How to Tap into Your Awareness | Yongey Mingyur Rinpoche | TED

Translator: Saameh Sanaaee Reviewer: Mahshid Moballegh Nasery

So I would like to discuss about meditation.

خب من امروز می‌خواهم درباره‌ی مراقبه صحبت کنم.

But first of all,

اما اول از همه،

I'd like to ask you a very simple question.

می‌خواهم از شما سوالی بسیار ساده کنم.

Can you see my hand?

می‌توانید دست من را ببینید؟

Yes, raise your hand.

بله، دستتان را بالا ببرید.

Audience: Yes.

حضار: بله.

Yongey Mingyur Rinpoche: OK, can you hear me?

ینگی مینگیور رینپوچه: خب، صدای مرا می‌شنوید؟

Audience: Yes.

حضار: بله.

YMR: Yes?

ی. م. ر: بله؟

Great.

[بسیار] عالی.

That is the meditation.

آن، مراقبه بود.

So, finished.

پس، تمام شد.

My TED Talk is finished.

سخنرانی TED من تمام شد.

(Laughter and applause)

(خنده و تشویق)

Of course, I'm just kidding.

مسلم است که فقط شوخی کردم.

But in a way that is true.

اما تا حدودی درست است.

Why?

چرا؟

What we call the essence of meditation is awareness.

چیزی که به آن عصاره‌ی مراقبه می‌گوییم، هشیاری است.

And what is awareness?

و هشیاری چیست؟

Knows what you are thinking,

دانستن این که به چه فکر می‌کنید،

feeling, doing, seeing, hearing.

[چه چیزی را] حس می‌کنید، انجام می‌دهید، می‌بینید و می‌شوید.

That's all.

همین.

So actually meditation is very easy,

پس درواقع، مراقبه بسیار آسان است،

but many people find it difficult.

اما برای تعداد زیادی از افراد، سخت است.

Why?

چرا؟

There are two misunderstandings about meditation.

دو موضوع درباره‌ی مراقبه اشتباه فهمیده شده‌اند.

So the first is many people think meditation means, think of nothing,

اولی این است که خیلی از افراد فکر می‌کنند مراقبه یعنی به چیزی فکرنکردن،

stop thinking,

فکر نکنید،

concentration.

تمرکز.

Ah.

آه.

(Laughter)

(خنده)

Shh!

هیس!

I'm meditating, keep quiet.

در حال مراقبه هستم، سکوت کنید.

(Laughter)

(خنده)

So the more, when you try to stop thinking

پس، هرچه بیشتر سعی کنید تا دیگر فکر نکنید

what happens, you will think more.

تنها بیشتر فکر خواهید کرد.

So we will do a small experiment, OK?

پس بیاید یک آزمایش کوچک انجام دهیم، خب؟

Now, please don't think about pizza.

حالا، لطفا درباره‌ی پیتزا فکر نکنید.

(Laughter)

(خنده)

No pizza.

به پیتزا نه.

No pizza.

به پیتزا نه.

What happened?

چه اتفاقی افتاد؟

Did you think about pizza or not?

به پیتزا فکر کردید یا خیر؟

Yes, raise your hand.

بله، دستتان را بالا ببرید.

(Laughter)

(خنده)

I know.

می‌دانم.

(Laughter)

(خنده)

Actually, we don't need to stop thinking.

درواقع، ما نیاز به این نداریم که افکارمان را متوقف کنیم.

We just need to connect with awareness.

صرفا نیاز به اتصال با هوشیاری داریم.

And another misunderstanding about meditation

و برداشت اشتباه دیگر درباره‌ی مراقبه

is what we call “blissing out.”

چیزی است که به آن «خوشبخت [مطلق] شدن» می‌گوییم.

Looking for peace, calm, joy,

دنبال کردن آرامش، آسودگی، لذت،

relax.

تمدد اعصاب.

(Laughter)

(خنده)

The more you look for relax,

هرچه بیشتر دنبال تمدد اعصاب بگردید،

then peace, calm, joy, relax run away.

آرامش، آسودگی، لذت و تمدد اعصاب از شما فرار می‌کنند.

