?

நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்?

Do you sacrifice one person to save five?

ஐவரைக் காப்பாற்ற ஒருவரைப் பலியிடுவீர்களா?

This is the trolley problem,

நெறிமுறை குழப்ப சூழ்நிலையின் ஒரு பதிப்பாக,

a version of an ethical dilemma that philosopher Philippa Foot devised in 1967.

1967 ஆம் ஆண்டு, தத்துவவாதி பிலிப்பா ஃபுட் உருவாக்கிய ட்ராலி பிரச்சனை, இதுதான்.

It's popular because it forces us to think about how to choose

இது பிரபலமாகக் காரணம், நல்ல தேர்வுகள் எதுவுமே இல்லாதபோது

தேர்வு செய்வது எப்படி என இது நம்மை சிந்திக்கத் தூண்டுகிறது.

when there are no good choices.

Do we pick the action with the best outcome

சிறந்த விளைவைக் கொண்ட செயலைத் தேர்ந்தெடுப்போமா?

or stick to a moral code that prohibits causing someone's death?

அல்லது ஒருவரின் மரணத்தைத் தடுக்கும் தார்மீக நெறிமுறையை கடைபிடிப்போமா?

In one survey, about 90% of respondents said that it's okay to flip the switch,

ஒரு கணக்கெடுப்பில், பதிலளித்தவர்களில் சுமார் 90% பேர் பொத்தானை அழுத்துவது சரி

letting one worker die to save five,

என்றும், ஐவரைக் காப்பாற்ற ஒரு தொழிலாளியை இறக்க அனுமதிப்பதாகவும்,

and other studies, including a virtual reality simulation of the dilemma,

தடுமாற்றத்தின் மெய்நிகர் யதார்த்த உருவகப்படுத்துதல் உட்பட

have found similar results.

பிற ஆய்வுகளும் இதே போன்ற முடிவுகளைக் கண்டறிந்துள்ளன.

These judgments are consistent with the philosophical principle of utilitarianism

இந்தத் மதிப்பீடுகள், தார்மீக ரீதியாக எடுக்கப்படும் சரியான முடிவுதான்

which argues that the morally correct decision

அதிக எண்ணிக்கையிலான மக்களுக்கு நல்வாழ்வை அதிகரிக்கும்

is the one that maximizes well-being for the greatest number of people.

என வாதிடும் பயன்பாட்டுவாதத்தின் தத்துவக் கொள்கையுடன் ஒத்துப்போகிறது.

The five lives outweigh one,

அந்த முடிவு, ஒருவரை மரணிக்கச் செய்தாலும்

even if achieving that outcome requires condemning someone to death.

ஐந்து உயிர்களை காப்பது ஒரு உயிரை இழப்பதை விட மேலாகிறது.

But people don't always take the utilitarian view,

ஆனால் மக்கள் எப்பொழுதும் பயன்மிக்க பார்வையோடு பார்ப்பதில்லை,

which we can see by changing the trolley problem a bit.

ட்ராலி பிரச்சனையை சற்று மாற்றுவதன் மூலம் நாம் அதை பார்க்கலாம்.

This time, you're standing on a bridge over the track

இந்த முறை, தடம் புரண்டு ஓடும் ட்ராலி நெருங்கும் போது,

as the runaway trolley approaches.

நீங்கள் தண்டவாளத்தின் மேலுள்ள ஒரு பாலத்தில் நிற்கிறீர்கள்.

Now there's no second track,

இப்போது மாற்றுப் பாதை ஒன்றும் இல்லை,

but there is a very large man on the bridge next to you.

ஆனால் பாலத்தில் உங்களுக்கு அருகே மிகப் பலமான மனிதர் ஒருவர் இருக்கிறார்.

If you push him over, his body will stop the trolley,

நீங்கள் அவரை கீழே தள்ளினால், அவரது உடல் தள்ளுவண்டியை நிறுத்தி,

saving the five workers,

ஐந்து தொழிலாளர்களைக் காப்பாற்றும்,

but he'll die.

ஆனால் அவர் இறந்துவிடுவார்.

To utilitarians, the decision is exactly the same,

பயன்பாட்டுவாதிகளுக்கு, முடிவு ஒன்றுதான்,

lose one life to save five.

ஐவரைக் காப்பாற்ற ஒரு உயிரை இழக்கலாம்.

But in this case, only about 10% of people

ஆனால் இந்த விஷயத்தில், சுமார் 10% பேர் மட்டுமே

say that it's OK to throw the man onto the tracks.

அம்மனிதனை தண்டவாளத்தில் வீசுவது சரி என்று கூறுகிறார்கள்.

Our instincts tell us that deliberately causing someone's death

வேண்டுமென்றே ஒருவரின் மரணத்தை ஏற்படுத்துவது, இணை சேதமாக அவர்களை

is different than allowing them to die as collateral damage.

இறக்க அனுமதிப்பதை விடுத்து மாறுபட்டதாக நமது உள்ளுணர்வு கூறுகிறது.

It just feels wrong for reasons that are hard to explain.

விளக்க முடியாத காரணங்களால் இது தவறாகவே தோன்றுகிறது.

This intersection between ethics and psychology

நெறிமுறைகளும் உளவியலும் சந்திக்கும் இந்த புள்ளி

is what's so interesting about the trolley problem.

ட்ராலி பிரச்சனையில் மிகவும் சுவாரஸ்யமானது.

The dilemma in its many variations reveal that what we think is right or wrong

இக்கட்டான இந்நிலையின் பல மாறுபாடுகளில், நாம் சரி அல்லது தவறு என நினைப்பவை,

depends on factors other than a logical weighing of the pros and cons.

