Why You Should Embrace Mediocrity | Crispin Thurlow | TED

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

So a few years ago,

လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်အနည်းငယ်က

I had to make a work trip to Stockholm.

စတော့ဟုမ်းကို အလုပ်ခရီးတစ်ခု သွားခဲ့ရတယ်။

And because it was the school holidays,

ကျောင်းအားလပ်ရက်တွေဖြစ်နေတော့

I needed to take my two kids along with me.

ကလေးနှစ်ယောက်ကို အတူ ခေါ်သွားဖို့လိုတာပေါ့။

And at the time they were 14 and 12.

အဲဒီအချိန်တုန်းက သူတို့က အသက် ၁၄ နှစ်နဲ့ ၁၂ နှစ်ပါ။

Anyway, my local colleagues, needless to say,

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ပြောစရာမလိုတာက၊ ဒေသခံ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေက

were really very supportive.

အထောက်အကူပေးပါတယ်။

And in fact, knowing that I do research on language and social class,

တကယ်တော့ ဘာသာစကားနဲ့ လူတန်းစားနဲ့အကြောင်း ကျွန်တော် သုတေသနလုပ်တာ သိတဲ့အတွက်

they'd also clearly enjoyed arranging to put us into a hotel

Elite Hotels ဆိုတဲ့ ကြီးမားတဲ့ ဆွီဒင် ဟိုတယ်ခွဲတွေက ပိုင်တဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုထဲမှာ

belonging by a large Swedish chain called Elite Hotels.

ကျွန်တော်တို့ကို ထားဖို့ သူတို့ စီစဉ်ပေးချင်ကြတာက ရှင်းပါတယ်။

So on the day that we arrived,

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့ ရောက်တဲ့နေ့မှာ

we checked in and then we made our way straight up to our room.

စာရင်းသွင်းပြီးတဲ့နောက် အခန်းဆီ တန်းသွားခဲ့ကြတယ်။

But as soon as we crossed the threshold,

ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ တံခါးခုံကို ဖြတ်လိုက်တာနဲ့

my oldest son declared with genuine frustration,

သားအကြီးဆုံးက "ဒါက ထိပ်တန်းမဟုတ်ဘူး" လို့ သဘောရိုးနဲ့

"But this isn't elite."

စိတ်ပျက်မှုကို ပြတ်ပြတ်သားသားပြောတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And I was a little bit surprised,

ကျွန်တော် နည်းနည်း အံ့သြပေမဲ့၊

but also kind of really curious to know exactly what he meant.

သူ ဆိုလိုတာကို အတိအကျ သိချင်စိတ်လည်း ပြင်းပြခဲ့တယ်။

So I sort of pressed him, and he quickly explained to me

ဒါနဲ့ အခန်းက ထိပ်တန်း ဖြစ်လောက်အောင် မကြီးဘူးလို့

that the room was just not big enough to be elite.

သူ့ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သလိုနဲ့ အမြန် ရှင်းပြလိုက်တယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

So in that moment,

ဒိတော့ ဒီအခိုက်အတန့်မှာ

I realized that my son had already learned two really important lessons

သားက နေ့စဉ် ဘာသာစကားနဲ့ပတ်သက်ပြီး တကယ့် အရေးကြီးတဲ့ သင်ခန်းစာနှစ်ခု

about everyday language.

သင်ယူပြီးသားဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ်။

First, that words are very influential,

ပထမက၊ စကားလုံးတွေဟာ အလွန်သြဇာလွှမ်းမိုးပေမဲ့၊

but their meaning can often be slippery.

ဒါတွေရဲ့ အဓိပ္ပာယ်က စိတ်မချရတာပါ။

And second, that the language of superiority and comparison

ဒုတိယက၊ သာလွန်မှုနဲ့ နှိုင်းယှဉ်မှုရဲ့ ဘာသာစကားက

can lead to disappointment.

စိတ်ပျက်စရာ ဖြစ်စေနိုင်တယ်ဆိုတာပါပဲ။

But it's tough.

