Dangerous times call for dangerous women | Pat Mitchell

Translator: Masoud Motamedifar Reviewer: Mansoureh Hadavand

Recently,

اخیراً،

I've been declaring to anyone who would listen

من به هرکسی که مخاطبم شد، گفته‌ام

that I am a dangerous woman.

که من زن خطرناکی هستم.

(Applause)

(صدای تشویق)

Now, declaring that boldly like this

گفتن جسورانه‌ی این موضوع

still feels a bit dangerous,

هنوز هم کمی احساس خطر می‌دهد،

but it also feels right.

اما حس رضایت هم به آدم می‌دهد.

At this time in my life,

در این برهه در زندگیم،

about to be 77,

که حدوداً ۷۷ سال،

I have --

سن دارم--

(Applause)

(صدای تشویق)

I love when you're applauded for your age --

من عاشق اینم که برای سنتان تشویق شوید-

(Laughter)

(صدای خنده)

but I'll take it.

اما من قبولش می‌کنم.

(Applause)

(صدای تشویق)

About to be 77, I realize that I have nothing left to prove,

در حدود ۷۷ سالگی، فهمیدم چیزی برای اثبات برایم باقی نمانده،

less to lose,

کمتر چیزی برای از دست دادن دارم،

and I'm more impatient about everything.

و در مورد هرچیزی خیلی کم‌طاقت شده‌ام.

The true, slow pace towards equality,

روند کُند حقیقی به‌سوی برابری،

the rise in sexism, racism,

برخاستن علیه تبعیض جنسی، نژادپرستی،

violence against women and girls ...

خشونت علیه زنان و دختران...

And I'm angry, too,

و من عصبانی هم هستم،

at the climate deniers who are stealing the future

از منکران تغییرات اقلیمی کسانی که دارند آینده‌ی

from our children and grandchildren.

کودکان و نوه‌هایمان را می‌دزدند.

Friends, we are living in dangerous times.

دوستان، ما در زمان خطرناکی زندگی می‌کنیم.

And such times call for all of us to be more dangerous.

و این زمان‌ها ما را برای اینکه خطرناکتر باشیم تشویق می‌کنند.

Now, what do I mean by this?

حالا، منظورم از این چیست؟

I don't mean being feared.

من منظورم ترسناک بودن نیست.

It's not that kind of dangerous.

آن نوع خطرناک بودن مدنظرم نیست.

But I do mean being more fearless.

اما منظور من نترس بودن است.

I mean speaking the truth

منظورم گفتن حقیقت است

when silence is a lot safer.

وقتی که سکوت کردن امن‌تر است.

I mean speaking up in rooms for those who aren't present,

منظورم سخنرانی در اتاق‌ها برای کسانی است که حضور ندارند،

especially those rooms where decisions are made

مخصوصاً اتاق‌هایی که در آنها

about our lives and our bodies.

راجع به زندگی و جسم ما تصمیم‌گیری می‌شود.

We need to be in those rooms,

ما نیاز داریم که در آن اتاق‌ها باشیم،

showing up for one another,

برای یکدیگر حضور یافتن،

challenging the cultural construct

به چالش کشیدن ساختار فرهنگی

that encourages us, especially women and girls,

که ما را تشویق می‌کند، به خصوص زنان و دختران را،

to compete, compare,

تا رقابت، مقایسه و

criticize.

انتقاد کنند.

We have to end this.

ما باید این را تمام کنیم.

And speaking out

و علیه سیاست‌ مداران و

against the policies and the politics

سیاست‌هایی صحبت کنیم که

that divide us and diminish our collective power

ما را از هم جدا می‌کنند و قدرت جمعی ما را نابود می‌کنند

as a global community of women,

به عنوان انجمن جهانی زنان،

and the men and the allies

و مردان و متحدان

who stand with us.

کسانی که با ما ایستادگی می‌کنند.

