The age-old sharing economies of Africa -- and why we should scale them | Robert Neuwirth

Translator: Leila Ataei Reviewer: Masoud Motamedifar

So what I'm doing

کاری که مشغول آن هستم

is a thought experiment.

یک آزمایش اندیشه است.

Now you may know of or have read

حال شاید شما کتاب این فرد را خوانده

this book by this guy.

یا در مورد آن شنیده باشید.

It's probably the first and maybe the only bestseller

این کتاب احتمالاً اولین و شاید تنها کتاب پرفروشی باشد

ever written about economics.

که در زمینه اقتصاد نوشته شده است.

And you probably know a bit about what it says.

و شاید تا حدودی درباره محتوی آن بدانید.

It talks about how nations all over the world will prosper

کتاب به این می‌پردازد که چگونه ملتها در سراسر جهان

through the individual pursuit of individual profit.

از طریق تلاش فردی برای دستیابی به منافع فردی، رشد می‌کنند.

Individual profit will be the mechanism for the prosperity of the world.

منافع فردی مکانیسم رشد جهان خواهد شد.

But the funny thing about Adam Smith

اما نکته جالب در مورد آدام اسمیت

is that he was a stay-at-home kind of guy.

این است که او اهل خانه نشینی بود.

He actually never went further from Edinburgh

در واقع هرگز دورتر از ادینبرگ نرفت

than France and Switzerland.

از فرانسه و سوییس پا فراتر نگذاشت.

So my thought experiment is to imagine

آزمایش اندیشه من این است که

what would have happened if Adam Smith had visited Africa.

اگر آدام اسمیت به آفریقا سفر می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد.

And fortunately, there's actually an easy answer,

و خوشبختانه، پاسخ ساده‌ای دارد،

because the Arab lawyer and traveler Ibn Battuta

چرا که حقوقدان و جهانگرد عرب، ابن بتوته،

traveled down the east coast of Africa in the 14th century,

در قرن ۱۴ به ساحل شرقی آفریقا سفر کرد،

and what he found when he got to Mogadishu was a market,

و در شهر موگادیشو به بازاری رسید،

and he wrote about it.

و درباره آن نوشت.

And basically, merchant ships came to the harbor,

و اساساً، کشتیهای بازرگانی به بندر می‌آمدند،

and they weren't even allowed to land.

ولی حتی مجاز به خروج از کشتی نبودند.

They had to drop anchor in the harbor,

می‌بایست در بندر لنگر می‌انداختند،

and boats came out to them,

و قایقها سراغ آنها میرفتند،

and locals picked them and said, "You are my guest, I am now your broker."

و بومی‌ها آنها را از کشتی گرفته و می‌گفتند «تومهمان منی، و از حالا دلال تو منم.»

And they had to do business through the local broker,

و آنها مجبور بودند از طریق دلال بومی تجارت کنند،

and if they went around that and didn't do business through the broker,

و اگر می‌خواستند از این قانون سرپیچی کنند و از طریق دلال کسب و کار نکنند،

they could go to court, and the deal would be canceled,

افراد بومی می‌توانستند به دادگاه بروند، و معامله را لغو کنند،

and they would be thrown out of town.

و خارجیها را از شهر اخراج کنند.

And through this mechanism, everyone prospered.

و از طریق این مکانیزم، زندگی همه رونق داشت.

And so if that was Adam Smith, he might look like this guy

و اگر آدام اسمیت جای این جهانگرد بود شاید می‌گفت،

and say, "Ah! That's a mutual aid society.

«این جامعه بر اساس کمک متقابل بنا شده است.

That's a share-the-wealth free market."

و این بازار آزاد بر اساس تقسیم ثروت کار می کند.»

And when I put this question to Christian [Benimana],

و وقتی این پرسش را با کریستین (بِنیمانا)

who had the stage at the beginning of this session,

که در ابتدای این مراسم سخنرانی خودش را ارائه داد در میان گذاشتم،

he responded that if Adam Smith had come to Africa,

پاسخ داد که اگر آدام اسمیت به آفریقا رفته بود،

there would have been a sharing economy long before Airbnb and Uber.

