How to rebuild the global economy | Kristalina Georgieva

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Masoud Motamedifar

Chris Anderson: I get now to introduce

کریس اندرسون: اکنون می‌توانم

one of the most powerful women in the world.

یکی از قدرتمندترین زنان در جهان را معرفی کنم.

I mean, if we are to escape from the mess that we're in right now,

منظورم این است که، اگر ما از آشفتگی حال‌حاضرمان گذر کنیم،

she is going to play a major part in helping us do that.

او قصد دارد نقش مهمی را در کمک به انجام این کار ایفا کند.

She's the head of the International Monetary Fund,

او رئیس صندوق بین المللی پول است،

a delight to welcome here Kristalina Georgieva.

بسیار خوشوقتم از میزبانی کریستالینا گئورگیوا.

Kristalina, welcome.

کریستالینا، خوش آمدید.

Kristalina Georgieva: Great to be with you, Chris.

کریستالینا گئورگیوا: کریس با شما بودن عالی است.

Thank you for having me.

ممنون که پذیرای من هستید.

CA: So you just took on this role late last year,

اندرسون: شما به تازگی همین اواخر سال قبل این سمت را به عهده گرفتید،

and within four months, boom, COVID arrives.

و پس از چهار ماه، ناگهان، کوید وارد شد.

That is one heck of an introduction to a new job.

این یک بدبیاری در شروع یک شغل جدید است.

How are you doing?

با این شرایط چه می‌کنید؟

KG: Well, I find strength in action.

گئورگیوا: خوب، من در عمل قدرت پیدا می‌کنم.

And at the Fund,

و در صندوق،

we have been, from day one on this crisis,

ما از روز اول با این بحران درگیر بوده‌ایم،

leaning forward with everything we have

با هر آنچه که داریم پیش می‌رویم

to provide lifelines to countries,

تا معاش کشورها را تأمین کنیم،

and that means to people and businesses.

و این برای مردم و کسب و کارها معنی‌دار است.

Already, we have received over 90 requests

تا به الان بیش از ۹۰ درخواست دریافت کرده‌ایم

and we have offered, to 56 countries,

و ما به ۵۶ کشور،

critical financial packages.

بسته‌های مالی موارد بحرانی پیشنهاد داده‌ایم.

CA: You've described this pandemic as a crisis like no other.

اندرسون: شما این بیماری واگیردار را به‌عنوان بحرانی بی‌مانند توصیف کرده‌اید.

In what way a crisis like no other?

از چه جهتی این بحران بی‌مانند است؟

KG: Truly like no other.

گئورگیوا: به واقع بی‌مثال.

First, never before

اولاً، هرگز قبل از این نداشته‌ایم

we will inflict on the economy consciously so much pain

که ما به اقتصاد به طور آگاهانه آسیب بزنیم

to fight a virus and save lives.

برای نبرد با ویروس و نجات جان‌ها.

We are asking businesses not to produce

ما از کسب و کارها می خواهیم تولید نکنند

and consumers not to go out and consume.

و از مصرف‌کنندگان می‌خواهیم بیرون نروند و مصرف نکنند.

At the Fund, we labeled this "the Great Lockdown."

در صندوق، ما آن‌را «قرنطینه بزرگ» نامیدیم.

Second,

دوماً،

never before

هرگز قبل از این نداشته‌ایم

there would be such a rapid change of fortunes

که چنین تغییر سریع ثروتی

practically for everybody around the world.

عملاً برای همه در سراسر دنیا وجود داشته باشد.

In January, I was in Davos,

در ژانویه، من در داووس بودم ،

talking about "anemic growth," growth of three percent.

در مورد افزایش سه درصدی «رشد کم خونی» صحبت کردیم.

In April, during our spring meetings, it was already minus three percent.

در ماه آوریل، در طول جلسات بهاری، به منهای سه درصد رسیده بود.

In January,

در ژانویه،

we predicted 160 countries to have positive income per capita growth.

ما پیش بینی کردیم که ۱۶۰ کشور رشد سرانه درآمد مثبت داشته باشند.

Now it is 170 countries with negative income per capita growth.

اکنون ۱۷۰ کشور جهان دارای رشد سرانه درآمد منفی هستند.

Now this, we call "the Great Reversal."

اکنون ما این را «وارونگی بزرگ» می نامیم.

Very painful.

خیلی دردناک است.

And three, uncertainty.

و سوماً، بلاتکلیفی.

We always live with uncertainty, Chris,

ما همیشه با بلاتکلیفی زندگی می کنیم ، کریس ،

but this time,

اما این بار،

it is the uncertainty of a novel coronavirus

این عدم قطعیت جدید ویروس کرونا است

that policymakers have to integrate.

که سیاستگزاران باید با دیگر بلاتکلیفی‌ها تجمیع کنند.

We at the Fund combine epidemiological projections

ما در صندوق، مدلسازی‌های همه‌گیرشناسی را

with our traditional macroeconomic modeling

با مدل سازی مرسوم اقتصاد کلان ترکیب می‌کنیم

to see through that uncertainty.

تا نتیجه این عدم قطعیت را ببینیم.

I must add to this,

من باید اضافه کنم،

I very much hope that when we go on the other side in the recovery,

بسیار امیدوارم وقتی که بهبودی حاصل شود،

we can use a new term and call it "the Great Transformation."

ما می‌توانیم یک اصطلاح جدید استفاده کنیم و آنرا «تحول بزرگ» بنامیم.

Make the world a better place.

و دنیا را جای بهتری کنیم.

CA: Well, I'll be excited to come on to that in a bit.

اندرسون: خوب، من هیجان زده‌ام تا کمی به آن بپردازیم.

But in this moment of responding to the crisis,

اما در این لحظه در پاسخ به بحران،

the main tool that seems to have been executed,

ابزار اصلی که به نظر می‌رسد اجرا شده باشد

at least by the rich countries,

حداقل توسط کشورهای ثروتمند،

has been this massive economic stimulus,

این محرک عظیم اقتصادی بوده است،

to the tune of trillions of dollars.

به ارزش هزارها میلیارد دلار.

Is that a wise response?

آیا این یک پاسخ عاقلانه است؟

KG: It is a necessity.

گئورگیوا: این یک ضرورت است.

And you don't hear the Fund often telling countries,

و مثل روال قبل دیگر از صندوق نمی‌شنوید که به کشورها بگوید،

"Please, spend.

«لطفاً خرج کنید.

Spend as much as you can."

تا آنجا که می‌توانید خرج کنید.»

And that is what we do now.

و این کاری است که اکنون انجام می‌دهیم.

We do add to that,

ما قطعاً به رقم آن اضافه می‌کنیم،

"And keep the receipts.

«و رسیدها را نگه دارید.

Don't lose accountability to the citizens, to the tax payers."

مسئولیت‌پذیری را در قبال شهروندان و پرداخت کنندگان مالیات از دست ندهید.»

The reason financial injection is necessary,

دلیل اینکه تزریق مالی ضروری است،

these fiscal measures of almost nine trillion dollars are necessary,

این اقدامات مالی به ارزش تقریباً نه تریلیون دلار لازم است،

is because when the economy is standing still,

زیرا وقتی اقتصاد راکد است،

unless there is help,

مگر اینکه کمکی باشد،

unless there is monetary policy stimulus,

مگر اینکه محرک سیاست پولی وجود داشته باشد،

firms are going to go massively bankrupt,

شرکت‌ها در حال ورشکستگی گسترده هستند،

people would be unemployed,

مردم بیکار خواهند بود،

the economy would be scarred.

اقتصاد آسیب خواهد دید.

When we go to the other side,

وقتی از این شرایط عبور کنیم،

this scarring is going to make the recovery much more difficult.

این آسیب‌دیدگی، بازیابی را بسیار دشوار خواهد بود.

So that is a wise thing to do,

بنابراین این یک کار عاقلانه است،

and it helps the fact that central banks in major economies

و به این واقعیت کمک می‌کند که بانک‌های مرکزی در اقتصادهای بزرگ

have been acting in a synchronized manner

با هماهنگی عمل کنند

and that fiscal stimulus came really, really fast.

و آن محرک مالی واقعاً خیلی سریع به نتیجه رسید.

This is how we see people being able to go through this

اینگونه تصور می‌کنیم مردم بتوانند این زمان بسیار بسیار سخت را

very, very tough time.

