Can We Recreate the Voice of a 3,000-Year-Old Mummy? | David M. Howard | TED

Translator: shirin etebar Reviewer: sadegh vn

I want to talk to you today about how it is I talk to you.

من می‌خواهم امروز درباره نحوه صحبتم با شما صحبت کنم.

Critical to human existence

موضوع اساسی برای هستی انسان

is that our voices define who we are.

این است که صدای ما، هویتمان را مشخص می‌کند.

My voice is me.

صدایم نشان‌دهنده من است.

Your voice is you.

صدای شما نمایانگر شماست.

Voice is our main means of communication, evolved over millennia.

صدایی که طی هزاران سال تکامل یافته، وسیله اصلی ارتباط ما است.

And I want to argue today

امروز می‌خواهم استدلال کنم

that there are three vocal resiliences for humans.

که برای انسان سه سازگاری صوتی وجود دارد.

We need our voices for all kinds of things.

ما برای همه چیز به صدای خود نیاز داریم.

We transmit verbal information, ideas, feelings, emotions.

ما اطلاعات کلامی، ایده‌ها، احساسات، عواطف را منتقل می‌کنیم.

But more to the point, our identity.

اما بیشتر، هویت خودمان.

You answer the phone,

شما تلفن را پاسخ می‌دهید

and very often you recognize somebody

و اغلب افراد را می‌شناسید

before they've even said what their name is.

قبل از اینکه حتی نامشان را بگویند.

It's also the way we call for attention if we're in trouble.

همچنین این روشی است که در صورت بروز مشکل، جلب توجه می‌کنیم.

And of course,

و البته صدا

it also provides the lyrics in singing.

اشعار را در خوانندگی نیز فراهم می‌کند.

So voice is fundamental to human living.

بنابراین صدا برای زندگی انسان اساسی است.

In speech,

در گفتار،

in different acoustic situations,

در موقعیت‌های مختلف شنیداری،

in the presence of competing sounds

در حضور صداهای متضاد

and in song,

و در آواز،

over millennia.

طی هزاران سال.

And part of what I want to say today reflects on the millennial part of this.

و بخشی از آنچه امروز می‌خواهم بگویم به بخش هزارساله این امر منعکس می‌شود.

But first, let's look at the three resiliencies.

اما ابتدا بگذارید به سه سازگاری نگاه کنیم.

And before we do,

و قبل از انجام این کار،

I want just briefly to think about the role of hearing,

می‌خواهم به طور خلاصه به نقش شنوایی فکر کنم،

particularly the role of mankind's creation of devices

به‌ویژه نقش انسان‌ها در خلق وسایلی

that can play very loud sounds.

که می‌توانند صداهای بسیار بلند را پخش کنند.

Sounds that are louder than any human voice can produce

صداهایی که بلندتر از هر صدای تولیدشده با انسان

through the application of electronics.

از طریق دستگاه‌های الکترونیکی است.

So over roughly the last 130 years,

تقریباً در ۱۳۰ سال گذشته،

we have the potential

ما این پتانسیل را داریم

to break the human communication voice-to-ear train

که قطار ارتباط شنوایی انسان را از بین ببریم،

because we are damaging hearing over just a century and a bit,

چون ما بیشتر از یک قرن است که به شنوایی آسیب می‌رسانیم،

having evolved over millennia, our communication system.

سیستم ارتباطی ما که طی هزاران سال تکامل یافته است.

So these are my three resiliences.

پس این‌ها سه مورد سازگاری هستند.

The first is resilience to other sounds in the environment.

اولین مورد استقامت در برابر صداهای دیگر در محیط است.

The second is allowing us one-to-many communication.

دومین مورد این است که صدا به ما امکان ارتباط یک به چند نفر را می‌دهد.

And the third is to preserve the voice over millennia.

و سوم، حفظ صدا در طول هزاران سال است.

But I want us to remember,

اما من می‌خواهم به یاد داشته باشیم،

there is little resistance to loud human-made sounds.

مقاومت کمی در برابر صداهای بلند ساخته‌ی انسان وجود دارد.

And that, I would argue, is an issue that's getting worse.

و من معتقدم که این موضوع روزبه‌روز وخیم‌تر می‌شود.

We need to act to both understand the problem

ما باید برای درک مشکل

and to protect our hearing.

و محافظت از شنوایی خود اقدام کنیم.

Many of us carry devices around which can cause hearing difficulty

خیلی از ما وسایلی را در اطراف حمل می‌کنیم که اگر آن‌ها را با صدای زیاد پخش کنید،

if you play them too loud.

می‌تواند باعث مشکلات شنوایی شود.

And hearing issues, of course,

و مسائل شنیداری، البته،

these are not on an evolutionary time scale.

این‌ها در مقیاس زمانی تکاملی نیستند.

These are on a very short time scale.

این‌ها در مقیاس زمانی بسیار کوتاه هستند.

So here's the first one,

حالا اولین مورد این است،

other sounds in the environment,

صداهای دیگر در محیط،

sounds of nature.

صداهای طبیعت.