اقتصاد اشتراکی پیشتر از استارت آپهای Airbnb و Uber به وجود می‌آمد.

And that's true.

و حقیقت دارد.

So if we put this to work today,

اگر امروزه چنین سیستمی را به کار بگیریم،

it would be very interesting.

خیلی جالب خواهد بود.

There would be a lot of money flowing into the countries.

پول زیادی به کشورها سرازیر می‌شود.

These are just figures of 10 percent of exports in these countries.

در این تصویر تنها ۱۰٪ صادرات این کشورها را می‌بینید.

So the interesting thing is that this mutual aid economy still exists,

نکته جالب این است که این اقتصاد بر اساس کمک مشترک، همچنان وجود دارد،

and we can find examples of it in the strangest places.

و می‌توانیم نمونه‌هایی از آن را در عجیب‌ترین مکانها پیدا کنیم.

So, this is Alaba International Market.

این بازار بین‌المللی آلابا است.

It's the largest electronics market in West Africa.

این بازار، بزرگترین بازار وسایل الکترونیکی در آفریقای غربی است.

It's 10,000 merchants,

۱۰هزار تاجر آنجا هست،

they do about four billion dollars of turnover every year.

و در مجموع حدود چهار میلیارد دلار در سال گردش مالی دارند.

And they say they are ardent apostles of Adam Smith:

و ادعا می‌کنند حواریون مشتاق آدام اسمیت هستند:

competition is great, we're all in it individually,

رقابت عالی است، همگی ما فردی در آن شرکت می‌کنیم،

government doesn't help us.

حکومت به ما کمک نمی‌کند.

But the interesting reality is that when I asked further,

اما حقیقتت جالب این است که وقتی بیشتر در مورد نحوه کار بازار پرسیدم،

that's not what grew the market at all.

فهمیدم که به هیچ عنوان دلیل رشد بازار نیست.

There's a behind-the-scenes principle

اصول پشت پرده‌‌ای هست

that enables this market to grow.

که باعث رشد این بازار می‌شود.

And they do claim -- you know, this is an interesting juxtaposition

و آنها ادعا می‌کنند، که تلفیق جالبی از

of the King James Bible and "How To Sell Yourself."

انجیل شاه جیمز و کتاب "چگونه خود را بفروشیم" است.

That's what they say is their message.

آنچه آنها می گویند همان پیامشان است.

But in reality, this market is governed by a sharing principle.

اما در واقعیت، اصل مشترکی بر این بازار حکمفرماست.

Every merchant, when you ask them, "How did you get started in global trade?"

اگر از هر تاجری بپرسید، «چطور وارد تجارت جهانی شدی؟»

they say, "Well, when my master settled me."

می‌گوید، «خب، استادم من را وارد کرد.»

And when I finally got it into my head to ask, "What is this 'settling?'"

و وقتی در نهایت از خودم پرسیدم، «این وارد کردن چی هست؟»

it turns out that when you've done your apprenticeship

معلوم شد که وقتی دوره کارآموزی را برای کسی که برای او

with someone you work for,

کار می‌کنید به پایان می‌رسانید،

they are required -- required -- to set you up in business.

آنها احساس می‌کنند که باید شما را وارد تجارت کنند.

That means paying your rent for two or three years

این یعنی حقوق شما را به مدت دو یا سه سال می‌پردازند

and giving you a cash infusion

و مقداری پول به شما می‌دهد

so you can go out in the world and start trading.

تا بتوانید به سراسر جهان بروید و تجارت را شروع کنید.

That's locally generated venture capital. Right?

این سرمایه گذاری خطر پذیر بومی سازی شده است.صحیح؟

And I can say with almost certainty

و من تقریبا مطمئننم

that the Igbo apprenticeship system that governs Alaba International Market

این سیستم کارآموزی ایگبوها، سیستم حاکم بر بازار بین‌المللی آلابا

is the largest business incubator platform in the world.

بزرگترین سکوی رشد کسب و کارها در جهان است.

And there are other sharing economies that we look for --

و آنجا مدلهای اشتراکی افتصادی دیگری هم که دنبالش هستیم وجود دارد--

merry-go-rounds, which are found in almost every shantytown.

