🚌 Advanced English Listening Practice: The British Bus (English Like A Native Podcast)

Hello and welcome to English Like A Native, the podcast that's designed

سلام و خوش آمدید به English Like A Native، پادکستی که

for lovers and learners of English.

برای دوستداران و زبان آموزان انگلیسی طراحی شده است.

My name is Anna, and today I need you to buckle up 'cause

اسم من آنا است، و امروز به شما نیاز دارم که دست و پنجه نرم کنید، زیرا

we are going on a bus ride.

ما سوار اتوبوس هستیم.

Now it, I did say buckle up, which is what you'd normally say when you

حالا، من گفتم دست و پنجه نرم کن، این همان چیزی است که معمولاً وقتی می‌خواهی

want someone to fasten their seatbelt.

کسی کمربند ایمنی خود را ببندد، می‌گویید.

However, on buses in the UK, we don't have seatbelts.

با این حال، در اتوبوس‌های بریتانیا، ما کمربند ایمنی نداریم.

Sometimes when you get on a coach or a mini bus, which is different

گاهی اوقات وقتی سوار یک اتوبوس یا مینی بوس می شوید، که

to our typical public bus, sometimes on these mini buses and

با اتوبوس عمومی معمولی ما متفاوت است، گاهی اوقات در این مینی بوس ها و

coaches, there will be lap belts.

اتوبوس ها، کمربندهای مخصوص کمربند وجود دارد.

So belts that just go across your lap, like when you're on an airplane,

بنابراین کمربندهایی که فقط روی پاهای شما قرار می گیرند، مانند زمانی که در هواپیما هستید،

but not on your standard public bus.

اما نه در اتوبوس عمومی معمولی شما.

Now, first things first, if you are new here, welcome.

حالا، اول از همه، اگر تازه وارد هستید، خوش آمدید.

It's lovely to have you here.

دوست داشتنی است که شما اینجا هستید.

It's lovely to be in your ear.

بودن در گوش شما دوست داشتنی است.

And if you are returning, thank you so much for coming back.

و اگر برمی گردی، خیلی ممنون که برگشتی.

You may have heard in a previous episode, I made a little announcement very quietly

ممکن است در قسمت قبلی شنیده باشید، من خیلی بی سر و صدا

about my new plus membership option.

در مورد گزینه جدید عضویت پلاس خود اطلاعیه کوچکی دادم.

So if you have missed this particular announcement, let me tell you all now.

بنابراین اگر این اطلاعیه خاص را از دست داده اید، اجازه دهید اکنون همه چیز را به شما بگویم.

For every podcast episode I'm putting out, I'm going to make

برای هر قسمت پادکستی که منتشر می‌کنم، مطمئن می‌شوم که

sure there are no adverts running so you can listen uninterrupted.

هیچ آگهی پخش نمی‌شود تا بتوانید بدون وقفه گوش دهید.

And also I will be putting out a special additional bonus episode which will be

و همچنین یک قسمت ویژه اضافی ویژه را قرار خواهم داد که

available to anyone who wants to support the podcast by becoming a Plus member.

برای هر کسی که بخواهد با عضویت در پلاس از پادکست پشتیبانی کند در دسترس خواهد بود.

And everyone who does become a plus member will receive an email from me at the end

و هرکسی که عضو پلاس شود، در پایان

of each month containing the transcripts for all the bonus episodes that were

هر ماه یک ایمیل از من دریافت می‌کند که حاوی رونوشت‌های تمام قسمت‌های پاداشی است که

published in the month just gone.

در ماه گذشته منتشر شده‌اند.

So if you join the plus membership on the 15th of March, by the 30th, well,

بنابراین، اگر در تاریخ 15 مارس، تا 30، تا پایان مارس، بسته به روز، به عضویت پلاس بپیوندید،

kind of the end of March, depending on the day, you'll receive an email

ایمیلی

with all of the transcripts from the bonus episodes published in March.

حاوی تمام رونوشت‌های قسمت‌های جایزه منتشر شده در ماه مارس دریافت خواهید کرد.

If you want more details, just click on the link in the show notes.

اگر جزئیات بیشتری می خواهید، فقط روی پیوند در یادداشت های نمایش کلیک کنید.

Okay, so let's get on a bus.

باشه پس بیا سوار اتوبوس بشیم

It's actually been quite a long time since I last had a bus ride.

در واقع از آخرین باری که اتوبوس سوار شده بودم، مدت زیادی می گذرد.

I think I did it with Jacob.

فکر می کنم این کار را با جیکوب انجام دادم.

Oh no, I went into London actually with the boys for our dental

اوه نه، من در واقع با پسرها برای

appointment about six months ago.

قرار دندانپزشکی خود حدود شش ماه پیش به لندن رفتم.

So we were due a, a, a checkup and I think we took a bus and

بنابراین ما باید یک، یک، چکاپ و فکر می کنم با اتوبوس و

then a train and an underground.

سپس قطار و مترو رفتیم .

So we had quite an, an exciting day of vehicles and transportation.

بنابراین ما یک روز بسیار هیجان انگیز از وسایل نقلیه و حمل و نقل داشتیم.

But normally I, I don't often take a bus.

اما معمولاً من اغلب سوار اتوبوس نمی شوم.

However, when I was younger, I used to use the buses all the time, especially

با این حال، وقتی جوان تر بودم، همیشه از اتوبوس استفاده می کردم، به خصوص

for getting to college or university.