سپری کنند.

CA: But how far can it go?

اندرسون: اما تا کجا می‌تواند ادامه یابد؟

Because it's been described, in a sense, as "printing money" --

چون با عنوان «چاپ پول» توصیف شده است --

governments are issuing more and more bonds

دولت‌ها دارند بیشتر و بیشتر اوراق قرضه صادر می‌کنند

that have to paid back at some point.

که باید در نهایت بازپرداخت شود.

There's this term, in economics, of the Minsky moment,

اصطلاحی در اقتصاد هست که به آن لحظه مینسکی می‌گویند،

where things can go very well for a while,

جایی که همه چیز برای مدتی خیلی خوب پیش می‌رود،

as everyone believes that, you know,

تا جایی که همه باور می‌کنند

that the train can keep running,

که این قطار می‎تواند به کار خود ادامه دهد،

the cycle can keep turning,

این چرخه می‌تواند بچرخد،

you know, that governments have all this money.

می‌دانید که دولت‌ها همه این پول را دارند.

At some point, though, doesn't that break down?

اما بالاخره در یک نقطه، آیا این چرخه قطع نمی‌شود؟

Do you worry that we may be nearing a Minsky moment,

آیا نگران هستید که ممکن است نزدیک یک لحظه مینسکی باشیم،

where, like Michael in Mary Poppins

اتفاقی شبیه مایکل در فیلم مری پوپینز

grabs his tuppence and starts a run on the bank.

که دو پنی پولش را برداشت و دوید به سمت بانک.

Is there stress in the international financial system now

آیا اکنون در نظام بین المللی مالی استرسی وجود دارد

that concerns you,

که شما را نگران کند،

that makes you feel that we may be running out of headroom?

که موجب شود احساس کنید داریم فراتر از توانمان عمل می‌کنیم؟

KG: Of course, this cannot go on forever.

گئورگیوا: البته، این نمی‌تواند برای همیشه ادامه یابد.

I, for one, have trust in our scientists,

من به شخصه به دانشمندان‌مان اعتماد دارم،

I think we will see breakthroughs,

من فکر می‌کنم پیشرفت‌های چشمگیری خواهیم دید،

and we will see also people in businesses

و همچنین افراد را در کسب و کارها خواهیم دید

getting accustomed to social distancing,

که خود را با فاصله‌گذاری اجتماعی وفق می‌دهند،

to micromeasures that protect from spreading the disease.

ریزاقداماتی که از پخش بیماری جلوگیری می‌کند.

We have seen very massive injection in health systems,

در نظام‌های سلامت شاهد پشتیبانی بسیار گسترده بودیم،

so hospitals can actually treat people that are coming for help.

بنابراین بیمارستان‌ها واقعاً می‌توانند به افراد نیازمند کمک بپردازند.

Obviously, if it is to go for a very long time,

بدیهی است اگر قرار باشد برای مدت بسیار طولانی ادامه یابد،

we would be worried.

ما نگران خواهیم شد.

For now,

درحال حاضر،

what we are projecting

طبق طرح‌ریزی ما

is that there would be a gradual reopening --

کم‌کم اقتصاد بازگشایی می‌شود--

we see it already happening in a number of countries.

داریم می‌بینیم که در برخی کشورها روند بازگشایی آغاز شده است.

And we project for next year, 2021,

طبق برنامه برای سال بعد یعنی ۲۰۲۱،

a partial recovery.

بخشی از اقتصاد بازیابی می‌شود.

Not a full recovery, unfortunately,

متأسفانه بازیابی کامل رخ نمی‌دهد،

but coming to a better place.

ولی از این وضعیت بهتر خواهد شد.

Now, what helps us

حالا آن چیزی که به ما کمک می‌کند

is something that I don't particularly love,

چیزی است که من به آن علاقه خاصی ندارم،

but I see it as a positive feature --

اما آن را مثبت ارزیابی می‌کنم--

very low interest rates,

نرخ بهره بسیار پایین --

in some cases, negative --

در برخی موارد، منفی --

that allows this injection of fiscal measures and liquidity

تا به این اقدامات مالی و تزریق نقدینگی اجازه دهد

to be sustained over a number of years.

که در طول چند سال پایدار نگه داشته شود.

And for now, we do not see on the horizon

و در حال حاضر، افقی برای هیچ بازگشتی

any return to increase in interest rates.

در افزایش نرخ بهره مشاهده نمی‌کنیم.

So low for longer,

پس پایین برای مدت بیشتر،

and that is, in that environment, a helpful feature.

و چنین فضای مالی کمک‌کننده خواهد بود.

CA: I mean, the financial crisis of 2008

اندرسون: بحران مالی سال ۲۰۰۸

came perilously close to breaking the entire financial system --

نزدیک بود که کل نظام مالی را از هم بپاشد --

arguably, it did that.

شاید هم واقعاً این کار را کرد.

By most people's calculation,

طبق محاسبه اکثر افراد،

this is a far worse impact to the economy overall.

قضیه فعلی تأثیر بسیار بدتری بر کل اقتصاد خواهد گذاشت.

Did the world learn something from 2008

آیا جهان از سال ۲۰۰۸ هیچ درسی آموخت

that has helped us so far be resilient this time?

که به ما کمک کند این بار انعطاف لازم را داشته باشیم؟

KG: What the world learned is that the financial system

گئورگیوا: جهان آموخت که نظام مالی

has to be tested

باید آزمایش شود

and then strengthened to withstand shocks.

و برای مقابله با شوک‌ها تقویت شود.

And that is helping us tremendously today.

و امروز دارد کمک شایانی به ما می‌کند.

The banking system is resilient,

نظام بانکی منعطف است،

and even in the nonbanking financial institutions,

و حتی در موسسه‌های مالی غیربانکی،

there is more attention paid

توجه بیشتری می‌شود

to how far can you go without running into trouble.

تا بدانید تا قبل از بروز مشکل چقدر می‌توانید پیش بروید.

I would say,

من می‌گویم،

if you look around the world,

اگر به سراسر دنیا نگاه کنید،

the most important lesson then was "build resilience to shocks."

مهمترین درس «ایجادانعطاف در برابر شوک‌ها» است.

Those who have done it cope now better.

کسانی که این کار را کرده‌اند با شرایط الان بهتر کنار آمده‌اند.

And those who have not done it are in a much tougher spot.

و کسانی که این کار را نکرده‌اند در موقعیت بسیار سخت‌تری هستند.

And actually, for the Fund,

و در واقع، آرزویی که ما برای

what we are praying

صندوق داریم

is that we will come out of this crisis with this lesson about resilience

این است که با این درس انعطاف از این بحران سربلند بیرون بیاییم

being spread beyond the banking system,

با فراتر رفتن از نظام بانکی،

so we actually have this crisis-management mindset

ما این خط فکری مدیریت بحران را داریم

for a world that is inevitably going to be more shock-prone,

برای جهانی که بدون شک بیشتر در معرض شوک خواهد بود،

because of climate

بخاطر آب و هوا

and also because of the sheer density of economic and social life on our planet.

و همچنین به خاطر همین تراکم زندگی اقتصادی و اجتماعی روی سیاره.

CA: In your role,

اندرسون: در نقش شما،

you're paying special attention to the situation in developing countries.

شما توجه زیادی به وضعیت کشورهای در حال توسعه دارید.

And it does seem that they're facing a really terrible situation right now.

و به نظر می‌رسد که الان واقعاً در موقعیت اسفناکی هستند.

Many of them have significant debt denominated in dollars.

بسیاری از آن‌ها بدهی قابل توجهی به دلار دارند.

In the current crisis,

در بحران فعلی،

their currencies are depreciating against the dollar,

ارزهای‌شان در برابر دلار در حال کاهش است،

making it nigh impossible for them to execute the kind of injection,

که اجرای سیاست تزریق پولی را برایشان تقریباً غیرممکن می‌کند،

stimulus injections,

تزریق‌های پولی محرک،

that the rich countries are doing

که کشورهای ثروتمند انجام می‌دهند

and seems to be the only way out.

و به نظر می‌رسد فقط راهی است برای فرار از مشکل.

So that seems like a really dangerous cycle.

و چرخه بسیار خطرناکی به نظر می‌رسد.

