One of the most "dangerous" men in American history - Keenan Norris

Translator: Moazame Danaiefar Reviewer: sadegh vn

In 1830 at a clothing store near the Boston Harbor,

سال ۱۸۳۰، در یک فروشگاه پوشاک نزدیک بندر بوستون،

David Walker carefully stitched a pamphlet

دیوید واکر یک دفترچه را به دقت

into the lining of a sailor’s coat.

به آستر کت یک ملوان دوخت.

The volume was thin enough to be completely hidden,

حجمش به اندازه‌ای کم بود که به طور کامل پنهان شود،

but its content was far from insubstantial.

اما محتوایش بی پایه و اساس نبود.

In fact, at the time, many members of the US government

در واقع، در آن زمان بسیاری از اعضای دولت ایالات متحده

considered this pamphlet to be one of the most dangerous documents

این کتابچه را یکی از خطرناک‌ترین اسناد

in American history.

در تاریخ آمریکا می‌دانستند.

So to ensure this volume reached his audience,

به همین دلیل، واکر برای اینکه مطمئن شود

Walker had to hide his work in the clothing

این کتابچه به دست مخاطبانش می‌رسد مجبور شد آن را

of both willing co-conspirators and unknowing sailors;

در لباس همدستان خود و ملوانانی که روحشان از این ماجرا خبر نداشت پنهان کند

smuggling the pamphlet throughout the country.

تا کتابچه به صورت قاچاقی در کشور دست به دست شود.

But what was this incendiary document? And who exactly was the man who wrote it?

این کتابچۀ پر دردسر چه بود؟ مردی که آن را نوشته بود دقیقاً چه کسی بود؟

Son of an enslaved father and a freedwoman,

فرزند مردی که به بردگی گرفته شده بود و زنی آزاد.

David Walker was born free in the late 18th century

دیوید واکر، اواخر قرن هجدهم به عنوان فردی آزاد در ویلمینگتون

in Wilmington, North Carolina.

واقع در کارولینای شمالی به دنیا آمد.

From a young age, he sought to extend his freedom to all Black Americans,

او از جوانی آرزو داشت سیاه‌پوستان آمریکایی بتوانند همانند خودش طعم آزادی را بچشند.

and after moving to Charleston as a young man,

پس از اینکه در جوانی به چارلستون نقل مکان کرد،

he became closely involved with the African Methodist Episcopal Church.

از نزدیک درگیر فعالیت‌های کلیسای اسقفی متدیست آفریقایی شد.

At that time, the mainstream movement to end slavery was comprised of societies

در آن زمان، جنبش لغو برده‌داری از جوامعی تشکیل می‌‌شد که مردان سفیدپوست و

led by wealthy white men who favored gradual change

ثروتمندی آن را رهبری می‌کردند که طرفدار تغییر تدریجی بودند و

and avoided confrontation with slaveholders.

از رویارویی با برده‌داران اجتناب می‌کردند.

But the AME Church practiced a more radical brand of abolition.

اما کلیسای اسقفی روشی افراطی‌تر برای لغو برده‌داری در پیش گرفته بود.

In 1822, AME leader Denmark Vesey planned a major insurrection

در سال ۱۸۲۲، دانمارک ویسی، رهبر این کلیسا، قیام بزرگی را پایه‌ریزی کرد

intended to violently liberate Charleston’s enslaved community

تا بردگان چارلستون را به روشی خشونت‌آمیز آزاد کنند

and set the city ablaze.

و شهر را به آتش بکشند.

It’s unclear if Walker contributed to Vesey’s plan,

اینکه واکر در برنامۀ ویسی نقشی داشته یا نه مشخص نیست،

but he wasn’t among the many AME members who were arrested and executed

اما او جزء آن دسته از اعضای کلیسا که به جرم شورش دستگیر و

for this attempted rebellion.

اعدام شدند، نبود.

In 1825, Walker surfaced in Boston, where he rejoined the fight against slavery.

سال ۱۸۲۵، سروکلۀ واکر در بوستون پیدا شد و مجدداً به مبارزه علیه برده‌داری پرداخت.

In addition to marrying fellow activist Eliza Butler

واکر با الیزا باتلر، کنش‌گر، ازدواج کرد و

and opening his clothing store,

فروشگاه پوشاکی باز کرد و

Walker helped fund America’s first Black-owned newspaper.

به اولین روزنامۀ سیاه‌پوستان در آمریکا کمک مالی کرد.

Is passionate articles and public speeches sought to instill pride and camaraderie

او با مقالات پرشور و سخنرانی‌های عمومی به دنبال القای غرور و اتحاد میانِ

into those fighting for Black liberation.

کسانی بود که برای آزادی سیاهان می‌جنگیدند.

But to truly unite free and enslaved Black Americans,

اما برای اینکه افراد آزاد و بردگان سیاه‌پوست آمریکایی با هم متحد شوند

Walker would have to go beyond Boston.

واکر باید پا را فراتر از بوستون می‌گذاشت.

In 1829, he poured his ideas

وی در سال ۱۸۲۹، ایده‌هایش را در قالب

into the “Appeal to the Colored Citizens of the World.”

«درخواست از شهروندان رنگین پوست جهان» گردآوری کرد.

This treatise was punctuated with furious exclamation marks

این رساله با علامت تعجب ‌ نقطه‌گذاری شده بود و

and emphasized the spiritual righteousness of resistance.

بر ثواب معنوی مقاومت تأکید کرده بود.

He described the suffering of enslaved people in graphic detail to prove

وی رنج بردگان را به طور دقیق به تصویر کشید تا ثابت کند

that the reality for Black Americans was often “kill or be killed.”