Becoming dangerous also means embracing whatever risks are necessary

خطرناک شدن به معنی پذیرش هرچیزی است که نیاز به ریسک دارد

to create a world where women and girls are safe

تا دنیایی بسازیم که در آن دختران و زنان در خانه‌

in their homes and at work,

و محل کارشان امنیت داشته باشند،

where all voices are represented

که در آن همه‌ی صداها شنیده‌ می‌شوند

and respected,

و محترم شمرده می‌شوند.

all votes counted,

همه‌ی رای‌ها به حساب می‌آیند،

the planet protected.

از سیاره حفاظت می‌شود.

And this is all possible.

و همه اینها امکان پذیر است.

Because we're ready for this.

چون ما برای آن آماده هستیم.

We're better prepared than any generation ever before us,

ما نسبت به هر نسلی که قبل از ما وجود داشتند، آماده تریم،

better resourced, better connected.

از نظر منابع بهتر، ارتباط بهتر.

In many parts of the world, we're living longer than ever.

در بیشتر نقاط دنیا، ما بیشتر از هر زمان دیگری عمر می‌کنیم.

Women over 65 are among the fastest-growing populations on earth,

جمعیت زنان بالای ۶۵ سال روی زمین رشد سریعی دارد.

with the potential for becoming the most powerful, too.

و پتناسیل دارد که قدرتمندترین رشد جمعیت روی زمین باشد.

Now --

حالا--

(Applause)

(صدای تشویق)

What a change this represents.

آنچه این تغییر نشان می‌دهد.

Postmenopausal women like me, not that long ago,

زنان یائسه مثل من، نه در زمان‌های خیلی دور

were considered useless

بی‌مصرف یا دیوانه

or crazy.

شمرده می‌شدند.

We were valued for caregiving and grandmothering --

ما زنان به خاطر پرستاری از کودکان و رفتار مادربزرگانه ارزشمند شمرده می‌شدیم

and I really love that part.

و من واقعاً آن بخشش را دوست دارم.

But we were pushed aside

اما ما کنار گذاشته می‌شدیم،

and expected to retire to our rocking chairs.

و از ما انتظار می‌رفت روی صندلی‌های راحتیمان بنشینیم و کناره‌گیری کنیم.

Women on the dangerous side of 60

زنان خطرناک ۶۰ ساله

are not retiring.

کناره‌گیری نمی‌کنند.

We are rewiring --

ما در حال تغییر برای بهتر شدن هستیم--

(Applause)

(صدای تشویق)

taking all that we know and have done -- and that is a lot --

همراه داشتن چیزهایی که می‌دانیم و کارهایی که انجام داده‌ایم-- آنها خیلی زیاد هستند--

to redefine what age looks like,

برای تعریف اینکه افزایش سن چطور به‌ نظر می‌رسد.

can do, can accomplish.

می‌تواند انجام دهد، می‌تواند موفق شود.

But becoming dangerous isn't about becoming a certain age,

اما خطرناک بودن مربوط به رسیدن به یک سن خاص نیست.

because at each end of the age spectrum,

چون در انتهای هر طیف سنی،

brave women and girls are stepping up,

زنان و دختران شجاع پیشرفت می‌کنند،

taking the risk to create change.

خطر را می‌پذیرند تا تغییر ایجاد کنند.

I became a risk-taker early in my life's journey.

من در اوائل زندگیم ریسک‌پذیر شدم.

I had to,

من مجبور بودم،

or have my life defined by the limitations

یا سرنوشتم را با محدودیت‌ها تعریف کنم

for a girl growing up in the rural South,

دختری که در مناطق روستانشین جنوب بزرگ می‌شود،

with no money, no connections,

بدون هیچ پولی، بدون ارتباطی،

no influence.

بدون نفوذی.

