The Greek myth of Demeter's revenge - Iseult Gillespie

Μετάφραση: Ephie KOTOMATI Επιμέλεια: Vaia Katsarou

Mestra, Princess of Thessaly, was far from home.

Η Μήστρα, πριγκίπισσα της Θεσσαλίας, ήταν μακριά από το σπίτι.

She had watched her father, King Erysichthon,

Είχε δει τον πατέρα της, τον βασιλιά Ερυσίχθονα,

plunge into a ruin of his own making.

να βυθίζεται σε μια καταστροφή που προκάλεσε ο ίδιος.

Now, to save himself, he sold his own daughter to the highest bidder.

Μετά, για να σωθεί, πούλησε την κόρη του στον πλειοδότη.

But Mestra refused to accept this fate.

Αλλά η Μήστρα αρνήθηκε να δεχτεί αυτήν τη μοίρα.

Finding herself momentarily alone, she began to plan her escape.

Μόλις βρέθηκε μόνη για λίγο, άρχισε να σχεδιάζει τη διαφυγή της.

Months earlier, Erysichthon had decided to build himself a gleaming new hall,

Μήνες νωρίτερα, ο Ερυσίχθων αποφάσισε να χτίσει μια λαμπερή νέα αίθουσα,

declaring that only the finest wood would suffice.

δηλώνοντας ότι μόνο το καλύτερο ξύλο θα ήταν αρκετά καλό.

The king was well known for spurning the gods,

Ο βασιλιάς ήταν γνωστός για την περιφρόνηση των θεών,

as he was more interested in honoring himself.

καθώς ενδιαφερόταν μόνο για τον εαυτό του.

But in an unprecedented act of disrespect,

Σε μια, άνευ προηγουμένου, πράξη ασέβειας,

he marched his men into the sacred grove of Demeter,

οδήγησε τους άνδρες του στο ιερό άλσος της Δήμητρας,

goddess of food and agriculture.

θεάς των τροφίμων και της γεωργίας.

Ignoring the prayer offerings that hung from the trees,

Αγνοώντας τα τάματα που κρέμονταν από τα δέντρα,

Erysichthon headed straight for the most magnificent oak.

ο Ερυσίχθων κατευθύνθηκε κατευθείαν προς την πιο μεγαλόπρεπη βελανιδιά.

As he swung his axe, the tree trembled and turned pale.

Καθώς τη χτύπησε με το τσεκούρι του, το δέντρο τρεμούλιασε και χλώμιασε.

Blood gushed from the wound, and a strangled cry rung out.

Αίμα πετάχτηκε από την πληγή και ακούστηκε μια πνιχτή κραυγή.

It was the voice of one of Demeter’s wood nymphs who resided in the tree.

Ήταν η φωνή μιας από τις αμαδρυάδες της Δήμητρας που κατοικούσε στο δέντρο.

With her last breaths, she called out to her patron for revenge.

Πριν ξεψυχήσει ζήτησε εκδίκηση από την πραστάτιδά της.

Erysichthon, though, was unfazed.

Ο Ερυσίχθων, όμως, ήταν αδιάφορος.

He decimated the rest of the forest and dragged the wood back to his palace.

Αποδεκάτισε το υπόλοιπο δάσος και έσυρε την ξυλεία πίσω στο παλάτι του.

Upon learning of the loss and destruction,

Μόλις έμαθε για την απώλεια και την καταστροφή,

Demeter quaked the earth with her anger.

η Δήμητρα έσεισε τη γη με τον θυμό της.

Swiftly, she ordered a mountain nymph to go and enlist the help

Γρήγορα, διέταξε μια νύμφη του βουνού να πάει και να ζητήσει τη βοήθεια

of another fearsome goddess.

μιας άλλης τρομερής θεάς.

In a dragon-drawn chariot,

Σε ένα άρμα που τραβούσαν δράκοι,

the mountain nymph soared over barren lands and icy seas.

η νύμφη του βουνού πέταξε ψηλά, πάνω από ερήμους και παγωμένες θάλασσες.

At last, she reached the remote lair of Hunger, goddess of famine.

Επιτέλους, έφτασε στην απομακρυσμένη φωλιά της Πείνας, θεάς του λιμού.

She found her picking through weeds with her rotten nails and teeth,

Την βρήκε να μαζεύει ζιζάνια με τα σάπια νύχια και τα δόντια της,

clutching her hollow stomach and twisting her knotted limbs.

να σφίγγει το βαθουλωμένο στομάχι της και να συστρέφει τα κομπιασμένα άκρα της.

Not daring to come too close,

Χωρίς να τολμήσει να πλησιάσει πολύ,

the nymph called for Hunger and shared Demeter’s vengeful plan.

η νύμφη κάλεσε την Πείνα και της είπε το σχέδιο εκδίκησης της Δήμητρας.

Hunger usually kept to her lair— but she relished this gruesome mission.

Η Πείνα, συνήθως, έμενε στο λημέρι της αλλά της άρεσε αυτή η φρικτή αποστολή.

Under the cover of night, she crept into the palace

Κάτω από το πέπλο της νύχτας, μπήκε στο παλάτι

and released her famished breath into the sleeping king.

και φύσηξε τα βρωμισμένα χνώτα της στον κοιμισμένο βασιλιά.

Erysichthon immediately began to dream of a lavish feast,

Ο Ερυσίχθων άρχισε αμέσως να ονειρεύεται μια πλούσια γιορτή,

gulping air and grinding his teeth.