Is there any way to break that cycle?

آیا راهی برای شکستن چرخه وجود دارد؟

KG: Well, let me first separate

گئورگیوا: خوب اجازه دهید

countries that have built strong fundamentals.

ابتدا کشورهایی که بنیان‌های مستحکم بنا کرده‌اند را تفکیک کنم.

And now in this crisis,

و الان در این بحران،

as we are receiving incoming data,

داده‌هایی که داریم دریافت می‌کنیم،

not very many, but there are still some positive surprises,

نه چندان زیاد ولی همچنان اتفاقات بزرگ مثبت وجود دارند،

and they come from countries that have built stronger buffers,

و از سوی کشورهایی است که ضربه‌گیرهای قوی‌تری ساخته‌اند،

stronger fundamentals,

بنیان‌های قوی‌تر را،

have been more disciplined during good times.

در شرایط اقتصادی خوب آماده کرده‌اند.

But indeed, we do see

اما در واقع، قطعاً مشاهده می‌کنیم

quite a number of emerging markets, developing countries,

که تعداد زیادی از بازارهای نوظهور و کشورهای درحال توسعه

faced with multiple pressures.

با فشارهای چندگانه مواجه هستند.

They had the hit from the coronavirus,

بسیاری از آن‌ها با نظام سلامت ضعیف،

many of them with weak health systems.

از ویروس کرونا لطمه دیده‌اند.

Then, they have the high level of indebtedness,

همچنین سطح بالایی از بدهی دارند،

from before the crisis,

مربوط به قبل از بحران،

which creates a much more difficult environment for them.

که شرایط بسیار سخت‌تری برای‌شان ایجاد کرده است.

Then, many of them are commodity exporters.

بسیاری از آن‌ها صادرکننده کالا هستند.

Commodity prices, oil price,

قیمت کالا و قیمت نفت،

they went down very dramatically,

به شدت کاهش یافته‌اند،

that hits them again.

این هم به آن‌ها لطمه زده است.

Many rely on remittances.

بسیاری روی حواله‌جات حساب کرده‌اند.

Remittances shrunk some 20 to 30 percent.

ارزش حواله‌جات بین ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش یافته است.

And then you have a number of countries that are highly dependent on tourism.

و تعدادی از کشورها به شدت به گردشگری وابسته هستند.

Tourism is the hardest hit sector, or one of the hardest hit.

گردشگری سخت‌ترین یا یکی از سخت‌ترین لطمات را دیده است.

So, very tough for these countries,

پس شرایط برای این کشورها خیلی سخت است،

but this is why institutions like mine have been wisely created.

اما این است علت تشکیل عاقلانه موسساتی مثل موسسه من.

The IMF, the World Bank, the regional development banks,

صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و بانک‌های توسعه منطقه‌ای

we work very closely together in this crisis.

در این بحران ما همکاری تنگاتنگ داریم.

The IMF, fortunately,

خوشبختانه، صندوق بین‌المللی پول،

that was one of the lessons from the 2008-2009 crisis --

که خود یکی از درس‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ بود--

make sure that in the center of the financial safety net is an IMF

اطمینان می‌دهد که در مرکز امنیت خالص مالی، صندوقی است

with financial strength.

با قدرت مالی.

We have four times more money to lend today

امروزه منابع مالی قابل وام دادن ما نسبت به آن زمان

than we had then.

چهار برابر شده است.

From 250 billion to one trillion dollars.

از ۲۵۰ میلیارد دلار به یک تریلیون دلار رسیده‌ایم.

And of course,

و البته،

we are deploying these funds

و ما بیشتر این کمک‌های مالی را

exactly for the countries that need us the most.

دقیقاً برای کشورهایی می‌فرستیم که بیشترین نیاز را دارند.

And we did one more thing.

یک کار دیگر هم کردیم.

With David Malpass, the president of the World Bank,

به همراه دیوید مالپاس رئیس بانک جهانی،

we called for a debt moratorium for the poorest countries

برای فقیرترین کشورها یک استمهال پرداخت قروض

to their official bilateral creditors.

از بستانکار دوجانبه آن‌ها درخواست کردیم.

And people tend to say, "Oh, we don't work together,

بعد مردم می‌گویند «ما با هم همکاری نداریم،

it's not good enough."

این‌ها کافی نیست.»

But here is an area where we made this call in late March,

اما در وضعیتی که ما این درخواست را در اواخر مارس

and in mid-April,

و اواسط آوریل ارسال کردیم،

the G20 agreed on this moratorium.

گروه ۲۰ با این استمهال موافقت کرد.

Amazing, we had the Paris Club, China,

شگفت‌انگیز است، کلوپ پاریس، چین،

the Gulf countries,

شورای همکاری خلیج فارس،

all agreeing that we should not suffocate the poorest countries

همه موافقند که نباید به کشورهای فقیر

by asking them to pay their debts

برای پرداخت بدهی‌های‌شان فشار آوریم

when their economies are standing still.

در چنین شرایطی که اقتصادشان راکد است.

CA: Is it possible that some developing countries

اندرسون: آیا برخی کشورهای در حال توسعه

are overdoing the lockdown policy?

در مورد سیاست‌های قرنطینه زیاده‌روی نمی‌کنند؟

I mean, if large numbers of your citizens are already struggling to stay alive,

آیا در شرایطی که تعداد زیادی از شهروندان برای زنده ماندن دست و پنجه نرم می‌کنند،

isn't it almost like a death sentence to order them not to leave their homes?

آیا مجبور کردن مردم به ماندن در خانه همانند حکم قتل نیست؟

KG: Well, Chris, one of the most heartbreaking conversations I would have

گئورگیوا: خوب کریس، یکی از گفتگوهای غم‌انگیزی که دارم

is with leaders of countries where they have to stare in the face

با رهبران کشورهایی است که باید صراحتاً

a choice of people dying from the virus

بین مرگ افراد از ویروس و مرگ افراد از گرسنگی

or dying from hunger.

یکی را انتخاب کنند.

And it is a very dramatic situation for them.

و این وضعیت برای‌شان واقعاً اسفناک است.

Where you have a very large part of your economy

وقتی بخش بزرگی از اقتصادتان

being informal,

غیررسمی است،

where people live hand-to-mouth every day,

وقتی مردم هر روز محتاج نان شب هستند،

the lockdowns we have in advanced economies

قرنطینه‌ای که ما در کشورهای پیشرفته داریم

are not quite applicable,

کاملاً قابل اجرا نیست،

but even there,

اما حتی در همین کشورهای فقیر،

countries are doing really well in social distancing

مردم واقعاً دارند فاصله‌گذاری اجتماعی را

to the extent it is possible.

در حد ممکن اجرا می‌کنند.

Many of the countries in Africa

بسیاری از کشورها در آفریقا

were very early to step up preventive measures.

اقدامات پیشگیرانه را خیلی زود شروع کردند.

Why?

چرا؟

They learned from the Ebola, they learned from prior crises

چون از ایبولا و دیگر بحران‌ها درس گرفته بودند

that hygiene,

که از لحاظ بهداشت،

taking any measure you can really helps.

به کار بردن هر اقدامی کمک‌کننده است.

So again, I cannot stress enough

بیش از این دیگر نمی‌توانم تاکید کنم

how important is solidarity with these countries.

که چقدر همبستگی با این کشورها مهم است.

How important it is for my institution to be there for them in a timely manner.

چقدر برای موسسه من مهم است که به موقع به داد این کشورها برسیم.

And we do it.

و این کار را می‌کنیم.

CA: Whitney.

اندرسون: ویتنی.

Whitney Pennington Rogers: Hi there, thank you,

ویتنی پنینگتن راجرز: سلام، متشکرم،

this is a wonderful conversation,

گفتگوی فوق‌العاده‌ای است.

and we're starting to see some questions coming from the community.

و داریم سوالاتی را دریافت می‌کنیم.

The first one we have is from Bill Elkus,

اولین سوال از طرف بیل الکوس است،

and it's a follow-up to something you were mentioning earlier,

و مربوط به چیزی است که قبلاً به آن پرداختید

related to the stimulus, Kristalina.

و به محرک مربوط است، کریستینا،

What are the prospects for inflation from such a large stimulus?