So ...

پس ...

Let me share [with] you my own experience.

بگذارید تجربه‌ام را با شما به اشتراک بگذارم.

When I was young, I had panic attacks.

زمانی که جوان بودم، دچار حمله‌های عصبی می‌شدم.

Although I was born right in the middle of the Himalayan mountains,

با اینکه درست در وسط کوه‌های هیمالیا به دنیا آمده‌ام،

the area, the village, wonderful,

منطقه، دهکده، شگفت‌انگیز است،

but panic followed me like a shadow.

اما [حمله‌های] عصبی مانند یک سایه مرا دنبال می‌کرد.

And I have so much fear [of] strangers, I cannot go out and meet people.

آنقدر از غریبه‌ها می‌ترسیدم که نمی‌توانستم بیرون بروم و با مردم ملاقات کنم.

And lot of storms in the Himalayan mountains,

و در کوه‌های هیمالیا، طوفان‌های بسیاری اتفاق می‌افتد،

thunderstorm, snowstorm.

طوفان رعدوبرق، طوفان برفی.

These storms drive me crazy.

این طوفان‌ها مرا دیوانه می‌کند.

And when I was nine years old,

و زمانی که نُه‌ساله بودم،

I asked my father to teach me meditation.

از پدرم خواستم تا مراقبه را به من آموزش دهد.

Luckily, he was a great meditation teacher.

خوشبختانه، او معلم مراقبه‌ای عالی بود.

And the first thing what he said is,

و اولین چیزی که گفت، این است که

"Don't try to fight with the panic.

«سعی نکن با ترست بجنگی.

Don't try to get rid of panic."

سعی نکن از ترست خلاص شوی.»

"And actually," he said, "you don't have to." Why?

او گفت:« و درواقع، لازم نداری [این کار را بکنی].» چرا؟

Awareness is like sky in the mountain,

هشیاری مانند آسمان در کوه‌هاست

and the panic is like storm in the mountain, like cloud.

و وحشت مانند طوفان در کوه است، مانند ابر.

And no matter how strong a storm is,

و اهمیتی ندارد که طوفان چقدر قدرتمند است،

it doesn't change the nature of sky.

طبیعت آسمان را تغییر نمی‌دهد.

So sky is always present, pure, calm.

پس آسمان همیشه حاضر، خالص و آرام است.

Similarly, our fundamental quality of mind, awareness

همچنین، خاصیت اصلی ذهن ما، هشیاری،

is always present, pure, calm.

همیشه حاضر، خالص و آرام است.

But the problem is we don't know how to connect with awareness,

اما مشکل این است که ما نمی‌دانیم چگونه با هشیاری ارتباط برقرار کنیم،

what we see,

چیزی که می‌بینیم،

only a thought, emotion, that's all.

فقط یک فکر، احساس، همین.

So he said, there are three steps of practice to connect with awareness.

او گفت که سه مرحله‌ی تمرین برای ارتباط با هشیاری وجود دارد.

The first one, we have to use an object.

اول این که ما باید از یک شیء استفاده کنیم.

Support, to connect with awareness.

پشتیبانی برای اتصال به هشیاری.

So this is one of my first meditation techniques

خب، این یکی از اولین تکنیک‌های مراقبه است

that I learned from my father.

که از پدرم یاد گرفتم.

So you can join and you can relax your muscles in your body.

پس شما می‌توانید همراهی کنید و ماهیچه‌های بدنتان را شل کنید.

If you cannot relax, also OK, allowed.

اگر نمی‌توانید، آن هم خوب است، اجازه دارید.

(Laughter)

(خنده)

And close your eyes, and please listen to sound.

و چشم‌هایتان را ببندید و لطفا به صدا گوش دهید.

(Ding)

(دینگ)

And when you hear the sound,

و زمانی که صدا را می‌شنوید،

through ear and mind together ...

با همراهی گوش و ذهنتان ...

(Ding)

(دینگ)

That is the meditation.

این مراقبه است.

And let panic come and go.

اجازه دهید ترس بیاید و برود.

Let pizza come and go.

