Can machines read your emotions? - Kostas Karpouzis

Translator: Ayan Organization Reviewer: Parikhan Ismail

With every year, machines surpass humans in more and more activities

لەگەڵ هەموو ساڵێك، ئامێرەکان مرۆڤ سەردەخەن لە چالاکی زیاتر و زیاتر

we once thought only we were capable of.

سەرەتا ئێمە وامان بیر کردەوە تەنها ئێمە توانامان بەسەریاندا هەیە.

Today's computers can beat us in complex board games,

کۆمپیوتەرەکانی ئەمڕۆ دەتوانن لە یاریە ئاڵۆزەکانی سەرمێز بمانبەزێنن،

transcribe speech in dozens of languages,

نووسینەوەی قسە کردنەکان بە دەیان زمان،

and instantly identify almost any object.

و دەستبەجێ ناسینەوەی هەموو شتێك.

But the robots of tomorrow may go futher

بەڵام ڕۆبۆتەکانی داهاتوو ڕەنگە دورتر لەوە بڕۆن

by learning to figure out what we're feeling.

لە ڕێگەی فێربوونی وێناکردنی ئەوەی ئێمە هەست بەچی دەکەین.

And why does that matter?

و بۆچی ئەوە بە گرینگ دادەنرێت؟

Because if machines and the people who run them

چونکە ئەگەر ئامێرەکان و ئەو کەسانەی کە بەڕێوەیان دەبەن

can accurately read our emotional states,

بتوانن بەوردی دۆخی سۆزداری ئێمە بخوێننەوە،

they may be able to assist us or manipulate us

ڕەنگە توانای ئەوەشیان هەبێت کە یارمەتیمان بدەن یاخود بەکارمان بهێنن

at unprecedented scales.

لە تەرازوویەکی بێوێنەدا.

But before we get there,

بەڵام پێش ئەوەی بەوێ بگەین،

how can something so complex as emotion be converted into mere numbers,

چۆن شتێکی زۆر ئاڵۆزی وەک هەست و سۆز دەتوانرێت بگۆڕێت بۆ تەنها چەند ژمارەیەك،

the only language machines understand?

کە تاکە زمانە ئامێرەکان لێی تێبگەن؟

Essentially the same way our own brains interpret emotions,

بە شێوەیەکی بنچینەیی بە هەمان ڕێگە کە مێشکمان لێکدانەوەی سۆز دەکات،

by learning how to spot them.

لە ڕێگەی فێربوونی ئەوەی چۆن چاودرێریان بکەین.

American psychologist Paul Ekman identified certain universal emotions

دەروونناسی ئەمریکی پاوڵ ئێکمان هەستا بە دیاریکردنی هەست و سۆزی جیهانی باوەڕ پێکراو

whose visual cues are understood the same way across cultures.

ئەوەی کە دەتوانرێ لە ئاماژە بینراوەکانی تێبگەن بە هەمان رێگەی کەلتورەکان.

For example, an image of a smile signals joy to modern urban dwellers

بۆ نموونە، وێنەی زەردەخەنەیەك ئاماژە بێت بۆ دڵخۆشی بۆ دانیشتوانی شارستانیە تازەکان

and aboriginal tribesmen alike.

و بۆ پیاوی هۆزەکانی شوێنێك بە هەمان چەشن.

And according to Ekman,

و بە گوێرەی ئێکمان،

anger,

disgust,

توڕەیی،

قێز کردنەوە،

fear,

ترس،

joy,

شادی،

sadness,

and surprise are equally recognizable.

خەمباری،

و سەرسوڕمان بە یەکسانی ناسراوەتەوە.

As it turns out, computers are rapidly getting better at image recognition

وەک ئەوەی دەردەکەوێت، کۆمپیتەرەکان بەخێرایی باشتر دەبن لە ناسینەوەی وێنەکان

thanks to machine learning algorithms, such as neural networks.