ဒါပေမဲ့ ဒါက ခက်ခဲပါတယ်။

Nowadays we're bombarded with messages about excellence,

အခုတော့ ကျွန်တော်တို့ဟာ ထူးချွန်မှု၊ ထူးခြားမှုနဲ့ အောင်မြင်မှုနဲ့ပတ်သက်တဲ့

distinction and success,

သတင်းစကားတွေနဲ့ တရစပ်ထိုးနှက်ခံနေရပြီး၊

and we hear voices telling us you should be a top student,

သင်ဟာ ထိပ်တန်း ကျောင်းသား၊ အောင်နိုင်သူ၊ ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်၊

or a winner, or a leader, or preferably all three.

ဖြစ်နိုင်ရင်၊ သုံးယောက်စလုံး ဖြစ်သင့်တယ် လို့ ပြောနေတဲ့ အသံတွေကိုကြားရတယ်။

And it's this that's started me to think a little bit more

ဒါက ဒီမှာ ဖြစ်ပျက်နေတာတွေအကြောင်း ကျွန်တော့ကို

about what's going on here.

နည်းနည်း ပိုတွေးမိလာစေတာပါ။

How do we manage this?

ဒါကို ဘယ်လို ကိုင်တွယ်ကြမလဲ။

Because all of this leads to a profound sense

ဒါအားလုံးက အတွေးအခေါ်ပညာရှင် Alain de Botton က

of what the philosopher Alain de Botton has called status anxiety.

အခြေအနေ ပူပန်မှုလို့ ခေါ်ဆိုတာရဲ့ နက်နဲတဲ့ သဘောတစ်ခုကို ဦးတည်စေတာကြောင့်ပါ။

And for me, this is a kind of anxiety that arises through our constant worry

ကျွန်တော့အတွက်တော့ ဒီပူပန်မှုမျိုးက တော်သင့်သလောက် မတော်တာ၊

about not being good enough,

အမြဲ ပိုတော်တဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ လိုတာ၊

or always needing to be someone better,

ပိုကောင်းတာ တစ်ခုခုရှိတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး

or to have something better.

မပြတ် ပူပန်မှုတွေကနေ ဖြစ်ပေါ်လာတာပါ၊

But the reality is this.

ဒါပေမဲ့ တကယ့်အဖြစ်က ဒါပါ။

Not everyone can be a top student.

လူတိုင်း ထိပ်တန်း ကျောင်းသားမဖြစ်နိုင်ဘူး။

Not everyone can be a winner,

လူတိုင်း အောင်နိုင်သူမဖြစ်နိုင်ဘူး။

and not everyone can be a leader.

လူတိုင်း ခေါင်းဆောင်မဖြစ်နိုင်ဘူး။

By the simple law of averages,

ရိုးရှင်းတဲ့ ပျမ်းမျှ နိယာမအရ၊

most of us have to live a life more ordinary.

ကျွန်တော်တို့အများစုဟာ ပိုပြီး သာမန်ကျတဲ့ ဘဝတစ်ခုမှာ ရှင်သန်နေထိုင်ကြရတာပါ။

Well, it's for this reason that I've started to rethink

ဒီအကြောင်းကြောင့် သာမန်ဖြစ်မှု အယူအဆကို ပြန်စဉ်းစားဖို့ ဒါမှမဟုတ်

or perhaps even reclaim the notion of mediocrity.

ဖြစ်လောက်တာက ပြန်လည်ရယူဖို့တောင် ဖြစ်စေခဲ့တာပါ။

And I've even been challenging myself to consider the possibility

ပြီးတော့ သာမန်ဖြစ်မှုကို လက်ခံဖို့ ဖြစ်နိုင်ခြေကို စဉ်းစားဖို့

of embracing mediocrity.

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် စိန်ခေါ်နေခဲ့တယ်။

Now, obviously, I understand that mediocrity has a bad reputation

ကဲ၊ သာမန်ဖြစ်မှုက ပျမ်းမျှ အရည်အသွေး ဒါမှမဟုတ် သိပ်မကောင်းတာလို

with sort of connotations like average quality

ဂယက်အနက်မျိုးတွေနဲ့ မကောင်းသတင်းတစ်ခု ရှိနေတာ

or not very good.