برای رفتن به کالج یا دانشگاه.

When I was, uh, working in Manchester, I would often take the bus into

وقتی در منچستر کار می کردم، اغلب با اتوبوس به

work, so I'd use it to commute.

محل کارم می رفتم، بنابراین از آن برای رفت و آمد استفاده می کردم.

And what we do here is we...

و کاری که ما اینجا انجام می‌دهیم این است که...

well, now we can go on the internet and look up when the next bus is

خوب، اکنون می‌توانیم به اینترنت سر بزنیم و ببینیم که اتوبوس بعدی چه زمانی می‌رسد

going to arrive, so we know well in advance when the next bus is.

، بنابراین از قبل به خوبی می‌دانیم که اتوبوس بعدی چه زمانی است.

However, when I was younger, we would have to pick up a timetable, a bus timetable.

با این حال، وقتی جوانتر بودم، باید جدول زمانی را انتخاب می کردیم، جدول زمانی اتوبوس.

So a little sheet of paper that would normally fold up and slip

بنابراین یک ورق کاغذ که معمولاً تا می‌شود و در جیب شما می‌رود

into your pocket, that would have all of the standard times of

، تمام زمان‌های استاندارد اتوبوس‌هایی که در حال حرکت هستند را

all the buses that were running.

داشته باشد .

So you would head to what is called the bus stop.

بنابراین شما به سمتی که ایستگاه اتوبوس نامیده می شود بروید.

You head to 'head to' means go to you, head to the bus stop

شما به 'head to' بروید یعنی به سمت شما بروید، به ایستگاه اتوبوس بروید

and you wait for your bus.

و منتظر اتوبوس خود باشید.

So you might be sitting at the bus stop looking at your watch thinking "I'm

بنابراین ممکن است در ایستگاه اتوبوس نشسته باشید و به ساعت خود نگاه کنید و فکر کنید "مطمئنم

sure the timetable said the bus would be here at five past three, but I can't

که جدول زمانی می گوید اتوبوس ساعت سه و پنج به اینجا می رسد، اما من نمی توانم

see any buses coming" and then finally you can see it coming over the hill.

اتوبوسی را ببینم که می آید" و در نهایت می توانید ببینید که در حال آمدن است. بر فراز تپه

"Woo-hoo.

"وو هو.

Here's my bus" and so you get on the bus, and you ride on the bus.

اینجا اتوبوس من است" و به این ترتیب سوار اتوبوس می شوید و سوار اتوبوس می شوید.

So you get on, you physically enter the bus, and you, you ride on the bus.

بنابراین شما سوار می شوید، از نظر فیزیکی وارد اتوبوس می شوید و شما سوار اتوبوس می شوید.

Now notice I'm saying on the bus you get on you, you ride on the bus, because

حالا توجه کنید که می‌گویم سوار اتوبوس می‌شوید، سوار اتوبوس می‌شوید، زیرا

although we are inside the bus, we use on whenever it is a vehicle that

اگرچه ما داخل اتوبوس هستیم، اما هر زمان که وسیله نقلیه‌ای باشد که

you can stand up and walk around in.

بتوانید بایستید و در آن راه بروید، از آن استفاده می‌کنیم.

So you get on a plane and you get on a bus.

بنابراین شما سوار می‌شوید. یک هواپیما و سوار اتوبوس می شوید.

You get on a ship, okay?

شما سوار کشتی می شوید، باشه؟

'cause you can stand up and walk around on these particular vehicles.

زیرا می توانید بایستید و با این وسایل نقلیه خاص راه بروید.

So you catch a bus.

پس شما اتوبوس می گیرید.

You can also use, hop on and hop off.

همچنین می توانید از، hop on و hop off استفاده کنید.

So I might tell you I need to hop on a bus to Piccadilly Circus, and

بنابراین ممکن است به شما بگویم که باید سوار اتوبوسی به سیرک پیکادیلی شوم، و

then I'll hop off, as soon as I get to my bus stop, I'll hop off again.

سپس پیاده می شوم، به محض اینکه به ایستگاه اتوبوسم رسیدم، دوباره پیاده خواهم شد.

So you hop on and you hop off.

بنابراین شما می پرید و می پرید.

And then later in the day, I'll need to take the bus to, I don't know.

و بعداً در روز، باید با اتوبوس به آنجا بروم، نمی دانم.

Where can I say?

I can take the bus to Wimbledon.

کجا بگم؟

می توانم با اتوبوس به ویمبلدون بروم.

I'm going to take the bus to Wimbledon.

من با اتوبوس به ویمبلدون می روم.

That just simply means I'm going to ride on the bus until I get to Wimbledon.

این فقط به این معنی است که من تا رسیدن به ویمبلدون سوار اتوبوس خواهم شد.

So I'm going to take the bus to Wimbledon, and then I will hop off, see

بنابراین می‌روم با اتوبوس به ویمبلدون می‌روم، سپس می‌روم،

my friend, have a bite to eat, and then hop back on the bus again, the same

دوستم را می‌بینم، لقمه‌ای برای خوردن می‌خورم، و دوباره به اتوبوس برمی‌گردم، همان

bus, or at least the same number bus and, uh, go all the way to Kingston.

اتوبوس، یا حداقل اتوبوس شماره‌ای. اوه، تا کینگستون برو.

So you have a timetable and you go to the bus stop to catch your bus.