But what wasn't limited

اما چیزی که محدود نبود

was my curiosity about the world beyond my small town,

کنجکاوی من در مورد دنیای فراتر از شهر کوچک من بود،

beyond the small minds of a still-segregated South,

فراتر از ذهن‌های کوته فکر جدایی نژادی در جنوب،

a world that I glimpsed in the newsreels

دنیایی که من گاهی در فیلم‌های خبری کوتاه که

at the one movie theater in town,

در سالن سینمای شهر پخش می‌شد، می‌دیدم.

and a world that got a lot closer to me

این دنیا به من خیلی نزدیک‌تر شد

when I met Miss Shirley Rountree, my eighth-grade English teacher.

وقتی که من خانم شرلی رونتری، معلم زبان کلاس هشتمم را ملاقات کردم.

From the minute she walked into the classroom,

از اولین لحظه‌ای که او در کلاس قدم گذاشت،

her high heels clicking,

کفش‌های پاشنه‌ بلندش صدا می‌داد.

she was a woman in charge,

او یک زن مسئول،

with perfect hair, signature red lips,

با موهای فوق‌العاده، با لب‌های قرمز بود،

colorfully coordinated, head to toe.

و سرتا پا لباس‌های دارای توازن رنگی می‌پوشید.

I wanted to be her.

من دوست داشتم مثل او باشم.

Gratefully, she became my first mentor and helped me become me.

خوشبختانه، او اولین مربیم شد و کمکم کرد تبدیل به خود واقعیم شوم.

With her support, I got a scholarship to college --

با حمایت او، من بورسیه دانشگاه شدم--

the first in my family --

اولین نفر در خانواده‌ام--

and landed at a big state university,

و به یک دانشگاه بزرگ ایالت رفتم.

right in the middle of two great social justice movements:

درست وسط دو جنبش بزرگ عدالت اجتماعی:

civil rights for African Americans

جنبش حقوق شهروندی برای آفریقایی-آمریکایی‌ها

and equal rights for women.

و حقوق برابری جنسیتی برای زنان.

I joined both with enthusiasm,

من با اشتیاق به هر دو جنبش ملحق شدم،

only to discover that my newfound activism

فقط برای اینکه عمل‌گرایی سیاسی- اجتماعی نوظهورم را کشف کنم

and my fermenting feminism

و اشتیاق فمینیسمیم

would often be in direct conflict with my deeply embedded need to please

اغلب با نیازعمیق و زیادم به موفقیت

and be popular.

و شهرت در تعارض مستقیم بود.

In my first job as a college teacher, I broke the rules,

در اولین شغلم به عنوان استاد دانشکده، قوانین را شکستم،

and I encouraged students to join me in the protest marches.

و دانشجویان را تشویق کردم که به من در راهپیمایی اعتراضی ملحق شوند.

And when I found out that my male colleague

و وقتی فهمیدم همکاران مَردم

with the same experience and education

با سابقه و سطح تحصیلاتی همانند من

was being paid more than me,

دستمزدی بیشتر از من دریافت می‌کنند،

I mounted a personal protest.

من اعتراضی شخصی به راه‌انداختم.

When my raise was denied,

اعتراض من رد شد

with the excuse that he had a family to support,

با این بهانه که او باید رفاه خانواده‌اش را تامین کند،

so did I as a single mom.

درست مثل من به عنوان یک مادر مجرد.

But I dropped my protest to keep my job.

اما من مجبور شدم به‌خاطر حفظ شغلم از اعتراضم صرف نظر کنم.

Today, millions of women are making this compromise,

امروزه، میلیون‌ها زن این مصالحه را قبول می‌کنند،

staying in their jobs without equal pay

که شغل‌هایشان را بدون حقوق برابر با مردان

for equal work.

برای کاری برابر حفظ کنند.

And as one of the first women on television in the '70s,

به‌عنوان یکی از اولین زنانی که دردهه ۷۰ در تلویزیون ظاهر شد

I was warned that focusing on women's stories

به من هشدار داده شد که فقط تمرکز روی موضوعات زنان

would limit my career opportunities,

موقعیت‌های شغلی من را محدود می‌کند،

and maybe it did.