سوپاس بۆ فێرکردنی ئالگۆریتمی ئامێرەکان، چەند تۆڕێکی زۆر جوڵەیە.

These consist of artificial nodes that mimic our biological neurons

ئەوە پێکدێت لە گرێی دەستکرد کە لاسایی بایۆلۆجی دەمارەکانمان دەکاتەوە

by forming connections and exchanging information.

بە پێکهێنانی پەیوەندیەکان و ئاڵوگۆڕ کردنی زانیاریەکان.

To train the network, sample inputs pre-classified into different categories,

بۆ ڕاهێنانی تۆڕ، نموونە تێکراوەکان بۆ چەند پۆلێکی جیاواز پۆلێن دەکرێن،

such as photos marked happy or sad,

وەکو ئەو وێنانەی ئاماژە بە دڵخۆشی و خەمباری دەدەن،

are fed into the system.

دەخرێتە ناو بەرنامەکە.

The network then learns to classify those samples

دواتر تۆڕ فێردەکرێت ئەو نموونانە پۆلێن بکات

by adjusting the relative weights assigned to particular features.

لە ڕێگەی ڕێکخستنی ڕێژەی کێشی دیاریکراو بۆ تایبەتمەندیە تایبەتەکان.

The more training data it's given,

تا داتای ڕاهێنراوی زیاتر ئامادە بکرێت،

the better the algorithm becomes at correctly identifying new images.

ئالگۆریتم باشتر بە تەواوەتی وێنە نوێیەکان دەناسێتەوە.

This is similar to our own brains,

ئەوە چونیەکە بۆ مێشکی خۆمان،

which learn from previous experiences to shape how new stimuli are processed.

کە لە ئەزموونەکانی پێشوو فێربێت بۆ شێوەکردنی چۆنیەتی کارکردنی هاندەرە تازەکان

Recognition algorithms aren't just limited to facial expressions.

تێگەشتنی ئالگۆریتم تەنها دیاریکراو نییە بۆ دەربڕینی ڕواڵەتی دەموچاو.

Our emotions manifest in many ways.

هەستەکانمان بە چەند ڕێگایەك ئاشکرا دەکرێن.

There's body language and vocal tone,

زمانی جەستە و ئاوازی دەنگی هەیە،

changes in heart rate, complexion, and skin temperature,

گۆڕین لە تێکڕای لێدانەکانی دڵ، و پلەی گەرمای پێست،

or even word frequency and sentence structure in our writing.

یان تەنانەت لەرەی دەنگ و پێکهاتەی ڕستەکان لە نووسینەکانمان.

You might think that training neural networks to recognize these

لەوانەیە وابیر بکەیتەوە کە فێرکاری تۆڕە ئاڵۆزەکان بۆ ناسینەوەی ئەوانە

would be a long and complicated task

دەبێتە ئەرکێکی درێژ و ئاڵۆز

until you realize just how much data is out there,

تەنها تا ئەو کاتەی دەزانیت چەند داتا بوونی هەیە،

and how quickly modern computers can process it.

و تا چەند خێرا کۆمپیوتەرە تازەکان دەتوانن ئەرکەکان ئەنجامدەن.

From social media posts,

لە بڵاوکراوەکانی تۆڕە کۆمەڵایەتییەکان،

uploaded photos and videos,

دانانی وێنە و ڤیدیۆکان،

and phone recordings,

و دەنگە تۆمارکراوەکان،

to heat-sensitive security cameras

بۆ پارێزگاری کامێرا بە گەرمی هەستیارەکان

and wearables that monitor physiological signs,

و ئامێرە لەبەرگیراوەکان کە نیشانە فیسیۆلۆجیەکان لەخۆ دەگرن،

the big question is not how to collect enough data,

پرسیارەکە ئەوە نییە کە چۆن داتای پێویست کۆبکەینەوە،

but what we're going to do with it.

بەڵکو ئەوەیە کە ئێمە چی لەگەڵ ئەوە دەکەین.