بنابراین شما یک جدول زمانی دارید و به ایستگاه اتوبوس می روید تا اتوبوس خود را بگیرید.

Now, of course, you can't just jump on a bus and, and sit down

در حال حاضر، البته، شما نمی توانید فقط در یک اتوبوس بپرید، و بنشینید

and, and get a, a ride for free.

و، و یک سواری رایگان داشته باشید.

That doesn't happen.

این اتفاق نمی افتد.

You have to pay a fare, a fare, F-A-R-E.

باید کرایه، کرایه، کرایه بپردازید.

In the old days, in the old days, actually in some places it probably

در قدیم، در قدیم، در واقع در بعضی جاها احتمالاً

still is, that you have to pay with cash.

هنوز هم اینطور است که باید پول نقد پرداخت کنید.

But in the old days, you always would pay with money.

اما در قدیم همیشه با پول پرداخت می کردید.

There would be a little tray in the driver's door that you would

یک سینی کوچک در درب راننده وجود دارد که

place your money in and your driver would give you your change, and then

پول خود را در آن قرار می‌دهید و راننده پول خرد را به شما می‌دهد و سپس

print a ticket for you, a little paper ticket with his machine, and

یک بلیط برای شما چاپ می‌کند، یک بلیط کاغذی کوچک با دستگاهش، و

you take that ticket and sit down.

شما آن بلیط را می‌گیرید و می‌نشینید. .

That reminds me.

این من را به یاد.

When I was younger, I used to collect bus tickets.

وقتی کوچکتر بودم، بلیط اتوبوس جمع می کردم.

Isn't that strange?

این عجیب نیست؟

I had a very strange set of collections and bus tickets was one of the

مجموعه های بسیار عجیبی داشتم و بلیط اتوبوس یکی از چیزهایی بود

things that I used to collect.

که جمع می کردم.

Very odd.

خیلی عجیب و غریب.

Anyway, we won't, uh, we won't dwell on that particular weird fact,

به هر حال، ما روی آن واقعیت عجیب و غریب تمرکز نمی کنیم،

but yes, you would pay in cash.

اما بله، شما باید به صورت نقدی پرداخت کنید.

These days most buses, I think, especially since the pandemic, most

فکر می‌کنم این روزها بیشتر اتوبوس‌ها، مخصوصاً از زمان همه‌گیری، بیشتر

buses have contactless payment.

اتوبوس‌ها پرداخت بدون تماس دارند.

Contactless payments.

پرداخت های بدون تماس

So you can use your card.

بنابراین می توانید از کارت خود استفاده کنید.

In London you can use an oyster card.

در لندن می توانید از کارت صدفی استفاده کنید.

I think we still have oyster cards here.

من فکر می کنم ما هنوز کارت های صدف را اینجا داریم.

I, I don't use one myself, but you can use either your, your, your debit card

من، من خودم از آن استفاده نمی‌کنم، اما شما می‌توانید از کارت نقدی خود، کارت اعتباری

or your credit card to just tap on the machine, or you can use your oyster card,

یا کارت اعتباری خود برای ضربه زدن روی دستگاه استفاده کنید، یا می‌توانید از کارت صدفی خود استفاده کنید،

or if you have your cards dialed into your phone, then you can use your phone.

یا اگر کارت‌های خود را به کارت خود شماره‌گیری کرده‌اید. تلفن، سپس می توانید از تلفن خود استفاده کنید.

You can tap your phone against the machine.

می توانید گوشی خود را به دستگاه ضربه بزنید.

It's all very clever, isn't it?

همه چیز بسیار هوشمندانه است، اینطور نیست؟

Technology is moving so fast.

فناوری خیلی سریع در حال حرکت است.

We've come a long way in a very short space of time.

ما در یک بازه زمانی بسیار کوتاه راه درازی را پیموده ایم.

So you pay your fare.

بنابراین شما کرایه خود را پرداخت کنید.

I also don't think you get paper ticket anymore.

همچنین فکر نمی کنم دیگر بلیط کاغذی بگیرید.

I think you just tap and it goes beep and you go and sit down.

من فکر می کنم شما فقط ضربه بزنید و صدای بوق می آید و شما می روید و می نشینید.

The one thing that's a shame with all this progression is that there's

تنها چیزی که با این همه پیشرفت مایه شرمساری است این است که

very little talking to the driver.

صحبت کردن با راننده بسیار کم است.

I still talk to the driver, but now because they are hiding behind these

من هنوز با راننده صحبت می کنم، اما حالا چون آنها پشت این

big screens that are there to protect them, I think probably it was even

صفحه نمایش های بزرگی که برای محافظت از آنها وجود دارد پنهان شده اند، فکر می کنم احتمالاً

more so through the pandemic, but they have these big screens and they

در طول همه گیری حتی بیشتر از این اتفاق افتاده است، اما آنها این صفحه نمایش های بزرگ را دارند و

don't need to interact with you.

نیازی به تعامل ندارند. با تو.

You just tap your card and walk onto the bus.

شما فقط روی کارت خود ضربه بزنید و وارد اتوبوس شوید.

But I still think it's nice to say "Hello".

اما هنوز هم فکر می کنم گفتن "سلام" خوب است.