با چنین مشوق‌های بزرگ مالی چه چشم‌اندازی برای تورم متصور هستید؟

KG: At this point,

گئورگیوا: در این لحظه،

we are not worried about inflation in advanced economies

در اقتصادهای پیشرفته و در بخش اعظم اقتصادهای تجاری

and in the majority of emerging market economies.

نگران تورم نیستیم

We do worry about inflation

ما قطعاً در مورد کشورهایی نگران تورم هستیم

in countries that have weak fundamentals,

که زیرساخت‌های ضعیفی دارند،

no access to foreign exchange easily,

به مبادلات خارجی دسترسی آسان ندارند،

where the only way to address the crisis

و تنها راه مقابله با بحران

is our help

کمک ماست

or their central banks printing more money.

یا اینکه بانک مرکزی‌شان پول بیشتری چاپ کند.

And sometimes it's a combination of those two.

و گاهی ترکیب هر دوی اینهاست.

Why I don't worry about inflation in advanced economies?

چرا من نگران تورم در اقتصادهای پیشرفته نیستم؟

Because countries that have their hard currency

چون کشورهایی که دارای ارزهای احتیاطی (ارزهای رایج در معاملات جهانی) هستند

are putting liquidity in place,

نقدینگی را سر جای خود فراهم می‌کنند،

but at the same time,

اما در عین حال،

they're not seeing a big expansion of demand

گسترش تقاضا و افزایش قیمت را

and prices being pushed up.

تجربه نمی‌کنند.

So for these countries,

برای این کشورها،

at least for the observable future,

حداقل در آینده قابل پیش‌بینی، برای این کشورهای پیشرفته

we don't see a way of going, like after the Second World War,

چیزی شبیه اتفاقی که پس از جنگ جهانی دوم رخ داد

in inflation jumping up.

و تورم افزایش ناگهانی یافت رخ نخواهد داد.

The consumers are not consuming so aggressively,

مصرف‌کنندگان آن چنان مصرف شدیدی ندارند،

demand is not that strong,

تقاضا زیاد نیست،

and these are societies where there is a lot of maturity

و این در مورد جوامعی است که در اجرای گزینه‌های سیاست‌گزاری

in how they exercise their policy options.

به پختگی لازم رسیده‌اند،

But if you are a poor country,

اما اگر کشوری فقیر هستید،

that out of desperation, with no access to markets,

با درماندگی شدید و با عدم دسترسی به بازارهای جهانی،

no access to hard currency,

و با عدم دسترسی به ارزهای احتیاطی،

ought to somehow put money supply enough,

که می‌بایست برای تامین پول کنار گذاشته شود،

then inflation is going to be there.

در این صورت تورم به وجود خواهد آمد.

A very extreme case is Zimbabwe,

یک مورد بسیار شدید زیمبابوه است،

and I do worry there may be other countries.

و نگرانم که دیگر کشورها هم به این جرگه بپیوندند.

So this is why we are so determined to engage with these countries early.

برای همین است که اینقدر مصمم هستیم تا این کشورها را زودتر درگیر کنیم.

And also look at some of the high-debt countries.

و همچنین به کشورهای با بدهی بالا نگاه می‌کنم.

Would it be necessary, on a country-by-country basis,

آیا نیاز است که بر اساس کشور به کشور

to restructure debts

ساختار بدهی‌ها را بازآفرینی کنیم

to prevent that moving in a desperate direction?

تا به سمت فلاکت نروند؟

WPR: Thank you.

راجرز: ممنونم.

And we have one more question that I wanted to share from our community.

و یک سوال دیگر داریم که می‌خواهم مطرح کنم.

This is from Keith Yamashita,

از طرف کیث یاماشیتا،

and it's about how we all can be involved in some of this change.

چگونه همه ما می‌توانیم در چنین تغییری مشارکت کنیم.

"You are tasked with macro-economic and funding efforts.

«مسئولیت شما اقتصاد کلان و تلاش‌های تامین مالی است.

What should we do as citizens to help renewal and recovery?"

ما بعنوان شهروند برای بازسازی و بازیابی چه کمکی می‌توانیم بکنیم؟»

KG: Well, it is incredibly important for all of us citizens --

گئورگیوا: خوب این برای همه ما بعنوان شهروند بسیار مهم است --

and aside of being the head of the IMF, I am also a global citizen --

و من فارغ از اینکه رئیس صندوق بین‌المللی پول می‌باشم شهروند این جهان هم هستم --

that we are to bring that notion

و باید این ادراک از همبستگی

of solidarity in a moment of crisis.

در این لحظه بحران را پررنگ کنیم.

I loved the way this segment

این بخش را دوست داشتم

was musically backed, and it was "Lean on Me."

که با موسیقی «روی من حساب کن» همراه بود.

It is very important that we do create that sense --

خیلی مهم است که این احساس را ایجاد کنیم --

"we are in this together, we will get through it together."

«همه ما در این وضعیت قرار داریم و با هم از آن عبور می‌کنیم.»

And please, speak up on that.

و لطفاً در این مورد با همه صحبت کنید.

I was, for many years, crisis commissioner,

من سالیان درازی مأمور رسمی بحران بودم،

and one thing I learned is that the majority of people

و چیزی که یاد گرفتم این بود که اکثر مردم

are positive, good people.

مثبت و خوب هستند.

You can lean on them.

می‌توانید روی‌شان حساب کنید.

And there is a minority that is hateful and fearful

و اقلیتی هستند که تنفرآمیز و ترسناک هستند

and also very loud.

و صدایشان هم خیلی بلند است.

So, good people, speak up.

بنابراین مردم خوب باید صدایی رسا داشته باشند.

Spread that sense of "we are in this together,

این حس را انتشار دهید «همه ما در این وضعیت قرار داریم

we'll get through it together."

و با هم از آن عبور می‌کنیم.»

WPR: Thank you. I'll come back later with other questions.

راجرز: متشکرم. بعداً با سوالات دیگر بر می‌گردم.

CA: Kristalina, I'd love to expand on that

اندرسون: کریستالینا، دوست دارم این بخش را بسط دهم

and just ask you a bit more about leadership, actually.

و می‌خواهم بیشتر در مورد رهبری از شما بپرسم.

You know, when people think of the nations that have performed best,

می‌دانید، وقتی مردم در مورد کشورهایی که بهترین عملکرد را داشته‌اند صحبت می‌کنند،

they often refer to --

اشاره می‌کنند به--

when I say best, best in response to the current pandemic --

وقتی می‌گویم بهترین یعنی بهترین در پاسخ به همه‌گیری فعلی --

they often refer to Germany, New Zealand,

معمولاً به کشورهایی اشاره می‌کنند همچون آلمان، نیوزلند،

South Korea, Taiwan, Denmark and Norway.

کره جنوبی، تایوان، دانمارک و نروژ.

When they think of those that have performed worst,

وقتی به آنهایی که بدترین عملکرد داشته‌اند فکر کنند،

they often think of Spain, Italy, the UK, Belgium,

اغلب یاد کشورهایی میفتند مثل اسپانیا، ایتالیا، انگلیس، بلژیک

Sweden, Iran, Brazil, Russia

سوئد، ایران، برزیل، روسیه

and the United States.

و آمریکا.

All of that second group are run by men,

همه گروه دوم توسط مردان مدیریت می‌شوند،

all but one of the first group are run by women.

و از گروه اول به جز یک مورد بقیه توسط زنان مدیریت می‌شوند.

Is that a coincidence?

آیا این اتفاقی است؟

KG: Well, now,

گئورگیوا: خوب، الآن،

speaking a bit subjectively as a woman,

اگر کمی شخصی و بعنوان زن صحبت کنم،

I do believe that women are great to lead in a crisis.

واقعاً اعتقاد دارم که زنان برای مدیریت بحران عالی هستند.

They are more likely to show empathy,

چون بهتر می‌توانند ابراز همدردی کنند،

to care about the most vulnerable people

بیشتر نگران آسیب‌پذیرترین انسان‌ها هستند

and to be able to speak about that.

و راحت‌تر می‌توانند به این قضایا بپردازند.

They are decisive.

زن‌ها قاطع هستند.

I can say that for myself,

در مورد خودم می‌توانم بگویم،

we take energy from action.

ما انرژی را از عمل دریافت می‌کنیم.