و شاید واقعاً محدود هم کرد.

But I got to produce and host breakthrough programming for women,

اما من باید برای زنان برنامه‌ای در مورد موفقیت تهیه و مجری‌گری می‌کردم.

while at the same time,

در همان زمان،

remaining silent

مجبور بودم

about sexual harassment

در مورد آزار جنسیتی سکوت کنم

and listening to consultants who were hired to advise me

و به مشاورانی گوش دهم

about my appearance.

که در مورد ظاهرم نصیحتم می‌کردند.

"Become a blonde."

«موهایت را بور کن.»

I did.

موهایم را بور کردم.

"Lower your voice."

«باصدای آرامتر حرف بزن.»

I tried.

سعی کردم آرامتر حرف بزنم.

"Lower your necklines."

«یقه لباست را بازتر بگذار»

I didn't.

من این کار را نکردم.

(Laughter)

(صدای خنده)

But I did wear those ugly anchor suits

اما من آن لباس‌های زشت مخصوص خواننده‌های خبر را پوشیدم،

with those scarves that look something like men's ties.

لباس‌هایی با آن شال‌ها که شبیه‌ کراوات مردانه هستند.

And later, in the power positions in media,

بعداً، در قدرت جایگاه رسانه،

often as the first or only woman,

اغلب به عنوان اولین یا تنها زن،

aware of being judged through that gender lens,

از قضاوت‌های جنسیتی آگاه بودم،

I struggled from time to time

هر از گاهی تلاش کردم،

to find the right balance between being a leader for women

که تعادل را برقرار کنم تا هم رهبری برای زنان باشم و

and not being entirely defined as a woman leader.

هم به طور کامل تنها یک رهبر زن شناخته نشوم.

But today, I'm proud to be known as a woman leader.

اما امروز، افتخار می‌کنم که به عنوان یک رهبر زن شناخته می‌شوم.

(Applause)

(تشویق)

As an activist, advocate, feminist

به عنوان یک فعال اجتماعی، مدافع، طرفدار حقوق زنان

and as a newly declared dangerous woman,

و به عنوان کسی که به تازگی زنی خطرناک شناخته شده،

I'm caring less what others say

کمتر به حرف دیگران اهمیت می‌دهم

and saying more clearly what I think and feel.

و خیلی صریح افکار و احساساتم را بیان می‌کنم.

And let me be clear:

و بگذارید صریحاً بگویم:

I acknowledge my privilege in being able to do that,

من ویژگیم در توانایی انجام این کار را تصدیق می‌کنم،

to speak my truth.

تا حقیقتم را بگویم.

And to stand here today

تا اینجا بایستم

with this opportunity

و این فرصت را داشته باشم

to talk to you about women and power --

تا با شما در مور زن و قدرت حرف بزنم--

note I did not say "empowered."

توجه کنید من نگفتم «قدرت داده شده».

I don't think we're waiting to be empowered.

من فکر نمی‌کنم ما منتظریم تا به ما قدرت داده شود.

I think we have power.

من فکر می‌کنم ما قدرت داریم.

(Applause)

(تشویق)

What we need are more opportunities to claim it, to use it,

چیزی که نیاز داریم فرصت‌های بیشتری است تا ثابتش کنیم، تا از آن استفاده کنیم،

to share it.

تا آن را تقسیم کنیم.

And yes, I know --

و بله، من می‌دانم--

there are women with power who don't use it well or wisely

زنا‌ن قدرتمندی وجود دارند که از قدرتشان به‌درستی یا عاقلانه استفاده نمی‌کنند

and who don't share it.

و آن را تقسیم نمی‌کنند.

من داستان‌هایی شنیده‌ام، همانطور که مطمئنم شما هم شنیده‌اید،

I've heard, as I'm sure you have,

those stories that begin with,

داستان‌هایی که با این عبارات شروع می‌شوند،

"The worst boss I ever had was a woman ... "

« بدترین رئیسی که تا حالا داشته‌ام یک زن بود...»