واقعیت زندگی بردگان آمریکایی چیزی غیر از «بکش یا کشته می‌شوی» نیست.

And given these circumstances,

با وجود این شرایط،

Walker staunchly defended the right to militant action.

واکر قاطعانه از هرگونه اقدامِ خشن دفاع کرد.

This wasn’t his only departure from moderate mainstream abolitionists.

این تنها جایی نبود که او راه خود را از اعضای میانه‌رو لغو برده‌داری جدا می‌کرد.

To stress the importance of Black solidarity,

واکر برای تأکید بر همبستگی سیاه‌پوستان،

Walker connected American abolitionism

جنبش لغو برده‌داری آمریکا را به

with global movements for Black liberation.

جنبش‌های جهانی آزادسازی سیاهان پیوند زد.

He called for an international Black freedom struggle

او خواستار مبارزه‌‌ای در سطح بین‌المللی برای آزادی سیاهان بود

in an early display of what would come to be called Pan-Africanism.

که با ظهور اولین نشانه‌های اتحاد کشورهای آفریقایی همزمان بود.

But at the same time, he opposed the popular movement

اما همزمان، با جنبش مشهوری که برای مهاجرتِ

for Black Americans to emigrate to Africa.

آمریکایی‌های سیاه‌پوست به آفریقا راه‌افتاده بود مخالفت کرد.

While the “Appeal” criticized the Founding Fathers for their hypocrisy,

رسالۀ «درخواست» بنیانگذاران آمریکا را به دورویی متهم می‌کرد،

Walker insisted that Black people were essential to the country’s creation,

واکر تأکید داشت که سیاه‌پوستان نقش مهمی در تشکیل کشور داشتند و

and had an undeniable right to American citizenship.

مسلماً حق شهروندی آمریکا را دارند.

Walker suspected these incendiary arguments

واکر شک کرده بود که این بحث‌های فتنه‌انگیز

would make him a target for violence.

او را آماج(هدف) خشونت‌ها قرار دهد.

But in spite of the danger, he continued using sailors to smuggle his work.

علیرغم این خطر، او از ملوانان برای قاچاق رساله‌اش استفاده کرد.

The “Appeal” traveled down the coast into the hands of shopkeepers,

رسالۀ «درخواست» از ساحل گذر کرد و به دست مغازه‌داران،

church leaders, political organizers, and underground abolitionist networks.

رهبران کلیسا، سازمان‌دهندگان سیاسی و شبکه‌های زیرزمینی لغو برده‌داری رسید.

For these readers, Walker’s words galvanized militant efforts

کلمات واکر این خوانندگان را به اقدام خشونت‌آمیز برای

to overthrow slave owners

سرنگونی برده‌داران تحریک کرد و

and its call to arms struck fear into white officials.

و دعوت به استفاده از سلاح مقامات سفیدپوست را به ترس واداشت.

Police intercepted its delivery,

پلیس قاچاق رساله را متوقف کرد،

and quarantined Black sailors at Southern ports.

و ملوانان سیاه‌پوست را در بنادر جنوبی قرنطینه کرد.

The pamphlet inspired Louisiana to ban anti-slavery literature,

این رساله الهام‌بخش لوئیزیانا برای ممنوعیت آثار ادبی ضد برده‌داری بود و

and both North and South Carolina cracked down on Black education

کارولینای شمالی و جنوبی برای جلوگیری از سوادآموزی بردگان

to prevent literacy among enslaved peoples.

آموزش سیاه پوستان را سرکوب کردند.

Southern officials even placed a bounty on Walker’s head

حتی مقامات جنوب جایزه‌ای به ارزش

worth the modern equivalent of $322,000.

۳۲,۲۰۰۰دلار امروزی برای سر او تعیین کردند.

But while friends urged him to flee, Walker refused to abandon his cause.

هرچند دوستانش اصرار می‌کردند که واکر فرار کند، او دست از هدفش نکشید.

Tragically, his bravery couldn’t protect him

متأسفانه، شجاعتش نتوانست از او در مقابل

from the deadliest disease of his time.

مرگبارترین بیماری دورانش محافظت کند.

In August 1830, Walker was found dead.

جسد واکر در ماه آگوست ۱۸۳۰ پیدا شد.

And while his associates declared him the victim of assassination,

هرچند یارانش اعلام کردند او ترور شده،

it’s now widely believed that he died from tuberculosis.

امروزه بسیاری معتقدند او در اثر بیماری سل مرده است.

Following his death, Walker's message continued to resound.

پیام واکر پس از مرگش، بار دیگر طنین‌انداز شد.

Frederick Douglass credited him as the originator of radical abolitionism,

فردریک داگلاس او را مبتکرِ لغو برده‌داری به روش افراطی می‌دانست

and his “Appeal” inspired some of the most influential members

و رسالۀ «درخواست» الهام‌بخش بسیاری از اعضای تأثیرگذار

of the 20th century liberation movement.

جنبش آزادی قرن بیستم بود.

From Malcolm X’s militant approach to Black resistance,

از رویکرد خشونت‌‌آمیز مالکوم ایکس تا مقاومت سیاه‌پوستان و

to James Cone’s writing on Black spirituality,

مقالۀ جیمز کون در مورد معنویت سیاه‌پوستان،

Walker’s legacy remains crucially important to the history

میراث واکر نقش شایانی در تاریخ

of Black resistance movements—

جنبش‌های مقاومت سیاهان و

and their visions for the future.

نگرششان در مورد آینده دارد.