And we don't tend to, kind of, mourn and complain

و تمایلی برای زیادی ماتم گرفتن و شکایت کردن

too much.

نداریم.

So there is perhaps something to be said

خوب این چیزی است که می‌توان

about the value of gender equality for the future.

در مورد ارزش برابری جنسیتی برای آینده گفت.

Bring more women for this world of more crisis ahead of us.

در آینده برای مدیریت بحران‌های پیش رو باید زنان بیشتری را به صحنه بیاوریم.

CA: It's obviously hard to make generalizations about gender of any kind,

اندرسون: مطلقاً سخت است که در مورد جنسیت از هر نوعی به شکل خاص تعمیم دهیم،

but I mean, is there also, almost, something

اما آیا چیز دیگری هم هست

about the embracing of nuance,

در مورد پذیرش اختلافات جزئی،

that women might be better at that than men?

که زن بهتر است یا مرد؟

Men are often, it's like, "let's win, let's conquer,"

مردها معمولا می‌گویند «باید پیروز شویم، باید غلبه کنیم،»

and in a situation like this, where it's all probabilities,

و در یک وضعیتی مثل این جایی که همه چیز احتمالات است،

it's like, there are so many complex dials to turn

انگار روش‌های بسیار پیچیده‌ای هستند

on this dangerous pandemic machine that we're trying to wrestle.

اگر بخواهیم با این ماشین همه‌گیر خطرناک کشتی بگیریم.

I mean, are women better at handling nuance?

آیا زن‌ها با همان اختلاف ناچیز بهتر هستند؟

KG: Let me say something, Chris.

گئورگیوا: بگذار چیزی بگویم کریس.

We need everybody,

ما به همه نیاز داریم،

and we need this mixture of experience, knowledge and predisposition.

و به ترکیبی از تجربه، دانش و استعداد نیاز داریم.

Men and women coming together.

مرد و زن با هم همکاری می‌کنند.

I find it that it is great to have different perspectives

دریافته‌ام که عالی خواهد بود اگر پس‌زمینه‌های متفاوت را

when we make decisions.

هنگام تصمیم‌گیری داشته باشیم.

Then, the chances of making a good decision are higher.

در این صورت شانس اخذ تصمیمات خوب بیشتر است.

So we need each other,

پس به یکدیگر نیاز داریم،

but we also need to recognize is that yes, there are certain things,

اما باید بدانیم که موارد معینی وجود دارند

I have seen it time and again,

که در مواقع مختلف مشاهده کرده‌ام،

women are more willing to find a pathway to compromise,

زنان رغبت بیشتری برای یافتن راهی برای سازش دارند،

they're more willing to be corrected if they're wrong.

زنان تمایل بیشتری برای تصحیح اشتباهات خود دارند.

Say, "Oh, OK, that's a good point,

«اوه خیلی خوب، این نقطه مثبتی است،

let me integrate it in the way I think about it."

بگذارید به روشی که فکر می‌کنم از آن بهره بگیرم.»

And when you are in uncertainty,

و زمانی که از چیزی اطمینان ندارید

that is a huge advantage in decision-making.

این خصلت در تصمیم‌سازی مزیت بزرگی است.

CA: So perhaps talk a bit more about your own leadership in this moment.

اندرسون: خوب کمی بیشتر درباره رهبری شما در این مقطع صحبت کنیم.

I mentioned you've only recently come to this job.

همانگونه که گفتم شما به تازگی به این سمت رسیده‌اید

Before that, you were European Commissioner,

قبل از این شما مسئول کمیسیون اروپا بودید،

you dealt with humanitarian crises in more than one part of the world.

شما با بحران‌های انسانی در بخش‌هایی از جهان سر و کار داشتید.

And in your own country, Bulgaria,

و در کشور خودتان، بلغارستان،

you witnessed the wholesale transformation of the country,

شاهد تغییرات اساسی بودید،

both politically and economically.

هم به لحاظ سیاسی و هم اقتصادی.

What lessons can you bring from your past experience

چه درس‌هایی از تجربیات گذشته

to this moment?

در این مقطع با خود آورده‌اید؟

KG: Well, there are many things I learned.

گئورگیوا: خوب چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام.

I was very fortunate to have these multiple experiences

خیلی خوش‌شانس بودم که این تجربیات چندگانه را

for the job I have now.

برای منسب فعلی با خود دارم.

But let me highlight three.

اما بگذارید روی سه مورد تاکید کنم.

First, how critically important it is

اول اینکه بسیار مهم است

to prepare for a crisis.

که برای بحران آماده باشید.

Kind of, think of the unthinkable,

یعنی فکر کردن در مورد چیزهای غیرقابل تفکر،

and then act with some foresight

و عمل کردن بدون پیش‌بینی

when a shock hits you.

هنگامی که یک شوک به شما وارد می‌شود.

You have a title for this series called "Build Back Better."

برای این اتفاقات عنوانی به کار می‌رود تحت «از قبل آماده باش»

I actually would like to modify it, if I may,

دوست دارم این را بهبود دهم،

and I would talk about "Build Better Before."

اگر بخواهم در مورد «از قبل آماده باش» صحبت کنم

Preparedness, prevention, pay off big time.

عبارت است از اینکه آمادگی و جلوگیری در زمان حادثه نتیجه می‌دهد.

The second --

دومین مورد--

and not necessarily in priority, it is as important --

که نه تنها در اولویت‌ها بلکه همواره اهمیت دارد --

is collective action,

عبارت است از کار جمعی،

working together.

همکاری،

Seeking help, offering help.

درخواست کمک، پیشنهاد کمک.

Makes a huge difference in an emergency.

که در مواقع اضطراری تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.

And the third is something I learned time and again.

و سومین مورد که به کرات آموخته‌ام.

We don't know our internal strength

ما توان درونی خود را تا زمانی

until we are hit.

که حادثه‌ای رخ ندهد نمی‌شناسیم.

We are so resilient,

ما خیلی انعطاف‌پذیر هستیم،

we are so able to withstand shocks,

ما برای مقابله با شوک‌ها خیلی توان داریم،

especially when we come together,

مخصوصاً وقتی با هم هستیم،

that this always gives me this sense of optimism

این مورد همیشه موجب خوش‌بینی من می‌شود

that, as hard as it is, we can overcome it.

که هر قدر هم سخت باشد ما از پس آن بر می‌آییم.

From the days when my country collapsed, the economy collapsed,

از روزی که کشور من فروپاشید، اقتصاد فروپاشید

I would get up at four o'clock in the morning,

من ساعت چهار صبح بیدار می‌شدم،

queue to buy milk for my daughter,

در صف می‌ایستادم تا برای دخترم شیر بخرم،

to the days when I would see Syrian refugees in terrible situations

تا روزی که پناهجویان سوری را دیدم که در شرایط وحشتناک

helping each other,

به یکدیگر کمک می‌کنند،

to today, when I'm the head of the IMF,

تا امروز که رئیس صندوق بین‌المللی پول هستم،

that internal strength,

این قدرت درونی،

our power of resilience,

و قدرت انعطاف،

the more we are together,

هر چه بیشتر با هم باشیم،

the more it is amplified.

بیشتر تقویت می‌شود.

CA: Actually, could you talk a bit more about the role of the IMF,

اندرسون: آیا می‌توانید بیشتر در مورد نقش خود در صندوق بگویید،

especially as we look forward to trying to recover from this?

مخصوصاً هنگامی که انتظار داریم با تلاش از این وضعیت خلاص شویم؟

What specifically can your organization do

سازمان شما دقیقاً چه کاری می‌تواند انجام دهد

to take us forward?

تا ما را به جلو ببرد؟

KG: So there are three things that are quite unique for the IMF,

گئورگیوا: خوب سه چیز هست که کاملاً مختص صندوق بین‌المللی پول است،

and they're really so important in a time of crisis.

و اینها واقعاً در زمان بحران اهمیت دارند.

The first one is to give a good diagnostic of what is happening

اول اینکه بفهمید چه اتفاقی دارد رخ می‌دهد

and what is the way forward.

و راه رو به جلو چیست.

Let me just say, in this crisis,

بگذارید همین بحران را مثال بزنم،

in the very first weeks,

در همان هفته‌های اول،

we put together, we call it policy action tracker, for 193 countries.