And we could all name women leaders who have not made us proud.

و ما می‌توانیم رهبران زنی را نام ببریم که باعث افتخار ما نشدند.

But we can change all of that

اما می‌توانیم همه‌ی آن را با یک ایده‌ی

with a simple but brilliant idea

ساده اما عالی تغییر دهیم

that I first heard from a risk-taking, dangerous congresswoman from New York

که من برای اولین بار این ایده را از بانویی نیویورکی،خطرناک و ریسک پذیرعضو کنگره شنیدم

named Bella Abzug.

نام او بلا ابزوگ هست.

Bella said, "In the 21st century,

بلا گفت، «در قرن ۲۱،

women will change the nature of power

زنان ماهیت قدرت را تغییر دادند

rather than power changing the nature of women."

به جای آنکه قدرت ماهیت زنان را تغییر دهد.»

From the moment I heard that --

از وقتی من این را شنیدم--

(Applause)

(صدای تشویق)

I thought, "This is our call to action.

فکر کردم، «این فراخوانی برای عمل کردن ما است.»

This is our biggest opportunity."

این بزرگترین فرصت ما است.»

And as a journalist and an activist,

به عنوان یک روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی،

I've seen this idea in action,

من این ایده را در عمل دیده‌ام،

documenting the stories of women on both sides in long-term conflicts,

مستند کردن داستان زنان در هر دو جبهه در تعارضات طولانی،

coming together and defying the official power

که باهم متحد می‌شوند و از قدرت رسمی سرپیچی کنند

to form alliances and find their own ways to ending violence in their communities.

تا اتحادی تشکیل دهند و راهشان را پیدا کنند تا به خشونت در جوامعشان خاتمه دهند.

And as an activist, I've traveled to places

و به عنوان یک فعال اجتماعی، به مکان‌هایی سفر کردم

where it's dangerous to be born a woman,

که خطرناک است زن متولد شده باشی،

like eastern Congo,

مثل کنگو شرقی،

where a war is being waged on the bodies of women.

که با بدن زنان دستمزد جنگ پرداخت می‌شود.

There, at a healing and leadership center called City of Joy,

آنجا، در مرکز رهبری در شهری به نام جوی،

brave Congolese women are transforming pain into power

زنان شجاع کنگویی از طریق

by training survivors of sexual assault

آموزش قربانیان تجاوز جنسی درد را تبدیل به قدرت می‌کنند

to return to their villages as leaders.

تا به عنوان رهبر به روستاهایشان برگردند.

And at recent climate summits,

و در جلسه‌های اخیر سران محلی،

I've observed women climate leaders working behinds the scenes,

رهبران محلی زن را می‌بینم که پشت صحنه فعالیت می‌کنند،

out of the public spotlight,

خارج ازدید عموم،

making sure that the negotiations toward global climate agreement

اطمینان حاصل می‌کنند که مذاکرات اقلیمی جهان

continue to move forward.

رو به جلو پیش خواهد رفت.

So as we move forward in our lives and work

پس همانطور که ما در زندگی و شغلمان پیشرفت می‌کنیم

and we have more power and influence,

و قدرت و نفوذ بیشتری داریم،

let's change the nature of power

بیایید ماهیت قدرت را تغییر دهیم

by dismantling some of the barriers that remain for those who follow

با برچیدن برخی از موانعی که برای پیروها باقی می‌ماند

by advocating and agitating

از طریق دفاع کردن ومباحثه کردن

for fairer and truer and more equal representation

برای انصاف بیشتر صداقت بیشتر ومساوات بیشتر درنمایندگی انتخاباتی

in every room and at every table.

در هر اتاقی و سر هر میزی.