And you tap your card, they nod their head and you say "Thank you", and you go

و به کارتت ضربه می‌زنی، سرشان را تکان می‌دهند و تو می‌گویی "متشکرم" و می‌روی

and sit down and then at the end of your ride if I'm passing the driver again I

و می‌نشینی و بعد از پایان سوار شدنت، اگر دوباره از کنار راننده رد شوم، دوست دارم

like to say, "Thank you very much", or "Have a nice day" and jump off the bus.

بگویم: "خیلی ممنون. "، یا "روز خوبی داشته باشید" و از اتوبوس بپرید.

Hop off the bus.

از اتوبوس پیاده شو

Get off the bus.

از اتوبوس پیاده شو.

However, some buses in London I keep saying in London because every area,

با این حال، برخی از اتوبوس‌ها در لندن را مدام در لندن می‌گویم، زیرا هر منطقه،

every town in the UK has its own company.

هر شهر در بریتانیا شرکت خاص خود را دارد.

Or local borough that provides the bus services.

یا بخش محلی که خدمات اتوبوس را ارائه می دهد.

So the buses are slightly different depending on where in the country you are.

بنابراین بسته به این که در کجای کشور هستید، اتوبوس ها کمی متفاوت هستند.

But in London, some of the buses have a door halfway down the bus, and

اما در لندن، برخی از اتوبوس ها در نیمه اتوبوس دری دارند و

this is to help the flow of people.

این برای کمک به تردد مردم است.

So when the bus stops at a bus stop, people get on at the front

بنابراین وقتی اتوبوس در ایستگاه اتوبوس توقف می کند، مردم در جلوی

of the bus, and then anyone on the bus gets off via the middle door.

اتوبوس سوار می شوند و سپس هرکسی که در اتوبوس است از در وسط پیاده می شود.

It makes it easier for people to move around.

رفت و آمد مردم را آسان تر می کند.

There's no waiting around for everyone to get off before you get on.

هیچ انتظاری در اطراف وجود ندارد که همه قبل از سوار شدن شما پیاده شوند.

However, if you do see a bus arriving and it just has one door at the front,

با این حال، اگر دیدید اتوبوسی در حال ورود است و فقط یک در جلو دارد،

you stand back and let everybody else get off before you get on.

عقب می ایستید و قبل از سوار شدن به بقیه اجازه می دهید پیاده شوند.

And in this country, of course, we love to queue.

و البته در این کشور ما عاشق صف کشیدن هستیم.

So you'll form an orderly line.

بنابراین شما یک خط منظم تشکیل می دهید.

You'll queue and take turns to get on the bus rather than just push your way in.

برای سوار شدن به اتوبوس به‌جای فشار دادن به داخل صف می‌روید و به نوبت می‌روید.

It might cause it might cause a problem if you push forwards.

اگر به جلو فشار بیاورید ممکن است باعث ایجاد مشکل شود.

so you get on the bus and you, you use contactless and you, you pay your fare.

بنابراین شما سوار اتوبوس می شوید و شما از غیرتماسی استفاده می کنید و کرایه خود را می پردازید.

If you're buying a ticket in advance, or if you are in another area of

اگر در حال خرید بلیط از قبل هستید، یا اگر در منطقه دیگری از آن هستید

the country where they still do use cash, then you might ask for a

کشوری که هنوز از پول نقد استفاده می کنند،

single ticket or a return ticket, depending on what your trip is about.

بسته به اینکه سفر شما در چه زمینه ای باشد، ممکن است یک بلیط تک یا یک بلیط رفت و برگشت درخواست کنید.

If you just need to go one way, you buy a single ticket.

اگر فقط نیاز دارید یک طرفه بروید، یک بلیط تکی می‌خرید.

If you're coming back, you might buy a return ticket.

اگر برمی گردید، ممکن است یک بلیط رفت و برگشت بخرید.

And then I mentioned of course, the Oyster Card.

و البته به کارت Oyster اشاره کردم.

I mentioned it as if you all know what it is, but maybe you haven't been to London.

من به آن اشاره کردم که انگار همه شما می دانید چیست، اما شاید به لندن نرفته باشید.

You have no idea what I'm talking about.

شما نمی دانید من در مورد چه چیزی صحبت می کنم.

The Oyster Card is a...

Oyster Card مانند

like an easy travel system, the Oyster travel system in the...

یک سیستم سفر آسان، سیستم سفر Oyster در

in London.

لندن است.

So basically you buy a card and you put money on the card.

بنابراین اساساً شما یک کارت می خرید و پول روی کارت می گذارید.

So let's say I buy a card and I put 30 pounds on my Oyster card, I then use

بنابراین فرض کنید من یک کارت خریدم و 30 پوند روی کارت Oyster قرار دادم، سپس از

that card on all of the London transport.

آن کارت در تمام وسایل حمل و نقل لندن استفاده کردم.

So it could be on the tram, it could be on the underground, it could be on a

بنابراین می تواند در تراموا باشد، می تواند در مترو باشد،

train if the train is within the London transport system, on the buses as well.

اگر قطار در سیستم حمل و نقل لندن باشد، در اتوبوس ها نیز می تواند باشد.

So it just makes sure that you pay the lowest fare for the journey that

بنابراین فقط مطمئن می شود که کمترین کرایه را برای سفری که

you're making, even though you're using mixed transport or perhaps...

انجام می دهید پرداخت کنید، حتی اگر از حمل و نقل مختلط استفاده می کنید یا شاید...

cause in London you might jump onto the tube a couple of times a day, I say a

زیرا در لندن ممکن است روزی چند بار به داخل مترو بپرید. مثلاً یک

couple, I actually mean more like 3, 4, 5 times in the day, to move around the city.