သိသာပါတယ်။

But the sociolinguist in me insists on digging just a little bit deeper,

ဒါပေမဲ့ ကိုယ်တွင်းက လူမှုဘာသာစကားပညာရှင်က နည်းနည်းပိုနက်နက် စူးစမ်းဖို့တောင်းဆိုတယ်၊

maybe listening to some of the word's origins

စကားလုံးရဲ့ ဇာစ်မြစ်တချို့ကို နားထောင်တာနဲ့

and unearthing some of its other meaning potentials.

တခြားအဓိပ္ပာယ် အလားအလာတချို့ကို စူစမ်းတာဖြစ်လောက်တယ်၊

In actual fact,

အမှန်က

the word mediocre has its roots in the Indo-European "medial,"

mediocre စကားလုံးက အင်ဒို-ဥရောပ၊ "medial" "အလယ်"လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတာမှာ

meaning "middle."

အရင်းခံတာပါ။

So essentially then, mediocrity is just about existing

ဒီတော့ အဓိကအနေနဲ့ သာမန်ဖြစ်မှုက အစွန်း နှစ်ခုကြားမှာ

between two extremes,

ဖြစ်တည်နေတာနဲ့ဆိုင်တာပါ။

hence middling or average

ဒါကြောင့် အလယ်အလတ် ဒါမှမဟုတ် ပျမ်းမျှ

or otherwise unexceptional or ordinary.

ဒါမှမဟုတ် တစ်နည်းနည်းနဲ့ မထူးခြားတာ၊ သာမန်ဖြစ်နေတာပါ။

So, as I say, statistically speaking,

ဒီတော့ ကိန်းဂဏန်းအရ ပြောရရင်၊

life in the middle is inevitable and unavoidable for most of us.

အလယ်အလတ် ဘဝဟာ ကျွန်တော်တို့အများစုအတွက် ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ် ရှောင်လွှဲမရနိုင်တာပါ။

And in fact, it seems to me

တကယ်တော့ အလယ်အလတ်က

that the middle is not such a terrible place to be.

ဒီလောက်ကြောက်စရာ နေရာမဟုတ်ဘူးလို့ ကျွန်တော်ထင်တယ်။

In fact, it's quite a privileged place to be.

တကယ်တော့ ဒါက အခွင့်ထူးခံ နေရာတစ်ခုပါ။

It may not be as good as being at the top,

ဒါက ထိပ်ဆုံးမှာ ရှိတာလောက် မကောင်းလောက်ပေမဲ့၊

but it's surely not as bad as being at the bottom.

အောက်ခြေမှာ ရှိတာလောက် မဆိုးလောက်တာ သေချာတယ်။

And the trick, I suppose, is to learn to recognize our mediocrity,

လှည့်ကွက်က တခြားသူတွေကို ကျၡုံးသူတွေ ဒါမှမဟုတ် အၡုံးသမားတွေလို့ မခံစားစေဘဲ၊

or at least our averageness or our ordinariness,

ကိုယ့်ရဲ့ အလယ်အလတ် ဒါမှမဟုတ် အနည်းဆုံး ပျမ်းမျှဖြစ်မှု

without allowing other people to make us feel like failures or losers.

ဒါမှမဟုတ် သာမန်ဖြစ်မှုကို အသိအမှတ်ပြုတတ်တာလို့ ကျွန်တော် ယူဆတယ်။

Needless to say, this is quite a bit harder to do than it is to say.

ပြောစရာမလိုတာက ဒါက ပြောတာထက် လုပ်ဖို့က နည်းနည်း ပိုခက်တယ်။

And I think especially so nowadays.

အထူးသဖြင့် ဒီခေတ်မှာလို့ ကျွန်တော် ထင်တယ်။

When we’re surrounded by these voices pressuring us to be the best

အတော်ဆုံးဖြစ်ဖို့နဲ့ ပိုတော်ဖို့ ဖိအားပေးနေတဲ့ ဒီအသံတွေက

and to be better,

ကျွန်တော်တို့ကို ဝန်းရံနေတဲ့အခါ၊

we find ourselves, I think, in a world that is bombarded

သာလွန်မှုနဲ့ နှိုင်းယှဉ်မှုတွေရဲ့ အတောမသတ် ဘာသာစကားတစ်ခုအဖြစ် ကျွန်တော်

or confronted constantly with what I've come to think of

တွေးမိလာတာနဲ့ တရစပ် ထိုးနှက်ခံရတဲ့၊ ဒါမှမဟုတ် အဆက်မပြတ်

as a relentless language of superiority and comparison.