کاروسل‌ها که تقریبا در تمام حلبی آبادها پیدا می‌شوند

They have different names in other cultures; this is the Kenyan name.

که البته اسامی مختلفی در فرهنگهای دیگر دارند، این اسم کنیایی آن است.

It's a way of generating cash.

روشی برای تولید پول نقد است.

It's a kitty -- people throw money into a pot once a week,

مردم هفته‌ای یک بار پولی را درون یک دیگ می‌ریزند

and once a week, one member of the group gets the money,

و هفتته ای یک بار یک نفر از آنها پول را می‌گیرد و

and they can spend it on whatever they need to.

می‌توانند هرجایی که نیاز است آن را خرج کنند.

And there's also something called "acequias,"

همچنین چیزی وجود دارد که به آن (acequias) می‌گویند

and that is a Spanish word, but it comes from the North African Arabic;

این کلمه اسپانیایی است ولی ریشه آن از مناطق عربی شمال آفریقاست؛

"saqiya" means "water wheel."

acequias به معنی چرخ آبی است.

And what the acequia is is a sharing system for scarce water.

یک سیستم اشتراک برای کمبود آب است.

It's migrated from North Africa to Spain,

که از شمال آفریقا به اسپانیا آمده

and from Spain to the west of the United States,

و از اسپانیا به غرب ایالات متحده

where it still is used.

آنجا هنوز استفاده می‌شود.

And it shares water by need

و آب را بر اساس نیاز تقسیم می‌کند

rather than by who was there first.

نه بر اساس آنکه چه کسی زودتر آنجا بوده.

And contrary, with all due respect, to what Llew [Claasen] said

و با کمال احترام در مخالفت با آنچه که لو (Liew Claasen) درباره

when he talked about blockchains and cryptocurrencies yesterday,

بلاک چین و رمز ارزها دیروز گفت،

there is no tragedy of the commons.

هیج بلایی برای عوام مردم نیست.

People in acequias have been commonly managing scarce water resources

مردم در "آسکیوها " به صورت عادی کمبود منابع آب را برای صدها

for hundreds and hundreds and hundreds of years.

و صدها سال متوالی مدیریت کرده‌اند.

So taking this thought experiment, I wanted to go a little bit further

پس از این آزمایش فکری، می‌خواستم بیشتر از این پیش بروم

and suggest that these things are managed communally,

و اشاره کنم این موارد عملا مدیریت می‌شوند

and they are taking care of scarce capital, scarce cash

و از کمبود سرمایه، کمبود نقدینگی و کمبود

and scarce resources.

نقدینگی جلوگیری می‌کنند.

And it seems to me that we have actually two kinds of capitalism.

و نشان می‌دهد در واقع دو نوع نظام سرمایه‌داری داریم.

We have the capitalism of the top up.

یک نظام سرمایه‌داری برای بالادستی‌ها داریم.

And these are really interesting statistics,

که اینها واقعا آمار جالبی دارند،

because three one-thousandths of one percent of the Nigerian population

زیرا سه هزارم درصد از جمعیت نیجریه

controls wealth equal to one-fourth of the GDP of the country.

ثروتی معادل یک چهارم تولید ناخالص داخلی کشور را کنترل می‌کنند.

One one-hundredth of one percent of the Kenyan population

یک و یک صدم درصد از جمعیت کنیا

controls wealth equal to 75 percent of the GDP of the country.

ثروتی معادل ۷۵٪ ازتولید ناخالص داخلی را کنترل می‌کنند.

That's the capitalism of top up.

این نظام سرمایه داری «بالا دستی» است.

And everyone else is with this guy,

و هرکس دیگر با این مرد است.

selling board games and bodybuilding equipment

بازیهای تخته‌ای و لوازم بدن‌سازی را

in a go-slow on the highway in Lagos.

در ترافیک بزرگراهی در لاگوس می‌فروشد.

And when you're selling board games and bodybuilding equipment in a go-slow,

و وقتی شما بازی تخته ای و لوازم بدنسازی را در یک مسیر با حرکت آرام می‌فروشید،

that traffic jam is really, really, really bad, right?