Now, be warned:

الان، آگاه باشید:

if you advocate for a woman

اگر از یک زن

for an open position or promotion,

برای یک فرصت شغلی یا ترفیع دفاع کنید،

you could be challenged with,

شما با چالش‌هایی مواجه می‌شوید،

"You're playing the women's card"

« تو داری از خانم‌ها دفاع می‌کنی»

or "the race card"

یا «نژادپرست هستی»

if advocating for a woman of color.

اگر از یک خانم رنگین پوست دفاع کنی.

I've had this experience, as I'm sure you have.

من این تجربه را داشته‌ام، مطمئنم برای شما هم پیش آمده.

"Are you running an affirmative action program here at PBS?"

«شما سیاست جبران بی‌عدالتی افراد را در شبکه PBS اجرا می‌کنید؟»

asked one of my board members when, as a new president,

وقتی به عنوان رئیس جدید، پنج خانم شایسته را به عنوان کارمند استخدام کردم

I announced my first hires as five qualified women.

یکی از اعضای هیئت مدیره‌ام این سوال را از من پرسید.

Now, my affirmative action had been

حالا، سیاست جبران بی عدالتی‌ام این بود

to ask that the search firm bring me a candidate list

که از یک شرکت کارمندیاب بخواهم برایم لیستی از کاندیدهایی

that included the names of women and people of color

که شامل اسامی زنان و افراد رنگین پوستی بود که

who just happened to be, in my judgment,

تصادفاً از نظر من

the best candidates for the position as well.

بهترین کاندیداها برای این سِمَت شدند.

I say, dangerous women

من می‌گویم زنان خطرناک

and our allies:

و متحدان ما:

it's time to play the women's card,

الان وقتش هست که از زنان دفاع کنیم،

play the race card,

از رنگین پوستان دفاع کینم،

play all our cards.

از همه‌ی قدرتمان استفاده کنیم.

(Applause)

(تشویق)

Not to win the power game,

نه اینکه بازی قدرت را برنده شویم،

but to lead to better outcomes

اما برای اینکه نتیجه بهتری داشته باشیم

for everyone.

برای همه.

And it's time, too,

و همینطور الان زمانش هست

to discard that scarcity theory,

تا تئوری کمیابی را کنار بگذاریم،

the one that says,

همان اصلی که می‌گوید،

there's only room for one of us at the top,

فقط یک اتاق برای یک نفر از ما در بالا قرار دارد،

so protect your turf,

پس از قلمروتان محافظت کنید،

don't make friends or allies.

دوست و شریک نگیرید.

Changing the nature of power

تغییرماهیت قدرت

transforms "protect your turf" into "share your turf,"

از «محافظت از قلمرویت» تبدیل می‌شود به «تقسیم کردن قلمرویت»

it encourages coalitions,

این امر مشوق اتحادها است،

it builds alliances,

وصلت ایجاد می‌کند،

it strengthens and sustains friendships.

به دوستی‌ها استحکام و ماندگاری می‌بخشد.

My women friends are my source of renewable energy.

دوستان خانمم منابع انرژی تجدیدپذیرم هستند.

(Applause)

(صدای تشویق)

So are my mentors, my champions,

پس آنها مربیانم، قهرمانانم،

my supporters, my sponsors,

حامیان و پشتیباتان من هستند.

and all of the ways that we can and do show up for each other.

و هرآنچه که در توانمان باشد برای هم انجام می‌دهیم.

We can become our sources of renewable power

ما می‌توانیم برای هم تبدیل به

for each other.

منبع تجدیدپذیر قدرت شویم.

And along the way,

و در طول این مسیر،

we need to take better care of ourselves,

ما نیاز داریم تا بهتر از خودمان مراقبت کنیم،

and here, I am not the best role model.

و اینجا، من بهترین الگو نیستم.

I don't meditate.

من مراقبه نمی‌کنم.

I don't exercise regularly.

به‌طور منظم ورزش نمی‌کنم.

But I do live aerobically.

