Jennifer Aaker and Naomi Bagdonas: Why great leaders take humor seriously | TED

Translator: Jimmy Tangjaitrong Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Naomi Bagdonas: Alright, so, how often do you laugh at work?

นาโอมิ แบกโดนาส: เอาล่ะ คุณหัวเราะในที่ทำงานบ่อยแค่ไหน

I mean really laugh.

แบบหัวเราะจริง ๆ จัง ๆ

We asked some of you this question, and here's what we heard.

เราถามคำถามนี้กับคนจำนวนหนึ่ง และนี่คือคำตอบ

"Rarely."

“นาน ๆ ครั้ง”

"Seldomly."

“ไม่ค่อย”

And then our personal favorite ...

และก็คำตอบโปรดของเรา ...

(Laughter)

(หัวเราะ)

"I study climate change. Why would I laugh?"

“ผมศึกษาเรื่องภาวะโลกร้อน ทำไมผมต้องหัวเราะด้วย”

The two of us teach a class at Stanford Business School

เราทั้งคู่สอนอยู่ที่ โรงเรียนบริหารธุรกิจแห่งแสตนฟอร์ด

about the power of humor in leadership.

เกี่ยวกับพลังของอารมณ์ขัน ในการเป็นผู้นำ

Jennifer Aaker: Turns out that humor is a teachable skill,

เจนนิเฟอร์ อาเกอร์: ปรากฎว่าอารมณ์ขันนั้น เป็นทักษะที่สอนได้

and one of the most underappreciated assets at work.

และเป็นหนึ่งในสินทรัพย์ ที่ถูกประเมินค่าต่ำที่สุดในที่ทำงาน

For the record,

บอกไว้เลยว่า

our class on humor gets the same academic credit

วิชาอารมณ์ขันของเรา ได้รับหน่วยกิตเท่ากันกับ

as financial accounting,

วิชาบัญชีการเงิน

NB: ... which is not a joke.

นาโอ: นี่ไม่ใช่มุกตลกนะ

JA: Here is the problem, though.

เจน: แต่ปัญหาคือ

We've all fallen off a humor cliff.

เราทุกคนกลับเลิกตลก

In a global study,

ในการศึกษาระดับโลก

over a million people were asked a simple question:

มากกว่า 1 ล้านคน ถูกถามคำถามง่าย ๆ ว่า:

"Did you smile or laugh a lot, yesterday?"

“เมื่อวานคุณได้ยิ้มกว้าง หรือหัวเราะงอหงายไหม”

When we are kids, the answer is "yes."

เมื่อเราเป็นเด็ก คำตอบคือ “ใช่”

Then, right when we enter the workforce,

และเมื่อเราเริ่มเข้าสู่การทำงาน

the answer becomes "no."

คำตอบกลับกลายเป็น “ไม่”

The good news is things look up again

ข่าวดีคือ เราจะกลับมาดีขึ้น

around 80.

ตอนอายุ 80

(Laughter)

(หัวเราะ)

The bad news is the average life expectancy is 78.

ข่าวร้ายคือ อายุขัยเฉลี่ยอยู่ที่ 78

So ...

นั่นแหละ ...

(Laughter)

(หัวเราะ)

JA: It's not good NB: It's not great.

เจน: มันไม่ดี นาโอ: ไม่ดีเลย

JA: I’m a behavioral scientist

เจน: ฉันเป็นนักพฤติกรรมศาสตร์

who spent my career studying what actually creates happiness in life

ที่ทุ่มเทชีวิตการทำงานเพื่อศึกษา สิ่งที่สร้างความสุขให้ชีวิตอย่างแท้จริง

versus what we think.

เทียบกับสิ่งที่เราคิด

NB: And I'm a corporate strategist

นาโอ: ฉันเป็นนักยุทธศาสตร์องค์กร

who spent my career straddling the worlds of business and improv comedy.

ที่ใช้ชีวิตการทำงานอยู่ใน 2 โลก ทั้งโลกธุรกิจ และโลกของการแสดงตลก

Which was a wide straddle.