آن راهبندان واقعا بد است، صحیح؟

Those of us in this sphere of the economy

کسانی از ما در این حوزه از اقتصاد فعالیم

are caught in what I call "the capitalism of decay,"

که من اسمش را گذاشتم گرفتار شدن در «سرمایه گذاری رو به زوال».

because there's no way to rise up and get out of it,

زیرا هیچ راهی برای بلند شدن و برون رفتن از آن وجود ندارد،

because they're lacking the resources that we talked about

زیرا فاقد منابعی هستند که ما درباره‌شان در اقتصادهای

in those sharing economies.

اشتراکی صحبت کردیم.

And they're tripped up

و آنها با این نظریه‌های

by the thesis of cassava and capitalism,

سرمایه‌داری و کاساوا گمراه شده‌اند،

that cassava has to be processed in order not to be poisonous,

این که کاساوا باید فراوری شود تا سمی نباشد

and I would argue that, similarly,

و به طور متشابه ادعا می‌کنم که

the market economy needs to be processed in order to be fair to everyone.

اقتصاد بازار نیاز به فراوری شدن دارد تا برای همه عادلانه باشد.

So we have to look at what I call the "bottom down economy."

بنابراین لازم است به چیزی نگاه کنیم که آن را «اقتصاد از پایین» می‌نامم.

These are these sharing models that exist out there

این الگوهای اشتراک‌گذاری که آن بیرون هست

that need to be propagated and used and scaled.

و نیاز به انتشار و استفاده و درجه بندی دارد.

OK?

صحیح؟

And if we propagate these things,

و اگر این چیزها را رواج دهیم،

we can begin to bring infrastructure to everyone,

قادریم زیرساختار را برای همه فراهم کنیم

and that will ensure that communities

و اطمیان حاصل خواهد کرد که جوامع

are leading their own development,

رهبری توسعه خود را داشته باشند،

which is, I believe, what we need in the world,

که به باور من، آن چیزی است که در این جهان نیاز داریم،

and, I would suggest, what we need in Africa.

و چیزی است که در آفریقا لازم داریم.

I wanted to quote Steve Biko,

می‌خواهم از استیو بیکو نقل قول کنم،

and I thought it was really important to quote Steve Biko,

و فکر کردم نقل‌قول کردن از او خیلی مهم است،

because next month, September 12 to be exact,

چون ماه بعد، دقیقا ۱۲ سپتامبر،

is the 40th anniversary of his murder by the South African state.

۴۰‌امین سالگرد کشته شدن وی به دست حکومت آفریقای جنوبی است.

And you can read the quote.

و می‌توانید نقل‌قول را بخوانید.

He basically said that we're not here to compete.

او اساسا می‌گوید که ما برای رقابت کردن اینجا نیستیم.

And I love this quote: "... to make us a community of brothers and sisters

و عاشق این نقل‌قولم: «برای این که از ما جامعه‌ای از برادران و خواهران تشکیل شود

jointly involved in the quest for a composite answer

که مشترکا در جستجوی پاسخی کلی به مشکلات گوناگون زندگی

to the varied problems of life."

مشارکت داشته باشیم.»

And he also said that "the great powers of the world

و او همچنین گفت، «قدرتهای بزرگ دنیا

have done wonders in giving us an industrial and military look, ..."

در ارائه ظاهری نظامی و صنعتی به ما شاهکار کرده‌اند،...»

and we don't have to copy that military-industrialist complex,

و ما نباید آن پیچیدگی صنعتی- نظامی را تقلید کنیم،

because Africa can do things differently

چون آفریقا قادر است کارها را متفاوت انجام دهد

and restore the humanity of the world.

و انسانیت را در جهان احیاء کند.

And so what I want to suggest here

و خب چیزی که می‌خواهم اینجا پیشنهاد بدهم

is that we have an opportunity,

این است که فرصتی در اختیار ماست،

that we are all here in the mutual landscape

که ما همه اینجا در چشم‌اندازی دو جانبه قرار داریم

to be able to do things,

تا قادر به انجام کارها باشیم،

and that the journey starts now.

و اینکه سفر الان آغاز می‌شود.

Thank you very much.

خیلی متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)