ထိပ်တိုက်တွေတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုမှာ ကျွန်တော်တို့ ရောက်သွားတယ်လို့ ထင်မိတယ်။

And it's as a sociolinguist

ဒီဘာသာစကားကို အချိန်အတော်ကြာ

that I've been tracking this language for quite some time.

ခြေရာခံနေခဲ့တာက လူမှုဘာသာစကား ပညာရှင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ပါ။

And in this work, what I've been trying to do

ဒီအလုပ်မှာတော့ ကျွန်တော် ကြိုးစားလုပ်နေတာက

is show that this is not just a relentless language,

ဒါက အတောမသတ်တဲ့ ဘာသာစကားတစ်ခုသက်သက်သာမဟုတ်ဘဲ၊

but it's also often a very sneaky, surreptitious language.

မကြာခဏတော့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်၊ ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး ဘာသာစကားတစ်ခုပါ။

And it's with this in mind that I want to just share with you

ဒီစိတ်နဲ့အတူ၊ ဒီလိုမျိုးဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော် အကြိုက်ဆုံး

a couple of my favorite examples of what this looks like.

နမူနာ တစ်ခု၊နှစ်ခုကို မျှဝေချင်ပါတယ်။

These are my two favorite case studies.

ဒါတွေက အကြိုက်ဆုံး တိုးတက်မှု လေ့လာချက် နှစ်ခုပါ။

And the first of these is the word “elite” itself.

ဒါတွေထဲက ပထမဆုံးက "elite" ဆိုတဲ့ စကားလုံးပါ။

And this is a word that circulates everywhere in our lives,

ဒါက စတော့ဟုမ်းမှာ ကျွန်တော့သား ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သလို

which is, as my son discovered in Stockholm.

ဘဝတွေရဲ့ နေရာတိုင်းမှာ ပျံ့နေတဲ့ စကားလုံးတစ်လုံးပါ။

But take a look at a few of the many examples that I've also been collecting.

ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် စုဆောင်းနေခဲ့တဲ့ နမူနာများစွာထဲက အနည်းငယ်ကို ကြည့်ပါ။

ဒီတော့ ဒီမှာ ဒိန်းမတ်မှာ ထိပ်တန်း ကုန်ဆိုင်တစ်ဆိုင် ရှိတယ်။

So here we have an elite grocery store in Denmark,

we have an elite nail salon in Seattle,

ဆီယက်တဲလ်မှာ ထိပ်တန်း သံဆိုင်တစ်ဆိုင် ရှိတယ်၊

we've got an elite phone shop in the UK,

ဗြိတိန်မှာ ထိပ်တန်း ဖုန်းဆိုင်တစ်ဆိုင် ရှိတယ်၊

an elite electrician's in Switzerland, actually in Bern,

ဆွစ်ဇာလန်မှာ ထိပ်တန်း လျှပ်စစ်သမား တစ်ယောက်၊ တကယ်က ဘန်းမှာပါ၊

and then an elite pastry shop or bakery in Poland.

နောက်ပြီး ပိုလန်မှာ ထိပ်တန်း မုန့်ဆိုင် ဒါမှမဟုတ် မုန့်ဖိုတစ်ဖို ရှိတယ်။

And all of these, I can assure you,

ဒါအားလုံးက ကျိန်းသေ

appear in decidedly non-elite spaces.

ထိပ်တန်း မဟုတ်တဲ့ နေရာတွေမှာ ပေါ်လာတာ သေချာပါတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

But when I say that elite crops up everywhere, I mean really everywhere.