ซึ่งแตกต่างกันมาก ๆ

The two of us are on a mission to bring humor back.

เราทั้งสองคนกำลังทำภารกิจ การนำอารมณ์ขันกลับมา

Over the last decade, we have gathered data,

ตลอดทศวรรษที่ผ่านมา เราได้รวบรวมข้อมูล

partnered with comedians

ทำงานร่วมกับนักแสดงตลก

and talked to leaders about humor.

และพูดคุยกับกลุ่มผู้นำ เกี่ยวกับความตลกขนขัน

One of them was our friend Connor Diemand-Yauman.

หนึ่งในนั้นคือเพื่อนของเรา คอนเนอร์ ดีแมนด์ โยวแมน

Connor is the co-CEO of a large nonprofit,

คอนเนอร์เป็นซีอีโอร่วม ขององค์กรไม่แสวงผลกำไรขนาดใหญ่

and in early 2020, just weeks after the world went into quarantine,

ในช่วงต้นปี 2020 เพียงไม่กี่สัปดาห์ หลังจากที่โลกเข้าสู่ภาวะกักตัว

he's leading his first virtual offsite with his entire organization.

เขาก็เป็นคนแรกที่นำคนทั้งองค์กรของเขา ออกทัศนศึกษาแบบเสมือนจริง

People are exhausted and scared, it's tense.

ผู้คนเหนื่อยล้าและหวาดกลัว บรรยากาศตึงเครียด

So Connor shares a few slides

before passing to another teammate to speak.

ก่อนที่จะส่งช่วงต่อ ให้เพื่อร่วมทีมได้พูด

But when he does, he intentionally leaves his screen-share on,

แต่ระหว่างที่ส่งช่วงต่อ เขาจงใจเปิดการแบ่งปันหน้าจอไว้

so his entire organization watches, thinking that this is a terrible mistake.

คนทั้งองค์กรของเขาก็ดูอยู่ โดยคิดว่านี่เป็นความผิดพลาดร้ายแรง

As Connor closes his PowerPoint,

ขณะที่คอนเนอร์ปิดพาวเวอร์พอยต์

opens up a Google search, and types in ... this.

เขาก็เปิดกูเกิล และพิมพ์สิ่งนี้ ...

[สิ่งที่ซีอีโอนักสร้างแรงบันดาลใจ มักพูดในช่วงเวลาที่ยากลำบาก]

[Things inspirational CEOs say during hard times]

(Laughter)

(หัวเราะ)

"Things inspirational CEOs say during hard times."

“สิ่งที่ซีอีโอนักสร้างแรงบันดาลใจ มักพูดในช่วงเวลาที่ยากลำบาก”

(Laughter)

(หัวเราะ)

Everyone laughs.

ทุกคนหัวเราะ

It's this beautiful moment of levity,

มันเป็นช่วงเวลาที่งดงาม ของความตลกคะนอง

and it has real upside for Connor and for his organization,

และมันส่งผลดีต่อคอนเนอร์ และต่อองค์กรของเขา

because we know from the research

เพราะเรารู้จากการวิจัย

that leaders with a good sense of humor are seen as 27 percent more motivating.

ว่าผู้นำที่มีอารมณ์ขัน ถูกมองว่ามีแรงบันดาลใจมากขึ้น 27%

Their teams are more bonded and creative.

ทีมจะมีความผูกพัน และความสร้างสรรค์มากขึ้น

JA: Also, humor sells.

เจน: และตลกมักขายได้

Studies show that adding a lighthearted line into a sales pitch,

งานวิจัยหลาย ๆ งานพบว่า การเพิ่งมุกเบา ๆ ลงไปในการขาย

like "My final offer is x ...

เช่น “ข้อเสนอสุดท้ายของฉันคือ x ...

And I'll throw in my pet frog,"

และฉันแถมเจ้ากบสัตว์เลี้ยงให้ด้วย”

makes people willing to pay nearly 20 percent more.

ทำให้ลูกค้ายอมจ่าย เพิ่มขึ้นเกือบ 20%

Really let it sink in,

โปรดเข้าใจด้วยนะคะ

just how bad that joke is.