دور هم جمع شدیم و به آن ردیابی فعالیت‌های سیاست‌گزاری گفتیم، برای ۱۹۳ کشور

What actions are countries taking,

بررسی کردیم چه تصمیماتی دارند اتخاذ می‌کنند،

how they can learn from each other,

چگونه می‌توانند از یکدیگر بیاموزند،

so we can be more effective together.

خوب ما باهم می‌توانیم موثرتر باشیم.

We are adding to it, now,

الان داریم به آن اضافه می‌کنیم،

actions for responsible reopening of the economies

مثلا فعالیت‌هایی برای بازگشایی مسئولیت‌پذیرانه اقتصاد

exactly with that purpose.

دقیقاً با همان هدف.

What we are known best for,

ما را بیشتر به عنوان

we are the financial first responder.

اولین پاسخگوی مالی می‌شناسند.

We are coming in this incredible shock

ما در این شوک باورنکردنی

with very significant financial firepower.

با قدرت مالی چشمگیر وارد عرصه شدیم.

And what people don't know is that the Fund has multiple instruments.

چیزی که مردم نمی‌دانند این است که صندوق ابزارهای زیادی دارد.

Emergency financing is the one we doubled for this crisis.

تامین مالی اضطراری را در این بحران دو برابر کردیم.

And it is no conditionalities.

و هیچ شرطی نیاز نیست.

We are asking one thing, Chris.

ما فقط یک چیز می‌خواهیم، کریس،

Pay your doctors and your nurses, your hospitals,

به پزشکان، پرستاران و بیمارستان‌های خود بپردازید،

protect your most vulnerable people and parts of the economy.

از آسیب‌پذیرترین مردم و آسیب‌پذیرترین بخش‌های اقتصادی حمایت کنید.

That's it, this is the condition.

فقط همین، تنها شرط همین است.

And the third thing we do at the Fund

و سومین کاری که در صندوق انجام می‌دهیم

is to help countries have the capacity for good policies.

کمک به کشورهایی است که ظرفیت سیاست‌گزاری‌های خوب را دارند.

After the financial crisis,

پس از بحران مالی،

we helped many countries to have good debt management,

به خیلی از کشورها کمک کردیم تا مدیریت خوب بدهی،

good fiscal management,

مدیریت مالی،

transparency and accountability

شفافیت و پاسخگویی داشته باشند

to improve the performance of public finance.

تا عملکردشان در منابع مالی عمومی بهبود یابد.

So the Fund is not a very big organization

با هر شاخصی که بسنجید، صندوق، سازمان خیلی بزرگی

by any standard,

محسوب نمی‌شود،

we are some 3,000 people.

ما حدود ۳۰۰۰ نفر هستیم.

Highly professional, incredibly committed.

بسیار حرفه‌ای و بسیار متعهد.

When you use the expression "all hands on deck," that's us.

وقتی عبارت «همه به روی عرشه» را به کار می‌برید، این ما هستیم.

And it is a digital deck,

و این یک عرشه دیجیتال است،

it is a digital deck these days.

در این روزها یک عرشه دیجیتال است.

CA: I mean, this is a global crisis.

اندرسون: این یک بحران جهانی است.

A lot of people are worried that unlike perhaps even in 2008,

مردم زیادی نگران هستند زیرا شاید برخلاف حتی ۲۰۰۸

where it really did seem there was a lot of global cooperation,

که واقعاْ به نظر می‌رسید همکاری‌های جهانی زیادی داریم،

there's actually, in some worrying ways,

این بار مسیر نگران‌کننده است،

less this time?

آیا همکاری‌ها کمتر است؟

Are you worried about

آیا شما نگران نیستید

how crucial is that to getting us through this?

که چقدر عبور این بحران سخت خواهد بود؟

KG: I mean, my preoccupation is,

گئورگیوا: مشغولیت من،

in our mandate, in my area of responsibility,

در دستوری که داریم، در حیطه وظایفم،

bring the membership together.

این است که همه اعضا را گرد آوریم.

We have almost the whole world,

ما تقریباً تمام جهان را داریم،

189 countries are our members,

۱۸۹ کشور عضو هستند،

and so far, I am very impressed by how responsive the membership has been.

و تا اینجا، بسیار تحت تأثیر پاسخگویی اعضا قرار گرفته‌ام.

I put in front of them in the spring

من در بهار بسته‌ای جلوشان گذاشتم

a package, very strong package of measures

بسته‌ای بسیار قوی از اقدامات

to expand the role of the IMF in the crisis.

برای گسترش نقش صندوق در بحران.

Everything that we ask for --

هر چیزی که درخواست کردیم --

we ask for doubling emergency financing,

ما خواستیم تامین مالی اضطراری را دو برابر کنیم،

we got it.

به هدفمان رسیدیم.

Very interesting.

خیلی جالب.

We ask for tripling concession of financing.

ما درخواست کردیم امتیاز مالی سه برابر شود.

Exactly because, you know,

دقیقاً به خاطر، می‌دانید،

like the virus hits people with a weak system the hardest,

ویروس به افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشترین آسیب را می‌زند،

the crisis hits weak economies the hardest.

بحران به اقتصادهای ضعیف شدیدترین لطمات را می‌زند.

So we wanted to triple concession of financing.

برای همین خواستیم امتیاز مالی سه برابر شود.

Within one month, we got it.

یک ماهه به هدفمان رسیدیم.

We asked for grants for debt relief,

ما برای تخفیف بدهی‌ها درخواست اعتبار کردیم،

we got it.

به هدفمان رسیدیم.

So what I'm trying to say here is that we need to focus

سعی دارم بگویم که ما نیاز داریم تمرکز کنیم

on ways in which we bring the world together.

روی روش‌هایی که بتوان جهان را دور هم جمع کرد.

And then act on that.

و بر اساس همان عمل کنیم.

Rather than complaining

به جای ناله کردن

that maybe not everything is the way it should be,

که ممکن است هیچ چیز آنجور که باید نیست،

do your duty to the global community.

وظیفه خود را در قبال جامعه جهانی انجام بده.

CA: Well, indeed.

اندرسون: خوب، درست است.

And the IMF is dependent on the financing from its members,

و صندوق برای تامین مالی به اعضایش وابسته است،

its key members.

اعضای کلیدی.

KG: Yes.

گئورگیوا: بله.

CA: I mean, you spoke of the trillion dollars

اندرسون: شما از هزارها میلیارد دلار گفتید

that you are looking to make available to nations that need it.

که در پی آن هستید تا در اختیار ملت‌های نیازمند قرار دهید.

As I read it, that comes from --

آنگونه که خواندم، این می‌آید از--

you've got these units called Special Drawing Rights.

شما این واحدها را به دست آورده‌اید که دریافت حقوق خاص گفته می‌شود.

You basically draw a currency from members.

شما اساساً ارزی را از اعضا دریافت می‌کنید.

And hasn't there been pushback, though, from the US,

آیا مقاومتی صورت نگرفته است مثلا از سمت آمریکا،

to block that effort of raising all that money?

تا این تلاش برای افزایش همه آن پول را مسدود کند؟

KG: So the one trillion dollars is from our quotas

گئورگیوا: خوب یک‌هزار میلیارد از آن سهمیه‌مان است

and also from our ability to move money

و همچنین از توانمندی‌مان برای انتقال پول

from well-to-do members from the advanced economies

از اعضای ثروتمند از اقتصادهای پیشرفته

and lend it at very low or zero interest

و قرض دادن آن با بهره خیلی پایین یا صفر

to the developing emerging markets.

به بازارهای جدید و در حال توسعه.

And we had this one trillion

و ما این یک هزار میلیارد را داریم

and what was very interesting, not everybody noticed that --

و چیز خیلی جالبی که هیچ کس متوجه نشد این است

the US, in their two trillion dollars stimulus package,

که بسته دو هزار میلیارد دلار محرک آمریکا

included the support for the IMF.

حمایت صندوق بین‌المللی پول را نیز شامل می‌شد.

The Special Drawing Rights

دریافت حقوق خصوصی

is something that we, indeed,

چیزی است که واقعاً احتیاج داریم،

don't have yet consensus among the membership to do.

اجماع کامل میان اعضا هنوز حاصل نشده است.

It was done during the 2009 crisis,

این موضوع در بحران ۲۰۰۹ انجام شد،

issuing liquidity,

انتشار نقدینگی،

and it goes to everybody.