We have evolved a redundancy in our speech specifically

ما به طور خاص در گفتارمان یک کار اضافه‌ای ایجاد کرده‌ایم

that allows us to hear speech in the presence of natural sound.

که به ما امکان می‌دهد گفتار را در حضور صدای طبیعی بشنویم.

So if, for example, there's a thunderstorm

بنابراین، اگر برای مثال، رعد و برق

or there's heavy rain,

یا باران شدیدی در پس‌زمینه وجود داشته باشد،

then there is what we call masking in the sound.

در این صورت واکنشی هست که ما آن را پوشش صدا می‌نامیم.

And I'm going to do a little experiment.

و من قصد دارم یک آزمایش کوچک انجام دهم.

I want to demonstrate that you can understand my voice

من می‌خواهم نشان دهم که شما می‌توانید صدایم را بفهمید،

even if we cut the high end off or cut the low end off.

حتی اگر فرکانس بالا (صدای زیر) یا فرکانس پایین (بم) را حذف کنیم.

So the way we're going to do this

پس روش انجام این کار این است

is we're going to listen to the low end first.

که ابتدا به صدای بم گوش می‌دهیم.

And I'm hoping that my microphone is connected now to a filter

امیدوارم که اکنون میکروفون من به یک فیلتر وصل شده باشد

as I give you a demonstration of just the low end.

در حین اینکه من به شما صدای بم را نشان می‌دهم.

And I hope you can still understand me.

و امیدوارم هنوز بتوانید حرف‌هایم را بفهمید.

And now would you switch it so we only hear the high end,

و حالا آن را با فیلتر جداکننده‌ی فرکانس بالا تغییر می‌دهید

a so-called high-pass filter?

تا ما فقط صدای زیر را بشنویم؟

And now, I hope you can still understand me,

و حالا، امیدوارم هنوز بتوانید حرف‌هایم را بفهمید،

even though I sound a bit sibilant.

هرچند که به نظر می‌رسد آهسته حرف می‌زنم.

I hope you all understood what I was saying.

امیدوارم همه فهمیده باشید چه می‌گویم.

Now, that means

اکنون، این بدان معناست که

that if you're only able to hear the low end

اگر شما فقط به دلیل صدای فرکانس بالا در محیط اطراف،

because of some high frequency noise that's in the environment,

قادر به شنیدن صدای بم هستید،

we can still communicate as human beings.

ما همچنان می‌توانیم به عنوان انسان ارتباط برقرار کنیم.

And vice versa.

و بالعکس.

If you can only hear the high end because there's rumbles of thunder

اگر فقط می‌توانید صدای زیر را بشنوید، چون صدای رعد و برق

and other things going on,

و چیزهای دیگر حضور دارد،

we can still communicate.

ما همچنان می‌توانیم ارتباط برقرار کنیم.

It's a wonder of vocal evolution.

این یک شگفتی از تکامل آوایی است.

Resilience two.

سازگاری دوم.

Now, I have to admit, I'm cheating.

حالا باید اعتراف کنم که تقلب کردم.

I am talking one-to-many,

من به تنهایی با چندین نفر صحبت می‌کنم،

and I'm wearing this thing

به همراهم میکروفون دارم

and you can hear me because of the loudspeakers.

و شما به خاطر بلندگوها صدایم را می‌شنوید.

But if I was an opera singer on this stage,

اما اگر من یک خواننده اپرا بر روی صحنه بودم،

I wouldn't have a microphone,

میکروفون نداشتم،

I'd have an orchestra between me and you

یک ارکستر بین من و شما بود

and loads of people in the auditorium.

و تعداد زیادی از مردم در سالن حضور داشتند.

And yet, you can hear the words of the opera singer without a microphone,

و با این حال، شما قادر به شنیدن صدای خواننده اپرا بدون میکروفون

without loudspeakers.

و بدون بلندگوها هستید.

And the way they do it

روشی که آن‌ها این کار را می‌کنند

is they engage that aspect of the human voice,

این است که آن جنبه از صدای انسان را درگیر می‌کنند

which I won't use over a microphone.

که من با میکروفون انجام نمی‌دهم.

And the way that works is this.

و روش کار این است.

The voice box or the larynx, the picture in the middle,

جعبه صدا یا حنجره، تصویر وسطی،

is here in the neck, it's where the Adam's apple is.

اینجا در گردن است، جایی که برآمدگی گلو است.

And of course, we have two ears.

و البته ما دو گوش داریم.

When I do that kind of sound,

وقتی این نوع صدا را ایجاد می‌کنم،

I create a narrow tube,

یک لوله باریک ایجاد می‌کنم،

as shown by the light blue arrow in the larynx area.

همانطور که با فلش آبی روشن در ناحیه حنجره نشان داده شده است.

And that tube matches in dimensions

و آن لوله از نظر ابعاد

the tube here and the tube here.

با لوله اینجا و اینجا مطابقت دارد.

So in engineering terms,

بنابراین از نظر مهندسی،

we set up a transmitter and a receiver

ما یک فرستنده و یک گیرنده تنظیم کردیم

that are tuned to work together.