ว่ามุกมันเห่ยแค่ไหน

(Laughter)

(หัวเราะ)

นาโอ: “ฉันแถมเจ้ากบสัตว์เลี้ยงให้ด้วย”

NB: "I'll throw in my pet frog."

JA: The bar is so low. NB: It's extreme.

เจน: มุกฝืดมาก ๆ นาโอ: ที่สุดเลย

(Laughter)

(หัวเราะ)

NB: Very low. JA: Could not be lower.

นาโอ: ฝืดสุด ๆ เจน: ฝืดกว่านี้ไม่ได้แล้ว

(Laughter)

(หัวเราะ)

JA: Laughter shortens the path to connection as well.

เจน: เสียงหัวเราะก็ทำให้ การเชื่อมโยงกันนั้นง่ายขึ้น

So when strangers share a laugh before a conversation,

เมื่อคนแปลกหน้า หัวเราะร่วมกันก่อนเริ่มบทสนทนา

they end up disclosing more personal information,

พวกเขามักลงเอยด้วยการ เปิดเผยข้อมูลส่วนตัวกันมากขึ้น

so they feel closer.

พวกเขารู้สึกสนิทกันมากขึ้น

You really laughed hard at that "pet frog" line.

คุณหัวเราะหนักมากกับมุก “กบสัตว์เลี้ยง”

I already feel close to you.

ฉันรู้สึกสนิทกับคุณซะแล้ว

Don’t we feel close?

เรารู้สึกสนิทกันใช่มั้ย

JA: Yeah, we feel close.

เจน: แม่น เรารู้สึกสนิทกัน

NB: There's a lot there.

นาโอ: มันมีความหมายมากนะ

NB: OK, so what's happening is when we laugh,

นาโอ: สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นคือ เมื่อเราหัวเราะ

our brains release a cocktail of hormones.

สมองของเราก็หลั่งฮอร์โมนออกมามากมาย

So we release endorphins,

เราหลั่งเอนดอร์ฟินส์

giving us a similar feeling to a runner’s high;

ซึ่งทำให้เรารู้สึกคล้ายกับ การมีความสุขของนักวิ่ง

we lower our cortisol, making us feel calmer;

เราลดคอร์ติซอล ทำให้รู้สึกสงบขึ้น

and we release dopamine, the same hormone released during sex,

และเราหลั่งโดปามีน ซึ่งเป็นฮอร์โมนที่หลั่งในขณะมีเพศสัมพันธ์

making us feel more bonded.

ทำให้เรารู้สึกผูกพันกันมากขึ้น

So in essence,

สาระสำคัญ

as far as our brains are concerned,

ที่เกี่ยวข้องกับสมองของพวกเรา

laughing is like exercising, meditating and having sex at the same time.

การหัวเราะก็เหมือน การออกกำลังกาย ฝึกสมาธิ และมีเพศสัมพันธ์

ไปพร้อมกัน

(Laughter)

(หัวเราะ)

But logistically easier.

แต่มีการจัดการที่ง่ายกว่า

JA: Also, efficient. NB: Yes.

เจน: และมีประสิทธิภาพ นาโอ: แม่น

NB: There's a lot to it.

นาโอ: มันมีอะไรอีกมากมาย

Alright, so humor works.

ดังนั้น อารมณ์ขันได้ผล

And the really good news that we want to talk about today

และข่าวดีจริง ๆ ที่เราอยากพูดถึงในวันนี้

is that this humor cliff is actually easy to fix.

คือกราฟหน้าผาแห่งอารมณ์ขันนี้ ถูกแก้ไขได้ง่าย ๆ

[GLOBAL HUMOR CLIFF]

[กราฟหน้าผาแห่งอารมณ์ขันระดับโลก]

(Laughter)

(หัวเราะ)

Isn’t that better? 10 years, but we got there.

ดีขึ้นมั้ย 10 ปี เราไปถึงแน่ ๆ

Just a little Sharpie.