There are plenty of beneficial uses for computerized emotion recognition.

بەکارهێنانی زۆر سوودی هەیە بۆ شیکاری کۆمپیوتەری لە تێگەیشتنی هەست و سۆز.

Robots using algorithms to identify facial expressions

ڕۆبۆتەکان ئالگۆریتم بەکار دێنن بۆ ناسینەوەی دەربڕینە ڕواڵەتیەکان

can help children learn

دەتوانن یارمەتی منداڵەکان بدەن فێرببن

or provide lonely people with a sense of companionship.

یاخود بۆ پێدانی خەڵکە بێکەسەکان لەگەڵ ژیریەك بۆ هاوڕێیەتی.

Social media companies are considering using algorithms

هاوکارەکانی تۆڕەی کۆمەڵایەتی ڕەچاوی بەکارهێنانی ئالگۆریتم دەکەن

to help prevent suicides by flagging posts that contain specific words or phrases.

بۆ ڕێگری خۆکوژی بە بێهێزکردنی ئەو پەخشانەی کە دەستەواژەی دیاریکراو لە خۆ دەگرن.

And emotion recognition software can help treat mental disorders

و پڕۆگرامەکانی تێگەشتنی هەستەکان دەتوانێت یارمەتی مامەڵەکردنی شێواوی دەروونی بدات

or even provide people with low-cost automated psychotherapy.

یاخود تەنانەت دەتوانێت چارەسەری دەروونی کەم بەها دابین بکات بۆ کەسەکان.

Despite the potential benefits,

سەڕەڕای سوودە شاراوەکان،

the prospect of a massive network automatically scanning our photos,

،ئەگەری هەیە تۆڕە گەورەکان بە شێوەی خودکار وێنەکانمان بسڕێتەوە،

communications,

گفتوگۆکان،

and physiological signs is also quite disturbing.

و ئاماژە فیسیۆلۆجیەکان تا ڕادەیەك بە شتێکی بێزارکەر دادەنرێت.

What are the implications for our privacy when such impersonal systems

ئەو دەرکەوتنانە چین بۆتایبەتمەندیمان کاتێك وەها سیستەمێکی بابەتی

are used by corporations to exploit our emotions through advertising?

بەکاردێت لە دەزگاکانەوە بۆ چەوساندنەوەی هەست و سۆزمان بەهۆی بڵاو کراوەکان؟

And what becomes of our rights

و چی بەسەر مافەکانمان دێت

if authorities think they can identify the people likely to commit crimes

گەردەسەڵاتدارەکان وابزانن دەتوانن ئەو کەسانە بناسنەوە کە ڕەنگە تاوانیان کردبێت

before they even make a conscious decision to act?

بەر لەوەی تەنانەت بڕیارێکی هۆشدارانە بدات بۆ کردنی؟

Robots currently have a long way to go

ڕۆبۆتەکان لە ئێستادا ڕێگەیەکی درێژیان هەیە بۆ ڕۆشتن

in distinguishing emotional nuances, like irony,

لە ناسینەوەی جیاوازیەکانی هەست و سۆز، وەکو گاڵتە پێکردن،

and scales of emotions, just how happy or sad someone is.

و تەرازووی هەست و سۆز، تەنها کەسێک چەند دڵخۆشە یان خەمبارە.

Nonetheless, they may eventually be able to accurately read our emotions

لەگەڵ ئەوەشدا، ڕەنگە ئەوان لەکۆتاییدا توانایاندا هەبێت بە ووردی هەست و سۆزمان

and respond to them.

بخوێننەوە و وەڵامیان بدەنەوە.

Whether they can empathize with our fear of unwanted intrusion, however,

ئەگەر بتوانن هاوسۆزبن لەگەڵ ترسمان لە خۆ تێهەڵقورتاندنە نەویستراوەکان،هەرچۆنێك ،

that's another story.

ئەوە چیرۆكێکی ترە.