اما من به صورت هوازی زندگی می‌کنم.

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

Because I believe we can't be dangerous

چون معتقدم ما نمی‌توانیم به عنوان تماشاچی از حاشیه زندگی

from the sidelines,

خطرناک باشیم

and there's just too much to be done.

و خیلی کار برای انجام دادن وجود دارد.

So let's use all our power.

پس بیایید قدرتمان را استفاده کنیم.

How about the power of money?

در مورد قدرت پول چطور؟

Let's allocate more of our philanthropic dollars,

بیایید پول بیشتری به کمک‌های بشر دوستانه‌مان اختصاص دهیم.

our campaign donations,

کمپین‌های کمک‌های مالی‌مان،

our investment funds,

صندوق‌های کمکی سرمایه‌گذاریمان،

to increase economic and political equity.

تا عدالت اقتصادی و سیاسی را افزایش دهیم.

And let's leverage the power of media and technology

و بیایید قدرت رسانه و تکنولوژی

that we have in our hands, quite literally,

که واقعاً در دست داریم را افزایش دهیم،

to elevate each other's stories and ideas;

تا داستانها و ایده‌های همدیگر را انتشار دهیم؛

to practice civility;

تا تمرین تمدن کنیم;

to seek the truth,

تا حقیقت را دریابیم،

which is diminishing

حقیقتی که کمیاب شده

and is threatening free and open societies.

و جوامع آزاد را تهدید می‌کند.

Yes, we have all that we need to move our communities forward.

بله ما هر آنچه می‌خواهیم داریم تا جامعه‌ی خودمان را به سمت جلو پیش ببریم.

And the best thing we have,

و بهترین چیزی که داریم،

and what we must remember,

و چیزی که باید به خاطر داشته باشیم،

is to be there for each other.

این هست که از همدیگر حمایت کنیم.

We will move forward together,

ما با هم پیش خواهیم رفت،

willing now to take more risk,

و اکنون مشتاقیم ریسک‌پذیرتر باشیم،

to be more fearless,

جسورتر باشیم،

to speak up, speak out

عقایدمان را آزادانه فریاد بزنیم

and show up

و برای یکدیگر

for one another.

حاضر باشیم.

George Bernard Shaw once wrote

جرج برنارد شاو نوشته است

that he believed in his opinion that his life belonged to the community,

که معتقد است که زندگیش به جامعه تعلق دارد،

that the harder he worked, the more he lived

که هرچه بیشتر تلاش کند بیشتر زندگی خواهد کرد

and that he wanted to be thoroughly used up when he died.

و او می‌خواست کاملاً تا لحظه مرگ از زندگیش استفاده ببرد.

He went on to write,

او به نوشتن ادامه داد،

"Life is no brief candle to me

« زندگی شمع کوچکی برایم نیست

but a splendid torch

بلکه مشعله باشکوهی است

that I have got hold of for a moment

که من برای لحظه‌ای به دست‌ گرفتمش

before passing to future generations."

قبل از آنکه به دست نسل بعدی بسپارمش.»

I, too, do not view my life as a brief candle,

من هم زندگیم را مثل شمعی کوچک نمی‌بینم،

although I am burning it at both ends.

اگرچه من دارم هردو سرش را می‌سوزانم.

(Laughter)

(صدای خنده)

And I do want it, and me,

و من می‌خواهمش،

to be thoroughly used up when I die.

و می‌خواهم تا اخرین لحظه زندگیم از آن استفاده کنم.

But at this point in my life's journey,

اما در این نقطه از عمرم،

I am not passing my torch.

من مشعلم را به دیگری نمی‌سپارم.

I am holding it higher than ever,

آن را بالاتر،

boldly, brilliantly,

چشم‌گیرتر، درخشان‌تر از همیشه نگه می‌دارم،

inviting you to join me in its dangerous light.

دعوتتان می‌کنم زیر نور خطرناکش به من ملحق شوید.

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق)