Presentations in English - How to Give a Presentation - Business English

Hi, I’m Gina.

سلام من جینا هستم

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can learn how to make a presentation in English.

در این درس می توانید یاد بگیرید که چگونه به زبان انگلیسی ارائه دهید.

Do you have to make presentations in English in your job?

آیا باید در شغل خود به زبان انگلیسی ارائه دهید؟

Imagine you have to give an important presentation in English tomorrow.

تصور کنید فردا باید یک سخنرانی مهم به زبان انگلیسی ارائه دهید.

How would you feel about it?

چه احساسی نسبت به آن دارید؟

This lesson will help you learn useful phrases and techniques to introduce yourself and your

این درس به شما کمک می کند تا عبارات و تکنیک های مفیدی را برای معرفی خود و

topic, keep your ideas organised, deal with problems, and respond to questions from audience

موضوع خود، سازماندهی ایده های خود، مقابله با مشکلات و پاسخ به سؤالات

members.

مخاطبان بیاموزید.

Imagine you’re standing in front of your colleagues.

تصور کنید که در مقابل همکاران خود ایستاده اید .

You need to introduce yourself and what your presentation is about.

شما باید خودتان را معرفی کنید و موضوع ارائه خود را معرفی کنید.

What are some words and phrases you could use?

از چه کلمات و عباراتی می توانید استفاده کنید؟

If some people in the audience don’t know who you are, you should introduce yourself

اگر برخی از مخاطبان شما را نمی دانند، باید خود

and your position.

و موقعیت خود را معرفی کنید.

In a more formal setting, you could say something like this:

در یک محیط رسمی تر، می توانید چیزی شبیه به این بگویید:

Good morning everyone.

صبح همگی بخیر.

For those who don’t know me, my name’s Simon, and I work in the marketing department.

برای کسانی که من را نمی شناسند، اسم من سیمون است و من در بخش بازاریابی کار می کنیم.

Or: Hello everybody.

یا: سلام به همه.

Before we begin, let me introduce myself briefly: I’m Reese and I’m the head of HR.

قبل از شروع، اجازه دهید به طور خلاصه خودم را معرفی کنم: من ریس هستم و رئیس بخش منابع انسانی هستم.

If you work in a more informal company, you could say:

اگر در یک شرکت غیررسمی تر کار می کنید، می توانید بگویید:

Hi guys; if you don’t know me, I’m Sylvia and I work in digital marketing.

سلام بچه ها. اگر من را نمی شناسید، من سیلویا هستم و در بازاریابی دیجیتال کار می کنم.

Or: Hello!

یا: سلام!

I see some new faces, so I’ll introduce myself first: I’m Julia and I’m one of

من چند چهره جدید می بینم، بنابراین ابتدا خودم را معرفی می کنم: من جولیا هستم و یکی از

our customer service team.

تیم خدمات مشتری ما هستم.

Next, you need to introduce your topic.

در مرحله بعد باید موضوع خود را معرفی کنید.

If your presentation topic is simpler, you could just say one sentence, like this:

اگر موضوع ارائه شما ساده‌تر است، می‌توانید فقط یک جمله بگویید:

Today, I’m going to be talking about our new HR policies and how they affect you.

امروز، می‌خواهم در مورد سیاست‌های جدید منابع انسانی و تأثیر آنها بر شما صحبت کنم.

Or: I’d like to talk to you today about quality control and why we’re all responsible

یا: می‌خواهم امروز در مورد کنترل کیفیت و اینکه چرا همه ما مسئول

for quality control, whichever department you work in.

کنترل کیفیت هستیم، در هر بخش که کار می‌کنید، با شما صحبت کنم.

If your topic is more complex, you might add more detail to break your idea into stages.

اگر موضوع شما پیچیده‌تر است، ممکن است جزئیات بیشتری را اضافه کنید تا ایده خود را به مراحل تقسیم کنید.

For example: I’ll begin by outlining the policies, and

به عنوان مثال: من با تشریح خط‌مشی‌ها شروع می‌کنم و

then I’ll go on to highlight what they mean for you and your working habits.

سپس به معنای آن‌ها برای شما و عادت‌های کاری‌تان را برجسته می‌کنم.

Finally, I’ll briefly discuss why we feel these new policies are necessary and beneficial

در نهایت، من به طور خلاصه بحث خواهم کرد که چرا احساس می کنیم این سیاست های جدید برای همه ما ضروری و مفید هستند

for us all.

.

Here’s another example: First of all, I’ll explain why ‘quality

مثال دیگری در اینجا آمده است: اول از همه، توضیح خواهم داد که چرا «

control’ has a broader meaning than you might expect.

کنترل کیفیت» معنای گسترده‌تری از آنچه انتظار دارید دارد.

I’ll continue by giving examples of real quality control, and why this matters for

من با ذکر مثال هایی از کنترل کیفیت واقعی، و اینکه چرا این برای

all of us.

همه ما اهمیت دارد، ادامه خواهم داد.

To finish, I’ll be asking you to think of ways you can incorporate quality control into

برای پایان، از شما می خواهم به راه هایی فکر کنید که بتوانید کنترل کیفیت

your working habits.

را در عادات کاری خود بگنجانید.

Here, you saw two examples.

در اینجا، شما دو نمونه را مشاهده کردید.

You can use these as templates to begin your presentation:

می‌توانید از اینها به‌عنوان الگو برای شروع ارائه‌تان استفاده کنید :

I’ll begin by… and then I’ll…

من با… شروع می‌کنم و سپس…

Finally, I’ll…

در نهایت، من…

Or: First of all, I’ll…

یا: اول از همه،

I’ll continue by…

من… ادامه می‌دهم…

To finish, I’ll…

برای پایان، من» ll...

Okay, now you can practice!

خوب، حالا می توانید تمرین کنید!

We’d like you to do two things.

ما از شما می خواهیم دو کار انجام دهید.

First, practice introducing yourself informally, and explaining your topic in a simple way,

ابتدا، معرفی غیر رسمی خود را تمرین کنید و موضوع خود را به صورت ساده و

with one sentence.

با یک جمله توضیح دهید.

Then, practice introducing yourself formally, and explaining your topic in a more detailed

سپس، معرفی رسمی خود را تمرین کنید و موضوع خود را با جزئیات بیشتری توضیح دهید

way.

.

Pause the video and practice speaking.

ویدیو را مکث کنید و صحبت کردن را تمرین کنید.

All the language you need is in this section.

تمام زبان مورد نیاز شما در این بخش موجود است.

Ready?

آماده؟

Let’s move on!

بیایید ادامه دهیم!

I’m sure that in your life, you’ve heard good speakers and bad speakers.

من مطمئن هستم که در زندگی خود، سخنرانان خوب و سخنرانان بد شنیده اید.

Good speakers grab your attention and don’t let go.

بلندگوهای خوب توجه شما را جلب می کنند و رها نمی کنند.

You want to hear what they have to say.

شما می خواهید بشنوید که آنها چه می گویند.

You feel interested and energised by listening to them.

با گوش دادن به آنها احساس علاقه و انرژی می کنید.

Bad speakers are the opposite.

بلندگوهای بد برعکس هستند.

Even if you try to make yourself listen, you find that your attention drifts away.

حتی اگر سعی کنید خود را مجبور کنید گوش دهید، متوجه می شوید که توجه شما از بین می رود.

Your eyelids feel heavy, and you have to struggle to stay awake.

پلک های شما احساس سنگینی می کنند و باید برای بیدار ماندن تلاش کنید.

So, here’s a question: what’s the difference between good speakers and bad speakers?

بنابراین، در اینجا یک سوال وجود دارد: تفاوت بین بلندگوهای خوب و بد چیست؟

And, how can you make sure you speak effectively when you make your presentation in English?

و چگونه می توانید مطمئن شوید که وقتی ارائه خود را به زبان انگلیسی انجام می دهید، به طور موثر صحبت می کنید؟

Here’s one way to think about it: bad speakers don’t think they have to earn your attention.

در اینجا یک راه برای فکر کردن در مورد آن وجود دارد: سخنرانان بد فکر نمی کنند که باید توجه شما را جلب کنند.

Good speakers understand that no one has to listen to them, so they work hard to make

سخنرانان خوب درک می کنند که هیچ کس مجبور نیست به آنها گوش دهد، بنابراین سخت کار می کنند تا

you want to pay attention.

شما را وادار به توجه کنند.

What does this mean for you, and your presentation?

این برای شما و ارائه شما چه معنایی دارد؟

Getting people’s attention starts from the beginning.

جلب توجه مردم از ابتدا شروع می شود.

You need to make it clear what people should expect from your presentation, and why they

شما باید روشن کنید که مردم باید از ارائه شما چه انتظاراتی داشته باشند و چرا

should care about what you have to say.

باید به آنچه شما می گویید اهمیت دهند.

Sounds like a nice idea, but how do you do this?

ایده خوبی به نظر می رسد، اما چگونه این کار را انجام می دهید؟

Here are three techniques you can use.

در اینجا سه ​​تکنیک وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید.

One: establish a problem which many people in your audience have.

یک: مشکلی را ایجاد کنید که بسیاری از مخاطبان شما دارند.

Then, establish that you have a solution to their problem.

سپس، ثابت کنید که راه حلی برای مشکل آنها دارید.

For example:

به عنوان مثال:

Have you ever felt unfairly treated at work, or felt that the work you do isn’t appreciated?

آیا تا به حال احساس کرده اید که در محل کار با شما ناعادلانه رفتار می شود، یا احساس کرده اید که کاری که انجام می دهید مورد قدردانی قرار نمی گیرد؟

We’ve been working to design new HR policies that will make sure all staff get fair recognition

ما برای طراحی خط‌مشی‌های منابع انسانی جدید کار کرده‌ایم که اطمینان حاصل کند که همه کارکنان

for their contribution to the company.

برای مشارکتشان در شرکت به رسمیت شناخته می‌شوند.

In this way, you take a boring-sounding topic like HR policies, and you make it more relevant

به این ترتیب، موضوعی خسته کننده مانند سیاست های منابع انسانی را انتخاب می کنید و آن را

to your audience.

به مخاطبان خود مرتبط تر می کنید.

How?

چگونه؟

By connecting it with their experiences and feelings.

با پیوند دادن آن با تجربیات و احساسات خود.

The second technique?

تکنیک دوم؟

Mention an interesting fact, or a surprising statistic to get people’s attention.

یک واقعیت جالب یا یک آمار شگفت انگیز را برای جلب توجه مردم ذکر کنید.

For example:

به عنوان مثال:

Did you know that the average office worker spends eight hours a day at work, but only

آیا می دانستید که یک کارمند اداری به طور متوسط هشت ساعت در روز را در محل کار می گذراند، اما

does four hours of productive, useful work?

تنها چهار ساعت کار مفید و سازنده انجام می دهد؟

I’m here to tell you about ‘quality control’, and how you can use this idea to make better

من اینجا هستم تا در مورد "کنترل کیفیت" به شما بگویم، و اینکه چگونه می توانید از این ایده برای استفاده بهتر

use of your time.

از زمان خود استفاده کنید.

Finally, you can engage people by telling a short story and connecting it to your topic.

در نهایت، می توانید با گفتن یک داستان کوتاه و مرتبط کردن آن با موضوع خود، افراد را درگیر کنید.

Stories are powerful, and they can add an emotional dimension to your topic if you do

داستان ها قدرتمند هستند و اگر آن را به خوبی انجام دهید، می توانند بعد احساسی را به موضوع شما اضافه

it well.

کنند.

For example:

به عنوان مثال:

I once met a young salesman—I won’t mention his name.

من یک بار با یک فروشنده جوان آشنا شدم - نام او را ذکر نمی کنم .

He spent several weeks building a relationship with a potential client.

او چندین هفته را صرف ایجاد رابطه با یک مشتری بالقوه کرد.

He worked overtime, and he was working so hard that he was under severe stress, which

او اضافه کار می کرد و آنقدر سخت کار می کرد که تحت استرس شدیدی قرار می گرفت و این استرس

started to affect his personal life.

زندگی شخصی او را تحت تاثیر قرار می داد.

In the end, he didn’t close the deal—the clients signed with another firm.

در پایان، او معامله را نبست - مشتریان با شرکت دیگری امضا کردند.

Today, I’m going to talk about confidence as a sales tool, and how you can avoid the

امروز، من در مورد اعتماد به نفس به عنوان یک ابزار فروش صحبت می کنم، و اینکه چگونه می توانید از

traps that this young man fell into.

تله هایی که این مرد جوان در آن افتاد، جلوگیری کنید.

Use one of these three techniques in your introduction to connect with your audience

از یکی از این سه تکنیک در مقدمه خود استفاده کنید تا با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنید

and show them why they should be interested in what you have to say.

و به آنها نشان دهید که چرا باید به آنچه می گویید علاقه مند باشند.

Here’s a question for you: which technique would you prefer to use, and why?

در اینجا یک سوال برای شما وجود دارد: ترجیح می دهید از کدام تکنیک استفاده کنید و چرا؟

Okay, now you’ve introduced your topic and you have everyone’s attention.

خوب، اکنون موضوع خود را معرفی کرده اید و توجه همه را جلب کرده اید.

What next?

بعدش چی؟

There’s a famous quote about making presentations:

یک جمله معروف در مورد ارائه ارائه وجود دارد:

“Tell the audience what you’re going to say; say it, and then tell them what you’ve

«به مخاطبان بگویید که چه چیزی می خواهید بگویید. آن را بگو، و سپس آنچه را که گفتی به آنها بگو

said.”

."

Have you heard this before?

آیا قبلاً این را شنیده اید؟

Do you know who said it?

میدونی کی گفته؟

This comes from Dale Carnegie, a very successful American salesman and writer.

این از دیل کارنگی، فروشنده و نویسنده آمریکایی بسیار موفق است.

He lived a long time ago, but his advice is still relevant today.

او مدت‌ها پیش زندگی می‌کرد، اما توصیه‌های او هنوز هم امروزی است.

So, here’s a question: what does the quote mean?

بنابراین، اینجا یک سوال وجود دارد: این نقل قول به چه معناست؟

It means that your presentation shouldn’t just give information.

به این معنی است که ارائه شما نباید فقط اطلاعات بدهد.

You also need to show people how your information is organized.

همچنین باید به مردم نشان دهید که اطلاعات شما چگونه سازماندهی شده است.

To do this, you need signposting language.

برای انجام این کار، به زبان نشانه گذاری نیاز دارید.

Let me give you an example to explain.

بگذارید برای شما یک مثال بزنم تا توضیح دهم.

Imagine you go to a website.

تصور کنید به یک وب سایت می روید.

The website is full of really useful, interesting information.

وب سایت پر از اطلاعات واقعا مفید و جالب است.

But, the information is all on one page.

اما، اطلاعات همه در یک صفحه است.

There’s no organization, and you have to scroll up and down, up and down this huge

هیچ سازمانی وجود ندارد، و شما باید این صفحه بزرگ را به بالا و پایین، بالا و پایین بروید و

page, trying to find what you need.

سعی کنید آنچه را که نیاز دارید پیدا کنید.

Would you stay on that website?

آیا در آن وب سایت می مانید؟

Probably not.

احتمالا نه.

You’ll find a website which makes it easier for you to find the information you need.

شما یک وب سایت پیدا خواهید کرد که یافتن اطلاعات مورد نیاز را برای شما آسان تر می کند.

What’s the point here?

اینجا چه فایده ای دارد؟

The point is that having interesting or relevant information is not enough.

نکته این است که داشتن اطلاعات جالب یا مرتبط کافی نیست.

How you structure and organize your information is equally important.

نحوه ساختار و سازماندهی اطلاعات خود به همان اندازه مهم است.

If you don’t structure your presentation clearly, people won’t pay attention, just

اگر ساختار ارائه خود را به وضوح تنظیم نکنید، مردم به آن توجه نخواهند کرد، درست

like you won’t stay on a website if you can’t find the information you want.

مانند اینکه اگر نتوانید اطلاعات مورد نظر خود را پیدا کنید، در یک وب سایت نمی مانید.

So, how can you do this?

بنابراین، چگونه می توانید این کار را انجام دهید؟

You use signposting language.

شما از زبان راهنما استفاده می کنید.

This means using words and phrases to show the audience where your points begin and end,

این به معنای استفاده از کلمات و عبارات است تا به مخاطب نشان دهید که نقطه شروع و پایان آن کجاست،

to show what’s coming next, and to remind them about things you talked about before.

برای نشان دادن آنچه در آینده در راه است، و یادآوری چیزهایی که قبلاً درباره آنها صحبت کرده اید.

For example:

به عنوان مثال:

Okay, that covers the new policies.

بسیار خوب، این سیاست های جدید را پوشش می دهد.

Next, I’d like to move on and discuss what these policies mean for you.

در مرحله بعد، می‌خواهم ادامه دهم و در مورد معنای این سیاست‌ها برای شما بحث کنم.

Or: Now that you’ve heard a bit about what not to do, let’s focus on positive advice

یا: اکنون که کمی در مورد کارهایی که نباید انجام دهید شنیده اید، بیایید روی توصیه های مثبت تمرکز کنیم

to help you be more effective salespeople and close more of your leads.

تا به شما کمک کند فروشندگان موثرتری باشید و تعداد بیشتری از مشتریان خود را ببندید.

When you say something like this, you aren’t giving people information about the topic

وقتی چیزی شبیه به این می گویید، اطلاعاتی در مورد موضوع ارائه خود به مردم نمی

of your presentation.

دهید.

Instead, you’re showing people where you are, and where you’re going next.

در عوض، به مردم نشان می‌دهید که کجا هستید و به کجا می‌روید.

It’s a kind of signpost.

این یک نوع تابلوی راهنما است.

You don’t need signposts to travel from one place to another, but they can make it

برای سفر از یک مکان به مکان دیگر نیازی به تابلوهای راهنما ندارید، اما می توانند این کار را

easier.

آسان تر کنند.

What else can you use signposting language for?

برای چه چیز دیگری می توانید از زبان نشانه گذاری استفاده کنید ؟

You can use signposting language to move from one point to the next.

برای حرکت از یک نقطه به نقطه دیگر می توانید از زبان نشانه گذاری استفاده کنید .

For example:

به عنوان مثال:

Next, I’d like to talk about…

بعد، من می خواهم در مورد ... ادامه

Let’s move on and discuss…

دهیم و بحث کنیم ...

Or: At this point, I’d like to turn to…

یا: در این مرحله، من می خواهم به ...

You can use signposting language to add detail to an idea:

شما می توانید از زبان نشانه گذاری برای اضافه کردن جزئیات به یک ایده استفاده کنید:

Let me go into some more detail about…

اجازه دهید به چند مورد اشاره کنم جزئیات بیشتر در مورد ...

Let’s examine … in more depth.

بیایید بررسی کنیم ... عمیق تر.

Or: I’d like to elaborate on…

یا: می‌خواهم توضیح بیشتری بدهم...

You can use signposting language to show that you’ve finished your main points, and you’ve

می‌توانید از زبان نشانه‌گذاری استفاده کنید تا نشان دهید که نکات اصلی خود را تمام کرده‌اید، و

reached your conclusion:

به نتیجه‌تان رسیده‌اید:

To wrap up, let’s remind ourselves of why this should matter to everyone here.

برای جمع‌بندی، بیایید به خود یادآوری کنیم که چرا این موضوع باید برای همه در اینجا مهم باشد.

Let’s review the key points from this session.

بیایید نکات کلیدی این جلسه را مرور کنیم.

So, you’ve heard what I have to say.

بنابراین، آنچه را که باید بگویم، شنیدید.

What conclusions can you take away from this?

چه نتیجه ای می توانید از این موضوع بگیرید؟

If you have an important presentation in English, practice using signposting language.

اگر ارائه مهمی به زبان انگلیسی دارید ، استفاده از زبان نشانه گذاری را تمرین کنید.

Use signposting language to move between points, to show when you’re giving a summary or

از زبان تابلوی راهنما برای جابه‌جایی بین نقاط، برای نشان دادن اینکه چه زمانی خلاصه می‌کنید

going into more detail, and to signal that you’ve reached your conclusion.

یا وارد جزئیات می‌شوید و نشان می‌دهد که به نتیجه خود رسیده‌اید، استفاده کنید.

Okay, but things don’t always go so smoothly in real life.

بسیار خوب، اما همه چیز در زندگی واقعی همیشه به همین راحتی پیش نمی رود .