زن و شوهر، در واقع منظورم بیشتر از 3، 4، 5 بار در روز، حرکت در شهر است.

But you don't want to be paying a, a big fare every time, so you pay

اما شما نمی خواهید هر بار یک کرایه هنگفت بپردازید، بنابراین

like one fare in order to travel within a certain zone for the day.

برای سفر در یک منطقه خاص برای یک روز مانند یک کرایه پرداخت می کنید.

So the Oyster Card is all about helping you to lower your travel costs.

بنابراین Oyster Card به شما کمک می کند تا هزینه های سفر خود را کاهش دهید.

So there's quite a lot of vocabulary that I just covered there.

بنابراین واژگان بسیار زیادی وجود دارد که من در آنجا به آنها پرداختم.

We had to wait for a bus, catch a bus, get on and get off.

باید منتظر اتوبوس می ماندیم، اتوبوس می گرفتیم، سوار می شدیم و پیاده می شدیم.

Ride on the bus, hop on and hop off.

سوار اتوبوس شوید، سوار شوید و پیاده شوید.

To take the bus to a place.

برای بردن اتوبوس به یک مکان.

We talked about the bus stop and the timetable, the bus

در مورد ایستگاه اتوبوس و جدول زمانی، کرایه اتوبوسی

fare that you have to pay.

که باید بپردازید صحبت کردیم.

The driver.

راننده.

Now, sometimes there's a bus conductor, although this is less common these days.

در حال حاضر، گاهی اوقات یک راهنما اتوبوس وجود دارد، اگرچه این روزها کمتر رایج است.

The conductor is someone who assists the passengers on the bus, maybe

راهبر کسی است که به مسافران اتوبوس کمک می کند، شاید

checks that people have paid.

چک کند که مردم پرداخت کرده اند.

You would see a conductor also sometimes on the trains, they come around and

گاهی در قطارها یک راهبری را می‌بینید، آنها می‌آیند و

make sure everyone's paid for their, for their right to be there on the train.

مطمئن می‌شوند که همه هزینه‌هایشان را پرداخته‌اند، برای حقشان برای حضور در قطار.

We mentioned a, a single, we mentioned a single or return ticket,

الف، تک، بلیط تک یا رفت و برگشت

and we mentioned the oyster card.

و کارت صدفی را ذکر کردیم.

Now, I also mentioned a little bit of etiquette.

حالا کمی به آداب هم اشاره کردم.

The proper etiquette of riding a bus if you are in the UK.

آداب مناسب اتوبوس سواری اگر در بریتانیا هستید.

I mentioned queuing up, so I said, if you're waiting for a bus, and the

من به صف کردن اشاره کردم، بنابراین گفتم، اگر منتظر اتوبوس هستید، و اتوبوس

bus arrives and there's a number of people there, it's polite to form a

می آید و تعدادی نفر آنجا هستند، مودبانه است که یک

neat orderly line and wait for everyone to get off, and then one by one in

صف منظم تشکیل دهید و منتظر بمانید تا همه پیاده شوند، و سپس یکی یکی به

order of the line to get onto the bus.

ترتیب خط برای سوار شدن به اتوبوس.

Often if someone has been waiting at the bus stop longer than you have, it's only

اغلب اگر کسی بیشتر از شما در ایستگاه اتوبوس منتظر بوده است،

fair to allow them to stand in front of you in the line, and people will

عادلانه است که به او اجازه دهید در صف جلوی شما بایستد، و مردم

often step back and urge you to move in front of them if they can see that

اغلب عقب می‌نشینند و از شما می‌خواهند که در صورت مشاهده، جلوی او حرکت کنید. که

you've been there longer than they have.

شما بیشتر از آنها آنجا بوده اید.

Another thing that we do is if you are already on the bus, or you are just

کار دیگری که ما انجام می‌دهیم این است که اگر قبلاً در اتوبوس هستید، یا به تازگی

getting on the bus and you have found a nice comfy seat, or you've got bags

سوار اتوبوس شده‌اید و یک صندلی راحت پیدا کرده‌اید، یا کیف‌هایی

on the seat next to you, and then you can see that someone needs the seat

روی صندلی کنار خود دارید ، و سپس می‌توانید ببینید که کسی به صندلی نیاز دارد

because it's quite busy, well, if you have your bag on a seat, obviously

زیرا کاملا شلوغ است، خوب، اگر کیف خود را روی صندلی دارید، بدیهی است که اینطور است،

it's, it's polite to take your bag and put it on your lap or put it on the

مودبانه است که کیف خود را بردارید و روی پاهای خود بگذارید یا آن را روی زمین بگذارید

floor to allow the person to sit down.

تا فرد بتواند بنشیند.

But if you are sitting in a seat and you see someone who's elderly, so an

اما اگر روی صندلی نشسته‌اید و فردی مسن را می‌بینید، بنابراین یک

older person or heavily pregnant, they might even be wearing a badge, we tend

فرد مسن یا به شدت باردار است، حتی ممکن است نشانی به سر داشته باشد، ما معمولاً

to have a badge that we wear when we're pregnant that says "baby on board"

نشانی داریم که در دوران بارداری می‌پوشیم که می‌گوید «عزیزم تخته"

or something like that and pregnant ladies tend to wear this to show you

یا چیزی شبیه به آن و خانم های باردار تمایل دارند این را بپوشند تا به شما نشان دهند

that they might need to sit down.

که ممکن است نیاز به نشستن داشته باشند.

And so if you see someone who's pregnant, wearing a badge, if you

و بنابراین، اگر کسی را دیدید که باردار است، با نشان پوشیده، اگر

see an elderly person or a disabled person, someone who needs, uh, a

یک فرد مسن یا یک فرد معلول را دیدید، کسی را دیدید که

stick to walk, then it, it's polite to stand up and offer them your seat.

برای راه رفتن به چوب نیاز دارد، پس مودبانه است که بایستید و به آنها صندلی خود را پیشنهاد دهید.

So that they don't have to struggle with standing up on a moving bus.

به طوری که آنها مجبور نباشند با ایستادن در اتوبوس در حال حرکت مشکل داشته باشند.

I'm sure it's the same in, in your country too.

مطمئنم در کشور شما هم همینطور است.

The other thing is speaking on your phone too loud or being too loud in general.

مورد دیگر این است که با تلفن خود خیلی بلند صحبت کنید یا به طور کلی خیلی بلند صحبت کنید.

So if you are on there with your friend, keeping your conversation at a reasonable

بنابراین، اگر با دوست خود در آنجا هستید، مکالمه خود را در

level, not being too loud in, in a way that would disturb other people.

سطح معقولی نگه دارید، زیاد بلند نباشید، به نحوی که باعث مزاحمت دیگران شود.

And then finally, I think if it's a busy bus and people are trying to

و در نهایت، فکر می‌کنم اگر اتوبوس شلوغی است و مردم سعی می‌کنند

get on at the front of the bus, it's helpful if you move back down the bus

جلوی اتوبوس سوار شوند، اگر به سمت پایین اتوبوس حرکت کنید

to make room for more people to get on.

تا جا برای سوار شدن افراد بیشتری باز شود، مفید است.

Sometimes the driver may shout to you, "Move down, move

گاهی اوقات راننده ممکن است برای شما فریاد بزند، "حرکت به پایین،

down the bus", or "Move back.

اتوبوس را پایین بیاور"، یا "حرکت به عقب.

Move back!", telling you, please move down the bus so more people can get on.

حرکت به عقب!"، به شما بگوید، لطفا از اتوبوس پایین بیایید تا افراد بیشتری بتوانند سوار شوند.

Now talking about moving along in the bus, you might actually be able

اکنون که در مورد حرکت در اتوبوس صحبت می کنیم، ممکن است در واقع بتوانید

to move upstairs because we don't just have single leveled buses.

به طبقه بالا حرکت کنید زیرا ما فقط اتوبوس های یک سطح نداریم.

We have double deckers, a double decker bus, a double decker bus in London.

ما دو طبقه، یک اتوبوس دو طبقه، یک اتوبوس دو طبقه در لندن داریم.

These are typically red, the red double decker buses.

اینها معمولاً قرمز هستند، اتوبوسهای دو طبقه قرمز.

They're iconic for London.

آنها نمادی برای لندن هستند.

And it's quite typical for the, the young kids, the young kids.

و برای بچه های جوان، بچه های جوان کاملاً معمولی است.

They might be like 20 or, or something, but the, the cool kids and the

آنها ممکن است حدود 20 یا، یا چیزی شبیه به این باشند، اما بچه های باحال و

young people tend to go upstair.

جوان ها تمایل دارند به طبقه بالا بروند.

You can see much more.

شما می توانید خیلی بیشتر ببینید.

You get a better view and yeah, it's, it's cool to go upstairs or the backseat.

دید بهتری خواهید داشت و بله، اینطور است، رفتن به طبقه بالا یا صندلی عقب خیلی خوب است.

The backseat is reserved for the cool people.

صندلی عقب برای افراد باحال در نظر گرفته شده است.

If I get onto a bus and there's a rowdy crowd of teenagers all hanging out

اگر سوار اتوبوس شوم و در آنجا انبوهی از نوجوانان پر سر و صدا وجود داشته باشند که همگی

upstairs or hanging around the backseat, I tend to just stay right at the front.

در طبقه بالا آویزان هستند یا در اطراف صندلی عقب آویزان هستند، تمایل دارم که درست در جلو بمانم.

It just makes me a little bit nervous.

فقط کمی عصبی ام می کند.

I think rowdy crowds generally, um, make people nervous.

فکر می‌کنم عموماً جمعیت شلوغ، مردم را عصبی می‌کند.

Anyway, were you the kind of person who sat at the back on a bus?

به هر حال، آیا شما از آن دسته افرادی بودید که پشت اتوبوس می نشستید؟

Were you a cool kid?

بچه باحالی بودی؟

So now I'm going to give you some general kind of facts about buses.

بنابراین اکنون می خواهم برخی از حقایق کلی در مورد اتوبوس ها را به شما ارائه دهم.

The London bus service, the first London bus service began in 1829,

سرویس اتوبوس لندن، اولین سرویس اتوبوس لندن در سال 1829 آغاز شد

and it was a horse-drawn omnibus.

و یک اتوبوس با اسب بود.

Horse-drawn, if something is horse-drawn, then it means it is moved by a horse.

اسب كشيده اگر چيزي اسب كشي باشد يعني توسط اسب حركت مي كند.

So we talk about a horse-drawn carriage.