แค่วาดรูปเข้าไป

OK, the actual good news is that our lives are full of humor,

เอาล่ะ ข่าวดีจริง ๆ ก็คือ ชีวิตของเรานั้นเต็มไปด้วยอารมณ์ขัน

if we know how to look for it.

ถ้าเรารู้วิธีมองหามัน

JA: Here's the secret.

เจน: ความลับคือ

Don't look for what's funny, just notice what's true.

อย่ามองหาความตลก แค่สังเกตความเป็นจริง

We asked some of you what's true in your own lives,

เราถามคุณบางคนว่า อะไรคือความเป็นจริงในชีวิตคุณ

and here's a few things we heard.

และนี่คือบางคำตอบที่เราได้

NB: "Since working from home, I only comb the front part of my hair."

นาโอ: “ตั้งแต่ทำงานที่บ้าน ฉันก็หวีเฉพาะผมด้านหน้า”

(Laughter)

(หัวเราะ)

JA: "I only like my own kids ..."

เจน: “ฉันชอบเฉพาะลูกของตัวเอง ...”

(Laughter)

(หัวเราะ)

“There, I said it.”

“นั่นแหละ ตามนั้น”

NB: So this is not about becoming a comedian.

นาโอ: เพราะฉะนั้น เราไม่ได้พยายามจะเป็นนักแสดงตลก

This is about looking at the world in a different way.

เราแค่กำลังมองโลก ในวิธีที่แตกต่าง

There's a psychological principle called the priming effect

มีหลักการทางจิตวิทยาที่เรียกว่า การตอบสนองแบบไพรม์มิ่ง

that says our brains are wired to see what we've been set up to expect.

ที่บอกว่าสมองของเราถูกพัฒนามา ให้เห็นสิ่งที่เราคาดหวัง

In essence, we find what we choose to look for.

ใจความสำคัญก็คือ เรามักจะเจอสิ่งที่เราเลือกที่จะมองหา

So when we live our lives on the precipice of a smile,

ดังนั้น เมื่อเราใช้ชีวิต อยู่บนยอดผาแห่งรอยยิ้ม

we shift how we interact with the world,

เราเปลี่ยนวิธีการโต้ตอบกับโลก

and in turn, how it interacts back.

ในทางกลับกัน โลกก็เปลี่ยนวิธีการโต้ตอบกับเรา

JA: It's also about being human,

เจน: มันก็เกี่ยวกับการเป็นมนุษย์

which should be easy, because we are human.

ซึ่งควรจะง่าย เพราะเราคือมนุษย์

But at work, it's oftentimes harder than we think.

แต่ในที่ทำงาน บ่อยครั้งที่มันยากกว่าที่เราคิด

In a recent survey, people were asked "What traits inspire trust in a leader?"

ในงานวิจัยล่าสุด มีคนถูกถาม “คุณลักษณะใดที่ทำให้เกิดความไว้ใจในผู้นำ”

One of the top responses: "Speaks like a regular person."

หนึ่งในคำตอบยอดนิยมคือ: “พูดให้เหมือนคนปกติ”

When work gets serious and life gets busy,

เมื่อเนื้องานเริ่มจริงจัง และชีวิตก็เริ่มยุ่ง

we become transactional.

เราก็เริ่มเย็นชาต่อกัน

And yet these small shifts are enough

แต่การเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ นี้ก็เพียงพอ

to move us from transactional to human.

ที่จะเปลี่ยนเราจากเย็นชา มาเป็นมนุษย์

As small as a single word,

เล็ก ๆ ลงไปถึงคำสักคำ

like how we often sign off our emails: “Best.”

เช่น เรามักจะลงท้ายอีเมล ด้วยคำว่า “ยอดเยี่ยม”

What does "best" even mean?

“ยอดเยี่ยม” หมายถึงอะไรกันแน่

Are you the best? Am I the best?

เธอยอดเยี่ยมเหรอ ฉันยอดเยี่ยมเหรอ

Why do I need to tell you that?

ทำไมฉันต้องบอกเธอแบบนั้น

We can do better than "best."

เราพูดได้ดีกว่าคำว่า “ยอดเยี่ยม”

Instead, how about ...

หรือเราจะลองเปลี่ยนเป็น ...

NB: When you've been up all night --

นาโอ: เมื่อคุณตื่นนอนตลอดคืน --

"Yours heavily caffeinated."

“คุณอัดคาเฟอีนมาเยอะนะ”

(Laughter)

(หัวเราะ)

JA: When you're talking about financial accounting?

เจน: เมื่อคุณพูดเกี่ยวกับบัญชีการเงิน

"Let's never speak of this again."

“อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย”

NB: And on rare occasion, "I'm the best."

นาโอ: และในบางโอกาส “ฉันยอดเยี่ยมที่สุด”

(Laughter)

(หัวเราะ)

Sometimes, you've just got to let people know.

บางครั้ง คุณก็ต้องบอกให้คนอื่น ๆ รู้บ้าง

Now, it's easy to believe

เอาล่ะ มันง่ายที่จะเชื่อว่า

that if we take our lives or our mission seriously,

ถ้าเราใช้ชีวิต หรือทำภารกิจของเราอย่างจริงจัง

the presence of humor betrays that mission.

การมีอารมณ์ขัน จะเป็นการทรยศต่อภารกิจนั้น ๆ

That gravity and levity are somehow at odds.

ความเอาจริงเอาจัง และความตลกคะนองนั้น มีบางอย่างที่ขัดกัน

But our research tells a different story.

แต่งานวิจัยของเราบอกว่าไม่จริง

JA: We met with Secretary of State Madeleine Albright,

เจน: เข้าพบรมว.ต่างประเทศ แมเดลีน อัลไบรท์

who told us of the time when the Russian government

เธอเล่าให้เราฟังถึงตอนที่รัฐบาลรัสเซีย

had bugged the US State Department,

ได้แอบดักฟังกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ

a serious breach in international diplomacy.

เป็นการละเมิดที่ร้ายแรง ในการทูตระหว่างประเทศ

After learning about the bugging,

หลังจากที่รู้เรื่องการดักฟัง

Secretary Albright then went to her next meeting

รมว.อัลไบรท์ จึงเข้าประชุมครั้งถัดไป

with the Russian foreign minister,

กับรมว.ต่างประเทศรัสเซีย

โดยใส่หมุดปักเสื้อรูปแมลง (bug)

wearing a bug pin.

(Laughter)

(หัวเราะ)

And enormous bug pin.

หมุดปักเสื้อรูปแมลงขนาดมหึมา

(Laughter)

(หัวเราะ)

She shared how the foreign minister couldn't help but smile,

เธอเล่าว่ารัฐมนตรีต่างประเทศรัสเซีย ถึงกับอมยิ้ม

and she also shared how the energy in the room shifted,

และเธอก็บอกอีกว่า บรรยากาศในห้องนั้นได้เปลี่ยนไป

and it changed the conversation entirely.

และมันได้เปลี่ยนการพูดคุยไปอย่างสิ้นเชิง

NB: This story illuminates at least two things that are true.

นาโอ: เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า อย่างน้อยก็มี 2 สิ่งที่เป็นความจริง

First, that humor is a choice,

เรื่องแรก อารมณ์ขันเป็นทางเลือก

one we make in small moments and in big ones, too.

ทางเลือกที่ทำได้ ทั้งในโอกาสเล็ก ๆ และในโอกาสพิเศษ

And second, that the balance of gravity and levity

เรื่องที่สอง ความสมดุลของ ความจริงจัง และความตลกคะนองนั้น

gives power to both.

จะมอบพลังอำนาจให้แก่ทั้งคู่

We can do serious things without taking ourselves so seriously,

เราสามารถทำเรื่องจริงจัง โดยไม่ต้องเอาจริงเอาจังกับตนเอง

and in fact, often, we can do them better,

อันที่จริง เรามักจะทำเรื่องต่าง ๆ ได้ดีขึ้นด้วยซ้ำ

and more fashionably.

และก็เก๋ขึ้นด้วย

JA: Now we often hear that humor can be so tricky these days,

เจน: เรามักได้ยินกันว่า อารมณ์ขันอาจเป็นเรื่องยุ่งยากได้

and it's true.

และมันก็จริง

Comedians know this,

นักแสดงตลกรู้ดี

which is why they can practice hundreds of times

ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไม พวกเขาถึงซ้อมเป็นร้อยครั้ง

before a line makes it into one of their sets.

ก่อนที่มุกตลกซักมุก จะถูกใส่เข้าไปในการแสดง

They also get to wear jeans and drink whiskey at work.

พวกเขายังได้ใส่กางเกงยีนส์ และดื่มวิสกี้ในขณะทำงาน

It's all very unfair.

มันช่างไม่แฟร์เลย

So how can we, as normal, non-comedian people,

แล้วพวกเราที่เป็นคนทั่วไป ไม่ใช่นักแสดงตลก

practice safe sets?

จะซ้อมมุกตลกให้ปลอดภัยได้อย่างไร

Start by recognizing it's not about you.

เริ่มจากการตระหนักว่าไม่เกี่ยวกับคุณ

So don't ask "Will this make me sound funny?"

ดังนั้น อย่าถามว่า “มุกนี้จะทำให้ฉันดูตลกไหม”

Instead, ask: “How will this make other people feel?”

ในทางกลับกัน ให้ถาม: “มุกนี้จะทำให้คนอื่น ๆ รู้สึกอย่างไร”

NB: Which also means never punching down,

นาโอ: ซึ่งหมายถึงการไม่ทับถม

that is, making fun of someone of lower status.

ก็คือการเยาะเย้ย ผู้ที่มีฐานะต่ำต้อยกว่า

And be sure to check your distance.

และอย่าลืมเช็คระยะห่าง

How close are you personally to what you're making light of?

โดยส่วนตัวแล้ว คุณใกล้ชิดกับ สิ่งที่คุณกำลังพูดถึงมากแค่ไหน

I can make fun of my mother, but not your mother,

ฉันล้อเลียนแม่ของตัวเองได้ แต่ล้อแม่เธอไม่ได้

who, by the way, I hear is a saint, a lovely lady.

ผู้ซึ่งฉันได้ยินมาว่าเป็นนักบุญ เป็นผู้หญิงที่น่ารัก

JA: An angel.

เจน: เป็นนางฟ้า

NB: Our hope today is that you start climbing back up the humor cliff.

นาโอ: ความหวังของเราในวันนี้คือ คุณเริ่มปีนกลับขึ้นไปบนหน้าผาแห่งอารมณ์ขัน

Start with what's true, and start small.

เริ่มจากสิ่งที่เป็นความจริง และเริ่มจากสิ่งเล็ก ๆ

Choose to live on the precipice of a smile.

เลือกใช้ชีวิต บนหน้าผาแห่งรอยยิ้ม

When we do, we create teams, communities and families

เมื่อเราทำมัน เราจะสร้างทีม ชุมชน และครอบครัว

where joy and laughter come more easily.

ที่ซึ่งเกิดความสุข และเสียงหัวเราะได้ง่ายขึ้น

JA: Laughing together makes us feel more connected.

เจน: หัวเราะด้วยกัน ทำให้เรารู้สึกผูกพันกันมากขึ้น

It floods our brains

มันทำให้สมองของเรานั้น เต็มไปด้วยฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับความรัก

with the same hormones associated with love.

And who doesn't want to feel more joy and love in our lives?

แล้วใครบ้างที่ไม่ต้องการรู้สึกถึง ความสุขและความรักในชีวิต

Where humor exists, love is not far behind.

ที่ใดมีอารมณ์ขัน ความรักก็อยู่ไม่ไกล

NB: And if that doesn't sell you on the power of humor,

นาโอ: แล้วถ้าคุณยังเชื่อ ในพลังของอารมณ์ขัน

I will throw in my pet frog.

ฉันจะแถมเจ้ากบสัตว์เลี้ยงให้ด้วย

(Laughter)

(หัวเราะ)

NB: Thank you. JA: Thank you so much.

นาโอ: ขอบคุณนะคะ เจน: ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

(Applause)

(ปรบมือ)