We know that!

ما آن را میدانیم!

Let’s look at some advice and language for dealing with problems during your presentation.

بیایید به چند توصیه و زبان برای مقابله با مشکلات در طول ارائه خود نگاه کنیم.

Imagine you’re making your presentation in English.

تصور کنید که ارائه خود را به زبان انگلیسی انجام می دهید.

What could go wrong?

چه چیزی می تواند اشتباه باشد؟

What problems could you have?

چه مشکلاتی ممکن است داشته باشید؟

There are many common problems:

مشکلات رایج زیادی وجود دارد

You might forget where you were, or forget an important word.

: ممکن است فراموش کنید کجا بودید یا یک کلمه مهم را فراموش کنید.

You might realise that you said something wrong, or you didn’t explain something clearly.

ممکن است متوجه شوید که چیزی را اشتباه گفته اید، یا چیزی را به وضوح توضیح نداده اید.

You might forget to mention something important.

ممکن است فراموش کنید نکته مهمی را ذکر کنید.

Or, someone might ask you an awkward question, which you have no idea how to answer.

یا ممکن است شخصی از شما یک سوال ناخوشایند بپرسد که شما نمی دانید چگونه به آن پاسخ دهید.

Of course, there are other possibilities!

البته احتمالات دیگه ای هم هست!

Let’s think about these problems.

بیایید به این مشکلات فکر کنیم.

What can you do, and more importantly, what can you say in these situations?

در این مواقع چه کاری می توانید انجام دهید و مهمتر از آن چه می توانید بگویید؟

First of all, it’s a good idea to make a cue card with key points, as well as any important

اول از همه، ایده خوبی است که یک کارت نشانه با نکات کلیدی و همچنین هر

vocabulary you need.

واژگان مهمی که نیاز دارید بسازید.

If you lose your place, or you forget a word, it could help.

اگر جای خود را از دست دادید، یا کلمه ای را فراموش کردید، می تواند کمک کند.

However, you can’t prepare for everything.

با این حال، شما نمی توانید برای همه چیز آماده شوید.

So, it’s useful to learn some phrases to deal with problems smoothly.

بنابراین، یادگیری برخی از عبارات برای مقابله آسان با مشکلات مفید است.

If you lose your place, and can’t remember what to say next, you can use a filler phrase

اگر جای خود را از دست دادید و نمی توانید به یاد بیاورید که بعداً چه بگویید، می توانید از یک عبارت پرکننده

like:

مانند:

Where was I?

کجا بودم؟

So, what was I saying?

خب من چی میگفتم؟

What’s the word in English again?

این کلمه دوباره در انگلیسی چیست؟

If you still can’t remember, look at your cue card with your main points.

اگر هنوز نمی توانید به خاطر بسپارید، به کارت نشانه خود با نکات اصلی خود نگاه کنید.

Of course, forgetting something isn’t ideal.

البته فراموش کردن چیزی ایده آل نیست.

But, if you do, it’s better to keep talking, rather than just standing there in silence.

اما، اگر این کار را کردید، بهتر است به صحبت کردن ادامه دهید، نه اینکه در سکوت آنجا بایستید.

What if you make a mistake, or you realise that you didn’t explain something well?

اگر اشتباهی مرتکب شوید، یا متوجه شوید که چیزی را خوب توضیح نداده اید، چه؟

You could say:

می توانید بگویید:

Let me rephrase that.

اجازه دهید آن را دوباره بیان کنم.

Actually, what I meant to say is…

در واقع منظورم این بود که...

To clarify, I wanted to say that…

برای روشن شدن، می خواستم بگویم که...

In this way, you can correct yourself without admitting that you made a mistake!

به این ترتیب می توانید بدون اعتراف به اشتباه خود را اصلاح کنید !

What if you realise that you forgot to mention something important?

اگر متوجه شدید که فراموش کرده اید چیزی مهم را ذکر کنید، چه؟

Use a phrase like this:

از عبارتی مانند این استفاده کنید:

Let me just add one more thing:…

اجازه دهید فقط یک چیز دیگر اضافه کنم: ...

I’d like to add something to a point we discussed earlier.