اجازه دهید پیتزا بیاید و برود.

(Ding)

(دینگ)

And maybe two pizzas, three pizzas, ten pizzas.

و شاید دو پیتزا، سه پیتزا، ده پیتزا.

As long as you remember the sound,

تا زمانی که صدا را به خاطر داشته باشید،

you can have pizza.

می‌توانید پیتزا داشته باشید.

(Ding)

(دینگ)

(Ding)

(دینگ)

(Ding)

(دینگ)

OK, how was it?

خب، چطور بود؟

Did you hear the sound?

صدا را شنیدید؟

Yes, raise your hand.

بله، دستتان را بالا ببرید.

Great.

عالی است.

That is the meditation.

این مراقبه است.

Very easy.

بسیار ساده.

Just hear, that's all.

فقط بشنو، همین.

You don't have to do anything.

لازم نیست کاری کنی.

So if panic comes, let panic come and go, don't care.

پس اگر ترس آمد، بگذار بیاید و برود، اهمیت نده.

Just listen to sound.

فقط به صدا گوش کن.

Monkey mind comes blah, blah, blah.

مغز آشفته ات می‌آید و پرگویی می‌کند.

Let it come and go, just listen to sound.

بگذار بیاید و برود، فقط به صدا گوش کن.

So I did that.

این طور من انجامش دادم.

But I had a big problem.

اما من یک مشکل بزرگ داشتم.

The problem is lazy.

مشکل تنبلی است.

(Laughter)

(خنده)

I'm lazy boy, I love the idea of meditation,

من پسر تنبل هستم، ایده‌ی مراقبه را دوست دارم،

but I don't like the practice of meditation.

اما تمرین مراقبه را دوست ندارم.

So on and off like that for five years.

خب، به مدت پنج سال گاه‌گداری [تمرین می‌کردم].

When I was 13 years old in India,

زمانی که در هند ۱۳ساله بودم،

there's traditional three-year retreat going to start.

یک خلوتگاه سنتی سه‌ساله در حال آغاز است.

I thought I should join this because it's good for my laziness.

فکر کردم که بهتر است به آن بپیوندم چون برای تنبلی‌ام خوب است.

And I join.

و پیوستم.

The first month, wonderful, no lazy.

ماه اول، شگفت‌انگیز است، بدون تنبلی.

Second month, lazy come back.

ماه دوم، تنبلی باز می‌گردد.

(Laughter)

(خنده)

Now what happened?

حالا چه شد؟

My lazy and my panic, they two become good friends.

تنبلی و ترس من، با هم دوستان خوبی شده‌اند.

(Laughter)

(خنده)

The life in the retreat becomes disaster.

زندگی‌ام در خلوتگاه تبدیل به فاجعه شد.

And I thought I should leave.

و فکر کردم باید ترکش کنم.

But I feel embarrassed to leave

اما از ترک آنجا خجالت می‌کشم

because I told all my childhood friends that I can do the retreat, you know.

چون، می‌دانید، به همه‌ی دوستان بچگی‌ام گفته‌ام که می‌توانم به خلوتگاه بروم.

I don't want to lose my face.

چون نمی‌خواهم آبرویم برود.

But if I stay,

اما اگر بمانم،

almost three years to go.

تقریباً سه سال دیگر باقی مانده‌است.

Then I thought, what should I do?

آن موقع فکر کردم که چه کار باید بکنم؟

In the end, I decided to learn how to live with the panic.

درآخر، تصمیم گرفتم که چگونگی زندگی با ترس را یاد بگیرم.

So now we have the second step what we call,

خب، حالا مرحله‌ی دوم چیزی است که به آن

actually, we can meditate everywhere,

در واقع، ما می‌توانیم هرجایی مراقبه کنیم،

anytime with anything.

هر زمانی با هرچیزی.

So you can meditate with panic.

پس می‌توانید همراه با ترس مراقبه کنید.

How do you do that?

چگونه انجامش دهید؟

Just like listen to sound,

فقط به صدا گوش دهید،

when you listen to sound,

وقتی به صدا گوش می‌کنید،

sound becomes support for your meditation.