நன்மை தீமைகளை தர்க்கரீதியாக எடைபோடுவதைக் தாண்டி வேறு காரணிகள் உள்ளதை காண்பிக்கிறது.

For example, men are more likely than women

உதாரணமாக, ஒரு மனிதனை பாலத்திலிருந்து கீழே தள்ளுவது

to say it's okay to push the man over the bridge.

சரி என்று பெண்களை விட ஆண்களே அதிகம் சொல்வர்.

So are people who watch a comedy clip before doing the thought experiment.

இச்சிந்தனைப் பரிசோதனைக்கு முன் நகைச்சுவை பார்ப்போரும் அப்படியே நினைக்கிறார்கள்.

And in one virtual reality study,

மேலும் ஒரு மெய்நிகர் உண்மையின் ஆய்வில்,

people were more willing to sacrifice men than women.

பெண்களை விட ஆண்களை தியாகம் செய்ய மக்கள் அதிகம் தயாராக இருந்தனர்.

Researchers have studied the brain activity

பாரம்பரியமான மற்றும் பாலம் சார்ந்த பதிப்பின் தேர்வுகளில் சிந்திக்கும்

of people thinking through the classic and bridge versions.

நபர்களின் மூளையின் செயல்பாட்டை ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஆய்வு செய்துள்ளனர்.

Both scenarios activate areas of the brain involved in conscious decision-making

இரண்டு காட்சிகளும், அறிந்து முடிவெடுத்தல் மற்றும் உணர்ச்சிபூர்வமான பதில்களுக்கான

and emotional responses.

மூளையின் பகுதிகளை செயல்படுத்துகின்றன.

But in the bridge version, the emotional response is much stronger.

ஆனால் பாலப் பதிப்பில், உணர்ச்சிபூர்வமான பதில் மிகவும் வலுவாகிறது.

So is activity in an area of the brain

உள் மோதலைச் செயலாக்கும் மூளையோடு தொடர்புடைய

associated with processing internal conflict.

பகுதியின் செயல்பாடும் வலுவானது தான்.

Why the difference?

ஏன் இந்த வித்தியாசம்?

One explanation is that pushing someone to their death feels more personal,

ஒரு விளக்கமாக, ஒருவரை மரணத்திற்குத் தள்ளுவதை மிகவும் தனிப்பட்டதாக உணர்கிறோம்,

activating an emotional aversion to killing another person,

இது மற்றொரு நபரைக் கொல்வதற்கான உணர்ச்சிப்பூர்வ வெறுப்பை செயல்படுத்தும்.

but we feel conflicted because we know it's still the logical choice.

அதனால் அது தர்க்கரீதியான தேர்வு என நாம் உணர்வதால் முரண்படுகிறோம்.

"Trolleyology" has been criticized by some philosophers and psychologists.

“ட்ராலியாலஜி”, தத்துவவாதிகள் மற்றும் உளவியலாளர்களால் விமர்சிக்கப்பட்டுள்ளது.

They argue that it doesn't reveal anything because its premise is so unrealistic

இது எந்த முடிவும் வழங்கவில்லை என்றும், நிகழும் களம் நம்பத்தகாததாக இருப்பதால்,

that study participants don't take it seriously.

ஆய்வில் பங்கேற்போர் அதை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்வதில்லை என அவர்கள் வாதிடுகின்றனர்.

But new technology is making this kind of ethical analysis

ஆனால் புதிய தொழில்நுட்பம் இந்த வகையான நெறிமுறை பகுப்பாய்வை

more important than ever.

முன்னெப்போதையும் விட முக்கியமானதாக ஆக்குகிறது.

For example, driver-less cars may have to handle choices

எடுத்துக்காட்டாக, ஓட்டுநர் இல்லாத வாகனங்கள், பெரிய விபத்தைத் தடுக்க

like causing a small accident to prevent a larger one.

சிறிய விபத்தை ஏற்படுத்துவது போன்ற தேர்வுகளைக் கையாள வேண்டியிருக்கும்.

இதற்கிடையில், அரசாங்கங்கள் தானியங்கி இராணுவ ட்ரோன்களை ஆராய்ந்து வருகின்றன,

Meanwhile, governments are researching autonomous military drones

that could wind up making decisions of whether they'll risk civilian casualties

அவை அதிக மதிப்புள்ள இலக்கைத் தாக்குவதற்கு பொதுமக்களின் உயிரை ஆபத்தில்

to attack a high-value target.

ஆழ்த்தும் முடிவுகளை எடுக்கலாம்.

இந்த செயல்கள் நெறிமுறையாக இருக்க வேண்டுமெனில்,

If we want these actions to be ethical,

we have to decide in advance how to value human life

மனித வாழ்க்கையின் மதிப்பையும், மாபெரும் நன்மை எது என்பதையும்

and judge the greater good.

நாம் முன்கூட்டியே தீர்மானிக்க வேண்டும்.

So researchers who study autonomous systems

எனவே தானியங்கி அமைப்புகளைப் பயிலும் ஆராய்ச்சியாளர்கள், தத்துவவாதிகளுடன்

are collaborating with philosophers

to address the complex problem of programming ethics into machines,

இணைந்து, இயந்திரங்களுக்கு நெறிமுறைகளை ஏற்றும் சிக்கலான பிரச்சனைக்கு

which goes to show that even hypothetical dilemmas

தீர்வு காண முயல்கிறார்கள், இது கற்பனையான தடுமாற்றங்கள் கூட

can wind up on a collision course with the real world.

நிஜ உலக வாழ்க்கையுடன் மோத வாய்ப்புள்ளதைக் காட்டுகிறது.