بنابراین ما در مورد کالسکه اسبی صحبت می کنیم.

This was a horse-drawn omnibus.

این یک omnibus با اسب بود.

The first bus service in London, began in 1829 pulled

اولین سرویس اتوبوس در لندن، در سال 1829

by a horse, it was horse-drawn.

توسط یک اسب کشیده شد، شروع شد.

Now the iconic double decker bus was introduced in London in 1956, so that's

اکنون اتوبوس دو طبقه نمادین در سال 1956 در لندن معرفی شد، بنابراین

quite a lot later than when the first bus service arrived, and this double decker

بسیار دیرتر از زمانی است که اولین سرویس اتوبوس وارد شد، و این

bus replaced the previous trolley buses.

اتوبوس دو طبقه جایگزین اتوبوس های ترولی قبلی شد.

Now the London bus network is one of the largest and most extensive in the world.

در حال حاضر شبکه اتوبوس لندن یکی از بزرگترین و گسترده ترین شبکه های جهان است.

With over 8,000 buses, can you imagine 8,000 buses and 700 routes.

با بیش از 8000 اتوبوس، می توانید 8000 اتوبوس و 700 مسیر را تصور کنید.

And of course, as I mentioned, outside of London, bus services are operated

و البته، همانطور که اشاره کردم، خارج از لندن، خدمات اتوبوسرانی

by a variety of private companies and local authorities with some areas, even

توسط شرکت‌های خصوصی و مقامات محلی مختلف با برخی مناطق انجام می‌شود، حتی

today, some areas still have a limited bus service or no bus service at all.

امروزه، برخی از مناطق هنوز سرویس اتوبوس محدودی دارند یا اصلاً سرویس اتوبوس ندارند.

So there are still some very remote areas within the UK.

بنابراین هنوز مناطق بسیار دور افتاده ای در بریتانیا وجود دارد.

Now, even if you don't ride on a bus very often, if you drive in this

حالا حتی اگر زیاد سوار اتوبوس نمی‌شوید، اگر در این

country, then you will definitely have experience of being stuck behind the bus.

کشور رانندگی کنید، مطمئناً تجربه گیر کردن پشت اتوبوس را خواهید داشت.

Ah, there's nothing worse is there.

آه، هیچ چیز بدتر از این وجود ندارد.

You're trying to get somewhere quickly.

شما سعی می کنید سریع به جایی برسید.

You're trying to be efficient, and it's always when you are running late

شما سعی می کنید کارآمد باشید، و همیشه زمانی است که دیر می دوید

or you really need to get somewhere and then suddenly there's a bus and

یا واقعاً نیاز دارید به جایی برسید و ناگهان یک اتوبوس وجود دارد و

you're stuck behind that bus and it stops at every bus stop, and it has

شما پشت آن اتوبوس گیر کرده اید و در هر ایستگاه اتوبوس می ایستد، و اتوبوس

lots of people to get on and get off.

های زیادی دارد. مردم برای سوار شدن و پیاده شدن

Oh, it takes ages.

اوه، سن و سال طول می کشد.

And if this is the case, it is not uncommon for you to overtake that bus.

و اگر اینطور باشد، سبقت گرفتن از آن اتوبوس غیر معمول نیست.

So you overtake the bus when you have an opportunity.

بنابراین در فرصتی از اتوبوس سبقت می گیرید.

Of course, you have to be careful when overtaking a bus because

البته، هنگام سبقت گرفتن از اتوبوس باید مراقب باشید زیرا

pedestrians do have a habit of stepping out from in front of the bus.

عابران پیاده عادت دارند از جلوی اتوبوس خارج شوند.

So as you are overtaking, you think, "woo-hoo, the road is mine.

بنابراین وقتی در حال سبقت گرفتن هستید، فکر می کنید، "وو هو، جاده مال من است.

I can speed up."

من می توانم سرعت بگیرم."

Then . suddenly someone steps out from in front of the bus and you

سپس . ناگهان یکی از جلوی اتوبوس بیرون می آید و تو

weren't expecting to see them.

انتظار نداشتی او را ببینی.

Ooh, that could be, a bit of a disaster.

اوه، این ممکن است کمی فاجعه باشد.

So always being careful waiting to see where the pedestrians are, if overtaking.

بنابراین همیشه مراقب باشید که در صورت سبقت گرفتن، ببینید عابران پیاده کجا هستند.

If you're a cyclist, then you are also warned to be very careful

اگر دوچرخه سوار هستید، به شما هشدار داده می شود که

if you are undertaking a bus.

اگر اتوبوس سوار می شوید بسیار مراقب باشید.

So to overtake is, um, when you pass a vehicle, passing

بنابراین سبقت گرفتن به این صورت است که وقتی از یک وسیله نقلیه رد می شوید،

them on the right hand side.

از سمت راست آنها را رد کنید.

But if you undertake them, it's where you cut, um, in front

اما اگر آنها را بر عهده بگیرید، همان جایی است که جلوی

of them from the left side.

آنها را از سمت چپ می برید.

So we tend to expect anyone to pass us, to pass us on the right, it's

بنابراین ما تمایل داریم که انتظار داشته باشیم کسی از ما بگذرد، از سمت راست ما را بگذراند،

usually not allowed to undercut.

معمولاً مجاز نیست که از ما رد شود.

However, cyclists, of course, do all the time, they just move where they can, and

با این حال، دوچرخه سواران، البته، همیشه این کار را انجام می دهند، آنها فقط در جایی که می توانند حرکت می کنند، و

cyclists and buses are not well-matched.