صدا پشتیبان مراقبه‌ی شما می‌شود.

Now you're going to watch panic.

حالا شما مراقبت ترستان می‌شوید.

If you see the panic, great.

اگر ترستان را می‌بینید، عالی است.

What we call, when you see the river, you're out of the river.

چیزی که می‌گوییم، زمانی که رودخانه را می‌بینید، از آن بیرون هستید.

When you see the mountain, you're out of the montain.

زمانی که کوه را می‌بینید، از کوه بیرون هستید.

So now awareness becomes more than panic.

پس حالا هشیاری از ترس بیشتر می‌شود.

More than depression, stress.

بیشتر از افسردگی، استرس.

Monkey mind, whatever.

مغز آشفته ، هرچیزی.

Let them come, let them go.

بگذارید بیایند، بگذارید بروند.

So that is the first benefit and second benefit of what we call,

پس این‌ها فایده‌ی اول و فایده‌ی دوم هستند،

there's a wisdom comes.

یک خِرَد [به سمتتان] می‌آید.

So when you look at the panic,

پس زمانی که به ترس نگاه می‌کنید،

panic is not solid stone anymore.

ترس دیگر یک سنگ سفت و محکم نیست.

Panic becomes pieces.

ترس به تکه‌هایی تبدیل می‌شود.

Sensation here, frightening image, voice, background belief.

یک حس در اینجا، تصویری ترسناک، یک صدا، یک باور زمینه‌ای.

And if you take one of these away, you cannot find panic.

و اگر یکی از این‌ها را از بقیه دور کنید، دیگر نمی‌توانید ترس را پیدا کنید.

So what I call panic becomes like shaving foam,

خب، من به این می‌گویم که ترس مانند فوم اصلاح صورت می‌شود،

looks like a piece of rock but inside full of bubbles.

مانند یک تکه سنگ به نظر می‌رسد اما درونش پر از حباب است.

Then three, what I call this is acceptance,

سپس [مرحله‌ی] سوم، چیزی که به آن پذیرش می‌گویم،

like self-kind, self-love, self-compassion.

مثل مهربانی به خود، عشق به خود، دلسوزی برای خود.

You let panic come and go,

شما به ترس اجازه می‌دهید که بیاید و برود،

that's the real acceptance, isn't it?

این پذیرش واقعی است، مگر نه؟

So three in one:

پس هرسه با هم:

awareness, love and compassion, wisdom.

هشیاری، عشق و دلسوزی، خرد.

Sometimes what I call buy one, get two free.

بعضی مواقع به آن می‌گویم یکی بخر، دوتا رایگان ببر.

(Laughter)

(خنده)

Big deal, right?

معامله‌ی بزرگی است، نه؟

And all this because of panic.

و همه‌ی این به خاطر ترس.

So now panic becomes your teacher,

پس حالا ترس معلم شما می‌شود،

your best friend.

بهترین دوستتان.

So I did this practice and in the end,

خب، من این تمرین را انجام دادم و در نهایت،

me and my panic become very good friends.

من و ترسم دوستان بسیار خوبی شدیم.

And few weeks later, panic is gone.

و چند هفته بعد، ترسم از بین رفته است.

I miss my friend.

دلم برای دوستم تنگ شده‌است.

And I finished my retreat, my retreat went very well.

دوره‌ی خلوتگاهم را تمام کردم، خلوتگاهم بسیار خوب گذشت.

And after that I have been eager to share this wonderful technique with the world.

و پس از آن، من برای به اشتراک‌گذاشتن این تکنیک بی‌نظیر با جهان، مشتاق بوده‌ام.

So I taught meditation many places,

پس در جاهای بسیاری مراقبه را آموزش دادم

wrote three books, become bestseller,

سه کتاب نوشتم که پرفروش شدند،

and then students and become abbot of a few monasteries.

و سپس شاگردان[ی داشتم] و رئیس راهبان چند صومعه شدم.

And what happened?

و چه اتفاقی افتاد؟

Kind of new ego emerged within me.

نوعی نفس جدید درون من ظاهر شد.

I thought, oh, I have to watch out, this so.