و همه را در بر می‌گرفت.

And there are many voices, including mine --

صداهای زیادی هستند من جمله صدای من --

I spoke to the G20 about that --

در این مورد با گروه ۲۰ صحبت کردم --

that are saying, well, that may be a good thing to do now.

که الان هم انجام این کار مفید است.

It is not being supported for reasons.

به دلایلی مورد حمایت قرار نمی‌گیرد.

It is not just capriciously.

فقط به خاطر دمدمی‌مزاجی نیست.

The problem with Special Drawing Rights is that when we issue them,

مشکل حقوق خصوصی این است که زمانی که صادر می‌شود

they go to all members,

همه اعضا را در بر می‌گیرد،

and the advanced economies get 62 percent of the new allocation,

و اقتصادهای پیشرفته ۶۲ درصد از سهم جدید را دریافت می‌کنند،

and there are some that are saying,

و برخی می‌گویند،

"Can we think of something that is more directed,

«آیا نمی‌توان روش مستقیم‌تری را انتخاب کرد،

or exclusively directed to those who need it?"

یا منحصراً به کسانی برسد که نیازش دارند؟»

But, Chris, everything is on the table for us.

اما، کریس، همه چیز برای ما روی میز است.

As the crisis unfolds,

وقتی بحران شایع شود،

we need to do more, we bring the membership to do more.

باید کار بیشتری انجام دهیم، ما اعضا را فرا می‌خوانیم تا تلاش بیشتری بکنند.

CA: Whitney.

اندرسون: ویتنی.

WPR: We actually have a question from the community

راجرز: خوب یک سوال از سمت مردم داریم

that builds on what you're discussing right now.

و به موضوع بحث فعلی شما مربوط است.

Yavnika Khanna asks,

یاونیکا خانا پرسیده است،

"Which countries will prove to be resilient in the Great Transformation:

«چه کشورهایی در این گذار بزرگ بیشترین انعطاف را از خود نشان داده‌اند:

those with popular leaders or those with sound financial systems?"

آن‌هایی که رهبران مشهوری دارند یا آن‌هایی که نظام‌های مالی مناسبی دارند؟»

KG: You know, they both matter.

گئورگیوا: می‌دانید، هر دو مورد مهم است.

Countries with strong fundamentals

ابتدا باید بگویم کشورهای دارای بنیان‌های قوی

are clearly going through this crisis

هستند از این بحران عبور می‌کنند

with less trauma than those that had weak fundamentals to begin with.

با آسیب کمتری نسبت به آن‌هایی که بنیان‌های ضعیفی دارند.

And of course, leadership matters.

و البته رهبری هم مهم است.

How you mobilize a country for action matters.

شما چطور یک کشور را در جهت اقدام بسیج می‌کنید،

In my view, what we would see on the other side,

از نظر من، چیزی که آن طرف قضیه می‌بینیم،

the winners would be those who think today of this crisis

پیرورزمندانی هستند که بحران امروز را

also as an opportunity.

همچنین یک فرصت می‌بینند.

Clearly, digital transformation is a huge opportunity.

به وضوح، گذار دیجیتال فرصت بزرگی است.

Moving to e-learning, e-government,

حرکت به سمت آموزش اینترنتی، دولت الکترونیک،

e-payments, e-commerce,

پرداخت الکترونیک، تجارت الکترونیک،

linking small and medium-sized enterprises

ارتباط اینترنتی کسب و کارهای کوچک و متوسط

through digital to consumers,

با مشتریان،

big winner.

پیروزمند بزررگ.

Secondly, I very much hope

دوماً، واقعاً امیدوارم

that we would come on the other side

که بتوانیم به پس از بحران برویم

with a low carbon footprint

با باقیمانده کربن پایین

and a more climate-resilient economy.

و اقتصاد سازگارتر با آب و هوا.

Those who move in this direction,

کسانی که در این مسیر حرکت کنند،

they would reduce the risk for themselves and the world.

خطر را برای خود و جهان کاهش می‌دهند.

From this other crisis,

از همین بحران،

that we are not talking so much about these days,

که داریم این‌ روزها زیاد در موردش حرف می‌زنیم،

but it hasn't gone anywhere.

اما هیچ جایی نرفته است.

And you know, if you don't like pandemic,

و می‌دانید، همانگونه که همه‌گیری را دوست ندارید،

you are not going to like the climate crisis at all.

بحران آب و هوایی را هم اصلاً دوست نخواهید داشت.

And also, countries that are thinking

و همچنین، کشورهایی که دارند فکر می‌کنند

of how to make the economy in the future

که چگونه اقتصاد را در آینده

a fairer economy.

عادلانه‌تر بکنند.

In other words,

به عبارت دیگر،

we have been seeing inequality building up before this crisis.

تا کنون مشاهده کرده‌ایم که تا پیش از این بحران، نابرابری در حال شکل‌گیری است.

My colleagues who have researched pandemics

همکاران من که در مورد همه‌گیری‌ها تحقیق کرده‌اند

have a very bitter lesson for us.

درس بسیار تلخی برای ما دارند.

After pandemics,

پس از همه‌گیری‌ها،

after H1N1,

پس از اچ وان ان وان،

after SARS, after Zika,

پس از سارس، پس از زیکا،

inequality goes up.

نابرابری افزایش می‌یابد.

Well, are we going to let inequality to go up, up,

خوب آیا می‌خواهیم نابرابری افزایش یابد،

after this crisis?

پس از این بحران؟

And if we do,

و اگر اجازه دهیم،

we are damaging the fabric of our societies,

ساختار جوامع‌مان را تخریب خواهیم کرد،

and my sense is that hundreds of millions of people in this crisis

و احساسم می‌گوید که صدها میلیون نفر در این بحران

would much prefer to have a simpler, fairer,

ترجیح می‌دهند که در جهانی ساده‌تر، عادلانه‌تر،

more equitable world to live in,

و با مساوات بیشتر زندگی کنند،

and definitely, a more sustainable world.

و البته قطعاً جهانی پایدارتر.

CA: Mm.

اندرسون: امممم

KG: Those would be the winners.

گئورگیوا: اینها پیروزند.

WPR: Definitely.

راجرز: قطعاً.

And just one more question from our community,

و فقط یک سوال دیگر از سمت مردم،

before turning it back to Chris for some final questions here.

قبل از اینکه برای سوالات نهایی سراغ کریس برویم

You know, this one is from Sarah Rugheimer.

می‌دانید، این از سمت سارا روگهایمر است.

And the question is,

و سوال این است،

"What do you see as the main potential positive shifts / changes

«مهمترین تغییرات اساسی مثبت در این جهان را چه چیزهایی

in this world

ارزیابی می‌کنید

from this pandemic, say, two to 10 years from now?"

در نتیحه این همه‌گیری از الآن تا ۲ و ۱۰ سال بعد؟»

KG: Well, I touched upon it a little bit.

گئورگیوا: خوب، از این سوال کمی احساساتی شدم.

First, I hope to see fiscal policy

ابتدا، امیدوارم سیاست‌های مالی به گونه‌ای باشد

to help us recover

که به بازیابی کمک کند

to be geared towards green recovery

به سمت بازیابی سازگار با محیط زیست حرکت کند

and more equitable recovery.

و بازیابی عادلانه‌تر.

And that is something that is in the hands of policymakers.

و این چیزی است که در دستان سیاست‌گزاران است.

It can be done.

قابل انجام است.

Secondly, I very much hope to see us

دوماً، خیلی امیدوارم که خود را ببینیم

integrating what we have learned from the crisis,

که دانسته‌های‌مان پس از بحران را در شکل‌هایی

in terms of virtual work.

از کار مجازی تجمیع می‌کنیم.

My organization, the IMF,

سازمان، یعنی صندوق

well, we can shrink our carbon footprint dramatically

خوب، می‌توانیم باقیمانده کربن را به شدت کاهش دادیم

just by sustaining the practices we are developing now,

آن هم تنها با پایبندی به فعالیت‌هایی که در حال برنامه‌ریزی هستیم،

and we will.

و این کار را خواهیم کرد.

I certainly hope to see, in the future,

واقعاً امیدوارم در آینده،

much more attention to two things that we saw in this crisis are essential.