ဒါပေမဲ့ နေရာတိုင်းမှာ ထိပ်တန်းက ပေါ်လာတယ် လို့ ပြောတဲ့အခါ၊ တကယ် နေရာတိုင်းမှာပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I promise that after this talk,

ဒီဟောပြောချက်ပြီးတဲ့နောက်၊

ခင်ဗျားတို့လည်း နေရာတိုင်း ထိပ်တန်းရှိတာ သတိပြုမိလာမယ်လို့ ကတိပေးတယ်။

you are going to start noticing elite everywhere too.

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And I've never been quite sure what we're supposed to think

ကျွန်တော်တို့ရဲ့ သနပ်တွေ ဒါမှမဟုတ် တစ်ရှူးတွေဟာ ထိပ်တန်းတွေလို့

when we're being told that our pickles are elite or our tissues.

ပြောကြတဲ့အခါ၊ ဘာတွေးရမယ်ဆိုတာ ဘယ်တော့မှ အသေအချာမသိခဲ့ဘူး။

What exactly, I wonder, does an elite condom offer?

ထိပ်တန်း ကွန်ဒုံးက အတိအကျ ဘာပေးတာလဲလို့ တွေးမိတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And I don't know about you,

ခင်ဗျားတို့တော့ မသိပေမဲ့၊

but it's going to take a lot more than the word elite

ဆီးသွားခွက်က တစ်နည်းနည်းနဲ့ ဂုဏ်သတင်းကြီးတာကို

to convince me that a urinal is in any way prestigious.

ကျွန်တော် လက်ခံယုံကြည်အောင် ထိပ်တန်းဆိုတဲ့ စကားလုံးထက် အများကြီးလိုလိမ့်မယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

ဒါပေမဲ့ ဒီလို " elite " ဆိုတဲ့ စကားလုံးရဲ့ အသုံးက

But the use of the word “elite” like this

is a very, very common language game nowadays.

ဒီခေတ်မှာအတွေ့များတဲ့ ဘာသာစကား ကစားနည်းတစ်ခုပါ။

We see this word attached to all sorts of goods and services,

ဒီစကားလုံးကို ကုန်ပစ္စည်း ဝန်ဆောင်မှု မျိုးစုံနဲ့ တွဲထားတာကို

kind of meaning everything and nothing at the same time.

တွေ့ရပြီး အရာတိုင်းကို အဓိပ္ပာယ်ပေးပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာ ဘာအဓိပ္ပာယ်မပေးတာပါ။

ဒါအားလုံးဟာ လုံးဝ ဘေးကင်းတယ်၊ နည်းနည်း ပျော်စေပြက်စေတယ်လို့တောင်

And in some ways I suppose it's all perfectly harmless,

a bit playful even.

တစ်နည်းနည်းနဲ့ ယူဆပါတယ်။

But I can't help but think,

ဒါပေမဲ့ မစဉ်းစားဘဲ မနေနိုင်ဘူး၊

and in fact, I genuinely believe that these ubiquitous,

တကယ်တော့ ဒီနေရာတိုင်း နေရာအနှံ့မှာရှိတဲ့ ဒီထိပ်တန်းဖြစ်မှုတွေဆီအတောမသတ်

constant appeals to eliteness

ဆွဲဆောင်မှုက သာလွန်မှုက

are trying to persuade us that superiority really does matter

တကယ် အရေးပါတယ်ဆိုတာကို သွေးဆောင်ဖို့ ကြိုးစားနေပြီး

and that status is something

ဒီဂုဏ်ဒြပ်က ကျွန်တော်တို့

that we should be thinking about all the time.

အမြဲ စဉ်းစားသင့်တာတစ်ခုဆိုတာကို ရိုးရိုးသားသား ယုံကြည်မိတယ်။

And these little one-word messages also suggests to us

ဒီအတောမသတ်တဲ့ စကားတစ်လုံး သတင်းစကားလေးအားလုံးက

that superiority is easily obtained.

သာလွန်မှုကို အလွယ်တကူ ရယူနိုင်တာကိုလည်း ညွှန်းနေတယ်။

To be very clear,

ရှင်းရှင်း ပြောရရင်၊

the language of superiority and comparison

သာလွန်မှုနဲ့ နှိုင်းယှဉ်မှုရဲ့ ဘာသာစကားဟာ စီးပွားရေးအတွက်

is really good for business.