ρουφώντας αέρα και τρίζοντας τα δόντια του.

He awoke to a ravenous hunger, which only seemed to increase as he ate.

Ξύπνησε με μια τρελή πείνα, που φαινόταν να αυξάνεται όσο έτρωγε.

As Mestra looked on in horror,

Καθώς η Μήστρα κοίταζε με τρόμο,

her father devoured all the food in the palace,

ο πατέρας της καταβρόχθισε όλο το φαγητό του παλατιού,

before calling for the city’s crops and goods.

πριν ζητήσει τις σοδειές και τα αγαθά της πόλης.

But no matter how many feasts he devoured, he felt empty and weak.

Αλλά ανεξάρτητα από το πόσα γεύματα καταβρόχθιζε, ένιωθε άδειος και αδύναμος.

Before long, Erysichthon had sold his entire estate for food—

Σύντομα, ο Ερυσίχθων είχε πουλήσει όλη του την περιουσία για φαγητό,

with only Mestra left by his side.

με μόνη την Μήστρα να του έχει απομείνει.

But not even his loyal daughter could escape the depths of his greed,

Αλλά ούτε η πιστή κόρη του δεν μπορούσε να ξεφύγει από τα βάθη της απληστίας του

and he shamelessly sold her into slavery.

και την πούλησε, ξεδιάντροπα, σκλάβα.

As she set sail with her captor, Mestra stared at the sea.

Καθώς έπλεε αιχμάλωτη, η Μήστρα κοίταξε τη θάλασσα.

This wasn’t the first time she’d suffered at the hands of men—

Δεν ήταν η πρώτη φορά που υπέφερε στα χέρια ανδρών,

years before, she’d been violently pursued and assaulted by the god Poseidon.

χρόνια πριν, την είχε καταδιώξει βίαια και της είχε επιτεθεί ο θεός Ποσειδώνας.

Now, she demanded his help.

Τώρα, απαίτησε τη βοήθειά του.

As an act of repentance,

Ως πράξη μετάνοιας,

Poseidon granted her the power to change her shape at will.

ο Ποσειδώνας της έδωσε τη δύναμη να αλλάζει τη μορφή της κατά βούληση.

With this, Mestra immediately transformed into a fisherman.

Έτσι, η Μήστρα μεταμορφώθηκε, αμέσως, σε ψαρά.

And distracting her captor with a bounty of fish, she escaped.

Και αποσπώντας την προσοχή του απαγωγέα με μια πληθώρα ψαριών, δραπέτευσε.

For the first time, Mestra was in control,

Για πρώτη φορά, η Μήστρα είχε τον έλεγχο,

able to freely adapt and slip away from any situation.

ικανή να προσαρμοστεί ελεύθερα και να ξεφύγει από κάθε κατάσταση.

But she felt compelled to return to her tortured father.

Αλλά ένιωθε υποχρεωμένη να επιστρέψει στον βασανισμένο πατέρα της.

However, when Erysichthon discovered Mestra’s new powers,

Ωστόσο, όταν ο Ερυσίχθων ανακάλυψε τις νέες δυνάμεις της Μήστρας,

he only saw an opportunity for himself.

το είδε ως ευκαιρία για τον εαυτό του.

He exploited his talented daughter, selling her again and again for food.

Εκμεταλλεύτηκε την ταλαντούχα κόρη του, πουλώντας την ξανά και ξανά για φαγητό.

Each time, she gracefully transformed herself—

Κάθε φορά, μεταμορφωνόταν με χάρη

morphing into a swift-footed mare, a soaring bird, or an elusive deer

σε μια γοργοπόδαρη φοράδα, ένα ψηλοπέταγο πουλί, ένα άπιαστο ελάφι

to steal more meals while evading capture.

για να κλέψει κι άλλα γεύματα αποφεύγοντας τη σύλληψη.

But as her father continued to sell her at higher and higher prices,

Αλλά καθώς ο πατέρας της συνέχισε να την πουλά σε όλο και υψηλότερες τιμές,

Mestra was left with little hope.

η Μήστρα δεν είχε καμιά ελπίδα.

One day, when arriving home in one of her many forms,

Μια μέρα, όταν έφτασε στο σπίτι με μια από τις πολλές μορφές της,

Mestra entered the hollow palace only to discover the king’s lifeless body—

η Μήστρα μπήκε στο άδειο παλάτι και βρήκε το άψυχο σώμα του βασιλιά.

Erysichthon’s hunger had grown so great that he had consumed his own limbs.

Η πείνα του Ερυσίχθονα είχε μεγαλώσει τόσο που είχε καταναλώσει τα ίδια του τα άκρα.

Gazing upon her wasted father, Mestra’s hope returned.

Κοιτάζοντας τον χαμένο πατέρα της, η ελπίδα της Μήστρας επέστρεψε.

She was no longer unfairly burdened with the wrath of the gods

Δεν ήταν, πλέον, άδικα επιβαρυμένη με την οργή των θεών

that the king had courted.

που είχε φέρει πάνω του ο βασιλιάς.

Untethered from her father’s selfish agenda

Αποδεσμευμένη από την εγωιστική ατζέντα του πατέρα της

and buoyed by her ability to transform herself at will,

και ενδυναμωμένη από την ικανότητά της να μεταμορφώνεται κατά βούληση,

Mestra was finally free.

η Μήστρα ήταν, επιτέλους, ελεύθερη.