نسبت به دو چیز که ضرورت‌شان را در بحران فعلی دیدیم توجه بسیار بیشتری بشود.

Universal access to health in some form,

دسترسی جهانی به بهداشت،

strong health systems,

نظام‌های بهداشتی قوی،

as well as strong social safety nets,

همچنین تورهای ایمنی اجتماعی،

built as automatic stabilizers in a time of shock.

که در زمان شوک بصورت تثبیت‌کننده خودکار عمل کند.

And by the way, it is cheaper if we do it in this way.

و البته اگر این کار را بکنیم ارزان‌تر خواهد بود.

The bill for everyone is going to be smaller.

مبلغ صورتحساب همه کمتر خواهد بود.

And also, I very much hope that this notion of investing in people,

و همچنین خیلی امیدوارم که این ایده سرمایه‌گذاری روی افراد،

recognizing that now that we see this horrible tragedy,

که اهمیت آن را در این تراژدی وحشتناک می‌بینیم،

the loss of lives,

از دست دادن عزیزان،

that investing in people is the very best investment we can make.

سرمایه‌گذاری روی افراد بهترین کاری است که می‌توانیم انجام دهیم.

CA: Mm.

اندرسون: اممم.

WPR: That's great.

راجرز: عالی است.

CA: So, see you again in a minute, Whitney.

اندرسون: در عرض یک دقیقه میام سراغت ویتنی.

Kristalina, it's so --

کریستالینا، این خیلی

It's so inspiring, actually, hearing the energy and stuff,

این خیلی امیدوار کننده است، وقتی این انرژی مثبت‌ها را می‌شنویم،

the energy that you're bringing to this.

انرژی که شما به ما منتقل می‌کنید.

I don't think many people coming into this

فکر نمی‌کنم بسیاری از مردم انتظار داشته باشند

would have expected to hear, from the head of the IMF,

که از رئیس صندوق بین‌المللی پول،

this emphasis on, you know,

همچین جملاتی بشنوند، می‌دانید،

"Let's solve the climate crisis,

«بیایید بحران آب و هوا را حل کنیم،

let's tackle inequality and injustice."

بیایید به نابرابری و ناعدالتی بپردازیم.»

Do you really believe that this moment,

آیا واقعاً معتقدید که در چنین اوضاعی،

this crisis could help lead us into a great transformation?

این بحران می‌تواند ما را به سمت تحولات عظیم سوق دهد؟

People will feel it's your job to sound positive,

مردم فکر می‌کنند که شغل شما القای پیام‌های مثبت است،

you have to do that.

و شما باید این حرف‌ها را بزنید،

Do you really see the path forward that we can get through this,

آیا شما واقعاً هیچ مسیر رو به جلوی می‌بینید که قابل اتکا باشد،

and what sort of timescale are we talking about here, Kristalina?

و ما از چه مدت زمان‌هایی داریم صحبت می‌کنیم کریستالینا؟

KG: Well, you know, one thing I learned from the transition I lived through,

گئورگیوا: خوب، می‌دانید من از گذاری که در آن زندگی کرده‌ام یک چیز آموخته‌ام،

the transition from central planning to markets,

گذار ازاقتصاد دستوری به بازارها،

is it is tough, it is long, it is painful

سخت است، طولانی است، دردناک است

and it is a road that takes turns.

و این جاده‌ایست که پیچ و خم دارد.

So I don't have an expectation of miracle from here to there.

خوب من از این لحظه تا آینده انتظار معجزه ندارم.

But I genuinely believe that we are now

ولی اساساً معتقدم در نقطه‌ای

in a point of our history

در تاریخمان هستیم

when people demand from their leaders

که تقاضای مردم از رهبرانشان

safety and security

امنیت، ایمنی

and a society that is not torn apart by conflicts.

و جامعه‌ایست که با منازعات از هم نپاشد.

And that is actually not unusual to see.

و مشاهده این تقاضا واقعاً غیرمعمول نیست.

So, I would turn the table a little bit on you, Chris.

بنابراین من توپ را در زمین شما می‌اندازم، کریس

After a war,

پس از یک جنگ،

we see the world coming together

می‌بینیم که جهان با هم متحد می‌شود

and building a better world.

و جهان بهتری را می‌سازند.

Why not after a pandemic?

چرا پس از یک همه‌گیری اینگونه نباشد؟

And yes,

و بله،

we can make mistakes and not take the right road to travel.

ما ممکن است اشتباه کنیم و مسیر درست برای حرکت را انتخاب نکنیم.

But we certainly have an obligation to try to get on that road.

اما مشخصاً متعهد هستیم که از مسیر درست خارج نشویم.

CA: So if you could just inject --

اندرسون: بنابراین اگر فقط می‌توانید فکری تزریق کنید --

KG: And everybody matters for that.

گئورگیوا: و برای همه مهم باشد.

CA: So if you could inject one idea into the mind of everybody,

اندرسون: اگر می‌توانید فکری را در ذهن همه تزریق کنید،

or into to the world leaders who listen to you,

یا در ذهن رهبران جهانی که به شما گوش می‌دهند،

what would that idea be at this moment?

آن ایده در این اوضاع چه خواهد بود؟

KG: Optimism.

گئورگیوا: خوشبینی،

Build a better world.

جهان بهتری بسازید.

Possible, desirable, we must do it.

هم ممکن و هم مطلوب است و باید انجامش دهیم.

CA: That sounds like optimism as the stance,

اندرسون: به نظر می‌رسد که خوشبینی بر خلاف اسمش

not just a naive belief that it will happen,

به معنای باوری ساده‌لوحانه نیست

but a determination to make it so.

بلکه تصمیمی است برای رسیدن به این هدف.

That's what you're calling for.

این چیزی است که شما در پی آن هستید.

To use that as the motivation to pull us all forward together.

تا از آن به عنوان محرکی برای به جلو بردن همه استفاده کنید.

KG: Chris, do I have one minute, or I'm done, I need to go?

گئورگیوا: کریس، من یک دقیقه فرصت دارم، یا وقتم تمام است و باید بروم؟

CA: If you want to say one last thing in one minute, alright, go.

اندرسون: اگر می‌خواهید آخرین حرفتان را در یک دقیقه بگویید، بسیار خوب بفرمایید.

KG: I want to say one thing.

گئورگیوا: یک چیز می‌خواهم بگویم.

To recommend to the audience to watch the movie

به بینندگان پیشنهاد می‌کنم فیلم «پل جاسوس‌ها» را

"Bridge of Spies."

تماشا کنند.

There is a part in the movie

بخشی در این فیلم هست

in which the two main actors,

که در آن دو بازیگر اصلی،

the lawyer and the Russian spy, talk to each other.

وکیل و جاسوس روسیه، با هم صحبت می‌کنند.

The lawyer says, "Things are very bad, it looks like you may hang."

وکیل می‌گوید، «اوضاع خیلی خراب است، ممکن است اعدام شوی.»

The spy is very calm.

جاسوس خیلی آرام است.

Lawyer says, "Aren't you worried?"

وکیل می‌گوید، «نگران نیستی؟»

The spy answers, "Would it help?"

جاسوس جواب می‌دهد، «مگر کمکی می‌کند؟»

So my message is, it is tough,

پیام من هم همین است،

but worries won't help.

نگرانی دردی را درمان نمی‌کند.

Positive action will.

اما فعالیت مثبت چرا.

Positive, stay positive, so that's my message.

مثبت، مثبت بمانید، این است پیام من.

CA: Well, I have to say thank you.

اندرسون: خوب باید از شما تشکر کنم.

It's incredibly inspiring, actually, to see your energy

انرژی شما را که می‌دیدم واقعاً انرژی می‌گرفتم

and your determined optimism, let's call it that.

و این خوشبینی قاطع، بگذارید این اسم را به آن بدهم.

I think we wish you the very best

بهترین‌ها را برای شما آرزو می‌کنم

as you use your position to help get us out of this mess.

چون که از منسب خود برای کمک به خروج از این آشفتگی استفاده می‌کنید.

Thank you so much, Kristalina, for spending time here at TED.

خیلی ممنون کریستالینا، از اینکه در تد با ما بودید.

Thank you.

متشکرم.

WPR: Thank you, Kristalina.

راجرز: متشکرم، کریستالینا.