که هماهنگ با هم کار کنند.

And again, that is an evolved way

و دوباره، این یک روش تکامل‌یافته است

in which the larynx has developed to allow us to do it.

که در آن حنجره توسعه یافته تا به ما امکان انجام آن را بدهد.

And you don't have to be a trained opera singer.

و لازم نیست که یک خواننده آموزش‌دیده اپرا باشید.

If you're in danger,

اگر در خطر هستید،

you know how to do this

می‌دانید که چگونه این کار را انجام دهید،

because it's a natural,

چون این یک امر غریزی است،

something that's stored in the brain from evolution,

چیزی که از تکامل در مغز ذخیره می‌شود

which you can switch in in time of real need.

و می‌توانید در زمان نیاز واقعی آن را به کار ببرید.

Let me go to the third one.

به سراغ سومین مورد برویم.

Now, this is the one that's been alluded to,

همان چیزی که به آن اشاره شده،

was the question that our group asked:

این سوالی بود که گروه ما پرسیدند:

Can we recreate the sound of a 3,000-year-old mummy?

آیا می‌توانیم صدای مومیایی ۳,۰۰۰ ساله را بازسازی کنیم؟

It's an interesting question,

این سوال جالبی است

and the answer is that we can

و پاسخ مثبت است،

if we can recreate the tube between the larynx and the lips,

اگر بتوانیم لوله بین حنجره و لب‌ها را بازسازی کنیم،

because that's the tube, the so-called vocal tract,

چون این لوله، به اصطلاح مجرای صوتی،

the mouth and throat,

دهان و گلو است

that I'm using now as I speak to you.

که من اکنون در حین صحبت با شما از آن استفاده می‌کنم.

And here is the very image.

و اینجا تصویر همان است.

This is a 3D plastic vocal tract.

این یک مجاری صوتی پلاستیکی سه‌بعدی است.

And if I put it next to mine, you can see it’s about the right shape.

و اگر آن را در کنار مال خودم قرار دهم، می‌توانید ببینید که شکل درستی دارد.

And we then put this on an artificial larynx,

و سپس آن را روی یک حنجره مصنوعی قرار می‌دهیم

which is the loudspeaker in the picture, that's two in from the top.

که بلندگوی در تصویر است و از بالا حدود پنج سانتی‌متر(دو اینچ) است.

We can then play a sound through the loudspeaker.

سپس می‌توانیم صدایی را از طریق بلندگو پخش کنیم.

And we get the sound of this vowel.

و صدای این مصوت را می‌گیریم.

(Sound)

(صدا)

Of course, it's not speech

البته این تکلم نیست

because to speak, I have to move my vocal tract,

چون برای حرف زدن باید مجرای صوتی‌ام را تکان بدهم،

I have to move the articulators.

باید اندام‌های آوایی را حرکت دهم.

And this, of course, is solid.

و این البته، جامد و بی‌حرکت است.

But in this particular case, Nesyamun,

اما در این مورد خاص، نسیامون،

the hieroglyphics shown on the right there,

که هیروگلیف نامش در سمت راست نشان داده شده است،

in English, that hieroglyphic means true of voice.

در انگلیسی، این هیروگلیف به معنای «حقیقت صدا» است.

And Nesyamun wrote

و نسیامون نوشت که

that he expected his voice to be heard in the afterlife.

انتظار داشت صدایش در آخرت شنیده شود.

So this work was not just a technical “Can we make the sound?”

بنابراین این کار فقط یک «آیا می‌توانیم صدا را بسازیم؟» نبود.

It also had a message, particularly to Egyptologists,

بلکه پیامی به‌ویژه برای مصرشناسانی

who study mummies,

که مومیایی‌ها را مطالعه می‌کنند،

of something rather special.

درباره چیز نسبتاً ویژه‌ای داشت.

So we are hearing a voice from three millennia ago.

بنابراین ما صدایی از سه هزار سال پیش را می‌شنویم.

So as I started, my voice is me.

همانطور که شروع کردم، صدایم هویت من است.

Your voice is you.

صدای شما هویت شماست.

Our modern, noisier world is a challenge.

دنیای مدرن و پرسروصداتر ما یک چالش است.

And it's a challenge from the last 100 to 150 years.

و چالشی از ۱۰۰ تا ۱۵۰ سال گذشته است.

And it's something that we need to think about.

و این چیزی است که باید به آن فکر کنیم.

We need to think about it in terms of the numbers of humans

ما باید به خاطر تعداد انسان‌هایی که به دلیل سروصدای اطرافمان

who are getting hearing problems because of the noise around us.

دچار مشکلات شنوایی می‌شوند، درباره آن فکر کنیم.

And if we're going to thrive as humans,

و اگر می‌خواهیم به عنوان انسان پیشرفت کنیم،

we need to communicate with each other

باید با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم

and we need our voices to do that.

و برای انجام این کار به صدای خود نیاز داریم.

And I've suggested three areas of vocal resilience.

من سه زمینه سازگاری صوتی را پیشنهاد داده‌ام.

So please, look after yours.

پس لطفا مراقب خودتان باشید.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)