من فکر کردم که وای، من باید مراقب این باشم.

Then I decided to do something very special,

سپس تصمیم گرفتم که کار بسیار خاصی انجام دهم،

what we call wandering retreat.

چیزی که به آن خلوتگاه گذرنده می‌گوییم.

Meaning you leave everything behind,

به این معنی که همه‌چیز را پشت‌سر می‌گذارید،

go on the street with nothing.

و بدون هیچ وسیله‌ای به خیابان می‌روید.

So I decided to do that.

پس تصمیم گرفتم آن را انجام دهم.

In 2011, I left my monastery, my students,

در ۲۰۱۱، صومعه‌ام، شاگردانم و

my wonderful cozy bed.

تخت خواب فوق العاده دنجم را ترک کردم.

Everything, and got on street with only a few thousand Indian rupees,

همه چیز، و با فقط چندهزار روپیه‌ی هندی به خیابان رفتم

and that finished within a few weeks.

که درعرض چند هفته تمام شد.

Now I have to beg for food.

حالا باید برای غذا درخواست کنم.

And I got food poisoning.

و دچار مسمومیت غذایی شدم.

Vomiting, diarrhea.

استفراغ، اسهال.

I'm alone on the street,

در خیابان تنها هستم،

now I'm going to die.

حالا قرار است بمیرم.

Then I thought, what should I do?

فکر کردم که چه کار باید بکنم؟

So now we have the third step,

حالا ما مرحله‌ی سوم را داریم،

what we call open awareness meditation.

چیزی که به آن مراقبه با هشیاری باز می‌گوییم.

Awareness, be with itself.

هشیاری با خودش است.

Sky, be with itself.

آسمان با خودش است.

Now, no need to have support.

حالا نیاز به پشتیبان دارید.

Just be awareness itself.

بگذارید خود هشیاری [پشتیبان] باشد.

I did that practice.

من این را تمرین کردم.

Then what happened?

بعد از آن چه شد؟

My body become decayed,

بدنم از بین رفت،

I cannot see, I cannot hear.

نمی‌توانم ببینم، نمی‌توانم بشنوم.

But my mind becomes so present,

اما ذهنم آنقدر حاضر شد،

beyond free.

فراتر از آزاد.

And I was in that state for a few hours.

و من برای چند ساعت در همین حالت بودم.

Luckily, I didn't die, I come back.

خوشبختانه، من نمردم، بازگشتم.

So when I come back, the street becomes like my home.

پس وقتی که من بازگشتم، خیابان‌ها مثل خانه‌ی من شدند.

When I look at a tree, tree becomes like tree of love.

زمانی که به یک درخت نگاه کردم، مانند درختی از عشق شد.

And the wind blows to my face become a joyful experience.

و نسیمی که به صورتم می‌خورد، یک تجربه‌ی خوشایند شد.

And the rest of my retreat went very well.

و بقیه‌ی خلوتگاهم بسیار عالی گذشت.

I learned a lot from my retreat.

از خلوتگاهم خیلی آموختم.

So I like to share this open awareness meditation,

پس دوست دارم این روش مراقبه با هشیاری باز را به اشتراک بگذارم

but it is very difficult to explain.

اما توضیحش بسیار سخت است.

But I want to do something drama.

اما دوست دارم کاری دراماتیک انجام دهم.

And this is what I learned from my father.

و این چیزی است که از پدرم یاد گرفتم.

So what we call, this mala is the crazy monkey mind,

این تسبیح، مغز آشفته است،

blah, blah, blah, yada yada.

بلا، بلا، بلا، یادا یادا.

And the open awareness meditation means you don't have to do anything.

و مراقبه با هشیاری باز به این معنی است که لازم نیست کاری انجام دهید.

Just be.

فقط باشید.

That's all, and you don't need to meditate.

همین و لازم نیست که مراقبه کنید.

The sense of presence, being, but not loss.

احساس حاضربودن، بودن، اما نه فقدان.

Be free.

آزاد باشید.

Be present.

حاضر باشید.

Thank you very much.

بسیار از شما ممنونم.

(Applause)

(تشویق)