တကယ့်ကို အကျိုးရှိပါတယ်။

All of these relentless little one-word messages,

ဒီအတောမသတ်တဲ့ စကားတစ်လုံး သတင်းစကားလေးတွေနဲ့

and ones like them,

ဒီလိုမျိုးတွေက

are trying to keep us aspiring upwards all the time.

ကျွန်တော်တို့ကို တစ်ချိန်လုံး အထက်ကို ဆန္ဒပြင်းပြနေစေဖို့ ကြိုးစားနေတာပါ။

And if we're aspiring, we're also acquiring.

ဆန္ဒပြင်းပြရင်၊ ကျွန်တော်တို့လည်း ရယူနေတာလေ။

In other words, we're shopping.

တစ်နည်းပြောရရင်၊ ဈေးဝယ်ထွက်နေတာပါ။

And for this, they don't even need us aspiring to be the best.

ဒါအတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်ဖို့ ဆန္ဒပြင်းပြဖို့တောင် မလိုပါဘူး။

Just aspiring to be better is often enough.

ပိုကောင်းဖို့ ဆန္ဒပြင်းပြရုံနဲ့ကို လုံလောက်လေ့ရှိတယ်။

Which brings me to my second little case study.

ဒါက ကျွန်တော့ကို ဒုတိယ တိုးတက်မှု လေ့လာချက်ဆီ ခေါ်သွားတယ်။

The one little, one-word message that I'm talking about

ဒီဖြစ်ရပ်မှာ ကျွန်တော် ပြောနေတဲ့ စကားတစ်လုံး

in this instance is “premium,”

သတင်းစကားလေးက " ပရီမီယမ်" ဖြစ်ပြီး

and a good example of this appears

ဒါရဲ့ နမူနာကောင်းတစ်ခုက ဒီနေ့ခေတ်

in the so-called premium economy services

အဓိက နိုင်ငံတကာ လေကြောင်း အများစုက ကမ်းလှမ်းတဲ့

offered by most major international airlines nowadays.

ပရီမီယမ် စီးပွားရေး ဝန်ဆောင်မှု ဆိုတာတွေမှာ ပေါ်လာတယ်။

And it's no coincidence that premium economy

ပြီးတော့ ပရီမီယမ် စီးပွားရေးဟာ အထက်တန်းဆိုတာထက်

can be more profitable for airlines than business class.

လေကြောင်းလိုင်းတွေအတွက် ပိုအကျိုးရှိနိုင်တာဟာ မတော်တဆ မဟုတ်ဘူး။

ဒါပေမဲ့ ဒီစကားတစ်လုံး သတင်းစကားလေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စိတ်ဝင်စားစရာက

But what's interesting about this little one-word message

is that it's precisely not about being the best.

ဒါက အကောင်းဆုံး ဖြစ်တာနဲ့ပတ်သက်ပြီး တိတိကျကျ မဟုတ်တာပါ။

Premium is all about having just a little bit extra

ပရီမီယမ်က နည်းနည်းပိုတာ ဒါမှမဟုတ်

or a little bit more,

နည်းနည်း ပိုများတာပါ။

and especially a little bit extra or a little bit more

အထူးသဖြင့် တခြားသူတွေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်လိုက်ရင် နည်းနည်းပို ဒါမှမဟုတ်

compared with others.

နည်းနည်းပိုများတာပါ။

And to be sure, marketers know only too well

သေချာဖို့ဆို၊ လူတွေဟာ စိတ်သက်သာမှုပိုရဖို့

that people will pay good money for feeling better off.

ငွေများများပေးမှာကို အရောင်းအဝယ်သမားတွေက ကောင်းကောာင်း သိကြတယ်။

Even that is when this comparison doesn't make us feel

ဒါတောင်မှ, ဒီနှိုင်းယှဉ်မှုက ကျွန်တော်တို့ကို သိပ်ကြာကြာ

very good for very long.