دوچرخه سواران و اتوبوس ها به خوبی هماهنگ نیستند.

So if a cyclist is undertaking a bus, then they have to be extra careful because you

بنابراین اگر دوچرخه سواری اتوبوس سوار می شود، پس باید بیشتر مراقب باشند زیرا می دانید

know, every vehicle has a blind spot and bigger vehicles have bigger blind spots.

، هر وسیله نقلیه ای نقطه کور دارد و وسایل نقلیه بزرگتر نقاط کور بزرگتری دارند.

A blind spot is an area at the side of you that you can't really see very easily.

نقطه کور ناحیه ای در کنار شماست که واقعا نمی توانید به راحتی آن را ببینید.

Your mirrors don't quite cover, so you have to be super careful.

آینه های شما کاملاً نمی پوشند، بنابراین باید بسیار مراقب باشید.

Be very careful around buses in general.

به طور کلی در اطراف اتوبوس ها بسیار مراقب باشید.

Okay, I can't finish this episode.

خوب، من نمی توانم این قسمت را تمام کنم.

Okay, I can't finish this episode without mentioning one of our culturally

خوب، من نمی توانم این قسمت را بدون اشاره به یکی از آهنگ های بسیار معروف خودمان به پایان برسانم

very famous songs, and it's the Nursery Rhyme, the Wheels on the Bus.

، و آن آهنگ Rasery Rhyme، The Wheels on the Bus است.

Do you know this song?

این آهنگ را می شناسی؟

The wheels on the bus go round and round, round and round, round and round.

چرخ‌های اتوبوس دور و بر، گرد و گرد، گرد و گرد می‌چرخند.

The wheels on the bus go round and round all day long.

چرخ های اتوبوس در تمام طول روز می چرخند.

And of course it goes on, it repeats.

و البته ادامه دارد، تکرار می شود.

Um, the wipers on the bus go swish, swish, swish, swish, swish, swish.

اوم، برف پاک کن‌های اتوبوس می‌چرخند، سوئیش، سوئیش، سوئیش، سوئیش، سوئیش.

And what else do we have?

و چه چیز دیگری داریم؟

We have the horn on the bus goes beep, beep, beep, beep, beep, beep.

بوق در اتوبوس داریم که بوق، بیپ، بیپ، بیپ، بیپ، بیپ می‌رود.

We have the mummies are on the bus.

ما مومیایی ها در اتوبوس هستند.

The mummies on the bus go sh, sh, sh, sh, sh, sh.

مومیایی های اتوبوس می روند ش، ش، ش، ش، ش، ش.

And the children on the bus.

و بچه ها در اتوبوس

The children on the bus can either go up and down or they can go wriggle,

بچه‌های اتوبوس هم می‌توانند بالا و پایین بروند و هم می‌توانند به تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن،

jiggle, jiggle, wriggle, jiggle, jiggle.

تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن و تکان دادن.

The, um, driver on the bus says, move on back.

اوم، راننده اتوبوس می گوید، به عقب برگرد.

Move on back.

به عقب حرکت کنید.

Oh, here's a good one.

اوه، اینجا یکی خوب است.

The doors . All the children like the doors.

درها . همه بچه ها درها را دوست دارند.

The doors on the bus go open and shut.

درهای اتوبوس باز و بسته می شوند.

Open and shut.

باز و بسته

Open and shut.

باز و بسته

And is there...?

و آیا وجود دارد...؟

Oh, the babies?

اوه، بچه ها؟

Yes, the babies.

بله، نوزادان.

The baby's on the bus go wah wah wah.

بچه در اتوبوس است برو وای واه واه.

Crying.

گریان.

Wah wah wah, wah wah wah.

وااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

It's a great song.

این یک آهنگ عالی است.

It's a great song.

این یک آهنگ عالی است.

Sometimes they have the, the ladies on the bus go natter, natter natter natter

گاهی اوقات آن‌ها، خانم‌های داخل اتوبوس می‌روند ناتر،

natter natter natter natter natter.

ناتر ناتر،

I always love to add my own little verse, to these nursery rhymes.

من همیشه دوست دارم شعر کوچک خودم را به این قافیه های مهد کودک اضافه کنم.

So if you think of any great additions to this very, very famous nursery

بنابراین، اگر به اضافه‌های فوق‌العاده‌ای برای این قافیه بسیار بسیار معروف مهد کودک فکر می‌کنید

rhyme, then please drop me a message.

، لطفاً برای من پیام ارسال کنید.

Let me know, and uh, yeah, I look forward to hearing from you.

به من اطلاع دهید، و اوه، بله، مشتاقانه منتظر شنیدن شما هستم.

Thank you so much for joining me today.

از اینکه امروز به من پیوستید بسیار سپاسگزارم.

I hope that you found this episode enjoyable, and if you are interested

امیدوارم این قسمت برای شما لذت بخش بوده باشد و اگر علاقه مند

in becoming a Plus member, don't forget that the link to the

به عضویت در پلاس هستید، فراموش نکنید که لینک عضویت

membership is in the show notes.

در یادداشت های برنامه موجود است.

Thank you so much for joining me.

از اینکه به من پیوستید بسیار سپاسگزارم

Until next time, take care and goodbye.

تا دفعه بعد مواظب باش و خداحافظ.