من می خواهم چیزی را به نکته ای که قبلاً در مورد آن بحث کردیم اضافه کنم.

Let me return to an earlier point briefly.

اجازه دهید به طور خلاصه به نکته قبلی بازگردم.

Again, this allows you to correct your mistake in a confident way, so you look like you’re

باز هم، این به شما امکان می‌دهد اشتباه خود را با اطمینان تصحیح کنید، بنابراین به نظر می‌رسد

in control.

که کنترل خود را در دست دارید.

Finally, what do you do if someone asks you a difficult question, which you can’t answer?

در نهایت، اگر کسی از شما سوال دشواری بپرسد که نمی توانید به آن پاسخ دهید، چه می کنید؟

You have a few options.

شما چند گزینه محدود برای انتخاب دارید.

First, you can delay giving an answer.

ابتدا می توانید پاسخ دادن را به تعویق بیندازید.

For example:

به عنوان مثال:

I’ve allocated time for questions at the end of this session, so we’ll address your

من در پایان این جلسه زمانی را برای سؤالات اختصاص داده ام ، بنابراین

idea later.

بعداً به ایده شما خواهیم پرداخت.

Or: I’m not in a position to answer that right now, but I’ll get back to you later

یا: من در حال حاضر در موقعیتی نیستم که به آن پاسخ دهم، اما اواخر این هفته با شما تماس خواهم

this week.

گرفت.

This gives you time to think of an answer and do some research if you have to!

این به شما فرصت می دهد تا به یک پاسخ فکر کنید و در صورت لزوم کمی تحقیق کنید!

Next, you can deflect the question, by asking a question back, or maybe by asking other

در مرحله بعد، می‌توانید با پرسیدن یک سؤال، یا شاید با پرسیدن نظر سایر

audience members what they think.

مخاطبان، سؤال را منحرف کنید.

For example:

به عنوان مثال:

That’s an interesting question.

این یک سوال جالب است.

Before I answer, I’d like to know: what’s your take on this?

قبل از پاسخ دادن، می خواهم بدانم: نظر شما در این مورد چیست؟

Or: You’ve raised an important point there.

یا: شما یک نکته مهم را در آنجا مطرح کرده اید.

What does everyone else think about this?

بقیه در این مورد چه فکری می کنند؟

Finally, if the question is irrelevant, you can dismiss the question and move on.

در نهایت، اگر سؤال نامربوط است، می توانید سؤال را رد کنید و ادامه دهید.

For example:

به عنوان مثال:

Thanks for your input, but I don’t see how that’s connected to what I’m saying.

از نظر شما متشکرم، اما نمی‌دانم که چگونه با آنچه می‌گویم مرتبط است.

I don’t mean to be blunt, but I don’t think that’s relevant to today’s discussion.

قصد ندارم رک و پوست کنده باشم، اما فکر نمی کنم این به بحث امروز مربوط باشد.

Notice how you can use phrases like thanks for your input, but… or I don’t mean to

توجه داشته باشید که چگونه می توانید از عباراتی مانند تشکر برای نظر خود استفاده کنید، اما... یا منظورم این نیست

be blunt, but… to make your language more indirect and polite.

که رک و پوست کنده باشم، اما... برای اینکه زبان خود را غیرمستقیم تر و مودبانه تر کنید.

So, for dealing with difficult questions, just remember the three d’s: delay, deflect,

بنابراین، برای مقابله با سؤالات دشوار، فقط سه مورد را به خاطر بسپارید: تأخیر، انحراف،

dismiss!

رد کردن!

Finally, we want to ask you something.

در آخر می خواهیم از شما چیزی بپرسیم.

Do you have any advice for giving good presentations, in English or any language?

آیا توصیه ای برای ارائه ارائه خوب، به زبان انگلیسی یا هر زبانی دارید؟

We’d love to hear your ideas!

ما دوست داریم ایده های شما را بشنویم!

Please leave a comment and tell us what you think.

لطفا نظر بدهید و نظر خود را به ما بگویید.

Remember to visit our website for more free English lessons: Oxford Online English dot

به خاطر داشته باشید که برای آموزش های رایگان بیشتر انگلیسی به وب سایت ما مراجعه کنید : Oxford Online English dot

com.

com.

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!