စိတ်မပျော်ရွင်စေဘူးနော်။

ဒါပေမဲ့ ပရီမီယမ် ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အံ့သြစရာအကောင်းဆုံးက

But the most striking thing about the word premium

is that it really crops up in way more banal spaces.

ဒါက ဘာမှ ပိုမဆန်းတဲ့ နေရာတွေမှာ ပေါ်လာတာပါ။

And I'm offering you a few more examples than before,

အရင်ကထက် ပိုများတဲ့ နောက်ထပ် နမူနာတွေ ပေးနေတာက

because I really want to impress upon you

ဒီစကားတစ်လုံး သတင်းစကားက

just how far-reaching this one-word message is.

ဘယ်လောက် တာသွားပုံကို တကယ် စွဲမှတ်စေချင်လို့ပါ။

So we have premium chocolates in Sweden (not Switzerland),

ဒီတော့ (ဆွစ်ဇာလန်မဟုတ်တဲ့) ဆွီဒင်မှာ ပရီမီယမ် ချောကလက်တွေ ရှိတယ်၊

we have premium chips in Spain, premium coffee in Australia,

စပိန်မှာ ပရီမီယမ် အာလူးကြော်တွေ၊ ဩစတြေးလျမှာ ပရီမီယမ် ကော်ဖီတွေ၊

premium tomatoes in New Zealand and burgers in Denmark.

နယူးဇီလန်မှာ ပရီမီယမ် ခရမ်းချဉ်သီးတွေနဲ့ ဒိန်းမတ်မှာ ဘာဂါတွေရှိတယ်။

What we seem to have in Switzerland are premium cigarettes

ဆွစ်ဇာလန်မှာ ရှိပုံရတာကတော့ ပရီမီယမ် စီးကရက်တွေနဲ့

and premium barbecue charcoal.

ပရီမီယမ် ဘာဘီကျု မီးသွေးခဲပါ။

Elsewhere, we've got premium puzzles, premium haircuts

အခြားနေရာမှာ ပရီမီယမ် ပဟေဠိတွေ၊ ပရီမီယမ် ဆံပင်ညှပ်တာတွေနဲ့

and my most recent encounter in Poland, premium baby diapers.

မကြာခင်က ပိုလန်မှာ ကြုံခဲ့တဲ့ ပရီမီယမ် ကလေး ခါးတောင်းကျိုက်စတွေရှိတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Again, premium is just about having a little bit more

ထပ်ပြောရင် ပရီမီယမ်ဆိုတာက အခြားသူတွေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်လိုက်လျှင်

or a little bit extra compared with others.

နည်းနည်း ပိုသာတာ ဒါမဟုတ် နည်းနည်း ပိုများရုံသာပါ။

And as I say, these comparisons are usually built on illusions,

ကျွန်တော် ပြောသလိုပဲ၊ဒီနှိုင်းယှဉ်မှုတွေက အစွဲမှားတွေအပေါ်မှာ တည်ဆောက်ထားလေ့ရှိပြီး

and these comparisons just don't make us feel good for very long.

ဒီနှိုင်းယှဉ်မှုတွေက ကျွန်တော်တို့ကို သိပ်ကြာကြာ စိတ်မပျော်ရွင်စေဘူး။

In fact, all of these silly little language games

တကယ်တော့ ဒီမိုက်မဲတဲ့ ဘာသာစကား ကစားတာအားလုံးက

are a perfect example

သင်္ကေတဆောင်တဲ့ အကြမ်းဖက်မှုလို့

of what the famous sociologist Pierre Bourdieu called symbolic violence.

နာမည်ကျော် လူမှုဗေဒပညာရှင် Pierre Bourdieu ခေါ်တာရဲ့ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ နမူနာတစ်ခုပါ။

And in a nutshell,

အနှစ်ချုပ်ရရင်၊

this is about the way that we allow words to manipulate us,

ဒါက ကိုယ်ပိုင်း အကောင်းဆုံး အကျိုးစီးပွားတွေကို ဆန့်ကျင်နေရင်တောင်၊

even when it's against our own best interests.

စကားလုံးတွေက လူကို ခြယ်လှယ်ခွင့်ပေးတဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခုပါ။

So while social comparison may indeed be in our nature,

ဒီတော့ လူမှုရေး နှိုင်းယှဉ်မှုက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ သဘာဝမှာ တကယ်ရှိလောက်ပေမဲ့

it invariably leaves us feeling insecure, inadequate, unsatisfied.

မလုံခြုံမှု၊ မလုံလောက်မှု၊ မကျေနပ်မှုကို ခံစားရစေတာကတော့ မပြောင်းလဲရှိနေတာပါ။

There will always be something more or something better.

ပိုသာတာ တစ်ခုခု ဒါမှမဟုတ် ပိုကောင်းတာ တစ်ခုခုကတော့ အမြဲရှိနေမှာပါ။

And there will always be someone better and better off.

ပိုသာပြီး ပိုတော်တဲ့သူ တစ်ယောက်က အမြဲရှိနေမှာပါ။

So the question for me is this:

ဒီတော့ ကျွန်တော့်အတွက် မေးခွန်းက၊

how can we avoid doing symbolic violence to ourselves?

သင်္ကေတဆောင်တဲ့ အကြမ်းဖက်မှု ကိုယ့်ကိုယ် ကိုယ် လုပ်တာကို ဘယ်လို ရှောင်နိုင်လဲပါ။

Well, personally,

ကိုယ်တိုင်အနေနဲ့တော့၊

I find myself returning once again

သာမန်ဖြစ်မှုက အဓိက ဒါမှမဟုတ် သော့ချက်ကို

to the possibility that mediocrity might hold the key or a key.

ကိုင်ထားလောက်တဲ့ ဖြစ်နိုင်ခြေဆီ ပြန်ရောက်နေတာကို တွေ့ရတယ်။

Now I understand that embracing mediocrity

အခုတော့ သာမန်ဖြစ်မှုကို လက်ခံတာက လူတချို့အတွက်

might feel just a little bit extreme or uncomfortable for some people,

နည်းနည်း အစွန်းရောက်၊ မသက်မသာ ဖြစ်လောက်တာကို ကျွန်တော် နားလည်တယ်၊

which I think is fair enough.

အတော်အသင့် မျှတတယ်လို့ ထင်တယ်။

But the point is really just about coming to terms

ဒါပေမဲ့ အဓိကက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ပျမ်းမျှဖြစ်မှုရဲ့

with the inevitability of our averageness

ရှောင်လွှဲမရနိုင်မှုနဲ့ အထိုက်အလျောက် နေတတ်ပြီး

and maybe finding a way

ထူးမခြားနားဖြစ်နေမှုမှာ

to find the value and perhaps the privilege in being unexceptional.

တန်ဖိုးနဲ့ ဖြစ်လောက်တာက။ အခွင့်ထူးကို ရှာတွေ့ဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခုကို ရှာဖွေတာပါ။

And for this, we've got to keep reminding ourselves that it really is OK

ဒါအတွက်တော့ အတော်ဆုံး မဖြစ်တာက အဆင်ပြေပါတယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်

not to be the best.

ဆက်သတိပေးရမှာပါ။

And it's certainly OK not to always want to be someone better

အမြဲ ပိုတော်တဲ့သူ မဖြစ်ချင်တာ ဒါမှမဟုတ် ပိုကောင်းတာ တစ်ခုခု

or to have something better.

မရှိချင်တာ သေချာပါတယ်။

But I think that nowadays,

ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ခေတ်မှာ၊

especially when we are surrounded by this relentless language

အထူးသဖြင့် ကျွန်တော်တို့ဟာ သာလွန်မှုနဲ့ နှိုင်းယှဉ်မှုရဲ့ ဒီအတောမသတ်တဲ့

of superiority and comparison,

ဘာသာစကားရဲ့ဝန်းရံတာကို ခံရတဲ့အခါ၊

it takes determination

စိတ်ပိုင်းဖြတ်မှု လိုအပ်ပြီး

and it also takes real courage to be ordinary.

သာမန်ဖြစ်ဖို့ တကယ့် သတ္တိလည်း လိုအပ်တယ်လို့ ကျွန်တော် ထင်ပါတယ်။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)